Fluks doorkruist
DUS' bedoelingen
Jüliana als
herhoren
succes op
«ff
Aanvoerder stuurt eigen speler weg
Bos Maaskant: Ik wist, dat we zouden winnen"
tïg-
Coach Aad Besuyen:
„Onze beste wedstrijd"
9
Voortreffelijk
niet opvallend maar leidde de beslissende
Is bewaker Vissers te snel af, al is de manier waarop toch wel pijnlijk.
Schiedam Het was weer sensa
tioneel bij DHS. En wederom
speelde de scheidsrechter de
hoofdrol in het verhaal. Want
om onbegrijpelijke redenen
staakte hij na 20 minuten spelen
in de tweede helft de niet on
sportieve wedstrijd DHS-Fluks.
Er ging eigenlijk niet veel aan
vooraf. Het enige wat er in feite
gebeurde was dat de bal over
de zijlijn ging. En op het mo
ment dat Hennie Alewijnse
klaar stond om de bal in té
gooien beslistescheidsrechter
Bakker anders.
Het werd een inworp voor Fluks.
Hennie Alewijnse vergat zich
zelf een beetje en. in plaats van
de bal netjes aan zijn tegenstan
der te geven gooide hij de bal
de in aanbouw zijnde tribune in.
Daarna wist hij het ook niet
meer. Want op het moment dat
zijn boze aanvoerder Kees
Brandwijk hem min of meer uit
het.veld stuurde riep scheids
rechter Bakker hem bij zich om
Hennie terecht te wijzen. En
terwijl Hennie Alewijnse nog
stond te beslissen naar wie hij
nou moest luisteren besloot
scheidsrechter Bakker reeds an
ders. Op een manier die er op
leek alsof hij een sanitaire
noodstop moest maken verliet
hij tot ontzetting van iedereen
het veld. Zijn commentaar was
kort en duidelijk: „Ik ben weg
gegaan om de gemoederen wat
tot rust te brengen", aldus de
referee uit Poeldijk.
„Iedere scheidsrechter heeft daar
toe het recht als hij meent dat
het uit de hand gaat lopen. Aan
definite! staken heb ik geen mo
ment gedacht want anders had
ik mijn stop-watch niet stil ge
zet". Een pluspunt vond de
Poeldijkse arbiter wel dat
DHS-aanvoerder Kees Brand
wijk zijn eigen speler onmiddel
lijk het veld uit «tuurde. Het
commentaar van de aanvoerder
was: ,.Het was beter dat ik het
deed dan dat de scheidsrechter
die beslissing had genomen.
Want nou komt Hennie er zon
der schorsing vanaf".
Dat het voor hem een moeilijke
beslissing was geweest beaamde
hij echter wel. De „zondebok"
Hennie Alewijnse begreep het
nog steeds niet. Hij verklaarde:
,,Ik zag dat de grensrechter de
inworp aan ons gaf. Toen ik die
bal weggooide en de .scheids
rechter weg zag lopen begreep
ik er helemaal niets meer van.
Dat Kees Brandwijk mij eruit
stuurde was inderdaad beter
voor mezelf anders was ik er
waarschijnlijk wel uit gestuurd.
Maar eerlijk gezegd begrijp ik
het nu nog niet allemaal". En
zo zal het wel blijven ook. Want
at was scheidsrechter Bakker
soms zeer gedecideerd wat zijn
beslissingen betrof, in zijn com
mentaar kon hij de gerezen,
twijfels niet ontzenuwen.
SCHIEDAMSCHE COURANT MAANDAG 11 FEBRUARI 1974
Gouda De meningen in de Goudse sporthal De Springers liepen uit
een. Bewondering van de zijde van Radïus/MVC 2, tevredenheid bl]
een deel van het Schiedamse Juliana, maar ook pure teleurstelling.
En juist de laatste categorie vertolkte de enige juiste mening, want
Juliana verloor ook tegen het als vierde geklasseerde Radius, maar
zat tot twee keer toe slechts één puntje van de winst verwijdert
Volleybalde Juliana vorige week
tegen CVV als herboren,, tegen
Radius ging het zonodig nog be
ter. Het Schiedamse spel ver
raste de thuisclub, welke zich
wat verbaasd afvroeg hoe deze
opponent maar liefst 21 punten
minder vergaard had. Want Ra
dius won pas na een 28 minuten
durende eerste set met 17-—15,
moest daarna Juliana met 8—15
laten gaan en herstelde zich in
de derde set moeizaam met 16
—14
Maar de meningen liepen uiteen.
„Die eerste set, die hadden, we
moeten pakken", blikte Julia
na's aanvaller Peter van Norde:
terug, „tot twee keer toe ston
den we op setpolnt". Schiedams
langste aanvaller Jan Zandijk
zocht de oorzaak van d*e neder-
- laag twee sets verder, „want",
klonk het teleurgesteld; „die
derde set hébben we weggege
ven, toen stonden we tenslotte
met 9—4 voor".
Waarna coach Aad Besuyen de
enige juiste conclusie trok: „We
hebben in beide sets winstkan
sen gehad, maar ze niet benut.
Maar we hebben goed gespeeld,
misschien wel onze beste wed
strijd van dit seizoen".
Een positief geluid, maar deson
danks besefte Juliana dat de
kans op continuering van een
plaats in de derde divisie weer
wat kleiner was geworden. Nog
steeds bedraagt de achterstand
op het Uithoomse SAS'70 elf
punten. Maar gesterkt door het
goede spel tegen CVV durfde de
Schiedamse volleybalclub in de
kansenberekening* een puntje te
gen Radius in te calculeren. Ge
zien de aframmeling die de
Schiedammers eerder deze com
petitie van Radius moesten in
casseren pure overmoed, maar
in Gouda werd het tegendeel be
wezen.
In de eerste set al, toen Radius
weliswaar stormachtig opende,
maar het verschilminutenlang
beperkt bleef tot een puntje.
Maar toen Juliana dan eindelijk
op 14—13 kwam ontbrak die zo
noodzakelijke lef. Ook op
15—14 durfde Juliana niet. Was
het een gebrek aan routine? Het
leek er op, want juist Radius
strafte die afwachtende houding
af: 17—15.
Ondanks de teleurstelling .weiger-
de Juliana te capituleren. Want
niet Radius maar Juliana putte
moed uit die bijna een half uur
durende eerste set. Maar vooral
de manier waarop wekte bewon
dering. Nagenoeg elke aanval
was hard en doeltreffend. Zoals
Jan Zandijk demonstreerde door
in de tweede set een aanvals-.
percentage te behalen van 90
procent. Het verraste Radius
ten tweede male.
Want ook het Schiedamse blok
sloot in die set hermetisch, ter
wijl het Schiedame veldwerk de
weinige doorkomende Goudse
aanvallen goed verwerkte. En
via 1—9, 2—11 en 5—13, finishte
Juliana overtuigend met 8—15.
En wat zou er gebeurd zijn, als
Juliana's inzinking enkele minu
ten later was gekomen? Want
ook in de derde set stoof Julia-"
na overtuigend naar een ruime
voorsprong: 4—9. Nog. steeds
sloot de Schiedamse defensie
en was de aanvalskracbt van
Jan Zandijk en Wout den Her
tog, de Goudse defensie tè mach-
Maar plotseling stokte het ritme
in de Schiedamse ploeg. Ver
slapte de concentratie? In leder
geval kwam Radius bij II11
langszij en al weigerde Juliana
zich zonder meer gewonnen te
geven, de eerst nog zo soepel
draaiende ploeg haperde. ,En
veel geroutineerder spelend Ra-
Het Goudse eenmansblok reikt hoog maar kan een Schiedams puntje niet voorkomen.
dius ging door naar 1412,
maar moest weer toestaan, dat
Juliana op pure wilskracht te
rugkwam tot 1414. Verder
niet, want toch nog wat onfor
tuinlijk ging ook deze set verlo
ren.
Pech omdat de goed spelende
Joop Gunneweg een van de vele
fluitsignalen in de Goudse sport
hal als het signaal opvatte en
prompt de bal ving. Maar ook
omdat de voortreffelijke arbiter
T. N. Slim in eön reflex'de ba!
aanraakte en zo Juliana van
een zeker punt beroofde.
En zonder al te veel moeite be
sliste Radius tenslotte de wed
strijd door in de laatste set het
laatste beetje Schiedamse ver
weer te breken. Want. Juliana
verloor die set kansloos met
154, maar dat die set toch nog
16 minuten kon duren, slechts
twee minuten korter dan de
voorgaarde, was. een compli
ment voor Juliana.
Schiedam Alles wat voetbal zo aantrekkelijk kan maken was weer
te vinden bij DHS in Kelhel. De wedstrijd tegen Fluks was in de
eerste plaats sensationeel omdat er vijf doelpunten vielen maar
vooral ook omdat de scheidsrechter weer een grote rol speelde.
Want hij was degene die, na wat moeilijkheden over een inworp, de
wedstrijd voor 10 minuten staakte. „Om de spelers wat af te laten
koelen" zoals hij later verklaarde. De stand was op dat moment
nog 1—1 en er waren voor beide teams nog volop mogelijkheden, de
score naar hun voordeel te laten overslaan.
Dat DHS toch nog, na een 2-1
voorsprong met 3-2 wist te ver
liezen kwam niet door het inci
dent halverwege de tweede helft
maar door eigen onmacht. De
Schiedammers wensten in de
eerste helft geen gebruik te ma
ken van het voordeel van de
sterke wind Jn de rug en daar
aan is het puntenverlies voor
het grootste deel te wijten.
DHS begon met de wind mee.
Een voordeel dat echter niet
kon worden uitgebuit;-Want na
een begin, waarin beide partijen
volkomen gelijk opgingen wei
gerde DHS het initiatief te ne
men en kon Fluks zelfs rustig
aan hun eigen aanval gaan den
ken. Echte gevaarlijke situaties
kwamen daar niet uit voort
maar het was toch typerend
voor de onmacht van DHS,
Natuurlijk deed de DHS-aanval
goede dingen, maar echt ge
vaarlijk was men maar zelden.
Eigenlijk had het voor DHS al
na 6 min. raak moeten zijn toen
de corner van Ronald Dijkstra
voor de voeten kwam van
schutter Piet Roozen. Hij wacht
te echter te lang zodat deze
kans niet kon worden benut. Zo
ook de kans die Gerrie Droog
kreeg na een strakke voorzet
van Paul Nijs. Het leverde alle
maal niets op.
Zelfs kon Fluks nog echt gevaar
lijk worden toen Piet Romeijn
verkeerd kopte. Fluks-speler
Van Veen kwam alleen voor
keeper Jos Sparla maar deze
redde fraai. Het bleef 6-0 tot
een kwartier voor tijd. Een lan
ge pass vanaf het middenveld
stuurde Piet Roozen. de diepte
in. Piet Roozen speelde zich
£oed langs twee Fluks-verdedi-
gers en gaf Paul Nijs een niet
te missen kan: 1—0. Dat bleef
het ook tot de rust en DHS had
de wind niet kunnen uitbuiten.
Na rust trok Fluks ten aanval,
duidelijk met de bedoeling meer
rendement te halen uit de weers
omstandigheden. Het leek al
snel te lukken toen Fluks-aan-
valler Honneke een verraderlij
ke bal afvuurde op het doel van
Jos Sparla. Met de grootste
moeite kon hij de bal over zijn
doet werken.
S'a 15 minuten spelen was het
raak voor Fluks. De sterk spe
lende Loury brak op rechts
daar. Zijn voorzet bereikte de
vrijstaande De Bruin die in
kansrijke positie werd neerge
haald door Kees van Schie. De
toer. aï enzeker fluitende
scheidsrechter Bakker besliste
juist: strafschop. Koelbloedig
voltrok ausputzer Jac. Vaik hel
vonnis: 11.
En (oen kwam die sensationele
20ste minuut. Een op het mid
denveld uitgevochten duel tus
sen Hennie Alewijnse en Fluks-
middenvelder Pabbruwee werd
beëindigd toen de bal over de
zijlijn verdween. En terwijl de
grensrechter een ingcoi voor
DHS gaf en Alewijnse de bal al
in zijn handen had besliste
scheidsrechter Bakker echter
anders. Hij gaf een ingoci aan
Fluks waarover Alewijnse zich
zo opwond dat hij de bal in het
publiek wierp.
Reden voor de referee om de
schuldige bij zich te roepen,
echter op het moment dat DHS-
aanvoerder Kees Brandwijk
reeds zijn speler een repriman
de gaf. En doordat scheidsrech
ter Bakker meende dat Hennie
Alewijnse niet bereid was bij
hem te komen liep de man ge
decideerd naar de kleedkamer.
Verwarring bij alle spelers, die
eigenlijk niet goed wisten waar
2e aan toe waren. De toestand
duurde 10 minuten. Toen besloot
de arbiter weer verder te gaan.
En twee minuten na deze one-
ma.i-show van de man uit Poel
dijk was het voor DHS raak.
Gerrie Droog gaf een voorzet op
maat af die op het hoofd van
Piet Roozen terecht kwam. Zijn
kopbal verdween onhoudbaar
achter Fluks-doelman van de1
Stel: 2—1. De vreugde was ech
ter van korte duur. Want nog
geen drie minuten daarna wat
het aan de andere kant eveneens
prijs. Want door volledig mis«
tasten van de DHS-defensie kon
De Kievit zonder enige moeite
de bal achter Jos Sparla depo»
neren: 2—2.
En nadat Jos Sparla op schoten
van Markesteyn en De Bruin
schitterend had gereageeen)
was het in de 35ste minuut weef
feest voor Flucks. Een vrije
trap van De Bruin verdween
langs het DHS-muurtje onhoud
baar achter keeper Jos Sparle
in h^t doel: 2-3.
Schiedam Zou Joop Vervoorts
veel gesuggereerde „heksen
jacht" ook op Harga slachtof
fers eisen? De arbiter die de
laatste weken zo omstreden in
beeld wandelde, floot, tegen de
talloze voorspellingen in, een
voortreffelijke wedstrijd. Niets
van een jacht op wel dan niet
aanwezige boosdoeners. Ook
geen arbitrage volgens eigen
maatstavn. Joop Vervoort
was bij SVV—FC Den Bosch ge
woon een voortreffelijk leider.
Tot twee keer toe graaide
arbiter naar het boekje en no
teerde in de eerste helft Eosc-
cbe uitblinker Salfischberger,
wegens het onderuithalen van
Dutina, terwijl hij in de tweede
part een minder vleiende op
merking van Graumans aan het
adres van zijn grensrechter niet
onbestraft liet. In de. eerste
helft floot hij 18 keer tegen Den
Bosch en slechts 6 keer tegen
SVV. In de tweede helft ging
SVV 10 keer in de fout, tegen
Den Bosch 9 keer. Theo van Toledo
DOOR HANS SOETERS
Schiedam Bob Maaskant, altijd „in" voor
een pikante toevoeging aan de voorbije wed
strijd, had ook na SVV—FC Den Bosch de
inleiding voor zijn praatje klaar: „Ik heb
geen moment getwijfeld of dat doelpunt zou
komen". Die zat. Daarom ook keken de
mannen rondom SW's trainer wat ongelo
vig. Maar Bob Maaskant zocht gretig naar
„bewijzen": „Nietwaar, Henk, hebben wij
niet steeds gezegd: dat doelpunt maken wij
nog wel?". En toen ook tweede trainer Henk
Könemann beaamde dat die Schiedamse
treffer „slechts een kwestie van tijd was",
grinnikte Bob Maaskant voldaan. „Zie je
nou wel..."
Een kwestie van tijd was het zeker. Want omdat zo-
wel SW ais FC Den Bosch nu niet direct uitblonken
in een aan de omstandigheden aangepast speltype,
kregen de 2500 bezoekers wel enerverende momen
ten maar nauwelijks goed voetbal voorgeschoteld.
Voetbal dat vooral beheerst werd door de onnavolg
bare capriolen die bal en spelers maakten.
Maar omdat SVV, zonder twijfel toch de betere ploeg
het maar bleef zoeken in lange ballen door het cen
trum, had 't wachten op een beslissende treffer voor
hetzelfde geld wel eens te lang kunnen gaan duren.
En dat terwijl de Bossche defensie een opvallen
de onzekerheid aan de dag legde. .Bob Maaskant:
„Ze waren verdedigend, niet sterk. Daarom juist
wist ik> dat dat doelpunt v/el zóu komen.' Overigens
geen compliment voor ons".
De vraag is natuurlijk wel of de wéér volop, zekerheid
uitstralende Maaskant in de Schiedamse dug-out
niet wat nerveus iheen en. weer. geschuifeld heeft.
Want toen SW zijn later bevestigde stelling bekend-
maakte, was er nog maar 12 minuten te spelen.
Toen, in. die, 78e minuut Vertrok vrnyde voet y an.de
tot dat mom ent 'onopvallende Dufiina een {stral&e
en toen geloofde Jan er ook niet meer in...
Nogmaals was Groeneweg in die eerste helft dichtbij
een doelpunt. Zeven minuten later al, trok Theo van
Toledo vanaf rechts de bal strak voor doel. Groene
weg en Graumans sprongen beide naar de bai,
maar via de voet van de SW'er knalde de bal
langs de verbaasde Verkerk naast het doel.
Pas in de tweede helft werd SVV gevaarlijker. Werd
althans de druk op het doel van FC Den Bosch fre
quenter uitgevoerd. Jan Coenen kroop daarvoor na
drukkelijk in de spits terwijlDutina wat terugzakte
haar het middenveld. Het resulteerde in mogelijkhe
den voor Van Toledo, Coenen en Dutina.
Pressie die echter pas twaalf minuten voor het einde
succes had. En omdat daarna de wissel aan Bos
sche zijde, Bruurmijn voor Vreeburg geen resultaat
had en de voor Jan Coenen ingevallen Jos Zoetmul
der meteen goed meedraafde, hield SW zonder veel
problemen die krappe marge vast. Verdiend, maar
gezien de omstandigheden toch nog wat onver
wacht.
pass richting doelman Verkerk. Een pass die door
Donkers koppend werd onderschept. Maar op het
hoofd van Theo van Toledo terecht kwam'. En
•prompt verdween de bal met een fraai boogje in het
verlaten doel.
ONZEKER
En die toch echt niet meer verwachte Schiedamse
treffer veranderde op slag 't spelbeeld. Niet dat FC
Den Bosch een puur defensieve houding kan worden
verweten, maar stellen dat dat de voor Remmers
ingevallen trainer De Ruiter zijn equipe een echte
aanvallende taak had opgelegd, gaat iets te ver.
Beek, Ouwens en. Vissers probeerden het wel, maar
hun dadendrang deed nauwelijks geloofwaardig aan.
Net zo min als SVV zich erg zeker door de eerste,
helft worstelde. Maar ondanks de moeilijk te contro
leren grilligheid van. de bal en het juist onder deze
omstandigheden erbarmelijk slechte veld, herstelde
^.^-ïXlckten opzichte,.vaxuvejjedeo week wel qua in-
treffer In.
Theo van Toledo bijvoorbeeld zag zijn zwoegen op het
middenveld nu gepaard gaan met bruikbare passes,
terwijl Paul Roodnat de anders zo offensieve Van
der Ley op eigen helft vastnagelde en met snelle ac
ties de nodige paniek zaaide. En omdat Jan den
Tuinder de lastige Ouwens in bedwang hield. Steen
bergen opponent Dick Beek nauwelijks ruimte gaf
en Maarten van Beek: dravertje Vissers knap bij
zich hield, kreeg SW volop gelegenheid de zwakte
van de Bossche defensie aan. te tonen.
ONTZENUWD
De passes van Jan Coenen waren er naar, de snelheid
van Paul Roodnat ook, maar de twee fraaie moge
lijkheden die daaruit ontstonden werden door wat
domme pech ontzenuwd. In de 19e minuut, bijvoor
beeld bewees Maarten van Beek hoe afwachtend de
Bossche defensie wel was. Vanaf de hoekvlag kwam
de strakke inzet op de voet van Jan Groeneweg die
hard inschoot. SW's topscorer jubelde al, maar vla
de. onderkant lat caramboleerde de bal het veld
weer in. Was het een doelpunt? Niemand reageerde
