I Hansje paashaas en
i de zonnestralen
De megl/ch ,,y tl
0
Brievenboek
Polle
Sarol
fe"1 '%®eS
feuilleton door
Kathmka Lannoy
avonturen
van Hifi
Shatter
SCHIEDAMSCHE COURAKT
Hallo
allemaal
«••«•••••••••••«•«••«••••««•«•te
De niéuwe
puzzel
999999999999'
9 n
De prijs-
winnaars
WOENSDAG 26 MAART 1975
SCHIEDAMSCHE COURANT
2
■M K-6H-»£HV -*4*5
STRM KLONK VVA
RRSTROOB
Cbpa.HE&TKet<Sf
seaê.n waxb, ze
*awr s"»ks m^c^eïn)
LA7Z3...\rt C£\< E»T5?eE\
T332SGESP=E/< &sj a>
WISTCLfi ZAL ZJN-(S:
547 UJKT OPEEN.
0»A\3«
•®EE> zo: WK JS LOEP, HET BÉWNS-
-riRlJKSTE ATTRIBUUT VAN ELKE
'MIJN ASSISTENT MEENT DAT HET DE
VOETSPOREN ZIJN VAN PIN60 EN DAT
HIJ OM DIE HEUVEL HEEN IS CEEOPEN
"Vr
HOÉ VAKER WIJ RONDOM ME HEUVEL
LOPEN. DES TE MEER VOETSPOREN ONT
STAAN ER - MAM NIET WE VAWPIN-
+3ZB-7
107-12 Niemand der omringen
de indianen bleek de vervolg
de blanke te kennen. „En toch
hebben wij allen vaak van dit
bleekgezicht gehoord," hield
de verspieder vol. „Ik zag
hem toen hij door onze troep
heen reed. alsof geen kogel
hem kon treffen en geen to
mahawk hem verwonden kon,
maar ik kende hem niet,"
bromde Vupa Umagi. „Zijn
haar was lang en wit als de
sneeuw der bergen, hebt gij
dat ruet gezien?" „Ik 2ag het."
„In zijn gezicht hadden meer
dan negentig winters hun spo
ren achtergelaten. Er is maar
een bleekgezicht dat ïoveel ja
ren telt, zulk wit haar bezit en
zo'n goed ruiter, is, dat hij
met zijn paard door vijftig
vanorne ruiters kan drin
gen...". „Oef! Oef!", nep het
opperhoofd. „Mijn broeder
schijnt Old Wabble te bedoe
len!" ,4a, die bedoel ik. Hij
was het!" „De goede geest
heeft ons verlaten, toen deze
witharige hond ons ontkwam.
Geen ander nog levend bleek,
gezicht heeft zo vaak het
bloed der rode mannen vergo
ten, als hij. Was hij in onze
handen gevallen, dan zou een
gehuil van vreugde zjjn aan
geheven, 2over de tenten der
Comanchen staan. Maar hij is
slechts deze keer ontkomen.
We zullen hem weerzien en
zeker grijpen, misschien mor
gen reeds Ik weet. wat hij
van plan is en ik zal maatre
gelen treffen!"
Je hebt mij meer verne
derd dan In een nederlaag.
Maar hoe is het nu? Voel je je
"nu nog te goed? Spot je nu nog
met mij? Trek je degen en ver
dedig je. Ik ben geen moorde
naar, maar als je mij geen kans
geeft..".
Als een bliksemflits drong de
i waarheid tot Reinier door: De
Noceües haatte hem, hij zou in
staat zijn geweest hem in een
duel koelbloedig te doorsteken,
maar nu stond hij onder in
vloed van een ander, van ie
mand die hem een vuil karwei
liet opknappen en zelf buiten
schot kon blijven. Wie dat was?
Misschien Matessa? Maar
vreemd genoeg was hij er niet
zeker van. De boosheid kwam
ergens anders vandaan uit
het fluisterende duister rondom
hem.
„Dever", zei hij zacht, „nu ben ik
voor jou geen waardige tegen
partij. Morgen zul je er spijt
van hebben".
Even kwam er enige uitdrukking
in de wijd open ogen van De
Noceües, dan vervaagde die
weer.
„Verdedig je", herhaalde hij. Het
klonk als de stem van een pop.
een uurwerk.
Reinier drukte zijn rug tegen de
boomstam. Hij was flauw en
duizelig van pijn en bloedver
lies. Maar de ander stapte ach
teruit, een paar stramme pas
sen. Het maanlicht schoot een
blauwe lichtflits uit het staal
toen hij zijn degen trok. Reinier
deed hetzelfde met zijn lin
kerhand. voelde op het hetzelf
de ogenblik de toeschouwende
ogen dichterbij komen. Ergens
knapte een tak. Dat verbeeldde
hij zich niet. Maar hij had geen
tijd om erop te letten. Zo klein
mogelijk maakte hij zich achter
het gevest van zijn wapen. Hij
had weieens eerder met zijn
linkerhand geschermd, maar
dat was indertijd geweest toen
hij het op de schermles voor de
aardigheid had geprobeerd. Al-
Leen had hij er toen de juiste
houding bij kunnen aannemen.
Nu werd hij gehinderd door het
zware machteloze neerhangen
van zijn rechterarm en door de
lichtheid in zijn hoofd. Toch
hield hij het, De oerwil van de
mens om te leven. Hij hield het,
terwijl het maanlicht af en toe
wegschemerde voor zijn ogen
en hij van De Nocelles niet veel
meer zag dan de kanten op zajn*
borst en het bleke ovaal van
zijn gezicht.
Het kling-kleng van hun wapens
klonk bijna bescheiden in de
wijde nacht Af en toe vlogen
er kleine, blauwe vonken af,
duidelijk zichtbaar tegen de
zwarte achtergrond van bomen
en struweel.
Heinier hoorde de adem van de
ander sneller worden, het ver-"
springen van diens voeten op
de soppig zachte grond. Hijzelf,
ziek en duizelig, vocht alleen in
uiterste nood voor zijn leven en
niet uit haat of om te doden
zoals zijn tegenstander, aan wie
hij nog steeds geen hekel had.
Vreemd, eerder voelde hij me
delijden met die ander, die daar
vocht gedreven door een
vreemde wil die niet de zijne
was. Een wil die het niets deer
de als hij hem zou moeten opof
feren. Eensklaps struikelde De
Nocelles bij het uitwijken. Even
ging zijn arm te ver omhoog en
bood geen dekking. Op hetzelf
de ogenblik tuimelde Reinier
naar voren en stak toe.
De Nocelles uitte een korte kreet
en wankelde. Er kwam een ro
chelend geluid uit zijn keel.
Zijn degen viel in de modder,
en met beide handen greep hij
naar zijn borst. Langzaam, met
een vreemde kille waardigheid
zakte hij in elkaar, draaide al
vallend nog een haJve slag om
en lag in de modder.
Zwaaiend op zijn voeten, onpas
selijk van ellende boog Reinier
zich over hem heen. Uit de
jonge nog wijd open ogen was
de haat weggesmolten, ook de
verstarring, de overmacht er»
tenslotte het leven.
„O, mijn God", fluisterde Reinier,
„Dever!"
Maar de ander hoorde hem niet
meer. Er liep een siddering
door hem heen, toen lag hij stil.
UITGAVE SUTHOFF PERS 0 V.
De2e krant 15 uitsluitend verkrijgbaar »n combinatie met het
Rotterdamsch Nieuwsblad
Stadsredactie* M van den Anker. M G de Brum, K. Kegel. W.
J van der Post
Sportredactie C H Soeters
De redactie van de Schiedamsche Courant rs gevestigd aan
de Broersvest 3a. telefoon 262565.
Berichten voor de redactie kunnen per telex worden doorgegeven.
Telexnummer 32177
ADMINISTRATIE EN ABONNEMENTEN;~~j
De administratie van ge Scbiedamsche Courant is gevestigd in de
bookshop, Broersvest 3a en is' geopend van 9-t8 uur Op
dinsdagen ges/oten Voor inlichtingen over adntrmstratre en
abonnementen kan mer» dan terecht b»j het Rotterdamsch
Nieuwsblad, tel 144144. Rotterdam
ADVERTENTIES j
Advertenties kunnen worden opgegeven m de bookshop
Broersvest 3a.
Advertentietarieven lexci 4% BTW).
Gewone advertenties 0.22 per mm
Ingezonden mededelingen 2x adv tarief voor voorpagina «lx
adv tarief
Kleintjes irubnekadvertentiesk »n combinatie met het Vtaardmgs
Dagblad 044 per mm Regelklemtjes f 0,30 per mm
ttniemaai plaatsen.jweemaal betalen).
Contractprijzen worden op aanvraag verstrek!
Klachten over bezorging van de Schiedamsche Courant kan men
's avonds van 10.30 lof 20 uur telefonisch opgeven via num
mer 010144,t44 (zaterdags var» 17 tot 19 uur).
NABESTELLEN FOTO S
Geptaatsta foto's kunnen nabesteld worden bij de fotoredactie
van het Rotterdamsch Nieuwsblad, tel. 010-144144. tst.
152.
SS @99 0 000 00099 -45®=»'®® 909090099 99990900009099099999999099999999999 999 0
Het was al bijna pasen
en nóg was het paas-
hazenbos bedekt met
een dikke laag sneeuw
en joeg er een koude
noordenwind door de
bomen. De bosvijver
lag stijf bevroren en
de dieren waren diep
weggedoken in hun
holletjes en nestjes.
„Bah, alweer gedroog
de knolletjes", mop
perde Hansje haas,
,4k wil nu wel $ens
groene blaadjes". „Ja,
ja", zuchtte moeder,
„ging het maar eens
dooien, we zijn bijna
door de wintervoor
raad heen". „Als de
zon gaat schijnen en
de sneeuw weg smelt
gaat alles weer
groeien", zei grote
broer haas, „dan kun
je weer groene blaad
jes plukken Hansje".
^Hansje dacht er diep
f over na. Dan moest de
zon natuurlijk de hele
.dag schijnen, anders
gaat de sneeuw nooit
weg, piekerde hij. Zo
af en toe kwam er wel
eens een bleek zonne
tje tevoorschijn maar
dat was niet voldoen
de. Eigenlijk moest de
zon ook 's nachts kun
nen schijnen, dan zou
|de sneeuw helemaal
j gauw weg zijn! Als hij
nu eens...Hansje dacht
en dacht.En toen wist
Jhij iets. Hij zocht een
'mooi doosje met een.
stevige deksel. Toen
ging hij het bos in en
keek heel goed rond.
Daar, tussen de bo
men zag hij wat zon
nestralen, vol spran
kelende lichtjes. Hans
je keek er naar. Die
'stralen zou hij in het
•doosje doen. Hansje
rende er naar toe,
pakte de zonnestraal
tjes, greep en gree-
.p...en deed er een he
leboel in zijn doosje.
"Vlug het dekseltje
erop. Nu zou hij van
nacht al die stralen
over de sneeuw
strooien. Hansje hup
pelde naar huis.
Die nacht glipte hij zijn
bedje uit, deed zijn
jasje aan en ging naar
buiten. Hij deed het
doosje open en...Nee
maar, hoe kon dat
nou? Er zat niets in!
Hij zocht overal maar
kon de stralen niet
meer vinden. Toen
gooide hij het doosje
weg en kroop boos in
bed. Het doosje rolde
van een heuveltje en
bleef in een kuü lig
gen. He, wat is dat?
dacht de kraai die in
zijn nest zat en niet
kon slapen van de
kou. Hij bekeek het
doosje van alle kan
ten, Er was niets bij
zonders aan te zien.
Weet je wat, dacht hij,
ik breng het morgen
naar koning winter.
Die is de baas in het
bos als de noorden
wind waait en er
sneeuw en ijs is. Diei
zal wel weten wat dat
voor een vreemd doos
je is. De Kraai wist
niet dat de zonnestra
len nog in het doosje
zaten. Die kun je al
leen niet zien ais het
nacht is.
De volgende dag vertrok
de kraai naar het ij
spegelpaleis van ko
ning winter. Hij zette
het doosje voor de ko
ning neer. De koning
maakte het open en
op dat moment ging
buiten de zon schij
nen. De zonnestralen
in het doosje voelden
dat het dag was en
begonnen te blinken
en te schitteren. „Dat
lijken wel zonnestra
len" riep de kraai.
„Wat zeg je? Zonne-
- stralen?" De koning
werd bleek van
schrik. De zon in zijn
paleis? Dat mocht
niet. Dan ging alles
smelten, dan werd het
lente en hij wilde dat
het winter bleef. De
zonnestraaltjes dan
sten langs de ijspegel
muren.. Drup, drup,
ging het „Ik moet
vluchten" riep de ko
ning, „voordat de len
tefee komt moet ik
weg zijn. Anders
smelt ik zelf ook nog".
Hij riep tegen de
noordenwind dat ze
draaien moest en hem
ophalen om hem naar
IJsland te brengén.
Toen de noordenwind
weg was was er einde
lijk plaats voor de
wind uit het zuiden.
De wolken gingen
weg, de zon kwam he
lemaal door. Nu zou
de sneeuw spoedig
smelten.
De andere dag werd er
op het deurtje van het
paashazenholletje ge
klopt. Dat is vast een
boze zonnestraal die
me komt straffen om
dat ik een paar stralen
had gevangen, dacht
Hansje. Maar het was
de lentefee. „Koning
Winter is gevlucht en
daar heb jij voor ge
zorgd Hansje, dat
hoorde ik van de
kraai", en ze vertelde
alles. „Ze vertelde ook
dat ze ziek was en dat
het daarom zo lang
had geduurd voordat
het lente werd. Ko-
,ning Winter vond dat
fijn. Laat de lentefee
maar ziek blijven,'
dacht hij dan, blijft
het altijd winter. Maar
de zuidenwind had er
voor gezorgd dat ze
beter werd. Overal
waar de lentefee
kwam smolt de
sneeuw en ging het
dooien. Al gauw kwa
men de eerste groene
blaadjes tevoorschijn.
Nu hoefde Hansje
geen gedroogde knol
letjes meer te eten. Ze
gingen meteen blaad
jes plukken en ze
smulden zoals ze de
hele winter nog niet
gesmuld hadden. An
ke.
Gaan jullie nog eieren verven
en verstoppen met pasen?
Wij doen het altijd. Verleden
jaar had ik ze zó goed ver
stopt dat ik ze zelfs niet
meer terug kon vinden. Pas
na pasen vond ik er nog één
in de boekenkast Als ik 2e
nu verstop schrijf ik maar
even op waar ik ze leg an
ders gaat het weer mis. Ik
wens jullie alvast prettige
paasdagen en mooi weer.
Je ziet hier een berg paaseie
ren. Op de onderste rij eitjes
dat zijn dus de laatste letters
van de woorden die je in"
moet vullen) komt iets te
staan dat je misschien wel
met pasen krijgt. In elk et
komt een letter. Aan de stip
pen, streepjes enz. kun je
zien hoeveel letters de woor
den hebben. Je begint links
van de berg en je vult de
woorden in van boven naar
beneden. Je ziet meteen
links vier eitjes met stippen.
Daar komt dus een woord
van vier letters. Dan zie je
twee gestreepte eitjes. Dat
woord beeft twee letters. En
zo ga je verder. Op de eitjes
met stippen vul je in: "je ziet
hier eenpaaseieren". Op
de gestreepte eitjes: een lid
woord, op de zwarte eitjes:
het dier dat paaseieren rond
brengt, op de witte eitjes:
dier dat de eieren legt, op de
eitjes met een bloemetje:
warm kledingstuk met lange
mouwen, op de eitjes met
kruisjes: om in te lezen, op
de eitjes met blokjes: grote
vis, op de witte eitjes: jaar
getijde waar pasen in valt,
op de gespikkelde eitjes:
sport (van Hanegem is er
goed in), op de eitjes met
ruitjes: namaak-eend die als
lokmiddel dient, op de eitjes
met stip-kruisje: winterziek-
te, op de eitjes met stippen:
moeder, op de eitjes met een
zwart-witte band: vader, de
zwarte eitjes: trekdier, de
witte eitjes: vrij van school,
op de eitjes met zwart blok
je: maand waarin alle vogels
een ei leggen. Je hebt weer
een week de tijd om de op
lossing in te sturen. Op de
envelop of briefkaart zet je:
Aan Anke, Verwersdijk 6-8,
Delft. Onderaan je oplos
sing, brief of tekening je
naam, adres en leeftijd.
Dit grappige teke
ningetje is van Je
roen Elfferich, ne
genlaar.
900900000090990999999
•9999999990®
9
9
9
9
Margreet Veldhuijzen Ik kijk
ook altijd naar „herkent u
deze tijd?" Weet jij meestal
de antwoorden wel? De vra
gen zijn niet zo moeilijk,
vind ik. De kinderen rijn nu
weer aan het touwtje sprin
gen. Bij ons hebben ze het
er uit. Wat een rommel zal
dat geweest zijn. Maar nu is
de kamer heel mooi gewor
den, schreef je. Ben je weer
helemaal beter? 3k had ook
al griep. Ik vond je tekening
erg leuk. Die komt vast in
ons hoekje te staan hoor.
knikkeren overgeslagen. Wel Idly El-Marasy Leuk, dat je
is erg veel gerolschaatst. Bij
jullie ook?
Yvonne Koster Ja hoor, wij
hebben ook Pockets. Vind je
die leuker dan gewone boe
ken? Als je een prijs hebt en
je hebt het boek al mag je
het wel terug sturen. Je
moet er dan wel bij schrij
ven welke boeken je al hebt
Chan tal Vandierendonck
nog eens schreef. Gaan jullie
naar een eengezinswoning
verhuizen? of een flat? Jam
mer, dat je dan niet meer
mee kan doen. Nemen jullie
een andere krant? Hoe is de
test afgelopen? Moesten jul
lie schriftelijk verkeersexa-
men doen of op de fiets?
Heb je het gehaald? Be
dankt voor je tekening.
Mooi zeg, een oranje kamer. Ronald KJuiters Kijk eens
Zijn de muren oranje of de aan, jij had negens op je
meubels en je bed? Heb je
mooie platen aan de muur
gehangen? Nu maar hopen
dat je veel huiswerk krijgt
Dan kun je het lekker rustig
in je nieuwe kamer maken.
Gabriëlle Zuyderwijk Heb je
de kaartjes gekregen? Het
waren er niet zo veel. Maar
ja, ik krijg ze ook niet zo
vaak. Het berichtje heb ik in
ons hoekje gezet Ik hoop
dat je er reacties op hebt
rapport Dat is knap zeg.
Wat had je voor schrijven? f&>
Ik kon je brief toch wel
lezen hoor. Het is fijn dat je w
zo goed kan rekenen. Dat is
erg belangrijk. Hebben jullie -
ook een muziekinstrument Q
of vertelt de juf er alleen A
over en laat ze muziek ho
ren? Leer de verkeersbor- w
den maar goed. Later als je A
in de vijfde rit heb je er een
examen van. v
mijn dochtertje ook. We A
hadden het tegelijk. Ik heb JT
wel een paar dagen op bed
gelegen. Je kan nu vast al A
veel liedjes spelen. Wat een
mooi rapport had je. Goed
zo! Wie had de modeshow A
bedacht? Ik vind het een
leuk idee. Hadden jullie ook 9
malle hoeden op en rare lan- A
ge jurken aan? Dit is het
laatste briefje. De andere 9
kinderen krijgen een briefje A
thuis want er is geen ruimte
meer. Dag allemaal, een fij- w
ne vakantie. A
ANKE J
gekregen. Schrijf je dat nog Christine Kluitere Zijn Pappa A
eens? en Frank weer beter? En
Riarrne Kuiper Dat was een
xflr brekerij zeg. De hele muur
heeft moeder de griep nc
ik griep
gehad? Ik had ook g
De winnaars zijn: Peter hou
wers negen jaar, Miranda
Albrecht tien jaar, Hendrik
v.d. Kooy zeven jaar, Geri
Ouwendijk veertien jaar,
Eddy Bielefeld elf jaar,
Laura Sonneveld negen
jaar, Jullie krijgen volgende
week een boek thuis ge
stuurd. De oplossing was:
bel, boren. Ver meer, leent,
net.
9
9
9
9
9
9
9
9
9
9 99999999999999999999999999999999 99 9 9999 99999999999 09909999999990999999999999999909999"
