Een wel
opgevoede
hond doet
zoiets niet
Gemeenten ten strijde tegen vervuiling van plantsoenen-en straten'
;7t: rin—11 r i
SCHIEDAMSCHE COURANT DINSDAG 7 AUGUSTUS 1973
Op naar
'Jioop'-Ioos
milieu
werpseTcit daar -waar ihij wil.
Het is daarom de taak -van de
eigenaar om 'iu dat-aan 4e le
ren,
pRIVé-WC
Monster lijkt er iets op gevonden
te hebben. Een hondentoilet frt
de groenrijke omgeving van de
molen. Het is het tastbare ge
volg van een serie klachten. Het
ding, een soort zandbak met
een gemetseld muurtje er om
heen, staat er nu bijna twee we
ken. Ervaringen met het experi
ment heeft de gemeente dus nog
niet. „*t Is Jammer dat honden
niet kunnen lezen", lacht men
bij openbare werken, „Je kan
er natuurlijk wel een hondenwc
reenetten, maar als de hftnden-
bass niet genegen is om er een
i.t ra at je verder voor te lopen,
waar blijf je dan? Dan zou Je
om de vijftig meter zo'n toilet
moeten neerzetten anders haalt
het nog niet uit. Dit is typisch
een probeersel. Je moet maar
zien ofhet lukt",De Monstvrse
hond heeft in elk geval zijn pri-
vé-wc. De kans is groot dat er
ïn Naaldwijk eerstdaags ook één
langs de weg prijkt. Hun soort
genoten elders moeten het voor
lopig maar in de goot zoeken.
Dat wil zeggen: hun bazen zul
len de viervoeters naar minder
„openbare gelegenheden" moe
ten dirigeren, daar waar nie
mand de kans loopt In zo'n „al-
druk" te stappen. Met alle sym
pathie voor hondenvrienden.
Misschien dat er in de toe
komst afgeschermde hoekjes ko
men waar de viervoetige huls
vriend ongestoord en zonder dat
iemand daarvan last onder
vindt, kan neerhurken. Met een
red closetpapier zou alles volle
dig zijn.
Door Reina ten Bruggenkate
„Uw hondje is pas wei-opgevoed, als hij zijn behoefte In het gootje
doet". Met dit soort slagzinnen zijn diverse gemeenten de strijd be
gonnen tegen de grenzeloze vervuiling van openbaar groen en stra
ten door de uitwerpselen van honden. Een schijnbaar hopeloze
strijd, want zo netjes als men is met het kleinste kamertje thuis, zo
nonchalant, wordt er omgesprongen met de hygiëne als de'hond uit-'
gelaten wórdt.
Het is een bekend straatbeeld: na
het laatste tv-nieuws heeft de
'horrdeneigenaar nog net even
•tijd om zijn geliefd huisdier uit
4e laten. Maar veel tijd moet
daar doorgaans niet «mee ge
moeid zijn, dus hondlief moet zo
•snel mogelijk z'n behoeften
doen. Waar? Nou, op straat, in
het plantsoentje aan de over
kant of in een dichtbijgelegen
parkje. En... als de nood erg
hoog is-, 'bij de heg van de bu
ren. De hond kromt z'n rug .en
doet z'n hoopje op commando.
Hij krijgt voor die prestatie een
klopje op de rug «n dan gaat
het stel opgelucht, huiswaarts,
Ziezo, da's opgeruimd.
Maar intussen De buren vinden
de zichtbare afdrukken terug in
bunschoenen.
De „smerige troep" heeft talloze
'klachten tot gevolg. Als ant
woord op die klachten hebben
diverse gemeenten de algemene
politieverordening aangevuld
imet een extra alinea: het wordt
zender meer verboden om het
huisdier zomaar te laten zitten
waar dat het baasje uitkomt.
In Naaldwijk heeft het college
van burgemeester en wethou
ders eveneens een raadsvoorstel
doen uitgaan waarin gevraagd
wordt akkoord te gaan met de
gewijzigde po.itie-verordening.
Het bestuurscollege plaatste er
zelfs de aantekening bij", dat als
«Haf een boete van driehonderd
gulden of twee maanden hechte
nis niet onredelijk wordt geacht.
Al beseft men wel dat het de
taak van de rechter -is om uit te
maken hoe noog de boete zai
zijn Gemeentesecretaris I£öge-
ler: „Het is hier gewoon een
ramp. Met alle sympathie voor
hondenlief hebbers, maar dit
loopt de spuigaten uit. Vooral in
*he straten waar 'de huizen nog
al dicht, op elkaar staan is het
een uitgesproken ongezonde toe-
af and. Natuurlijk Is -die boete
waar tb. en w. het over hebben
wel erg hoog, maar ik kan me
voorstellen dat de rechter 'be
sluit tot zo'n. hoge straf als een
hondeneigenaar bij herhaling in
overtreding is"-
SCHMK-EFFECT
Ook het bestuurscollege-van Oost-
voarne ondernam onlangs stap
pen -tegen ds vervuiling van
straten, pleinen en plantsoenen
en voegde de volgende, zinnen
toe aan de' APV: „De eigenaar,
houder, of verzorger van een.
hend wordt geacht'zich niet van
uitwerpselen te ontdoen op ter
reinen 'kennelijk bestemd voor
openbare speelplaatsen, gazons
en plantsoenen' alsmede op het
'gedeelte van de weg dat in het
bijzonder of mede is bestemd
voor het voetgangersverkeer".
Ter illustratie vertelt men op -het
gemeentehuis: „Je kan natuur-
3ijk niet -bij iedere hondenbezit
ter -een politieman zetten. We
'hopen gewoon op een soort
schrikerfect. Meestal'heeft het
■uitdelen van een boete wel suc
ces'
Het. is de plicht van iedere honde-
e tg en aar ,zo redeneert de ge
meentelijke voorlichting van
•Delft, om honden zo te dresse
ren dat ze hun .behoefte aiieen.
ïii de goot doen of op die plaat
sen waar geen mensen, komen.
De heer De Boer van voorlichting
vertelt het allemaal zeer plas-*
tisch. „Het Wilhelminapark is
voor de grasmaaiers onbewerk-
baar geworden. Het hondenvuü
vliegt hen letterlijk om de oren.
Honden worden met tien tege
lijk uitgelaten in de- zandbakken
van kinderen. Kinderen komen,
•dagelijks besmeurd thuis. Het is
•daarom een uitgesproken .ernsti-
Het hondentoilet ïn Monster:
Bruno kon er ongestoord en
zonder dat iemand daar Jast
van heeft, •neerhurken. Het
baasje moet dan wel genegen
zijn om er èen extra straatje
voor te lopen.
ge zaak. Het is een probleem
waar we dagelijks met z'n allen
op zitten te knauwen. Met de
regelmaat -van de klok -doen we
een beroep cp de bevolking".
Daarom, als het niet goedschiks
wit, dan maar kwaadschiks. De
nieuwe politieverordening is
daarom duidelijk strenger: het
is niet alleen maar verboden op
voetëtraten, pleinen, bruggen en
dergelijke te verontreinigen,
nee, de -hondeneigenaar is zon
dermeer verplicht cm er vcor te
zorgen dat zijn hor.d geen speel- v
•terreinen -en andere binnen de honds aoen
bebouwde kom gelegen terrei
nen bevuilt met zijn hoopje. Er
as één uitzondering: de goot.
Daar mag Bruno, Fikkie of Cas
tor rustig verpozen voor zijn
dringende behoefte.
jammer dat honden niet kunnen
lezen.
HOOPJE
,,'t Is gewoon een plaag", aldus
een raadslid in Wateringen,
waar eveneens ettelijke minuten
van de raadsvergaderingen zijn
besteed aan het probleem hon
denvuil. „Het zit 'xn gewoon In
de eigenaren van die honden.
Ze moeten die beesten gewoon
beter opvoeden. Daar komt nog
bij dat het tegenwoordig mode
35 cm er halve pony's op na te
houden. Nou, als die een „hoop
je" doen zoek dan maar dek
king, dat is verschrikkelijk.
Zelfs zo erg dat onze mensen
ven de plantscensrclr.iging een
2ak om hun hoofd binden tegen
het rondvliegend vuil. Ik zou
niet graag op zo'n grasmaaier
zitten.
Voor moeders met kinderen is er
ook geen lol meer aan om lek
ker In het gras te liggen. Je
xxioet me niet verkeerd begrij
pen, Ik heb absoluut, pertinent
geen hekel aan honden. In te
gendeel. Maar een eigenaar is
een hond niet waard ais 'ie hem
niet goed opvoedt. En dat kan:
je kan een hond aanleren om in
de gcot te gaan poepen. Haalt
'ie het eind niet en is de nood
zo hoog, dan kan je 'm altijd
nog boven een rooster zetten
,Hm is wei eens zo erg ge wees"*,
ver;elt het raadslid „dat jr bij
na op iedere hoek van do s-raat
een emmer water me: borstel
moesr neerzetten, om de viezig
heid van je schoenen 4e schrob
ben. Geen wonder, want .het is
een soort wceldeversrhijnsel dat
sommigen er twee of drie hon
den op nahouden".
ONHFGIëNISCII
Mevrcuw Ria Korrel, secretaresse
van het wijkberaad in De Lier
fs volledig met de Wateringse
weihouder eens als die zegt dat
het een onhoudbare situatie is.
Haar wijkberaad verspreidde
«nige tijd geleden, naar aanlei
ding van klachten van de bevol
king, stencils met daarin de op
roep aan hondeneigenaren om
hygiënischer om te springen'
met de uitwerpselen van de
viervoeters. Sommigen hebben
2ich gehouden aan dat vriende
lijk verzoek; dc meesten hebben
de suggestie aan hun laars ge
lapt. Ria Korrel vindt de situa
tie niet alleen vies en onhygië
nisch, maar bovendien gevaar
lijk.
„Besmettingsgevaar voor spelen
de kinderen is niet denkbeel
dig", zegt ze. „Als honden hun
boboefte In zandbakken doen of
op openbaar groen waar kinde
ren spelen, dan hoeft zo'n kind
maar een klein wondje te heb
ben en ze kan jaren bij een
Iiuidspeeialist Iepen voor een
huidinfectie".
Hoewel, niet aiieen de honden zijn
schuldig aan het vervuilingspro
bleem. „Met katten is het idem
dito", zegt ze. „Het worden ai-
- 1 smaal verwilderde beesten als
hun eigenaren ze op straat laten
zwerven. Die beesten zceken na
tuurlijk gezelijge plekjes op om
hun behoefte te doen: altijd
daar waar kinderen spelen".
ZELf OPLOSSEN
Over mogelij ke boetes voor die ei
genaren die zich niet storen aan
dc klachten zegt ze: „Och, op
milieugebied kan dc overheid
nog zoveel doen, dit is typisch
iets dat we zelf moeten oplos
sen. Er zijn genoeg graslandjes
waar kinderen niet kernen,
waarom laten ze daar hun hon
den niet uit? Het is toch voor
du Iceïbrarheid van je cigan
wijk?"
Menieliteit. Daar draait het in
hoofdzaak om. Een niet-gedres-'
secrde hond deponeert z'n uit-
Speetwei: verbaden ferrem
voor viervoeters.
