I
Oude Glorie
Feyenoord dolt
in *t Nieuwelant
Hoek van Holland
blijft
vierde klasser
Aad van der Sande beslist
Sunlight
en Oud-
Den Haag
verprutsen
kansen
MAANDAG 10 MEI 1976
Huizen Excelsior zorgde afgelopen zater
dag tegen het einde van het seizoen nog
voor stuntwerk. Aan het IJsselmeer werd
onder tropische temperaturen het op de
derde plaats verkerende Huizen verrassend
met 0—1 „beentje gelicht". Deze stand was
al bij rust bereikt door een doelpunt van
de goed spelende Aad van der Sande.
Paal
Cadeau voor Ger Mak
emmers
Jacques van Vliet na een half uur „kapot''.
Excelsior li „stunt" langs
Hoewel Excelsior vdór za
terdag praktisch veilig
was. wees een uitgebrei
de berekening aan dat
via een aantal „toeval
ligheden" er theoretisch
nog een kansje was om
voor degradatie naar de
tweede klas in aanmer
king te komen. Na de
knappe 01 tegen Hui
zen kan Excelsior niets
meer gebeuren; prolon
gatie van het eerste
klasserschap staat vast
het JJsseliaeer
Trouwens in de tweede helft
van de competitie heeft Ex
celsior duidelijk bewezen
dat het recht heeft om in de
hoogste amateurklasse te
spelen. De laatste acht we
ken werden er regelmatig
punten vergaard. Alleen de
wedstrijd tegen kampioen
IJsseimeervofjels leverde
geen punten op. Met de
wedstrijden tegen SHO en
GVW in het verschiet lijkt
een zevende plaats haalbaar
voor de Maassluise equipe,
die lange tijd in de gevaren-
zohne van IB verkeerde.
De overwinning van Excelsior
op Huizen was volkomen
verdiend. Trainer Teun
Groeneveld: „Het enthou
siasme en de wilskracht wa
ren bij Excelsior groter.
Daarbij kwam dat Excel
sior de kunst om de bal in
ploeg te houden beter ver
stond dan Huizen. Dat bete
kende dus dat de gastheren
veel meer loopwerk in de
hitte moesten verrichten
dan onze spelers".
In vergelijking met de opstel
ling van het duel tegen. IJs-
selmeervogels was Bob
Meïnster opgeschoven naar
het middenveld en stond
Leo Verhaas als rechtsback
geposteerd. Deze verande
ringen kwamen het optre
den. van de Maassluizers ten
goede. Zij konden uitste
kend weerstand bieden te
gen de toch wel gevaarlijke
uitvallen van Huizen.
Beide ploegen startten aan
vallend, maar tot reëele
kansen kwam het niet. Het
duurde tot de twintigste mi
nuut vóór de enige treffer
van de wedstrijd viel. Eric
Scheffers was op rechts
doorgebroken en trok de
bal voor het doel. Daar
stond Aad van der Sande
die de bal ineens in de lin
kerhoek knalde: 01.
Huizen kwam al in de volgen
de minuut sterk terug. Ex
celsior werd onmiddellijk in
de verdediging gedrukt en
verloor bijna zijn voor
sprong. Bij een Huizen-aan
val werd de centrumspits
vrij gespeeld die meteen kei
hard uithaalde. De bal
vloog buiten bereik van
keeper Gerrit Geurtsen te
gen de paal, waarna de te
rugspringende bal kon wor
den weggewerkt
De aanvallen van Huizen ble
ven gevaarlijk. De Excel
sior-verdediging greep ech
ter steeds goed in. Daarbij
kwam dat de opkomende
verdedigers van Huizen
goed werden afgestopt door
de driemans-voorhoede van
Excelsior. Voor de Maas
sluizers kwamen er nog en
kele mogelijkheden (Eric
Scheffers en Peter van der
Burg) om de score uit te
bouwen, maar het bleef bij
een 10 ruststand voor de
Maassluizers. Hoewel het
tempo om begrijpelijke re
denen aan beide kanten wat
daalde, bleef het een aan
trekkelijke wedstrijd omdat
er bij een 0—1 stand nog
van alles mogelijk was.
Excelsior bleek conditioneel
de sterkste en had dan ook
voortdurend een licht veid-
overwicht in de tweede
helft. Weer kwamen er kan
sen voor Excelsior, Peter
van der Burg werd vaak
„diep" aangespeeld, maar
hij kwam net wat centime
ters tekort in vele gevallen
om Excelsior op 0—2 te zet
ten Eric Scheffers kreeg
ook weer een mogelijkheid
om te scoren maar vond de
keeper var Huizen op zijn
weg,
Tien minuten vóór tijd wissel
de Teun Groeneveld twee
aanvallers die veel stoor-
werk hadden verricht
(Frans de Munnik en Peter
,d<;r BurS' in ™°r Lies
Kardol en Henk van da
Burg. Excelsior behield ha
surplus aan kracht en tech
mek en bleef de wedstrijd
naar zijn hand zetten. Be
0—1 gaf het niet meer prijs
Kees Blaiikenslein scoort tweemaal
Jan Hordijk neemt het Satelliet-doel onder vuur
VLaardingen De uitslag doet er
minder toe (2—3), maar Oud
Feyenoord bad er tegen Satel
liet zin in. De „oude glorie"
beleefde plezier in het vertoe
ven bij de blauwwitten. Onder
leiding van Rinie van Woerden
werd zelfs spelvreugde bereikt.
De toeschouwers kregen dan
ook knappe staaltjes voetbal
voorgeschoteld. Coen Moulijn
trok regelmatig de „trucken
doos" open. Zelfs het scoren
werd niet vergeten door de
mannen met de grote namen
van weleer. Satelliet had er in
een ontspannen sfeer een „lek
kere" kluif aan. Oud-Feye-
noord claimde de overwinning,
maar Kees Blankensteen hield
het met twee treffers gezellig.
Uitslag: 3—2 voor oud-Feye-
noord.
Voor de komst van de „oudjes"
uit de roemruchte jaren, bracht
Satelliet als dankbaar bewijs
van dank voor de komst van de
„raspaardjes" een bloemenhul
de. Piet Steenbergen van Feye
noord had er graag (bij deze
tweede keer) een vaantje voor
over. Ook na afloop liet Satel
liet niets ongebruikt om het de
gasten naar de zin te maken.
Een broodmaaltijd was het
deel
Niet alle aangeschreven „sterren"
waren aan Feyenoord zijde
aanwezig. Verstek moesten la
ten gaan: Cor Veldhoen, Frans
Bouwmeester, Eddie Pieters
Graafland, Reinier Kreijermaat
en Rinus Bennaars. Maar man
nen als Coen Moulijn, Theo La-
seroms, Guus Haak, Piet Steen-
om Aad Bak, Piet Roraeijn,
Gerard Kerkum, Bert Kik en
Rinie van Woerden liegen er
ook" niet om.
De oude garde van Feyenoord
moest zich na tien minuten, na
het ongemak van met tien man
spelen, pas goed gaan verwe
ren. Kees Blankenstein had Sa
telliet uit een vrije trap, via een
Feyenoorder, op 1—0 gezet
Coen Moulijn had er zin in.
Trok snelle sprintjes op de lin-
kerwing en bezorgde de defen
sie van de thuisclub moeilijke
momenten. Van zijn maatzui-
vere „kromme" trekballen werd
vooralsnog niet geprofiteerd.
Sjaak Verhoeven liet daarna
een schot los dat net over de
kooi van doelman Bert Kik
ging. Samenwerking tussen Ri
nie van Woerden en Theo Lase-
roms gaf net niet het gewenste
resultaat. Ai ging het in laag
tempo, de oudgedienden von
den elkaar best Al was de „fi
nishing touch" vaak een opgave
voor de stoomafblazende
„cracks".
Na een half uur spelen in het
eerste deel voelde Aad Bak een
haarzuivere bal van de voet van
Coen Moulijn goed aan maar
haalde de paal. Satelliet liet
niets ongebruikt om de score
uit te bouwen. Onder leiding
van captain Peter Hoek werd
daaraan gewerkt Echter het
spel in de diepte had bij de
Feyenoord-defensie weinig
kans.
Kansen
Mas Sijs, Henk Bombouts, Hans
Phoex, Kees Blankenstein
Sjaak Verhoeven en Fred Prins
probeerden het wel, maar de
„oudjes" bleken te stug. De
schoenen van Theo Laseroms
zaten blijkbaar niet goed, want
de opgelegde kans die hij van
een collega kreeg, ging op twee
voor de „pot" hoog over. Later
kwam hij diehterhij en haalde
het zijnet.
Na de thee verscheen Feyenoord
in dezelfde opstelling en Satel
liet met enkele wissels. Aad
Bak begon voor de bezoekers
met een bal op de lat Gaaf
werk bereikten Coen Moulijn
en Theo Laseroms en in de
twaalfde minuut betekende dat
voor Piet Steenbergen na een
pass van Coen Moulijn 1—1.
Mar Sijs liet de bal voor de thuis
club na een kwartier voor langs
gaan. Theo Laseroms dook na
twintig minuten knap het gat in
toen Jan Hordijk bemiddelde
en scoorde 1—2 voor oud Feye
noord. Sjaak Verhoeven zat bij
een actie van Satelliet daarna
niet in de juiste koers. Jan Hor
dijk dacht er anders over en
kwam na vijfentwintig minuien
bekeken op 3—1 voor Feye
noord. Kees Blankenstein dicht
te het gat enigszins en via de
paal kwam hij tot 2—3 in het
voordeel van oud-Feyenoord.
Coen Moulijn na afloop: „Het is
heerlijk dollen in een partij
waarin ze je laten voetballen."
In de rust presenteerde het
drum- en fanfarekorps „Thali-
ta" een gevarieerde show.
Müm'aa
Delft - Hoek van Holland blijft
vierde klasser en wie de
blauw-witten in Delft aan het
werk zag kon zich alleen maar
afvragen of dit nu werkelijk
een beslissingswedstrijd voor
de degradatie was. Want dat
was het toch werkelijk. De
competitie wees uit dat Hoek
van Holland en ADS met ze
ventien punten op de laatste
plaats waren geëindigd en het
DHC-terrein werd aangewezen
als het oord der beslissing. En
daar won Hoek van Holland
met 6-0. Een half dozijn doel
punten van de club die in de
competitie de allergrootste
moeite had om er zo nu en dan
één in te schoppen. „Waaruit
wel blijkt", wist dolgelukkige
trainer Nol Olsthoom. „Dat
Hoek van Holland voetbal
speelt en dat het ruimte en
snelheid nodig heeft. Met deze
weersomstandigheden heb ik
nauwelijks twijfels gehad.
Werner Kramer en Max Ney-
man zijn spelers die op snel
heid moeten scoren, maar ze
zijn toch ook wat voorzichtig.
Vooral een sliding gaan ze
graag uit de weg. Op die droge
veld was een sliding vrijwel
uitgesloten en dat betekende
voor ons een enorm voordeel".
Overigens had Olsthoom Wemer
Kramer uit de basisopstelling
gelaten. Hij gaf in deze belang
rijke ontmoeting de voorkeur
aan Jacques van Vliet, de man
die dit seizoen maar spora
disch speelde en die vrijwel
ongetraind was, maar die erom
bekend staat dat hij „blijft
gaan". Wemer Kramer moest
trouwens na een kwartier al
opdraven. Toen namelijk vie
len er bij Hoek van Holland
twee spelers uit. Een van de
Hoekse aanvallen die hoog
door de lucht kwamen, werden
bij ADS wat paniekerig afge
slagen. Er werd door verschil
lende spelers tegelijk opge
sprongen. De schade viel uit
sluitend aan Hoekse zijde. Arïe
Wel te vrede moest met een
open knie naar het ziekenhuis
worden vervoerd en Hans Gar-
centimeters naast te mikken.
De blessures bij Hoek van Hol
land zorgden voor een opont
houd van ruim zeven minuten
in de eerste helft en voor een
toch wat onzekerder spelend
Hoek van Holland dat de laat
ste fase voor de rust toch onge
schonden wist door te komen.
J§NS Consolideren
i)' tA"'v
o Vreugde rondom Wemer Kramer na de vijfde Hoekse
treffer.
Olsthoorn: Hard veld was ons voordeel"
Door Leen van Ooyen
denier ging af met een enkel
blessure.
Wemer Kramer en Leo Boon vie
len in met de konsekwentie dat
Olsthoom geen verdere wissels
kon toepassen. Hoek van Hol
land stond op dat moment ech
ter we] al met 2-9 voor. Ten
bewijze dat hij zijn plaats nog
steeds waard is, scoorde Jac
ques van Vliet al in de allereer
ste minuut vanaf de rechter
kant en toen hij na een kwar
tier spelen bij een doorbraak
werd gevloerd mocht Hoekse
doelman Frans Leerdam de pe
nalty verzilveren die de zeer
geconcentreerd leidende
scheidsrechter De Wit toeken
de. Tussen die twee treffers in
had Aad van Thoen aan ADS-
zijde twee goede mogelijkheden
onbenut gelaten. Hij trof eerst
de binnenkant van de paal en
de grijpgrage handen van doel
man Leerdam om even later
Ruud Muilwijk, goed gesteund
door Peter Röoney, Hans van
der Ark en Kien Voois, wist na
die kansen dc gevaarlijke Aad
van Thoen volledig uit te scha
kelen en in de tweede helft
moest de buitenspeler rich
zelfs laten vervangen. De be
doeling van Hoek van Holland
was in de tweede helft om de
voorsprong te consolideren.
Maar ADS bleek in die tweede
periode een dusdanig wrakke
formatie, dat de Hoekenaren
volledig konden blijven aan
vallen. Van enig tegenwicht
van Loosduin se zijde was nau
welijks sprake.
Goed gelanceerd door Werner
Kramer kon Max Nelwan al na
drie minuten op avontuur gaan.
Hij soleerde langs doelman Den
Duik en dat betekende een. rus
tige 3-Ö. Nauwelijks vijf minu
ten later stond Hoek van Hol
land op 4-0, misschien wel het
meest tot eigen verbazing. Nau
welijks over de middellijn kon
Hans den Boer de bal aanne
men en niemand van ADS wen
ste hem maar een stroobreed in
de weg te leggen. Pas binnen
het strafschopgebied werd hij
door De Roode aan het shirt
gepakt, maar Hans schudde
zich los en scoorde beheerst.
Het doelpunt dat Werner Kramer
na een half uur via een fraaie
solo het aantekenen wekte toen
nauwelijks verbazing meer en
vijf minuten voor tijd kopte
Rien Voois Hoek van Holland
naar 6-0, een „onmogelijke" uit
slag die in dit geval een redelij
ke afspiegeling vormde van de
krachtsverhouding tussen een
ADS dat „niets" en een Hoek
van Holland dat „alles" kon.
Delft Jacques van Vliet,
26-jarige politieman uit Mon
ster, had haast om in Hoek
van Holland te komen. „Ik
moet om zes uur weer in
dienst zijn", zegt hij terwijl
hij snel een flesje frisdrank
naar binnen werkt In het af
gelopen seizoen is Jacques
van Vliet slechts sporadisch
ingezet in Hoek van Holland's
hoofdmacht "Zijn ongeregelde
diensten maakten trainen
vrijwel onmogelijk. Pas in de
laatste paar wedstrijden
kwam hij in de slotfase op
draven om dan wel te scoren.
„Het was een verrassing dat
ik nu een hele wedstrijd
moest spelen. Misschien was
dat niet eens de bedoeling. Ik
had ook in de rust vervangen
kunnen worden, maar nu Arie
Wel te vrede en Hans Garde
nier uitvielen ging dat niet
Uiteraard is hij erg tevreden
over het feit dat hij al zo snel
in de ontmoeting tegen ADS
kon scoren. „Een belangrijk
doelpunt", weet hij, „want in
feite was ADS toen al direkt
geklopt en zeker toen ook die
strafschop er achteraan
kwam. Ik zat na een half uur
trouwens wel helemaal kapot
Het gemis aan training was
goed te voelen, maar ik kwam
er toch weer overheen".
De roep om Jacques van Vliet
en de kritiek daarover op trai
ner Olsthoom kan hij niet bil
lijken. „Ik kan niet trainen en
ik heb bovendien zelf gesteld
dat ik niet meer in het eerste
wilde spelen", zo zegt hij-
„Maar t°en er een beroep op
mij werd gedaan was ik na
tuurlijk bereid. Het is allemaal
goed afgelopen, maar ik had
ook mooi kunnen afgaan. Mis
schien zijn er volgend seizoen
wel betere mogelijkheden", al
dus de spitsspeler die in elk
geval een belangrijk aandeel
leverde in de prolongatie van
Hoek van Holland in de
KNVB.
Een niet meer verwachte zege. (n
Zaandam, linishplaais van "ft
derde en laatste etappe van ft
driedaagse door Noord-Holland
kreeg Schiedammer Ger Mak ft
rltwlnst cadeau. Mak, opgenomen
in de équipe van Bossche Staal,
bouw, reed een uiterst matige
wedstrijd. Kwam in het elntfkiaj.
sement ver achterop, maar zorg.
de toch in de finale voor een
stunt Eerst liet hij zich, met ne
gen anderen, geheel onnodig
"lossen" uit het in gezapig tempo
voortrijdende pefoton. Daarna
kwam hij, even fel jagend, weer
terug en vervolgens sprong Hak
slim mee met een groepje van
zes voor het klassement onge
vaarlijke coureurs, die op weg
naar Zaandam twee minuten
men. Met Henk Mutsaars en Joop
Hibbers als de meest opvallende
werkers. Mutsaars Jeek - met een
kleine, maar toch veilige voor
sprong - onbedreigd in de taaiste
kilometer op weg naar de icg«,
maar hij reed in de bocht naar
het finishdoek (achter de begelei
dende motoren aan) verkeerd. De
anderen flitsten voorbij, voordat
de Brabander was omgekeerd
Met Mak vóór Groenewegen en
Ribbers als snelste sprinter. Het
tweede seizoensucces van de
Schiedammer, die eerder in St.
WHiebrord een criterium won. En
die, volgens KNWU-wegcaach
Joop Middelink, mits hij riet te
veel in België aan het kermis-
werk deelneemt, tot een renner
van zeer redelijk niveau kan uit
groeien.
Vlaardingen In het te
ken van de viering van
het vijftigjarig bestaan
van Sunlight werkte de
„topelf" het voorlaatste
nummer hij dit jubi
leum af met een wed
strijd tegen oud-Den
Haag. Ondanks het ont
breken van verschillen
de „grote" namen, werd
de ontmoeting een suc
ces. Het werd een vinni
ge, faire partij voetbal,
waarbij de oudere garde
in het voetbalspel nog
veel spelvreugde bereik
te en Sunlight aan de
„oudjes" een hele kluit
had.
Een strafschop gaf de vi»»-
in een aantrekkelijke vertoning,
waarin beide formaties vete
kansen ongebruikt lieten
een half uur spelen werd Frans
Goudriaan in het Haagse ge
bied onderuit gehaald en Bou-
dewijn Groen benutte de pejj»*
ty voor Sunlight: 1-0- W
werd tevens de eindstand.
Bij oud-Den Haag (vroeger Auu
en HHolland Sport) stonden
Mick en Cock Clavan, Joop J*
chems, Martin van Vianen
Gerrie Hup op de Sunlig»
grasmat Het werd een rnoeuJJ-
ke prestatie die van de be®
teams op het keiharde ve
werd gevraagd. Bij
Haag lieten de gebroeders U*
van zien dat zij er nog
konden zijn en Martin van vj
nen kwam als vddspeler B»
maal doelman) verrassend w*
de verf. Het verband bij
oude meesters zat er goed in
zij lieten dan ook de bal -
werk doen, terwijl Sunbghta^
gretig met draafwerk be^s
hield.
De strijd ging over beide per
den gelijk op. Frans Goudria
en Boudewijn kregen voor
thuisclub de beste mogeli:^
den en aan Den Haag-zijde was
het vooral Gerrie Hup die-io
le kansen om zeep hielp. Na
half uur in de eerste speelh^
werd de bovenaangeftaaioe
strafschop tegen Den Haag
benut: 1-0. In de tweede fa*
veranderde er niet veel. b
het warme weer ontstondene»
na iedere aanval op beide h
ten grote gaten op het nu*»*
veld door het trage terugkom®
van de spelers. Vele
heden werden, voor Sunug?
door Paul Gast, Human Bn»
man en Bas Post en b«
Haag door Jochems, Van
nen en Cock Clavan. onge
bruikt gelaten.
