band tusse
over
meun-
wsw
Samenwerking op hei gebied van de foldervoorzieni
SCHIEDAMSCHE COURANT WOENSDAG 9 JANUARI 1974
Rotterdam De Rotterdamse VW heeft een
jaar lang gefunctioneerd als steunpunt voor
de VVV's op de Zuidhollandse eilanden en
langs de Waterweg. Het is een jaar geweest
van vergaderen, voorzichtig starten, nog
niet alles doen wat misschien zou moeten.
Dit laatste heeft enige ontevredenheid ge
wekt bij de Waterweg-VW's, maar deze
maand komt er een gesprek met z'n allen,
zodat er dan misschien van een flinke start
gesproken kan worden.
Het gaattom een zaak waar in dit gebied nogal flink
mee "gêëxperimenreerd most worden. Elders in den
lande zijn er al aardig wat VVV's die enkele jaren
ervaring hebben opgedaan als streek-VVV. Vooral
de samenwerking op het vlak van sociaal toerisme,
het adviseren van de eigen inwoners dus. zal hier
vérder van de grond moeten komen.
De eerste naar buiten tredende samenwerkingsactivi
teiten was het in leveu roepen van de VV'V-federatie
Delta-eilanden, begin 1973. De Rotterdammers heb
ben de VVV's van Brïelle, Oostvcorne, Roekan je.
Hellevóetsluis, Ouddorp en Flakkee aan de taïel ge
nodigd om te bespreken op welke terreinen er zou
moeten worden samengewerkt.
De heer E. G Mann, adjunctdirecteur van. de Rotter-
dam se VVV, vertelt dat dit in goede aarde viel. om
dat de betrokkenen al wat langer hieraan behoefte
hadden. Ze werken veelal uitsluitend tijdens het zo
merseizoen .met informatrïces en zijn voor een groot
deel afhankelijk van de activiteiten van het bestuur,
dat gevormd wordt door mensen die dit in hun vrije
tijd doen.
Dia werkwijze voldoet op veel terreinen goed, maar
op landelijk en internationaal gebied is er vaak hulp
en sieun nodig. Iets dat Rotterdam nu behoort te le
veren.
Da plaatselijke VVV's blijven als organisatiebureus
opereren. Zij organiseren plaatselijke dingen, maar
worden bij de aanschaf van drukwerken, folders en
het werven van buitenlanders geholpen door hun
steunpunt-collega.
NIET GEMERKT
De heer Mann geeft toe dat de VVV's ten noorden van
de Waterweg hier nog niet zoveel van gemerkt heb
ben. Ze worden gerund door beroepskrachten, die op
veel gebieden gewend zijn zelfstandig te werken. Bo
vendien zijn zij steeds betrokken geweest bij het
provinciale overleg. Het leek iets minder urgent om
hen meiteen bij te springen. Dat zal dus -in 1974 gaan
gebeuren.
De collega .van de heer Mann, de directeur van de
Schiedamse VVV R. H. Pillard, benadrukt de taak
die de Waterweg WV's hebben voor de eigen bevol
king. Het sociale toerisme komt steeds verder van
de grond.. Nederlanders willen geadviseerd worden
over ukstapjesmogeüjkheden in eigen land. Vooral
voor de autoloze zondagen is daar behoefte aan.
DoRotterdamse VVV heeft zijn krachten tct nu toe
vooral ingezet op de werving van toeristen van bul-
tanaf. Vooral nu de bezoekcijfers sterk teruglopen,
is dat duidelijk een zaak van grote zorg.
De samenwerking met de Waterweg-VVV's zal ver
moedelijk op een geheel andere leest geschoeid moe
ten zijn. De heer Pillard noemt het Rotterdamse uit
gangspunt niet zo gek. Hij voelt zich in staat om
weer cp de ouda voet door -te gaan als de steun-
punt-functie ooit eens niet zou voldoen. Kritiek wil
hij liever opzouten tot na de' contactvergadering
deze maand.
In het afgelopen jaar is echter wel gebleken dat de
foldervoorziening over doelen in Nederland net zo
goed rechtstreeks totstand kan komen dan via Rot
terdam. Vooral in het begin van het jaar gaf dat
wat strubbelingen..
De VVV Maassluis heeft dezelfde kritiek. Daar is men
zelfs een keer bij een andere steunpunt-VVV te rade
gegaan om te informeren hoe die zaken daar func
tioneren.
WEI STEUN
De .heer Mann: „We denken, dat we in Rotterdam
echt wel aan dat steunverlenen toekomen. Het is
niet zo erg veel werk. Voor. het werven van buiten
landers geldt dat we toch reeds Rotterdam verkoch
ten met zijn omgeving. De taak voor de eigen bevol
king blijft er in. de eerste plaats een voor de: plaat
selijke VVV's.. Wij moeten, eigenlijk alleen die zaken
behartigen "die landelijk georganiseerd of onderzocht
.worden.
Daarbij denken we aan de organisatie van de logies-
informatiediensten, de bemiddeling bij verhuur van
huisjes (vooral aan de kust) en de uniformiteit
daarbij. We trachten te komen tót aanduidingen in
de Folders die het mógelijk maken dat de.kwaliteit
van het gebodene over geheetNederland vergelijk
baar is, een soort sterrensysteem dus.
Daarnaast denkenwij aan het 'gezamenlijk uitgeven
van folders. Er zijn er-nogal eens wat die slecht ge-
drukt en vertaald zijn. Daar maak je In het buiten
land geen beste beurt mee".
De-heer Mann is er zich evenais bij. zoveel, andere ac*
tivïteiten van zijn organisatie bewust van dat de re
sultaten van de steunpunt-inspanningen misschien -
moeilijk meetbaar zijn. Het jaar 1974 zal dat alle
maal wat duidelijker moeten maken.
Schiedam ,,AIs alle betrokkenen om de tafel zouden gaan
zitten om hun gegevens uit te wisselen, dan zouden we
precies weten hoe groot de groep jeugdige daklozen in
onze stad is en om wat voor figuren het hierbij gaat.
We zouden een rapport op tafel kunnen leggen, waar ze zich
in Den Haag lam van schrikken. Ik ben echter bang dat
die uitwisseling van politiezijde niet mogelijk is. Toch
maak ik een begin in die richting.
We moeten iets doen om de jeug
digen die nauwelijks contact-
meer wensen .te hebben met de
gevestigde maatschappij, aan te
spreken". Wethouder Bert Kap-
tein (D'66) sociale en jeugdza
ken) komt met deze verklaring
enkele dagen na de brand in het
pand Singel 95 van het jongeren
Ontwikkelings Project. Die
brand heeft de discussies rond
het begeleiden van de jeugd
hoog doen oplaaien. De wethou
der wil met alle macht de deur
van de maatschappij open hou
den voor werkloze en dakloze
jóngeren. De buurt, en volgens
hem ook de resi, van- de maat
schappij. wil die deur juist dicht
■hebben".
„We. zitten met dathele probleem
bijzonder, dn onze maag'", ver
klaart wethouder Kaptein, In
jeugd- en ópbouwcentra zie je
dat ze er niet uitkomen. Vonhoff
wilde opvangcentra voor werk
loos geraakte jongeren, waar ze
zoveel mogelijk hun opleiding
en. vorming zouden kunnen
voortzetten die anders in het ka
der. van Jeerlingenstèlsels zou
den plaatsvinden. Diecentra
worden 'inmiddels de grote ver
gissing van Vonhoff genoemd.
Ze blijken jongelui aan te trek
ken die hier eigenlijk niet in
thuishoren. Er komen daklozen
op af die helemaal geen zin
hebben in vorming en opleiding.
2e willen alleen, poen en een
slaapgelegenheid. Begin decem
ber hebben ze hier in Schiedam
-zelfs "het -JOP--gekraakt..--En
daar as nu de moeilijke situatie
ontslaan dat overdag het JOP-
werk plaatsvindt, terwijl 's
avonds en 's nachts de daklozen
er hun gang gaan. De twee be
roepskrachten hebben' het daar
-erg moeilijk mee. Ze kunnen er
bijna niet tegenop. Het wordt
hoog tijd dat we die twee soor
ten publiek uit elkaar halen".
PANDEN
De wethouder realiseert zich dat
hij dan .twee panden nodig
heeft. Een -voor het JOP, mis
schien het bestaande. En één
pand voor de daklozen, een
scort alternatieve slaapgelegen
heid...... nergens in de buurt.
„De mensen willen misschien wel
enig begrip opbrengen voor die
daklozen, maar ze willen ze niet
bij zich in de ibuurt hebben. Ei
genlijk mogen ze nergens ko
men. Zie daar maar eens wat
■aan te doen" verzucht wethou
der Kaptein.„Het zijn vaak
jongeluidie huis en school ver
laten hebben omdat ze het daar
niet meer vinden konden. Som
migen van hen zijn uit inrichtin
gen ontsnapt. Ze weten alles af
van de sociale unit in Den
Haag, de groep die ontsnapte,
inrichtingsjongeren soms helpt.
Ze hehben Soms ervaring met
os politie-opgedaan. Het zijn.de
vetkuiven van vroeger, de bra
nie-motorrijders, de bendes die
iu een warenhuis iets wegpikken
en daarna het personeel intimi
deren. Ik durf het niet met ze
kerheid te zeggen, maar het ligt
natuurlijk voor de 'hand dat ze
aiJes te maken hebben met de
kraken in voetbalkantines. Dat
laatste is echter een politiezaak.
GEEN DRUGS
ïlc 'geloof, tiiet dat het druggebrui
kers zijn. Ze staan daar toch
wel enigszins boven. Ze jvoelen
zich sterk. Ze werken, in de ha
vens voor zoveel mogelijk geld
in zo weinig mogelijk tijd cn als
ze weer wat verdiend hebber.,
dan steppen ze ermee. Er zijn
zelfs figuren onder die geen
overheidsgeld willen hebben,
omdat ze dat zelf wel versieren,
tk ben ervan overtuigd dat het
er in Schiedam 20'n tweehon
derd zijn. Dat is wel eer. getal
waar ze zelf mee werken, maar
ze hebben er volgens mij goed
kijk op. Tweehonderd man die
niet of nauweiijks benaderbaar
zijn-
Wethouder Kaptein klaagt de
maatschappij en het gehele
overheidsapparaat aan als hij
spreekt over gebrek aan tole
rantie en het duiken in studie
commissie zonder werkelijk iets
te doen. Daarnaast wijst hij op
de onmogelijkheid, ook voor ge
schoolde krachten, om de opti-
male contacten te leggen. Er
zouden slechts mensen van mid
delbaar niveau op „losgelaten"
mogen worden, personen die
kans zien om helemaal solidair
met deze jeugdigen te zijn.
„We zijn te laat om nog iets aan
hun opvoeding te doen. Ze zijn
al helemaal gevormd. Als je
met ze in contact treedt dan
moet je niet te moeilijk doen.
omdat ze anders al meteen
weer weglopen. Ze wil!sr. eer.
goedkope eet- en slaapgelegen
heid omdat zij geen geld hebben
voor een kamer, voor een pilsje
van een gulden of koffie met ge
bak. Ze willen niet incidenteel
even geholpen worden via een
S.O.S.-dienst, maar permanent.
En dat, terwijl wij formeel geen
zaken met ze kunnen doen.
.Voor bijstandsuitkeringen vallen
ze onder hun ouders of de in
richtingen waar ze uit komen,
omdat ze nog niet meerderjarig
zijn. Het komt daarom wel voor
dat ze trouwen om als meerder
jarig beschouwd te worden, zo
dat ze bijstand kunnen krijgen.
Officieel vallen ze In de verschil
lende stadia natuurlijk onder do
kinderpolitie, de kinderbescher-
maar hier faalt men ten opzich
te van deze groep. Het geweste
lijk arbeidsbureau bemiddelt
een jongere. Als dat een aantal
malen mislukt, dan stopt het er
mee. De jeugdige gaat In de
w.s.w. die na 26 afloopt en
daarna overgaat in bijstand. Er
zijn jongeren die met zestig gul
den in de week moeten rondko
men en.die achttien of negen
tien jaar zijn....
„Ik heb ze wel eens hier op het
stadskantoor gehad. Ze vertel
len je dan dat ze geen contact
meer met thuis hebben, hun ou
ders zouden hun van de trap so
demieteren.
KUNST EN
VLIEGWERK
Ik hou mijn deur voor ze open,
cmdal ik de kans wil houden
om met ze te praten'\
Ik wilweten waar ze zitten. Ik
zou ze bereikbaar willen houden
voor hun soms zoekende ouders,
voor bemiddelaars, voor ons als
bestuur. Ik zie het inrichten van
een goedkoop pand voor hen als
een preventiemaatregel, de eer
ste stap op weg naar beïnvloe
ding. Het is echter een levens
groot probleem om met hén om
te gaan, al zou je zo'n pand
hebben. Je moet helemaal soli
dair met ze worden, helemaal
in hun huid kruipen, in hun om
standigheden. Daar komt bijna
geen enkele sociale werker aan
tóe".
AUijd blijft er enige afstand, Al
tijd blijf je als sociaal werker
nog net buiten hun bendes, om
dat je anders meegezogen zou
worden. Toch zou ik willen dat
we hier het street-cornerwerk
hadden, waarbij je de jeugdige
zwervers soms probeert te beïn
vloeden door ze een klusje te la
ten doen. Tegen betaling uiter
aard, omdat ze pas komen als
zo blut zijn
Ik zou willen dat we de (dure)
krachten hadden die dat aan-
konden.. Opdit, moment hebben
we als gemeente deskundigheid
noch de capaciteit voldoende
om hier aan te werken. We kun
nen wel met ze babbelen en roe
pen dat we solidair zijn, maar
het blijft kunst en vliegwerk
zonder enig beleid".
„Ik zal in het college van burge
meester en wethouders alle be
slissingen over het J.O.P. en
do opvang van daklozen trach
ten af te houden. We gaan eerst
eens praten met de twee be
roepskrachten van het J.O.P.
Z:j kunnen een begin leveren
van de documentatie over de
jeugdige daklozen. Hopelijk is
dat voldoende om een start te
maken met het vergaren van
gegevens over deze hele Schie
damse groep. Donderdag gaan
we met de begeleidingscommis
sie. van het J.O.P. praten en pas
daarna is Gns misschien duide
lijk hoe we verder moeten-gaan.
Ik ben er op voorhand van
overtuigd dat je met preventie
- geid verdient. Zo'n pand voor
daklozen voorkomt misschien
een. hoger bedrag <aan schade
door criminaliteit en kosten van
opsporing en berechting. Dan
moet je die cijfers echt wel
hard maken".
De heer Kaptein-heeft ooit meege
maakt dat er kabouters en
druggebruikers bij de plantsoe
nendienst werden ingeschakeld:
Daklozen en werklozen ziet hij
ook weleens bij de sociale
werkplaatsen opduiken. Er zijn
dus mogelijkheden om ze aan
het werk te krijgen en zé tot op
zekere hoogte aan regelmaat te
wennen. Hij stelt zich daar ech
ter niet al te veel van voor.
„Als je bij hen'een sigaret op-
steekt en geen sjekkie mee
draait, dan val je al door de
mand. Je moet in de kroeg geen
pilsjes weg gaan geven, omdat
je dan de patser bent, die dat
met gemeenschapsgelden doet
Jé moet..."
Zo Is er nogal wat. Al die moei
lijkheden brengen, volgens de
heer Kaptein, sociale werkers
en beleïdsïnstaniles ertoe te be
weren dat het begaéidingspm»
bleem te groot voor ien'Is.
„Wij treden als ^verheid wat al te
formeel op en liefst nog geüni
formeerd. We starten pas met
een dure zeifmoordpréventie >in
nieuwe fTatwijken als er een
aantal mensen gesprongen ts.
Misschien moet dat er hier ook
eerst van komen".
mïng, de sociale dienst en het
gewestelijk arbeidsbureau.
VVV's 'blijven organisatiebureau'*.
