„Zolang ik gezond ben, blijf ik aan de gang" Zeilmaker Simon den Boer (76): Kapitein Rob MAANDAG 5 JUNI 1973 Gegrepen bij delen van buit Dan maar met radio in bad? Zon: vrouw valt flauw VD/SCAVW laar door zijn vader als een soort; KT «36 EB! IDEE, JEAJJ. >VW PttUuCH VEET&K Hgrm. jx ALS WE CWAE m, LI KM JC JtMEE NAAZ M'JN FLAT. £>JE .jsDKHTsu -rifTSöiRC WT KW IR ZfZS», WAMT HET HUEZI- 3\ BLOT fS VAN OM itUO*» ffifHEEFT rfjLT^V. ME EEN FWU& GEGEVEN, i 'ran1 v mstxxy-ziejs. peh'Jeew -v^ wSJwiffl IN DEZE 80UET MKTEÜ FAKLACH7JG WEZEU. J8 JE BEWT TOCH Wi <XLlX5V0(tL, CAlOt Uitgaver SlJTHOFF PERS BV Dsze krant verschijnt m het gebied Nieuwe Waterweg-noord (van Schiedam tot Hoek van Holland} en is uitsluitend verkrijg baar in combinatie met het Rotterdamsch Nieuwsblad (in Maassluis eveneens in combinatie met de Haagsche Courant of Het Binnenhof) REDACTIE Chef: H. L. Lambregtsa Redactie Seniedam:K. Kegel en W. J. van der Post. Redactie Vlaardingen: J. Hazejager. WAM. Visser en C. H. van Bremen. Sportredactie: 0. v.d.Serg en M. Verwaaijen (VlaanJingen). Oe redactie Schiedam is gevestigd aan de Broerevost 3a, tel. 262566 en 266046 postbus 137, Schiedam. De radactie Vlaar- dingen is gevestigd aan de Brede Havenstraat 6, tel. 343229 en 345209, postbus 110, Vlaardmgen. Berichten voor de redactie kunnen per telex worden doorgege ven. Telexnummer 32177 PLAATSELIJKE CORRESPONDENTEN Maasland: S. P van Zuilen, Diepenburchstraat 34, tel. 0169S- 16143 Hoek van Holland: L. van Ooiien, Mahustraat 135, tel. 01747- 2804 ABONNEMENTEN Opgave van abonnementen kan geschieden op de volgende adressen: Braersvest 3a. Schiedam, (tel. 010-268091) en Brede Havenstraat 6. Vlaardingen, (tel. 010-354525. b.g.g. 354507) Voor inlichtingen over administratie en abonnementen kan men verder terecht bij het Rotterdamsch Nieuwsblad, tel. 010-144144 KLACHTENDIENST Dagelijks van 18.00 tot 19.00 uur en zaterdaa tot 18.00 uur. Rotterdamsch Nieuwsblad. tel. 010-144144, Haagsche Courant. tal. 070-624562. Het Binnenhof, tel. 070-624562 NABESTELLEN FOTO'S Geplaatste foto's kunnen telefonisch worden nabesteld tussen 14.30-15.30 uur. Tel. 010-144144. toestel 147, de hr. W. v.d. Knaap. jADVERTENTIES j Advertentietarieven op aanvraag, tel. 010-144144 "Schiedam Twee inbrekertjes "zijn tijdens het verdelen van .'hun buit op heterdaad betrapt "Sn het gebouw van de verenig- *de provinciale bibliotheekcen trales Zuid-Holland, welke stichting is gevestigd in de voormalige Havenkerk op de Westfrankelandsedijk. De vijf tienjarige F. 3. en de één jaar jongere F. F. R.. twee scholie ren uit Schiedam, hadden alle bei een rekenmachientje en vierendertig gulden op zak. Zij zijn opgesloten in de cel. Schiedam Een bijzondere hekel heeft de politie aan aan giftes van diefstal van radioo tjes uit zwembad Groenoord Immers, vaak i* het de eigen schuld van eigenaars, als een transistor wordt gepikt Veel badgasten, storen zich aan het vaak onzuiver geschetter, m elk geval horen zij het alle maal, dus ook de potentiële dief die dan weet waar hij zoeken moet, en bovendien, wie gaat zwemmen, kan niet meer op zijn spulletjes letten.. Emd vorige week kwam de dertienjarige Diana M. uit de Mgr. Nolenslaan de politie ver tellen, dat haar draagbare ra dio a vijftig gulden uit bad Groenoord was gestolen, Schiedam Door de hitte be vangen is de 29-jarigf? Vlaar- dingse mejuffrouw P. van O. tegen het weekeinde ineenge zakt. Zij viel flauw in de Pen- nmglaan. vlakbij het Sch damse Noletziekenhuis, wa zij dan ook werd opgefn Daarna kon zij, angstig fi send, naar huis terugkeren. Oud-Beijerland De telefoon rinkelt. „Met Den Boer!". „O, een ogenblik. Dan zal ik je even iemand anders geven! Een hand grijpt een ijzeren plakbandhouder, waarmee fors op de mït wordt getikt. Of zoonlief maar even wil komen; de oude Simon Adriaans den Boer heeft namelijk geen tijd." „Effe een sigaar halen", terwijl hij naar achteren wijst, „want zonder zo'n ding in mijn mond, kan ik niet praten". Simon den Boer (76) heeft zich goed voorbereid. De oudste nog werkende zeilmaker in Nederland heeft voor zichzelf al een verhaaltje gemaakt, om toch vooral maar geen enkel punt over te slaan. Het is een verhaal dat boekdelen spreekt. Immers, het leven van Simon is een aaneenschakeling van louter vreugdevolle arbeidsuren geweest, omdat hij altijd placht te werken onder het bekende motto: „Ik lijdt liever scha, dan dat ik klachten moet krijgen van de klant" Dat dit geen loze woorden zijn, bewijzen de brieven, ansicht kaarten en soms telegrammen, die Simon den Boer in de loop der jaren heeft verzameld. „Dat zijn mijn visitekaartjes", glundert hij, terwijl hij trots op zijn „verzameling" wijst. „Deze bijvoorbeeld: „Het zeil staat prachtig. Hel is een lust voor het oog. Bedankt voor zulk stukje ouderwets vakmanschap" Ouderwets. Dat is Den Boer inderdaad. De geboren en getogen Oud-Beïjerlander pleegt nog altijd een oerdegelijk stuk hand werk te leveren. En we) op de manier die hij van zijn vader heeft geleerd. Dat was ruim zestig jaar geleden. Voor dat de in 1902 geboren Den Boer in het zeilmakersvak terecht kwam, „diende" hij nog als schippersknecht op de binnenvaart. „Ik was toen dertien jaar oud", legt de zeilmaker uit," de eerste wereldoorlog heb ik op die schuit gevaren. Later in het zeilmakersvak kwam die ervaring natuurlijk uitstekend van pas." Simon Adriaan den Boer in karakte ristieke hou ding ty ,g aan het maken van een zeif. Na de oorlog, toen kreeg het familiebedrijf Den Boer weer de beschikking over materiaal, stapte Simon op aanraden van zijn ouders ook over naar het vak van zeilmaker. Beroepsvaart In die tijd legde het bednjf zich volledig toe op het ma ken van zeilen voor de be roepsvaart. Simon: „Dat was hard werken in die dagen Alleen als we van 's mor gens vroeg tot laat in de avond doorwerkten, konden we het voor elkaar krijgen om een zeil met een opper vlakte van 200 vierkante me ter in drie weken gereed te maken. Dat leverde dan cir ca honderd gulden op. En dat was ui d;e tijd een heel bedrag.1' Nog voor de periode dat moto ren het zeil verdrongen, ging het niet zo goed voor de wind. Toen ook kwam Si mon er alleen voor te staan „Wegens omstandigheden" noemt Simon den Boer het Pas in tweede instantie wil hij hier iets dieper op in gaan: „Mijn moeder kwem toen te overlijden, en ik moest mijn vader in huis nemen. De familie besliste toen dat ik het bednjf moest overnemen" besluit de oude zeilmaker eenvoudig. Zijn vakmanschap bezorgde hem in die jaren uiteindelijk de vrijbrief tot nieuwe klan ten. Van een beroepsvisser uit Stellendam kreeg de Oud-Beijerlander opdracht om een zeiltje te maken. En met succes. In een kort tijds bestek volgden de bestellin gen elkaar op.Simon weet het nog nauwkeurig uit zijn hoofd: „Stellendam, Oud dorp, Amemuiden, en Th el len" somt hij op. Daarna kwam Spakenburg, Hetgeen m die tijd iets bijzonder was Want daar kreeg je met makkelijk klanten hoor. Tenslotte hadden zij hun ei gen zeilmakerij in het dorp". Zoals in al die jaren altijd gebruikelijk is geweest; kwa men de klanten naar Den Boer toe. Altijd stond zijn goede naam („Dat is het al lerbelangrijkste in dit we reldje") daarvoor garant. Zo kon het ook gebeuren dat er een briefkaart uit Spaken burg kwam. „Ja, die visser had horen zeggen, dat ik zulke degelijke zeilen maak te en of ik eens langs wilde komen. Ik was perplex. Trouwens ik wist niet eens waar het lag", aldus Simon. Vervolgens: „Uiteindelijk le verde me dat zestien nieuwe klanten op-. Het was name lijk als een lopend vuurtje door het dorp gegaan dat .een zeilmaker uit Zeeland1, zo noemden ze Zuid-Holland destijds, zulk vakwerk had geleverd". Daarop veroverde Den Boer ook nieuwe „afzet- gebieden" in Harderwijk, El- burg, Zoutkamp en Texel, terwijl hij tussendoor in re derij De Doggermaatschap pij in Vla ar dingen geduren de veertien jaar ook een aar dige verdienste had. Op den duur kwam Den Boer echter in conflict met de moderni sering. Motoren namen de plaats in van de zeilen en het zeilmakersbedrijf van Simon den Boer leek ten dode opgeschreven. Tot zo'n zestien jaar terug de watersport kwam opzetten. Simon: „Omdat ik mijn vak goed verstond, kreeg ik de eerste bestellingen al spoe dig binnen. Het bedrijf bloeide weer op. En tot op heden heb ik altijd voor zes maanden werk in voorraad. En dat terwijl we nu met vijf man en twaalf machines werken. Jaarlijks maken we nu zo'n 300 400 tuigen." Amerika Dat zijn naam ook m het bui tenland bekendheid geniet, bewees een opdracht uit Amerika. „Die kwam van een Hollander daar" vertelt Simon trots. „Of ik een zeil voor hem kon maken. En zo zijn er meer geweest. Zoals die tandarts uit Scheverdn- gen, die ik eveneens een nieuw zeil bezorgde en die vent uit Engeland Ook in België en West-Duitsland heb ik mijn klanten zitten". Zodoende moest Simon den Boer een kleine veer laten. „Het maken van zonwerin gen, autokappen en kam- peertenten werd teveel voor ons. Vandaar dat we in zeg maar 1969 ons zuiver zijn gaan toeleggen op het ma ken van zeilen." Tot de voornaamste opdrach ten van de 76-jarige zeilma ker, die ook wel eens op radio en tv is geweest, be hoort ongetwijfeld de fabri cering van zeilen voor twee wereld-beroemde schepen: „Dat zijn de Kevel van de toenmalige eigenaar Jan den Hartog en de Charlotte Ro- des, een schoener die in de De Boeier VC 223 „vaart er wel bij". Het zeil gemaakt door Stmon den Boer (zie letter ,B' in het zeil) is inder daad een lust voor het oog. Onedinlijn gebruikt is, maar nu door een Hollander is opgekocht." Een hernieuwd bewijs van zijn kundigheid Want dergelijke oude schepen laat men niet door de eerste de beste zeil maker opknappen. Nee, daarvoor laat men Simon den Boer komen, de man, die een glanzende prestatie door Wïm Abrahamse lijst heeft opgebouwd. En dat al honderddertig jaar lang. Want ook de vader van Simon heeft zijn steentje daartoe bijgedragen. Al die jaren had Simon den Boer zijn werkplaats aan de Ha- vendam. Een werkplaats, die in 1932 werd vervangen door een nieuwe, terwijl in 1964 een uitbreiding daaraan toe werd gevoegd. „En nu is het eigenlijk alweer te krap ge worden", lacht Simon, van daar dat we in de toekomst, wanneer de huurster eruit is, dat gebouw erbij trekken. Maar dat zal mijn tijd wel duren-" Dromeng staart de oude zeil maker naar buiten. Zijn handen zijn constant in be weging, want eigenlijk komt hij handen en voeten tekort om zijn levensverhaal met gebarentaal te onderstrepen. Weer diept de Oud-Beijerlan- der een belevenis uit zijn geheugen op; „Dat was in de oorlog", vertelt hij enthou siast „Vlak voor de mobili satie kreeg ik een Belg op bezoek, die een zeil voor zijn schip wilde hebben. Als on derpand liet hij S 250,- ach- ter, terwijl het zeil zeshon derd gulden meer zou gaan kosten. De oorlog brak ech ter uit en van de Belg hoor de ik niets meer. Al die tijd bewaarde ik het materiaal hetgeen in verband met de .vorderingen' die de Duitsers hielden, niet makkelijk was. meer dan de oorspronkelijke prijs op. Vakmanschap en eerlijkheid zijn dan ook de meest ken merkende eigenschappen voor Simon Adriaan den Boer. Daarbij heeft hij met zijn 76 jaren nog steeds nietk* genoeg gt kregen van het zeilmakersvak: „Nee, hoor elke dag heb ik er van zeven 's morgens tot zes uur 's avonds nog steeds plezier m. En als ik het over mocht doen, zou ik weer hetzelfde beroep kiezen." Van afstand doen van de zaak wil Simon den Boer dan ook niet horen: „Zolang ik ge zond ben, blijf ik aan de gang" zegt hij ferm, „en trouwens, een zaak die je van de grond hebt opge bouwd, laat je niet makke lijk los". Na de oorlog kreeg ik con- Spijt heeft Simon den Boer tact met hem. Hij was ver baasd dat ik het spul had bewaard, want in die dagen bracht een zeildoek min stens dertig tor veertig keer dan ook niet Of toch? Bijna dramatisch klinkt het: „Na al die jaren heb ik alleen spijt, dat ik nooit Engels heb geleerde." Haar snebbeitje staat met stil en Dmgeman vergeet er door, dat ht| nog verder over die.,commissie van toezicht"'had willen zaniken En dan is daar Jan Tempelaar met z'n zere oog, die nog wat komt Knutselen en die Sjaantje al lang met meer zo'n griezel vindt als bij de eerste Kennismaking Verschillende buren helpen 's avonds een handje mee. De een kruit mutserds binnen, de ander hakt kachelhout ot ruimdt het overtollige puin Maar Jan Tempe laar is het manusje-van alles; de man die overal raad op weet Hij hangt schilderijen op. slaat hier een latje, daar een bankje en is nu bezig aan 'n trapje voor de winkel. Hij is daar handig in, zoals alle scheepstimmerlieden handig zijn. Zo krom of scheef of rond kan 't ruet zijn. of Jan Tem pelaar kan hef maken. Hij is bo vendien goedkoop, want geen vierduitstuk wil hij er voor heb ben Hij noemt zijn gesjouw„bu- renhulp" maar beter kon hij tegen Dmgeman zeggen.,ge zijl er ene van 't oude Hanneske, waar ik vroeger zoveel jaren gewerkt he- b Al denkt hij er niet over eeen losse plank aan zijn scheefgezak te palenhut vast te slaan, bij Dm geman moet alles tot m de pun tjes worden Het afgezegde zol derkamertje zal er komen en de mislukte beschoeiing zal nog vóór de winter opnieuw verrijzen Op de scheepswerf heeft hij er al ongebruikte sieebalken voor uitgezocht, die hij best voor n prikkie zal krijgen, Weet je wat"5 Hij zal ze Dmgeman cadeau doen Bij wijze van huwelijksge schenk, lacht het ene oog Als 't met gek stond zou Sjaantje hem daar en kus voor geven Nu aait ze hem speels langs het groezeli ge ringbaardje en stort daarmee een zee van geluk in de eenzelvi ge man, die zoveel vriendscha al jaren ontwend is Ook Dmgeman is opgetogu. Hij herinnert zich wel dat Jan Tempe- hursvriend beschouwd werd. maar dit 'n cadeau van mis schien wel twintig gulden.dat is él te bar.Er is geen tegenstrib belen aan Overmoedige bui of met, Jan Tempelaar geeft de pa len. En 's avonds na tijd zal hij, tesamen met Drifc Swaan, héél dat j in mekaar gezakte prutsgevalletje grondig herstellen Plotseling dringt het tot Dmgeman door, hoe eerst alles tegen liep en hoe hel nu allemaal van 'n leien dakje schuift Is dat. omdat er klaarheid ir» zijn binnenste is gekomen? Omdat de vloek van zijn zondig zwijgen is afgevallen? Her stemt hem blij en ernstig tegelijk Blij omdat hij nu met zich 2e!f weer in 't reine is; ern stig omdat hij God's adem zo heel dicht om zich voelt Als hij Sjaantje 'n eind naar huis brengt is de glans in zijn ogen: met m overeenstemming met z'n schamele woorden Zwijgend haast passeren ze de Stormhoek Daarna nemen ze de weg fangs de Winterdijk; langs de afgedagk- te watermolen, die alleen nog dient als nachtverblijf voor ongu re zwervers Het is een lange eenzame weg, maar korter als de - weg door de dorpen. Een paar.i koeien liggen gezapig te herkau wen en een holle knotwilg hangt1 roerloos over een dichtgegroeide sloot. Het enigste beweeg is een boerenknecht, die na gedane dagtaak de paarden m de wei brengt. Ze roepen een aardigheid je en de knecht roept iets onver staanbaars terug. Maar het getuid verscheurt de heiligheid var» de avondstilte, het klinkt onwezenlijk als de schelle stem van een werk ster in een kerkgebouw 3042 Enkele uren later bereiken zij het kamp. Kijk, daar staan Apoen en Tsibe. De jongen is ai aardig opgeknapt. Maar waar- is de jonge mdiaan ge- s bleven?,die zij gevangen had- den genomen? Apoen schudt r droevig het 1' Huinin is verdwenen Vermoedelijk heeft de vrees voor de wraak van zijn stamgenoten hem op de vlucht gejaagdWan neer Eddy en Rob hebben ge geten en een tijdje hebben gerust, worden de muilezels gezadeld en dan begeven de vier mannen zich op weg naar de kust. Zij werpen nog een laatste blik op de rokende vul kaan, die zoveel mysteriën verbergt. Rob huivert. Welke duistere bedoelingen heeft professor Lupardi nu weer? Terwijl de mannen langs het smalle bergpad rijden en het struikgewas de vulkaan aan hun oog onttrekt, cirkelen hoog boven hun hoofden de condors van het Andesgeberg- te, de wachters van de vul kaan Dmgeman staat zielig met de ge broken kopjes. Sjaantje beween friet overtuiging dat scherven ge luk brengen Over die toeziende voogdij van vrouw Swaan moet maar liever mei meer worden ge praat Uitgelaten toont ze Dmge man 't zesde theeblad uit de reeks huwelijkscadeau, voor de variatie beplakt mei sigarenband jes O ja. en ze moet allereerst t „Evangelie van Sint Jan" tegen de kastdeur punaisen. voor 't ge val er onweer mocht komen Ze is afs de dood voor onweer ME ZAIEK «El EEN KEUEANDK9 IftfflEIIMHPEMUNe/

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1978 | | pagina 2