Hennes DVS opnieuw
niet zichzelf
Spektakel voor
Excelsior M
roep
,ouderwetsr Spijkenisse
een halt toe
FC Vlaardingen '74
bezit alleen
maar techniek
SVV rekent
af met
verleden99
OTTE
REDT
EER
i&iï ïfP
Pim Visser: '"twee goals en nog niet winnen
v jeMzaken
ROUW
Voetbalpro
gramma
Geen
excuus
Krachtsexplosie FSC doet „wonderen"
Leo Halkes: „Er moést gewonnen
worden
99
WAARSCHUWING
MAANDAG 27 OKTOBER 1975
Door
Fred Ivens
Mart van der Po!, belaagd
door zijn makkers, heeft
weer voor Excelsior ges
coord: 2—1.
Maassluis De kwetsuur van Spijkenisses beste speler Joep
Goeden dorp (knie op slot) liep ineens als een rode draad dwars
door het spektakelstuk in de Maassluise Dijkpolder heen. „De
20-jarige (toekomstige) international", zo nitte trainer Ad van
Dongen zijn vurige wens, verstapte zich „slechts" kort voor tijd
(waardoor een retourtje St Cl araziekenhuis (Rotterdam) noodza
kelijk was) en was dus geen uitvloeisel van enig vernielzucht
Beide formaties kregen er trouwens ook maar weinig kans voor,
omdat Schiedamse arbiter Henk Brand het vaak harde en grimmi
ge duel voor 2200 kijkers volledig naar zijn band zette.
Ten koste dan, wel te verstaan, van zeventig eerlijk verdeelde,
vrije trappen.
Niettemin onderging thuisclub
Excelsior M met die 2—2, die
stellig als winst klonk, gelou
terd een proeve van bekwaam
heid, „omdat", aldus Ad van
Dongen weer, Spijkenisse lange
tijd na rust weer het niveau van
de echte landskampioen haal
de". Trainer Teun Groeneveld
zag desondanks die deling met
gemengde gevoelens aan, dat
het verdedigen van een voor
sprong nog in het „proces"
blijft steken. De Westlandse
trainer: ,Jk heb toen Excelsior
M vijf minuten na rust onver
wachts op 2—1 kwam, ge
schreeuwd het middenrif af te
grendelen, maar slechts panie
kerige situaties voor eigen doel,
gaven Spijkenisse via Nico
Hokke nota bene de gelegen
heid langszij te komen: 2—2.
„Maar ook, verduidelijkte Ad
van Dongen, „waren er toen
twee Maassluise ingrepen op de
doellijn voor nodig (Mart van
der Pol en Jaap van Roon, red)
om Excelsior M van verlies te
weerhouden".
Conclusie: Excelsior M—iSpijke
nisse was een spektakel waar
dig met een juiste deling
omdat beide formaties het lef
hadden aan te vallen. Ieder met
een eigen patroon, een confron
tatie van direct voetbal (Spijke
nisse) met veel dieptepasses, en
het meer gegroepeerde voetbal
van Excelsior M. Teun Groene
veld: „We zitten nog volledig in
het nieuwe systeem van aanval
len.'Uitvloeisel tegen Spijkenis
se was een ijzersterk midden
veld (vier man), dat veel te snel
maar ook erg slim was
voor Spijkenisse".
Van Dongen: „De Maassluizers
waren erg geladen, net zoals
wij vorige week tegen Ussel-
meervogels. Het leidde al vroeg
tot een bombardement van ac
ties op de kooi van doelman
Bob Molendijk, die na circa 25
minuten geen enkel verweer
had op de sublieme kogel van
Mart van der Pol (via binnen
kant paal): 1—0.
Vreemd genoeg raakte heel Ex
celsior M snel van streek. Ge
volg van het „vreemde" genoe
gen een voorsprong nog niet
aan te kunnen en daarop had
Ruud de Haan een ijzersterk
antwoord (35e minuut) na
slecht wegwerken: 11.
Bij Excelsior m—Spijkenisse vaak grimmige duels.
Tweede act: opnieuw het soepel
bewegende Excelsior M in een
greep naar de macht, maar de
beloning al na vijf minuten
kwam véél te vroeg. Welis
waar wederom een geweldige
kanjer van Mart van der Pol
dus tweede lijn maar
Excelsior M stond toen weer
voor de „klus" die 2—1 voor
sprong te handhaven. Iedereen
bon toen op z'n klompen aan
voelen dat de Maassluizers van
die bravourachtige manoeuvre
het slachtoffer zouden worden.
Hoewel het opnieuw Nico Hok-'
ke moest zijn om Spijkenisse te
laten delen (2—2), waren raag-
nlfieke reddingen van Mart
van der Pol en Jaap van Roon
wél toereikened om Excelsior
M toch aan zelfvertrouwen te
laten denken.
waarde. Fysiek bleef Spijkenis
se gemakkelijk overeind, ook
al leidde Herman Esajes tel
kens weer de counter naar snel
opkomende makkers als Eric
Scheffers en Mart van der Pol,
maar beide formaties hadden
in die emdfase, in het zicht van
CVCirr een grote sluier mist, geen
F 11jLtih- goaïtje meer verdiend.
In de spannende slotfase beukten Bij Excelsior M draafde enkele
beide formaties om beurten minuten voor tijd Lo Verhaas
naar winst, maar juist beide nog voor Jan Huizing op
keepers Bob Molendijk en Ger- (kramp), maar dat was ook de
rit Geurtsen bewezen toen hun enige aantekening.
Schiedam Opnieuw kreeg Hermes DVS een aanslag
op het moreel te verduren. Weer werd het zelfver
trouwen van de Harga-brigade verder ondermijnd.
Want waar spelers en trainer toch wel enigszins op
hadden gerekend, dat bleef uit. Hermes DVS bleef
tegen Elinkwïjk op 2-2 steken en dat was voor de
zoveelste keer dit seizoen een streep door de reke
ning.
In dit duel werd ook duidelijk dat
de spelers meer en meer gebukt
gaan onder de stand op de ran
glijst, die Hennes DVS, qua
inhoud zonder meer onwaardig
is. De Schiedamse hoofdklasser
is nog steeds een topploeg,
maar weet dat alleen niet in
klinkende munt uit te d rukken
Hermes zit ietwat in het ver
domhoekje, getuige de voorlaat
ste plaats op de ranglijst en dat
is een gegeven dat de pupillen
van Pim Visser meer en meer
bevangt. De trainer: "Daardoor
worden ze bang om fouten te
maken en worden die daardoor
juist gemaakt".
Dat bleek met name in het eerste
bedrijf, toen Elinkwijk elk risi
co wilde vermijden. Utrechtse
trainer Hans Hol: "Vorig jaar
werden we hier met vijf-nul
weggespeeld, zoiets vergeet je
niet Maar dit was een heel
ander Hermes. Veel te kram
pachtig. Er was dezelfde angst
in gekropen als bij ons vorig
jaar".
Inderaad, Hermes toonde zeker in
die periode geen lef. Spelbepa
lers Ton Vorstenbos en Cock
Hoogeveen buitten hun tech
niek niet uit en bepaalden zich
vrijwel uitsluitend tot onzui
vere, lange passes, wat alleen
maar tot schrikbarend veel bal
verlies en dus -ook tot onrust
leidde. Eünkwijk durfde daar
nog geen profijt van te trekken,
koesterde angstvallig de 'nul',
die echter halverwege van het
scorebord verdween. Een stijl
vol door Jan Stroomberg ge
plukte vrije trap van Hooge
veen inspireerde Hermes DVS
tot meer agressie, met meteen
al resultaat Een vrije trap van
grillige Aad van der Voort
scheerde de Utrechtse kruinen,
maar belandde vol op de wreef
van zwoeger Teun Komaat: 1-0.
Schiedamse vreugde, die al snel
in 'rouw' veranderde. Luttele
minuten later stichtte een
hoekschop van handige, rappe
Bert Nijdam zoveel verwar
ring, dat eerst Hans Zorge en
daarna Herman Scheurs voluit
konden uithalen. Via de schou
der van nog steeds onmisbare
captain Plet van der Burg
sprong de ba! achter de kanslo
ze Martin Schilperoort Her-
mes-praeses Kleinjam "Weer
een doelpunt dat we zelf heb
ben gemaakt".
Schilperoort dus onder de lat en
niet Harry Spermon wiens dins
dagavond in het nationale ama
teur-elftal gescheurde spiertje
nog niet afdoende is geheeld.
Visser; "Het ging absoluut nog
niet Waarom Schilperoort?
Wel, ook al speelt hij in het
derde, hij heeft het beslist niet
slecht gedaan. De Roos van het
tweede heeft vorige week een
paar foutjes gemaakt en was
daardoor nogal aangeslagen.
Vandaar".
Pim Visser benutte de rust met
enkele taktische tips. Die wel
bij de spelers overkwamen,
want Hermes opereerde in de
tweede acte meer gegroepeerd
en schuwde het persoonlijke
initiatief toen niet meer zo veel.
Het kwam de wedstrijd als
kijkspel ten goede, ook al om
dat aanvoerder Peter Vogel
sang aan de ene en Aad van
der Voort aan de andere kant
resp, lat en paal op hun weg
naar een treffer vonden.
Doelpunten die er toch wel kwa
men. Na een kwartier kopte
Van der Voort na een vrije trap
van Rinus Commijs en intelli
gente arbeid van Komaat su
bliem raak en luttele minuten
later kon Herman Sehreurs van
dichtbij z'n tweede prijsschot
bejubelen. Al vocht Visser die
gelijkmaker niet ten onrechte
aan, omdat Eünkwijk daarbij
Martin Schilperoort (tand door
bp) wel erg pittig had aange
pakt Acceptabele arbiter Pa
ters (noteerde nog Utrechtse
vrije verdediger Jan van Tame-
len wegens ruw onderuit halen
van Aad van der Voort, red.)
was evenwel die mening niet
toegedaan.
Het bleef bij 2-2, want Hermes'
heilig vuur was opgebrand. Eni
ge lichtpuntjes waren nadien
rog het persoonlijke succes van
populaire Ties van Duppen, dat
rechtsachter Theo Polfliet werd
geruild voor Eugène Resida, en
de knap door Stroomberg ge
keerde kopbal van Komaat in
de laatste minuut
Pim Visser: ."Niet te geloven. Ma
ken we twee goals en dan win
nen we nog niet Wat er moet
gebeuren? Er nog een tiklde
meer voor doen. Echt werken
is twee minuten aan de bal en
88 minuten buffelen voor het
elftal. En dat wordt nog niet
voldoende gedaan".
Vlaardingen Pro
gramma zaterdag
1/11: Heerjansdam-Ex-
celsior Maassluis,
PFSC-Volendam,
Zwaluwen-Rijsoord,
Groot Amraers-HVO,
Maasdijk-HBSS,
Groote Lindt-Vlaar-
dingen, TS B-Naald
wijk, TOGR-Hoekse
Boys, MW ^-Sem
per Altius, Hoek van
Holland-Tonegido, Sa-
telIïet-GSS, Den Bom-
mel-DVO'32, DES'67-
Sonlight, VDL-
DOS'32, Egelantier
Boys-WK,qPutters-
hoek-ClON, SC
Amersfoort jeagd-FC
Vlaardingen '74
jeugd, SW jeugd-Tel-
star jeugd.
Zondag 2/11: FC Dord-
recht-FC Vlaardingen
'74, SW-Heracles,
CW-Hermes DVS,
Gonda-DHS, Spartaan
'70-Schiedam, DEH-
RKWIK, De Holland-
iaan-Emma, VFG-
Martinit, Delfia-Hoek
van Holland,
LMOSVDPW, For-
tuna-DJS, Alexandria
'66-Demos, VN-
DDKZ, Steeds
Hooger—SFC, WF—
Real Parbo, SC De
Roef-FCNTO, Zwarte
PijJ-Schiedamse Boys,
SVO-MSV71, VDL-
Full Speed, Excel-
siori20-Tedlro, Slied-
recht-Ursns.
Groningen Even heeft
het er naar uit gezien dat
de jeugd van FC Vlaar
dingen '74 in staat was
om bij FC Groningen op
een gelijkspel aan te stu
ren. Kort na rust maakte
de thuisclub er 2-0 van
en toen Rlnie Otte er uit
een solo van Hang van
Os 2-1 van maakte, leek
een offensief geboren.
Niettemin draafde FC
Groningen door en scoor
de nog tweemaal: 4-1.
Vlaardingen Trainer
Jan van Baaren gebruik
te het niet als excuus,
maar het was wel erg
toevallig dat de tweede
goal van FSC tot stand
kwam op het moment
dat de speaker de uitslag
Polen-Italië omriep. En
om het allemaal nog toe
valliger te maken, verde
diger Frans Fiers werd
er door uit zijn concen
tratie gehaald op het mor
ment dat Hans Erkens
langs hem heen raasde
m de kopbal van Boh-
"oor te bereiden
Vlaardingen FC Vlaardingen
*74 staart zich ten onrechte
overigens nog steeds blind
op het zg. „Haagse kapitaal",
dat wel véél techniek doseert,
maar op dié weg, zonder veel
kracht, erg eenzijdig is. Toen
daarom na de luid bejubelde
gelijkmaker van Frans Stans,
kort na rust, de krachtsexplo
sie achterwege bleef, zocht
Fortuna SC erg verzekerd zijn
weg naar een, (verdiende) 3—1
overwinning.
Duidelijk is, op een kwart van de
competitie, dat FC Vlaardingen
'74 nog steeds zoekt naar een
juiste bundeling van kracht en
techniek. Hoe lang nog? Trai
ner Jan van Baaren, realist
wanneer het over de Limburgse
werklust gaat; „We missen een
Wira Berckenkamp (schorsing)
toch wel heel erg. Juist hij bezit
een combinatie van kracht en
techniek en die er regelmatig
uitstapt. Maar wie moest hetnd
doen? Hugo Lochtenbergh deed
dappere pogingen in die rich
ting (kuitblessure en daardoor
gewisseld voor Jan Roodbol),
maar zoals andere Vlaardingse
collega's, moest de thuisclub
lange tijd meer achter de Lim
burgers aanhollen, dan omge
keerd".
De (onverwachte) Limburgse da.
d endrang was evenwel een ge
volg van het zeer behoudende
Vlaardingse concept Met vlotte
terugspeelballen, maar ook,
omdat alles op één lijn opereer
de, veel ruimte in het midden,
waar de Limburgers als „vor
sten" elkaar de bal konden toe
schuiven. Het venijn bij FSC
zat bij zo'n aanval vrijwel altijd
in de lange Jan Beenen, die
vanaf de eerste minuut de bal
met het hoofd door- of terug-
knikte. In de elfde minuut dan
ook raakte de thuisclub van
streek toen „lange Jan" de bal
nu eens met de voet terug-
schoof naar Peter Prauser en
op diens schuiver, houdbaar of
niet voor doelman Peter Eike-
lenboom, bleven de meningen
verdeeld: 0—I.
De Vlaar dingers antwoordden
wel met een priemende kop
stoot van Cees Zwambom,
maar het technisch gave ge
groepeerde voetbal gaf slechts
via vele omzwervingen kansen
te zien. Cor Brom: „Juist daar
door konden v4j ons achter
steeds goed opstellen. Van een
stormachtig offensief was nu
geen sprake". Nu moet daar
wel onmiddellijk aan worden
toegevoegd dat de eerste perio
detitelhouder zijn stap naar de
eredivisie gepaard liet gaan met
veel routine en zeer beweeglijk
spel. Tot ergernis van FC
Vlaardingen 74 dat daardoor
geen enkel alternatief had (om
dat het zelf vrij statisch speelt)
om zelfs maar aan een initiatief
te denken.
Helmond „We hebben er verschrikkelijk hard voor gewerkt".
Leo Halkes, die weken geleden gierende lachsalvo's veroorzaakte
door keihard te beweren dat dit SVV er hens nog wel zou komen,
plaatste SVV's toch wel verrassende 0—2 zege op Helmond Sport
resulnnt bulten het rijtje „onverwachte resultaten". Leo Halkes,
zeer beslist: „We hebben deze overwinning dubbel en dwars
verdiend".
Arbiter Mulder keurt het
duel tussen Joop Quellhorst
en Bohnen van FSC af.
FC Vlaardingen *74 bleef daarom
het accent op zijn defensie
noodgedwongen handhaven.
Ook na rust, toen Frans Fiers
met een „hele misser" (waaruit
Peter Prauser bijna kon sco
ren) veel schrik teweeg bracht,
maar niettemin rekende Frans
Stans in de negende minuut
slim af met een misser van
voorstopper Ernst. „Een groot
misverstand", legde trainer
Brem uit, „waarbij doelman
NLeling die kwestie had moe
ten regelen": 1—1.
FC Vlaardingen '74 leek rijp voor
een verwoed offensief, maar
vreemd genoeg was de defensie
van de Vlaar dingers niet bij
machte FSC te controleren-
Een solo van Hans Erkens was
ontstuitbaar (anders gezegd,
niemand viel aan) en toen Boh
nen uit die pass subliem kon
inkoppen (1—2), was FC Vlaar
dingen '74 direct uitgeblust.
Wel dirigeerde Jan Roodbol de
bal nog door de benen van
Ernst tegen de paal, maar het
onverwachte afstandsschot van
Peter Prauser (1—3) liet aan
duidelijkheid niets te wensen
over.
In de slotfase liet FC Vlaardingen
'74 andermaal met zich soUcn
en dat was een teken aan de
wand. De eerste thuisnederlaag
betekende een duideling van
vele trapjes en accentueerde
het gevoel dat de weg naar de
eerste zes erg lang is. Treffer
der kon het commentaar van
één van de 2500 kijkers dan ook
met: „Wat FC Vlaardingen '74
vorig jaar aan techniek te kort
had, heeft het nu te veel.
Verdiend, omdat de Schiedam
mers zich in Helmond waar
SW per traditie fors ten onder
ging zich weigerden in te
graven en louter om taktische
redenen de thuisclub toeston
den een kwartiertje storm le
lopen. Halkes; „Die informatie
had ik gekregen aan de hand
van de wedstrijd van Helmond
Sport tegen Heerenveen. Die
had het tenslotte gewonnen.
Omdat, zo had men mij verteld,
Helmond Sport vanaf de eerste
de beste minuut hard van sta
pel was gelopen".
SVV hield er rekening mee. Met
Cees Zoetmulder als bewaker
van HeLmonds topscorer De
Ven en met slechts Bart Kreft
en Danny Molendijk als aan
speelpunten in de voorhoede,
liet de SW de thuisclub komen
én uitrazen. „En toen", wist
Halkes, „waren wij aan de
beurt".
SW speelde het spelletje van
verdedigen en counteren erg
knap, waarbij het mikte op de
snelheid van Molendijk en
Kreft Maar in feite deed Hel
mond Sport zichzelf de das om,
want volgens het principe hoog
voor de pot drukte de thuisclub
weliswaar flink op de Schie
damse veste, maar bleelc qua
lengte toch teveel in het nadeel
om erg gevaarlijk te kunnen
worden. Leo Halkes: „Be vond
dat wel mooi zo, want tenslotte
hebben wij in onze verdediging
ook wel een paar van die lange
knapen".
Knapen, die bovendien In staat
bleken om beheerst uit te ver
dedigen. En zodra SVV vaak
diep spelend de aanval koos
raakte Helmond Sport prompt
in paniek. In feite had SW al
in de eerste minuut van de
wedstrijd een waarschuwing in
die richting losgelaten, want
Danny Molendijk manoeu
vreerde zich tot vlak voor doel
man Honings, maar mikte nog
net naast. SVV werd in die
eerste helft op deze manier nog
drie keer knap gevaarlijk.
In de tweede helft veranderde er
niet veel. Helmond Sport bleef
de aanval kiezen via de vleu
gels, maar kwam opnieuw tot
de ontdekking dat spelers als
De Ven en Kemper volledig
werden afgestopt En SW
bleef maar sjouwen om achter
de nul te houden en zo via een
counter de volle winst te pak
ken. En direct nadat Helmond
Sport na een knal tegen de paal
en een afstandsschot tegen de
lat besefte dat het conditioneel
was opgebrand, sloeg SW toe.
Ineens was het Bart Kreft die op
links de ruimte kreeg, twee
man passeerde en van dichtbij
Honings beheerst klopte: 0—1.
Toen gaf Helmond Sport zich
echt gewonnen en moest trainer
Ron Dellow erkennen dit SW
te hebben onderschat Maar
datzelfde SW had de smaak te
pakken. Aasde ook op méér,
om via een grotere zege het
groeiende zelfvertrouwen nog
verder op te vijzelen. Danny
Molendijk was er héél dicht bij,
omspeelde beheerst doelman
Honings, die op zijn beurt met
beide armen de SVVer naar de
grasmat werkte. Een school
voorbeeld van een strafschop,
maar verrassend genoeg gaf de
scheidsrechter een simpele ach
terbal.
NADEEL
Nogmaals benadeelde Klopper
de Schiedammers, door een
ranxendsnelle counter aanvan
kelijk oogluikend toe te staan,
maar prompt af te fluiten toen
Molendijk leek te gaan scoren.
Voor buitenspel, maar nie
mand ook de grensrechter
niet had dit geconstateerd.
En vlak voor het einde kwam
SW dan toch nog op 0—2. En
tóch uit een strafschop. Op
nieuw was Danny Molendijk
zijn bewakers te snel af, trok
de bal het Helmondse straf
schopgebied in, waar de bal in
een reflex met de hand werd
weggeslagen. Toen was ook ar
biter Klopper overtuigd, waar
na Wim Mulder vanaf elf meter
SWs zege nog meer reliëf gaf,
Leo Halkes tenslotte: „Ik wist dat
dit moest komen. We hadden er
vóér de wedstrijd nog over ge
sproken. We bevinden ons in
een rotsituatie, maar' als we
daar vanaf willen zal er gewon
nen moeten worden. Alleen als
we gaan winnen komen we
dóér waar we naar toe wille-
