9 i Hl I Kerstboom verbranding VRIJDAG 31 DECEMBER 1976 nC.IÉrJ» Bijnaam Rozentafel Baasje Val van roltrap proces-verbaal opgemaakt tc- door sneeuw 4 Wk s:.- Boerman (rechts) tussen de rozen hem een van medewer- kers. (foto Maurice Nelwan) Voor zes procent van de omzet, honderd gulden inschrijfgeld en hetzelfde bedrag als jaarlijkse contributie kunnen bloemenkwekers de verkoop van hun produkten overlaten aan de Coöperatieve centrale Westlandse snijbloemenveiling, kortweg de CCWS. fn een aantal immense hallen in Honselersdijk wordt iedere ochtend zo tussen half zeven en elf het spel van vraag en aanbod gespeeld. Per dag gaat er gemiddeld voor één miljoen aan bloemen om. Van de CCWS zijn praktisch alle Westlandse bloemenkwekers ltd. Eén van hen is Jan J. Boerman uit Naeldtoijk. Hij doet m rozen, heeft tienduizend vierkante meter glas. vier mensen in vaste dienst, een ruime bungalow, een rijpaard en een Volvo voor de deur. Op zijn 37e behoort hij tot de categorie welvarende tuinders. „Ik verdien een dïkbeiegde boterham'", zegt hij zelf. Omdat je het hele veilmggebeuren toch een keer mee moet maken om erover te vertellen, ontmoeten we Jan Boerman op een dinsdagmorgen om kwart over vijf. Hij ziet er fris en monter uit, net vanonder de douche vandaan en klaar voor een nieuwe dag. Wij gapen wat na en wensen ons terug fn bed. „Is het nou met vervelend, dat vroege opstaan iedere dag?" „Ach", zégt Boerman, „het hoort bij het vak. En het went wel, hoor. Je weet gewoon niet beter. Ik ga er ook niet extra vroeg voor naar bed. ai kan ik niet meer, zoals vroeger nog wei eens voorkwam, de hele nacht doorhalen". „Is uw vrouw nu ook al op?*' „Nee, die blijft lekker liggen tot een uur of zeven". „Dat is dus zelf ontbijt maken*5" „Kom nou, daar heb ik geen tijd voor. fk eet meestal een broodje op de veiling" Als we om half zes de aanvoerhal binnenrijden, staan er hier en daar al wat mensen uit te iaden. Allemaal rozenkwekers. De meesten kennen elkaar. Ze staan ten slotte bijna iedere ochtend zij aan zij, bekijken eikaars rozen, drinken samen koffie en bepraten de problemen Vooral in de herfst* en wintermaanden als het buiten nog donker is en koud, blijft men graag wat hangen. Het werk in de kas begint dan toch pas tegen achten. Boerman wijst wal bekenden aan. „Die daar. die jongeman, die is altijd eindeloos lang bezig met het opschikken van de bloemen. Van iedere soort moet er één doos open zijn zodat de keurmeester ze kan bekijken. Die bossen leg je er dus een beetje aardig in. Maar hij maakt daar een heel kunstwerk van, Daar is natuurlijk niets op tegen zolang je niet de ^liiiiiwiiiiiiiiiiiinimiiMiimiiiifiiiiiiiiuimiiiiiiitiiiijiiiiiiUiiininjinnimitiMiimitiiiiiiiHwiimimiiimiiiritiiiim^ cws emen I en de tuinder ^iiimiiiiiiinimiiiiiiiiiiiMimiuwtifiiiimiuiiimimmjiinHmiiiiMiiMiiiiiimiiiiiiiN allermooisten bovenop legt en de mindere bossen onder in een doos wegframmelt". „Komt dat vaak voor?" „Dat zal best wel eens gebeuren, ja. Ik heb zelfs wel eens gehoord dat iemand stro tussen de bloemen deed om de bossen dikker te laten lijken. Kijk, als je erop uit bent kun je de boel echt wel flessen. Maar uiteindelijk werkt het toch in je eigen nadeel. Het raakt op een gegeven moment bekend en dan is er opeens niet zoveel belangstelling meer voor je rozen. Daarom, ik geloof, dat dat soort trucjes wel tot de uitzonderingen behoren". En dan rijdt er een andere kennis binnen in een grote Amerikaan. „Daar heb je mijn rijke vriend", roept Boerman. „Die man verdient zo verschrikkelijk veel geld, dat is de rijkste tuinder van het hele Westland". Het blijkt een goedlachse veertiger die de toespelingen op zijn verdiensten al vaker heeft gehoord en er verder niet op ingaat. Tot een uur of zeven is da aanvoerhal min of meer gereserveerd voor de rozen. In allerlei kleuren, variëteiten, maten en wat er nog meer aan onderscheid te maken is. Jan Boerman heeft 2ich gespecialiseerd op de teelt van Mercedes- en Ufirane-rozen. De eerste soort is oranje-rood. de andere fel-roze. „Voor dat roze hebben we een bijnaam", vertelt Boerman „Welke dan?" vragen wij nieuwsgierig. Het blijkt een pijnlijke vraag. „Ja, eh dat heeft te maken met de dames die nogal op die rozen gesteld zijneen, nou iaat ik het maar zeggen, een hoeren kleurtje". Of er zijn heel veel van die dames of andere dames houden er ook van, want 2e worden naar alle landen van Europa geexporteerd. Dit in tegenstelling tQt de Mercedes-rozen, die voornamelijk naar Zweden gaan. Slechts een heel klein percentage, en dan noa voor het merendeel van ï,veede kwaliteit, blijft in Nederland. Die zijn dan te koop in de duurdere bloemenzaker*. Als Boerman zijn voorraad van die dag op de lopende band naar de veilinghal heeft gezet, stappen we weer in de auto om in de kantine koffie te gaan drinken. Na het licht en de drukte van de aanvoerhal is het vreemd om weer in het ochtendduister te komen. We hebben het gevoel al een hele dagtaak achter de rug te hebben terwijl het nauwelijks zeven uur is en de rest van Nederland pas heel voorzichtig één oog heeft opengedaan. In de huizen tegenover de CCWS is het nog donker. Aan de vaste „rozentafel" in de kantine wordt gebamzaaid. Wie verliest geeft een rondje koffie weg. „Als je het over een heel jaar zou nagaan komt het er waarschijnlijk op neer dat je ieder gewoon voor je eigen koffie betaalt, maar het doodt de tijd en het is een leuk spelletje", zegt één van de tuinders. Af en toe staat er ineens iemand op. Die weet of voelt dat dan zijn bloemen onder de klok komen en gaat kijken wat ze opbrengen. Voor de buitenstaander is het veilen nauwelijks te volgen. Het moordende tempo waarmee de partijen bloemen vandaag de dag worden verkocht, is niet bij te benen. De verkoper spreekt net zo vlug als een disc-jockey op Hilversum 111 en op het moment dat je van de keurmeester die een bos bloemen omhoog houdt, opkijkt naar de klok om te zien hoeveel daar nu voor wordt geboden, is de koop al gesloten. Op eén ding na, herinnert de CCWS van nu in niets aan de eerste veilingen die. pakweg vijftig jaar_ geleden, plaatsvonden in gebouw „De Coverin" in pceldijk. Op oude foto's is te 2ien hoe het daar toeging. Een handjevol mensen, donkere ruimtes electrisch licht was er toen nog niet en wat gammele tafels beladen met bloemen. Alleen de klok, volgens velen het prijsinstrument bij uitstek, is gebleven, Aan het ding zelf is natuurlijk heel wat veranderd, maar het principe is nog net als vroeger: de wijzer gaat van hoog naar laag en wie een partij wil kopen, zal dat als eerste kenbaar moeten maken. In de „Coverin" deed men dat door een hand op te steken; in de CCWS moet de koper een toets indrukken op een paneeltje in de bank voor hem. Daarmee stelt hij dan het elektronisch brein in werking dat de zaken verder afhandelt. Een aantal jaren geleden, voor de twee Aalsmeerse veilingen gingen samenwerken, was de CCWS de grootste bloemenveiling ter wereld. Wie de dagelijkse aanvoer in Honselersdijk ziet en daarbij in gedachte de miljoenen Aalsmeerse bloemen optelt, vraagt zich af waar het allemaal naar toe gaat. „Wij verbazen ons er ook wel eens over dat ze allemaal een baasje .vinden", zegt Jan Boerman. Toch is men, zeker m hei Westland, nu op het punt dat er niet nog meer bij moeten komen. In het verleden zijn er eigenlijk teveel tuinders van groente en fruit overgeschakeld op bloemen. Dat leek toen betere perspectieven te bieden. De afgelopen zomers is echter gebleken dat ook daar klappen vallen. Door de langdurige hitte waarbij de mensen liever buiten zaten dan binnen en dus ook geen bosje bloemen voor op tafel nodig hadden, kelderden de prijzen. Nu zijn er weer andere donkere wolken. De concurrentie bijvoorbeeld. Voor wat de rozenteelt betreft, moet men ernstig rekening houden met een land als Israël. „Daar komen schitterende bloemen vandaan", zegt Jan Boerman. Hij kan het weten want ze worden op de CCWS verkocht. Onderhands weliswaar en niet voor de klok, maar ze zijn er toch. Tot op heden heeft dat nog niet zulke grote gevolgen gehad omdat het om een gering aanbod gaat. Toch loopt er die ochtend in de aanvoerhal een exporteur rond die aankondigt straks ook even „bij die uit Israel" te gaan kijken". De CCWS heeft zich altijd met hand en tand verzet tegen het veilen van buitenlandse bloemen. „We zijn een coöperatie van Westlandse tuinders", vindt CCWS-voorzitter Enthoven, „en dat betekent dat we'in de eerste plaats Westlandse bloemen veilen en alleen als aanvulling wat buitenlandse produkten. Orchtdeeen uit Thailand, om maar iets te noemen. Die enorme hoeveelheden goedkope bloemen uit Afrika en Zuid-Amerika houden we echter bewust buiten de deur. We zouden 'onze eigen leden duperen als we die gingen veilen". In Aalsmeer tift men daar met zo zwaar aan, dat is veel meer een handelsveiling dan de CCWS. Toch zal men, wil men de concurrentie op een afstand houden, één lijn moeten trekken. Enthoven is daar een voorstander van en heeft Aalsmeer ook af benaderd. Maar wat hij, en vele tuinders met hem, het liefst wil is een systeem van minimum-prijzen zoals dat ook voor groente en fruit geldt Bij de EEG-top lijkt men daar vooralsnog echter weinig voor te voelen Een ander probleem dat de leden van de CCWS zwaar op de maag ligt, is de gestegen gasprijs Jan Boerman: „Ik denk dat ik volgend jaar zeker een ton kwijt ben aan verwarmingskosten en dan stook ik nog niet eens zo hard" Toch zal een tuinder als hij het hoofd wel boven water weten te houden Het zijn ook hier de kleine ondernemers die het moeilijk krijgen „Het komt zelden in de openbaarheid", vertelt hij, „maar er zijn genoeg kwekers die het niet langer kunnen bolwerken Meestal wordt de tuin dan overgenomen door een buurman of een familielid". „Je moet groot zijn om het te kunnen redden", meent Boerman. „En daar komt bij dat je tegenwoordig niet alleen verstand moet hebben van wat er zoal groeit en bloeit in de kas, maar ook een beetje zakelijk moet zijn Ik geloof dat er nog teveel tuinders zijn die hun bedrijf op wat amateuristische wijze leiden" De tuinder is manager ■geworden Maar in ieder geval hoeft hij met zoals zijn collega's in het buitenland die vaak met afgunst naar het Nederlandse veilingsysteem kijken, af te wachten tot er een koper komt. „Het is", zegt CCWS-secretaris Varekamp, ,,niet de klok die de veiling zo uniek maakt, maar de mensen die voor deze manier van zaken doen hebben gekozen. Een bord met een wijzer kun je overal ophangen, veilen kun je bijna alleen in Nederland". Oh ja, Boerman zijn rozen brachten 50 en 62 cent per tak op. XT 1 IjVlaardmgen De politie heeft gen de 15-jange S. H. K uit Vlaardmgen. De knaap gooide sneeuwballen tegen de ramen ,4a 'JV.Tmy.htP- Vlaardingen Vastgeklonterde sneeuw aan de onderkant vani de schoen is er de oorzaak van} dat de 52-jarige mevrouw H. D, F. uit Maassluis van de roltrapj' in de Hema is gevallen. Zij kwam met haar hoofd op de grond terecht. Na behandeling in het Holy-ziekenhuis kon zij echter naar huis terugkeren. anCCUrtUdJiC" itgai van woningen aan de Nachte gaallaan. Maasland Ook dit jaar heeft; de gemeente weer een kerst boomverbranding georgani seerd. De brandstapel wordt gevormd op het voormalige voetbalveld van MYY aan de Hofsingel. Op maandag 3 ja nuari en half zes zal het vuur worden ontstoken. Gedurende die dag is er vanaf 's middags drie uur gelegen heid kerstbomen in te leveren. Voor iedere ingeleverde boom wordt een nummer gegeven, die kans geven op een waarde bon van resp. vijfentwintig, vijftien of tien gulden. Tijdens de verbranding worden de nummers getrokken. SCHIEDAM Te bevragen 3an het Hoofdbureau van Politie te Schiedam, dagelijks van 09 00 uur tot 17-00 uur, behalve zater dag en zondag' één paspoort; blokfluit; hondepennmg, eén bus vütkleefstof bus verdun ner en plamuurmes; handschoen herensjaal, ring met sleutels, autos leute!, canvas tas mc-t spurtspullen, shirtjes. Te bevragen bi) de vinder1. Cocker spamei, dierentehuis Schiedami taard herder, dierentehuis Seine dam Bril, VVV kantoor. Over schit se straat 1, Schiedam Herennrd in koker, M Benektr, v. Swtndeosin gel 12, tel. 250451 Ring met sleutel- Lelieveld, Troelstralaan 26, tel 712745 Etui met sleutels, A J De von, Bart. VerhaJIenpIein 70, Be bifi da Autosleutels m etui, SandenK, Valcnusstraat 72, Schiedam Dames handschoen, Troost, E van Beynum laan 16. Schiedam. Regenbroek. J v d Baan, Dorpsstraat 16, Schiedam Herenhandschocn. Houtbrakeck ff r. Hendrikstraat 33a. tel Handschoen, v Kessel, V H V« gen straat 60, Schiedam Een bu&ei. J. A vd. Loo, Schiedamseweg Schiedam Kondc penning. v yup. Lekstraat 8b. Schiedam Hondepen ning. v.d Hamer, Rozenbvrngsc-str^ 25. Schiedam K»demngrtp Mevr Kloos, Vlaardmgerdiik 1756, Scnieu dam Kinderaimbandje met vfhj plaatje. Heesbeen, Dsztplem 715355. Kinderhorloge. Mte! rrenkelpad 12, Schieda 10045

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1976 | | pagina 4