Holland Show: „Visueel was het een lollig gegeven"
J
Nederlandss
padvinders
laten van
zich horen
DINSDAG 5 AUGUSTUS 1975
-aaggattfctesAfeaB III— Mi^M—I—MlWmiintlffl—m—W—BB—BBH—I
:i
Freek Vriens: het yell-brein
O' --vi
Bij de openingsceremonie» vorige week woensdag, ver
wisselden afle 17.000 padvinders in Lillehammer hun das
voor de Jamboree-shawl.
De Japanse ambassadeur in Noon/vegen Toshio Yamana-
ka overhandigt de Nederlandse staf de koekepannen.
Lillehammer „Ik heb geweldig
nieuws voor u. Luistert allen.
Over enkele ogenblikken «tart
de gr an dl om Holland Show.
Komt dat alen!" Voorllchter-
padvlnder Freek Vriens, roept
het blij door de geluidsinstalla
tie van de Wereldjamboree in
het Noorse Lillehammer. Öp
zijn wervende tekst en de
draaiorgelmuziek zijn zo'n 2000
mensen afgekomen. Ze wacb-
ten op wat een van de hoogte
punten moet zijn voor het 250
man grote Nederlandse contin
gent: de Holland Show.
Uit een hoek van de Althing-are-
na komen plotseling uitzinnig
joelende Nederlandse padvin
ders naar de tribune rennen.
Zij schreeuwen:,,H-0-L-LrA-N-
D, Holland, Holland, Je Main-
tiendrai". Daarbij zwaaien ze
met de oranje das.
De hele show was grondig voor
bereid door regisseur Freek
Vriens, de man die ook de yell
heeft bedacht: „Hóltand spreekt
een woordje mee is al zo oud-
Dat hebben we nu vervangen
door het Franse „Ik zal hand
haven". De show Is een oer-Hol-
landse bijeenkomst, een „gezel
lige" show voor tussen de
schuifdeuren op een winterse
zaterdagavond.
„Op de landkaart is Nederland
maar één vierkante centimeter
groot maar het is meer", laat
hopman Henk Vermeulen zijn
toehoorders weten. De padvin
ders beelden de echte Holland
se symbolen uit Het is er alle
maal: Hans Brinkers met zijn
duim, de kaas, de koeien, de
dijken en natuurlijk de molens.
„We have many, many, many of
them", aldus Vermeulen in zijn
geïmproviseerde Engels.
Het uit Nederland meegebrachte
draaiorgeltje speelt het lied
„Dat is uit het leven gegrepen"
als de show een dramatisch
hoogtepunt bereikt; het mo
ment dat een modelvliegtuig de
lucht in zou moeten gaan. Hop
man Vermeulen vertelt waarom
het niet gebeurt. Het is neerge
stort bij de generale repetitie.
Dan maar gauw verder met de
volksdansen. Hopman Krone-
man zingt en speelt „Zeg ken
jij de Mosselman". Het publiek
mag meebuppelen met de klom
pendans.
Gezellig
Even tevoren was het allemaal
nog een keer doorgenomen.
„Jongens, luisteren", roept de
heer Vriens, „leg de kaas wat
gezellig neer op het voorter
rein". Alles moet zo aantrekke
lijk mogelijk zjjn voor de bui
tenlanders. Het gaat allemaal
na ar Vriens' wens: „Visueel
was het gewoon een lollig gege
ven". Dat vindt niet ledereen.
Kosse Jonker uit Delft liet na
de repetitie weten: „Ik doe niet
mee. ik fia wel tussen het pu
bliek zitten". Hij vindt de hele
show maar kinderachtig, Een
veel gehoorde klacht, zo blijkt
later op de dagelijkse bijeen
komst voor de „heren van de
pers", waar de anekdotes van
de laatste vierentwintig uur
worden uitgewisseld.
.Laten we nog een keer de Hol-
land-yell doornemen, jongens",
door
Cees van der We!
zegt de regisseur. Alweer klinkt
Vriens' vondst op: „H-O-L-L-A-
N-D, Holland, Holland, Je
Maintiendria. NojdJend, Nord-
jend Jamboree...beepee...bee-
pee...bct'pee...". De laatste let
ters blijken de initialen van de
grondlegger van de padvinderij
te zijn: Lord Baden Powell. „En
na dat laatste beepee krijgön
Jullie een daverend applaus",
voorspelt Freek Vriens tijdens
de generale. En daar had hij
gelijk in.
De Holland Show is niet het enige
evenement waar „de vlerkante
centimeter" van rich laat horen.
Vandaag wordt in alle kampen
waar Hollanders hun tenten
hebben opgezet de Holland-Dag
gehouden. In het kamp Teno
gebeurde dat zaterdag al. Het
kamp, waar veertig Zuidhol
landse padvinders verblijven
was omgetoverd tot een filiaal
van een VW-kantoor, met Fol
ders, foto's en aückefs van Ne
derlandse bedrijven.
Om half drie wordt de zelfge
bouwde ophaalbrug geopend.
De eerste bezoekers kunnen
binnenkomen. Bij de ingang
van het Nederlandse kamp
staat een draaiorgel, dat is ge
huurd van het Nationaal Mu
seum Van Speeldoos tot Piere
ment uit Utrecht. De prijs die
moet worden betaald wordt
vergoed door een van de spon
sors. De kaas die alk* bezoekers
krijgen gepresenteerd hebben
de verkenners zelf moeten be
kostigen. Het Nationaal Bureau
voor de Zuivel in Rijswijk wil
de de kaas niet vergoeden.
De bezoekers mogen het draaior
geltje uitproberen. Een van de
2500 Amerikanen heeft al een
bod gedaan op het museum
stuk, dat echter niet té koop is.
De Amerikanen doen trouwens
wel meer eigenaardige dingen.
Een ander heeft voor een Scan
dinavisch windjack van een
Noorse verkenner maar liefst
3000 kronen geboden. Dat zijn
1500 Nederlandse guldens. De
transactie ging echter niet door.
Op de Holland-Dag wapperen
de Amerikanen alweer met hun
dollars. Ze willen de boeren
kool kopen die de Hollanders
de bezoekers aanbieden. Ook
die aankoop gaat niet door, Als
troost krijgt de man uit de USA
een tweede bord winterkost
met worst onder zijn neus.
Vlaardingers
Het orgeltje draait inmiddels ver
der. Eén JDelfténaar zegt: „Ik
begin dat ding te haten", llij
hoort het beperkte repertoire
dat aanwezig ia nu al zes dagrn
aan. Elf Delftenaren, drie
Vlaardingers, twee Maaslan-
ders, één Australiër die in
Maassluis woont, acht padvin
ders uit Den Haag, een uit
Heerjansdam en drie uit Pij-
nacker hebben in het sub-kamp
Tono het goed naar hun zin. De
hopman en de vaandrig treden
weinig autoritair op.
In andere sub-kampen (er zijn er
tien) is dat wel anders. Er zijn
fanatieke padvinders. Onko
Burggraaf uit Oosterbeek is er
zo een. In het kamp Sknne zegt
hij nors tegen iemand die zijn
tent binnenkomt: „Wat denk je
dat er gebeurt als iedereen on
gevraagd mijn tent binnen-
slapt". Hij meent het ook nog.
Even later snauwt hij een ande
re padvinder toe: „Als je niet
onmiddellijk Je tent opruimt,
kan je vanavond niet weg". Het
klinkt als: „Je gaat vanavond
zonder eten naar bed". Toch
luisteren de onderdanen van
Burggraaf. De padvinders ge
hoorzamen de vaandrig, die op
zijn beurt weer luistert naar de
hopman. Dat kan later in de
maatschappij goed van pas ko
men.
„Bij ons gaat het niet zo autori
tair", vindt Delftenaar Johan
Vermeer, „we zouden er niet
eens naar luisteren. Kijk eens
naar de Denen en de Amerika
nen. Die marcheren heel se
rieus. die worden gedrild". De
verkenners van Teno vinden
dat het ook anders kan-
De staf van het Nederlandse con
tingent trekt zich er niet zoveel
van aan. Die heeft het veel te
druk met andere zaken. In hun
kampement hangen namelijk
twee tentstokken vol met uitno
digingen voor allerlei recepties.
Elke dag rijn er minstens twee.
Aan het begin van de Jamboree
zijn de stafleden op bezoek ge
weest bij de Japanners. Daar
kroeg het contingent een stapel
koekepannen overhandigd. De
keukenuitrusting van de Neder
landers komt namelijk uit het
Verre Oosten. „Alles hebben ze
overgestuurd", aldus staflid
Wlm Smit. „AJtes kwam aan,
behalve de koekepannen. Daar
rust een uitvoerverbod Op in
Japan. Vandaar dat we ze nu*
officieel overhandigd hebben
gekregen. Bij de Japanse doua
ne ontstonden nu geen moeilijk
heden".
Morgen is de 14e Wereldjamboree
alweer voorbij. De staf heeft
het er nog één dag druk mee.
Er komen nog wat recepties.
Dan mogen de corduroy broe
ken weer worden opgehangen
tussen de motteballen.
