SCHIEDAMSCHE COURANT
Uitstekend debuut van Groeton in
Passage Theater
m
Long Tall Ernie
beneden alle peil
Wereldspaardag: extra service voor de cliënt
CAR: REGERING DWINGEN
MAATREGEL IN TE TREKKEN
Weinig
extra kosten
voor
weigeraar
Rijwiel-
verkeer op
voetpaden
Maandag 29 oktober 1973
4 pagina's
99ste jaargang no. 24855 j
- ONAFHANKELIJK DAGBLAD -
Broersvest 3 - telefoon administratie 268091 - redactie 262566 - klachtendienst 376792
SCHIEDAM EN KETHEL
Schiedam Het Centraal Aksie komité Rijnmond ziet fleen
middel om de regering te dwingen de zogenaamde milieu
belasting in te trekken. Aari iedere aan hem bekende wei
geraar in Schiedam zijn er ongeveer vijfhonderd
heeft het komité een brief gestuurd waarin wordt uitge
legd hoe man te werk moet gaan.
Het CAR stelt in deze brief dat
het blijven weigeren de mllleu-
belasting te betalen weinig risi
co's inhoudt. De gemeente zal
eerst de weigeraar dreigen met
bet betalen van extra-kosten.
Wat die extra-kosten zijn, wordt
door het CAR als minimaal be
stempeld: „De grote verliezer
In deze procedure is de over
heid. Voor elke weigeraar moet
men tweehonderd gulden uitge
ven om hem te dwingen de be
lasting te betalen."
In Schiedam zal net als te
Vla ar dingen en Maassluis de
gemeente eerst een aanmaning
sturen. De vijfhonderd weige
raars in Schiedam hebben dat
papiertje, kosten twee gulden,
al ontvangen. Betaalt men niet,
dan zal er een deurwaarder ver
schijnen met een dwangbevel.
Kosten twee gulden en vijftig
cent. Blijft men volhouden dan
heeft de overheid nog één mid
del om de „centen" toch-bij de
weigeraar weg te halen", aldus
het CAR.
En dat middel fs het beslag leggen
op een gedeelte van het loon,
even groot als het bedrag van de
milieubelasting^plus^ 4,50 gulden'
aan extra-kosten. Het CAR
haalt bij dit beslagleggen op het
loon aan, dat het hier een belas
tingwet uit 1845 betreft. Een wet
uit de tijd dat de arbeider nog
niet mocht stemmen.
De clou van dit gegeven is vol
gens het CAR echter, dat de
overheid aan administratiekos
ten (deurwaarder sturen, beslag
leggen op het loon etc.) een
bedrag van tweehonderd gulden
kwijt is. Tweehonderd gulden om
de milieubelasting (in Schiedam
4,76 gulden per twee maanden)
plus boete van 4,50 gulden te in
nen van één weigeraar.
De milieubelasting beeft tot doel
het bouwen van zuiveringsin
stallaties. Het CAR zegt, dat
niet de gewone burger maar de
grote industrie hiervoor geld op
tafel moet leggen.
In Groaiaotn d namen de
klachten toe over fietsers
en bromfietsers, die van
voetpaden gebruik ma
ken. Ook op de voetpa
den, die duidelijk door
stenen paaltjes gemar
keerd zijn, neemt het rij-
wielvcrkeer toe, zo meldt
het wijkorgaan Groeo-
oord-akkoorden.
Temeer daar nog maar
zeer weinig voetpaden
slechts door wandelaars
gebruikt worden, wil de
Wijkvereniging Groen oord
en Omstreken de politie
vragen, bet onwettig ge
bruik van de voetpaden
tegen te gaan.
Schiedam Ongeveer driehon
derd toeschouwers hebben vrij
dagavond het debuut bijge
woond van de Toneelgroep
Groeton op het "grote" toneel
van het Passage Theater. Ge
bracht werd het toneelspel van
Tennessee Williams: „Als een
kat op een heet zinken dak", te
rangschikken onder de psycholo
gische milieu-drama's met men-,
selijk falen als onderwerp. Het
geeft de toeschouwer geen di
recte boodschap mee, maar
houdt hem de spiegel voor met
ruimte om over zichzelf na te
denken.'.':;
In de lange dialogen neemt Wil
liams geen blad voor zijn mond,
zodat de tekst hier en daar grof
en platvloers is.
De conflicten die ontstaan, zijn
gebaseerd op een gebrek aan
zuivere liefde tussen twee men
sen. In de weg staan onwaar
achtigheid, hebzucht, en eerlijk
heid. Alleen het persoonlijk con
tact met een open gesprek, kan
een brug slaan naar meer be
grip, zo moraliseert Williams
die verder aanschopt tegen dé-ji
rol van de kerk in de samenle
ving" en de taboe's. aangaande
moraal en homofiiie.
De intensieve voorbereiding door
Groeton getroffen om dit gege
ven met karakteruitbeeldingen
goed te vertalen is de basis ge-
weest van een alleszins geslaag-
jjdc uitvoering.
Onder regie van Simon Coené
kwam dit echte praatstuk be
hoorlijk uit de verf. De melo
dramatische momenten kregen
goed getimede anti-climaxen
terwijl de sfeer, met een juist
gekozen decor, de toeschouwer
in de ban van het gebeuren
hield..
lTan de persoonlijke rollen was
die van Loes Bonneur als de
schoondochter Maggy de meest
omvangrijke. Gehaat en soms
geduld door haar schoonfamilie
Vocht zij om het verloren res
pect van haar man. Brick Eol-
2rtt, en vooral zijn liefde te her
winnen. Zij is "De kat op een
heet zinken dak" die, als ze
eraf springt alles kwijt is. Loes
Bonneur tekende vaak op emo
tionele wijze de gespleten per
soonlijkheid van deze Maggy,
die uiteindelijk haar eerlijkheid
met een hereniging beloond zag.
>aul Segaar gaf gestalte aan de
persoon van Brick, de jongste
zoon van de katoenplanter Pol-
Iltt. Een ex-spcrtidool die zijn
kost verdient als bekend radio- j
commentator. In zijn sportloop-
baan ontstaat een zuivere vriend
schap tussen hem en een club-1
genoot. Het dag en nacht sa-
Een scène uil het voortreffelijk uitgevoerde stu k van Tennessee Williams.
menzijn wordt opgevat als on
natuurlijk en het woord homo
fiel is gevallen. Ook uitgespro
ken door zijn vrouw Maggi.
Brick keert zich van haar af en
zoekt zijn heil in de drank. La
ter blijkt, dat de bewuste vriend
door zijn toedoen - geweigerd
contact ■- ten gronde is gegaan.
Het geheel op elkaar ingespeelde
tweetal gaf subliem spel te zien.
Vooral Maggi, voortdurend diep
doorleefd met ontroerende mo
menten. Fel in haar afkeer voor
het gehuichel rond haar heen;
teder tegenover haar echtgenoot
die haar soms bruut van zich
afschudt. Een echtgenoot die,
onder invloed van drank zijn
enkel breekt en als een hulpbe
hoevende door het huis strom
pelt.
De rol van Brick's moeder, Grote
Mamma, vertolkte Rie van der
Slot Zij kweet zich goed van
haar moeilijke taak een karak
ter te vormen als de wat dom
me, maar toch geslepen vrouw.
Haar man werd uitgebeeld door
Chris Dessin g.
De katoenplanter Pollitt, die door
noeste arbeid eigenaar is gewor
den van een grote plantage en
steenrijk is. Door de leugenach
tigheid in zijn omgeving is hij
in de waan, dat een opgetreden
ziekteverschijnsel minder ernstig
is- dan aanvankelijk vermoed
werd.
Als hij tegenover Brick zijn le
venslust en plannen voor de toe
komst duidelijk maakt, vertelt
deze hem in een dronkenmans
eerlijkheid de harde waarheid;
hij zal spoedig aan kanker ster
ven. Hoewel nu en dan wat sta
tisch gaf ook Chris Dessing een
goede weergave van zijn ziels
toestand aan het slot van een
klemmend dialoog met vrouw
en zoon Brick.
Juist weergegeven werden de ka
rakters van de oudste zoon
Cooper (Roon -Pluym) en zijn
vrouw Mae (Martha Segaar).
Zij het dweperige moederdier;
hij de volghare maar even bere
kenende echtgenoot. Hun hoop be
slag te leggen op vaderis plan
tage bij diens eventueel ver
scheiden werd de bodem inge
slagen.
Koos de Groot kroop in de hold
van Dominee Tpoker die er
steeds op uit is douceurtjes te
innen voor zijn kerkgebouw/ Als
de familie Pollitt met de aan
staande dood van vader gecon
fronteerd wordt, dan vindt hij
het maar beter om te gaan. Met
fijne trekjes wist Koos de Groot
dit type predikant ten voeten uit
te tekenen. De brenger van de
jobstijding was dokter Baugb.
gespeeld door André Poppe, Be
roepsmatig onbewogen velde hij
het doodvonnis.
De twee negermeisjes werden
gespeeld door Joke Leeuwangb
en Mleke Meijer. De kinderen
van Mae en Cooper door de zus
jes van Gelderen en Patricia
Slot. Alle vijf werden door re
gisseur Simon Coene gemanipu
leerd ter verkrijging van anti
climax en spel op de achter
grond op de zo fatale 65-ste
verjaardag van grote Pappa
Pollit.
long Tall Ernie and the Shakers: weinig boeiende, rammelende muziek...
Schiedam Martin Green was nou niet zo gelukkig met het concert
van „Neerlands grootste en beste" rock and roU-formatie Long Tall
Eirae aod the Shakers. N?et 2!lean omdat hat concert zaX? minder
geslaagd was de popgroep had de grootste moeite om het publiek
voor zich te winnen maar ook de opkomst van de toeschouwers
was beneden de verwachting gebleven.
,,Er zijn er maar 300", zei de be
kende Schiedamse impresario.
„Bij Supersister, een paar
weekjes geleden, waren er nog
50 meer. En dat is toch een
groep die de naam heeft moei
lijke muziek te maken. Het zal
wel komen door de image die
de groep heeft opgebouwd: ze
staan immers bekend als op sex
beluste vechtersbazen en daar
worden kennelijk toch veel men
sen door afgeschrikt".
Vóór het concert al was er een
andere stemming te bespeuren
in de anders zo rustige zaal van
Arcade. Vetkuiven, spijkerpak
ken en gymschoenen waren vol
op aanwezig en de kreet „Elvis
the king" werd veelvuldig ge
signaleerd op de ruggen van de
fanatieke rock 'n roll-lieftieb-
bers. Het hoopvolle wachten
was nog slechts op het optreden
van Emie en zijn metgezellen
Maar te lang moest er gewacht
worden op de Shakers: kwart
over acht verscheen de drie
mansformatie Plastic Feet op
de bühne, een groep die door
gaans in het voorprogramma
van Long Tall Ernie speelt. Na
Schiedam Morgen is het weer
zover: Wereldspaardag. Een
dag, waarnaar de Spaarbank
anno 1820 altijd verlangend uit
ziet en waaraan zij, zoals elk
jaar, een feestelijk tintje geeft
door alle bezoekers die dag een
kalender uit te reiken. Dit jaar
is dat een mooie natuurkalen-
der; bovendien heeft de bank
ook dit keer nog een andere at
tentie in petto: nieuwe spaar
ders krijgen bij een Inleg van 10
gulden of meer vijf gulden ex
tra bij geboekt.
Im de stroom van posten te kun
nen verwerken zijn alle acht
Schiedamse kantoren ook tussen
de middag geopend en 's
avonds van half zeven tot acht
uur.
„Op wereldspaardag is het nood
zakelijk dat al het personeel
aanwezig is", zegt directeur
Holtkamp, „Er zijn zelfs men
sen, die op die dag hun opge
spaarde geld uit hun oude sok
ken halen en het op de bank ko
men zetten."
Ondanks de grote concurrentie
gaat het de Spaarbank anno
1820 voor de wind: het tegoed
van inleggers is gestegen van
105 miljoen tot 115 miljoen, het
aantal inleggers van bijna 67,000
tot 69000; de omzet nam met 17
procent toe tot 665000 posten, de
omzet in geld zelfs met 28 pro
cent tot ruim 307 miljoen.
Als één der eerste banken in Ne
derland heeft zij het loketver-
keer op alle kantoren geheel ge
mechaniseerd.
.Daarom proberen wij van onze
spaarvarkens af te komen", al
dus de heer Holtkamp. „De in
houd van de spaarbusjes moet
tegenwoordig met een daarvoor
te dure sorteermachine worden
geteld, en de varkentjes kunnen
door de kinderen zelf worden
geopend. De busjes zijn daarom
bijna afgeschaft, terwijl de var
kens steeds meer verkocht wor
den. Overigens is het opvallend,
dat de meer natuurlijke var
kentjes, de rose, nauwelijks
worden gevraagd. De voorkeur
gaat meer uit naar de spaarvar
kens met felle kleuren..,"
IJZERSTERK
Over fuseren denkt de Spaar
bank anno 1820 niet. Wel zijn er
geheel buiten de bank om
vooronderzoeken geweest naar
de eventuele voordelen, die ge
legen zijn in een samengaan
van de Bondsspaarbank met de
Rijkspostspaarbank.
De Spaarbank anno 1820 Js een
geheel zelfstandige spaarbank
met een eigen bestuur. Deze
spaarbank zal in geen enkele
samenwerking toestemmen,
waarbij haar zelfstandig be
staan als stichting in gevaar
komt of waarin geen voldoende
waarborgen zijn voor de ge
heimhouding, die de bank
hoogst belangrijk acht voor de
spaarder.
De Spaarbank anno 1820 voelt zelf
geen enkele behoefte om. op te
gaan in een grotere eenheid: zij
heeft immers een ijzersterke
balans!
het twintig minuten lang produ
ceren van een vrij hard, maar -
ontstellend vals en onzuiver ge
kweel waarmee het publiek dan
ook nauwelijks werd vermaakt,
vonden de drie het welletjes en
hielden zij er mee op.
Pauze. Na een half uur versche-
nen ze echter weer.. Schrik en
paniek onder de meeste -toe-
schouwers, want nogmaals wer-
den zij geconfronteerd met een 4.
sound, die gespeend was van ie-
dere vorm van originaliteit.
Weer werden twintig minuten
aaneengeregen met het vals na
spelen van nummers van de
Engelse groep Wishbone Ash.
Pauze.
En toen om tien uur Long Tall
Ernie en consorten verschenen
voelden de wat meer kritische
luisteraars en kijkers zich goed
in de maling genomen. Want de
Arnhemse rockgroep heeft toch
de naam voor lekkere swingen
de muziek en een sensationele
show garant te staan.
Er deugde in ieder geval niets
van. De muziek rammelde aan
alle kanten en daardoor kwam
het dat het gros van het publiek
niet reageerde op de oproep van
één van de technici van Long
Tall Emie Om te gaan' dansen.
Het ongenoegen bleek wederzijds:
want voor de Shakers hoefde
het ook niet meer zo nodig. Van
de gebruikelijke show (uitge
breid. beschreven, in de SC van
afgelopen zaterdag) was vrijwel
niets te bespeuren en daar zal
de groep het bij live-optredens
toch van moeten hebben. Als ze
tenminste altijd zo slecht musi
ceren.
