SCHIEDAMSCHE COURANT I I ïii riette vol gende week feer thuis Gemeente archief is vee te klein 1 takelaa v u iet praten met bewoners I orter wachten voor bedrij ven Oost helpt met schade claims Jacob in Drenthe Twijfels rond dode?j k ongeval Een spaak in ?t wiel Moeder Ria Blokland: In één woord geweldig Excuses Knelpimtenhwean 0rs Reinier voor vergunningen Donderdag 25 augustus 1977. ONAFHANKELIJK DAGBLAD - I02dc jaargang no. 25903 4 pagina's Broersvest 3 - telefoon administratie 268091 - redactie 262566 - klachtendtenst 144144 SCHIEDAM EN KETHEL Bazel Henriette Blokland komt dinsdag of woensdag naar huis. Vandaag zullen de ouders van het Vlaar- dïngse meisje kontakt opne men met de ANWB in Den Haag- Deze onverwachte maar ongetwijfeld vreugde volle mededeling deed prof. André Levy op een perscon ferentie na afloop van een gesprek met de heer en me vrouw Blokland. Dokter Levy is de behande lend geneesheer van Hen riette. Nadat de heer Blo kland een verklaring van geen bezwaar had getekend vertelde de arts gisteravond dat het genezingsproces zeer voorspoedig verloopt. Zo goed zelfs dat hij het verant woord acht Henriette med o volgende week uit het zie kenhuis te ontslaan voor verdere behandeling in Ne derland. Voorts deelde de geeesbeer mee dat straks van de hoofdwonden niets meer te zien zal zijn. Een plastisch-chirurgisehe in greep is daarvoor echter wel noodzakelijk. Vandaag is Om hun emo ties te bedwin gen zochten de heer en me vrouw Blokland na hun eerste bezoek aan Henriëtte hand in hand steun bij elkaar Bazel Het Kanlonsspital in Bazel heeft zijn excuses aangeboden voor de per soonsverwisseling tussen de Zwitserse leerling-ver pleegster Ruth Haberthür, die begin augustus onder de naam van de 16-jarige Vlaardingse Henriette Blo kland in Rotterdam werd gecremeerd. De laatste zelf ligt sinds een ernstig auto-ongeluk, waarbij beide meisjes be trokken waren, in het Ba- zelse ziekenhuis te herstel len van haar verwondin gen. „Wij kunnen nog steeds niet begrijpen hoe de ver wisseling is ontstaan", al dus onderdirecteur Kurt Herzog. Volgens de Zwitserse poli tie leken de beide meisjes ongeveer even oud en ze leken bovendien op elkaar. Ze werden beiden na het ongeluk binnengebracht op de afdeling .intensive care' en daar moet de verwisse ling gebeurd zijn. Het echtpaar Haberthür dat drie weken lang in het ziekenhuis bezocht, mocht al die tijd nooit dicht ge noeg bij het bed komen om te kunnen zien dat het meisje hun dochter niet was. Henriette begonnen op kruk ken te Ieren lopen, maar ook dat zal over enige tijd niet meer behoeven. Inmiddels ligt het meisje op zaal, een duidelijk teken dat het haar goed gaat. Mevrouw Ria Blokland heeft er eigenlijk maar één woord voor en dat is „geweldig". Verlost van alle zenuwen laat zij er op volgen, dat een slopende dag een gelukkig einde heeft ge kregen. Eerder had zij onze krant verteld dat ze erg had opgezien tegen het weerzien met haar dochter. „Ik stond te trillen op mijn benen", zo zei. zij. „Even sloot ik mijn ogen toen ik de kamer bin nentrad. Toen ik ze weer open deed zag ik haar di rect, ik hoorde haar stem. Pappie, mammie, zijn jullie daar. Ik heb zo vreselijk naar dit ogenblik verlangd. Mijn god, ik wist niet meer wat er gebeurde. Mijn ogen liepen vol, dat is toch niet erg". Ook Ton Blokland had het er erg moeilijk mee, zo zei hij ons later. „Ik was blij dat ik niets hoefde te zeg gen. Ik had het niet gekund. Die lieve schat voerde het woord..,.,.. Het is ongeloo flijk. Waar heb ik het alle maal aan te danken. Maar we hadden een verschrikke lijk medelijden met de ou ders van Ruth (het Zwitserse meisje dat blijkt te zijn om gekomen, red.). We zullen via meneer Van Son probe ren contact met die familie van het overleden meisje te krijgen". Er is inmiddels heel wat afgepraat in het kleine ziekenzaaltje op de tweede verdieping van het streekziekenhuis. De ca deautjes die moeder Ria had meegenomen zullen nog even in haar tas moeten blij ven. De zuster is onverbid delijk en niet geheel ten on rechte. Henriette, Jetje voor haar naaste familieleden en haar hartsvriendin Jacqueli ne die het ongeluk op de beruchte zondag met slechts enkele schrammen heeft overleefd, is enkele malen geopereerd. De zwaarste daarvan was wel de herse noperatie door prof. Levy, een van de vooraanstaande neurochirurgen in Zwitser land. Men is in het zieken huis verschrikkelijk bang dat er weer iets fout zal gaan. Ook tijdens de bezoe ken hout men streng de hand daaraan. „Ik leek wel een dokter zo met die rare jas aan", 2egt een wat opge luchte vader Ton. Hij pakt nog eens een sigaret uit zijn bijna lege pakje. De zoveel ste van vandaag. „Ria en ik zijn altijd matige rokers ge weest, maar daar is niets van overgebleven", zegt hij. „Dat komt hoop ik wel weer terug". Moeder Blokland schiet iets te binnen en zegt: „Zou je namens Henriette alle vrienden via de krant willen groeten?" En dan volgt een hele waslijst met namen. De vrienden en vriendinnen van de tennis club op sportpark De Vijf sluizen, de buren, de harts vriendin Jacqueline, alsme de Aad en Jeroen, Monique en Carol a allen klasgenoten van het Prof- Casimircolle- ge. Ze hebben namelijk een van harte beterschap-kaart meegegeven aan de ouders van Henriette, maar deze mocht niet worden afgege ven. Op de kaart stond „Lie ve Henriette, fijn dat je weer gauw terugkomt We komen je dan zo spoedig mogelijk opzoeken, van harte beter schap". „Ik begrijp werke lijk niet dat die kinderen zo snel op de hoogte waren van het feit dat Henriette weer in leven is", zegt mevrouw Blokland. „Trouwens", zo vervolgt zij, „mijn man en ik zijn de laatste dagen aldoor en overal buiten spel ge zet..." En, voorzichtig la chend: „Vaak ook een leu gentje om bestwil. Maar dat hebben mijn man en ik best begrepen. Ze hebben alle maal geprobeerd ons zoveel mogelijk te sparen en ik mag van deze plaats ook best een compliment geven aan het adres van de Vlaar dingse politie. Die heeft voor ons alles in scène gezet". En ze rakelt op:„Mijn zoon Wil lem moest onverwacht op zakenreis, Monica, zijn aan staande vrouw, ging mee. Op het moment dat dr. Has- per en de heer Keizerwaard hier in huis waren afgelopen maandagmiddag, belde een. zogenaamde politieman en vroeg naar zijn collega. Het bleek mijn zoon Willem te zijn die aan de politieofficier de bevestiging doorgaf dat rijn jongste zusje Henriette inderdaad leefde. Pas daar na werd het ons allemaal zeer duidelijk". En Ton Blo kland: „Het was een pure hoofdprijs uit de loterij. Meer dan dat zelfs, maar ik hoop het nooit meer mee te maken. Het was me wel het jaartje: eerst raakte mijn oudste zoon Leen (30) be- trokken bij een grote uit slaande hotelbrand in Mo$- kou, in het voorjaar, toen de doodstijding, daarna de we dergeboorte, laat ik het ten minste zo maar noemen. Be grijp je hoe groot mijn angst was toen afgelopen maan dag weer die politie en dr. Hasper bij ons aanbelden? Hoelang wij nu in Bazel blij ven? „Dat is nu een duide lijk zaak", antwoordt me vrouw Blokland tenslotte, „Tot ze wordt ontslagen na tuurlijk". door Jaap Hazejager Een bepaald niet vriendelijke verpleegster haalde er de politie bij om de toege stroomde jour nalisten uit de ziekenhuisgan gen te laten verwijderen. i>W Vlaardingen Het gemeentearchief van Vlaardingen aan het Plein Emaus is veel te klein. Om goed te kunnen functioneren zou de archiefbewaarplaats tenminste ver dubbeld moeten worden. „Het archief vol doet bij stukken na niet aan de eisen", zo schrijft archivaris Th. J. Poelstra in het jaarverslag over 1976. Door het gebrek aan ruimte worden de tien medewerkers (7 ambtenaren en 3 WSW-per- soneelsleden) ernstig bij het uitoefenen van hun werkzaamheden belemmerd. Weliswaar werd het gebouw in 1968 voor een deel gemoderniseerd en uitgebreid met een nieu we archiefruimte, maar de bouw van deze ruimte werd uitgevoerd aan de hand van plannen uit 1950. Hierdoor hep het archief bij voorbaat al ronden achter op de ontwik kelingen op dit gebied. De werkruimte werd berekend op hooguit viersmensen. Nu zijn het er al tien. Door de veel te kleine wer kruimte storen de medewerkers niet alleen elkaar, maar kunnen tevens him werk niet naar behoren doen. Verder vindt Poelstra het een onverteerbare zaak, dat het archief niet beschikt over een speciale beveiligde en geconditioneerde ar- chiefruimte voor de historisch-topografi- sche atlas en de plaatselijke historische bibliotheek. Dit vanwege de onvervang baarheid. Hoewel het aantal bezoekers ten opzichte van 1975 tets afnam: 346 tegen 378 in 1975, neemt het aantal personen dat telefonisch om inlichtingen vraagt toe. Naar schatting belden 750 personen. Scheeres, wethouder voor financiën en economie. Schiedam Een speciaal knel punt enbureau moet de tijd bekorten dat bedrijven, die zich in Schiedam willen ves tigen, wachten op vergunnin- gen. Niet alleen bij het open baar lichaam Rijnmond maar «ok in de gemeente wordt gehoopt zodoende een tijd winst te boeken. Met het bureau moet een betere coördinatie worden verwezen lijkt van de procedures rond, vestigings-, bouw- en hinder wetvergunningen. Wanneer het knelpuntenbureau kan gaan draaien, staat echter nog wet vast. F man ciën wethouder drs. Rei nier Scheeres verklapte dit al les gistermiddag na het slaan van de eerste paal voor het nieuwe bedrijf van Schrada Engineering, dat momenteel w Rotterdam krap is behuisd en dat zich gaat vestigen in het industriegebied achteraan de 's-Gravelandsew eg in Schiedam. Schrada is gespe cialiseerd op het gebied van technische scheepsbenodigd- heden en levert veertig hoog waardige arbeidsplaatsen in de metaalsector. Ongeveer fcen jaar heeft het bedrijf op de vergunningen moeten wachten. Scheeres noemde dat niet lang, riaar voegde daaraan toe dat de overheid moet blijven stre ven naar meer dienstbaar heid. „Zijn die procedures, rond vergunningen nou wel' nodig en moet een stad als elk bedrijf dat zich hier wil vestigen?" theoretiseerde de wethouder. „Welnu, in princi pe wel, maar voor industrie hebben wij nog maar weinig oppervlakte over. Geen won der, want de ligging bij de Rotterdamse ruit is uniek, en daarop moeten wij zuinig zijn. Geprobeerd moet worden juist die bedrijven aan te trek ken die goed aansluiten op de Schiedam se situatie en met name op de arbeidsmarkt Bij Schrada is dat het geval Het betekent een bijdrage in het opvangen van verlies aan in directe arbeidsplaatsen in de scheepsbouw, een verlies dat bijna onafwendbaar lijkt". Uit onze kfant van woensdag 27 juni Schiedam De veertienjarige fietser Hans Kok is gister middag bezweken aan de verwondingen, die hij in de ochtendspits opliep bij een ongeluk op de kruising van Parkweg en Burgemeester Ho nn er lage Gretelaan. Daar werd hij aangereden door de 28-jarige automobilist iL L. Boud het ongeval bestaat nog enige onduidelijkheid. Aanvankelijk werd aangenomen, dat de jongen temidden van andere scholieren had gefietst maar plotseling oprijzwenkte om linksaf te slaan. Daardoor zou de automobilist hem niet hebben kunnen ontwijken, waardoor Hans ten val kwam en met een schedelbasis fractuur naar het gemeente- ziekehuis moest worden vervoerd. Zijn toestand was toen al kritiek. Andere getuigen vertelden later op de dag, dat de scholier al voldoende tijd voor links voorgesorteerd bad gestaan. In dat geval is volgens de politie de autorijder schuldig. Het ongeval wordt verder onderzocht. Vlaaïdingen Het Rotterdamse make laarskantoor Brink Kooiman wei gert een confrontatie met alle huur ders van de zogenaamde Progresswo- ningen van het pensioenfonds van Unilever. Deze woningen liggen in Holy Anna van Burenstraat, Char lotte de Bourbonlaan, Louise de Co- lignylaan en Philips Willemstraat en in de Westwijk Roemer Vis- scherstraat en Vossiusstraat. het gaat hier om plus minus 55 woningen. De heer Brink heeft een brief aan de door de bewoners op gerichte Vereniging van Huurders van Progresswonin- gen (VHPW) gestuurd. Hierin laat de makelaar weten dat hij geen zin heeft om te pra ten met alle bewoners tege lijk. De door de huurders of liever de VHPW geplan de bijeenkomst vanavond in De Heipaal aan de Reigerlaan gaat dan ook niet door. De heer Brink schrijft in zijn brief dat een ieder zijn grie ven op papier moet zetten. Daarna zal hij zich wel bereid tonen om met de huurders afzonderlijk of in kleine club jes te praten, aldus het ver haal van de zijde van de VHPW. Hst „conflict" tussen Brink en Kooiman en de wat nu heet VHPW is ontstaan nadat de makelaar de huurders een huurverhoging voorstelde. De huurders zijn het hiermee niet eens. Als de bewoners het voorgestelde nieuwe huurcon tract hadden getekend dan zouden zij per 1 januari 1978 een kleine zestig gulden meer gaan betalen per maand. En de jaarlijkse trendmatige huurverhoging in april '78 zou ook worden doorbere kend. Dit laatste in plaats van de jaarlijkse huurverhoging van vier procent Na een bijeenkomst in De Heipaal op 30 juni werd een gezamen lijke brief opgesteld, die naar Brink en Kooiman werd verstuurd. Op donderdag 25 augustus vanavond zou verder moeten worden ge sproken met een vertegen woordiger van het Rotterdam se makelaarskantoor, zo hoopten de bewoners. Makelaar Brink heeft in zijn brief laten weten, dat hij daar Schiedam Voor bewoners van het Sicgelkwartier die rijn gedupeerd door de water overlast van afgelopen maan dag heeft de be wooers vereni ging Schiedara-Oost schade claims opgesteld. Gisteren rijn zohi honderd en vijftig van dergelijke formulieren door een aantal bestuursle den in de wijk verspreid. Hoewel de forse regenval een natuurverschijnsel was, is het volgens de vereniging wel zo dat in geval van een goed functioneren van het gemaal aan de Marconistraat nauwe lijks problemen zouden zijn ontstaan. „Voor het goed functioneren is de gemeente verantwoorde lijk. Ons bestuur is dan ook van mening dat de gemeente voor de schade aansprakelijk moet worden gesteld", aldus secretaresse Comna Bosveld. De bliksemsnelle actie van de vereniging in Oost heeft tot doel de bewoners te helpen bij het op gang brengen van de zogeheten papiermolen. Het is de bedoeling dat de bewoners zelf de schade claims na invulling aangete kend naar het college van burgemeester en wethouders versturen. Schiedam Jacob Jutte is weer verdwenen naar Drent he. De 47-jarige kunstenaar en ex-provo die xich eergiste ren bij de politie meldde voor de Inbraak bij jongerencen trum De Tempel gaat xich daar op de boerderij verder wijden aan rijn boek. Het werk wordt volgens de „commandant van de Politie uitgegeven bij een uitgeverij in Haarlem. Vóór zijn vertrek liet Jutte we ten dat hij in april niet uit Schiedam is gevlucht voor knokploegen uit De Tempel, 20als sommigen daar destijds beweerden. Op het laatste mo ment zag „de stichter van de Republiek der Nederlanden" af van een actie bij het bezoek april aan Schiedam bracht. Jutte verwachtte moeilijkhe den met de politie, zegt hij nu: „Na het artikel in uw krant, waarin de actie werd aange kondigd, heeft de recherche naar mij gezocht en de bewa king verscherpt. Bij moeilijk heden met de politie zou ik mijn boek niet afkrijgen. Voor die knokploegen van de Overschiesestraat ben ik ab- Schiedam Piepend en kra kend deed gisteren de fiets van de 45-jarige VI aard in ge r B. A. R., toen hij zich met het rijwiel huiswaarts wilde be geven. In de fietsenstalling van NS-station Nieuw land had hij de fiets onderge bracht, maar bij zijn terug komst bleek er iets mis mee. Een korte inspectie volg de- Toen bemerkte de wielrijder dat tijdens zijn afwezigheid het gloednieuwe fietswiel aan de voorkant was vervangen door „een oud kreng, dat door de roest nogal aanliep". De politie heeft dat genoteerd en gaat op zoek naar de verwis selaars. Drt nieuwsblad, waarin u al hel nieuws uit eigen om geving kunt vinden, wordt zonder extra kosten be zorgd in combinatie irvet het Rctterdamsch Nieuwsblad. Siuvrmi) dil nieuwsblad 14 dagen gratis op proef (oe in combinatie met Rotterdamsch Nieuwsblad Naam Adres Deze bon in ODen envelop zonder postzegel sluren naar Antwoordnummer B34. Rotterdam

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1977 | | pagina 1