Manege laaf z li niet uit de 1 ent lokken „De Hoefslag" wordt tegengewerkt mm* m 191 'fKl r~ Pil P P m I Pa UIL MSffl •- li II S| Belangrijk Signalement DINSDAG 7 JANUARI 1975 SCHIEDAMSCHE COURANT tf Vlaardingen/Maassluis - Een stevige bries waait door de spaarzame, dunne boomp jes. De scheerlijnen van de grote tent staan strak ge spannen. In de verte komen op de dijk een twintigtal ruiters aangereden, diep ge bogen over de nek van hun sterke paarden. Als ze vlak bij zijn en twee kilometer lang weer en wind hebben getrotseerd om onder het flapperende tentzeil nog enigszins besehut te kunnen paardrijden, stort het hele gevaarte in. Een geregeld terugkerend beeld voor va der en zoon Hoogervorst. Tegengewerkt door Moeder Natuur in hun streven om, hun goedlopende manege (letterlijk en figuurlijk) overeind te houden. En dat voor een tenthuur van twee honderdvijftig gulden per week, al acht jaar lang. Maar niet alleen tegengewerkt door Moeder Natuur. Van het bestuur van de Lickebaert, het gebied tus sen VJaardingen en Maassluis, krij gen vader en zoon ook niet bepaald medewerking, vinden zij. Al acht lange jaren vechten de eigenaren van manege „De Hoefslag" aan de Zuidbuurt voor een betere huisves ting in het Lickebaert-gebied. Een manege met stallen waarin alle paarden - éénentwintig - bij elkaar kunnen staan en niet zoals nu ver spreid over verschillende boxen; hier twee, daar drie, daar acht. Een bedrijf met een vaste binrtenmanege en niet zo'n tent twee kilometer verderop. Een manege met rij grond erbij, met ruiterpaden. Acht jaar lang elke keer weer inschrij ven op vrijkomende boerderijen, eindeloze verzoeken indienen, teke ningen laten maken. En dan ineens... Intense hoop op de gezich ten van vader en zoon; de postbode stopt een brief van het dagelijks bestuur van de Lickebaert in de brievenbus van Zuidbuurt 53. De eerste regels doen de hoop zelfs uitgroeien tot grote vreugde; een aanbod tot het huren van een boer derij aan de Zuidbuurt, weliswaar onder bepaalde voorwaarden, maar toch.... een aanbod. BOUWVAL De klap kwam des te harder aan toen de giftige addertjes onder het gras de kop opstaken en venijnig in het rond loerden: boerderij Zuidbuurt is een bouwval, volgens vader en zoon. „Die boerderij staat al jaren leeg, in twintig jaar is er geen hand naar uitgestoken", beweren zij. Pa Hoogervorst: „Om die boerderij bewoonbaar te maken moet ik één a anderhalve ton op tafel leggen. En dan wordt het niet modem of lu xueus of 20, nee, gewoon bewoon baar. Daar komt dan de waterlei ding nog bjj, die moet worden aan gelegd, Het erf moet geschikt ge maakt worden voor een manege, er moet een omheining komen, en stal len. En dan hebben we nog de vaste binnenmanege niet, waar het ui teindelijk toch om gaat". Voor de Hoogervorsts allemaal nog tot daar aan toe,, In de loop der jaren zouden die investeringen er mis schien wel uitkomen. Maar déér steekt de grootste adder, die tot nu toe rustig in het gras een tukje deed, de kop op. Volgens Hoogervorst geen adder meer, neen, het is een boa constrictor; „Ik mag die boerde rij voor vijf jaar huren en. ik moét tekenen dat ik geen recht heb op schadevergoeding als ik er uit moet. En die kans loop ik mooi, want na die vijf jaar wordt de huur niet automatisch verlengd. Ik heb dan vijf optiejaren, maar theoretisch kunnen ze me er zo uitzetten". G EEN KOEIEN Nog zijn de voorwaarden die het da gelijks bestuur van de Lickebaert stelt niet ten einde: „De boerderij met bijbehorende weilanden mag slechts ten behoeve van het exploi teren van een manege worden ge bruikt, het houden van koeien en dergelijke is dus niet toegestaan", schrijft het dagelijks bestuur van de Lickebaert. Vader en zoon heb ben éénentwintig koeien; „want een manege kent goeie, maar ook slech te tijden, nu hebben we wat achter de hand voor als het slecht gaat. Het is economisch veel verantwoor der zo en voor de paarden en de koeien is het ook beter", vertellen ze. Die termijn van vijf jaar begrijpen ze best. Al geruime tijd is er sprake van dat het gebied tussen Viaardin- gen en-Maassluis één groot recrea tiegebied moet worden. Die plannen staan echter nog niet vast. Pa Hoog ervorst: „Als dat recreatiegebied er éénmaal is, gaat de manege mis schien zo goed draaien dat die koeien niet meer nodig zijn. De Lic kebaert wil dat ik nu al mijn koeien verkoop en met dat geld die boerde rij ga ombouwen tot een manege. Als ze willen kunnen ze dan de door mij verbouwde boerderij na vijf jaar terugvorderen. Dan kan ik dus geen schadevergoeding eisen en. dan ben ik mijn woonhuis, mijn manege en mijn veehoudersbedrijf kwijt. Nee, zo'n voorstel accepteert zelfs een kind niet. Ik ben niet gek, ik heb alleen maar plichten en geen rechten". Volgens Hoogervorst is het hele aan bod ook nog eens in strijd met de pachtwet. Volgens die wet wordt grond altijd voor een periode van twaalf jaar in pacht gegeven en die periode wordt automatisch ver lengd. Bovendien heeft de pachter- recht op schadevergoeding als on verhoopt de pachtovereenkomst toch wordt opgezegd. Het pachtgeld van de tien hectare grond die de Hoefslag zou beslaan als vader en zoon de boerderij Zuidbuurt 8 ac cepteren, is twee keer zo hoog als de som, die berekend mag worden Zoon Hoogervorst heeft het er maar moeilijk mee; alweer moet hij de tent opzetten. volgens de* pachtnormen in Zuid- Holland, beweren zij. Vader en zoon zien nog meer duister nis. Voordat hun de boerderij werd aangeboden, kregen de Flardmgs Kuiters de gelegenheid de boerderij te huren. Volgens de Hoogervorsts voor een symbolisch bedragje van één gulden per week. Zij moeten vierhonderd gulden per maand be talen voor de boerderij en daar komt dan de pacht nog bij. „Ook -de Flardinga Ruiters vonden het niks, zelfs niet voor die prijs, moe ten wij er dan vierhonderd gulden voor betalen, kom nou" Secretaris Houdijk van de Flardinga Ruiters: „We konden die boerderij we! krijgen ja, maar het leek ons niets. Niet voor duizend gulden per week en niet voor één gulden per week. Over een eventuele huurprijs is trouwens niet gesproken, want voor ons zou de hele exploitatie financieel niet haalbaar zijn". De secretaris van het dagelijks be stuur van de Lickebaert, Van der Lugt, zegt over het omstreden aan bod: „Hoogervorst heeft zelf om dat krot gevraagd. Hij wist hoe het eruit 2ag, maar toch heeft hij er om gevraagd, hij heeft er zelfs sterk op aangedrongen. Nou, dit is ons aan bod. Die periode van vijf jaar is, omdat wij niet weten wat er met de Lickebaert .gaat gebeuren. Er is geen bestemmingsplan, we weten helemaal nog niet hoe dat allemaal gaat liggen". TWEE MANEGES Over die bestemming zegt Van der Lugt nog, dat het best mogelijk is dat als het recreatiegebied éénmaal klaar is, blijkt dat er zelfs twee maneges kunnen komen. „Iedereen is er vódr, er Is duidelijk een be hoefte aan zulk soort recreatie". „Het punt is", vervolgt de Lickebaert- bestuurder „dat over een paar jaar misschien blijkt, dat die manege beter ergens anders had kunnen staan- Die boerderij aan nummer acht staat leeg en Hoogervorst wü die boerderij hebben. Als iemand daar zo graag zit, is dat voor zijn" eigen risico en niet voor het onze. De Lickebaert weet niet wat er moet komen en waar alles moet komen. Nummer acht is het enige dat leeg staat en Hoogervorst wd die bouw val hebben. Over een tijd staan er misschien wel twintig leeg, en dan kan hij kiezen. Als hij dan nou al in nummer acht zit hebben hij én wij er torenhoge spijt van". Binnenkort knjgt de manegehouder een uitnodiging voor een gesprek met het bestuur van de Lickebaert, een gesprek dat waarschijnlijk 17 januari moet plaatsvinden. O Het asiel ligt aan de Sint Armazusterstxaat, telefoon 26626S. O Voor vergissingen t direct het asiel bellen. Openingstijden: 9-12 en 14-17 uur; zaterdag' 9-12 uur; zon- en feest dagen gesloten. Ook Amïvedi een organisatie die wegge lopen en gevonden dieren registreert kan u mogelijk helpe-* n; telefoon 259947. De Schiedamse die renarts dr. De Kaper heeft zijn praktijk aan de Jan Steenstraat 39. Spreekuren maan dag tot en met vrijdag van 13-14,30 uur en van 19-20.30 uur, be halve woensdagavond. Afspraken kunnen telefonisch worden ge maakt van maandag tot en met vrijdag tus sen 8 en 9 uur 's-och- tends. Telefoon 26823*. Opgeven als lid van de Diren bescherming kunt u door storting van 10 gulden of meer op girorekening 216407 ten name van de Dierenbescherming afdeling Schiedam. Op het strookje ver melden: „nieuw lid". Maandblad gratis. Het is moeilijk een keus te ma ken. Iedere keer weer moeten we nu de machtige herder ne men of dat klein smoezelig we zentje dat onder het vuilnisbak- kenras valt? Het lijkt niet moei lijk, want iedereen zou trots zijn om aan de lijn een echte rashond te hebben. Maar dat is geenzins de bedoeling van het blokje rond. Het is eigenlijk een middel om juist die hondjes die anders zeer zelden aan een ei genaar komen eens in het dag licht te stellen. De Duitse Her ders, de Collies en de Ierse Setters vinden toch wel een nieuwe baas. Zij behoeven geen dagen en nachten in het koud aandoende gebouwtje door te brengen. Niet dat er zoveel rasbonden naar het asiel worden gebracht. De meeste viervoeters die daar zit ten zijn toch wel zwervers of honden die door de eigenaar tot zwervers zijn gebombardeerd. Want maar al te vaak hebben de gevonden dieren een hals band om. Een bewijs des te meer dat zij géén eters van de straat zijn. Zo ook met het hondje dat wij uiteindelijk gekozen hebben om deze week met ons te gaan wandelen. Telg van het vuiinis- bakkenras, hoewel we het ge rust een bastaard-keeshond mo gen noemen om hem toch maar nog een predikaat te geven. Tussen kerst en nieuwjaar om precies te zijn vrijdag 27 december werd dit hondje gevonden door de familie Cor- neltsse. Zij hadden het hondje in de Hellevoetsstraat in de Gorzen gevonden. Hij had een bruin halsband om. Zoals vele van zijn soortgenoten is het keesje een erg drukke hond. Het is een mirakel die voortdurend voor je voeten loopt en constant iets anders Naam; onbekend; Ras; bast.-kees; Geslacht: reu; Leeftijd: ong, één jr.; Kleur; wit-zwart; Schofthoogte: 45 cm.; Beharing: half lang. wil dan de baas. Boos kan je niét op hem warden, maar op welke hond wel? Regelmatig trekt hij spurtjes, zeu- wachtig omkijkend of wij hem wel volgen. Overmatige belang stelling voor andere honden heeft hij met. Maar des temeer voor onze soortgenoten. Een erg aanhankelijk en lief diertje, zindelijk maar toch nog goed naar de hand te zetten. Mocht de eigenaar niet komen opdagen en dat ziet en wel naar uit dan mag hij direcht het asiel verlaten. Zoals elk dier dat het tehuis verlaat zal hij worden ingeënt. De dag voor oudjaar werd dit faastaardje nauwelijks vier maanden jong bin nengebracht. Alweer een hondje dat tot kort" geleden een baas had, maar tegen de feestdagen Ineens baasloos werd om de één of andere reden. Het is een teefje (be haring: kort), bruin met gele halsband. Wat betreft de drukte rond de feestdagen is het meege vallen, aldus asielbeheerder Egge Boerma: „Alleen vlak voor de kerst was het echt een puinhoop hier. Er zijn bij mij geen gevallen van ge wonde dieren bekend. Geen gevolgen van vuurwerk of aldus Boerma. Wel werden er bij hem rela tief meer vermissingen opge geven van zowef honden als katten. „Gelukkig is er wei nig gebeurd met ons ge bouwtje aan de Sint Anna- zusterstraat. Weinig gegooi van rotjes of ander vuurwerk. •- Het was voor de dieren een rustige jaarwisseling". Deze cyperse poes is ook al een vondeling. Op oude jaarsdag werd zij zwervend op de Kerkweg aangetroffen. Geschat wordt dat de kat zeven maanden oud rs. Er zitten er trouwens meer in het asiel. Zo is er gisteren een lapjeskat binnengebracht die enkele dagen in het hoofdbureau van politie aan de Lange Nieuwstraat onder dak had gevonden. De kat is ongeveer acht maanden.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1975 | | pagina 3