De simpele oplossing
van het miet~roken
De arme
ploeteraars
van het
comité» 700
Hoe het financieel fiasco wordt afgeschoven of:
VRIJDAG 29 AUGUSTUS 1975
zweetdruppeltje zal in
die tijd van- het voor
hoofd zijn geveegd.
Uiteindelijk was dan het grote
moment daar: de presentatie
van het feest aan de pers.
Een gezellige bijeenkomst in
de Noordmoien met een
drankje en een hapje. Iede
reen kreeg één sticker toege
schoven van Proosje. Het
werd zorgvuldig opgetekend
op een lijst. Tenslotte'moest
men cp de cent kijken. Het
programma werd in dank
baarheid aanvaard.
Een half jaar later. Het comité
heeft een rapport samenge
steld van het feest dat voor
bij is. Een feest dat zo blijkt
dan liefst 66.694,31 meer
heeft gekost dan de oor
spronkelijk geraamde
f 150.000,-. Wie moet het co
mité daar nu de schuld "van
geven? Aan de pers. Want
en zo stelt men letterlijk in
het rapport „het is geble
ken dat bijvoorbeeld de laat
ste zaterdag een te druk be
zet programma heeft ge
had". En nu komt het:
„Maar het is daarnaast zo,
dat bij de presentatie van
het programma geen der
aanwezige persmensen het
drukke programma, ook op
de laatste zaterdag, een be
zwaar achtte".
AFKRAKEN?
Hierbij moet men stomver
baasd concluderen dat het
mislukken van het feest
doodgewoon aan de pers
wordt verweten. De pers
had tijdens de bijeenkomst
in de molen het programma
moeten afkraken en ander
half jaar lang werk teniet
moeten doen. In één uur zou
het werk van anderhalf jaar
veroordeeld moeten worden.
Waarschijnlijk bad het comi
té toen al in de gaten dat de
leden hiervan nu niet be
paald ervaren zijn in het
opstellen van. een feestpro
gramma. Bovendien was het
niet altijd -ais en vree tussen
de leden onderling. Ook te
genover andere gemeentelij
ke instanties mopperde het
meerdere maten.
Niettemin wil het comité in het
rapport eens flink uithalen.
Daarbij is de voorzitter
Bolmers echter té ver ge
gaan. Hij maakt zelfs de
blunder om de beurs „Schie
dam maakt 't"> die enkele
weken vóór het feest in de
sporthal werd gehouden
erbij te betrekken. Hij stelt
dat ook weer door negatieve
publiciteit er minder mensen
Comitévoorzitter Cor
Bolmers tijdens de eerste
.feestelijkheden rond het
700-jarig bestaan. Helaas
viel hij een paar maan
den later met zijn finan
cieel debacle door de
mand
naar de hal zijn gekomen.
Daardoor is minder geld aan
entree géind. De voorzitter
c,q. wethouder vergeet ech
ter één ding: de beurs heeft
niets te maken met de be
groting van het-comité. De
beurs was mede een initia
tief van het Schiedamse be
drijfsleven en de entreegel
den werden dan ook te
recht door hen geind.
Zoals gezegd steekt het comité
haar handen vrijwel niet in
eigen boezem. Slechts hier
en daar wordt toegegeven
dat sommige onderdelen
misschien iets anders had
gekund.
DREIGEMENTEN
Ook de produktiegroep van de
revue „Kxijgh de Claere",
toch één van de minst slech
te onderdelen van het eeuw
feest zijn er meer malen
dreigementen geuit dat de
revue stop gezet zou worden.
Oorzaak: te weinig geld. Er
moest in totaal ruim 20.000
gulden bij, zodat de totaal-
post ruim 72.000 gulden
werd.
Het comité: „Met betrekking
tot de kosten heeft het comi
té de indruk gekregen dat
wel eens erg gemakkelijk
over geld werd gedacht Zo
heeft het produktieteam van
de revue vierduizend pro
gramma's laten drukken,
waarvan toch van tevoren
was vast te stellen dat deze
nooit zouden verkocht kun
nen worden".
Een zware verliespost is ook
het uitbrengen van dc gram
mofoonplaat van de revue
geworden. Er zijn er maar
102 van de 1000 verkocht
Bij inventarisatie bleken er
nog eens 264 zoek te zijn.
Doordat de verkoop over het
Passage Theater [iep geeft
het comité gemakshalve
daar maar de schuld aan.
Bovendien suggereert men
dat er meer dan 102 platen
zijn verkocht: „De opgave
van het theater lijkt verba
zend laag".
STEEK STAALTJE
Het zijn de naweëen van een
feest. Een feest dat gedeelte
lijk een mislukking werd,
maar waar veel Schiedam
mers toch ook nog een leuk
uurtje aan hebben beleefd.
Het geeft echter te denken
dat het organisatiecomité
dat tenslotte een eigen ver
antwoordelijkheid heeft
dat mislukken anderen ver
wijt Door de „negatieve pu
bliciteit" kreeg men minder
entreegeld stelt men. Een
wel erg sterk staaltje van
het comité is de zinsnede dat
de Schiedammer over het
algemeen slechts de koppen
in de krant leest. Omdat be
paalde stukken positiever
dan de kop waren aldus
het comité zijn er daar
door minder toeschouwers
gekomen.
Gelukkig is het 750-jarig be
staan van Schiedan nog vér
weg.
Van Tilborg (links): diepe overtuiging.
onverstoorbaar rokend na de pauze
Schiedam Anno 1970. Mevrouw Taverne-van Cam-
pen, indienster van de motie voor het niet-roken in
de gemeenteraad, krijgt althans gedeeltelijk haar zin.
Burgemeester Roelfsema feliciteert haar. Voortaan
kon zij althans vöör de pauze vrijer adem halen. In
de oude raadzaal had juist zij ontzettend last van
rook: de pijp van de heer Schuring, de sigaren van
Lansbergen, Poot, Knipscheer en Van der Waal en
de rookwapens van andere confessionelen deden een
enorme rookwolk ontstaan die in het nauwe vertrek
voor een groot gedeelte neerdaalde daar waar me
vrouw Taverne zat
Haar tweede en zo dacht zij be
slissende aanval kwam vijf jaar
later. Sinds die gedenkwaardi
ge dag om precies te rijn 26
oktober 1970 is er veel veran
derd in de meningen rond het
roken, negatief wel te verstaan.
Dat dacht althans mevrouw Ta
verne. Hoewel één ding zeker
tegenzat. Roelfsema, oud-hurge-
meester, had zij mee. Maar de
„nieuwe"-.
Vooral hij laat meerdere malen
duidelijk blijken dat hij een
rookverbod niet bepaald ziet
zitten. Zo rond half tien als de
gemeenteraad zo'n anderhalf
uur heeft vergadert, kondigt hij
aan dat de pauze voorbij is en
steekt zonder dat iemand
heeft kunnen reageren een
sigaar op. Waarna hij verder
gaat met de vergadering.
Toch, dacht mevrouw Taverne,
moeten we eindelijk eens van
dat gepaf af. Geruggesteund
door lieden uit bijna alle frac
ties stelde zij een initiatiefvoor
stel op. Het devies: de gemeen
teraad moet een voorbeeld stel.'
len aan de bevolking. Niemapd
had echter een simpele oplos
sing in de gaten: eigenlijk
slechts één raadslid, mevrouw
Ouwens (PvdA) had het door.
Zij het dat haar oplossing
kwam, nadat iedereen al had
gepraat en besloten voor of te
gen te stemmen. „Dit voorstel
brengt mij het schaamrood op
de kaken", zo sprak zij waardig
ter inleiding. Zi) wees vervol
gens op de eed die alle'raadsle-
den hadden moeten afleggen
tijdens de installatie.
Het grote woord was „verantr
woordelijkheid". „Naar mijn
mening hebben mensen die
vrijwillige verantwoordelijk
heid op zich hebben genomen
geen dwingende maatregelen
nodig om datgene na te laten
wat voor de medemens en ons.
hele maatschappelijke bestel
enorme consequenties heeft".
Simpel.
Niet echter voor bijvoorbeeld
Verhulsdonk, die Meinsma, we
reldconferenties en het rapport
van de gezondheidsraad aan
zijn laars lapte en in een als
altijd komische act vertelde dat
De gemeenteraad toen nog in het oude stadhuis. Mevrouw Taverne (achteraan, vierde van links) tussen haar
confessionele partners. Vóór de pauze.
als het roken moest worden
verboden, hij nog meer verbo
den wenste door te voeren. Van
gebruikmaken van de auto
(luchtverontreiniging) tot het
verbieden van echtelijk samen-
rijn (overbevolking). Meewarig
schudde fractiegenoot Van Til
borg het hoofd. Ook bij Ver
hulsdonk komt de redding te
laat stelde hii vast en wees nog
even gauw op het boekje van
Meinsma: „Wij weten beter..."
Hij was niet de enige die echt
teleurgesteld was over rijn me
de-raadsleden. Arts van der
Veer, die als lid van de raad
uiteraard voor het verbod was:
„Meinsma is vast een teleurge
steld man. Na tien jaar tegen
het roken te hebben gepredikt
heeft hij nog niets bemkt Zelfs,
niet bij de jongeren".
Het voorstel werd uiteindelijk
met 24 tegen 11 stemmen ver
worpen. Tot genoegen van on
dermeer Lansbergen die zijn.
eeuwige sigaar in recordtijd op-'
rookte. Tot ongenoegen van,
Jaap Looy, voorstemmer, die'
toch voor de zenuwen maar een
sigaretje opstak. De walm steeg
op en de giftige wolken pakten'
rich op tegen het plafond en'
daalden naar de hoofden van
de elf voorstemmers. En naar
oud-SGP-raadslid Knipscheer
die altijd nog op de publieke
tribune te vinden is. „Ze had
den het in die tijd beter over
drugs kunnen hebben. Dat vind
ik veel erger," en hij stak er
nog één op.
Door Martin de Bruin
Schiedam Anderhalf
jaar lang hebben ze
op die ene feestweek
zitten zweten: de ploe
teraars-van het comité
viering 700-jarig be
staan van Schiedam.
Anderhalf jaar lang
mochten zij in dienst
van de gemeente en
onder voorzitterschap
van eerst oud-burge
meester Roelfsema en
later wethouder Bol
mers allerlei mogelij
ke festiviteiten tegen
elkaar afwegen. Wat
was goed voor Schie
dam? En nog voorna
mer: wat was het
goedkoopst? Menig
