Je moet ais Chinezen
achter eikaar lopen
Kunstenares Sala
doet Gusto-comité
schilderij cadeau
Zeg maar tegen de
Maassluizers dat
Verbaas liet goed maakt
ik
container
Fietsen met de PPM
IPvondeWeek
ll
Woonerf, verkeersknooppunt tijdens bet week-end:
99
,99
Guys n' Dolls
i.;i.
113:
M
frtl
VRIJDAG 17 MAART 1978
Verkeersknooppunt
nummer één in de
vjaardïngse binnen
stad is wonder boven
wonder een straatje,
wat daar volstrekt niet
voor in aanmerking
komt: woonerf Nieuwe-
laan. Als de koopdruk-
te tijdens het weekend
een climax bereikt
doet de Nieuwelaan -
volgens bewoonster
Cocky van Dijk - den-
Cocky voor een bloembak
ken aan een racebaan
zoals in Zandvoort.
Met de harden in het haar zit
je wel eens voor het raam te
turen naar de capriolen van
de automolisten, die elkaar
dan nog het leven zuur maken
ook.
En dat terwijl een woonerf een
plek van rust bij uitstek dient
te zijn. Kinderen moeten zon
der gevaar kunnen spelen.
Auto's moeten tenslotte stap
voets (volgens de politieveror
dening) door een woonerf rij
den. Tussen de vijf a zeven
kilometer per uur.
Wat Cocky betreft is het hele
woonerf daarom een dijk van
een flop. Dinsdagavond was
een centrumbewoner tijdens
de buurtvergadering trou
wens ook al niet te spreken
over de hoge snelheid van de
automobilisten. Hij zei dins
dag: als ik met mijn familie
naar de kerk loop via de
Nieuwelaan, zijn we genood
zaakt als Chinezen achter el
kaar te lopen, vlak langs de
huizen en tussen de paaltjes.
Terwijl een woonerf juist be
doeld is om lekker midden op
de weg te wandelen. Een voet
pad in de bekende zin des
woords is het dus niet.
Na succesvolle acties van de
Nieuwelaanbewoners, besloot
wethouder Bas Goudriaan
een woonerf te laten aanleg
gen. De bewoners vonden het
maar niks dat er zoveel ver
keer door de straat kwam-
voordat het woonerf er was.
Voordat Goudriaan met dit plan
op te proppen kwam hebben
Binnenkort krijgt actiecomité Gusto Open een
schilderij aangeboden, dat de 34-jarige kunste
nares Rosa Sala onlangs speciaal voor da actie
maakte. Het gaat haar om een symbolische
steun aan de actievoerders, die zich tegen de
sluiting van de SchJedamse scheepswerf ke
ren. Rosa Sala is geboren in Brescia in Italië
en zat in Bergama op de accademia Carrara.
Na enkele jaren in Rome te hebben gewerkt
kwam zij in 1967 naar Nederland. Sedertdien
woont zü in Amsterdam.
Het schilderij „Gusto open" is momenteel ten
toongesteld in het ZOLDERTHEATER, in de
Teerstoof aan de Nieuwstraat in Schiedam.
Daar hangt ook ander werk van Rosa Sala,
dat voor, tijdens en na voorstellingen in het
theater te bezichtigen is, meestal op vrijdag
en zaterdagavonden.
De Italiaanse heeft eerder wel geëxposeerd in
Brescia, Amsterdam en Breda, maar de ten
toonstelling in de Teerstoof is de eerste sinds
vijf jaar. Zij werkt in vrolijke "tinten, passend
bij het zuiden, en onderscheidt zich vooral
door te werken op rijstpapier, dat in verschil
lende lagen met inkt wordt bewerkt. In haar
schilderijen probeert Rosa Sala haar betrok
kenheid met sociale problemen tot uiting te
brengen, getuige het Gusto-schilderij en een
stuk dat „Stop de bom" als titel heeft.
Via het Zoldertheater zal contact worden gelegd
tussen de kunstenares en comité Gusto Open,
waarna een datum voor de overhandiging zal
worden afgesproken.
Rosa Sa-
la's schilderij
voor actieco
mité Gusto
Opan
Schiedam Met „gemengde gevoelens" is in Schiedam het
nieuws ontvangen dat voor de stadsverfraaiing twee spoe-
lingsbakken op straat worden geplaatst. De vaalzwarte,
hoge en meterslange bakken wordea nu reeds betiteld als
containers.
Niet iedereen is blijkbaar enthousiast over dit stukje industrie-
Ie archeologie. Het geschenk van mouterij Hollandia wordt
binnenkort geplaatst. Zoals bekend hebben burgemeester en
wethouders besloten dat er een komt bij molen De Walvïsch
en de ander bij De Noord.
Enthousiaster is men op straat over de manshoge vaten, die
in hetzelfde kader al een tijd geleden zijn geplaatst
bij het Schuttersveld en het Doeleplein. Die waardering voor
het Schiedams jeneververleden blijkt echter zelden. Regel
matig worden de tonnen immers vernield. Op het stadskan
toor klaagt men daar steen en been over.
ADVERTENTIE
TOEGOOI) riMFS
ïïieGoodTimes
Vanl9.S5voor
Rotterdam: Nw. Binnenweg 91,
Zwaanshals 361,
Middellandplein 30, Meent 52,
Groene Hilled ijk 222.
Schiedam: Broersvest 57.
Vlaardmeen: Hoogstraat 117.
Met kuch op de fiets de flora
ea fauna van de Midden-Delf
land bewonderen. Dat kan za
terdag met de PPR en wel in
het kader van de Provinciale
Staten verkiezingen.
Tijdens de tocht zal er stellig
worden gewezen op het toene
mend gebruik van „sluipwe
gen,", uitwijkmogelijkheden
zonder stoplichten.
De PPR vindt dat maar niks. De
fietstocht wordt besloten in
de bewoners weieens span
doeken van de ene kant naar
de andere van de straat opge
hangen met de leuzen: Nieu
welaan geen racebaan! Niet te
snel - U haalt het wel. Het
laatste spandoek: bedankt!
Welaan, deze ellende zou na ok
tober voorgoed tot het verle-
Door Wil Visser
den gaan behoren. Ruim een
ton trok de gemeente uit om
de straat om te toveren tot
een woonerf. Aan beide kan
ten van de straat werden
paaltjes (Amsterdammertjes)
in een fuikvorm neergezet, 20-
dat automobilisten wel lang
zamer moesten gaan rijden.
Bovendien werd het rij- en
loopgedeelte op een gelijk ni
veau gebracht.
Prachtig. Maar Cocky vindt van
niet: volgens de politieveror
dening moet een woonerf van
beide kanterf bereikt kunnen
worden. In de Nieuwelaan be
tekende dat dat de straat van
éénnchting- tweerichting ver-
keerstraat werd.
Eerst kon alleen vanaf West-
Nieuwland door de Nieuwe
laan gereden worden naar bij-
iv-Cï^C
'7
SVT
Een aangereden paal
voorbeeld de Pruissingel.
Sinds oktober kan dat ook
andersom.
„Geloof me of geloof me niet",
zegt Cocky van Dijk „ambte
naren maken zeer graag ge
bruik van de Nieuwelaan om
per wagen bij het stadhuis te
komen, dat tenslotte op
Nieuw-Westland staat.
Zaterdags is helemaal te dol.
Het is nog moit zo link voor
peuters geweest om op straat
te spelen. Via de aanpalende
zijstraatjes (bijvoorbeeld
Tweevnendenstraat) komen
er dan ook auto's dit woonerf
op Mensen die blijkbaar net
inkopen gedaan hebben ofzo
Om de palen goed te omzeilen
moet moe uitstappen om pa
aanwijzingen te kunnen geven
om de Nieuwelaan op te rij
den Dat gebeurt heus", zegt
Cocky.
Nog een punt wat de woonerf
bewoonster wild mnaakt is
wel het feit dat om de haven-
klap de mooie bloembakken
of de minder mooie paaltjes
omver gereden V/orden. En
ook dit komt volgens Cocky
weer door de snelheid. „Zuu-
den ze langzamer rijden dan
71 jn die obstakels makkelijk
te ontwijken
Hartewens nummer een van
haar is om een kant af te
sluiten voor verkeer. ,.Dan 13
het in ieder geval maar van
één kan onveilig"
Woonerf?
Maar wat is nu precies een
woonerf'Volgens een voor-
lichtingfolder '-on de Vlaar-
dmgsc gemeente is een straat
dan 70 ingelicht dat auto's
met bard kunnen njden De
voetgangers boeven z.ch daar
dus r ader bedieigd te voe
len. e hoofd?aak van een
woonerf De auto mag er wel
komen, maar heel oorzichtig
en heel bescheiden Daarom is
de weg met verdeeld 111 een
rijbaan en aparte vei hoogde
trottoirs Kinderen moeten er
veilig kunnen spelen Het
Woon-eri-bord is met zomaar
een nieuw verkeersbord.
Schiedam, alwaar Rijksweg
negentien aan een kritische
beschouwing zal worden on
derworpen.
Zaterdag 10.30 uur verzamelen
op de Markt in Vlaardingen,
bij het stadhuis.
In het zaaltje Is het een fikse rommel.
Op de tafeltjes staat de erfenis van de
vergadering die er die avond daarvoor
is gehouden: plakkerige, lege biergla
zen, volle asbakken, lege kopjes enzo
voorts. Op een zrwaar model tafel ech
ter, vóór in de ruimte, staan schoteltjes
met uitgedrukte sigarettepeukeiL
Duidelijk is te zien dat het een bijzon
der soort tafel is, kennelijk eentje die
een bepaalde taak moet vervullen. „Dat
moeten ze nou niet doen, hè", zegt onze
gastheer. Je kan toch zien dat dit niet
zo maar een tafel is, het is onze avond
maalstafel, midden in het liturgisch cen
trum. En zonder verder af te wach
ten haalt de man de semi-asbakken weg
en blaast de verspreide as van de tafel.
De wat mopperende man is een goede
kennis uit Maassluis, Hervormd Maas
sluis om precies te zijn. Al weer bijna
twee jaar geleden verliet da. E. P. Ver
baas de eerste stad van de_ Waterweg
om zich te „storten" in een nieuw avon
tuur. Misschien is het woordje avontuur
hier niet zo op zijn plaats, omdat het
iets onbezonnens inhoudt Dat is hier
natuurlijk niet het geval. Maar nieuw
is alles wel in zijn twee jaar oude
i gemeente: Almere. Nog steeds zijn de
barakken van de pioniers die zich zo'n
drie jaar geleden op deze plek van de
Usselmeerpolder vestigden, bewoond.
Almere telt thans circa 2500 zielen die
met zijn allen in circa 700 woningen
gehuisvest zijn. Maar daar blijft het
beslist niet bij. Almere moet in het jaar
2000 zijn uitgegroeid tot 250.000 inwo
ners. Dat is honderdmaal zo groot.
Geen grootspraak van landdrost Han
Lammers, maar pure waarheid. Im
mers, de nog in zijn kinderschoenen
staande gemeente moet voor 70 procent
opvanggebied worden voor Amsterdam
mers die worden „verdreven" uit de
saneringsbuurten. Ongeveer 20 procent
van de inwoners zal uit het Go-»i afkom
stig zijn.
Kerken
Al zeer snel waren de drie grote kerken
in ons land via de commissie „Plat
form-Almere" betrokken bij de wor
ding en toekomst van de nieuwe stad.
Dominee Verbaas is door de twee
synodes van de Hervormde ea Gere
formeerde Kerk twee jaar geleden
beroepen en heeft dit tenslotte aange
nomen. Heel nauw werkt hij samen
met zijn Rooms-Kathoiieke gehuwde
collega, pastor D. Visser. Deze is vo
rig jaar door de bisschop van Haar
lem tot diaken gewijd, waarmee hij
de eerste gehuwde r.k., diaken in ons
land is.
Terwijl dominee Verbaas de avond
maalstafel weer een beetje ordent
vertelt hij over de overigens vrucht
bare samenwerking met zijn collega
Visser, de inwoners, de samenwerk
ing tussen de Hervormde en Gerefor
meerde kerk. „....nou ja, en dan
zullen we maar zeggen dat de erva
ring van kop en schotels op je avond
maalstafel ook nieuw is", zegt de
immer bedachtzaam sprekende Ver
baas filosofisch.
Hoe nieuw alles wel is, blijkt uit het
feit dat hij tijdens zijn bijna tweeja
rig verblijf in Almere nog niet één
huwelijks-inzegening heeft geleid,
noch een begrafenis. Erg druk zal de
predikant en pastor Visser bet wel
nooit krijgen, althans wat de huwe
lijksinzegening en begrafenis betreft,
want het ziet er niet naar uit dat
Almere kerkelijk ooit groot zal wor
den.
Kennelijk is zelfs het hervormd-, gere
formeerd- of rooms- op-wieletjes ook
achterhaald. In het ambtsdragersblad
Woord en Dienst - nummer 16 -
schrijft Verbaas onder meer daar
over: „In de commissies die ons om
ringen zijn planologen, sociologen,
agogen en nog meer-ogen. Onderhen
waren er stemmen die vroegen of het
wel zin heeft om in deze nieuwe
gemeente pastores aan te stellen?
Kun je nog werken met een kerke-
raad in deze tijd, in deze nieuwe
omgeving? Toch zijn we maar begon
nen, zo heel klein en bescheiden. De
statistieken wijzen uit dat we wel heel
klein zullen blijven in getal. We wer
ken dan ook met de gedachte: geen
mens kan in zijn eentje de hele we
reld op zijn nek nemen, maar je kunt
er wel aan beginnen. Het zijn woor-
Almere, stad in wording.
e Zo, de avondmaalsbeker
kan weer op de tafel.
•as»'™'
*«5
Ds. Verbaas voor de
bouwput van de toekom
stige Roomskatholieke-,
Hervormd-, Gereformeerde
Kerk.
den, dxe ergens in de Bijbel staan,
maar ze zijn zeer actueel".
Voortreffelijk
Dat het nooit een grote kerkelijke ge
meente zal worden wisten ds. Verbaas
en pastor Visser reeds van het mo
ment dat zij hun belangstelling toon
den voor Ahnere. Van tevoren wisten
beiden dat er zeer nauw tussen de
kerken samengewerkt moest gaan
worden. En na twee jaar van samen
werken kunnen beiden slechts zeggen
dat het „voortreffelijk" gaat. Helaas
kon de heer Visser niet bij het ge
sprek aanwezig zijn. Slechts een ogen
blik van begroeting en weg was hij
weer. Het onderlinge vertrouwen is
echter groot getuige zijn woorden: „ik
neem aan dat wat Verbaas zal zeggen,
ook mijn woorden zullen zijn
Enkele voorbeelden van deze groeiende
samenwerking zijn: de gezamenlijke
kerkbouw, eenmaal in de maand een
gezamenlijke protestants/roomskath-
olieke dienst, gezamenlijke cursussen,
samen de nieuwkomers begroeten en
zovoorts. „Het is eigenlijk teveel om
op te noemen", vertelt Verbaas ent
housiast Hij pakt een, stapeltje pape
rassen, waaronder de „Kerkmarc", de
huxs-aan-huis kerkbode voor Almere.
„Dat krijgen alle bewoners in Almere
gratis in de bus. Het is eigenlijk weer
zo'n voorbeeld van het „waarom" van
het slagen van de samenwerking.
Geen van de kerken hier, dus noch
de Gereformeerden, noch de Rooms-
katholieken en noch de Hervormden
hadden hier twee jaar geleden iets.
Welnu, dan is het ook met zo moeilijk
sam-sam te doen. In bestaande ge
meentes, waar men tussen de kerken
wil samenwerken heeft men altijd te
kampen met een verleden, financieel
bijvoorbeeld, of verplichtingen enzo
voorts. Niets van dit al hier. We kon
den gedneen met een schone lei be
ginnen. Je hoeft geen rekening te
houden met oud-zeer, wat ook een
belangrijke rol kan spelen".
Ook het „kerken" gebeurt vrij hecht.
Hoewel er elke zondag een rk-dienst
en een hervormd- gereformeerde
dienst worden gehouden, wordt zeker
eenmaal in de maand een gezamenlij
ke dienst gehouden. „Weliswaar een
woorddienst", zo verklaart ds. Ver
baas nader, „maar er wordt reeds
over gesproken of het ook niet moge
lijk is deze dienst te veranderen in
een dieast voor woord en tafel, met
andere woorden: samen het avond
maal of de communie vieren. Het is
nog wel met zo ver, maar we groeien
er langzaam aan wel naar toe".
„Ook adviseren Visser en ik onze kerk
gangers hun belangstelling in de „an
dere" kerk te tonen als er iets bijzon
ders is. Zo hoop ik zondag onder de
kerkgangers veel roomskathoheke
kermissen te zien als bij mij voor het
eerst vijf jonge mensen in het open
baar belijdenis des geloofs afleggen
(Palmzondag is de zondag voor Pasen
waarop in vooral de Hervormde
Kerk, de nieuwe lidmaten van de
Kerk worden bevestigd, red.). En dat
geldt natuurlijk ook andersom. Vori
ge week zondag waren heel wat pro
testanten in de roomskathoheke
dienst toen daar vijf meisjes en jon
gens hun communie deden". In elk
geval zijn zowel domme" Verbaas als
pastor Visser steeds aanwezig bij el-
kaars diensten. En nut moet worden
gezegd, dat is toch wel iets meer dan
wat doorgaans onder samenwerking
tussen de kerken wordt verstaan.
Die nauwe samenwerking tussen de
drie kerken wordt overigens wel in
tensief begeleid door pastor Visser en
zijn collega Verbaas. In de laatstver
schenen Almere staat namelijk dat er
deze maand en volgende maand een
cursus wordt gegeven door de twee
pastores. Het onderwerp' Hoe en wat
in de verschillende kerken In drie
bijeenkomsten willen de twee kerke
lijke pioniers met hun gemeenteleden
en parochianen praten over de kerk
organisatie, de plaats van de Bijbel
en andere ter sprake komende onder
werpen.
Eenzaam?
Langzaam maar zeker komt ook het
kerkewerk op gang zoals met dat ook
in bestaande kerkelijke gemeentes
ontmoet' Zo is er sedert enkele weken
een kerkkoor en ook wordt er reeds
voor het tweede jaar catechisatie ge
houden, of beter: jongerengespreks-
krmg waar over allerlei problemen
uit onze samenleving wordt gespro
ken met m de hand de Bijbel Momen
teel is een aantal jongeren bezig met
het oprichten van een soort jeugdso-
cieteit.
Het is een bijzondere taak predikant of
pastor te zijn in zo'n jonge gemeente.
Boeiend, dat wel, maar ook eenzaam?
Dominee Verbaas vindt van met „Ei
genlijk is het een beetje een slijtage
slag. Je moet alles samen doen en
gelukkig gaat dat allemaal goed. Van
daar dat ik ook de kracht heb om
door te gaan. Door die fijne samen
werking mis ik gelukkig Maassluis
ook niet zo, al moet ik zeggen dat tk
nog steeds prettige contacten onder
houd met inwoners uit mijn vorige
gemeente. Vorige week nog was hier
ds. Lukito uit Maassluis om hier een
lezing te houden over zijn werk als
Indonesisch zendmgspredikant in Ne
derland. Möar of ik nu nog eens wil
veranderen naar een compleet nieuwe
gemeente, ik denk het niet. Maar zeg
in elk geval tegen de Maassluizers dat
Verbaas het wel goed maakt. Dat
wel