Pionier
ds.Verbaas
slaat
'biva k'
op in Almere
Bedrijf
kaantjes
op maat
Buitenkant
Haring
Kunst
Het begon
met zes
mensen...
Tweede onderkomen
bedrijfsgemeenschap
„Iedereen heeft recht op werk, ook mindervalideu
„Ik zie Han Lammers ai achter "t orgel
VRIJDAG 6 AUGUSTUS 1976
Maassluis „Het gaat te
ver om mij een echte
opbouwpastor te noe
men, maar dat ik mij
aangetrokken voel tot
jonge gemeenten is
waar. Daarom heb ik ze
ven jaar geleden „ja" te
gen Maassluis gezegd, en
daar heb ik nooit spijt
van gehad. In mijn nieu
we gemeente Almere
hoop ik nog nauwer be
trokken te zijn bij de
opbouw van de gerefor
meerd-hervormde ge
meente, in nauwe sa
menwerking met onze
rooms katholieke broe
ders en zusters. Vooral
ook, omdat er nog niets,
of liever gezegd bljua
niets staat".
Aan het woord ds. E.F. Verbaas
(47 jr.). die onlangs na een lang
beraad besloten heeft de stad
van de slepers aan de Nieuwe
Waterweg te verwisselen met
een nederzetting, die veel weg
heeft van een soort bivak, in
een van de drooggelegde IJssel-
m eerpolders. Hoewel, daar
moet op korte termijn wel ver
andering in komen. Almere
wordt straks een stuk overloop
van Amsterdam en moet uit
groeien tot een stad die qua
inwonertal straks te vergelijken
is met Haarlem of zelfs Utrecht.
De populaire predikant zal bij
velen ongetwijfeld een leegte
achter laten. Zeven jaar gele
den kwam hij uit het rustige
Fijnaart m de noord-west hoek
van Noord-Brabant naar een
snel groeiende gemeente. „Het
was", zo zegt hij zelf, „een hele
overgang: van een goeie, trou
we gemeente met 's zondags
zevenhonderd zielen in de kerk
banken, een prachtige pastorie,
een fijne koster en een hecht
verenigingsleven naar een soort
wïjkgebouw met van binnen
bierreclames (thans De Maas
kant) dat als kerk diende. Een
fraaie pastorie kon men ons
niet pasklaar aanbieden. Het
werd tenslotte een gewoon huis
in een rijtje, waar wij gelukkig
gewoond hebben. Maar jnijn
gezin en ik hebben er erg veel
van geleerd, namelijk dit dat
het geloofsgebeuren, zeg maar:
het gemeente van De Heer zijn,
totaal niet afhangt van een
fraai kerkgebouw. Dat kan ook
in een zaaltje waar je in de
winter tijdens een bijeenkomst
met meer dan tweehonderd ge
meenteleden je boordje moet
los doen".
„Niet zelden kwam het voor", zo
vervolgt hij, „dat tijdens een
dienst een van de mensen van
de stoel Op stond en vroeg;
dominee, kan u even stoppen,
dan kan ik een paar ramen
ope* gooien. Ik stik hier. Of ik
zei: Mannen, nu moeten we
eerst eens beginnen met ons
colbertje uit te doen, anders
komt er van mijn preek niets
meer terecht".
Feest
De hervormde pastor met hoog,
kaal voorhoofd en tamelijk
lang golvend krullend haar is
een gemakkelijk prater. V/at
achteroverzittend in een luie
stoel, de overhemdsmouwen op.
gestroopt (terwille van de foto
trok hij zijn jasje aan) vertelt
hij met genoegen terug te zien
op zijn Maassluise tijd. „De
diensten", zegt hij, „waren al
tijd een feest. Zo was het con
tact met de mensen in de kerk-
zaal erg intensief. Een preek
stoel was er niet. Je stond ei
genlijk tussen de mensen als
een soort profeet. Je raakte ze
bij wijze van spreken aan, je
zag wat er gebeurde, dat er
mensen waren die geen boekje
bij zich hadden en daardoor
niet konden meezingen enz. Na
de dienst altijd koffie drinken
en afspraken maken, met de
gemeenteleden. De hele toe
stand was één grote ontmoeting
met de gemeente, die ik heb
helpen uitbouwen, vooral ook
oecumenisch gezien.
Toen ik in Maassluis kwam be
stond er eigenlijk nog geen
kerk(gebouw)drempel. Samen
met de rooms katholieken, de
gereformeerden en ten slotte
ook de gemeente hebben wij
toen een flexibel gebouw neer
gezet dat uitstekend functio
neert als kerk, maar dat ook
functioneert als drukbezocht
ontmoetingscentrum. Ook
straks hoop ik weer nauw be
trokken te zijn bij de opbouw
van de oecumenische gemeente.
Dat is hetgeen wat mij 20 aan
trekt in Almere. Het aantal
mensen dat nog wat in de Zaak
van de Heer ziet zal, statistisch
gezien, niet groot worden. Je
moet samenwerken met andere
kerkgenootschappen. Gelukkig
maar, zou ik haast zeggen, al
is die samenwerking wel uit
nood geboren. Er kan echter
veel bereikt worden; een gebon
denheid die groter is dan men
wellicht denkt. De moderne
mensen zien al die kerken niet
meer zo zitten, maar als wij
dat is dan mijn roomskatholïe-
ke collega, diaken Dirk Visser,
en niet te vergeten onze vrou
wen (Dirk Visser is de eerste
getrouwde rooms katholieke
diaken) de zaken vanaf het
begin goed aanpakken, dan kan
dit wellicht leiden tot een door
braak naar een graad van ker
kelijke meelevendheid".
Dominee Verbaas is op een enigs
zins afwijkende manier „geroe
pen"; hij moest namelijk naai-
aanleiding van een advertentie
tn het predikantenblad „Woord
en Dienst" gewoon solliciteren.
„En dat was toch wel even een
rare gewaarwording", zo zegt
hij zelf. „Ik wist eigenlijk niet
te beginnen. Ik had nog nooit
naar een baan gesolliciteerd.
Alleen in mijn studententijd
solliciteerde ik naar een beurs,
maar dat was weer een andere
zaak. Daar het een gerefor-
meerde-hervormde gemeente
betreft, heb ik gesprekken moe
ten voeren met afgevaardigden
van beide kerken. Jammer, ei
genlijk gek, dat bij geen van
deze gesprekken een vrouw
aanwezig was. En dat in 1976".
Taizé
En als de advertentie nu eens ruet
in het predikantenblad had ge
staan, was hij dan gebleven?
Het antwoord luidt neen, want
vanuit een nieuwe wijk in Lei
den was ook al een beroep op
hem uitgebracht. Het besluit
was niet makkelijk te nemen.
Ds, E.F. Verbaas:
van Maassluis naar
Almere.
Uiteindelijk viel de beslissing
tijdens de vakantie in het Fran
se plaatsje Taizé. Twee tele
grammen werden verzonden.
Het werd „non" voor Leiden en
„oui" voor Almere.
De toekomstige gemeente van ds.
Verbaas is niet erg groot. Op
onze vraag toonde de predikant
een kaart met daarop de namen
van alle gezinnen; acht in to
taal. Han Lammers' gerin is
daar nu ook bij gekomen en
grinnikend voegt hij er aan toe:
„Ik heb hem al in gedachten
achter het klavier van een orgel
gezet". Tot nu toe wonen de
gezinnen in een soort bivak,
bestaande uit grote sta-cara-
vans. Maar medio oktober zul
len de eerste van de in aan
bouw zijnde woningen worden
opgeleverd. Dan is ook het tijd
stip aangebroken, waarop pio
nier Verbaas met vrouw en vier
kinderen m de verhuiswagen
stapt, richting Almere, een
nieuwe toekomst tegemoet
Zo maakt een voorlichtingsambtenaar het er zelf naar
dat hij laks wordt genoemd. Wat wil je, als je van S
Schiedamse gemeentevoorlichting een briefje krligt
waarop staat dat de persconferentie van wethouder Hifi
van der Wilk wordt gehouden in 1876?
Als rederij Plas uit Am- gebruikt. Bij de VVV in
sterdam eens wist, waar- Schiedam hangt er één 00
voor haar posters worden dewc-deur. H
Op één van de hogere etages van het Schiedamse
Stadskantoor stop je dan in de lift en druk je op het
knopje voor de begane grond. Beleefdheidshalve vraag
je meteen aan een man, die achter aan de lift binnenstap
te: „Waar moet u naar toe?" om ook voor hem een knop
in te drukken.
Hij zegt: „Ik ga ook naar onderen. Naar de buitenkant
van het gebouw."
„Vindt u die dan ook zo mooi?"
Zeer verbaasd reageert de man: „Bent u soms ambte
naar?"
Vlaardingen Ook voor da
Tweede Wereldoorlog was er al
een vorm van sociale werk- f
voorziening. Toen heette dat de l
werkverschaffing. In vele ge-
vallen werden hier echter al- i
leen werklozen aan het werk
gezet.
Er was toen echter sprake van
normale arbeid onder normale -
omstandigheden. Pas in 1949 is
de overheid zich meer bezig
gaan houden met onder meer
de werkvoorziening van de
groep gehandicapte werklozen.
Het Vlaardingse Toeleveringsbe
drijf begon op 16 april 1951
met zes werknemers. Op 31 de
cember 19*35 waren dat er 264.
Het aantal aanvragen js stij
gend", maar door ruimtegebrek
kan men in de twee vestigin
gen aan de Oosterstraat en de
Hoflaan geen nieuwe mensen
meer aannemen.
De komende nieuwe behuizing in
het industriegebied De Vergul
de Hand betekent een uitbrei
ding met ongeveer 60 werk
plaatsen.
Enige jaren geleden zijn er be
sprekingen geweest met gelijk
soortige bedrijven in Schie
dam, Maassluis, Delft, Naald
wijk en Botterdam. Aanvanke
lijk met de bedoeling om tot
grotere eenheden te komen.
Door allerlei omstandigheden
zijn deze nooit tot stand geko
men. Wel is er thans sprake
van geregeld contact, onder
1 meer om te voorkomen dat er
WSW-bedrijven elkaar onder
ling zouden gaan beconcurre
ren.
Op de commissie vergade
ring van verkeer en ver
voer van afgelopen week
kwam verfeeersingenieur J.
A. in 't Veld van de Vlaar
dingse gemeente aan het
woord. Uitgebreid besteed
de hij aandacht aan de
„eventuele mogelijkheden"
voor de ontlasting van het
doorgaande vrachtverkeer
in Vlaardinger Ambacht.
Eén voor éen'bracht hij
zijn alternatieven naar vo
ren. Op het projectie
scherm was steeds weer de
plattegrond van Vlaardin
ger Ambacht te zien met
de bijbehorende krasjes,
streepjes, kringetjes, eir-
keltjes enzovoorts.
Drop-1
pert (PvdA) kon niet nala
ten te roepen: „Geef mij
ook een viltstift, dan maak
ik ook een paar".
Schiedam Bedrijfsgemeen
schap Schiemond kent sinds
een week een extra onderko
men in het Hargapark in Schie
dam. Van daaruit werken men
sen van zowel de plantsoenen
dienst als de bedrijfsgemeen
schap, welke laatste is ont
staan in het kader van de so
ciale werbvoözienïng, na het
opheffen van de sociale werk
plaats aan de Boterstraat.
Schiemond is gevestigd aan öe
Vijgensteeg. Activiteiten wor
den verricht op industrieel, ad
ministratief en cultuur-tech
nisch vlak. Terwijl de eerste
twee sectoren voor het grootste
deel worden uitgeoefend in het
vorig jaar geopende gebouw
aan de Vijgensteeg, worden
cultuur-technische werkzamhe-
den uitgevoerd in de hele ge
meente.
De huisvesting in het Hargapark
is bestemd voor personeel van
die cultuurtechnische afdeling
en van de plantsoenendienst.
Voordeel is dat het gebouw
staat op één van de plaatsen,
waar al geruime tijd werk
wordt verricht. Vorige week
opende wethouder ir. Chris Zij
develd van gemeentewerken
(van welk bedrijf de plantsoe
nendienst een afdeling is) het
onderkomen.
De gemeente heeft daarmee ook
op het cultuurtechnisch terrein
twee vliegen in een klap gesla
gen. WSW'ers, een veel gebruik
te aanduiding voor mensen die
volgens de wet van de sociale
werkvoorziening werkzaam
zijn, kunnen via een bedrijfsge
meenschap als Schiemond zich
ontplooien eu daardoor ui
teindelijk een plaatsje in het
maatschappelijk leven verove
ren, zo is het streven. Zij kun
nen vooral worden ingezet bij
andere gemeentelijke diensten,
blijkt in de praktijk.
Op de bewuste cultuurtechnische
afdeling zijn ongeveer honderd
mannen bezig met het aantrek
kelijk houden van recreatiege
bieden (parken) en plantsoenen
in hun stad. Plantsoenendienst
is in dat onderhoud de op
drachtgever. Naast Harga zijn
ïn Schiedam vooral het restje
Sterrebos (Volkspark), Thurle-
de en het Beatrixpark flinke
kluiven voor de gemeentewer
kers.
Behalve parkonderhoud bestat
het verdere werk uit reparatie,
onderhouden en zo nodig lak
ken van zitbanken. In het tech
nisch pakket zijn ook speel-
werktuigen inbegrepen. In de
Vijgensteeg worden momenteel
voorbereidingen getroffen om
houten speeltjes te produceren,
die zullen worden geplaatst in
speeltuinen en -weiden. Verder
onderhouden medewerkers van
de bedrijfsgemeenschap veel
tuintjes van bejaarden.
Vlaardingert is nog steeds een haringstad en dat
zullende (de nieuwkomers, de toeristen en de dagjesmen
sen uit de regio) weten. Morgen van 13.00 uur af kan
men rond het complex van „De Oude Lijnbaan" de
gras-groene tegen een redelijk prijsje door het keelgat
laten glijden. Een en ander begeleid met een goed glas
gerstenat Immers, die dag wordt het grote Haring- en
Bierfeest gehouden. Het feest is, zo men wellicht weet,
een voortvloeisel uit de festiviteiten rond het 700-jarig
bestaan van de stad in 1973.
De bezoekers behoeven zich waarlijk niet te vervelen.
Om te beginnen zijn er - hoe kan het haast anders -
demonstraties van het kuipen en netten boeten. Verder
wordt aan de kleintjes gelegenheid geboden pony te
rijden, terwijl een draaiorgel zijn klanken her en der
uitwaaiert. Ook de meisjes met de mooie benen van het
show- en marjorettenkorps Liberté geven acte de presen
ce. En wanneer men soms 2elf de beentjes van de vloer
wil lichten dan kan dat op de muziek van de vliegende
schijven van een disc jockey. Klapstuk van het feest is
een optreden van de laatste tijd weer veel succes oogste:
de New Orleans Syncopators. Maar niet vergeten
haring te eten.
Het gebouw van het Vlaardingse Toeleveringsbedrijf aan de Qosterstraat
Inzet; directeur Harbers.
llliHIII|illl!l|]illllllll]jjlI|[[|(|jlirillillIIIII)llllflfllllll[(illll[|[ifllllf[IIIIIIIIilJIjIll[IIIillllIII
