„Een zwoeger is bejaard,
een miljonair een oudere beer'5
Geen vuiltje aan de
lucht": lachen in Passage
Reddingskans
voor Stael-
duinsebos
ligt in
Broekpolder
Directeur
Diensten
centrum
over
discri
minatie
'/m
Afscheid oprichters
Rode Kruiscolonne
GEVALLEN
OP T IJS
c. ifc!) >Sï2 i^Éte
£-<? .j^-kss r$mk£c~
Provincie vraagt medewerking
Geen vals
spel bij
provincie
DONDERDAG 5 FEBRUARI 1976
5
1 E f; - C n
i
»S.\
'kth-As-i i
De kok: 9500 maaltijden per jaar.
Chris Huyer: "Wat is bejaard?"
Maasland Chris Huyer,
directeur van het
Dienstencentrum in
Maasland is een zeer ac
tief man. De laatste ja
ren heeft hij nogal wat
op touw gezet voor de
plaatselijke gemeen
schap. Vooral de oude
ren in Maasland en om
geving liggen hem na
aan het hart. Hij houdt
er ook zeer speciale ge
dachten op na als je
praat over bejaarden,
een woord dat hij eigen
lijk liever niet hoort.
Een van de laatste activiteiten die
hij op stapel heeft gezet is het
vormen van een zogenaamde
social in*. Vrij vertaald zou
men kunnen zeggensociale bij-
eenkomst'. Voor Chris Huyer
wil dat zeggen dat eens per
maand een aantal mensen,
werkzaam in de maatschappe
lijke, sociale en gezondheiszorg
bij elkaar komt om te praten
over de specifieke problemen
die er kunnen ontstaan in een
gemeenschap. Bij deze gesprek
ken zijn ook afgevaardigden
van politie, kerk en gemeente
aanwezig.
een tijd met de plannen rondt",
vertelt Huyer. „De eerste op
komst was teleurstellend maar
de inbreng van de aanwezigen
was echter zo positief dat we
unaniem besloten deze weg
voort te zetten. Toen we dan
ook voor de tweede maal bijeen
kwamen konden we spreken
van 2eer succesvol".
,Ik kan nou wel zeggen dat het Dat deze ,soeial in' zijn vruchten
initiatief van mij uitging maar al heeft afgeworpen wordt dui-
het Groene Kruis liep ook al delijk wanneer de directeur
spreekt over een bejaarde da
me die opgenomen moest wor
den in een verpleegtehuis.
„Normaliter ben je soms maan
den bezig met zo'n probleem
omdat de meeste verpleegtehui
zen ,voV zitten. Tijdens zo'n so
cial in praatte ik erover met
een persoon die goede contac
ten had met volksgezondheid.
Die is toen her en der gaan
praten en binnen enkele weken
was de zaak rond. Dat zijn de
v. wwï
Miou-Miou in de
auto, die met zijn lu
gubere inhoud een
hoofdrol speelt in
Georges Lautners
filmkomedie „Geen
vuiltje aan de lucht"
(in PASSAGE/BIO}.
door J. A. Frenkel
Schiedam Het was het grote lachsucces in de recente Arnhemse
Filmweek: „Pas de problème", een in feite ouderwetse Franse
komedie vol onwaarschijnlijkheden, een gemoderniseerde Fey-
deau, maar hart verover end van spel, hoogst amusant van inhoud
en met vaart en verve geregisseerd.
Hoek van Holland De Rode Kruiscolonne in Hoek van Holland
is twee van zijn oprichters kwijtgeraakt. Na een dienstverband"
van 25 jaar besloten de heren H. de Weers en Ph. Oprei het kalmer
aan te doen. Zij gaven daarom het Rode Kruiswerk op. Wel blijven
beiden voorlopig nog actief in de EHBO.
.Hun werk werd gewaardeerd met de zilveren medaille van Oranje
Nassau en de zilveren dokter Tïlanusmedaille van de EHBO. Deze
laatste onderscheiding is eigenlijk alleen voor artsen. De beide
heren zijn als enige niet medici onderscheiden,
Tijdens de afscheidbijeenkomst omtvangen de heren Boeij uit 's-Gra-
venzande en Meinders dit Maasland een medaille voor veertig keer
bloed geven, Dit betekent twintig jaar lang twee keer per jaar
een halve liter bloed.
Een enorme plas bloed, maar er zijn soms vele liters voor één patient
- nodig.
De schepper: Georges Lautner
(bijna vijftig), die in vijftien
jaar zo'n slordige vijf-en-twin tig
films op zijn naam heeft ge
bracht. Van al die komedies en
policiers (waaronder drie „Mo-
nocle"-mysteries, „Les Barbou-
zes", „Le Paeha", „11 était une
fois un flic" en nog onlangs „La
valise") is er eigenlijk niet één
een flop geworden, omdat Laut
ner een vakman van de oude
stempel is, die geen enkel risico
neemt en van tevoren zijn zaak
jes terdege voorbereidt.
Toch maakt „Pas de problème",
in Passage onder de titel „Geen
vuiltje aan de tucht", geen ge
forceerde indruk en waait er
zelfs steeds iets van een ver
kwikkende spontaniteit door al
le opgediste onzin. Want dat is
het tenslotte allemaal wel, Laut
ner zou de laatste zijn om dat
te ontkennen, maar hij heeft er
kennelijk evenveel plezier aan
beleefd als zijn medespelenden
en straks de toeschouwers, die-
wel een slechtere keus kunnen
maken.
Alle ellende wordt veroorzaakt
door een mysterieuze man, die
aanbelt bij een meisje met een
twijfelachtig verleden en'een
maal binnengelaten dood neer
valt, bloedend uit vele kogel-
wonden. Het meisje, vanwege
haar strafregister bang om de
politie erbij le halen, schakelt
een toevallig passerende stu
dent in om haar van het lijk af
le helpen. Maar dat gaat met
20 gemakkelijk en het lichaam
zal nog enige dagen bivakkeren
in de kofferruimte van de door
de student van zijn vader ge
leende Citroen DS. De auto wis
selt enige malen van bestuurder
en er ontstaan steeds hachelij
ker situaties, wanneer papa er
mee naar Zwitserland rijdt,
waar zijn vrouw op winter
sportvakantie is.
Allerlei toestanden, die' de lach
spieren geducht kietelen, maar.
ook een soort weldadige span
ning opwekken. Miou-Miou als
het meisje, Nenri Guy bet als
haar vriend, Bernard Mcnez
(van „Le chaud apin" on ,,Pleu-
re pas a Ja bouche pleine") als
de student, Jean Lcfebrc en
Rende Saint-Cyr als zijn ouders
bij elkaar een kostelijk stel.
dat ai die toestanden relief
geeft.
In PASSAGE/BIO voor de jeugd
„Kuifje en het geheim van het
Gulden Vlies".
PASSAGE vertoont de Franse
scxkomedie „Het (v)nj bewijs"
oftewel „Le permis de eondui-
re". In de matinees „De vier
clowns".
Vlaardingen De 17-jarige 's-
Gravenzandse M. M, S, is op de
VUardingse ijsbaan gevallen
toen zij met haar schaats In
een scheur vast kwam te zit
ten.
Zij viel op haar achterhoofd en
liep een hersenschudding op.
Het meisje is naar het Holyzie-
kenhuis overgebracht.
Eenzelfde lot trof de 26-jarige
Vlaardingse M. G. de H. Zij
kwam ook te vallen en moest
ook met een hersenschudding
naar het ziekenhuis worden
bracht
dingen die meer moeten gebeu
ren en dat kan alleen maar als
je geregeld contact met elkaar
hebt".
Tot nu toe staan er zestien namen
op de ,soeial-in-lijst'. Iedere bij-
eenkomst wordt gestart met
een inleiding door een bezoeker
die over zijn eigen beroep
praat. Hij tipt daar de moeilijk
heden en mogelijkheden van
aan. Deze persoon is dan tevens
gedurende de samenkomst de
gespreksleider. Na zo'n inlei
ding ontstaat een ongedwongen
sfeer waarbij iedereen ook in
afzondering elkaar kan spre
ken. „Je moet in afzondering
kunnen spreken als dat nodig
is want soms is het niet nodig
dat anderen de naam weten
van degeen voor wie je wat wil
doen", aldus Huyer.
MAALTIJDEN
Een ander initiatief van Huyer is
het verstrekken van warme
maaltijden aan ouderen die öf
geen zin hebben te kokkerellen
of het eenvoudigweg niet meer
kunnen. Vorig jaar kwamen er
ruim 9500 maaltijden uit de
goed geoutilleerde keuken van
het Dienstencentrum waar kok
Jan Bastemeijer de scepter
zwaait
De maaltijden worden vijfmaal
per week verstrekt. Voor dege
nen die daar behoefte aan heb
ben wordt er op vrijdag een
voedzame soep gemaakt Die
kan dan zaterdags genuttigd
worden. Tenslotte is er ook nog
aan de zondag gedacht Maar
dan bestaat de maaltijd wel uit
een diepvries-diner. „Waar
schijnlijk zullen weinig mensen
beseffen hoeveel werk er aan
deze maaltijden zit Meer dan
de helft wordt bereid op dieet-
basis", vertelt Huyer.
Zo'n etentje kost de gebruiker
4,50.
„We kunnen de prijs zo laag hou
den doordat we vrijwilligers
hebben die de maaltijden be
zorgen. Er gaan zelfs tien pan
netjes naar Schipluiden. lYou-
wens, ons hele werk steunt bij
na op vrijwilligers. Mensen die
bejaarden bezoeken kunnen we
altijd gebruiken. Zo hebben we
ook veertig vrijwilligers die
stencils in de brievenbussen
doen. Eisen aan onze vrijwilli
gers stellen doen we niet Wan
neer iemand zich aanmeldt als
bejaardenbezoeker nodigen we
die persoon uit voor een praat
je. Dan weten we gauw genoeg
wat we in de kuip hebben. Het
moet vooral géén persoon zijn
die wil betuttelen. Dan krijg je
een conversatie zoals "Hé moe
dertje, zal ik dan nog eens effe
een lekker bakkie voor je in
schenken drink maar lekker
op hoor..,'Ton dat is juist iets
dat we willen vermijden".
"Ik weet dat de mensen nog
steéds huiverig staan tegenover
bejaardencentra. Neem nou het
Dienstencentrum. Ik ben er van
overtuigd dat er mensen zijn
die denken "stoffig en ver-,
grijsd". Ze realiseren zich niet
dat ze do ouderen met deze
gedachten op een eiland zetten.
En wat is bejaard? De wet zegt
65 jaar. Maar voor mij gaat dat
niet op. Ik ken mensen van
jaar die ik bejaard vind en van
65 jaar die ik jong vind. Trou
wens, er wordt ook behoorlijk
gediscrimineerd. Iemand die al
tijd hard heeft gezwoegd is be
jaard en een man die een mil
joen op dc bank heeft staan
betitelen ze ak een oudere
heer".
In Maasland wonen zo'n vijfhon
derd bejaarden. "De oudste is
102 jaar. Die zien we hier nooit
als we iets organiseren voor
deze" mensen. Maar de 02-jarige
komt hier geregeld", vertelt
Hfyer.
Een achttien holes golfbaan neemt een flinke ruimte in beslag. Met
minder dan zestig hectare grond kom je er niet. De gülvers
hadden het plan om zo'n golfbaan in het Staelduinse bos aan
te leggen. Dat viel niet erg in de smaak van verschillende
instanties, omdat het bos dan voor openbare recreatie gesloten
zou rijn. De provincie greep in en kocht dat deel van het bos.
De golvers hadden echter één voorwaarde gesteld, waardoor de
provincie wet verplicht was voor de omstreden baan ruimte te
vinden.
Er moet nu snel gehandeld wor
den, anders vervalt het bos als
nog aan de golvers. Links en
rechts beginnen de besprekin
gen over het localiseren van de
golfbaan in de Broekpolder.
De besprekingen over deze zaak
zijn een uitvloeisel van de ver
plichting, die het provinciaal
bestuur op zich heeft genomen
om voor 25 januari 1977 een
terrein beschikbaar te stellen,
waar de golfbaan kan komen,
die aanvankelijk in het Stael-
duinse Bos zou worden inge
richt
De plannen voor deze golfbaan
werden in de jaren 60 gemaakt
door de Rotterdamse „Stichting
ter Bevordering van de aanleg
van een 18-holes golfcourse in
het Rijnmondgebied". Deze
stichting was eigenaresse van
het deel van het Staelduinse
Bos, dat niet door het ministe
rie van defensie in beslag is
genomen.
De plannen van de stichting bete
kenden, dat het bos niet langer
openbaar terrein zou zijn en
daartegen rezen zo veel bezwa
ren, dat het provinciaal bestuur
besloot in te grijpen. Het kocht
het bos van de stichting voor
1.580.000 en verplichtte zich
daarbij voor een andere plaats
te zorgen, waar de baan kan
komen. Is aan die voorwaarde
op 25 januari volgend jaar niet
voldaan, dan verliest de koop
overeenkomst haar rechtsgel
digheid.
Gedeputeerde Staten zijn daarom
ijverig op zoek gegaan naar 60
ha grond, die geschikt is voor
aanleg van een golfbaan. In
eerste aanleg werd gedacht aan
een gedeelte van de groen
strook, die om de te graven
Rijnpoorthaven zou komen,
maar dat idee bleek onuitvoer
baar doordat de pachters van
de grond in kwestie gebruik
wensten te maken van hun.
voorkeursrecht van koop. De
zaak is aanhangig gemaakt bij
de Grondkamer en later bij de
Centrale Grondkamer, maar
beide instanties stelden de pro
vincie in het ongelijk.
Daarna is een zevental andere,
theoretische mogelijkheden on
derzocht, maar daarbij rezen
vele problemen.
Soms bleek de. eigendom van de
grond helemaal niet te verwer
ven, in andere gevallen zou dat
veel te veel tijd gaan kosten of
moest er veel te veel aan grond
verbetering (door opspuiten) ge
daan worden om een prakti
sche mogelijkheid op te leve
ren.
BROEKPOLDER
Zo bleef ten laatste alleen de
Broekpolder over en daarover
rijn GS dus gaan praten met de
dagelijkse besturen van Vlaar
dingen en Maasland, De hete
Broekpolder is eigendom van
de overheid, zodat op dit stuk
geen moeilijkheden gevreesd
behoeven te warden. De ge
dachten gaan uit naar een op
zet, waarin zo goed mogelijk de
privébelangen van de stichting
gecombineerd worden met het
algemeen belang. De golfbaan
zal aangelegd worden in een
parkachtig landschap en het
ligt in de bedoeling dit golfpark
ook toegankelijk le maken voor
wandelaars en fietsers. De
stichting heeft zich verder al
bereid verklaard de eigenlijke
baan op bepaalde tijden even
eens voor anderen dan de eigen
leden beschikbaar te stellen.
Het ledental, dat momenteel on
geveer 400 bedraagt, zal overi
gens ongeveer verdubbeld moe
ten worden om exploitatie van
het terrein mogelijk te maken.
Bij de aanleg van dat terrein
moet er wel rekening mee ge
houden worden, dat dwars door
de Broekpolder nog een rijks
weg is getekend, aansluitend op
een brug over de Vlaardinger
Vaart. Hoewel er alle kans is.
dat deze weg nooit wordt aan
gelegd, zal de ruimte er voor
toch open moeten blijven tot
definitief van het plan wordt
afgerien. Ten noorden van deze
eventuele weg is in de Broek
polder echter ruimte genoeg
voor aanleg van het golfpark,
dat als element van rustige re
creatie goed aansluit bij het ten
noorden er van liggende rustge
bied, de moeraslanden tussen
de vlieten.
Het Staelduinse bos; gered
door Broekpolder?
Binnenkort zullen dus de gemeen
tebesturen van Vlaardingen en
Maassluis moeten beslissen of
zij aan dit plan willen meewer
ken. Maasland is er bij betrok
ken voor een vrij smalle strook
langs de Boonervliet; Vlaardin
gen heeft zeggenschap over de
rest van de 350 ha tellende pol
der. Denkbaar is, dat bezwaren
zullen rijzen tegen het gro
tendeels afstaan van 60 ha
recreatiegebied aan een beslo
ten groepering, maar daar staat
tegenover, dat dit de enig over
gebleven mogelijkheid is om
het Staelduinse Bos te behou
den voor openbare recreatie.
Hier komt dan nog bij, dat de
exploitatie van het resterende
gedeelte recreatiegebied voor
de gemeente Vlaardingen toch
al een financieel moeilijke
kwestie dreigt te worden,
Den Haag In zijn pogin
gen, vervangende grond
te kopen voor aanleg van
de aanvankelijk in bet
Staalduinse Bos ontwor
pen golfbaan, heeft het
provinciaal bestuur ge
tracht terrein in handen
te krijgen in het gebied
van de geprojecteerde
Rijnpoorthaven, tegen de
aanleg waarvan het zich
overigens steeds heeft
verzet. In de procedures,
die hierover namens de
pachters van de grond
zijn gevoerd, is de pro
vincie verweten, dat zij er
bij gemeentebesturen op
heeft aangedrongen een
bestemmingsplan ter vi
sie te leggen, waarin de
haven was opgenomen.
Door die ter-visielegging
zouden namelijk de pach-
ters hun voorkeursrecht
van koop verliezen en
zou de provincie dus
haar plannen kunnen uit
voeren.
De gedeputeerde drs. Borg.
man wijst deze beschuldi
ging van de hand. Dat de
gemeenten gevraagd is
een bestemmingsplan te
maken was harde nood
zaak, voortvloeiend uit de
verplichting die de be
trokken ministers de ge
meenten hadden opge
legd om aanleg van de
Rijnpoorthaven mogelijk
te maken. De provincie
had de taak op nakoming
van die verplichting toe
te zien, ook al druiste dat
tegen haar eigen opvat
tingen in. Het ging dus
zeker niet om het dienen
van eigen belang, maar
de drang op de gemeen
ten zou ook uitgeoefend
zijn als er geen sprake
was geweest van grond
aankoop door de provin
cie.
