Walter van Ginneken,
van commissaris „1©F9
tot schouwburgdirecteur
ewoners
choonmaker
GOM betreurt
bewonersklacht
f Blokje
m
DONDERDAG 14 APRIL 1977
Een kwart eeuw Stadsgehoorzaal j
VD/SCJWW 3
In de stadsgehoorzaal
heeft hij een vaste
plaats, een klapstoeltje
naar een van de uitgan
gen. Tijdens de voor
stelling volgt hij niet
alleen de uitvoering
maar let ook nauwkeu
rig op de reacties van
het publiek. Een ent
housiaste zaal doet hem
goed. Een klein deel van
de ovatie van de zaal
ervaart hij als voor hem
zelf bestemd. Het is me
weer gelukt een goede
artiest te pakken te
krijgen, denkt bij dan
stilletjes.
Walter van Gïnneken (57), di
recteur van de Vlaardingse
Stadsgehoorzaal is een sympa
thiek en gemakkelijk prater.
„Soms valt het tegen", zegt hij.
„Zoals die keer dat er maar
vijftig plaatsen bezet waren.
De cabaretière, die optrad, zag
het tijdens de pauze niet meer
zitten. De deed. er maar wat
laconiek over en wist haar te
1 overreden het programma
I voort te zetten. In werkelijk-
1 heid kan je op zo'n moment
I wel door de grond zakken.
9 Daar sta je nou als schouw-
H burgdirecteur met vijftig man
H In de zaal".
g Eén keer was het nog erger,
a om precies te zijn: niet één
plaats bezet. Toen gelastte
Walter van Gïnneken de voor
stelling maar af. De artiesten,
die wel werden uitbetaald, ver
trokken met een illusie armer.
Een zwarte dag in het leven
van de schouwburgdirecteur.
Vervroegd pensioen
Dertien jaar geleden kwam
Walter van Gïnneken als eer
ste man van de Stadsgehoor
zaal in Vla ardingen. Hoe hij
aan deze baan komt, is een
verhaal apart Tot 1963 woon
de en werkte hij in Djakarta
en Singapore als chef van de
civiele dienst van de Konin
klijke Paketvaart Maatschap
pij. In zijn functie had hij
meer dan honderd schepen on
der zijn beheer. Het getij keer
de en de maatschappij moest
de vaartuigen stuk voor stuk
van de hand doen en zo werd
zijn baan uiteindelijk overbo
dig. Eenmaal terug naar Ne
derland bemerkte hij dat alle
betere banen in het bedrijf
inmiddels bezet waren. Omdat
tropenjaren dubbel tellen kon
hij met vervroegd pensioen
gaan. Walter van Gïnneken
was toen 43 jaar oud.
„Een moeilijke tijd", zegt hij.
„We woonden in een duur ge
meubileerd huis in O verveen.
Acht maanden ben ik toen
I naar werk gaan zoeken. Eerst
I in de scheepvaartsector, daar
1 kwam ik immers vandaan, la
ter solliciteerde ik overal op,
zo ook naar directeur van de
Stadsgehoorzaal. Net op het
moment, dat ik een aanbieding
op zak had, werd ik voor een
gesprek in Vlaardingen uitge
nodigd. In de trein onderweg
heb ik me suf gepiekerd wat
ik hen allemaal moest vertel
len. Tenslotte had ik geen en
kele ervanng op dit gebied.
Het toeval wil, dat ik in Singa
pore hd was van de commissie
„lol" van de Nederlandse ver
eniging, die de nodige festivi
teiten moest organiseren.
Afijn, dat feit buitte ik flink
uit met als gevolg dat ik werd
aangenomen. Toen ik begon
wist ik van geen toeten of
blazen af m dit vak. De kennis
over het een en ander kwam
vanzelf aanwaaien".
Eren goeie maatjes
Hoogtepunt tot nu toe in de
dertienjarige directietijd van
Walter van Gïnneken be
schouwt hij zeil de festivitei
ten, gehouden in het kader
van het 700-jarig bestaan van
de stad Vlaardingen. „Even
goeie maatjes", heette de re
vue, die door uitsluitend ama
teurs in Vlaardingen na veel
zwoegen tot stand kwam. Wal
ter van Gïnneken was er de
zakelijke leider van. In feite
heeft hij er vijf jaar werk aan
gehad wat betreft de ideeën
en voorbereidingen.
„Het werd een deel van mijn
leven", zegt hij er lachend
over. „We plaatsten een aantal
advertenties in de kranten
waarin om tekstschrijvers,
componisten, technici, deco
rontwerpers en noem maar op
werd gevraagd. De reactie was
enorm. Iedereen schreef een
bepaalde scène, die werd dan
door een coordinator bijeen
gevoegd. Alle onderwerpen
gingen over Vlaardingse za
ken, die uit het gemeentear
chief waren opgedoken. Om
geld van de gemeente te krij
gen stelde ik een begroting op.
Toen we emge tijd aan het
werk waren kreeg ik het toch
wel wat benauwd; het dreigde
me boven het hoofd te groeien.
Aan kosten schatten we de
zaak toen op vijfendertigdui
zend gulden, voor tien voor
stellingen. Voor de zekerheid
heb Lk dat bedrag toen maar
verdubbeld- Tot noijn stomme
Het is bijna vijfentwintig jaar geleden, dat de Vlaardingse
Stadsgehoorzaal in gebruik werd genomen. Om precies te zijn:
op 28 april heeft Vlaardingen gedurende een kwart eeuw een
schouwburg.
De Culturele Raad wil dit heugelijke feit met ongemerkt voorbij
laten gaan. Naar aanleiding van het jubileum zal op vrijdag
29 april de voorstelling „Led in de schemering" met onder
I anderen Paul Steenbergen en Ellen Vogel worden vertoond. Na
de voorstelling is er gelegenheid om nog een borreltje in de
wandelgangen te drinken, te eten en een dansje te maken.
Eerder die dag - van half vijf tot zes uur - wordt er m de
wandelgangen van de Stadsgehoorzaal een receptie gehouden.
e Walter van door
Ginneken Chris van Bremen
verbasing gmg de commissie
cultuur akkoord op voorwaar
de natuurlijk dat er geen cent
wmst in zat. Daar moest dan
de toegangsprijs op aangepast
worden".
„Het werd al met ai een enorm
succes. Di speelde er zelf ook
een rol in mee. Uit het ge
meentearchief bleek, dat er
vroeger een pont was over de
oude haven. Toen de gemeente
besloot er een brug aan te
leggen, voelde de veerman
zich in zijn bestaan natuurlijk
bedreigd. Nuu, daar hadden
we dan een scène voor in de
revue in de vorm van een
smartlap en ik speelde de pon
tjesbaas. Het mooie van dat
alles is, dat niemand mij her
kende. Na de scène verkleedde
ik me snel en zat weer tussen
het publiek. In de pauze hoor
de je de mensen zich afvragen
wie de rol van de pontjesbaas
nou eigenlijk speelde. Een
prachtige ervanng was dat".
Het gevolg van de succesvolle
revue „Even goeie maatjes" is,
dat Walter van Gïnneken bij
velen de bijnaam van .maat
je" of „pontjesbaas" heeft
Voor iedereen
Zoals Walter van Ginneken er
nooit spijt van heeft gehad de
baan te hebben geaccepteerd,
heeft de gemeente geen enkele
reden het te bereuren hem
voor die functie te hebben
aangenomen.
We kunnen gerust stellen, dat
Van Ginneken het culturele le
ven in Vlaardingen een flinke
schop omhoog heeft weten te
geven. Toen hij in Vlaardingen
kwam werden gemiddeld acht
voorstellingen per jaar gehou
den. Die werden georgani
seerd door het Vlaardmgs
Kunst Centrum. Om de voor
stellingen btj te wonen moest
men lid zijn van het VKC.
Walter van Ginneken verzette
zich van het begin af tegen die
regeling. Voorstellingen in de
Schouwburg moeten zonder
beperkingen toegankelijk zijn,
zo luidde zijn stand punt Een
maal een beetje wegwijs in de
Nederlandse theaterwereld
nam Walter van Ginneken zelf
de organisatie ter hand. Al
gauw overvleugelde hij in aan
tal de door het VKC georgani
seerde voorstellingen. Hij ver
gemakkelijkte de entree in de
Schouwburg door populaire
artiesten te laten optreden.
„Een schouwburg alleen voor
de elite ts een kwalijke zaak",
stelt hij. „Ook zonder een
kaartje te kopen betalen we
immers allemaal via belastin
gen aan de schouwburg".
Het aankomende seizoen wor
den er dertig openbare voor
stellingen gegeven. In de
Stadsgehoorzaal met zeven
honderd zitplaatsen worden er
gemiddeld vijfhonderd per
voorstelling bezet De ver
scheidenheid van bezoekers is
groot. Alle lagen van de bevol
king vertonen ach, van jong
tot oud.
„Vooral jongeren interesseren
zich in toenemende mate voor
het theater", constateert de di
recteur van de Stadsgehoor
zaal. „Dit komt voornamelijk
doordat hen de laatste jaren
veel wordt geboden. Neerlands
Hoop, Seth Gaaikema, Tekst-
pinment, de cabaretgroep Ivo
de Wijs zijn de trekkers bij
uitstek voor de jeugd. Dat ver
schijnsel kenden we vroeger
natuurlijk met".
Walter van Ginneken praat
hierover alsof hij nooit in een
ander vak heeft gezeten. De
weg in de theaterwereld vond
hij dankzij de persoonlijke be
langstelling die hij aan de dag
legde. In zijn vnje uren be
zoekt hij graag andere theates
waar hij voorstellingen ziet,
die hij in overweging neemt
om ze naar Vlaardingen te ha
len. Met de vereniging van Ne
derlandse schouwburgdirec
teuren toog hij enkele jaren
geleden naar Moskou. Dat viel
net in een tijd. dat de gemeen
te het aantal buitenlandse rei
zen ter discussie stelde van
haar personeelsleden. De reis
betaalde Van Ginneken toen
maar uit eigen zak. Over één
aspect m zijn werk maakt hij
zich echter wel eens zorgen:
„Ik ben nu zevenenvijftig jaar
oud. De toneelprodukties -
vooral voor jongeren - nemen
de laatste tijd zo'n hoge vlucht
dat ik me wel eens afvraag of
ik nog voldoende met die ont
wikkelingen mee kan gaan. Zo
wil ik toch wel een vraagteken
zetten achter sommige vormen
van modern theater".
Dat Walter van Gmneken zich
daar tot nu toe nog geen zor
gen over hoeft te maken, blijkt
wel als hij zijn persoonlijke
voorkeur noemt: „Neerlands
Hoop".
Vlaardingen De bewoner* van de EleifiitiiMfUt un de pera
lijn boos op de scbowTffiikeryva» -GOMr bv, de'- Gebog
Onderhoud Maatschappij ia"Schiedam. Ordanfi is de amandel
»e' ^hooMoaak vergoeding verhoord !aaar
iden vijf tij. Dat betekende dat de flatbewoner*
den méér moeten paa betaiö».
rklafeh.de bewo
Uit onze krant van vrijdag 8 april
Vlaardingen Het Schiedamse
- schoonmaakbedrijf GOM bv
betreurt het dat bewoners van
r de Elementumflat aan de Rem
weg in Vlaardingen hebben ge-
klxagd over het werk van
GOM. De bewoners moeten per
maand meer gaan betalen voor
de diensten van het schoon
maakbedrijf. „Dat vinden we
heus geen ramp," stelde men,
„maar cfan moet gj- Wel worden
schdóngemaakt!"
GOM-directeur E, A Coüignon
hoopt dat de klacht zo spoedig
mogelijk verholpen zal worden.
Hij vertelt: „lk heb contact Op
genomen met het gemeentelijk
woningbedrijf, die de woningen
beheert De opdracht voor het
onderhouden van de Bemweg-
flat hebben wij namelijk gekre
gen van het woningbedrijf. Men
bleek echter nog met op de
hoogte van de klacht
De heer Collignon vervolgt: „Het
lijkt me voor de hand liggen
dat de bewoners hun gneven
doorspelen aan het gemeente
lijk woningbedrijf. Zij kunnen
dan gelijk te horen krijgen wat
er eventueel gedaan kan wor
den."
via mist. Er zijn name
lijk al diverse keren ko
nijntjes gebracht die wa
ren gevonden en het is
reeds enkele malen ge
beurd dat ook zij weer
naar hun eigen baas te
rug zijn gegaan. Op 3
april zijn er nog twee
gevonden cavia's naar
het Dierentehuis ge
bracht die inmiddels
voor gezinsuitbreiding
hebben gezorgd, want
vorige week donderdag
verblijdden zij het Die
rentehuis met 2 jongen.
Er zitten ook nog 4 grote
en zeven kleine ham
sters die naar het die
rentehuis gebracht zijn
omdat de vader des hui-
SIGNALEIVIENT:
Naam: onbekend
Ras: bastaard
Geslacht: manne
lijk
Leeftijd: ongeveer
1 jaar
De hond van deze week
gedraagt zich als een
clown. Toen hij uit zijn
kennel moest om een fo
to van hem te maken
ging hij achterin zijn
hok zitten en maakte de
gekste bokkensprongen
en trok een gezicht van:
„Zie jij mij nou maar
eens te pakken." Einde
lijk lukte het dan, maar
een foto maken was al
leen mogelijk wanneer
hij werd opgetild want
alleen dan was hij even
rustig. Zodra hij weer
op de grond stond begon
hij weer met zijn ookke-
sprongen. Van deze
clown weten wij helaas
niet veel. Hij liep in zijn
eentje op het dr. N ibaut-
plein te „winkelen" en is
toen na een telefonische
medeceling van een der
omwonenden door de
Dierenbescherming van
Kleur: beige wit
Beharing: golvend
straat gehaald. Eerst in
de hoop dat zijn baas
alsnog op zou komen da
gen maar die heeft niets
meer van zich iaten ho
ren. Waarschijnlijk heer
lijk op vakantie. Nu
wordt dus getracht hem
in een nieuw en beter
gezin te plaatsen die wel
bezorgd is om zijn huis
dier, Het is aan te raden
om zodra men zijn huis
dier mist, hetzij hond,
kat, konijn of cavia di-
rekt het Dierentehuis te
bellen. Het telefoonnum
mer van het Dierente
huis Hargahoeve aan de
Sportiaan 2 te Schiedam
is 71.41.51. Dus ook wan
neer u uw konijn of ca-
zes bang voor de dier
tjes was. Ook voor al
deze dieren wordt nu
een dierenliefhebber ge
zocht die een of enkele
van deze diertjes graag
wil verzorgen. Deze dier
tjes zijn af te halen te
gen een vrijwillige bij
drage in de pot voor de
zwerfdieren.
