Controleurs
van
parkeer
meters:
i
Nu al bewogen historie
bestaat vijf jaar
I
Nauwe
band
tussen
de 400
Kalm aan
doen met
bonnetjes
otnneaamscne Courant ZATERDAG 14 APRIL 1973
Schiedam Controleur Blom
idjkt bedenkelijk naar het num
merbord van de zilvergrijze
Mercedes. Met een geroutineerd
gebaar komt het boekje tevoor
schijn en een nieuw slachtoffer
verdwijnt in „Het Boek der Ver-
Sinds 1 november vorig jaar een
alledaags verschijnsel in de "bin
nenstad van Schiedam. Vanaf
die datum besloot de gemeente
een tweetal controleurs aan te
stellen om het steeds toenemen
de aantal fou{parkeerders dras
tisch aan te pakken,
pc keuze viel op de heren Blom
(43 jaar voor zijn omme
zwaai tot controleur chauffeur
bij de gemeente) en Ammerant
(60 Jaar ex-hoofdagent bij de
Schledamse politie). Zij kregen
de strikte opdracht mee crai het
vooral kalm aan te doen. en niet
te overdrijven met het uitschrij
ven van de bonnetjes.
Aldus gebeurde en de controleurs
zelf zijn tevreden met het resul
taat „Het is echt wel goed wer
ken met het publiek", merkt de
heer Blom op. Zijn collega Am
merant is het daar mee eens:
„We hebben praktisch geen last
van de mensen",
In het begin moesten de contro
leurs geregeld hun beruchte
boe.kje tevoorschijn halen. „Dat
was dat het beste bewijs, dat
er In het verleden te weïng toe
zicht op de parkeermeters is ge
weest", stelt de bij het gesprek
aanwezige brigadier Brand
vast. „Het is kolder dat er niet
word gecontroleerd. Het publiek
heeft dat gauw door. Op het
ogenblik varieert het aantal
bonnetjes wat we uitschrijven
van 4 tot 10 per dag, maar
meer ook niet".
TAAK
Tegen de naam „parkeerwach
ter", zeals rij in de volksmond
wel worden genoemd reageren
de betrokkenen fel: „Pariteer-
wachters rijn we beslist niet
We staan op een bepaalde plek
of parkeerplaats en honden al
leen daar een oogje In *t zeil",
„Onze taak moet je veel ruimer
zien. We letten niet alleen op de
parkeermeters, maar kijken ook
naar de stopveroden. auto's
die dubbel staan geparkeerd of
bij gele strepen staan. Onze
dienst loopt van 8 uur 's-och-
tends tot zes uur 's-avonds, dus
zolang de parkeermeter moet
worden gevuld".
Over het vullen en vooral het bij
vullen bestaan grote misver
standen bij het publiek.
„Een gewetenloze overtreding",
De heren Blom en Ammmerarvt bij een nietsvermoedend slachtoffer.
is het grote probleem'
lacht de heer Blom. Die ook
met een bon bestraft kan wor
denVeie mensen weten
niet, dat bijvullen is verboden",
merkt controleur Blom op. „De
hoofdzaak van dit verbod is dat
er doorstroming plaats moet
vinden".
Is "er eenmaal een bonnetje uitge
schreven, dan komt er nog een
hoop administratieve romp
slomp aan te pas, voor de over-.
treder een girokaartje in de bus
ziet glijden.
Brigadier Brand: „En dan ge
beurt het vaak genoeg, dat we
helemaal geen reactie van de
mensen krijgen". We moeten
dan eerst een brief naar Den
Haag sturen, met opgave van
het kentekenbewijs om zodoende
de overtreder op te sporen. Als
we zijn naam te weten zijn ge
komen, proberen we altijd nog
de betreffende persoon of telefo
nisch óf persoonlijk te benade
ren".
.Wordt er dan nog niet betaald,
dan gaat er een verbaal haar
de officier van justitie. Intussen
is het bedrag natuurlijk ver
meerderd, bijvoorbeeld van vijf
tien naar vijfentwintig gulden.
Maar als men ziet wat een ad
ministratie daaraan vooraf gaat
is dat beslist gerechtvaardigd.
Heft publiek bezorgt ons zo een
hoop onnodig werk".
Een taak, waaraan ook geen ge-
ruchtbaarheid wordt gegeven, is
het „repareren" van defecte
parkeermeters. De heer Amme
rant: „Er gebeurt nog wel eens
dat opgeschoten jongelui patat
prikkertjes, lucifers, kauwgom
of iets anders In de meter dou
wen. We kunnen dan met een
speciaal sleuteltje het euvel ver
helpen".
Brigadier Brand zegt er snel ach
ter aan: „Maar bij de geidbakjes
kunnen we niet. Die worden ge
leegd door de financiële dienst
van de gemeente".
Bij parkeermeters mag men vol
gens de verordering uit 1967
„laden en lossen zonder een
geldstuk in de parkeermeter te
stoppen". En zie weer een
groot misverstand bij het pu-
bfek.
„Bij laden of lossen, hoef je echt
geen kwartje In de meter te
stoppen. Maar ja, ie mensen
gaan gezellig een half uurtje
koffiedrinken en vinden het gek
dat er dan een bonnetje is uit
geschreven. De bedoeling is
vlug in of uit te stappen of Ia
den. Het hoeft echt niet één.
twee, drie te gebeuren. Op vijf
minuten zullen we heus niet kij
ken".
Parkeermeterprobtemen eigenlijk,
die In Schiedam helemaal niet
voor hoeven te komen. „Het
kardinale punt is", zo stelt con
troleur Ammerant „dat de mens
van tegenwoordig te beroerd is
vijf minuten te lopen. Uit ge
makzucht zetten ze hun auto bij
een parkeermeter in de binnen
stad, terwijl dat eigenlijk hele
maal niet nodig Is. Er Is par
keerruimte genoeg, waar je
geen cent voor hoeft te betalen.
Voor ons is het gemakkelijker
werken en het publiek hoeft de
portemonnale niet te voorschijn
te halen".
Inderdaad is het zo dat de meeste
mensen, uit gemakzucht, onwil,
statusgevoel wie zal het zeg
gen hun auto persé vlak voor
de deur van winkel of theater
willen neerzetten. Men blijft een
tijdje weg en vinden het nog
gek ook als er een bonnetje tus
sen de ruitenwissers zit.
We bestuiten dan ook met een
aantal tips, wSir men zijn voer
tuig gemakkelijker (en gratis)
in de directe omgeving van de
binnenstad (hoogsten vijf mi
nuten lopen) kwijt kan.
Het grootste parkeerterrein be
vindt ztch bij het Oude Kerkhof
("ruimte voor zo'n 700 wagens;
woensdag telden wc twaalf
stuks). Het beste kan men deze
plek bereiken via de Lange
Kerkstraat en dan tegenover de
Schotsepoort de straat in te rij
den.
Overigens staan er m de omge
ving de bekende blauwe P-bor-
den, die U zo naar het parkeer
terrein leiden.
Verder is er een parkeergelegen
heid op de Broers veld (redelijk
gebruik), waar men echter vrij
dags de auto beter iet kan neer
zetten. Er wordt dan markt ge
houden.
Ook kan men terecht bij bet oude
stadhuis aan de Grote Markt
(bij Bo terstraat beperkte
ruimte) en tenslotte natuurlijk de
ruimte op het Emmaplein.
Goedkoper voor U en. gemakkelij
ker voor de controleur!
Schiedam Met een grote feesta
vond voor de leden besluit de
WIJkvermiging „Bijdorp" zater
dag de viering van het eerste
lustrum. Op 31 maart 1968 vond
de oprichtingsvergadering
plaats In het troephuis van de
NP V-groep „Burgemeester Van
Haaren" aan de Nieuwe Dam-
laan.
In dit „Raadhuis" ontwikkelden
zich de eerste activiteiten en is
veel gepraat alvorens de zaken
goed van de grond kwamen.
Toen het zover was stonden
plm. tachtig leden ingeschreven
afkomstig uit de honderdvijftig
gezinnen die, met inbegrip van
de Schledamse weg, de wijk be
woonden.
Momenteel staan er vierhonderd
leden geregistreerd, waarbij
mensen die naar elders zijn ver
huisd maar die toch hun vereni
ging trouw wensen te blijven.
Over hoe het gekomen is en ver
der gegaan, wil voorzitter
Willem van Gisteren nog wel
eens op een rijtje zetten. Hij
stelt hierbij echter voorop dat
drie dingen van grote betekenis
zijn geweest bij het ontstaan en
de verdere ontwikkeling van de
wijkvereniging.
Dit zijn: de grote zelfwerkzaam
heid van de leden; de medewer
king van het gemeentebestuur
en de teamgeest welke altijd
aanwezig is geweest binnen het
bestuur en de commissies.
„Voor wij begonnen bestond in de
wijk reeds gemeenschapszin,
wat tot uiting kwam in het on
genoegen over bepaalde zaken.
De wijk, die als een enclave
tussen de spoordijk en Polder
vaart ligt, was voor waterlozing
en riolering aangewezen óp de
waterhuishouding van Delfland.
fceze waterhuishouding raakte
verstoord bij de ontwikkeling
van dit dee! van Kethel tot
nieuw woongebied. Ds bewoners
uitten onderling hun oreeroegen
op straat, maar ook bij elkaar
thuis.
CONTACTEN
to ontstonden de eerste contacten
die ook wei een prettige zijde
hadden. Het plan om een wijk
vereniging op te richten kwam
naar voren bij de familie
Blaauw tijdens de vertoning van
Voorzitter WSliem van Gisteren van de wijkvereniging Bijdorp en 't Trefpunt.
een door de heer des huizes in
de wijk opgenomen film.
Toen „de kogel eenmaal door de
kerk was", ging het allemaal
van een leien dakje. Er kwa
men contacten tot stand met ge
meentelijke instanties, die uit
eindetijk resulteerden in het
schoonmaken van de sloten in
de wijk, de aanleg van riolerin
gen, verbetering van de bestra
tingen, en niet te vergeten, er
kwam aardgas.
Al gauw ontstond behoefte aan
een eigen centrum. Van burge
meester Roelfsema kwam de
toezegging voor een paviljoen,
dat besch'kbaar zou komen bij
de voltooiing van het nieuwe
Gemeente Ziekenhuis. Daaraan
koppe'de h'i echter de aanspo
ring om te ko—ert tot „zelfwerk
zaamheid" bij opbouw en in
richting.
Toen het eenmaal 2cver was
brachten leden zelf de fragmen
ten van het demontabele pavil
joen over naar de wijk. Ieder
een kwam in actie bij het
schoonmaken van deze frag
menten.
STORM
De wederopbouw verliep aanvan
kelijk goed totdat op 21 april
1971 een westerstorm de hele
boel als een kaartenhuis deed
instorten. De dienst gemeente
werken sprong bij om het le
gertje mannen «n vrouwen te
helpen de zaak weer overeind te
zetten. Het was de gemeente die
bijsprong bij de aanleg van een
speelgelegerdieid voor de jeugd,
voorzien van de benodigde
werktuigen waaronder een klim
toren.
De bij de wijk gelegen sportvel
den werden, opgeknapt. Op vijf
september van dat jaar opende
wethouder mevr. Verwey-de
Graaff het centrum dat als
naam kreeg ,,'t Trefpunt". Voor
de inrichting hiervan schonk
burgemeester Roelfsema per
soonlijk de vloerbedekking.
Willem van Gisteren doet nog
even uit de doeken hoe het geld
om dit alles te kunnen bekosti
gen bijeen is gekomen.
„Oud papier en alles wat waarde
heeft verzamelen, dat was alles.
Dit advies gaf ons mevrouw
Blaauw. Weer was het de ge
meente die ons voor een appel
en een ei, een „ijzeren hond"
verschafte.
OP PAD
Een ploeg ging daarmee elke za
terdag op pad. Met als resultaat
vijfdoit^i.d z -wn. De duizend
guldtr .k **eg te Ve-*_ kwa
men krcg:u v.'ij in le-n var» 4éu
onzer oudere leden. Binnen drie
maanden was deze schuld weer
afgelost".
De wijkvereniging bezit thans
verschillende onderafdelingen:
voetbal, klaverjassen, tafelten
nis. zwemmen en een handenar-
beidclub voor kinderen van 6 tot
12 jaar. De medebestuurders
van voorzitter Willem van Gis
teren zijn: A. van Dooren, vice
voorzitter; E. Blaauw, secreta
ris; mevr. B. Jongeneel, 2e
secr.; J, Schaap, algemeen pen
ningmeester; W. Esbach, 2e
penningmeester; C. Prein, die
contacten onderhoudt met de le
den buiten de wijk.
Als geschenk aan de leden heeft
het hoofdbestuur 16 mooie tafels
geplaatst in het gebouw
,,'t Trefpunt".
-rÖ
De hond van de week is dit
maal een vier maanden oude
bastaard-herdershond. Een
ontzettend leuk beestje om te
zien, wat nerveus nog in het
bijzijn van vreemden. Maar-
welke hond uit een asiel is
dat niet. Op de redactie was
hij na een tiental minuten zo
gewend, dat hij rustig naast
de stoei ging liggen. Deze
hond moet nog opgevoed
worden (hij schijnt nog niet
helemaal zindelijk, maar dat
kan ook nervositeit zijn)
maar kan beslist een goede
huisgenoot worden.
De vorige eigenaars brachten
hem om onbekende redenen
naar het dierenasiel, waar hij
sinds woensdag verblijft.
Vond hij de redactie na een
aantal minuten de moeite
waard om centimeter voor
centimeter uit te kammen,
de trap was voor hem te
machtig (zo ook de auto).
Maar dat is natuurlijk een
kwestie van wennen.
De redactie verlaten was een
ander probleem voor hem:
bij botste pardoes tegen de
glazen deur van de winkel.
Op straat schat hij ieder per
soon die binnen zijn gezichts
veld komt op waarde.
Kinderen kunnen bij hem geen
kwaad doen: Ze worden dan
ook met een vriendelijke blik
nagekeken. Met argusogen
bekijkt hij echter een man in
zwart tenue: „oom agent"
schijnt bij hem niet erg po
pulair te zijn.
Eenmaal op het grasveldje
n
aangekomen kan hij „zijn lot
niet op". Diverse grassprie
tjes en wat op het gras lig
gend afval moeten het ont
gelden.
Met zijn achterpoten gestrekt
maakt hij een quasi-komi-
sche Indruk. Echt een hondje
(over een aantal maanden
mag gerust over „hond" ge
sproken worden want hoj
Naam; geen
Ras: bastaard-herder
Geslacht: reu
Hoogte: 35 cm
Kleur: bruin-zwart
Bijzonderhedenwordt nog een
stuk groter; is wat nerveus
wordt nog een stuk groter)
om „verliefd" op te worden.
Op het Inhabè zijn intussen
ruim veertig nieuwe leden
bij de stand van de dierenbe
scherming ingeschreven. Ook
u kunt nog lid worden: tot
zondagavond kunt u er te
recht.
Wilt u geen lid worden, maar
draagt u toch de dierenbe
scherming een warm hart
toe: uw bijdrage op giro
216407 ten name van de die
renbescherming afdeling
Schiedam is uiterst welkom.
Heeft u belangstelling voor de
bastaard-herdershond (er zit
ten ook nog verscheidene an
dere vierpoters in het asiel
loop dan even naar het die
renasiel aan de St. Annazus-
terstraat (tel. 266266) Het
asiel Is geopend van negen
uur 's morgens tot twaalf
uur en van twee tot vijf uur.
Zaterdags van negen tot
twaalf en zondags gesloten.
De hond kost f 30,
