Blinden
stappen
steeds meer
over op
cassettes
Pati j n en burg maakt
ok braiïleboeken
Dick
Am herpen
rekent
nergens op
Alleen
van der
II
-
-
-•
-
-
-
-
-
-
- »-
-
!;1
•- -
I'm E?
-
-•
J
*-
-•
-
-
-•
-
-•
-
-
-
-
-
-•
-•
-
v
wmËËÊrn
„Je bent
eerder
minister
dan
betaald
scheids
rechter"
DINSDAG 8 JULI 1975
Een „braiUeuse" bezig met het overtikken van een roman
ïn puntschrift.
N.
De bibliotheek.
Naald wijk De streek-
werkplaats Patijnen-
burg houdt zich met
veel dingen bezig. Eén
van die dingen is het
maken van brailleboe-
ken voor blinden. Dage
lijks zijn drie vrouwen
en één man druk doen
de met het „vertalen"
van romans uit het vi
suele Nederlands in het
door Louis Braille in de
vorige eeuw ontwikkel
de schrift. Daarvoor be
schikken zij over een
soort typemachine,
maar dan met zes toet
sen, want het braille-
alphabet kent slechts
de punt, die in combi
natie met één, twee,
drie, vier of vijf andere
punten, iedere letter en
elk cijfer voorstelt.
Het viertal werkt uitsluitend
voor de Nederlandse Blinden
bibliotheek, gevestigd aan de
Noordwal in Den Haag. De-ze
bibliotheek beschikt over 240
vrijwilligers, waarvan 140 op
de Noordwal en honderd el
ders in het land werkzaam
zijn, in het kader van de wet
Sociale Werkvoorziening wor
den naast romans ook studie-
en wetenschappelijke boeken
in braille omgezet. „Dat is
erg moeilijk en tijdrovend
werk, want, om maar een
voorbeeld te noemen, voor de
vertaling van wiskundige op
gaven is het noodzakelijk
academici met verstand van
vaken aan te trekken.
CASSETTES
Diepte in een wiskundige teke
ning kun je niet in braille
weergeven, je moet het dus in
taai omzetten, je moet vertél
len hoe de tekening eruit
ziet," zegt de heer C. Tinga,
adjunct-directeur van. de bi
bliotheek. Ook de eind exame
nopgaven voor de middelbare
scholen worden er in braille
gezet Behalve in Den Haag
zijn er ook nog blindenbibho-
theken in Amsterdam, Nijme
gen en Ercnelo.
Behalve braiïleboeken worden
de laatste jaren meer en meer
geluidsbanden en cassettes
door blinden gebruikt- Dit
heeft een groot voordeel voor
mensen, die op latere leeftijd
blind worden. Het aanleren
van braille is dan veel moeilij
ker dan wanneer iemand van
de geboorte af blind is; als
iemand in de loop van zijn
leven het gezichtsvermogen
verliest, zal hij zich niet zo
gemakkelijk van ons letteralp-
habet, dat hij immers kent,
kunnen afzetten. Ook is het
bevattingsvermogen minder
naarmate de leeftijd vordert
Opmerkelijk is echter, dat
minstens de helft van diege
nen, die gebruik maken van
het zogenaamde „geluidsle-
zen" wordt gevormd door be
jaarden, die öf niet goed meer
kunnen lezen, of voor wie het
lezen te vermoeiend voor de
ogen is, öf voor wie het ge
wicht van een boek te groot
wordt. Ook onder de blinden
raken deze cassettes en ban
den meer en meer in trek.
In tegenstelling tot de Haagse
bibliotheek beschikt de werk
plaats aan de Naald wij kse
Ambachtstraat niet over ap
paratuur voor de verwerking
van letter- in braillelectuur.
De heer C. van Meygaarden,
chef van het administratieve
centrum, waaronder de
„brailleurs" ressorteren: „ïn
de braille-typemachines, die
we hier gebruiken, gaan vel
len van 25 bij 32 centimeter
van een speciaal soort papier,
het lijkt op karton. Alle boe
ken hebben dit formaat, wat
het voor de gebruiker natuur
lijk onmogelijk maakt om een
huisbibliotheek aan te leggen,
mede gezien het feit, dat een
normale pocket-uitgave van
driehonderd bladzijden in
braille-uitvoerin g ongeveer
acht keer zo dik wordt Het
papier is dikker, de vellen
worden maar aan één kant
betikt en al deze dingen zijn
er ook nog eens de reden van,
dat braiïleboeken niet te koop
zijn met uitzondering van de
algemeen gebruikte werken
zoals kookboeken."
HYPERMODERN
De blindenbibliotheek Is niet zo
maar een bibliotheek. Een
leek zou op de vraag wat er
zoal in een bibliotheek is te
vinden waarschijnlijk ant
woorden: „Een aantal zalen
met eindeloze rijen boeken
kasten". Niets is minder
waar, maar daarbij blijft het
in dit geval niet. In Den Haag
vindt u een hypermoderne
pons- en drukapparatuur, die
in een groot concern niet zou
misstaan. Binnenkort ver
wacht de directie een appa
raat in gebruik te nemen, dat
maar liefst 120 brailletekens
per seconde verwerkt.
Financieel zit de bibliotheek
echter niet op rozen. De subsi
die van CRM provincie en
gemeentes dekken de kosten,
tesamen met de contributie
van leden, voor negentig pro-
cant. De resterende gelden
hoopt het braillecentrum van
de vereniging Vrienden van
de Nederlandse Blindenbiblio
theek te betrekken. Uw gift is
welkom op gironummer 6.
Leners en leestekens
-•
mm
mm
m
a
b
C
d
e
f
8
b
i i
9
k
1
m
a
O
P
<1
r
s
2
u
V
V
X
y/ij
z
a
Ui
a
e
O
u
e
I
u oe
a
*5
au
eu
ei
6
au
a
ch sch
O
-
-
cc
u
Aposö
Afbrekings-
O of
je
Cijfer
reken
Hoofd
Tener
Cijfers en algebraïsche tekens
-
Cyfer
téken
1
2
3
4
5
6 7
8
9 0
-
O
X
1
wÊ£ÊÊmmi*mÈ$MmWMïmI mm
f, 7". -
y. ,v f
Aad van der Water tweede Fortunees..,
Van onze sportredactie
Botterdam Behalve Vlaar-
dingsc Johan Kljne gaven ook
vijf atleten van av. Fortunn
acte de presence op de vierde
marathon van Botterdam.
Hans van Kas te ren was van
die groep de sterkste met een
achtste plaats in 2.36.05.8. De
Schiedammer had het alleen de
eerste kilometers door de
snelle ouverture - moeilijk,
maar paste zich daarna snel
aan.
Aad van der Water klokte 3 uur
en 4 minuten, terwijl veteraan
Bram de Jong, als derde Fortu
nees, de marathon beëindigde
in 3 uur en acht minuten. Voor
al De Jong had het de laatste
kilometers erg zwaar en moest,
éénmaal de fuubh gepasseerd,
lange tijd uitrusten.
Kees van der Velden verbeterdei
zijn persoonlijk record op die'
Rotterdamse marathon in 3 uur
en 24 minuten en dat hield een
verbetering van circa vijf minu
ten in. Gerard van der Berg
kreeg last van een onwillige
spier en stapte na 30 kilometer
uit Hetgeen verstandig was
Ja
'S*A
omdat het nog zo'n twaalf kilo
meter voor de boeg weinig zin
had om door te gaan.
De Vlaardmgse lopers hadden ie
der een begeleider bij zich.
Masseur Dick van Wijk was
steeds ter plekke om de atleten
van pijnlijke spieren te bevrijd
den. In september doet de lange
afstandsploeg van Fortuna mee
aan de marathon in Brussel
,s-Gravenzande Dick van Ant
werpen heelt slechts een stille
hoop op een carrière als
scheidsrechter in het betaalde
voetbal. „Ik reken nergens op,"
zegt de 32-jarige fluitist uit
Naaldwijk, die onlangs door de
scheidsrechtercommissie op de
zogenaamde overgangs lijst
werd geplaatst als beloning
voor een goed voetbalseizoen.
Dat betekent dat Van Antwr-
pen bij de twaalf beste ama-
teurarbiters van Nederland be
hoort op dit ogenblik-
„Maar", steekt Dick waarschu
wend de vinger omboog", het
wil nog helemaal niet zeggen
dat je nu één, twee, drie het
betaalde voetbal in kan stap
pen. Die weg is nog heel lang.
In december vallen er sowieso
nog zes van de twaalf af en
daarna is het nog maar de
vraag hoeveel betaalde
scheidsrechters er nodig zijn.
Je bent in Nederland bij wijze
van spreken eerder minister
dan scheidsrechter In het be
taalde voetbaL.'
Als de tendens Arie van Gemert-
Henk Geurens (beiden stopten
hun fluit in de kast) zich voort
zet dan heeft Dick van Antwer
pen in ieder geval een grotere
kans om het voetbalwalhalla te
betreden dan veel van zijn col
lega's eerder hadden. Dick van
Antwerpen, lid van de voetbal
vereniging 's-Gravenzande
(„Om meer tactische redenen
niet van een Naaldwijkse
club,.,..)" heeft zijn eervolle
plaatsing op de overgangslijst
wellicht te danken aan zijn uit
stekende optreden in de laatste
competitiewedstrijden.
„Zowel bij de wedstrijden RKC-
DESK, Rood Wit-Papendrecht
als het besUssingsduel HOV-
LFC in Rijswijk kreeg ik van
KNVB-waarnemers het hoogste
cijfer, een negen", zegt hij niet
zonder trots, „deze wedstrijden
zijn natuurlijk wel van invloed
geweest op die plaatsing".
In de eerste plaats was het voor
de Westlandse fluitist een puur
persoonlijke voldoening. Want
Van Antwerpen (rookt niet,
drinkt zelden, gaat veel vroeg
naar bed) heeft alles voor zijn
meest tijd vergende hobby over.
Traint nu al, als voorbereiding
op het voor hem wellicht beslis
sende seizoen ,'75-'76, drie keer
per week, zowel te voet als op
de fiets. „Tachtig kilometer
steeds op de fiets" vult bij aan,
„want een goede scheidsrechter
moet nu eenmaal een optimale
conditie bezitten. Ik vind dat je
er wat voor over moet hebben
om ver te komen. Zo niet, dan
kun je beter gaan biljarten".
Dick van Antwerpen („Vooral de
Westlanders moeten niet den
ken dat ze niet ver kunnen
komen als scheidsrechter. In
de beoordelingscommissie van
de afdeling Den Haag is zelfs
een Hoekenaar, Janus Aalb-
reebt, voorzitter") kan natuur
lijk van zichzelf moeilijk zeg
gen of hij een persoonlijkheid
op de grasmat is: „Ik probeer
in het veld ook Dick van Ant
werpen te zijn en geen ander.
Het belangrijkste is tegenwoor
dig om je niet te laten beïn
vloeden. In het dagelijkse le
ven kijken 2e ook niet meer
tegen een politieagent op. Ster
ker nog: die wordt ook zonder
problemen tegen de grond ge
slagen. Bij de voetbalsport kan
je dat voorbeeld ook wel ge
bruiken. De agressie wordt
steeds groter".
Ondanks alles probeert Dick van
Antwerpen altijd zichzelf te
blijven. Zegt eerlijk, uit oog
punt van ijdelheid, soms wel
gevoelig voor kritiek te zijn,
maar neemt er vaak snel af*
stand van. „Je leert ermee le
ven op den duur omdat je weet
dat het er bij hoort Maar soms
leveren journalisten wel eens
wat ongenuanceerde kritieken
op de scheidsrechter, terwijl je
later van de beoordelingscom
missie te horen krijgt dat je het
juist goed hebt gedaan. En dat
laatste is voor mij nog altijd het
belangrijkste, eerlijk. Niet'dat
ik een hekel aan de pers heb,
integendeel- Het hele gebeuren
rond de voetbalsport is nu een
maal een samenspel tussen spe
lers, trainers, scheidsrechters
en de pers. Ik vind het altijd
echter wel belangrijk als ze me
na afloop komen vragen waar
om ik één of andere beslissing
nam. Dan kan ik me tenminste
verdedigen. Vaak schrijven ze
maar raak zonder te weten wat
er werkelijk aan de hand was
Over een aantal weken komt
Dick van Antwerpen in het
sportcentrum van de KNVB in
Zeist zijn elf „concurrenten
<„In de sportieve zin van het
woord") tegen. „Ik ga ervanuit
dat we allemaal even sterk heb
ben gefloten in het afgelopen
seizoen", zegt Dick, „dus ik zal
er tot en met december nog een
schepje bovenop moeten
gooien, zowel bij de amateurs
als bij de betaalde C-elftalIen-
Nogmaals, ik reken nergens op
en dat is ook maar het beste.
"Want ik ben al tot de conclusie
gekomen dat je juist dan de
beste tactiek voor jezelf volgt'
