Mer
SVV verovert hoog
waarde ringsci jfer
streelt FC
Vlaardingen
STERK
HDVS
GEEFT
VOOR
SPRONG
UIT
HANDEN
Ook FSC
overtuigend
verslagen
MIST
STRAF
SCHOP
l/" n t»n Ir
BOUMAN 551VaF
Pim Visser: ..We hadden de overwinning in ons zak
t
MAANDAG 26 AUGUSTUS 1974
SCHIEDAMSCHE COURANT
Rechts: John van der Spek
(links) „trapt er in", Frans
Roentgens „kapt" voordat de
Schiedammer gevaarlijk kan
worden.
Links Jan Groenewegs in
zet wordt deze keer geen
treffer al mist Stevens wel.
Schiedam Oververhitte
«Jan Groeneweg plofte
f met een smak op de
massagetafel, mokte nog
wat na over die ene ge
miste lob, maar begroef
zijn voldane grijns in
een kletsnatte hand
doek. Jan Groeneweg,
de uit het „brons groen
eikenhout" afgereisde
journalisten lispelden
zijn naam. Cor Brom,
Fortuna's trainer die te
leurgesteld uitwaaide
op het enige plekje waar
een koel briesje stond,
liet SW's specifieke
spits .ook al nadrukke
lijk een rol spelen in de
Limburgse nederlaag.
En amdat FSC de perio
de mettwee overwin
ningen was gestart,
5 kwam die 3-0 erg hard
aan.
„Jan Groeneweg", deed ook Bob
Maaskant nog een fikse duit in
-- 't zakje, „wordt zomaar een van
de beste spitsen in.Nederland
Dat geef ik je op een briefje".
Jan Groeneweg, die drie seizoe
nen terug via het onbetekenen
de The Rising Hope met een
productie van acht doelpunten
zijn entree maakte in het be
taalde voetbal en het vorige
seizoen afsloot met een totaal
van vijftien, lijkt voorbestemd
één van de weinige spelers te
'gaan worden die op de eerste
divisie velden de dienst uit
maakt
Ook tegen Fortuna, dat zich nog
goed herinnerde hoe Jan Groe
neweg vorig seizoen de winnen
de treffer had gescoord, eiste
hij een hoofdrol voor zich op.
De manier waarop hij Roem-
gens, de door de wol geverfde
Limburgse aanvoerder, op de
beslissende momenten van zich
afschudde, rechtvaardigde de
alom geuite bewondering.
Toch moet Groenewegs aandeel
(twee doelpunten) tot de juiste
proporties worden terugge
bracht. Want al verdient zijn
inbreng een hoog waarderings
cijfer, het al te nadrukkelijk
ophemelen van de man op de
plaats waarin clubs blindelings
kapitalen investeren, doet af-
breuk aan de bijrollen: de „aan-"
gevers". Wanneer je als voetbal
ler in zo'n bijrol de hoofdrol
speler zelfs nog kan overvleuge
len, dan bén je een hele grote.
Zoals gisteren Leen Wamaar.
Want weer was het Leen Wamaar
die, doordat Jan den Tuinder
een schorsing moest uitzitten,
het defensieve „gat" moest vul
len. .Leen wilde graag, barstte
van zelfvertrouwen en wedde
met mij om een „joet" dat er
geen doelpunt in zou gaan",
verduidelijkte Bob Maaskant
zijn keuze. Een „wedje" dat
voor Leen voordelig uitpakte
omdat hij als vrije verdediger
zo nadrukkelijk heerste, dat
FSC in feite niet gevaarlijk kon
worden.
Maar al klinkt het vreemd; om
dat Wamaar zich nu eens niet
vanuit net centrum presenteer
de, kregen met name Wim Mul
der en Peter Jeup meer arm
slag, terwijl Rinus Steenbergen
zich in de mandekking stug
van zijn taak kweet en geen
kopduel verloor. Het resultaat
was merkbaar.
Want minder dan tegen-Cam buur
verslikte SVV zich in slordige
foutjes, waardoor vooral de bei
de vleugelverdedigers, Van der
Spek en Van Beek, (sterk de
lastige Prauser bedwingend)'
hun aandeel in de defensieve
rust konden leveren.
De enige „wanklank" zou mis
schien kunnen zijn dat de toch
al fraaie 3-0 nog wat aan de
magere kant was. Tenslotte
deed SW, uitgezonderd tijdens
de matige start in de tweede
helft, er alles aan om die score
wat op te vijzelen. Zelfs toen de
eerste achter de uitstekende
Limburgse goalie Nieling was
gedeponeerd, vormde de marge
een schrille aftekening van het
werkelijke (aanvallende)
krachtsverschil.
Het waren reële kansen. Jan
Groeneweg (tweemaal vrij),
Theo van Toledo (tegen Nieling
op) en afstandschoten van Jeup
en Dutina, die de FSC-doelman
tot spectaculaire acties dwon
gen. Pas in de 27ste minuut
capituleerde Nieling. maar het
van twintig meter afgevuurde
projectiel van Peter Jeup sloeg
dan ook in als een bom.
Maar de voorsprong was terecht
en SW's uitgangspositie voor
de laatste drie kwartier kans
rijk. Maar zoals zo vaak kropen
de Schiedammers in hun
schulp. Bob Maaskant: „Het
geeft ze blijkbaar een angst,
zo'n 1-0 voorsprong. Daardoor
ook kwam Fortuna opzetten".
En de manier waarop de for
matie van Cor Brom dat deed
was knap. Maar al werd het
spel naar Schiedamse helft ver
plaatst, verder dan een kopbal
van Peter Prauser die door Van
der Velden schitterend onscha
delijk werd gemaakt, kwam
FSC niet. De manier waarop,
toen het Limburgse nummertje
stormlopen weer wat was afge
zwakt, Jan Groeneweg door Eh-
len werd getrapt duidde er op
dat FSC heel dichtbij een wan-
hoopslot was gekomen.
Want natuurlijk zat Van Dijken
er falikant naast, toen hij, na
dat Jan Groeneweg zijn bewa
kers had afgeschud en vrij voor
Nieling kwam, toch nog vlug
een Limburgse overtreding be
strafte. Ook het wegwuiven van
Maar nog steeds had SVV die
tweede treffer nodig. Nog
steeds was die toen al overbo
dige schroom nog niet verdwe
nen. Mogelijkheden daartoe
waren er voldoende, maar in
twee gevallen stak arbiter Van
Dijken er een venijnig fluitsig'
naait je tussen.
Pas in de 79ste minuut konden
deze voorvallertjes met een
glimlach worden afgedaan.
Toen tikte Dutina de bal naar
Van Toledo die ineens voorzette
en Jan Groeneweg met een
fraaie duik zag scoren: 2-0. Ver»
geten waren de gemiste kansen.
Vergeten was ook het toch wel
knappe Limburgse spel waar
mee SVV twintig minuten lang'
erg veel moeite had. Vergeten,
omdat Leen Wamaar in zijn
eentje de Limburgse ontredde
ring aantoonde. Leens actie re
sulteerde in een passje naar
Dutina die doorschoof naar de
alweer vrijstaande Groeneweg.
En knalhard verdween de bal
achter Nieling tegen de touwen;
2-0.
Door
Hans Soeters
de handsbal van Aben, die val
lend met de arm een pass on
derschepte,- had voor hetzelfde
geld een. penalty kunnen wor
den. Van Dijken stond er met
zijn neus bovenop.
Toenwas FSC, dat al na de
tweede treffer moedeloos had*
afgehaakt, rijp voor nog meer
treffers. AI had er dan wel een
andere doelman dan Jan Nie
ling onder de lat moeten staan.
De lange Limburger stopte in
die slotfase drie keer een inzet
die in het rijtje „onhoudbaar"
konden worden bijgezet Hij
voorkwam daarmee een al te
opvallende Limburgse afgang.
Door Bas van den Berg
Amersfoort Karakter, het „gehei
me" wapen van FC Vlaardingen om
zich van Amersfoort te ontdoen, was
boven alle lof verheven. Slechts die
1-0 was een uiterst magere afspiege
ling van het energieke gevecht op
broeierig „Birkhoven" omdat Cees
Bouman voor slechts duizend „kij
kers" zich het missen van een straf
schop kon veroorloven en Anton
Huyer alleen voor de opvolger van
Nico van Zoghei in paniek raakte.
Daarom had de FC Vlaardingen met 3-0 de
champagne nog harder kunnen ontkurken.
Nochthans was iedereen er heel blij mee. „Een
bewijs", voerde goedlachse trainer Jan van
Baaren aan", dat we om met betaald voetbal
door te gaan niet eigenwijs zijn geweest. Dat
we met die eerste winst een uitstekend uit
gangspunt hebben om de eerste twee thuis
duels aan klantenbinding" te doen. (FC Den
Bosch en SW thuis, red)".
Maar ook had de nieuwe FC reden tot lachen
omdat spits Aat Reygersberg niet uit de toon
viel Zijn conditie supersnel heeft opgevoerd
en dat getuigde zowel voor als na rust van
indrukwekkende solo's. En waarvan hij er één.
enkele minuten voor rust, subliem afmaakte.
Zwaar gehinderd door Van Loon slalomde hij
keurig langs centraal verdediger Van der Klift
om ineens een streep te trekken: Q-L
PAAL
Voordien beheerste FC Vlaardingen voortdu
rend het middenveld, omdat Arie Don zich
regelmatig liet „zakken" en het kwartet het
losbandig leven van Peters, Van Wil gen burg
en Middelkoop aan de tand voelde, maar ook
via de-opbouw vanuit dat middenrif steeds
weer bereikbare spitsen had in Aat Reygers
berg en Jan Roodbol. Dat leidde al heel snel
tot een onoverzichtelijke situatie voor het
Amersfoortse doel, waaruit Jan Roodbol
(.Jammer dat ik hem miste") tegen de paal
kopte. Buiten bereik overigens van invaller
Goldhoom, die niet alleen een weinig constan
te indruk maakte, maar zich vooral aandiende
als een echte lijnman en dat maakte zijn
afweer, met Van der Klift en Kraak, erg
onzeker.
..Trouwens, heel de FC Vlaardingen-formatle
Wt er fors in. „Vooraf afgesproken om die
Inzet hoog op te voeren", wist Jan Roodbol nog
en dat leidde ertoe dat Vlaardingse verweer
hoog boven alles uit tornde. Het nieuwe centra
ler, duo Bep de Ruiter/Frans Fiers was zeer
Plekfeewust, gaf b.v. meest gevaarlijke aanval
ler De Neeling bitter weinig speelruimte en
aangezien doelman Koos van Elleswijk zijn
zwakke start (voorgaande wedstrijden) vergat,
moest de thuisclub van goede huize komen om
na NEC ook tegen FC Vlaardingen zijn slag
te slaan.
Hetgeen mislukte en daar had later trainer Rob
van Miltenburg weinig waardering voor. „Ik
heb er van alles aan gedaan om de jeugd (want
er school weinig routine in de ploeg) op te
peppen, maar je ziet het, het was een futloos
geheel". Jan Baaren: „Amersfoort kon trou
wens niets anders doen dan de ballen hoog
voor de „pot" te gooien, zelfs nadat het moed
putte uit de gemiste strafschop van Cees Bou
man (geen specialist, dat zijn Ger Robbemond
en René Pas en...„.Arie Riedijk)", maar toen
beet de defensie van FC Vlaardingen, waarin
andermaal John Corver een uitstekende - in
druk maakte, zich totaal vast. Ondanks de
lengte van de Amersfoortse aanvallers, ook
van wissels Kurvers en Van Pelt, slaagde dat
duo er niet in ook maar een enkele maal over
de hoofden van de Vlaardingers heen te kop
pen.
Overigens viel FC Vlaardingen's enige goal op
het juiste moment (43ste minuut) en bijna had
de Van Ba aren-equipe snel na rust definitief
de knuppel in het hoenderhok kunnen gooien.
Toen onttrok fel opkomende John Corver zich
aan de buitenspelval uit een pass van Aat
Reygersberg, wandelde langs Kraak, maar
stuitte hardhandig op doelman Goldshoom en
toen was er voor rustig leidende arbiter
Draaisma geen andere keus over dan straf
schop te geven. Die, zoals gezegd, niet werd
benuti
De laatste twintig minuten liep heel Amersfoort
weliswaar storm, maar van serieuze kansen
geen sprake. Toch wel, dan bewees Van Elles
wijk zijn kwaliteiten en dat optreden was
zelfs voor Rob Miltenburg aanleiding te zegge-
n: ,Die Vlaardingse keeper heeft de wedstrijd
gewonnen. Trouwens", ging hij vlot verder,
„ook Ryegersberg is er weer en daar hebben
wij ons helemaal in vergist".
Slechts een kopbal van Peters zeilde met veel
geluk in de handen van Van Elleswijk, terwijl
hij daarvoor een kogel van dezelfde speler
schitterend onschadelijk maakte. Vlak voor
tijd leek FC Vlaardingen uit de omarming te
komen toen Anton Huyer (wissel voor Jan
Roodbol, „omdat", lichtte Jan van Baaren toe",
sterk opkomende Van Loon beier kon afstop
pen") alleen voor de Amersfoortse doelman
kwam, r.ujcir van schrik ver naast schoot...
OpsteiFC Vlaardingen: doel Koos van El-
leswijK, iri..er Ger Pijl, Frans Fiers, Bep de
Ruiter ei. -.olm Corver, midden Cees Bouman,
Rob v._"i L.' mil en Johnnie Jansen, voor Aat
Reyg—tkftt Don en Jan Roodbol (Anton
Huyer;.
Ger Ruseier knappe partij...
Jan Coenen heeft dan toch
nog getekend. De selectie-
speler van SVV geeft er ook
dit seizoen weer de voorkeur
aan om als amateur in de
sterkte te worden opgeno
men, maar wat SVV niet luk
te, kreeg Ans wél voor elkaa-
r: Jan tekende. Maar het
werd in het Rotterdamse
stadhuis dan wel een con
tract voor het leven, want
Ans van Welsum en Jan Coe
nen gaven elkaar voor de
ambtenaar het ja-woord, 's
Avonds werd het een drukte
van belang, waarbij, hoe kan
het anders, de voetballers de
boventoon voerden.
Leiden Als de wedstrijd tussen Hermes DVS en CVS een
voorbeeld is van het soort voetbal, dat men dit seizoen in de
amateurhoofdklasse mag verwachten, wel, dan staan de suppor
ters er goed op. De Schiedammers speelden in Leiden een
heerlijke wedstrijd. Niet alleen de verdienste van het aanvallende
voetbal dat door Pim Visser gepropageerd wordt, maar ook een
gevolg van een zeer enthousiast CVS, dat het teruglopen in*
kwaliteit (Hendrikse en Van Yelsen vertrokken naar Telstar) zeer
nadrukkelijk wenst te compenseren met een prima wedstrijdmen
taliteit.
Twee maal nam Hermes een voorsprong, maar evenzo vele kerert
slaagden de Leidenaren erin de zaak weer gelijk te trekken.
- Misschien niet met het mooiste voetbal (die verdienste komt
Hermes zonder meer toe),maar wel met de wil om er koste wat
kost wat aan te doen.
Deze instelling bracht Hermes met name in het eerste kwartier
behoorlijk in moeilijkheden. Toen had UVS even alles voor bet
ztggen: de ene aanval na de andere rolde richting Spermon en
Hermes slaagde er nauwelijks in de nodige ruimte te scheppen
voor tegenacties. Steeds weer dook er een Leids been of hoofd
op om een pass te onderscheppen, steeds ook weer trokken de
Schiedammeis ,n de persoonlijke duels aan het kortste eind.
Gunstige uitzondeling vanaf de eerste minuut was voorstopper Ger
Ruseier, die zijn directe tegenstander Verver geen centimeter
ruimte gunde. Het meeste gevaar kwam over de vleugels en dan
met name over rechts, waar back Arie Brouwer te vaak tegen
een overmacht moest opboksen en zodoende gaten moest toestaan.
Dat Jeidde dan weer tot verschillende, knap gevaarlijke momenten
in het blauw-witle strafschopgebied.
Daar keepte Harrv Spermon .echter een zeer degelijke partij. Alle
hoge ballen waren voor hem en ook op de lijn (bij een felle kopbal
van Groenendijk bijvoorbeeld) bleek Spermon zeer alert. Na een
minuut of twintig luwde de Leidse storm een beetje. Het Schiedariv
se middenveld-tri o raakte wat meer balvast en voorzichtig werden
wat plaagstootjes geplaatst. Zonder al te veel gevaar overigens-
Des te opvallender was het dan ook, dat Hermes in de dertigste
minuut een (op dat moment) onverdiende voorsprong nam. Een
sluwe dieptepass van Vorstenbos, gevolgd door een handige voor
zet van Ties van Duppen werd door een aanstormende Rinus
Commijs (de UVS-defensie, inclusief doelman Sioos. stonden vast
genageld) op hun waarde geschat. Precies op tijd dook blonde
Rinus op en zorgde voor een 1-0 voorsprong.
UVS schrok er goed van. Het spel werd opvallend slordiger. Hérmes,
daarentegen, voelde zich met de onverwachte voorsprong neel wat
prettiger. UVS-trainer Wally van Schooten;. „Het leek wel of de
jongens hun hoofd verloren. Er werften plotseling een heleboel
laktische fouten gemaakt en we hebben eigenlijk geboft, dat
Hermes toen niet geprofiteerd heeft." Dat scheelde overigens maar
erg weinig toen Bob Weeda een passje van Piet van de Burg hard
inschoot, maar toevallig net de wanhopig opspringende Sloos
raakte.
Na rust had UVS zijn positieven weer wat beter bij elkaar. Het
kon echter niet verhinderen, dat Hermes het beste van het spel
had. Vooral dankzij een nu makkelijk schakelend middenveld,
waar met name Ger Bakkes steeds beter ging spelen, en goed
storende voorhoede, waarin vooral Arie Riedijk een voortdurende
bron van onrust was.
Na een minuut of tien was (te UVS-vevdediging door een snelle
Hermes-aanval uitgespeeld, maar terwijl iedereen al een goal
verwachtte, schoot Ties van Duppen gehaast over. UVS bleef
ervoor knokken en kreeg in de 21ste minuut loon naar werken
toen Frits van der Heiden een kopduel mei Bob Weeda winnend
besloot met een gave treffer.
Lang genieten van de verkregen voorsprong kon UVS niet, want
vijf minuten later legde de voortreffelijk leidende Hogenelst de
bal op de Leidse panaitystip toen Aad van de Voort binnen dé
bekende lijnen op „tilt" werd gezet Ger Bakkes was een koelbloe*
dige schutter: 1-2.
'In de 36ste minuut kreeg Aad van de Voort de kans om Hermef
op een veilige drie-een te zetten. De voor Ties vanDuppeti
ingevallen Langeweg (ex-RIOS) had zich kpap vrijgemaakt en eert
niet te missen voorzet losgelaten. Van de Voort raakte echter z4
van de kook, dat hij in plaats van een simpel tikje een versphrikke
lijk hard schot wilde geven. Hij miste volledig.
Extra vervelend was het. dat uit de daaropvolgende UVS-aanval" d<
gelijkmaker ontstond. Hannaert liet een hoge bal neerdalen in hé
strafschopgebied. Doelman Spermon ging het duèl aan met Gerar»
Desar, die echter zo hoog en knap getimed opsprong, dat de bd
zonder dat Spermon hem zelfs maar raakte in het net verdween
