PPSC ^slachtoffer99
van arbitrale dwaling
Zwaluwen vecht naar volgende ronde
MWs gevaar
lieet Hoogemdam
Piet
van
Veen
mag
weer
trainen
Hoekse Boys maakt niet af
mmf
%AgodiihvljBiird ingen
een voorsprong.
Hans Sliedrecht
MAANDAG 8 DECEMBER 1975
Schiedam Onzekerheid was troef op
„Thurlede", omdat scheidsrechter
Thomasse na de beslissende (derde)
goal van Quick Boys aarzelde; wél of
geen buitenspel. Na protest van de
„Kattekers" wees hij naar het midden,
ging dus overstag en dat zette bij
PPSC weer kwaad bloed. Het eind
van ht liedje was dat hij toen voor
het tweede deel van de verlenging liet
aftrappen. Maar nog steeds de vraag:
Wél of geen goal, was het nu 2-
2-3.
-2 of
0 Schiedam In het Schiedam
se sport wereldje is het een be
kend gegeven dat de behoefte
aazt voetbalvelden groot is.
Eén van de negentien voetbat-
clubs waarbij de nood hoog zit,
is zaterdag tweedeklasser
PPSC, dat over 22 elftallen be
schikt Dat dank zij de samen
werking met de overige clubs
op sportpark „Thurlede" van
eikaars velden gebruik maakt,
maar niettemin officieel op
twee velden zijn programma's
moet afwerken.
Q Daarom kon het voorkomen
dat het bekerduel PPSC
Quick Boys ruim tien minuten
te laat begon. Met verlenging en
eventuele strafschoppen in het
vooruitzicht was het tijdstip na
melijk bepaald op twee uur. Op
zichzelf was dat geen bezwaar,
vond ook arbiter Thomasse
vooraf, maar het tekent wel de
noodsituatie. En dan te beden
ken dat ook SFC van de velden
waarop PPSC speelt, gebruik
maakt Over overbespeling ge
sproken
De liefste wens van PPSC is
daarom ongetwEjfeld uitbrei
ding van zijn veïdenbestand.
Een bede die afgelopen zater
dag ongetwijfeld ook St Nico-
laas niet voorbij zal zijn ge
gaan, toen hij zelf met het ver
kopen van toegangskaartjes de
handen uit de mouwen stak. In
de rust had hij samen met
Zwarte Piet ook nog tijd ge
vonden om de leden van PPSC
in het zonnetje te zetten.
O Quick Boys zorgde er overi
gens met een bestuursdelegatie
van vijf man voor, dat de be
stuurskamer van PPSC op
„Thurlede" veel te klein was.
Hoewel in het algemeen gespro
ken een tweedeklasser wél over
een groter bestuurshome mag
beschikken om zijn beleid te
voeren.
O Ook al speelde PPSC afgelcn
pen zaterdag in reserveshirts,
omdat ook Quick Boys de
blauwwitte kleuren aanhangt,
de pïesentatie zonder rugnum
mers kwam vreemd over.
O Daarentegen goed nieuws over
Piet van Veen, die deze week
weer de training mag hervat
ten. Zes weken terug verdraai
de hij thuis tegen ZCFC zijn
knie_ en dacht direct aan een
meniscus, „Maar volgens dok
ter De Bie waren alleen de
kniebanden maar verrekt'
deelde hij zaterdag mee. En dat
betekent voor Piet van Veen
weer trainen en spelen. „Niette
min had ik er tegen Quick Boys
nog niet bij willen zijn", erken
de hij. „Bang dat ik mijn knie
forceer".
Duidelijkheid verschafte hij pas beet de thuisclub zich lange tijd
na afloop toen hij geen straf- in de aanval vast
schoppen liet nemen, volgens Nocbthans leverde dat voor het
de te volgen procedure bij be
kerwedstrijden, die eindigen in
oen gelijkspel. Verlies dus (2—3)
voor PPSC, dat zich lange tijd
helftiaftig gedroeg, lange tijd
Quick Boys daarmee verbaasde
en daarom onverdiend ten on
der ging.
Vooral de wijze waarop Quick
Boys hautain genoeg op snelle
wijze met de Schiedammers
wilde afrekenen, maakte snel
vijanden. Quick Boys, met laat
ste man Joep den Hollander en
bekend van het Nederlands
Amateur Elftal bleek hele
maal niet in staat om PPSC af
te bluffen. Erger nog, PPSC liet
geruime tijd de Katwijkers ach
ter zich aanlopen, omdat de
ingespeelde Schiedamse forma
tie niveaü genoeg heeft om ook
tegen een eersteklasser puur op
balbezit te spelen. Anders ge
zegd, zoeken naar een opening.
te bezweren.
Uiteindelijk toch 2—3, het sprook- In de tweede helft leek de strijd
je van bekervoetbal in de derde snel beslist toen Wil van der
ronde, wat PPSC betreft zelf Plas over doelman John Rost
doel van Schaap weinig gevaar
op. PPSC, hoe fanatiek ook,
had na de onverwachte achter
stand moeite met het juiste
evenwicht op het middenveld.
De mislukte acties van Lodi
Kalden ten spijt, was er nie
mand anders voorradig om het
duo Arie Haasnoot/Joep den
Hollander uit zijn verband te
halen. Maar in de veertigste
minuut was er voor Quick Boys
geen houden meer aan. Het
voorbereidende werk van Peter
den Hartog rook naar buiten
spel, liet echter wel vier „Katte
kers" in zijn trucs tippelen en
schoof toen behendig Koen
Winkelman de bal toe; 1—1. In
een volgende fase liet doelman
John Rost de bal los, maar Wil
van der Plas mikte naast het
doel. En in een volgende kritie
ke fase voor het Schiedamse
doel was Weber ter plekke om
via een hoekschop het gevaar
Maaslanders gaan zonder moeite door
Maasland Zelfs in een lage versnelling kon MW zich naar de
volgende ronde van de KNVB-beker wringen. Na Piershil moesten
ook Gorktims Jonge Spartanen (GJS) buigen voor de Maaslanders,
die beslist geen hoog cijfer voor hun optreden verdienden. Voor
de pupillen van trainer Bert van Veen was dat echter geen punt.
Voor de MWers woog het enigszins geflatteerde 3—1 resultaat
veel zwaarder dan de negentig nauwelijks enerverende minuten
voetbal, die daarvoor nodig waren geweest. MW immers, was
ondanks alles toch in zTn totaliteit de meerdere gebleven over
een evenmin imponerende vierdeklasser GJS. Een tegenstander,
die de eerste helft goed partij bood, maar die na de pauze steeds
meer in eigen problemen verdronk en het ook conditioneel niet
meer kon bijbenen.
tot de halve finale zoals enkele
jaren terug, was uit Mét of
zonder hulp van de scheids
rechter. Maar ook deels door
eigen schuld, omdat bij twee
van de drie Katwijkse goals
doelman John Rust bepaald
niet vrijuit ging. Vreemd ge
noeg had Quick Boys van zijn
„black-out" verder moeten kun
nen profiteren.
De Schiedamse doelman was
nauwelijks in staat om snelle
acties te onderscheppen, daar- _r__,
om had trainer Ferdijk van VERLENGING
Quick Boys zeker moeten ha
meren op de dieptepasses. Het Spanning genoeg voor de vier-
succesvolste wapen in dit be- honderd kijkers, vooral toen
heen kopte: 1—2. Quick Boys
maakte toen niet de fout de
zaak te controleren. Maar ging
daarna fel op jacht. Hoewel
zonder reëele scoringskansen,
moest PPSC terug. Het verlies
leek in zicht, totdat een noncha
lante trap van Haasnoot Quick
Boys noodlottig werd. Peter
den Hartog omspeelde toen vlot
de defensie en bood Heinz van
Katwijk met een ver schot uit
zicht naar 22.
kerduel, omdat de solo's van
een Cor Verdoes of Wil van der
Plas bij niemand tot de verbeel
ding sprak. Zelfs de simpele
een-twee combinatie bleef ach
terwege. Onderschatting? „Mis
schien", reageerde trainer Per-
dijk, „maar we hadden nu een
maal, zoals ook in de competi
tie, te veel kansen nodig".
Nee, PPSC had recht op de derde
ronde, Van enig niveauverschil
was geen sprake, ook al klamp
te Quick Boys zich aan dat
gegeven vast. Weliswaar kwam
het al na tien minuten, op een
voorsprong toen Jaap Hoek
mei zijn sprong voor een kop
bal geen vuist van doelman
Rost zag (0—1), maar daarna
PPSC via Lodi Kalden enkele
malen tot serieuze scoringskan
sen kwam. Maar geen goals
meer. En na negentig minuten
voetbal nog steeds 2—2. De ver
lenging bleek daarna geen uit
komst te brengen, totdat Quick
Boys via Arie Haasnoot op 2—3
kwam. Toen begonnen ook
discussies in de welles-nietes
stijl. PPSC, dat wel wist met
3—2 achter te staan, maar nie
mand van de toeschouwers,
nam daarna nog een dreigende
houding aan, maar doelman
Schaap behoefde slechts zelden
in actie te komen. In dat tweede
deel van de verlenging consoli
deerde Quick Boys dp voor
sprong heel goed.
o De gelijkmaker (11) van Koen Winkelman en de vreugde.
MW sloeg daar goede munt uit
door de stand toch nog naar
een 3—I-voorsprong te tillen,
nadat het lang tegen een 1—1
had moeten aankijken. Captain
Cees Hoogendam was daarvoor
de bejubelde man. Hij was het
immers die in feite de gebreken
van de twee voorste linies kon
camoufleren door twee doel
punten voor zijn rekening te
nemen. Ook effende de lange
centrumverdediger het terrein
voor MWs laatste treffer van
Wim Boshart, omdat de opko
mende Hoogendam ais enige in
staat bleek om gevaar in de
Gorkumse gelederen te ontkete
nen.
In een rommelige en sterk wisse
lende openingsfase bleek dat
reeds. Hoogendam marcheerde
toen al enkele malen naar het
GJS doel, maar na zijn eerste
doelpunt uit een vrije trap (tien
de minuut, doelman Cor Sterk
grabbelde mis) moest de MV-
V*er toch al zijn aandacht aan
de verdediging wijden. Het
Maaslandse middenveld scha
kelde toen namelijk niet naar
wens. Het kon de drie voor-
waartsen amper bereiken en
zorgde voor onnodig balverlies,
waardoor de Gorkumse forma
tie met de wind in de rug steeds
snel terreinwinst boekte en bo
vendien een numerieke meer
derheid noteerde bij de MVV-
te ontregelen. De Gorkumse
formatie bouwde daardoor
langzaam aan een overwicht,
dat het in de 35ste minuut met
een treffer kon onderstrepen
toen Mari Bouwman van links
een voorzet lanceerde. In duel
met Leo Jansen miste Chris
Peverelli eerst nog deze bal,
maar in de „herkansing" kreeg
de Gorkumse speler van de
MWers volop de ruimte om
alsnog doelman Rinus van de
Wetering kansloos te laten:
1—1.
MW-trainer Bert van Veen; „Ons
spel was misschien wel te laco
niek, omdat GJS ons niet kon
inspireren. Na het doelpunt
moesten we wel en ging het na
rust ook beter, omdat ze de
opdrachten beter uitvoerden en
het spel breed hielden". Waar
bij nog kwam dat de Gorkumse
formatie na de pauze de lijn
van het eerste bedrijf niet ver
der kon doortrekken. „Want",
stelde GJS-trainer De Vries:
„Het was de bedoeling dat we
met de dieptepass op de vleu
gels zouden spelen, maar omdat
we met twee invallers speelden,
lukte dat voor de rust al niet
Met wisselspelers hebben we
geprobeerd dat in de tweede
helft op te lossen- Het werkte
echter averechts, want daarna
draaide het bij ons helemaal
niet meer".
achterhoede met voorstopper Inderdaad, want met Arjen Sterk
Jaap Alblas.
GJS leek zich dan ook snel naar
de gelijkmaker te spelen. Zeker
nadat Chris Peverelli van
rechts een gave voorzet lan
ceerde en Arie Muilenberg het
leer achter Rinus van der We
tering knikte. De GJS-aahhang
Juichte echter tevergeefs, om
dat arbiter 't Hart een buiten
spel-lucht had opgesnoven.
Terecht of niet, MVV kroop daar
mee door het oog van de naald
en organiseerde op bevel van
trainer Bert van Veen snel de
formatie. Van Veen: „Van mij
mogen ze zich vrij bewegen,
maar omdat er niet goed werd
overgenomen, heb ik ze toen de
opdracht gegeven om conse
quenter op de eigen plaats te
blijven".
Veel hielp dat echter op dat rr.o-
en Gerrit van Beest voor res
pectievelijk Mari Bouwman
(25ste min.) en Wim Langerak
(31ste min.) presteerden de Gor
kumse Spartanen steeds min
der. De strijd werd steeds vlak
ker, zonder ook maar één hoog
tepunt, omdat de Maaslandse
formatie ondanks een licht
overwicht ook geen onnodig ri
sico wenste te nemen. Alleen
Cees Hoogendam waagde dat
echter, toen hij achter minder
werk kreeg en in de 26ste mi
nuut op de solo-toer ging. Geen
enkele GJS'er legde hem daar
bij een duimbreed in de weg,
waarna de MWer bij het doel
van Cor Sterk met een hard
schot zijn slag sloeg (2—1). Vijf
minuten later overkwam hem
hetzelfde, maar toen ramde de
centrumverdediger de paaL
ment niet. Rechtsbuiten Jury -b* de laatste minuten gebeurde er
Rombout zwermde bij gebrek
aan werk steeds weer naar het
middenveld, waar Huib Bos,
Wil de Boer en Jan Korpers-
hoek moeite hadden om de niet
zo gevaarlijke GJS-acties goed
bij GJS nauwelijks iets toen
Wim Boshart plotsklaps ap
snelheid lag en met zijn treffer
de Gorkumse Spartanen defini
tief uit het bekeravontuur stoot
te (3-1).
Vlaardingen „SHO een eerste klasser?
Oh, dat hebben we niet eens in de
gaten gehad!" De kleedkamer van
Zwaluwen Vlaardingen toonde een
aantal overmoedige spelers. Terecht
ook wel, want als goede tweedeklasser
„Dik verdiend toch zeker",
zei de wat rustiger zijnde
Frans de Kruis, „Wat is
SHO nou gevaarlijker ge
weest. Het was alleen om-
dat we verdedigend wat
ongelukkig hebben ge
speeld dat onze tegenstan
der drie doelpunten kon
zetten. Anders was niet
eens een verlenging nodig
geweest".
Dat de defensie van Zwalu
wen ongelukkig speelde Een overigens zeker niet ver
was inderdaad een feit Tot diende voorsprong voor de
hadden ze het toch maar gepresteerd "7'r
het zo gerenommeerde SHO te wip
pen. Na verlenging weliswaar, maar
ook nadat de mannen van trainer
Frans de Kruis tot driemaal toe een
achterstand weg hebben moeten wer
ken.
keer was dat na een half periode waren dan ook voor
uur spelen. Een ogenschijn- de thuisclub, maar zowel
luk te harde voorzet van jos Buitelaar als Jo Brus-
Cees Nobel leek een prooi see pnaiatn vrijstaande
te women voor keeper Aad positie op de paal.
Boers. Echter, zowel Ver-
m®er Boers weifelden sensatie kwam dan ook
zodat Cees van Bennekom pa5 in de tweede helft. Want
met een zachte kopbal 0 1 na 10 minuten spelen was
aan kon tekenen. het Leen Pijpers dje zijn
ZONDER VREES
tweemaal toe was het aan
voerder Werner Venneer
die SHO-spits Cees van
Bennekom in staat stelde
bijn ploeg op een voor
sprong te zetten. De eerste
Oud-beijerlanders. Want
zonder vrees ging Zwalu
wen al vanaf het beginsig-
naal van scheidsrechter
Van Driel in de aanval. De
twee mooiste kansen in die
Het maken van doelpunten vormde nu niet
flirekt het sterkste punt in de wedstrijd Die HagheHoekse Boys.
Het was dan ook één enkele treffer die de ontmoeting besliste
ten gunste van de Ilagenaars en Hoekse Boys kon puntloos
Huiswaarts keren in deze Inhaalwedstrijd die te elfder ure nog
T-a-ftgesteld' Voriee week bleek het terrein van Die Haghe
namelijk onbespeelbaar en hoewel het veld ook nu veel water
te verwerken had gekregetf kon er redelijk op gevoetbald worden.
Die Haghe vormde de inleiding
tot een serie zwakkere broeders
die de boys achter elkaar gaan
ontmoeten. Trainer Koos Lan-
kester had becijferd dat uit die
wedstrijden (onder meer ook
Monster en Naaldwijk) flink
wat punten verzameld zouden
moeten worden, waardoor
Hoekse Boys aansluiting zou
kunnen krijgen met de kop-
ero«P. In eerste instantie heeft
Die Haghe een behoorlijke
streep door de rekening ge
haald, al dienen de boys aller
eerst de hand in eigen boezem
te steken. Er werden namelijk
te veel kansen ongebruikt gela
ten door de Hoekse aanvallers.
Een beetje pech kwam daar ook
wel bij. Zo trof een inzet van
Aad Moerman de lat en zag Ed
van Dijk twee schoten rake
lings naast suizen. Maar gezien
het overwicht dat Hoekse Boys
vooral in de eerste helft wist op
te bouwen, hadden er doelpun
ten uit moeten komen. Die Hag
he moest zich in de eerste pe
riode beperken tot counters die
niet erg gevaarlijk waren. De
rust ging dan ook in zonder
treffers en het zag er eigenlijk
naar 'uit dat ook de tweede
editie zonder schade aan beide
kanten zou gaan eindigen.
Wel was die Haghe wat sterker
maar Hoekse Boys kon toch de
zaken wel onder controle hou
den. Totdat de thuisclub na een
half uur een vrije trap mocht
nemen van zeker dertig meter
afstand. In de Hoekse achter
hoede ontstond een onoverzich
telijke situatie met wat duw- en
trekwerk van waaruit de bal
achter doelman Cees de Voogt
werd gedeponeerd. „Laten we
maar zeggen dat de gelukkigste
ploeg heeft gewonnen", aldus
een teleurgestelde trainer Koos
Lankester van Hoekse Boys.
ploeg over de malaise heen
tilde. Al had hij daar een
fout van SHO-doelman Bas
Groenenberg voor nodig.
Pijpers kon in eerste instan
tie vrij oprukken en waagde
een schot van
meter afstand,
verrast kori^Bas
berg de bal even later
het net halen: 1—1.
De gedachte, dat SHO
was voor een fikse
laag, duurde echter maar
een kwartier. Want toen
kwamen de gasten ander
maal op
Een door
genomen vrije trap werd
schitterend ingekopt door
Cees van Bennekom. Kee
per Ad Boers echter maak
te zich wel erg kwaad over
het feit dat Van Driel du
wen van Ruud Hulstaert on
bestraft liet.
o Leen Pijpers heeft weer gescoord
IDENTIEK
Twee minuten later was het
al weer gelijk. In een vrij
wel identieke situatie als bij
de eerste gelijkmaker kon
ook nu Leen Pijpers in
schieten en stond weer Bas
Groenenberg volkomen ver
keerd opgesteld: 2—2.
Het spel werd er door de sen
sationele gang van zaken
niet mooier op. Hans Slied-
recht en John Schoenma
kers verdwenen in het
boekje van Van Driel en
ook Jan Grauss en Leen
Pijpers waren duidelijk
geïrriteerd. Nog erger werd
dat toen SHO voor de derde
en laatste keer een voor
sprong wist te nemen. En
weer was aanvoerder Ver
meer de ongelukkige man.
Een hoge voorzet kwam op
zijn rug terecht en stuitte
voor de voeten van Cees
van Bennekom: 2—3. „Ik
gleed uit en kon daarna die
bal niet meer te pakken
krijgen", zei "Wemer Ver
meer later.
Een serie blunders in de ver
dediging zorgde ervoor dat
het publiek andermaal kon
juichen. Nu was het niet
Leen Pijpers (al gaf hij wel
de beslissende voorzet)
maar Rein Homan die het
karwei afmaakte: 3—3. Het
was vijf minuten voor het
einde. Verlengen dus. En
dat leek voor Zwaluwen
toch teveel te gaan worden.
Volkomen moegestreden
werd aan de tweemaal een
kwartier begonnen. SHO
leek toch van die vermoeid
heid te profiteren want was
in de eerste verlenging dui
delijk sterker. En Zwalu
wen kwam dan ook goed
weg toen Ruud Hulstaert
doorbrak en binnen (of bui
ten) de bewuste lijnen hard
handig tegen de grond werd
gewerkt. Van Driel legde de
bal rustig op de rand van
het strafschopgebied.
De beslissing viel pas vijf mi
nuten voor het einde. De
voor Rein Homan ingeval
len Gerard Frehé zette bij
een snelle uitval half hoog
voor. En toen, als een raket,
kwam Jo Buitelaar naar vo
ren en kopte de bal in de
touwen. Een schitterende
treffer die Zwaluwen ver
diend naar de volgende ron
de bracht
.SPECIALIST IM PLATENSPELERS
