Aan een geloofsbrief mankeert nooit iets „Ze hebben nu contact met de buren'9 Zinnelijke gemeenschap 'Ém ■K Moordenaar strijdt tegen tirannie Vrijwilligers helpen buitenlanders bij inrichten flats: Waarschuwing en heimwee na de sloop van de Lijnstraat en omgeving §j| DONDERDAG 25 NOVEMBER 1976 3 ff& ts^eiaM^^L Pro Musica heft zich op Amerikaans liefdesleven blootgelegd In Gemeentemuseum Maassluis: VERGADERRUIMTE, OOK NOVOTEL j)e geloofsbrieven van mevrouw Mar Olyslager zijn in orde. Zodoend kan de Schiedamse gemeenteraad dit PvdA-lid in de jiecembervergadering inhalen als raadsgcnote. Zij volgt daar mee Geert van der Linden op, die voor de Verenigde Naties in principe een jaar gaat werken in Manilla op de Filippijnen. Fractieleider van de VVD Gerard Verhulsdonk zei maandag avond tijdens de raadsvergadering, dat die geloofsbrieven van de socialiste goed zijn bevonden. Hij leidde de onderzoekcom- v - ^4;-.V^W^S 'Nou is dat allemaal niets bijzonders. Geen mens had verwacht, "dat het met mevrouw Olyslager andere zou verlopen. We nemen haar ook uitsluitend als voorbeeld, want elk nieuw raadslid wordt gewikt, gewogen en in de praktijk altijd geschikt bevonden. Maar wat voor de drommel zijn nou geloofsbieven? Géén stapeltje getuigschriften en diploma's van school en studie. Géén autobiografie doorspekt met levensbeschouwende conclusies. Géén uiteenzetting van toekomstplannen, want die toekomst loopt toch heel anders. Nee. In feite ligt de zaak heel simpel. We vroegen mr. Melis jlok ernaar. Die is gemeentesecretaris, ambtelijk hoofd van jlle ambtenaren in het stadskantoor en andere gemeentewer kers daarbuiten, en die legde het uit. In elk geval heeft de geloofsbrief niets van doen met daden uit het verleden, of je „vader in de bak zat, of je zelf uit een psychiatrische inrichting komt, enzovoorts. Want had je namelijk een achtergrond waar door kan worden getwijfeld aan het nut of doel van te leveren prestaties, dan word je zelfs al uitgesloten van kiesbaarheid, 'waardoor je niet de'minste of geringste kans krijgt om in de 'raad te komen. Het volk kan doodeenvoudig in dat geval geen 'slem op je uitbrengen tijdens de verkiezingen. 'Zo'o geloofsbrief is iets heel g 'anders en bevat slechts enkele gegevens. Een uittreksel uit bet persoonsregister dat iede reen tegen een vergoeding van enkele guldens kan verkrijgen -bij afdeling burgerzaken, he rroep en familiebanden. On derzoekcommissie is ook een ,te gewichtig woord. Die wordt ingesteld om even die gegevens na te gaan. Dat be- ,roep willen ze weten om te controleren of je geen ge meenteambtenaar in je eigen 'woonplaats bent En dat geval mag je geen raadslid wezen. Jaap Looy bijvoorbeeld was wel ambtenaar, maar in Rót- sterdam, en daarom mocht hij wel voor de PvdA in de Schie damse raad zitten. Mooi gezegd: het raadswerk kan niet worden gecombi neerd met de ambtelijke staat die ondergeschikt is aan het gemeentebestuur waar voor dat raadswerk wordt verricht. De raad is een soort opdrachtgever voor het amb tenarenkorps. Het raadslid «gt, wat de ambtenaar moet doen, dus kan men niet beide in één gemeente ver- De laatste hand wordt gelegd aan de inrichting van de derde flat voor buitenlandse werknemers. Over een week of twee moet het karwei geblaard zijn. In de flatwoning aan de Luxemburglaan S3 te Vlaardingen zijn Dora en Jan van Es, Math van Dijl, Ibrahim Ustiintepo en de heer Kloet aan het werk. Ria Hoogwerf is er niet bij, zij is een avondje verhinderd. Ibrahim Ustüntepo staat op een trapleer en bewerkt met z'n schroevendraaier de hanglamp. Op de grond geknield zijn Jan en Math bezig met het geïm proviseerd uitleggen van de vloertegels. De heer Kloet kijkt even toe en Dora bemoeit zich met de koffie. Als straks de Dal die onderzoekcommissie moet weten, wie je als aanko mend raadslid zoal in je fami lie hebt, is ook verklaarbaar omdat je geen bloedverwant mag hebben die ai in öe raad zit. Schiedam kent ook daar- Van voorbeelden. Neem de fa milie De Visser. Wim zat in de vorige raad, toen hij eruit ging na de verkiezingen mocht broer Jaap pas erin. Volgens J. M. Streunding, sec tiechef van algemene zaken bij de gemeente Schiedam, krijgen ook pas benoemde am bassadeurs een dergelijk on derzoek aan hun broek. Maar zowel landelijk als plaatselijk komt in zijn berinnering niet voor, dat ooit iemand onge schikt blijkt. Van te voren wordt daar terdege rekening mee ghouden. Sprake is dus eigenlijk van twee onderzoe ken, één vooraf en een latei1 door een commissie, Streunding legt ten slotte nog uit, waarom vaak wordt ge> sproken van geloofsbrieven.' «Ach, eigenlijk is het er maar één," zegt hij. „Maar daarvan wordt nog een kopie gemaakt Dat gaat allemaal in twee voud, zie je." Mevrouw Olyslager zat pal achter de PvdA-fractie op de publieke tribune. Verbeeld den we ons dat nou, of slaakte ondanks alles, tóch een «>cht van opluchting toen Verhulsdonk goedkeurend ■nikte? Ach, je wordt ook met elke dag raadslid. Vrijwilligers van de ABC-groep bazig met het inrichten van de derde flat voor buitenlandse alleenstaande werkne- Vkardingen Het Vlaardïngse Politie Dubbelmannenkwartet i,Pro Musica'' wordt per 31 de cember opgeheven, Ruim twin- bg jaar hebben de mannen voor- en tegenspoed gekend en gedeeld. Zij hebben vele concerten gege ven, waaraan internationaal en internationaal bekende solisten hebben meegewerkt De zan gers kunnen, en zeker de bezie lende leiders, de heren A. Pak- vis en J. G. Speelmeijer, terug zien op vele successn. Be reden van opheffing is, dat de meeste leden van -het dubbel mannenkwartet de leeftijd van 60 jaar hebben bereikt of deze spoedig hopen te bereiken. Een jaarlijks terugkerend hoogte punt waren de kerstconcerten m de Grote Kerk in Vlaardin gen. Zeker een mijlpaal in de geschiedenis van het koor was het 34e Nationale Politie Con- eert op 7 mei 1974. waaraan een §ro°f aantal politiekoren uit den lande deelnamen. Schiedam Mike Nichols is één van de wonderkinderen van de jonge Amerikaanse cinema. Al zijn films, van „Virginia Woolfs" en „The Graduate" tot „Catch 22" en zijn jongste •„Carnal knowledge" zijn artis tieke successen. Acteurs en ac trices, die met hem gewerkt hebben, stellen dat zij door hem bedorven zijn, omdat hij tot spelprestaties inspireert, die zij later alleen nog met hem zullen kunnen evenaren. En inderdaad, hij heeft een greep op zijn spelersmateriaal, die dicht in de buurt komt van de geweldenaar Ingmar Bergman. Dat zag men destijds al af aan de prestatie van Liz Taylor in de verfilming van Albee en dat wordt ook weer duidelijk in het acteren van Candice Bergen en Ann Margret, vroeger eigenlijk nooit meer dan knappe Holly- wood-poezen in „Carnal know ledge". In zijn jongste film die nu in Passage-Bio draait legt Nichols het Amerikaanse liefdesleven op een klinische manier bloot. Hij vindt er weinig elementen in, die de liefde werkelijk in houd zouden kunnen geven, de bedrijvers zijn vrij vreugdeloos alleen maar op erotiek gericht, welke de consumptiemaat schappij niet aflaat als „top of the bill" aan te prijzen. Over romantiek behoeft helemaal niet meer te worden gesproken. Die wordt direct weggeworpen als een soort feeslverpakking, welke tot weinig kan dienen. Nichols laat dat in zijn film voelen met een geluidsband vol poezele muziek, die in feite geen relatie heeft met wat er in het beeld aan twisten en grau- Candice Bergen en Arthur Carfunkel rijp voor een Amerikaanse echtverbintenis. Deze week in Passage-Bio. wen tussen de partners te zien is. Voor „Zinnelijke gemeenschap" is een periode van een twintig jaar gekozen. Een bleue en een overmoedige student, boezem vrienden gaan in een sfeer van bravoure een soort wedstrijd aan in het versieren van vrien dinnetjes en wisselen daarover hun ervaringen uit. Zij komen beiden bij de wat kille studente Candice Bergen terecht, die de gladde auroriteit van de laatste niet accepteert, maar haar moe derlijke superioriteit op de intr overte figuur richt, die zij feil loos in het huwelijksspoor ran geert. In de ander (Jack Nicholson) wordt de nieuwe uitgave van Don Juan zichtbaar, die zijn mannelijkheid in vele affaires zoekt te bewijzen, maar daar niet in slaagt. Hij bezit niet het vermogen om zichzelf te geven, is op verovering op zich uit; de ideale vrouw is voor hem door zijn eigen persoonlijkheid een onhaalbare fictie. Na Molière, Shaw en Clément (in „Monsieur Rïpoïs") wordt de lijn eigenlijk logisch doorge trokken naar een ontredderde zielepoot, die geen wezenlijke charme meer over heeft en die al niet in staat is zichzelf te doorzien. Hij raakt nog wel even verstrikt in de armen van een sexkatje, dat de alimentatiecheques bij wijze van spreken bereid is naast het trouwboekje te leg gen, maar die verbintenis strandt, overigens net als dit welke bij 2ijn vriend zo solidt leek. Het zijn mensen, die niet in staat blijken tot werkelijk contact, zeker niet levenslang. Als Europeaan kijkt men boven dien nog aan tegen het typisch Amerikaanse van deze fascine rende film, meer in het bijzon der Legen het kuise en in ome ogen botte van de mensen ovex de oceaan, die echter ook pri mair openhartig en eerlijke! dan wij weten te reageren. Hel instituut van het Amerikaanst matriarchaat komt er treffend geobserveerd uit, waarbij hei opvalt dat de tekenaar Julex Feiffer zich als een filmscena- rist van allure aan het ontpop pen is. Dat de regisseur zeer lang aan zijn „Catch 22" heeft gewerkt zal wel de oorzaak zijn dal „Carnal knowledge" wat haar stige slordigheid uitstraalt in d« vormgeving. Maar dat doet aar de zeggingskracht geen af breuk. Sijs*fe Terence Hill, kille moordenaar in spaghetti-Western op Hollywoodse grondslag. Voor de kinderen draait deze week Bello en de jacht op de diamant Deze tekenfilm is van Rolf Kauka. Schiedam Een western met een sociale moraal is een zeldzaam heid, maar Mario Camus die deze film regisseerde, heeft het zonder teveel nadruk op maatschappelijk onrecht te leggen, voortreffelijk klaargespeeld, door onrecht tegenover onrecht te stellen. De kille held van „De eenzame scherpschutter" is Terence Hill, die zich als huurmoordenaar door het wisselvallige leven slaat, daarbij geholpen door zijn jonge broer. Dat gaat goed, zolang de keiharde killers zich buiten de werkelijk heid houden. Maar op een onzalig ogenblik wordt Marcos, zoals Terence nu heet, gegrepen door het socialisme en een beeldmooie juffrouw en dan bloeit er iets menselijks in hem op. Het verhaal speelt zich af in Mexico omstreeks de jaren twintig. De landheren zijn de baas over doodarme boeren die hun droevig lot aanvaarden, zolang de vlam der revolutie niet door een vurige propagandist wordt ontstoken. Die oproerkraaier komt en Marcos moet hem doden. Op dat moment komt er tekening in het wat traag op gang gekomen verhaal, en Camus weet er vanaf dat ogenblik een spannende thriller van te maken, zonder teveel nadruk te leggen op het sociale aspect, maar eerder op de vier of vijf hoofdpersonen van dit drama, waarin iedereen loon naar werken krijgt. De rustige, soms wat al te ingetogen manier van filmen, verlegt het karakter van de western naar dat van het spannende drama. „De eenzame scherpschutter" („The wrath of the wind") is een merkwaardige uitschieter onder een wat verstard genre. Maassluis Het Gemeente-ar chief krijgt er een bijzondere collectie foto's bij. Ze zijn nu in het Gemeente Museum en straks in het Archief te allen tijde te bezichtigen. Een bij zondere serie, omdat er niet alleen heel veel karakteristieke plekjes, straatjes en geveltjes in zijn vastgelegd, maar ook omdat er veel weemoed in ver werkt Is nu al dat oude stads- schoon radicaal verdwenen Is. De expositie, die de titel kreeg „Het gat van Maassluis" geeft namelijk een beeld van het ge sloopte gedeelte van de oude binnenstad van Maassluis, dat eens bekend stond als „Lijn straat en omgeving". Chris van Lenteren en Tom' Steenberg, initiatiefnemers van de tentoonstelling, kregen vorig jaar het Monumentenjaar 1975 reeds het idee om deze tentoonstelling op te zetten. Ze vonden het maar triest, dat mo numentenzorg zich beperkte tot monumentale gebouwen, als kastelen, kerken, molens, tb- rens en andere grote objecten, maar dat er maar zo weinig gedaan werd voor de bescher ming van karakteristieke stads en dorpsgezichten. En daarbij dachten ze ook aan de kleine door Jan Zwart arbeidershuisjes uit het eind van de 19de en het begin van' de 20ste eeuw. Ook die hebben hun kuituur-historische waar de. Zij betreurden het dat net als in alle grote steden van Nederland ook in Maassluis zo veel van zulke wijken en buur ten verloren is gegaan, want ook in Maassluis werd in het Monumentenjaar nog wel de beslissing genomen het laatste nog bestaande gedeelte van de oude binnenstad, bekend als de Lijnstraat en omstreken, te slo pen. Uiteraard kwam deze be slissing niet zo maar uit de lucht vallen. Langdurige leeg stand en achterstallig onder houd waren er mede oorzaak van, dat het aftakelingsproces zich versnelde, zodat uiteinde lijk deskundigen moesten vast stellen, dat de wijk niet meer te redden was. De huidige ten toonstelling in het Gemeente museum geeft er een duidelijke blijk van, dat die huizen toch een belangrijke waarde hadden met hun vaak te weinig ge waardeerde karakteristieke straatjes en geveltjes. Het zijn niet alleen foto's, maar ook dia's, een film en ornamenten zoals muurankers en tegels, die daar een overtuigend bewijs van geven. Zo ligt er in deze locaal bepaalde expositie een ernstige waarschuwing en heel veel heimwee besloten. Gemeentemuseum Maas sluis, Zuiddijk 16. Het Gat van Maassluis. Geo pend dinsdag t/m zondag 14-17 uur; dinsdagavond 19-21 uur. Tot en met 4 december. januari het experiment te beeindigen. Hier is toch maar van afgezien, omdat men het nog iets te voorbarig vond om het wel of niet slagen van het experiment ai te beoordelen op een tijdstip waarop de derde flat nog maar een paar weken betrokken zou zijn. hele zaak is ingericht, kunnen De inrichting van de flat berust bij de al eerder genoemde ze- door Kees Jonker vier of maximaal vijf alleen staande buitenlandse werkne mers hun intrek nemen in de flat Twee flats zijn al ingericht. Een op de Bemweg, een ander op de Lissabonweg. Op de Bem weg wonen nu al zo'n zeven maanden vier buitenlanders. Binnenkort komt er nog eentje bij. „Ze hebben het daar goed naar hun zin", zegt Jan van Es, DOODSCHOPPEN in hurkzit op de nog kale vloer. „Ze hebben ook contact met de Jan van Es: „De kiem van hel buren en dat is erg belangrijk. aanpassingsprobleem van bui- Want op deze manier kunnen tenlanders ligt in de taalbarrie- ven personen. Zij werken in hun vrije tijd, geheel vrijwillig, opdat de woning er pico bello zal uitzien. Zij staan er in feite ook voor garant dat de huur op 27,50 blijft hangen. Allen zijn zij lid van de ABC-werkgroep, die op zondagmiddag van twee tot half vier in gebouw De Vleet aan de Schiedamseweg te Vlaardingen buitenlanders de Nederlandse taal probeert bij te brengen. de buitenlanders integreren in onze samenleving". Een jaar of zeven geleden kwam uit de hervormde kerk de werk groep Dynamo naar voren. De leden van de werkgroep be kommerden zich om het lot van de buitenlanders, vooral de al leenstaande werknemers. Dyna mo had ook contacten met de gemeente en aldoende begon het balletje te rollen. Twee jaar geleden werd de stichting huis vesting migranten opgericht. Buitenlanders kunnen zich niet verweren met hun mond. Een hoofd van een LTS in Vlaardingen heeft mij eens ver teld, dat zijn Turkse leerlingen het doodschoppen nog niet waard waren. Zij waren inder daad vervelend en agressief, maar dat heeft een logische oorzaak. De buitenlandse leer lingen vervelen zich op school omdat zij bijna niks kunnen verstaan en daardoor gaan zij branie schoppen". Voorzitter werd en is nog Jan van Es is zich bewust van het steeds de heer Kloet De stichting werd belast met de exploitatie van twee nieuwe pensions aan de Van Riebeek- straat. Pand nummer 11 voor Marokkanen, pand nummer 13 voor Turken. Voor vijfentwin tig gulden in de week konden alleen buitenlanders onderdak krijgen. Deze huur ligt nu op 27,50 gulden. De stichting huis vesting migranten moet tevens zorg dragen voor een aantal lege bedden, dat in geval van nood beschikbaar kon worden gesteld. Het tekort op de exploi tatie wordt gesubsidieerd door feit dat hij geen socioloog is. Hij houdt zich echter toch wel degelijk met de kwestie bezig. „In januari worden vanuit de ABC-groep weer nieuwe activi teiten ontplooid. Een groep vrouwen gaat iets doen voor de vrouw van de buitenlandse werknemer. Deze vrouw neemt namelijk een zeer nederige plaats in. Elke buitenlander, die hier naar toe komt, verandert De man op z'n werk, de kinde ren op school. Maar de vrouw blijft eigenlijk hetzelfde be staan leiden. Daar willen we wat aan doen". de gemeente. Met deze subsidie Twaalf vrouwen hebben zich in- is een bedrag gemoeid van on geveer drieduizend gulden. Vorig jaar kwam wethouder Rien Bovenberg met het plan flats in Holy in te richten voor buiten landse werknemers. Van het ministerie van cultuur, recrea tie en maatschappij kreeg Bo venberg geldelijke steun om te beginnen voor een experiment met twee of drie flats. De in richting van de woningen zou middels aangemeld om zich voor deze zaak in te zetten. Het is de bedoeling dat zij zoveel mogelijk buitenlandse vrouwen zullen spreken. „Want", stelt Jan van Es, „als moeder een vrouw van een gastarbeider blijft, dan blijven de kinderen ongetwijfeld een kind van een gastarbeider. Met andere woor den: gastarbeiders blijven gas tarbeiders". ongeveer 150,000 gulden gaan Uiteraard kan de ABC-groep nog kosten. Eén ton voor rekening van CRM. Afgesproken werd, zolang sprake was van een ex perimentele fase, dat de huur per week niet hoger zou komen te liggen dan 27,50 gulden. On langs is de duur van de experi mentele fase verlengd tot één maart volgend jaar. Aanvanke lijk was gepland om al op één vele helpende handen gebrui ken, maar Jan van Es weet maar al te goed, dat zo'n op roep in de krant toch maar weinig zoden aan de dijk zet. Met een cynische ondertoon merkt hij op: „Je kan het na tuurlijk wel vermelden, maar het is alleen de vraag of er een positief antwoord op komt". ADVERTENTIE Ook voor vergaderruimte is het goed toeven in Novotel. Op slechts 10 min. van Rotterdam heeft u de beschikking over goed geoutilleerde vergaderzalen, die bij wijze van spreken op maat gemaakt zijn. Elke zaal is voorzien van airconditioning en u vindt er achtergrondmuziek en aansluiting voor T.V.-telefoon etc. Voor. 30 tot 150 personen heeft Novotel zalige vergaderruimte. Oe formule die het best bij u past vindt u bij. Hargaiaan 2 Schiedam Tel. 010-713322 telex 22582

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1976 | | pagina 3