spom
Counters
Sunlight
Bolnes
fataal
RijsoordPPSC;
terechte deling
De AlMas erg
lief voor BBSS
TSB:
te veel
kassen
nodig
Ylaardingen
werkt
achterstand
weg
MW'27
speelt
Fiershil
in de kaart
Excelsior
Maassleis
weer
HVO mist
overtuiging
MAANDAG 5 DECEMBER 1977
«si
Good-old Jan van Genderen
een doorlopend gevaar
4
Vlaardingen Het uit-
duel tegen HPSV werd
voor Vlaardingen
moeilijker dan was
verwacht. In het Haag
se Zuiderpark kwamen
de volgelingen van
Vlaardlngen-trainer
Wim Koppelaar niet
verder dan een 2-2 ge
lijkspel Deze eindscore
werd bereikt nadat
Vlaardingen tot twee
maal toe een achter
stand had weggewerkt.
De strafworp, die Vlaardin
gen in de tweede helft te
gen kreeg, was een ca
deautje voor HPSV. De
gasten kwamen daarna te
recht op een 2-2 deling.
Vlaardingen toonde zien
technisch de betere ploeg
en was vaardiger in de
opbouw. De thuisclub
moest het hebben van de
„counter", en juist daar
vergiste Vlaardingen zich.
In de tweede periode
moest doelman Dick Bos
van de bezoekers dan ook
tweemaal voor de voeten
van de tegenstander dui
ken, om uit zo'n tegenstoot
erger te voorkomen. Dat
ging de Ylaardingen-goalie
goed af.
Vlaardingen, zonder de gebles
seerde Ger van der Lek en
Kees van der Mark, was in de
eerste acht minuten van het
duel regelmatig op de helft
van de tegenstander te vin
den. De tegengoal in de acht
ste minuut was dan ook het
gevolg van de verrassing van
de thuisclub. HPSV kwam
daarna beter in zijn spel en
Vlaardingen moest tot de der
tigste minuut wachten voor
dat Theo Jansen een goede
kopbal kon loslaten. Die werd
echter van de doellijn ge
haaid. Vlaardingen vergat in
die periode uit de eerste lijn
te schieten. Na vijf minuten in
het tweede hoofdstuk kwam
Vlaardingen verdiend gelijk
door Theo Jansen: 1-1. De
strafschop bezorgde de gasten
de 2-1 achterstand. Ron Bon-
gers tekende tenslotte 2-2 aan.
Maasland MTW2Ï ls er niet
in geslaagd om koploper
Piershil van de troon te sto
ten. De Maasïanders, die de
punten zeil hard nodig had
den om uit de onderste helft
van de ranglijst weg te ko
men, moesten een 1—2 neder
laag Incasseren. Een onnodi
ge nederlaag, maar MW
speelde Piershlï In de kaart
door veel kansen te missen en
bovendien het tweede doel
punt weg te geven.
In de eerste 25 minuten was het
aan beide rijden aftasten, zon
der dat er veel gebeurde.
Toen nam Piershil onver
wacht de leiding, toen Van
Iepenburg vanuit het midden
oprukte. De verwachte voor
zet bleef uit, omdat Van Ie
pen burg van 25 meter een
schot lanceerde dat de MW-
defensie incluis doelman Van
de.Wetering verraste: 0—1.
Tien minuten na de thee, in een
fase dat MW even met tien
man speelde door een blessu
re van Dick Lagerwey, was
Piershil erg dichtbij een twee
de treffer. De kogel van Dick
Schneider beukte echter de
lat, zodat MW inmiddels
met Dick Vreeswijk voor La
gerwey niet verder achter
op raakte.
Piershil moest in de daarop vol
gende fase terug, want MW
nam het initiatief. André de
Baan kwam alleen voor doel
man Van Brakel, die de ge
lijkmaker echter voorkwam.
Schoten van Huib Bos en
Vreeswijk gingen naast, ter
wijl aan de andere kant een
afstandschot van Achterberg
ook maar rakelings naast ver
dween.
Na een half uur spelen vergooi
de MW de karnen op een
beter resultaat Een misver
stand tussen Joop van Berkel
en doelman Van de Wetering
werd door Dick Burger reso
luut afgestraft: 02. De wed
strijd leek beslist, maar vijf
minuten later richtte MW
rich toch nog op.
Laatste man Leo Jansen was In
het centrum verschenen, en
na aangeven van De Baan
bracht hij de spanning terug:
1—2, Piershil kwam toen on
der zware druk te staan,
want MW voelde zich nog
niet verslagen.
Vij' minuten voor tijd scoorden
de Maas landers zelfs, maar
scheidsrechter Reijgersberg
keurde de door Huib Bos in
geschoten bal echter af.
Ridderkerk Resultaatvoetbal, dat was de eerste
conclusie die getrokken kon worden na de wed
strijd Bolnes-Sunlight Dat voetbal werpt nog
steeds zijn vruchten af zeker tegen een ploeg als
Bolnes die daartegen nog niet de juiste taktiek
gevonden heeft. Het was daarom niet verwonder
lijk dat Sunlight, na tachtig minuten onder pressie
te hebben gestaan, toch met grote vreugde en de
3-0 zege van het veld kon wandelen.
Een groot deel van deze
prestatie was te danken
aan keeper Leo Verdun,
die, samen met voorstop
per Eugin Sordan, onge
looflijk goed werk ver
richtte in de Vlaardingse
achterste linie. Bolnes stel
de daar erg veel kwantiteit
tegenover, de ene aanval
na de andere rolde naar
het doel van Sunlight,
maar Bolnes had echter
geen greintje geluk getui
ge het aantal keren dat
paal en lat redding moes
ten brengen en het kon
ook niet de rust opbren
gen in de ploeg om het
resultaatvoetbal van Sun
light te doorbreken.
Daarbij trad Suriight-speler
Bas Post naar voren door
z'n bijzonder provocerend
spel dat niets met voetbal,
zelfs niet het gewraakte
resultaatvoetbal, te maken
had. Z'n Bolnes tegenstre
ver op het middenveld
(Kees Liedorp) was 20
dom erop in te gaan onder
het oog van scheidsrechter
Amouts, wat hem prompt
een boeking opleverde.
Dit gebeurde bij een 2-0 stand
diep in de tweede helft, toen.
de wedstrijd in feite al beslist
was! Het maakte het spel er
niet aantrekkelijker op en wat
als ontspanning bedoeld was,
leverde in hoofdzaak ergernis
op van zowel spelers als kij
kers.
Trainer Arie Baas van Bolnes
later: „Ik vond dit puur af
braakvoetbal en door dat eer
ste doelpunt wierp het nog
vruchten af ook".
Zijn naamgenoot, de trainer van
Sunlight, Gert Baas was het
er niet mee eens: „Verwacht
je, dat we hierheen komen om
ons te laten afslachten. We
rijn hier gekomen voor één
punt en we hebben er twee.
Dus ik ben dik tevreden. We
zijn zó uit de afdeling, achter
elkaar, doorgedrongen naar
b Cees Klootwijk kan de
Sunlight-speier
niet afstoppen.
If
Karakteristiek moment uit Bolnes-Sunlight.
fer.
SS
de derde klas en om je dan
te handhaven moet je je eigen
spelletje spelen".
De eerste fase van de wedstrijd
was weinig interessant, de
ploegen tastten elkaar af zoo-
der dat één van hen echt
gevaarlijk werd. Arie Troost
en Henk Schotte voerden de
eerste Bolnesser aanvalsac-
ties aan, terwijl Gert van
Dongen diverse schoten los-
De Vlaardingse goalie Leo Verdun voorkomt weer een Bolnes-tref-
dere kant bezig Bolnes-keeper
Nees Fi ach en aanvoerder
Kees Sla handen vol werk te
geven. Een teleurgestelde kee
per Nees Flach daarover:
„Toen waren we al gewaar
schuwd voor de aanvals-
kracht van Sunlight. Zo nu en
dan werden al onze verdedi
gers uitgespeeld, zelfs Kees
Sla Toen we vol in de aanval
gingen, stond er bij ons geen
mens meer achter en die gas
ten (Sunlight, red.) waren ont
zettend snel in de counter".
Voor Bolnes was er veel pech.
Arie Troost zag zijn inzet ge
keerd door een ongelooflijke
reactie van de keeper, voor
Henk Schotte stond de paal
een doelpunt in de weg en
Cees Klootwijk ondervond
dat de lat al even onverbidde
lijk was.
Een pass van Mar Verburg op
Boudewijn Groen betekende
onverbiddelijk al vlak voor
rust „hangen". Het stond 1-0,
waarbij Kees Sla en Jan Weij
niet vrijuit gingen. Na een
knappe solo in de tweede
helft van wéér Mar Verburg
was het John van Aken die
2-0 liet aantekenen en Boude
wijn Groen scoorde na op
nieuw een snelle counter 3-0,
waarmee de wedstrijd volle
dig beslist was.
Dat beide ploegen daarna nog
door knokten voor een beter
resultaat was positief, maar
de manier waarop stelde wei
nig voor.
liet die nog niet de goede
richting hadden.
Boudewijn Groen en Sjaak
Toankotta waren aan de an-
Schiedam Zou HBSS de opgaande üja, die de
laatste twee weken in een gelijkspel en een over
winning had geresulteerd, vasthouden en zou De
ALblas de neergaande lijn van de laatste nederlaag
blijven volgen? Dat waren de vragen die beide
trainers, Szalay en Monshouer, zich vóór het begin
van de wedstrijd HBSS-De Alblas afvroegen. Voor
HESS een bijzonder belangrijke wedstrijd, gezien
de laatste plaats op de ranglijst en voor De Aiblas
van belang, om bij verlies ook niet té gevaarlijk
in de bedreigde zóne terecht te komen.
Na afloop van de goed door
scheidsrechter Van Namen
geleide wedstrijd straalde het
geluk van De Alblas trainer
af, terwijl dat van trainer Sza
lay op storm stond. Oftewel
een uitslag van 0-2 in het
voordeel van De Alblas. Een
score die beslist niet te hoog
uitgevallen was, want hadden
de Alblas-voorwa artsen wat
beter met hun kansen omge
sprongen, en had Cees Ver
dam niet enkele zekere doel
punten voorkomen, dan was
de nederlaag voor de Schie
dammers helemaal ondraag
lijk geweest
Natuurlijk mocht HBSS als ex
cuus aanvoeren dat drie van
zijn spelers niet beschikbaar
waren. In de achterhoede suk
kelt aanvoerder Leen Dijks
hoorn nog steeds met een on
willige knie, in. de middenlinie
was Cees Wijsbroek nog niet
helemaal fit, terwijl in de
voorhoede Martin Mever naar
het ziekenhuis moet om zich
van een liesblessure te laten
verlossen, wat in de stoot
kracht van HBSS wel een
slok op een borrel scheelt
Trainer Szalay had geprobeerd
dit op te lossen door laatste
man Henk Scharloo nu als
middenvoor te laten opereren,
en Siem van de Marei als
laatste man op te stellen. Hoe
wel Siem het niet onaardig
deed, bleek toch de achterhoe
de danig verzwakt en sneden
de Alblasvoorwaarlsen soms
als koek door de boter. Vooral
Dik Vlot bleek vaak een on
grijpbare spitsspeler, die met
menige -aktie veel verwarring
in de Schiedamse veste sticht
te. Maar ook „good-old" Jan
van Genderen was met zijn 35
jaar een doorlopend gevaar
voor de HBSS-achterhoede.
Na een kwartier in de eerste
helft -werd het eerste doel
punt aangetekend. Een corner
van Gerrit van Mnylwijck
kwam bij aanvoerder Aad
Zwart bol, die een simpele
kopstoot losliet, waarna de
bal op de grond caramboleer
de en vervolgens tussen een
woud van spelers, die geen
enkele poging deden de bal te
stoppen, in het doel ver
dween: 0-1 das.
HBSS trachtte uiteraard wat te
rug te doen en een schot van
Peter Boon, <tie beslist zijn
dag niet had, ging rakelings
naast Het meeste gevaar le
verde echter nog een terug
speelbal van Engel van der Es
op, die keeper Rieks Zuider-
baan met de grootst mogv'ijke
moeite uit zyn doel kon halen.
Op slag van rust tekende De
Alblas zijn tweede doelpunt
aan. Dik Vlot kon in alle rust
de bal aannemen, van zijn
linker voor rijn rechter voet
leggen, en daarna op zijn ge
mak onhoudbaar uittelen, dat
dus 0-2 betekende. In de twee
de helft van hetzelfde laken
een pak, met kunst en vlteg-
werk wist HBSS zich voor een
grotere nederlaag te behoe
den.
Ridderkerk Na afloop
van de wedstrijd Rijsoor-
d—PPSC (0—0) waren,
beide trainers, Hans
Ruytenberg van Rijsoord
en Hans Kostense van
PPSC, uiterst tevreden,
over de inzet en het uit
gevoerde eoncept van
hun team. Hans Kosten
se: „Als ik de hele wed
strijd bekijk, dan geloof
ik wel, dat wij een kleine
overwinning hadden ver
diend, ofschoon ik met
de deling óók vrede kan
hebben1'.
Zijn collega Hans Ruytenberg
en tevens mede-cursist bij
de KNVB in Zeist voor het
diploma B daarover: „Ik ben
van mening, dat het gelijk
spel terecht was. Zowel bij
ons als bij PPSC waren er
mogelijkheden om de score
te openen, maar de afwerk
ing faalde op beslissende
momenten".
Beide teams speelden nogal
behoudend. Het kwam dan
ook te vaak voor, dat er
„vrije" ballen vanaf grote
afstand werden terugge
speeld.
In het begin had Rijsoord een
licht veldoverwicht Vooral
Johnny Djermor liet blijken,
dat hij er zin in had. Vanwe
ge de vorst hadden diverse
spelers echter moeite om.
zich staande te houden.
„VTieggewicht" Johnny Djer
mor passeerde en dribbelde
erg gemakkelijk. Hans Kos
tense zag dat gevaar in en
gaf Wout van Vuren op
dracht om mandekking toe
te passen. Hans Kostense:
„Deze knaap (Johnny Djer
mor) kon zich in het begin
lekker uitleven. Hoewel ik
geen voorstander ben van
strenge mandekking, bleef
mij niets anders over dan
Wout van Vuren deze op
dracht te verstrekken**.
Mede door enige kleine over
tredingen van Wout van Vu
ren zakte Johnny Djermor
enigszins terug. De achter
hoede van PPSC (Meindert
van Veen, Rob de Nijs, Dik
Vos, Leo Alders) had geen
moeite om de aanvallen van
Rijsoord tegen te houden. Al
dient wél vermeld het wor
den, dat Dammis Dorsman,
Anton de Boer en ook Arie
Wilschut erg veel werk ver
zetten. Vooral in de lucht
was Rob de Nijs erg sterk,
terwijl invaller Leo Alders
een goede wedstrijd speelde.
Rijsoord zag geen mogelijkhe
den. om de sterke verdedi
ging van PPSC uit te spelen,
zodoende trachtte Leo La
gendijk vanuit de tweede
bjn successen te creëren.
PPSC's doelman John Ver
ingmeier bewees, dat hij uit
het goede hout was gesne
den.
Na de wisseling gaven beide
teams de voorkeur aan de
counter. Dit hield in, dat Rij
soord noch PPSC enig risico
nam. Hans Ruytenberg: jk
heb de jongens gezegd, dat
wij niet in de val moesten
lopen. Uit ervaring weet ik,
dat PPSC snel kan counte
ren".
Al naar gelang de wedstrijd
vorderde nam PPSC hert ini
tiatief geleidelijk over. Hans
Kostense: „In de rust had ik
met aanvoerder Koen Win
kelman afgesproken, dat
wanneer de tegenstander
niet zou drukken wij een
kwartier voor het einde zou
den -proberen, om het initia
tief over te nemen*'.
In die fase bleek, dat ook de
achterhoede van Rijsoord
(Hans en Louis Verschoor,
Car Batenburg, Cees Rut
ten) goed op dreef was, te
vens speelde doelman Anton
van der Steen een uitsteken
de wedstrijd.
Rijsoord kwam nog goed weg,
toen arbiter De Looper geen
strafschop gaf toen Anton
van der Steen een overtre
ding beging ten opzichte van
Wout van Vuren, ofschoon
er in eerste instantie een
buitenspelsituatie van Nico
de Vries aan vooraf was ge
gaan. Dus toch gerechtig
heid. Hans Kostense hier
over: „Dit was natuurlijk
een strafschop. De scheids
rechter liet Nico de Vries,
hoewel hij buitenspel liep,
doorgaan en de bal leek een
prooi te worden voor Wout
van Vuren, die vrij voor doel
zou komen maar doordat de
keeper Wout van Vuren om
ver liep, ging het feest niet
door".
PPSC's „kilometervreter" Ni
co de Vries (zeker in het
tweede bedrijf de beste man
bij PPSC) verzette bergen
werk om de achterhoede
van Rijsoord onder druk te
zetten. Leo Lagendijk kreeg
ook een reële mogelijkheid
om te scoren maar zijn slap
pe schot ging ver naast. Bij
Rijsoord werd Ad Bossers
vervangen door Adrie de
Ruiter terwijl bij PPSC Aad
Goedendorp en Wout van
Vuren werden ingewisseld
voor Ruud de Wit en Joop
van Veen, maar het hielp
niet. De wedstrijd eindigde
zoals deze begonnen was.
Hans Ruytenberg over
PPSC: ,Jk vind PPSC een
goed elftal hebben. Terecht
staat PPSC op één van de
hoogste plaatsen in de afde
ling. De ploeg is erg beweeg
lijk en moeilijk te bestrijden.
Ook mede daardoor ben ik
blij met de deling".
Nieuwendljk Excelsior
lijkt patent te hebben op
gelijke spelen- Ook in
Brabant kwam de forma
tie van trainer Leen Ad
miraal niet verder dan
een 1-1 gelijkspel tegen
Al te na, nadat de Maas-
sluizers eerst een voor
sprong namen.
De angst om deze voor
sprong te verspelen, speel
de het elftal van Excelsior
in het verdere verloop dui
delijk parten. De dekking
liet te wensen over en het
slechte plaatsen gaf Alte-
na de mogelijkheid keer
op keer gevaarlijk te wor
den. Bij het hardwerkende
Altena viel vooral de
voortdurende beweging
op.
Excelsior Maassluis begon
de eerste twintig minuten
veelbelovend. Dick Ver-
burgh verzilverde met een
kopbal aan het eind van
deze periode een kans, zo
dat het genomen initiatief
niet onbeloond bleef. Na
dat Excelsior terugviel
konden de Brabanders net
voor de rust gelijkmaken.
Excelsior pakte de zaken
na de pauze wat krachti
ger aan, zodat de thuis
club geen uitgespeelde
kansen meer kon creëren.
Excelsior-doelman Jan
Willem Abbas stond ver
der alle gevaar in de weg.
Omdat ook de Maassluise
ploeg geen vuist meer kon
maken gaf de uitslag de
verhoudingen goed weer.
Loosduinen TSB behaal-
de in en tegen. Loosdninea
een alleszins goede preste,
tie om met 1-1 af te slul-
ten. Voor TSB heeft et
echter veel meer in geze-
ten, zeker voor de rast. De
beslissing had met de thee
al lang gevallen moeten
zijn, maar TSB verzuimde
de kansen af te maken.
In plaats van een voor-
sprong van drie of zelfs
meer doelpunten, was de
marge bij rust slechts één
treffer. Halverwege de
eerste helft had Wim Stoe-
velaar eindelijk sukses.
nadat TSB een groot over
wicht had veroverd.
Voor en na dat doelpunt,
kreeg TSB echter veel
meer kansen. Het zelfver
trouwen om te scoren ont
brak echter, al had TSB
ook pech. Want tweemaal
scoorde Jeroen Roovers
wel, maar wegens ver
meend buitenspel en aan
vallen van de keeper ging
dat feest niet door.
Ook ïn de tweede helft kreeg!
TSB de gelegenheid de'
voorsprong uit te breiden
Binnen vijf minuten was
die gelegenheid er voor
Stoevelaar en opnieuw Ro
overs. Opnieuw slaagden
zij er niet in de bal over
de lijn te werken.
Zoals zo vaak voorkomt na
uitblijven van succes, ver
slapte TSB iets. Loosdui-
nen kwam pas toen aan
wat offensieve daden toe
Hetgeen na een halfuur
prompt een doelpunt ople
verde, toen een vrije trap
in de Vlaardingse doei*
mond bleef hangen en ui
teindelijk langs kansloze
Gerrit van der Velden
werd ingekopt: 1-1.
Den Haag HVO maakt
een moeilijke periode
door. Juist in het jabi-
leumseizoen (50 jaar)
verkeren de Vlaardln-
gers halverwege de
competitie in ernstige
degradatiezonen. Er
zijn nog wel zo'n der
tien wedstrijden te spe
len, maar de strijd lijkt
zich onderaan no;
slechts tussen vier
clubs af te spelen.
Daarbij is dan ook HVO, dat
in de uitwedstrijd tegen
DITNO opnieuw met een
nederlaag geconfronteerd
werd. Het werd 2-0 voor
DUNO, louter en alleen
door het gebrek aan over
tuiging en zelfvertrouwen
bijHVO.
Voor de rust immers speelde
HVO beter, maar het leid
de tot niets. De Vlaardin-
gers misten de durf om
een keer te schieten en
DUNO voer daar wel bij.
Tien minuten voor de rust,
kwam HVO zelfs op ach
terstand, toen een straf
schop werd toegekend
Weliswaar zwaar omstre
den, omdat de bal op de
rand hands zou zijn ge
maakt. Dat was dan nog
aangeschoten ook, maar
de scheidsrechter legde de
bal toch op de stip. DUNO
greep die surprise ff
aan: 1—0.
In de tweede helft nam
alle risico's om tenminste;
gelijk te komen. Met vjer
a vijf spitsen werd DUjw'
onder druk gezet, maïs
het geluk was niet met oe
Vlaardingers. Schoten ij»
Eddie Schilder en Jan A*-
derliesten werden van je
lijn gehaald. Dat DUNU.
kort voor tijd nog een kea
gebruik maakte van
verwaarlozen van
Vlaardingse defensie, waj
niet zo vreemd meer:
