Eerst ziek worden, voor iets verbetert?
FotJS. I
Cw'cr Schok
VRIJDAG 9-JANUARI 1976
De huizen aan de
Buitenhavenweg.
Aan de voorkant
vallen ze nog mee.
'ofIt^e^diuii5'few h"? aa„n Karkant van de huizen. Menig rat-
- z,ct1 er thuls' s Zomers stikt het in de huizen van luizen en vlooien.
verpesten het lapje grond,
waar evengoed aardige tuin
tjes hadden kunnen liggen.
Temidden van smerige etens
resten vreet een armetierig'
katje van een dooie, half afge
kloven rat. Vlakbij, vanaf een
balkon aan de achterkant van
de woningen aan de Rotter-
damsedijk, bungelt aan een
meterslang touwtje vlak bo
ven de grond een plastic em
mertje met beschuitpap.
Gesprek
„Tot voor een paar jaar gele
den verkeerden die huizen in
prima staat," zegt mevrouw
Poulos. „Maar vooral het laat
ste half jaar is het buurtje
,hard achteruit gegaan. En
daar is makkelijk wat tegen te
doen. Kocht de gemeente die
huizen maar. Met een goeie
huisbaas zouden die huizen
heel goed bewoonbaar kunnen
zijn."
De enkele bewoners betalen
huisbaas K. Biharie al gerui
me tijd geen huur meer, op de
81-jarige F. Mulder na. Toch
horen ze niets van de huiseige
naar, die overigens in Utrecht
al eens een proces verloor om
dat hij panden van hem ver
waarloosde. Dat hij de huizen
aan de Buitenhavenweg best
aan de gemeente kwijt zou
willen, zit er dik in. Een ge
sprek met hem, ging als volgt:
U doet al jaren niks meer aan
die zes panden aan de Buiten-
havenweg. Bent u nog steeds
van plan om de klachten van
de bewoners te laten voor wat
ze zijn?
Biharie: Waarom zou ik die
huizen opknappen? Dat heeft
geen zin, dan blijf ik aan de
gang. Die huizen vallen in de
sanering".
Er bestaat geen enkel bestem
mingsplan voor dat rijtje hul
zen. En de gemeente kan ze
ook niet zomaar saneren, om
dat u particulier eigenaar
bent.
Biharie: „Ik dacht, dat ze in
de sanering vallen. Maar dat
moet u als Schiedammer toch
beter weten dan ik, die altijd
in Utrecht is?"
U bent toch de eigenaar? Weet
U dat dan niet eens?
Biharie: „Ik weet niet, waar u
met uw vragen op doelt Maar
ik zeg u, het heeft geen zin om
ze op te knappen. Dat is weg
gegooid geld, want over vier,
vijf jaar gaan ze toch tegen de
vlakte."
Ten slotte zei Biharie nog, dat
'hij zich lelijk in de boot geno
men voelde, nadat hij de huis
jes jaren geleden had gekocht,
omdat ze slechter bleken te
zijn dan hij had verwacht
Gemeentevoorlichter Dolf
Buschkens zei later, dat de
panden niet in de sanering
>Mevrouw Koster heeft veertig jaar gewoond in het
rijtje huizen, cfat nu staat te verkrotten.
ren: de huizen aan de Buiten
havenweg zijn in enkele maan
den zelfs slechter geworden
dan daar het geval was."
vallen. Met andere woorden:
van sloop is geen sprake.
Buschkens: „Als meneer Biha
rie dat wil, moet ie een ver
zoek indienen, bij de gemeente.
Maar dat gaat hem geld kos
ten."
Ellendig
Frans van Pelt, Schie
dams snig échte zwerver,
is één van de mensen die
bij tijd en wijle in het
huisje slaapt.
De huisbaas laat niets van zich
horen, zeggen de bewoners.
„Het gebeurde wel, dat ik aan
getekende brieven aan Biharie
ongeopend kreeg teruggezon
den", zegt mevrouw Poulus.
„Het is ellendig. Dit stukje
Oud-Schiedam verpaupert. Ik
was woninginspectrice in de
tijd, dat in Schiedam de bouw
vallige huizen aan de Parallel
weg onbewoonbaar werden
verklaard. Nou, de Parallel
weg had de naam van een
„aggenebbusbuurtje" in Schie
dam. Maar ik kan u verzeke-
Een 9pre deken en wat lappen moeien de kamer nog enigszins bewoonbaar
maken. Gaten in de vloer, de muren zijn beschimmeld.
heeft veertig jaar in het be
wuste stukje straat gewoond.
Daarna verhuisde ze. Nü zegt
ze; „Het is een ongehoord
schandaal, dat die huisjes in
enkele jaren tijd zo achteruit
konden gaan."
Daar is ook nog J. Stouthan-
del, een man die er een half
jaar woonde. Tot tijdens de
kerstdagen bij hem werd inge
broken en een deel van zijn
huisraad verdween of werd
vernield. Hij week uit naar een
kraakpand in Rotterdam,
Stouthandel zegt: .Biharie
heeft de pandjes verpest Hij
deed er nooit wat aan, liet zich
nooit zien. Sommige bewoners
kermen hem niet eens. Er zijn
klachten bij de vleet we heb
ben hem vaak gebeld, maar
hij geeft niet thuis."
Mevrouw Poulus is ten einde
raad. Brieven aan B. en W.,
aan de sociale dienst en aan
de technische bedrijven heb
ben juist zoveel uitgehaald,
dat in het woninkje van haar
vader alleen het hoogst nood
zakelijke is opgeknapt. Ver
der niets, en dat is geen won
der, zegt gemeentelijk voor
lichtingsambtenaar Busch
kens: „Iedere bewoner moet
eerst met zijn bezwaren naar
ons toekomen. Pas dan kun
nen we eventueel ingrijpen".
Tot nu toe hebben de bewo
ners dat nauwelijks gedaan.
Mevrouw C. Koster, aan de
Buitenhavenweg geboren,
Toekomst
Huiseigenaar Biharie vertelde
trouwens nog, dat hij één de
zer dagen wilde praten met de
gemeente over de toekomst
van de huisjes. Hij had even
wel nog geen afspraak ge-
maakt
Dat de toestand voor de huidi
ge bewoners onhoudbaar is, is
duidelijk. Mevrouw Poulus:
„We moeten nu met zijn allen
naar de gemeente toestappen.
Gerenoveerd moet er worden,
wie dat dan ook doet, Biharie
of de gemeente. Want niet
voor niets hebben de bewo
ners van de eerste verdieping,
waar het nog wel goed wonen
is, zelf al voor duizenden gul
dens verbouwd. Boven zijn de
muren niet zo vochtig. Maar
de situatie op de-begane grond
is heel onhygiënisch. Spijker
de huizen dicht, of knap ze op.
Want door die rotzooi aan de
achterkant is de kans op
vlooien, luizen en ratten groot
Liever gezegd: die zijn er al.
Moet men eerst ziek worden,
voor er wat wordt verbeterd?"
Schiedam „Mijn va-
der is nog de enige be
woner van dat rijtje
buizen, die consequent
hunr betaalt. De ande
ren verdommen het. En
ze hebben gelijk ook,
want Biharie is een
huisjesmelker."
Emotionele woorden
van mevrouw L. Poulus-
Mulder uit Rotterdam,
voormalig woningin
spectrice in Schiedam.
Biharie is een Utrechte
naar en eigenaar van zes
pandjes aan de Buiten
havenweg in Schiedam,
Een kijkje op een
binnenplaats.
Om die zes woningen
gaat het. Ze verkrotten,
Biharie heeft er al jaren
niets aan gedaan, de ge
meente kan ook niet
veel uitrichten, kortom,
mevrouw Poulus is wan
hopig: haar 81-jarige va
der woont in één van de
huizen.
Een kijkje nemen bij de be
wuste panden leert het volgen
de. Aan de voorkant van het
rijtje, dat vanaf de Koemarkt
in Schiedams centrum nog
makkelijk te zien is, vallen op:
een door de storm stukgesla
gen. ruit, die later zal worden
vervangen door een plaat
hardboard, en enkele van het
natte hardboard bol staande
deuren. Dat valt nog mee.
Binnen echter is het anders:
overal staan de kelders blank
van het grondwater, het vocht
is opgetrokken, soms zijn de
muren beschimmeld.
Drie interieurs springen eruit.
Daar bestaat het meubilair uit
oude kranten, die over de
tochtige vloer liggen verspreid.
Hier en daar oude lappen en
wat gore dekens. Uit de vloe
ren zijn enkele planken ver
wijderd. In een hoek is duchti
ge geurineerd. Er slapen wel
eens dronken mensen en da
klozen. In één van de beneden
woningen verblijft bij tijd en
wijle Schiedams enig échte
zwerver Frans van Pelt
Aan de achterkant van de gri
bus is ook een ontstellende
rotzooi: bergen afval en puin
