'rans van
Veen (SS!
houdt het
Jan Bartels
VRIJDAG 19 SEPTEMBER 1975
Sarol
Kapitein Rob
Vaste hengel
Dagelijks op zijn stekkie
„Prikkenbijter"
0* ->E *£E1iN CftSÊ B£NT ,C*SC_
Jé ^eST WE CSTE^EN
LATEN SChRlKKEN ^3~-3mr GeSCHMXKENÏ
EN IK OA'"'5
NET G ET I EN
DING BIJ OE GftOEV
MORGEN MS 300N vA JU*"?
CAR5US ALVEa. 5ETER ZE
Om JU'ST -c GELOOFT NOG DA*
DAC^T,^ATJE,eH..,. NUV\£l beseftkao.
UACtJT OP U
ErtSSELQtN&vvAS
NSS, A;>AN\,HÏ~\\aS \\£S<EUvA-
c 0 HETG505t9OÊ CCMT GA
2TT£N,IKZALi-ETJE
ïRr«ix£N OE T N-
MN.STE PROSER£\.
WAMNEtR 2AI Ut ROB ER
06EN IDEE. MAAR HU HEEFT
fWBEUMG HAAST
IR Hts DE KDNtMSSSW AAW EEW
?mm\ 6E6EUEM TOÊW IK VERWWl
DAT DE KONING GE»i ERWTENSOEP
MAG ETEN 1
GENOEG VAN HEBBEN OM
VOOR K0W1W&TÉ S?em
2343 Met moeite vangen Rob
en Kurt nog enkele mededelin
gen van mr. Fryer op."Ver
schrikkelijke hitte..." verstaat
Rob nog en even later: .-«.Cf de
hemel in brand staat..verzen
gende stralen...proberen nood
landing.- hitte neemt steeds
toe... motoren zijn uitgevalle-
n.. "Dan zwijgt de radio. Rob en
Kurt begrijpen er niets van, Wat
kan er gebeurd zijn? Vergeefs
draaien zij aan de knoppen van
de radio ontvanger, maar er
komt geen geluid meer. Zijn mr.
Fryer en de piloot verongelukt?
En wat betekenen die meldin
gen over die versehikkelijke hit
te opeens Zij weten niet dat de
piloot er toch nog in is geslaagd
een landing te maken zij het
dan ook, dat het toestel volko
men vernield op de grond te
recht komt. En itijk daar liggen
„Je zAl willen", eist Kage en ver-
volgt dreigend: „Je 241 varen. GAfl 1TITIPT
Liever sla ik je hier je hersens
in, zo mank als ik ben, v6ór een
Bartels een stel arme donders
op een lekke schuit Iaat verzui- 1
pen".
„Kage...!" roept Jan, want zo woe
dend heeft hij zijn broer nog
nooit'gezien. Kage luistert met,
pakt hem beet en schudt hem
door elkaar Het was jouw
schuld verdomme, met dat au
to-ongeluk. Jij hebt gemaakt
dat ik lder zit als Kage Hinke-
pool... Jouw schuld dat ik van
daag niet als waarnemend
schipper voor vader op de boot
kan... Jouw schuld dat ik Greta i
ben kwijtgeraakt, die jij nou
lékker overneemt, hè... grote v
B flapdrol dat je daar bent..."
Hij slingert Jan met al de kracht j
die hem gebleven is tegen de I
wand en blijft dan hijgend f
staan... t
Jan wil zich weren, maar hij kan ~n
niet meer... Hij ziet zijn broer. TfilJl I I RT/TH U-COT
een haast oude man geworden,
met verkrampt gezicht, en be- pQ+Q14 4v, Al n
vende lippen, janken om zijn VCLucLLLJll U_Laco
onmacht, zijn verdomde on-
macht...
„Toe nou jongen, toe nou", zegt daats? En hadden ze hem met
Ant zachtjes. „Je maakt jezelf gezegd als hij zo doorging met
maar van streek en ons erbij", zijn studie, dat hij een goed arts
Met haar arm om zijn middel zou worden? Zijn blik blijft
leidt ze hem, als was hij nog rusten op de foto van Margje.
een kleine jongen, naar zijn Het is of hij van verre haar
stoel terug. stem weer hoort: „Wat zou ik
Jan blijft staan... hij weet het niet trots zijn als ik twee broers bij
- meer... Met ogen die niets zien, het reddingswezen had". Het
staart hij voor zich uit. Hij ziet suist door zijn kop: Doenï Niet
niet hoe Aike op de punt van doen! Het is...
de tafel is gaan zitten, zwaaiend Daar rinkelt weer de telefoon,
met zijn benen: hij ziet niet hoe Het is Lieve, die vraagt wan
gespannen zijn vader is, zijn neer ze eens van plan zijn uit
vader die verstolen naar hem te varen, hij heeft al tweemaal -
kijkt; hij ziet alleen zijn moe- de kustwacht aan de lijn gehad,
der, die Kage steeds weer over Razendsnel overweegt hij het
zijn haren streelt Hij is geen voor en tegen, dan beslist hij
flapdrol 2oals Kage net beweer- en snauwt tot Aike: „Maak de
de. Menigmaal is hij als opstap- „Margje" zeeklaar, we varen!"
per met de boot mee geweest. Hij loopt de kamer uit en met
zelfs drie keer bij een zware 060 harde slag valt de deur
redding. En hij is ook niet die achter hem dicht
lafbek waarvoor zijn vader „As je me nou belazert!" ontvalt
hem altijd uitscheldt. Net zo het Tijmen, dan barst hij in
goed als Kage heeft hij zijn
opleiding genoten, weet elk ge
vaarlijk plekje, kent de grond
en op zijn duimpje. En werd hij
niet al in zijn jonge jaren er
lachen uit „Vooruit ouwe zee-
geep". roept hij tot Aike.
„Waarom zit je nog op je platte
kont, maak dat je aan boord
komt Kage, bel jij Lieve even
nog resten van een ander vlieg
tuig. Iemand anders moet dus
hier ook een poging hebben ge
daan om te landen en hij is
eveneens verongelukt.. Welk
mysterie herbergt deze verste
uithoek van de wereld?
ook met zijn haren bijgesleept?op en zeg dat de .Margje" bin-
Gesleept? Was dat wel het juis- nen ben minuten zee kiest"
te woord? Ging hij niet altijd Dan valt hij achterover in zijn
mgt evenveel plezier aan stoel neer. .Bedankt, Ouwe
boord? Totdat hij het gymna- Makker hierboven", gromt hij.
sium had doorgelopen en „Dat Je me dAt nog laat bele-
opeens wist dat hij voor arts ven. Ant, zet die telefoon es op
wilde studeren. En haalde hij
op zijn faculteit niet de beste
cijfers, en was hij niet cum
taude geslaagd voor zijn candi-
tafel, dan kan ik verbinding'
houwen met het havenkantoor.
Goed zo, ja, en schenk nou nog
ers een bakkie in".
Uitgave: SIJTHOFF PERS BV
Deze krant verschijnt in het gebied Nieuws'Waterweg-noord
(van Schiedam tot Hoek van Holland) en is uitsluitend verkrijg
baar in combinatie met het Rotterdamsch Nieuwsblad <in
Maassluis eveneens in combinatie met de Haagsche Courant
of Het Binnenhof).
REDACTIE
Chef redactie: M. van den Anker
Redactie Schiedam: M. G. de Bruin en W. J. van der Post
Redactie Viaardmgen; M, Verkijk en C. van der Wel
Feature-redactie: T. Broekmans en R. Lankamp
Sportredactie: B. v.d. Berg (Vlaardingen) en C. H. Soeters
(Schiedam)
De redactie Schiedam is gevestigd aan de Broersvest 3a, tel.
262566, (Ook Je bereiken via postbus 137, Schiedam)
De redactie Vlaardingen is gevestigd aan de Brede Havenstraat
6. tel. 343229. (Ook te bereiken via postbus 110, Vlaardingen)
Berichten voor de redactie kunnen per telex worden doorgege
ven. Telexnummer 32177
PLAATSELIJKE CORRESPONDENTEN
Maassluis: C. van de Lely, Van Beethovenlaan 625. tel.
01899-12056
Mevrouw N. Wustrow, Torenvalk straat 13. tel. 01899-15136
Maasland: S. P. van Zuilen. Diepenburchstraat 34, tel. 01899-
16143
Hoek van Holland: L van Ooijen, Mahuslraat 135, tel. 01747-
2804
ABONNEMENTEN
Opgave van abonnementen kan geschieden op de volgende
adressen: Broersvest 3a, Schiedam, (tel. 010-268091) en Brede
Havenstraat 6, Viaardmgen, (tel. 010-354525, b.g.g. 354587)
Voor inlichtingen over administratie en abonnementen kan
men verder terecht bij het Rotterdamsch Nieuwsblad, tel.
- 010-144144
KLACHTENDIENST
Dagelijks van 18.30 tot 20.00 uur en zaterdags van 17.00 tot
19 00 uur: tel. 010-144144 en 070-624562
Agentschap: Rotterdamsch Nieuwsblad, Maasluis: Bilderdijk-
laan S, tel. 01B99-17174
NABESTELLEN FOTO'S
Geplaatste foto's kunnen worden nabesteld bij de fotoredactie
van het Rotterdamsch Nieuwsblad, tel. 01 (M44144, toestel 152.
ADVERTENTIES
Advertentietarieven op aanvraag, tel. 010-144144
beughaken gingen le
vend de kop af te bij
ten.
Volgen wij Frans op
zijn verdere levenspad
dat hij bereid was voor
deze gelegenheid te
onthullen. Thuis van
zee ging hij veel vissen
en met vader op
strooptocht Toen hij
zestien jaar was sloot
hij zich aan bij de hen-
geisportvereniging „De
Vriendschap." De vis
sen die werden gevan
gen kwamen in de
huiselijke braadpan te
recht, dat was in die
schrale tijd absolute
noodzaak.
Over het stropen wil
Frans ook het nodige
vertellen. Deze misdrij
ven zijn inmiddels al
lang verjaard, dus wat
zou het Even welkom
was de opbrengst van
wat de strooptochten
met de zegen of het
uitzetten van palingiij-
nen opleverden. De vis
handel betaalde 35 cent
voor een pondje paling
en een kwartje voor
snoek.
„Natuurlijk liepen wij
af en toe tegen de lamp
en kwamen bekeurin
gen ons op zes gulden
boete te staan. Op een
keer stonden wij sa
men met een veldwach
ter ergens in Maasland
op een brug op baars
te vissen in de gesloten
tijd nog wel. Op een
gegeven moment zei
die veldwachter: „Mijn
diensttijd zit er op dus
ga ik naar huis. Let
goed op mijn opvolger
want die slingert je be
slist op de bon."
Aan Frans z'n visser
sloopbaan kwam
abrupt een einde in het
tweede jaar van de eer
ste wereldoorlog. Zijn
schuit viste buiten de
territoriale wateren en
werd door de Engelse
marine opgebracht De
bemanning, waaronder
Frans, zat zeventien
weken in een interne
ringskamp ergens aan
de Engelse kust Vissen
op zee was er daarna
niet meer bij en Frans
kreeg werk bij d oude
superfosfaatfabriek
aan de overkant van de
Waterweg. Later werd
het de nieuwe super
fosfaatfabriek waar hij
bleef tot aan het begin
van de tweede werel
doorlog. Hij had toen
dertig jaren achtereen
onder de balen kunst
mest gelopen. Frans
werd toen kuiper, eerst
bij Kees van Toor en
later bij Kornaat Hier
bleef hij tot zijn 72ste
levensjaar.
Intussen was Frans
weer lid geworden van
een Viaardingse hen-
gelaarsclub en werd
later automatisch lid
van de VHB. De krasse
hengelaar houdt het
nog altijd bij het vis
sen met de vaste hen
gel van bamboe. Hij
doet wat smalend over
de dure spullen welke
de sportvissers van
daag de dag aan de
waterkant gebruiken.
„Honderden guldens
tellen ze hiervoor neer
terwij! het met een
hengel van bamboe net
zo goed gaat Mij niet
gezien", zegt hij.
„Vroeger viste ik met
kemelgaren enblauwe
Amsterdammertjes'
als haken en het ging
prima.
In die tijd was het lo
pen geblazen om in het
Maaslandse of Vaart je
visstekje te gaan be
trekken. Met ons ploeg-
je trokken we dan zin
gend door de schone
dreven buiten Vlaar
dingen. Later kwam de
fiets zodat m'n kame
raden en ik verder af
gelegen viswaters kon
den gaan verkennen."
De hengelaars van van
daag zullen mogelijk
een vraagteken plaat-
sen bij Frans van Vee
n's stelling dat het vis
sen met de bamboe-
hengel dezelfde resul
taten oplevert als het
vissen met dure en uit
gebalanceerde teles-
koophengels.
Dit jaar ving hij al vijf
karpers in de vijver
aan de Reigerslaan.
Hiervoor gaat hij al om
half vijf de deur uit en
stopt met vissen als de
zonnestralen warmte
gaan afgeven.
De kanjer van 2ijn le
ven verschalkte Frans
twee jaar terug in het
zelfde water. Een kan
jer met een gewicht
van 23 pond, een spie-
gelkarper die hij land
de met 26/100-ste nylon
opgetuigd aan de bam-
boehengel. De twee on
derste delen hiervan
scheurden finaal, dat
Frans van Veen zoals
velen hem kennen
.met klompen en
bamboehengel.
wil Frans van Veen
wel erkennen.
Deze rashengelaar wil
nog wel even kwijt hoe
hij destijds de naam
„emmervisser" kreeg
toegemeten. Keukenge
rei, waaronder emmers
stonden altijd op de
prijzentafels van de
hengelconcoursen
waarvan hij er talloze
heeft meegemaakt Als
een geduchte prijsvis-
ser viel hij vrijwei al
tijd in de prijzen en
koos steevast een em
mer. Waarom? Moeder
van Veen dreef in Rot
terdam een haringne
ring en zoon Frans
zorgde op zijn manier
voor de hiervoor beno
digde emmers.
Wié kennis wil maken
met Frans van Veen
kan hem bij goed weer
vinden op zijn ver
trouwde „stekkie" bij
de Reigerslaan. Bij nat
of koud weer hoeft dat
niet want Frans is
overgegaan tot de cate
gorie „mooiweervis-
sers". Mag het even als
je over enkele maan
den 83 levensientes
achter dè rug hebt?
W, J. de Bruijn
Vlaardingen In het
kader van de viering
van het zilveren be-
staansfeest is de Viaar
dingse Hengelaarsbond
overgegaan tot het hul
digen van het oudste
lid, Frans van Veen,
geboren op 11 novem
ber 1887, hetgeen zeg
gen wil dat hij weldra
zijn 88ste verjaardag
hoopt te kunnen vie
ren. Het bijzondere
hierbij is, dat" Frans
van Veen nog vrijwel
dagelijks aan de water
kant is te vinden en
menig visje weet te
verschalken.
Zijn jachtwater is de
vijver aan de Reiger-
laan, lekker dicht bij
zijn huis aan de Bui
zerdstraat waar hij al
17 jaar bij zijn dochter
inwoont. Bij het krie
ken van de dag is
Frans van Veen op zijn
„stekkie" te vinden. Op
zijn klompies is hij
voor de omwonenden
al een bekende figuur
geworden. Zijn ogen
zijn nog dermate goed
dat hij buitengewoon
scherp kan vissen. Het
zit.hem meer in zijn
benen wat hem nood
zaakt dicht bij huis te
blijven.
Voor de huldiging wa
ren VHB-voorzitter
Aad van Biezen en
penningmeester Frank
Tempelaar bij Frans
thuis. Als geschenken
brachten ze een knoert
van een taart mee en
een fles oude klare met
een bloemetje voor
Frans z'n dochter me
vrouw 51 Don-van
Veen. In een plastic
zak krioelde een zoodje
levende paling afkom
stig uit de Maaslandse
vlieten. Een attentie
van Kees van Dijk, een
vroegere vismaat van
Frans van Veen.
Als beroepsvisser was
Van Dijk aanwezig op
de jubileumreceptie
van de VHB en zegde
de drie oudste leden
van de organisatie een
verrassing toe. Uite
raard behoorde hiertoe
Frans van Veen die de
ze „verrassing" inmid
dels, gesmoord of ge
bakken in de boter, tij
den de familiedis al
heeft geconsumeerd.
Op elfjarige leeftijd is
Frans van Veen met
werken en geldverdie-
nen begonnen en heeft
dit volgehouden tot
zijn 72e levensjaar.
Voor die tijd hanteer
de hij reeds de bengel
maar bleef ook bij het
„vissen" toen hij met
zijn vader mee ging
naar zee ter haring
vangst of voor de
beugvisserij op de ka
beljauw. Om de vijfen
twintig weken bracht
hij toen 75 gulden aan
inkomsten bij moeder
op tafel. Tijdens het
beugvissen was Frans
aan boord vaak de
„prikkenbijter" een
funk tie waarvoor van
daag aan den de dag
niemand te vinden zou
zijn deze te vervullen.
Als toelichting vertelt
Frans van Veen dat de
rivierprikken als aas
dienden voor het van
gen van kabeljauw. De
reders sloegen ze op in
het zogenaamde prik-
kengat dat gelegen was
op de plek waar nu het
postkantoor staat. Ze
kwamen dan levend
aan boord en werden
hier bewaard op de
voorplecht in een hou
ten kist. Het was Frans
z'n taak om ze op zijn
schip in leven te hou
den om, als ze aan de
