Je moet ais Chinezen achter eikaar lopen Kunstenares Sala doet Gusto-comité schilderij cadeau Zeg maar tegen de Maassluizers dat Verbaas liet goed maakt ik container Fietsen met de PPM IPvondeWeek ll Woonerf, verkeersknooppunt tijdens bet week-end: 99 ,99 Guys n' Dolls i.;i. 113: M frtl VRIJDAG 17 MAART 1978 Verkeersknooppunt nummer één in de vjaardïngse binnen stad is wonder boven wonder een straatje, wat daar volstrekt niet voor in aanmerking komt: woonerf Nieuwe- laan. Als de koopdruk- te tijdens het weekend een climax bereikt doet de Nieuwelaan - volgens bewoonster Cocky van Dijk - den- Cocky voor een bloembak ken aan een racebaan zoals in Zandvoort. Met de harden in het haar zit je wel eens voor het raam te turen naar de capriolen van de automolisten, die elkaar dan nog het leven zuur maken ook. En dat terwijl een woonerf een plek van rust bij uitstek dient te zijn. Kinderen moeten zon der gevaar kunnen spelen. Auto's moeten tenslotte stap voets (volgens de politieveror dening) door een woonerf rij den. Tussen de vijf a zeven kilometer per uur. Wat Cocky betreft is het hele woonerf daarom een dijk van een flop. Dinsdagavond was een centrumbewoner tijdens de buurtvergadering trou wens ook al niet te spreken over de hoge snelheid van de automobilisten. Hij zei dins dag: als ik met mijn familie naar de kerk loop via de Nieuwelaan, zijn we genood zaakt als Chinezen achter el kaar te lopen, vlak langs de huizen en tussen de paaltjes. Terwijl een woonerf juist be doeld is om lekker midden op de weg te wandelen. Een voet pad in de bekende zin des woords is het dus niet. Na succesvolle acties van de Nieuwelaanbewoners, besloot wethouder Bas Goudriaan een woonerf te laten aanleg gen. De bewoners vonden het maar niks dat er zoveel ver keer door de straat kwam- voordat het woonerf er was. Voordat Goudriaan met dit plan op te proppen kwam hebben Binnenkort krijgt actiecomité Gusto Open een schilderij aangeboden, dat de 34-jarige kunste nares Rosa Sala onlangs speciaal voor da actie maakte. Het gaat haar om een symbolische steun aan de actievoerders, die zich tegen de sluiting van de SchJedamse scheepswerf ke ren. Rosa Sala is geboren in Brescia in Italië en zat in Bergama op de accademia Carrara. Na enkele jaren in Rome te hebben gewerkt kwam zij in 1967 naar Nederland. Sedertdien woont zü in Amsterdam. Het schilderij „Gusto open" is momenteel ten toongesteld in het ZOLDERTHEATER, in de Teerstoof aan de Nieuwstraat in Schiedam. Daar hangt ook ander werk van Rosa Sala, dat voor, tijdens en na voorstellingen in het theater te bezichtigen is, meestal op vrijdag en zaterdagavonden. De Italiaanse heeft eerder wel geëxposeerd in Brescia, Amsterdam en Breda, maar de ten toonstelling in de Teerstoof is de eerste sinds vijf jaar. Zij werkt in vrolijke "tinten, passend bij het zuiden, en onderscheidt zich vooral door te werken op rijstpapier, dat in verschil lende lagen met inkt wordt bewerkt. In haar schilderijen probeert Rosa Sala haar betrok kenheid met sociale problemen tot uiting te brengen, getuige het Gusto-schilderij en een stuk dat „Stop de bom" als titel heeft. Via het Zoldertheater zal contact worden gelegd tussen de kunstenares en comité Gusto Open, waarna een datum voor de overhandiging zal worden afgesproken. Rosa Sa- la's schilderij voor actieco mité Gusto Opan Schiedam Met „gemengde gevoelens" is in Schiedam het nieuws ontvangen dat voor de stadsverfraaiing twee spoe- lingsbakken op straat worden geplaatst. De vaalzwarte, hoge en meterslange bakken wordea nu reeds betiteld als containers. Niet iedereen is blijkbaar enthousiast over dit stukje industrie- Ie archeologie. Het geschenk van mouterij Hollandia wordt binnenkort geplaatst. Zoals bekend hebben burgemeester en wethouders besloten dat er een komt bij molen De Walvïsch en de ander bij De Noord. Enthousiaster is men op straat over de manshoge vaten, die in hetzelfde kader al een tijd geleden zijn geplaatst bij het Schuttersveld en het Doeleplein. Die waardering voor het Schiedams jeneververleden blijkt echter zelden. Regel matig worden de tonnen immers vernield. Op het stadskan toor klaagt men daar steen en been over. ADVERTENTIE TOEGOOI) riMFS ïïieGoodTimes Vanl9.S5voor Rotterdam: Nw. Binnenweg 91, Zwaanshals 361, Middellandplein 30, Meent 52, Groene Hilled ijk 222. Schiedam: Broersvest 57. Vlaardmeen: Hoogstraat 117. Met kuch op de fiets de flora ea fauna van de Midden-Delf land bewonderen. Dat kan za terdag met de PPR en wel in het kader van de Provinciale Staten verkiezingen. Tijdens de tocht zal er stellig worden gewezen op het toene mend gebruik van „sluipwe gen,", uitwijkmogelijkheden zonder stoplichten. De PPR vindt dat maar niks. De fietstocht wordt besloten in de bewoners weieens span doeken van de ene kant naar de andere van de straat opge hangen met de leuzen: Nieu welaan geen racebaan! Niet te snel - U haalt het wel. Het laatste spandoek: bedankt! Welaan, deze ellende zou na ok tober voorgoed tot het verle- Door Wil Visser den gaan behoren. Ruim een ton trok de gemeente uit om de straat om te toveren tot een woonerf. Aan beide kan ten van de straat werden paaltjes (Amsterdammertjes) in een fuikvorm neergezet, 20- dat automobilisten wel lang zamer moesten gaan rijden. Bovendien werd het rij- en loopgedeelte op een gelijk ni veau gebracht. Prachtig. Maar Cocky vindt van niet: volgens de politieveror dening moet een woonerf van beide kanterf bereikt kunnen worden. In de Nieuwelaan be tekende dat dat de straat van éénnchting- tweerichting ver- keerstraat werd. Eerst kon alleen vanaf West- Nieuwland door de Nieuwe laan gereden worden naar bij- iv-Cï^C '7 SVT Een aangereden paal voorbeeld de Pruissingel. Sinds oktober kan dat ook andersom. „Geloof me of geloof me niet", zegt Cocky van Dijk „ambte naren maken zeer graag ge bruik van de Nieuwelaan om per wagen bij het stadhuis te komen, dat tenslotte op Nieuw-Westland staat. Zaterdags is helemaal te dol. Het is nog moit zo link voor peuters geweest om op straat te spelen. Via de aanpalende zijstraatjes (bijvoorbeeld Tweevnendenstraat) komen er dan ook auto's dit woonerf op Mensen die blijkbaar net inkopen gedaan hebben ofzo Om de palen goed te omzeilen moet moe uitstappen om pa aanwijzingen te kunnen geven om de Nieuwelaan op te rij den Dat gebeurt heus", zegt Cocky. Nog een punt wat de woonerf bewoonster wild mnaakt is wel het feit dat om de haven- klap de mooie bloembakken of de minder mooie paaltjes omver gereden V/orden. En ook dit komt volgens Cocky weer door de snelheid. „Zuu- den ze langzamer rijden dan 71 jn die obstakels makkelijk te ontwijken Hartewens nummer een van haar is om een kant af te sluiten voor verkeer. ,.Dan 13 het in ieder geval maar van één kan onveilig" Woonerf? Maar wat is nu precies een woonerf'Volgens een voor- lichtingfolder '-on de Vlaar- dmgsc gemeente is een straat dan 70 ingelicht dat auto's met bard kunnen njden De voetgangers boeven z.ch daar dus r ader bedieigd te voe len. e hoofd?aak van een woonerf De auto mag er wel komen, maar heel oorzichtig en heel bescheiden Daarom is de weg met verdeeld 111 een rijbaan en aparte vei hoogde trottoirs Kinderen moeten er veilig kunnen spelen Het Woon-eri-bord is met zomaar een nieuw verkeersbord. Schiedam, alwaar Rijksweg negentien aan een kritische beschouwing zal worden on derworpen. Zaterdag 10.30 uur verzamelen op de Markt in Vlaardingen, bij het stadhuis. In het zaaltje Is het een fikse rommel. Op de tafeltjes staat de erfenis van de vergadering die er die avond daarvoor is gehouden: plakkerige, lege biergla zen, volle asbakken, lege kopjes enzo voorts. Op een zrwaar model tafel ech ter, vóór in de ruimte, staan schoteltjes met uitgedrukte sigarettepeukeiL Duidelijk is te zien dat het een bijzon der soort tafel is, kennelijk eentje die een bepaalde taak moet vervullen. „Dat moeten ze nou niet doen, hè", zegt onze gastheer. Je kan toch zien dat dit niet zo maar een tafel is, het is onze avond maalstafel, midden in het liturgisch cen trum. En zonder verder af te wach ten haalt de man de semi-asbakken weg en blaast de verspreide as van de tafel. De wat mopperende man is een goede kennis uit Maassluis, Hervormd Maas sluis om precies te zijn. Al weer bijna twee jaar geleden verliet da. E. P. Ver baas de eerste stad van de_ Waterweg om zich te „storten" in een nieuw avon tuur. Misschien is het woordje avontuur hier niet zo op zijn plaats, omdat het iets onbezonnens inhoudt Dat is hier natuurlijk niet het geval. Maar nieuw is alles wel in zijn twee jaar oude i gemeente: Almere. Nog steeds zijn de barakken van de pioniers die zich zo'n drie jaar geleden op deze plek van de Usselmeerpolder vestigden, bewoond. Almere telt thans circa 2500 zielen die met zijn allen in circa 700 woningen gehuisvest zijn. Maar daar blijft het beslist niet bij. Almere moet in het jaar 2000 zijn uitgegroeid tot 250.000 inwo ners. Dat is honderdmaal zo groot. Geen grootspraak van landdrost Han Lammers, maar pure waarheid. Im mers, de nog in zijn kinderschoenen staande gemeente moet voor 70 procent opvanggebied worden voor Amsterdam mers die worden „verdreven" uit de saneringsbuurten. Ongeveer 20 procent van de inwoners zal uit het Go-»i afkom stig zijn. Kerken Al zeer snel waren de drie grote kerken in ons land via de commissie „Plat form-Almere" betrokken bij de wor ding en toekomst van de nieuwe stad. Dominee Verbaas is door de twee synodes van de Hervormde ea Gere formeerde Kerk twee jaar geleden beroepen en heeft dit tenslotte aange nomen. Heel nauw werkt hij samen met zijn Rooms-Kathoiieke gehuwde collega, pastor D. Visser. Deze is vo rig jaar door de bisschop van Haar lem tot diaken gewijd, waarmee hij de eerste gehuwde r.k., diaken in ons land is. Terwijl dominee Verbaas de avond maalstafel weer een beetje ordent vertelt hij over de overigens vrucht bare samenwerking met zijn collega Visser, de inwoners, de samenwerk ing tussen de Hervormde en Gerefor meerde kerk. „....nou ja, en dan zullen we maar zeggen dat de erva ring van kop en schotels op je avond maalstafel ook nieuw is", zegt de immer bedachtzaam sprekende Ver baas filosofisch. Hoe nieuw alles wel is, blijkt uit het feit dat hij tijdens zijn bijna tweeja rig verblijf in Almere nog niet één huwelijks-inzegening heeft geleid, noch een begrafenis. Erg druk zal de predikant en pastor Visser bet wel nooit krijgen, althans wat de huwe lijksinzegening en begrafenis betreft, want het ziet er niet naar uit dat Almere kerkelijk ooit groot zal wor den. Kennelijk is zelfs het hervormd-, gere formeerd- of rooms- op-wieletjes ook achterhaald. In het ambtsdragersblad Woord en Dienst - nummer 16 - schrijft Verbaas onder meer daar over: „In de commissies die ons om ringen zijn planologen, sociologen, agogen en nog meer-ogen. Onderhen waren er stemmen die vroegen of het wel zin heeft om in deze nieuwe gemeente pastores aan te stellen? Kun je nog werken met een kerke- raad in deze tijd, in deze nieuwe omgeving? Toch zijn we maar begon nen, zo heel klein en bescheiden. De statistieken wijzen uit dat we wel heel klein zullen blijven in getal. We wer ken dan ook met de gedachte: geen mens kan in zijn eentje de hele we reld op zijn nek nemen, maar je kunt er wel aan beginnen. Het zijn woor- Almere, stad in wording. e Zo, de avondmaalsbeker kan weer op de tafel. •as»'™' *«5 Ds. Verbaas voor de bouwput van de toekom stige Roomskatholieke-, Hervormd-, Gereformeerde Kerk. den, dxe ergens in de Bijbel staan, maar ze zijn zeer actueel". Voortreffelijk Dat het nooit een grote kerkelijke ge meente zal worden wisten ds. Verbaas en pastor Visser reeds van het mo ment dat zij hun belangstelling toon den voor Ahnere. Van tevoren wisten beiden dat er zeer nauw tussen de kerken samengewerkt moest gaan worden. En na twee jaar van samen werken kunnen beiden slechts zeggen dat het „voortreffelijk" gaat. Helaas kon de heer Visser niet bij het ge sprek aanwezig zijn. Slechts een ogen blik van begroeting en weg was hij weer. Het onderlinge vertrouwen is echter groot getuige zijn woorden: „ik neem aan dat wat Verbaas zal zeggen, ook mijn woorden zullen zijn Enkele voorbeelden van deze groeiende samenwerking zijn: de gezamenlijke kerkbouw, eenmaal in de maand een gezamenlijke protestants/roomskath- olieke dienst, gezamenlijke cursussen, samen de nieuwkomers begroeten en zovoorts. „Het is eigenlijk teveel om op te noemen", vertelt Verbaas ent housiast Hij pakt een, stapeltje pape rassen, waaronder de „Kerkmarc", de huxs-aan-huis kerkbode voor Almere. „Dat krijgen alle bewoners in Almere gratis in de bus. Het is eigenlijk weer zo'n voorbeeld van het „waarom" van het slagen van de samenwerking. Geen van de kerken hier, dus noch de Gereformeerden, noch de Rooms- katholieken en noch de Hervormden hadden hier twee jaar geleden iets. Welnu, dan is het ook met zo moeilijk sam-sam te doen. In bestaande ge meentes, waar men tussen de kerken wil samenwerken heeft men altijd te kampen met een verleden, financieel bijvoorbeeld, of verplichtingen enzo voorts. Niets van dit al hier. We kon den gedneen met een schone lei be ginnen. Je hoeft geen rekening te houden met oud-zeer, wat ook een belangrijke rol kan spelen". Ook het „kerken" gebeurt vrij hecht. Hoewel er elke zondag een rk-dienst en een hervormd- gereformeerde dienst worden gehouden, wordt zeker eenmaal in de maand een gezamenlij ke dienst gehouden. „Weliswaar een woorddienst", zo verklaart ds. Ver baas nader, „maar er wordt reeds over gesproken of het ook niet moge lijk is deze dienst te veranderen in een dieast voor woord en tafel, met andere woorden: samen het avond maal of de communie vieren. Het is nog wel met zo ver, maar we groeien er langzaam aan wel naar toe". „Ook adviseren Visser en ik onze kerk gangers hun belangstelling in de „an dere" kerk te tonen als er iets bijzon ders is. Zo hoop ik zondag onder de kerkgangers veel roomskathoheke kermissen te zien als bij mij voor het eerst vijf jonge mensen in het open baar belijdenis des geloofs afleggen (Palmzondag is de zondag voor Pasen waarop in vooral de Hervormde Kerk, de nieuwe lidmaten van de Kerk worden bevestigd, red.). En dat geldt natuurlijk ook andersom. Vori ge week zondag waren heel wat pro testanten in de roomskathoheke dienst toen daar vijf meisjes en jon gens hun communie deden". In elk geval zijn zowel domme" Verbaas als pastor Visser steeds aanwezig bij el- kaars diensten. En nut moet worden gezegd, dat is toch wel iets meer dan wat doorgaans onder samenwerking tussen de kerken wordt verstaan. Die nauwe samenwerking tussen de drie kerken wordt overigens wel in tensief begeleid door pastor Visser en zijn collega Verbaas. In de laatstver schenen Almere staat namelijk dat er deze maand en volgende maand een cursus wordt gegeven door de twee pastores. Het onderwerp' Hoe en wat in de verschillende kerken In drie bijeenkomsten willen de twee kerke lijke pioniers met hun gemeenteleden en parochianen praten over de kerk organisatie, de plaats van de Bijbel en andere ter sprake komende onder werpen. Eenzaam? Langzaam maar zeker komt ook het kerkewerk op gang zoals met dat ook in bestaande kerkelijke gemeentes ontmoet' Zo is er sedert enkele weken een kerkkoor en ook wordt er reeds voor het tweede jaar catechisatie ge houden, of beter: jongerengespreks- krmg waar over allerlei problemen uit onze samenleving wordt gespro ken met m de hand de Bijbel Momen teel is een aantal jongeren bezig met het oprichten van een soort jeugdso- cieteit. Het is een bijzondere taak predikant of pastor te zijn in zo'n jonge gemeente. Boeiend, dat wel, maar ook eenzaam? Dominee Verbaas vindt van met „Ei genlijk is het een beetje een slijtage slag. Je moet alles samen doen en gelukkig gaat dat allemaal goed. Van daar dat ik ook de kracht heb om door te gaan. Door die fijne samen werking mis ik gelukkig Maassluis ook niet zo, al moet ik zeggen dat tk nog steeds prettige contacten onder houd met inwoners uit mijn vorige gemeente. Vorige week nog was hier ds. Lukito uit Maassluis om hier een lezing te houden over zijn werk als Indonesisch zendmgspredikant in Ne derland. Möar of ik nu nog eens wil veranderen naar een compleet nieuwe gemeente, ik denk het niet. Maar zeg in elk geval tegen de Maassluizers dat Verbaas het wel goed maakt. Dat wel

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1978 | | pagina 3