„Het leek een
zwem vierdaagse
te worden"
RaketDe Hoogwerf en Waterloo pakken weer
VRIJDAG 22 JULI 1977
Jan van van Hoek: één van de
FEEST
Chris Aartsen: „Misschien volgend jaar gescheiden'"
VD/SC/WW 6
„Ja, uit het Westland en Delft,
die kant op, komen er erg
veel", vertelt Olaf Schreu
der, lid van de Centrale Ad
ministratie (12 personen) en
aangesloten bij de afdeling
wandelen van Poeldijkse
sportvereniging Verburch,
We noemen er een paar: het
duo Alserageest uit Waterin
gen (tweede keer), ELArink
(Delft, eerste keer), J. Sluis
(Delft, eerste keer), Jan
Meyer (Poeldijk, vierde
keer), Wim Luiten. (Poeldijk,
zesde keer), Martin Sleegers
(Poeldijk, negende keer) H.
van Meurs (Delft, tweede
keer), W. van Spelden (Hon-
selersdijk, tweede keer),
M~Meys (Delft, tweede keer),
M. Lonkhuizen (Hook van
Holland, elfde keer). A van
Eyk-Schenk (Vlaar dingen,
19e keer), D. Ouwens (Schie
dam, derde keer), F. Mustert
(Maassluis, 16e keer).
We kunnen nog veel langer
doorgaan met het opnoemen
van namen die vermeld
staan op de lijst waarop alle
deelnemers staan vermeld.
S treekwandelaars genoeg
daar in Nijmegen waar de
deelnemers worden gesterkt
door het ontzettend grote
aantal kijklustigen, die bij
het zien van „bijzondere
exemplaren" de handen
spontaan op elkaar brengen.
Wat ze bijvoorbeeld kunnen
doen voor Delftse brand
weercommandant Jan van
den Hoek die voor de 31ste
keer had ingeschreven en na
de tweede dag wist te mel
den, dat het bier na afloop
nog best smaakte. „Ieder
jaar maken we er met het
zelfde stel een feest van.
Maandag leek het een zwem-
vieraaagse te worden, maar
tot nu toe is dat gelukkig
best meegevallen. Al had het
voor mij wel warmer mogen
zijn. Een hoop mensen krij
gen last van spierpijn, Je
kan niet „effen" gaan zitten.
Daarvoor is het te koud".
Van den Hoek zal het best
redden. Trouwens de mees
ten wel die ook de derde
weten te voltooien, Want op
de vierde dag is er voor de
deelnemers-op de beruchte
inhaaldag, voldöende do
ping. „Gevoed" door de dui
zenden mensen langs het
parkoers die hun waarde
ring voor de doorzetters in
bloemen en applaus omzet
ten.
Een andere Delftenaar, Nico
van der Krogt, voor de
ventiende keer in koers op
het Evenement van de Ko
ninklijke Nederlandse Bond
voor Lichamelijk Opvoe
ding, klaagt over peespijn.
„Of ik deze vierdaagse niet
voltooi?." mompelt hij ver
ontwaardigd, „dan ken je
mij zeker niet". Dus alweer
één deelnemer die vastbera
den aan de laatste etappes
begint. Naaldwijker Herman
Wulf wandelt voor de eerste
keer vier keer vijftig kilome
ter: „Je wordt eigenlijk ge
holpen door de toeschou
wers. Dat maakt deze vier
daagse zo aantrekkelijk.
Hoeveel ik dan train. Nou,
niet speciaal hiervoor, maar
we zijn wel iedere zaterdag
bezig".
„We" zijn leden van de Naald-
wijkse wandelsportvereni
ging Comtu-Westland.
Waarvan ook Nol van der
Heul deel uitmaakt. Hij wan
delt voor de tweede keer
mee. „Maar ik heb er de
laatste weken weinig voor
getraind. En dat gebrek aan
oefening voel je wel. Een
paar keer meer rusten helpt
Uitlopen?. Ja, doe doe ik
zeker, wat dacht je dan".
Tol
Het zijn inderdaad de onge
traind en die op zo'n tweede
dag de tol moeten betalen
voor de inspanningen van de
eerste dag. „Ze denken dan:
het gaat eigenlijk best en
lopen te hard van stapel. Op
de tweede dag hebben ze
veel pijn, komen net aan, of
geven op". Nee, de „begin
ners" mogen zeker niet te
licht denken over het wan-
delgebeuren dat na 60 jaar
is uitgegroeid tot een folklo
ristisch gebeuren van de eer
ste orde en waarvoor erg
veel mensen een „dagje-uit"
reserveren.
Om te zien hoe die dapperen
het er op de 30,40 of 50
kilometer vanaf brengen.
Olaf Schreuder weet hoe het
is de deelnemers te begelei
den. „Je maakt rare dingen
mee. Zo was er een of ande
re gekke Canadees die
rechtstreeks van Schiphol
kwam om zich in te laten
schrijven. En daarnaast al
lerlei problemen van men
sen die per se iets willen
vragen- Vrijdags maak je
het vooral mee dat ouders
kinderen kwijt zijn of an
dersom. -
De 152 mensen die hun mede
werking verlenen aan de or
ganisatie van het vierdaag-
sefeest, weten wat er van
hen wordt verlangd. De or
ganisatie gaat er dan ook
prat op dat er weinig klach
ten zijn. Zeker niet van de
deelnemers die hun presta
tiedrang na vier dagen al
dan niet bevredigd zien.
Olaf Schreuder: „Je maakt
het mee dat mensen, weken
moeten bijkomen van de
pijn die ze hier hebben gele
den.
o Afstempelen
bij aankomst
Sommigen heb
ben het leunen
op het hekwerk
beslist nodig
o De familie Riezebos in retraite op de camping
het oosten des lands deel. Overi
gens voor de tweede keer al dat
Genït met vrouw, dochter Joke en
zoons Gert en Kees met de caravan
op camping De Kwakkenberg
staat. Want ook bij de jubileum- Hand in hand meedoen aan de
vierdaagse (de zestigste) was De vierdaagse
Lierse familie present,
Nijmegen - Ja, ja het Westland heelt
een primeur in Nijmegen. Daar,
waar zo'n vijftienduizend tippe
laars hun beste beentje voorzetten,
kan de tuin van Europa bogen op
vertegenwoordiging van de groot
ste familie. Het gezin Riezebos uit
De Lier neemt vijf „man" sterk aan
het Vierdaagse wandelgebeuren in
Vanuit hun „huis op twee wie
len" is het vier dagen lang
vroeg opstaan en per auto
naar de startplaats bij Con
certgebouw De Vereeniging,
waar de allervroegsten al
anderhalf uur voor het ver-
trektijdstip staan te trapelen
van ongeduld. Waaronder
veel Regionalen. Want naast
de 27 nationaliteiten die het
wandelspektakel in Nijme
gen en omgeving zo'n bont
karakter meegeven, leveren
ook tippelaars uit „eigen
streek" een niet geringe bij
drage.
door Elbert van den Berg
@09
Woudenberg Na LJsselstein en Heeswijk-Dinter volgde Wou
denberg. Een lieflijk plaatsje aan de rand van de Veluwe
waar een klein gedeelte van de deelnemers aan de nationale
zwemkampioenscbappen, die afgelopen week in Amersfoort
werden gehouden, figuurlijk hun tenten hadden opgeslagen.
Figuurlijk, want de afvaardi
ging van onder meer het
Delftse Raket, het Lierse
Waterloo en het Naaldwijkse
De Hoogwerf waren een
week lang ondergebracht in
een tot kampeerboerderij
omgebouwde hoeve. Wat in
hield dat de deelnemers en
begeleiders hun eigen ma
tras en onderstel mee moes
ten brengen. Geen luxe voor
de aankomende zwemster
ren, maar wel omstandighe
den die zouden moeten lei
den tot goede resultaten op
de zwemkampioens chap pen.
Want het is begrijpelijk dat
het „begeleidingskamp"
daartoe was opgezet.
Niet alle zwemsters en zwem
mers imponeerden door goe
de tijden. Reden ook voor
sommige „leiders" om hun
Wenkbrauwen te fronsen
wanneer het kamp in discus
sie wordt gebracht met het
oog op de mindere resulta
ten. Al gaan de meesten toch
niet zo ver dat zij daar alle
schuld op willen schuiven.
Zoals Joop van der List die
niet begrijpend de schou-
door
Elbert van den Berg
ders ophaalt wanneer de
matige tijden van dochter
Astrid ter sprake komen. De
Raket zwemster stelde teleur
op de nationale kampioen
schappen, danig teleur zelfs.
Joop van der List: „Zo goed
als het op de Kringkam-
pioenschappen ging, zo
slecht was het hier. Waar-
door dat komt? Niet te ver
karen. Wellicht dat het de
spanning is geweest. En mis
schien dat de brief van de
KNZB te vroeg gekomen is.
Daarin werd zij er op gewe
zen in aanmerking te komen
voor uitzending naar Enge
land, mits de tijden op de
nationale goed zouden zijn.
Daardoor is die spanning
volgens mij nog groter ge
worden"
Opgewekt
Hij is niet de enige teleurge
stelde in de Woudenbergse
boerderij. Maar er zijn ook
opgewekte gezichten. Bij
voorbeeld van de kant van
de Rotterdamse clubs. In to
taal zijn er 35 zwemmers en
zwemsters in de kampeer
boerderij, want naast de
Delftse/Westlandse clubs
zijn er ook Rotterdammers
en het Hidderkerkse Posei
don '59.
Trainer C, B. Geuvers (Posei
don) maakt het kamp voor
de eerste keer mee. Zijn
groep bestaat uit vijf deelne
mers. „En dat was er vorig
jaar nog maar één", vertelt
hij trots. „Maar wat het
kamp betreft, ja, het bevalt
me wel. Alleen ben ik van
mening dat je zoiets eerder
moet betrekken. Nu is er
voor de jongens en meisjes
te weinig tijd om zich aan
te passen. Je weet net hoe
het gaat: voor de mees ten is
het nieuw, ze slapen de eer
ste nacht niet best, maar
moeten toch de volgende
dag het water in. En dat is
wel degelijk van invloed op
de prestaties. Nee, het is nog
niet zeker of we volgend
jaar weer zoiets doen. Dat
moet eerst intern worden be
sproken.**
Ook De Hoogwerf en Waterloo
zijn voor de eerste keer op
Dries Peute: „Je hebt zo ongeveer per dag twee keer
een kwartier om jezelf te luchten."
gen en daarom zal De Hoog
werf het het volgend jaar
zeker overdoen. Maar dan
wellicht met een grotere
groep alleen van onze ver
eniging op een eigen kamp.
Want de groep die we nu
hebben is niet té groot, maar
door de opzet van de kam
pioenschappen geeft het wel
een rommelig karakter.Het
is in verschillende groepen
eten en trainen. Daardoor
ook krijgen de kinderen wei
nig gelegenheid tot ontspan
ning."
Het lierse Waterloo is slechts
vertegenwoordigd door één
zwemmer: Dennis van Schie.
Die wordt begeleid door
trainster Bertie Vosselman.
Zij: „Ja, Waterloo staat be
slist achter dit initiatief. Dat
blijkt ook wel uit het feit dat
de technische commissie, die
tussen haakjes uitstekend
werk heeft verricht, speciaal
uit Friesland komt om naar
de wedstrijd van Dennis te
komen kijken. Dat zegt ge
noeg."
Opperhoofd
„kampweek." Naaldwijkse
trainer Chris Aartsen: „Zo'n
kamp is zonder meer goed.
De resultaten vallen niet te-
Al die trainers en begeleiders
staan onder leiding van „op
perhoofd" Dries Peute. De
Hoekse trainer verblijft hele
dagen in het zwembad en is
ongetwijfeld blij dat het nu
achter de rug is. „Ja, voor
de begeleiding zijn het lange
dagen. Je hebt zo ongeveer
per dag twee keer een kwar
tier om jezelf te luchten. Wat
ook komt door het ontzet
tend grote aantal valse
starts. Niet de schuld van de
starter maar van de'deelne
mers. Volgens mij moeten ze
het reglement veranderen.
Zwemmers die te vroeg weg
gaan vijf seconden erbij ge
ven. Dan is het snel afgelo
pen."
Onbewust krijg je op zo'n
kamp toch de indruk dat de
ouders (of trainers) zich de
slechtere resultaten meer
aantrekken, dan de zwem
mers of zwemsters zelf. Peu
te: „Soms wordt er door ou
ders ook verkeerd gerea
geerd- Want wat gaat er in
zo'n kind om? Wat voor
spanning? Het zijn toch al
tijd nog de nationale kam-
pïoenschappen. Als je je
daarvoor hebt geklasseerd,
dan is dat al een prestatie
op zich. Nu krijgen de eerste
drie een medaille maar wat
mij betreft mogen alle fina
listen zo iets krijgen. Daar
om ook mogen ouders niet
verkeerd reageren. En als
dat gebeurt, dan vertel ik ze
dat ook wel."
Voldoende kenners in het
kamp in Woudenberg waar
het zwemmen als hoofdpunt
op de weekagenda staat en
waar dan ook volop wordt
gediscussieerd over het wet
en wee van deze sport Aart
sen en Peute kunnen zich
bijvoorbeeld dan knap op
winden over „Rotterdam."
Peute: „Het is een schande
hoe het beleid ten aanzien
van de sport wordt doorge
voerd. Het is alleen sportie
ve recreatie, daarnaast
houdt het op. Natuurlijk
sportieve recreatie is goed
maar je moet er vanuit
gaan, en dat geldt ook voor
het nieuwe bad in Delft, dat
iedere tak van de zwemsport
aan bod moet kunnen ko
men. Daarmee moeten ge
meentes goed rekening hou
den." Aartsen: „Kijk hier
naar het zwembad in
Amersfoort De samenwerk
ing tussen vereniging en
zwembad en gemeente is uit
stekend. Wat wel inhoudt
dat het bezoekersaantal met
15 procent is gestegen. En
dat is toch wel een positieve
uitzondering op de rest Met
andere woorden: het kan
weL"
