ACHTER DE SCHERMEN VAN BREDERODE Peter en Adriaan's logica in de Teerstoof Wekelijks in Schiedam King Japanse Passage contra Kong in robot Intermezzo vrijt met Amerika Ipnl 00Q SCHIEDAMSCHE COURANT DONDERDAG 23 NOVEMBER 19T2 3 Ger Schilt, de spraakzame regisseur achter Brederode. Een opschepper en een schreeuwlelijk, zo komt Ger Schilt in eerste instan tie over. „Brederode is een van Schie dams werkzaamste en oud ste toneelverenigingen", een zinnetje informatie dat summier en oubollig aan doet. Echter, beziet men het laatste en beluistert men de eerste, dan blijkt wat anders. Zeker, Ger Schilt kan wat hoogdravend uït de hoek komen, maar zijn repetitie van de toneelvoorstelling, die vrijdagavond in de Teerstoof wordt gegeven leunt tegen het professio nele aan. Schilt is regis seur van de amateurvereni ging Brederode, in wezen is hij scmï-professional, hij wordt er namelijk voor be taald. Ger Schilt (41) heeft vroeger ook dingen gedaan in het beroepstoneel, hij raakt dan ook in vervoering als hij over toneel praat. Voor hem z taat het publiek op de eerst- plaats, het" publiek moet een voorstelling leuk gevonden hebben. •„Ik ga van twee voorwaarden a. men moet voldoen aan de vraag die het theaterlopend publiek stelt, b. iet .moet.toneel zijn van ama teurs die het heel erg igraag doen en hen moét het ook aan spreken, zij spelen heit ten i slotte. Mijn. analyse is dus, dat de warmte van de spelers gelijk is met warmte van de toeschouwer, er moet een ze kere homogeniteit zijn van deze en gene zijde. Het is bij voorbeeld onzin bij het moder ne toneel, om met zijn twinti gen een viskom stuk ie gooien. Daar heb ik de toe schouwer niet blij mee ge maakt, alleen mijzelf. Pri- mair staat de toeschouwer". Vrijdagavond worden in de Teerstoof drie éénakters door Brederode gespeeld. Het bij zondere aan de voorstelling is dart „en ronde" gespeeld wordt. Dat wil zeggen: er wordt gespeeld in een vier kant in het midden van de zaal, met afgeplatte hóeken- Schilt lijkt erg tevreden met dit soort van theater. Met bre de armgebaren, veel woorden, erg vriendelijk en toch zonder enige pretentie legt hij uit wat het precies is: „Er is dus geen rugdekking, het publiek ziet alles- Je krijgt het effect dat de mensen soms naar de spelers omhoog moeten kij- De hoofdrolspelers in de derde een-akter, die Brederode vrijdagavond speelt ken. Het kan ook gebeuren De breedgeschouderde blonde dat de ene helft van het pu- regisseur wil eigenlijk op de bliek de hele voorstelling te- achtergrond blijven, op zich gen de rug van de acteurs moeilijk voor een dergelijke kijkt of hem en face ziet". dynamische man, maar over. het regisseur zijn zegt hij: „Ik ben geen regisseur die zich op de borst slaat van dat en dat heb ik gedaan en kijk eens hoe goed het is. Die re gisseurs zijn uit de tijd. Ik ben alleen een coördinerend figuur en ik speel, op de ach tergrond mee. Het zijn de an dere mensen die creatief be zig zijn. Men zegt het ook ge woon als men een idee heeft, de opvatting van de schrijver wordt besproken en met het spelersmateriaa! moet je het stuk interpreteren, zij doen het en niet de regisseur. De Inbreng van de acteurs kan los staan van de coördinator. Mijn eigen ego moet i-k los la- t en- Uk ben blij als ze bevrediging in hun werk hebben en in hun spel, Ik ben alleen de begelei der. Natuurlijk ben ik wei blij als ze een succes halen, maar ik ben veel blijer als de toe schouwer tevreden is". RESTAUREREN Schilt hield zich vroeger vrijwel dagelijks met het toneel be zig, nu is zijn hoofdvak het restaureren van oude gevel tjes. Het regisseurschap is een bijbaantje voor hem waar hij veel plezier in heeft.- Hij wil dan ook dat er na de voorstel ling gediscussieerd wordt over het spel en het stuk, dit is dan weer een uitvloeisel van zijn theorie, dat het pu bliek primair is. Over het wel of niet sla-gen van de voorstel ling beweert bij „Geen applaus is eigenlijk vee! welkomer dan applaus. Het betekent namelijk dat- men echt' meegaat met de spelers. Is er applaus dan lijkt het net of er een "theaterdbelpunt ge scoord is. De mensen moeten dan een ontlading hebben". Praten met Ger Schilt en kijken naar toneel van, Brederode doen je van de ene verbazing in de andere vallen. Ten eer- ste de hoge kwaliteit van het amateurtoneel dat Brederode brengt en ten tweede betekent praten, met Schilt niet alleen praten over Brederode, maar praten over toneel in het alge meen en veel lachen. Aan het eind van zo'n .gesprek vraag Spektakel Peter en Adriaan, gein, je je dan ook af, .waar was ik ook al weer voor gekomen. Schiedam De Schiedamse amateur-toneelvereniging „Intermezzo" speelt op zater dag 25 november „Vrijen met Amerika". Het is een blijspel in drie bedrijven door Wim Bischot en wordt opgevoerd in gebouw „Irene", Nieuwe Ha- van 155, Schiedam. De voor stelling begint om acht uur. Het spel gaat over de decadente adel: Twee adellijke dames moeten plotseling in hun eigen onderhoud voorzien en gaan „werken". Zij verhuren een kamer, een Amerikaan met een lieftallige dochter komt hier te wonen. Hij zorgt voor de nodige complicaties, vooral omdat een van de stijve oude dames in het verleden ooit nog eens getrouwd is geweest en hier een zoon aan heeft overgehouden. Er volgen enkele vreemde si tuaties met de dochter en de zoon. Ook de dames worden wat minder stijf en het gaat zelfs zo er dat één van de stijve oude vrijsters volkomen omgeturnd wordt en op de kwieke toer gaat met een worstfabrikant. Amateur-toneelvereniging Brederode: EDUARD ENAGRIPPIEN Eduard Jan Gudde; Agrippien Trees den Hals Nozem JanDienske. DE OVERLEDENE Mevrouw de Crampon Cor Gruyters Julie Anne Hendriekx HET OFFER VAN DE BEUL De beul Jan Gudde Jasmin Jan Dienske Mimosa Mary Bouwmans Regie: Ger Schilt Drie eenakters van René de Obaldia worden vrijdagavond negen uur in het Zoldertheater in de Teerstoof, Nieuw- straat 12, Schiedam, door Brederode gespeeld. ongein, mime, pantomime, sick joke, sketches etc. geschikt voor kleintheaters die niet te klein zijn en elke bespeelbare ruimten die groot genoug zijn, kortom Peter en Adriaan komen zaterdag in het Zoldertheater in de Teerstoof in Schiedam. COÖÖref: fajIJSP O O V O*. O Peter Faber en Adriaan Adriaanse, beiden 29 jaar. brengen, een programma dat technisch volmaakt in elkaar zit, een programma dat men. ook onder de term „melig" zou kunnen stellen, een pro gramma dat beurtelings cir cus-a chtig is en variété-ach- tig. Volgens Adriaan gaan ze bij het maken van hun programma uit van de logica van de logi ca van de logica. „Wij zijn gewoon twee jongens die overal de draak mee steken, het is dan ook in hoge mate ongein". Het pro gramma dat Peter en Adriaan in de Teerstoof brengen is Schiedam Toen de Amerikanen Merian Cooper en Ernest B. Schoedsack in 1933 hun monster-gorilla King Kong op het bioscoop publiek loslieten, konden zij niet vermoeden, dat bijna veertig jaar later er nog steeds be langstelling voor hun op Edgar Wallace geïn spireerde film zon bestaan. Zodra de kassa's flink gingen rinkelen, waren zij er wel reeds van overtuigd, dat hun lucratieve initiatief navolgers op de markt zou brengen. Die kwamen er dan ook onvermijdelijk en wel uit Japan, land bij uitstek van geraffineerde trucage en hoog-ontwïkkelde spielerei, afge zien van een ongeëvenaard vermogen tot imitatie. Terwijl Schoedsack zelf ijlings een vervolg maakte, „Son of Kong", datzelfde jaar nog en "nauwelijks een succes zoals dat met snel le vervolgen nu eenmaal gaat, en in 1949 nog eens terugkwam met „Mighty Joe Young" compagnon Cooper h'ield zich toen al met het Cinerama-project bezig bereidden de Ja panners zich voor op hun aandeel in de mon- ster-produktie. In de jaren vijftig barstte die in volle omvang los met Godzilla als natio naal symbool. Het duurde tot 1962, voordat Ishiro Honda het aandurfde King Kong te in troduceren als opponent van Godzilla, Niet moeilijk te raden wie won... .Xezelfde Ishiro Honda heeft King Kong nu ge plaatsts tegenover een robot, die zijn even beeld is. In PASSAGE belagen de twee mon sters elkaar op een soort Eifeltoren in het hartje van Tokio en ditmaal wint King Kong op alle fronten. Door een Fu Manchu-achtige wereldveroveraar wordt hij als Gulliver door de Lilliputters gevangen genomen, gehypno tiseerd en misbruikt, maar niet klein te krij gen. De enige, die invloed op hem heeft, is het tradi tionele blondje, dat in de eerste King Kong- film door Fay Wray reeds van zo'n beslis sende betekenis was. Terwijl zij lp zijn klauw zit geborgen, eet hij als het ware uit haar hand. En dat Is een ontroerend schouw spel temidden van al het onmenselijk ge weid, waarvoor het monster aan het slot te recht ijlings op de vlucht slaat naar betere gewesten. J. A. Fr enk el King Kong in hevig gevecht gewikkeld met zijn robot-evenbeeld' Japanse Spielerei in de Engels sprekende monsterfilm „King Kong escapes'deze week in PASSAGE. vooral gebaseerd op improvi satie. „We hebben natuurlijk wei vaste programmapunten maar bij het afwerken van de numers wordt er geïmpro viseerd. We zijn ook in- en uit klapbaar. We kunnen een pro gramma maken van één uur of van drie uur. In het Shaffy- t heat er zijn we wel eens tot drie uur 's nachts doorgegaan en iedereen had kaakkramp van het lachen". Het Shatfy theater Is bet thea ter waar Peter en Adriaan echt samen begonnen zijn. Sinds twee en een half jaar werken zij na samen. „We hadden allebei solistische nei gingen, toen hebben we sa men een programma !n el kaar gedraaid". Peter zit bui ten zijn werkzaamheden met Adriaan bij het werktheater in Amsterdam en Adriaan is artistiek leider van Carrousel in Amsterdam. Peter en Adriaan houden alles het liefst zo ontspannen moge lijk. Zij brengen dan ook slap-stick achtige clownsnum mers. „We halen die "uit boe ken, alleen is de moeilijkheid dat er zo weinig clownsnum mers zijn opgeschreven, maar de humor zit toch vooral in het programma". Zij werken tijdens Het program ma ook met allerlei feestarti kelen (de associatie fake-arti kelen mag natuurlijk niet ver geten worden) en hoofdzake lijk voor zichzelf. Ais de at mosfeer goed is gaan ze door, is die niet goed dan houden ze er mee op. Het programma is zo elementair mogelijk opge zet volgens een zo naïef moge lijke opvatting. „De mensen kunnen bij ons in de keuken kijken en dat is heel wezen lijk". Zaterdagavond, negen uur. Zol dertheater in de Teerstoof, Nieuwstraat 12, Schiedam, Peter en Adriaan pantomime en andere dingen. Samenstelling: Bernadette Elias Bijdrage: J. A. Frenkel Vormgeving: Frits Tiessen

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1972 | | pagina 3