'Cabaret': briljant beeld van het nazi-klimaat met een musical-décor Haastige spoed is zelden goed De 1 De nieuwe puzzel „Ik ivist niet dat hel een politieauto ivas minuscuul Allemaal mooie dames Wie schrijft eens? Een kabouter- verhaaltje Hallo allemaal Prijsivinnaars Brievenhoek SCHIEDAMSCHE COURANT DONDERDAG 3 JANUARI 1974 3 door -JT.A, Frenkel Schiedam Een film, gebaseerd op een musical, met behoud van de liedjes, die toch geen filmmusical is, een fenomeen, dat zich vol trekt in de twee jaar geleden met Oscars Overladen „Cabaret"-pro- duktie, In 1966 een Broadway-succes, nu al geruime tijd een gebeur tenis in de bioscopen en deze week in PASSAGE. Het fenomeen is verklaarbaar: de dramatische handeling vindt voortdurend zijn weerspiegeling in een nachtclub, waar songs worden gebracht die er betrekking op hebben. Er is dus een volkomen logische samen hang tussen Intrige en musical-element, dat er onverbrekelijk mee verbonden is. Die logica ligt ook besloten in de hele opzet, want deze is, overeenkomstig Jci.1 van Drutens toneelstuk „I am a ca mera" en de Berllinse verhalen van Christopher Isherwood gericht op de opkomst van het nationaal-socialisme en nergens wordt zoveel aan politieke satire gedaan als in de cabarets rord de Kurfüxsten- damm. Cabaret" behoort tot de weinige films, die kennelijk naar perfec tie streven. Dat is maar zeiden een haalbare kaart, ook ia dit geyal niet, en toch heeft de film daarvan een uitstraling, een overrompeling bijna, overgehou den, die in de bioscoop niet zo vaak meer kan worden gevoeld. Bob Fosse, choreograaf in de Broadway-versie van Hal Prin ce, komt de eer toe die symbio se zo briljant tot stand te heb ben gebracht. In „Sweet Chari ty" toonde hij al gedeeltelijk een oplossing te hebben gevon den voor het ontkoppelen van film en musical en daarna op eigen wijze ze weer samen te smelten. OP STRAAT Dat is niet alleen een kwestie van dosering en montage, ra aar ook van feilloos aanvoelen, waar on~ gefldjksoortige elementen onge merkt .In elkaar kunnen over vloeien. De Kit Kat Nachtclub mag dan het centrale punt van de film zijn, waar in de virtuoos getroffen sfeer van het begin van de jaren dertig zo uit „Der blaue Engel" weggelopen danse resjes en zangeresjes het snel wisselende tijdsbeeld bepalen, de handeling speelt zich daar buiten af. In de nachtclub ziin slechts vage aanduidingen, een kort gesprek, een snelle blik, een enkele nazi in uniform, een sneer van een conférencier. Dé werkelijkheid demonstreert zich op straat, eerst aarzelend, dan steeds brutaler het domein van de bruinhemden. Parallel lopen de relaties tussen de verschillende figuren, die aan de2e beangstigende periode relief moeten geven. Daar zijn het nachtclubzangeresje Sally Bowles, een Britse student met homofiele neigingen, een vriend van Sally, die er niet voor durft uit te komen, dat hij Jood is, een barón, die een verhouding Michoel York en'Liza Minnelli in Bob Fosse's verfilming van de musical „Caboret" {in PASSAGE}. heeft met Salïy èn de student, en de dochter van een Joodse warenhuisbezitter, die met Sal- 'ly's vriend trouwt, wanneer bet toenemude anti-semitisme hem doet inzien, dat hij zijn afkomst niet mag verzwijgen. Ook in al deze situaties schemert de drei ging van het naderend onheil door. ACTEERPRESTATIES Het is de grote verdienste van Fosse, dat hij met deze gegeven achtergrond nergens forceert, en niet in een semidocumentaire taferelenreeks vervalt. Af en toe neemt hij zijn toevlucht tot een symbolische scène, waarbij zijn personages toch, zij het in direct betrokken zijn. Een zeer opmerkelijke is die in een „Biergarten" in het bos, waar de bezoekers, onder wie veie jonge nazi's met een fanatiek patriotisme „Tomorrow belongs to us" zingen, «en langzaam aanzwellend koor, waarvan eer. angstaanjagende werking uit gaat. „Cabaret" werd reeds, vdór de film in circulatie kwam, niet he lemaal terecht opgehangen aao Liza Minnelli. de ongetwijfeld zeer talentrijke dochter van Judy Garland en Vincente Min- nellt. Zij is fascinerend als Sally Bowles, en Bob Fosse heeft haar duidelijk als ster willen pousseren, maar zij beheerst het totaalbeeld van de film ze ker niet. Er zijn andere voor treffelijke acteerprestaties, zoals van Michael York als de Engelsman, Helmut Griem als de Baron, Marissa Berenson als het Joodse meisje, en Joel Grey als de conférencier in de Kit Kat Club, een rol die hij ook al op Broadway voor zijn rekening nam. Maar „Cabaret" is toch ln de eer ste plaats het gave, Imposante werkstuk van Bob Fosse. On middellijk na hem ook van Geoffrey Unsworth, de Engelse cameraman van ondermeer „Beckett", „Half a Sixpence" (de musical met Tommy Steele) en Stanley Kubricks ,.2001, a Space Odyssey", die de film een heel scala van wonderlijke, stemmingsvolle tinten heeft meegegeven, medebepalend voor het noodlotsklimaat waarin hij zich afspeelt. Schiedam Er blijkt voor sommige mensen zo veel ver keer te rijden op de Burgemeester Knappertlaan, dat zij het geduld niet kunnen opbrengen om te wachten tot ai dat verkeer gepasseerd is. Dan steken zij vroegtijdig over ea verlenen daarom geen voorrang. Omdat dat ech ter wel moet de BK-laan is immers een voorrangsweg riskeert men een bekeuring. „Uw actie druist tegen de ver keersregels in," kreeg ook Ma ria Helena V. te horen, toen zij in maart vorig jaar al fietsend de BK-laan was overgestoken, ter hoogte van. het Sinte Lidui- naplein. Zij had daarbij geen voorrang verleend aan een juist arriverende auto. Ongelukkiger wijs althans voor Maria bleek de wagen een surveiHan- ceauto van de politie te zijn. Maria kreeg een bon. Enkele we- ken daarna ontving zij thuis het bericht dat de bekeuring 25 gul den bedroeg. „Daar schrok ik wel een beetje van," zei Maria tegen de kantonrechter, mr, W. E. van Vloten, toen zij terecht stond. „Ik vond dat we! een beetje veel, daarom heb ik nog niet betaald en witde ik probe ren er hier wat af te krijgen." „Een beetje veel?" herhaalde de rechtsspreker. „Ik kan u wel vertellen, dat als u dit in een auto had gepresteerd er een veel grotere boete op u had ge wacht!" „Toch vind ik de overtreding zo erg niet," reageerde de bekeur de fietster, ,,Je hebt op de BK- laan geen kans om over te ste ken, omdat het daar zo druk is. Als er dan eens een klein gaatje open is, is het begrijpelijk dat je snel oversteekt." „Maar het kan wel levensgevaar lijk zijn," aldus mr. Van Vlo ten, „ik weet dat het voor veel mensen bijzonder moeilijk is om zich in te houden als er een minuscuul klein gaatje open valt, waardoor men de overkant kan bereiken. Maar dat brengt wel risoco's met zich mee." „Ik acht de overtreding wettig en overtuigend bewezen." zei offi cier van justitie mr, E. Bos. „De verdachte heeft het ook be kend. In tegenstelling tot haar vind ik de overtreding wel ern stig en gevaarlijk. Daarom heb ik de eer een geldstraf van 25 gulden te requireren subsidiair één dag hechtenis." De kantonrechter veroordeelde Maria overeenkomstig de eis van de officier: 25 gulden, het bedrag van de bekeuring. Maria kan gaan. Wel voegde ze er nog aan toe: „Als ik had geweten, dat die auto een politieauto was geweest had ik het niet ge daan. Jean was de beste duiker van de streek. Toen hij dan ook in de krant las dat er 'twee bankrovers waren ge pakt die de buit in het ka naal hadden laten zinken, wist hij wel zeker dat hij de boel zou moeten opdui ken. Toen hij aan zijn tweéde kopje koffie bezig was rinkelde dê telefoon al. Het was commissaris Mar io die hem vroeg even naar het bureau te komen. Jean zette het pannetje'capucij- ners dat hij warm wilde ma ken", van het gas, draaide het gas uit, zette eten'neer voor de'hond en stapte in zijn autootje. Hij zag niet dat'bij door een.volkswa gen werd achtervolgd. De twee ongure mannen .die er in zaten zagen Jean in ht,. politiebureau verdwijnen. „Zie jé wél", zei de één, „ik dacht wel dat ze hèm zouden nemen om naar de schat te duiken. Nu weten we het zeker. We moeten hem onschadelijk maken Freek, en zelf het geld in de wacht slepen". Freek knikte. „Maar als Toon en de kale er achter komen. Ze schieten''ons ter plaatse neer", zei hij. „Die hebben jou toch ook verlinkt, niet? Je zou toch met hen -mee delen? Jij hebt het zware werk opgeknapt en toen ze de buit hadden, wilden ze je afschepen met driedui zend, terwijl er voor een paar miljoen in de kluis lag". „Ja, ja", knikte Freek. Hij werd weer kwaad toen hij er aan dacht. Maar het zou de he ren niet glad zitten. Hij wist dat ze het geld bij bun boot hadden laten zinken en op de bodem verankerd. Toevallig had hij bij de marine leren duiken en hij kon het geld ophalen voor dat Toon en de kale er de lucht van kregen. Die wa ren een paar dagen uitge weken naar België cmdat de politie' hen op het spoor was. Maar zij, Arie en Freek, moesten de politie te vlug af zijn. Toen Jean weer in zijn autó stapte re den ze achter hem aan". Hiér hield de meester even op met voorlezen. Hij had een lastige kriebel in zijn keel. De klas zat ademloos te luisteren naar het span nende verhaal. „Verder meneer", zei John Blank. „Uche, uche", zei de mees ter, „daar gingen de die ven dus. Jean reed een stil le landweg op en dat kwam prachtig uit. Hier konden ze .hem onschadelijk ma ken. Voor een paar uur. Zo dat ze de tijd kregen hun slag te slaan. Arie gaf vol gas en stoof de auto van Jean voorbij en remde toen. Het scheelde niet veel of Jean zat bovenop de Volkswagen. Woedend stap te hij uit. Arie was ook uit gestapt en Freek sloop haastig achterom zodat hij achter Jean kwam te staan, een knuppel in zijn handen. „Wat is dat voor flauwekul", tierde Jean, „ik...". Toen daverde met een klap de knuppel op zijn hoofd en hij zakte zon der verder nog iets te zeg gen op de grond. „Wegwe zen", siste Arie. 2e reden regelrecht naar het kanaal waar hun schip lag. Er was geen politie bij. Die veronderstelde dat de buit bij de brug zou liggen. Ze gingen haastig aan boord en terwij! Freek zich-1 in zijn duikerspak hees werd er aan de kajuitdeur ge klopt. Klop, klop, ging het. En klop, klop ging het ook in de klas. De kinderen za ten allemaal star van schrik in de bank. Ze ver wachtten niets anders dan dat er zwaargewapende po litiemannen binnen zouden komen. De deur ging open en „Meester, mag ik de lijmpotjes?" vroeg een klein jongetje uit de eer ste. De hele klas barstte in lachen uit. De meester ook. Het jongetje werd er ver legen van en maakte vlug dat hij wegkwam met zijn potjes. Ze waren opeens helemaal uit hun. verhaal. „Weet je wat", zei de meester, „het is toch bijna tijd, maken jullie er zelf maar een eind aan. We hebben nog een kwartier". Ze begonnen meteen ijve rig te pennen. John liet de politie komen die de man nen inrekende, Jan schreef dat Jean was bijgekomen en in zijn snelle autootje naar het kanaal was gere den waar hij net de rovers in de boot zag verdwijnen, een meisje vond dat Toon en de kale maar terug moesten komen zodat de politie meteen het hele stel had. In ieder geval liet ie dereen het verhaal goed af lopen. De bankrovers wer den gepakt, Jean dook la ter de buit op en toen kon hij eindelijk zijn capucij- ners opeten. ANKE Allemaal mooie dames, getekend aoor van I.n.r. (boven) Lenette Voogt, Carola Bellersen (zes jaar), Irma Feenstra (tien jr) (beneden): Mieke van Beverea (twaalf jaar), Kild van Ml! (ne gen jaar), Anja Loeve en hele maal links het kleine tekeninge tje is van Monique Quak, (èlf jaar). Patricia Rutten, Hoekeindseweg 65b, Bleiswijk, wil graag corres ponderen met een meisje. Haar leeftijd stond er niet bij maar ik denk dat ze een jaar of tien, elf is. Ze spaart postzegels en ze wil later-graag paard rijden. Wie schrijft eens? Er zat een kabouter op het mos. Toen kwam er een.vriendje van de kabouter die kwam naast hem. zitten. Toen zet dat vriend je: „hoe heet hij?" De kabouter zegt: „ik heet Pim en boe heet jij?" „Ik heet Spillenbeen". Toen zei Spillenbeen: „ik heb honger jij ook?" „Ja", zegt Pim, „kom mee naar huis", zegt Pim, „dan gaan we wat eten". En toen ze hadden gegeten toen moest Spillenbeen weg. Toen was Spillenbeen weg en toen gingen ze allebei sla pen. (Piona Jongojan, negen jaar). Nu ik dit schrijf had het een klein beetje gevroren. Twee graden onder nul. Dat is niet veel, maar misschien, als je dit leest, sta je wel op de schaats. Of het regent weer pijpestelen. Zijn jullie nog bezig aan al je goede voorne mens? Ook komt er niet veel van terecht. Voor een buurjon gen van mij begon het nieuwe jaar niet zo best. Hij moet plat op bed blijven liggen en mag niets doen, Want hij heeft een hersenschudding. En er zijn na tuurlijk ook kinderen en grote mensen die in het ziekenhuis liggen. Dat is ook geen goed be gin van het jaar, We hopen maar dat ze allemaal weer ge tond worden. cm - M»* ■\Üi De winnaars 2ijn: Yvonne Nieuw- poort 8 jaar, Wim v. Dalen 8 jaar. Ineke Verschuur 11 jaar. Atie Lansbergen 11 jaar. Ge rard Serine 8 jaar, Bennie Vie- veen jaar. Jullie krijgen een boek thuis ge stuurd. De oplossing was: -1. bakker, 2. staart, 3. wespen, 4. lasser. 5. buiten, 6. speelt, 7. torren. De beroepen waren kas sier en kapster. Deze week iets heel andera dan anders. Jullie moeten woorden vinden van twee lettergrepen. In elk vakje Komt één lettergreep. De laatste lettergreep van een woord vormt elke keer de eer ste lettergreep van het volgende woord. Dus bijvoorbeeld: deur mat-matglas-glaswerk, werkhuis enz. Om het jullie wat gemakkelijker te maken vul ik alvast twee woorden in (je be gint dus onderaan) 1. is speel- wei en 2 begint met wei, dat weet je nu alvast. Dat wordt weiland. Nu begint het derde woord met land. Je ziet nu ook gelijk hoe je de woorden moet invullen. Als je bovenaan de trap bent op nummer negen komt er een woord van drie let tergrepen. En daarna werk je naar beneden toe. Woord num mer tien beght dus met de laatste lettergreep van nummer negen. Allemaal gesnapt? Daar gaan we dan. 1. wei om in te splen (is al inge vuld), 2 land m de dieren in te weiden (is ingevuld), 3 heel -groot, landelijk gelegen huis, 4. werk dat Je ,van school mee brengt en thuie moet maken, 5. een man die werkt, 6. kleding stuk voor meisjes, 7 kleintjes le ren hierop tellen. Er zitten hal letjes aan die je kunt verschui ven. 8. een hor om in het raam te zetten, 9 wordt hij atletiek beoefend (hardlopend over „hekjes" springen), 10 diepe ge graven gang om in de oorlog in re schuilen, H zo noem je het werk bij kuilen graven (bij de bouw), 12. jas dia men alleen aan heeft bij vujiwerk, 13, struik met in de lente heerlijke ruikende witte bloemen, 14 lift in de mijn. 15. deur van de lift, 16 deel van een deur, je steekt er de sleutel in, 17. gracht om een oud kasteel of Slot heen. Je hebt weer een week de tijd om je oplossing in te sturen naar Anke, Verwersdijk 6-8, Delft. Onderaan je Oplossing of je brief zet je je naam, adres en leeftijd. Er zijn weer zes boeken tc winnen. frul 3 Uto WLi Erna Feyge Hé, wat jammer, je leuke gedichtje kwam net te laat. De kerstjeugdhoek had ik al twee weken van te voren ge maakt. Maak je nog eens een gedichtje van de winter? Dan kan. dat er in komen. Wat fijn hè, dat Moor weer terug is, Kar.gen de poppenkleren al keu rig in je nieuwe kast? Gerdien Verschoor Ja hoor, ik vond het leuk werk, puzzels ma ken, verhaaltjes schrijven, teke nen, Dat is mijn hobbie. Wat leuk dat je Kanneke schrijft. Ik hoop dat jullie goede corvespon- dentievriendinnen worden. Hellen Kreft Wil je pappa, je broertje en ook jezelf van mij feliciteren? Wat een verjaarda gen in de maand december zeg. En dan de kerstdagen er nog tussen. Moeder zal het er wel druk mee hebben. Wat «Jeuk. dat je broer gelijk met jou jarig is, Is hij jonger dan jij? Patricia Rutten Ja, ik kreeg je brief op tijd. Maar ik had zelf een kerstfeest van de school. Is het kerstspel goed gegaan? De den er veel kinderen aan mee?. Ik vond het leuk dat je nu da puzzel eens opstuurde. Dan heb je tenminste kans op een boek. Het berichtje zal ik in ons hoek je zetten. Ik hoop dat er iemand op schrijft. Bernadette van Waisum Leuk, dat je weer schreef en dat je nog steeds met de meisjes corres pondeert. Jullie hebt ook veel dieren zeg. Onze poes heet Moor, dan hebben we nog drie katers, dat zijn Pinkel, Poekie (die is rood) en Lot. De cavia heet Kiki. 2e worden altijd mar mot genoemd, zelfs in de die renwinkel. Maar het is zoals je schreef, marmotten zijn heel anders. Je had een goede cijfer lijst. Mijn dochtertje heeft dat ook, in het derde kwartaal is ze op haar best. Caroline Feikema Leuk dat je weer eens schreef. Nu had je gelukkig vakantie en dan heb je toch zeker geen huiswerk? De verhalen bedenk ik altijd zelf. Wij hebben ook een marmot en als hij de ijs kast hoort begint hij te piepen. Hij zit ln een glazen hokje dus hij kan niet rammelen, zoals de jouwe, grappig dat die kleine diertjes toch ook zo slim zijn. Je hebt leuk postpapier zeg. Pas nieuw? Arine Jongejan. Gezellig dat ik weer eens een briefje van je kreeg. Het was al weer zo lang geleden. Is de geit in verwach ting? Hoe lang duurt het nu voordat de kleintjes komen? Houden jullie ze dan allemaal of verkoopt vader ze dan? Wil je je broertje van mij felicite ren? Ging het zingen voor de bejaarden goed? Jij kan al heel wat koken en bakken zeg. Je zult het vast wei leuk vinden op de vakschool. Piona Jongejan Je had de oplos sing goed hoor. Dat was een goed rapport zag. Danr was je zeker -e! mee In je sclvk? Heb je de sjes al gevonden? AF ze v/a. .vc.er v. er den komen ze wel tevoorschijn. Het zijn zeker goede muizenvangers? Je ver- haaltje staat in ons hoekje. Dag aliemaal,. groeten van ANKE.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1974 | | pagina 3