i iVV legt PEC's angst bloot
zonder er van te profiteren
FC VLAARDINGEN „ROLT"
EENSGEZIND FSC OP
Jan van der Velden,
Laten zien dat ik
de beste ben
s
Bob Maaskant: ""Dit noem ik lafheicP
Roodbol en Bouman buiten keepersfouten uit
ENBROEK5
ZATERDAGCLUBS
WILLEN MAASKANT
EUBELEN
99
MAANDAG 7 APRIL 1975
Schiedam Bob Maaskant neemt deze week een
definitieve beslissing. Gezien de uitspraken van
SWS trainer is het aanblijven voor nog een
seizoen de meest voor de hand Liggende beslissing.
Echter, Maaskant wordt ook bij zaterdag eerste
kJasser SHO genoemd als een van de kandidaten,
terwijl SWs trainer deze. week ook de zaterdag-
club Heerjansdam, moet laten weten of hij nu wel
of niet als part timer aan een betaalde club
verbonden blijft Vooralsnog ontkent Bob Maas
kant de kontakten.met SHO, maar bij de club in
Oud-Beijerland spreken voorzitter en secretaris
elkaar tegen. De voorzitter noemt SWs trainer
„een kandidaat waarmee nog geen contact is
geweest", terwijl vanuit de andere hoek van het
SHO-bestuur wordt gesproken van een „sollici
tant". Maaskant over Heerjansdam: „Dat is juist,
daar ben ik geweest om de situatie te bekijken.
Deze week laat ik ze weten wat ik doe".
Van een onzer verslagge
vers
Sittard Gelijk met de
goedkeuring van de ge
meenteraad om FC
Vlaardingen '74 volgend
seizoen een garantie van
een halve ton te ^even,
wanneer het exploitatie
tekort daar aanleiding
toe geeft, stijgen de
prestaties. In die zin dat
de FC met vijf punten
uit drie duels in wat
rustiger vaarwater te
recht is gekomen en
trainer Jan van Baaren,
voor wie de vierde pe
riode een „schone" Illu
sie is, zich met al zijn
vakbekwaamheid kan
werpen op een nieuwe
formatie.
Want één ding is duidelijk, willen
de Vlaardingers, die dank zij de
licentie van Fortuna teren op
een oude selectie, één van de
huidige 37 dubs in het betaalde
voetbal blijven, dan zal er ge
kocht moeten worden. Niet één
of twee, maar minstens vijf spe
lers. Er gaan geruchten over
een half dozijn spelers van een
ere-divisieclub uit de regio,
waar met name bestuurslid
Koen Brouwer verregaande
contacten mee heeft". Ik heb
inderdaad een optie op eerf zes
tal spelers die te oud zijn voor
het C-elftal", verklaart hij des-
gevraagd, maar voor de rest
hult iedereen zich in een waas
van geheimzinnigheid.
Ook trainer Jan van Baaren:
„Wanneer ik namen ga noemen
dan zijn er gelijk kapers op de
kust. Die nare ervaring hebben
we al Daarom blijft alles nog
onder de dekmantel. Het bete
kent echter voor mij als trainer
een grote aanwinst, die, wan
neer het allemaal doorgaat,
aangevuld gaat worden met
sterke knapen uit onze bestaan
de Belectie".
Trainer Van Baaren die vorige
week volmondig kritiek spuide
op zijn pupillen voor de matige
Jan Roodbot scoorde wéér.
1-1 tegen Veendam, zag gisteren
in het met nauwelijks duizend
kijkers bevolkte stadion „De
Baandert" (tegen FSC) een heel
ander team, dat één ding ge
meen had: eensgezindheid. Met
andere woorden: zijn zienswijze
vorige week en'de kans dat FC
Vla ar dingen '74 inderdaad een
half dozijn nieuwe spelers gaat
aantrekken, had zijn uitwerk
ing niet gemist. Van Baaren:
„Er ging wel degelijk een sti
mulerende werking van uit",
hoewel de Van Baaren-equipe
tot tweemaal toe kon profiteren
van.missers" VXLn invaller doel
man Eddie van 't Oost
Uitgorékend zijn entree in het
A-team had moeten bewijzen
dat FSC aan verjonging toe is.
Trainer Cor Brom: „Eigenlijk
had hij aan het begin van de
competitie de kans al moeten
hebben, maar Jan Wieling stak
in zo'n geweldige vorm dat hij
niet te passeren was".
EXPERIMENT
De FSC-formatie telde echter
nog meer nieuwelingen, alles
onder de noemer experimen
teel elftal, omdat trainer Cor
Brom ook de vierde periode
niet meer ziet zitten. Vooral
niet omdat de Sittardse club
sinds 1 december vorig jaar
niet meer op eigen grond had
gewonnen.
Dat het notabene tegen FC Vlaar-
dingen *74, voorlaatste op de
lijst, met verlies (1-2) werd ge
confronteerd, wierp vele vragen
op. In dit geval geen antwoor
den uit de mond van trainer
Cor Brom die een zeer versla
gen indruk maakte, maar wie
dan wel?
Niemand van het FSC-bestuur
wilde direct conclusies verbin
den aan die beschamende ne
derlaag tegen de Vlaardingers.
Met andere woorden: de positie
van Cor Brom staat niet ter
discussie, ook ai is het een pu
bliek geheim dat het Limburgse
bestuur onmiddellijk zal vbör
stemmen indien Brom uit eige
ner beweging weg zou gaan.
Vorige week leek er nog een
functie open bij PEC Zwolle
(„intussen bezet door Hans Al
leman", red.), maar daar trok
hij zich op grond van financiën
van terug.
FC Vlaardingen 74 maakte in
„De Baandert" een wilskrachti
ge indruk. Opereerde welis
waar vanuit een verdedigende
houding, maar met Cees Bou
man als vrije middenvelder be
tekende dat een basis om met
afstandsschoten Eddie van *t
Oost bij herhaling op de proef
te stellen.
Een systeem dat wonderlijk ge
noeg slaagde, want toen de ex-
doelman van het Duitse Mep
pen in de 20ste minuut een
effectvol schot niet onder con
trole kreeg, was Vlaardingse
topscorer Jan Roodbol er su
persnel bij om aan te leggen:
0-1. Tien minuten later waren
de partijen echter weer in even
wicht via Aben uit een pass van
Prausser (1-1), maar omdat de
Vlaardingers met name via de
vleugels bleven domineren
(Roodbol en Vonk), moest FSC
bij herhaling diep terug.
In die Vlaardingse tegenstoten
kreeg Jan Roodbol nog de
meeste vrijheid van Meuser,
maar Tonny Vonk had het bij
herhaling erg moeilijk tegen
Ernst die de plek was gaan
opvullen nadat Steevens gebles
seerd was geraakt Voor rust
kwam FSC echter niet verder
dan een afgekeurd doelpunt
omdat doelman Peter Eikelen
boom ten onrechte werd aange
vallen.
Ook in het tweede deel verbaasde
FC Vlaardingen 74 in hoge ma
te toen Cees Bouman na een
kwartier 1-2 aantekende nadat
doelman Eddie van 't Oost we-
derom in de fout was gegaan.
Simpel genoeg stormde alles
wat FSC was toen naar voren
en dat leidde ertoe dat de
Vlaardingers soms met negen
man voor eigen doel de winst
moesten vasthouden. Waarin zij
slaagden omdat het team bij
tijd en wijle ook nog eens zelf
counterde en FSC dan in aller
ijl aan de noodrem moest trek
ken.
In de slotfase mocht Peter Roe-
lofs collega Rob van der Bol
doen vergeten en was Anton
Huyer de vervanger van Tonny
Vonk. Commentaar van geluk
kige trainer Van Baaren na
afloop: „Een geweldige opste
ker die vijf punten hoewel wij
wel een tikkeltje „mazzel" had
den met het falen van die Lim
burgse doelman. Ik ben overi
gens blij dat de jongens het als
een uitdaging hebben gezien.
Dat wij weten dat er feite con
currentie in de lucht zit
Rechts: Jan van der Vel
den ..leeftijd onbelangrijk
Links: Maarten van Beek
nog steeds ambitieus
Schiedam De 'ouwetjes' bierven bulten spel. Jan
van der Velden en Maarten van Beek, steunpila
ren uit SWs afweer, die ooit nog voetbalden
In de Schiedamse eredivisie-periode. Maarten
van Beek moest het voor gezien houden door
een verrekt spiertje, terwijl Jan van der Velden
tijdens de training tot de ontdekking kwam dat
de botsing met Elmers (tegen FC Groningen)
pijnlijker was dan gedacht werd.
Jan van der Velden, nu alweer 35 jaar, voelt er
overigens nog niets voor om er mee te kappen.
En niet ten onrechts, want zoals SWs robuuste
goalie FC Groningen van scoren afhield zouden
weinige jeugdiger collega's hem hebben verbe
terd. Twee dagen later ondervond vervanger
Cees Kampen hoe moeilijk de taak van een
doelman 'bij 5W eigenlijk wel is. SW verfoor
met 8—1.
Het zou te ver gaan om te stellen dat Van der
Velden deze uitslag met ,een glimlach" heeft
vernomen. „Onzin natuurlijk, want voor Cees
moet dit vreselijk zijn", zegt hij, dik onder de
modder van een uurtje keeperstraining. Hans
Vorstenbos en Bob Maaskant hadden SWs
doelman „geradbraakt", ..maar", zegt Van der
Velden nog nasnuivend van de inspanningen, Je
moet er voor willen werken'*.
Hij denkt daarbij vooral aan zijn leeftijd, zonder
dit zelf als een echte belemmering te zien. „Nee,
met die 6—1 was ik heus niet blij, maar ik hoop
wel dat men is gaan inzien, dat ik nog lang niet
te oud ben. Natuurlijk ben ik 35, maar laten
we eerlijk zijn, er zijn zoveel keepers die het
op die leeftijd of zelfs nog heel wat ouder
het voortreffelijk deden".
Jan van der Velden somt namen op: Gert Bals,
Piet Kraak, Frans de Munck.„Met Frans de
Munck heb ik nog in de eredivisie gespeeld",
onderstreept hij het aantal jaren dat hij achter
de rug heeft, „en nog steeds durf ik te stellen
dat ik niet slechter ben geworden. Nog niet zo
lang geleden wilde Rinus Go sens mij nog heb
ben. Ik bedoel maar.
Zijn vervanger Cees Kampen bracht het er giste
ren tegen PEC/Zwolie goed van af. Van der
Velden, uiteraard in burger, loofde het optreden
van SWs talentvolle tweede doelman. Want dat
is Jans bedoeling wel: nog minstens een seizoen
onder de lat van SWs sterkste elftal. Zpnodig
nog met een wat beter financieel uitzicht,
„want", meent hij niet ten onrechte, Jk heb ook
dit seizoen toch wel weer bewezen dat ik m'n
plaats waard ben. Niets ten nadele van Cees
hoor, maar als ze gaan kiezen en niet naar
leeftijden kijken zal ik ze laten zien dat ik
de beste ben.
Ook Maarten van Beek voelde zich gisteren alles
behalve lekker. SW*s linksback, van wie iede
reen zegt dat ie aan het einde van dit seizoen
stopt behalve hij zelf had liever gevoetbald.
.Ach", zegt hij na de vele publicaties over zijn
aangekondigde afscheid, „ik zal wel stoppen, dat
zit er nu wel in". Zijn onverwachte blessure had
daar overigens niets mee te maken, „want",
wilde Van Beek gisteren wel kwijt, ,4k ben écht
geblesseerd, want anders had ik gespeeld. Je zou
het niet zeggen, maar daar ben ik nog veel te
ambitieus voor,
Schiedam Wie moest na afloop van de wedstrijd
SW-PEC/ZwoUe nu eigenlijk ter verantwoording
worden geroepen? PEC, kansrijk hoog gezeteld in
de vierde en laatste periode en ook in de totaalstand
op gering verschil van de top, voetbalde op Harga
als een angstig hondje, soms wel dapper, maar oh,
zo bang een ferme tik te krijgen. Maar wie droeg
nu eigenlijk de verantwoordelijkheid op 2'n schou
ders?
Was dat Friedrich Donenfeld, de
Zwolse technisch directeur?
Donenfeld leek meer geïnteres
seerd in Sparta-Feyenoord:
"Eén-éên mijne heren", en wég
was de technisch directeur. Of
was het Hans Alleman, die en
kele weken geleden nog pro
beerde in het van onrust brui
sende FC Dordrecht het moede
hoofd boven water te houden?
Alleman, die de dug out moest
verlaten en de partij vanaf de
tribune bekeek: "Het veld was
de oorzaak, want op een betere
grasmat geloof ik dat PEC zou
hebben gewonnen". Oók al
geen woord over de Zwolse
Pas hulptrainer Jan Verhaert
durfde openlijk de gevolgde
taktiek aan de kaak te stellen
Verhaert, niet bevoegd de
Zwolse eerste divisieclub te
trainen - Donenfelds A-diploma
houdt hem buiten schot - zei het
zo: "Een wedstrijd waarbij
SW, maar ook wij de kansen
hebben gehad om te winnen".
En over de angst: "Het zat er
voor ons deze keer niet in - en
dan kan je wel méér willen,
maar dan is de kans op een
afgang te groot, doe dat dan
maar niet en wees blij met een
punt".
Maar Jan Verhaert was helemaal
niet blij. Net zo min als collega
Bob Maaskant, die PEC open
lijk van lafheid beschuldigde.
"Niet te geloven, dat je zo voet
balt als je er zo goed voorstaat'
Wij hadden niets meer te ver lie--
zen - niet voor de periode of
voor de totaalstand, waarin we
zelfs niet konden klimmen.
PEC wél, maar te merken was
het niet". Nee, ook Bob Maas
kant was niet zo tevreden met
het ene puntje.
Wie eigenlijk wel? Natuurlijk;
Cees Kampen, die vorige week
tegen FC Groningen een echte
kans kreeg te bewijzen dé op
volger te zijn van Jan van der
Velden. In Groningen 'viste'
Kampen een half dozijn vol
treffers uit het net; gisteren
bleef de nul gehandhaafd.
Ook Jos Zoetmulder kon een
glimlach van voldoening te
voorschijn toveren. De midden
velder die dit seizoen nog geen
vaste plek kon veroveren moest
op het laatste moment de ge
blesseerde Maarten van Beek
vervangen Als linksback, maar
Jos deed het tegen de grillige
Verheyen voortreffelijk.
Maar het betekende ook dat PE
C's toch wel gevreesde a an al er
niet uitkwam. Topscorer Hes-
kamp liep wat apathisch naar
z'n juiste vorm te zoeken, ter
wijl ook de bina twee meter
lange Leidekker tegen de
schouderhoge Van der Spek
geen 'poot' aan de grond kreeg."
Maaskant: "Daar was ik in het
begin een beetje bang voor; dat
PEC de lengte van Leidekker
zou gaan uitbuiten". Jan den
Tuinder zou een mogelijke be-
Theo van Toledo sticht verwarring in de Zwolse defensie.
Fanatiek duel om de bal onder toezicht van arbiter Verwey.
dwinger zijn geweest, maar de
in Groningen met een gelekaart
bestrafte SW-er was er giste
ren daardoor niet bij.
Maar Leidekker kon zich niet van
de felle Van der Spek loswrin
gen. Ook al omdat SWs mid
denveld keihard werkte en
Door Hans Soeters
daardoor de lange pass door de
lucht - op dit hobbelige veld het
juiste wapen- niet van de grond
kwam. Overigens ging dit kilo
meters vretende werk SW
minder goed af. In storend op
zicht slaagden de Schiedam
mers Wél, maar het ging ten
koste van de offensieve verrich
tingen. Die waren, uitgezonderd
enkele goede momenten, ge
doemd voortijdig te stranden,
omdat er een ontstellend ge
brek aan precisie aan het licht
trad.
Bob Maaskant verheelde die te
kortkomingen niet, maar noem
de de enorme werklust een ver
zachtende omstandigheid. Want
SW werkte er wel voor. Ten
minste in de tweede helft, want
voor rust viel er bitter weinig
fraais te zien omdat enkele
kansrijke mogelijkheden wat
later doorschemeren juist daar
voor bang te zijn geweest.
Angst die gedeeltelijk onge
grond was geweest, maar diep
wortel had gezet, want zelfs op
de momenten dat het kén, bleef
PEC angstig 'hangen*.
Een raadsel was het toen al dat
PEC zo angstig van zich afbeet.
Was het SWs reputatie, opge
bouwd met resultaten tegen
clubs als NEC, Eindhoven, FC
Groningen en FSC? Vreese
PEC de dreun, die zou komen
als het thuis altijd weer moei
lijk te bedwingen SW de geest
zou krijgen? Jan Verhaert liet
onbenullig naast of over het
doel van de lange Nieuwenhout
werden gedeponeerd. SW wil
de wel, maar miste overleg en
voldoende inzicht om de weini
ge aanvallen, waaraan PEC
niet te pas kwam, doeltreffend
af te ronde ru
Behalve dan op de weinige mo
menten dat Drost zich ten aan
val spoedde- Dan kreeg SWs
linkerdefensieblok het moeilijk
en moest libero Leen Wamaar
meer dan eens corrigerend op
treden. Maar van een echte
Zwolse druk was geen sprake,
want ook Drost wist niet hoe
vlug hij wer op z'n eigen helft
moest komen.
Een zo kabbelde SW-PEC ten
slotte naar het enige half uur
dat er wél werd aangedrongen
op een doelpunt, Teon was het
echter SW dat pressie uitoe
fende en een respectabele serie
hoekschoppen forceerde, zon
der er profijt van te trekken.
Ook PEC durfde de daardoor
ontstane ruimte niet op te vul
len, bang als de Zwollenaren
waren om ten. minste dat ene
puntje te vergokken. Weliswaar
was Jan Groene weg dicht bij
het winnende doelpunt, maar
op een meter van het Zwolse
doel kreeg SWs gisteren erg
actieve spits de bal niet onder
contróle. Vooral PEC Zwolle
was daarna erg blij met het
laatste fluitsignaal van arbiter
Frans Vermey....
