Zestien jaar knokken op
de vierkante millimeter
MAASLAND
VERBAASD
Hoek van Holland wil niet te sterk groeien
Gemeente erkent achterstallig onderhoud
Verkeerslichten op afrit Rijksweg
DONDERDAG 28 SEPTEMBER 1978
SC/VD/WW 3
huizen hel langzaam wogroes-
Icn van de stalen sponningen
was. Er zouden nog zestien jaar
moeten verstrijken voordat de
actie resultaat opleverde. En
over die zestien jaar zouden de
strijders van het eerste uur een
heel gezellig boekje kunnen
schrijven, vol grillige ambtena-
rengrappen. slapstick en verbe
ten ergon is.
Geen renovatie
Zoals vermeld: m 1962 komt de
eerste klacht van een individue
le huurder over het onderhoud
aan zijn woning. Al spoedig
blijkt dat veel meer bewoners
met dezelfde klachten zitten en
er komt een samenwerking tot
stand die in 1363 voor het eerst
in t en gezamenlijke actie resul
teert, Dertien bewoners van de
Vottenoordscslraat vragen de
gemeentel i jke w on ingd ienst
dun de steeg achter de wonin
gen in orde te brengen en de
wateroverlast daar voorgoed uit
de wereld te helpen. Bovendien
verklaren zij zich bereid daar
toe een wekelijkse bijdrage van
tien a vijftien cents te leveren.
Een grootmoedigheid hunner
zijds.
Het antwoord is: ja, er zal iets
aan gedaan worden. Tot op
heden hebben de bewoners er
nooit iemand gezien. En zo gaat
het verhaal verder: telkens vage
toezeggingen, maar onderhoud
blijft uit. De toenmalige direc
teur van hel woningbedrijf
klaagt steen en been over geld
gebrek, hij heeft niet meer dan
12-duizend gulden en daar kan
hij het niet van doen. Een argu
ment dut nog velen na hem
dankbaar zullen herhalen. Zelfs
nadat gebleken is dat de ge
meenteraad op 5 juni 1970 een
krediet reserveerde, speciaal
bedoeld voor waterovcrla -van
een slordige 3,5 ton, (De werk-
zaamheden in de VOP worden
geraamd op 40-duizcnd gulden
van de Steyn.
Inmiddels It-veil een inventari
satie van de klachten de volgen
de, niet weinig spectaculaire
waslijst op: verroeste en ver
wrongen stalen raamkozijnen,
verrotte en v ermolmde deuren,
li-kkendc dakgoten, afgebroken
en gebrokkelde raamdorpeis en
lateien, zc«*r slecht verfwerk,
uitgeleefde stegen, verstopte
rioleringen, kapotte ramen en
dakkapellen en onveilige elek
trische installaties. En dat alles
volgens de bewoners zeer duide
lijk het gevolg van nalatig on
derhoud.
We schrijven 27 mei 1977; de
bewoners hebben een informa
tiepakket samengesteld be
stemd voor b. en vv. en de leden
van de gemeenteraad. In dit
pakket worden geadresseerden
herinnerd aan mondelinge toe-
zegcingen. gedaan met betrek
king tot verbetering van de wo
ningen, van 1964, '68, '73 en '75
en luidt de conclusie, dal „onze
woningen die in 1349 zijn ge
bouwd, binnen tien jaar ge-
sloopt moeten worden, als u.
raad, nu niet direct opdracht
geeft de woningen te herstel
len."
En naai- gelang de tijd ver
strijkt, kan de gemeente er niet
meer onderuit: er moet wat aan
de woningen gebeuren. Maar
hoewel achterstallig onderhoud,
de gemeente vindt we! dat de
bewoners dat zelf maar moeten
betalen. De heer A. L. P Har-
donk, een strijder van het eerste
uur: „Dat is altijd de truc van
die lui geweest. Toon de ge
meente er eenmaal achter was,
dat onze eisen terecht waren,
begonnen we brieven te krijgen
met de mededeling dat ze inder
daad de rataplan zouden her-
stollen en of we er dan ook niet
gelijk centrale verwarming,
dubbele beglazing en een nieu
we aanrecht bij wilden hebben.
Zo gaat dat: konden ze zeggen,
dat is duidelijk renovatie dus
jullie moeien meer betalen
Door Jan H. Bakker
Nou, wij hebben nooit om een
nieuw aanrecht gevraagd, dank
tt feestelijk. Hei is altijd ons
standpunt geweest, en dat heb
ben we steeds tegen de gemeen
te gezegd: zorg er eerst maar
eens voor dat de boel opge
ruimd wordt, dan kunnen we
daarna misschien nog wel eens
over renovatie praten."
Wijze raad
Erg heroïsch is de strijd om het
achterstallig onderhoud nooit
geweest, meer knok op de vier
kante millimeter. Geen barrica
des, geen bezettingen, maar pra
ten, pralen, praten. Wie zou ook
anders verwachten in dit land
dat in feite één grote boekhou
ding is? Gebleken is overigens
wel dal pralen zin heeft, al zit
het risico er in dat dat gesprek
zo'n zestien jaar gaat duren.
Velen zouden er bij voor baal
moedeloos van worden.
De uiteindelijke „stoot" die tot
de overwinning leidde werd ten
slotte gegeven door de samen
stelling en uitgave van een
zwart boek over de stalen ra-
men-affaire. Het boekwerkje is
getiteld „Over huis en beheren
en huisjes melken..." met als
ondertitel „Of de geschiedenis
van komplex 1947 A-B Vette-
noordsepolder/lndische Buurt"
en dateert van april dit jaar.
Door toedoen van dat zwart
boek werd de zaak aan de grote
klok gehangen en de discussie
uit de binnenkamers van het
stadhuis gehaald, waardoor de
andere comissieleden inzicht
kregen in wat er zich werkelijk
had afgespeceld: zestien jaar
lang was er gewoon niets aan
de woningen gedaan. Die ont
dekking moet voor velen verbij
sterend zijn geweest. Gevolg:
druk op Goudriaan. Tel daarbij
op het feit dat de verkiezingen
net voor de deur stonden, en
we krijgen iets meer idee van
de oorzaak van de overwinning.
De heren Tomaello en Hardonk:
„Wat wij andere huurders, die
Entree van een schuurtje, Zestien jaar lang heeft het er zo bij gelegen.
mei dezelfde problemen zitten
als wij, aan zouden willen ia
den: zorg er voor dat je je
organiseert Zorg er voor dal
je mensen er bij betrekt die van
wanten weien. Deskundigheid,
dat is ontzettend belangrijk.
Een een wijk org aan, zodat iede
reen op de hoogte is. Wij hebben
van begin af aan, vóór elke
vergadering met de gemeente,
steevast de koppen bij elkaar
gestoken tn afspraken gemaakt
over wat we gingen zeggen."
..Gii tijdens een vergadering
nooit in op informatie die je zelf
nog niet hebt. Zorg ervoor dat
je je spullen van tevoren kunt
doorlezen. Want de mensen met
wie je te maken krijgt zijn
ambtenaren- En die hebben de
hole dag de tijd zich er in te
verdiepen. Het is hun beroep
per slot van rekening; als je niet
op r ast dan kletsen ze je zo
omver. Maar blijf op je strepen
staan. Als je vindt dat het ach
terstallig onderhoud is, zeg dan
nooit oftenimmer ja tegen reno
vatie."
Het is ze gelukt. De koppige,
zelfbewuste burgers van do Vet-
tenoordsL'polder en de Indische
Buurt hebben zich tenslotte niet
door de gemeente opzij laten
zetten. Binnenkort wordt het
achterstallig onderhoud aan 135
gemeentewoningen aangepakt. J
Zonder dal de huurders voor
de kosten op hoeven te draaien.
Wel zal er tegelijk dubbele beg
lazing worden aangebracht,
tnuar de huurverhoging die dal
trrwego brengt wordt ruim
schoots gecompenseerd door de
stookkosten. De bewoners heb
ben hun recht gekregen. Hun
zestienjarige strijd is een klein,
maar fijn unicum, waarop ande
ren in hel vervolg terug kunnen
vallen.
Waar hel in 1962 allemaal mee begon: wateroverlast
mde stegen
Vlaardinjjen De heren heb
ben er een niet onaanzienlijk
aantal grijze haren bij gekre
gen, sommigen van hen zijn al
in ruste, sommigen verhuisd,
maar de buit is binnen. Na
zestien jaar strijd, zestien jaar
lang touwtrekken met de amb
tenarenstand, vergaderen, brie
venschrijven, is de gemeente
Vlaardingcn eindelijk door de
knieën gegaan. Achterstallig
onderhoud aan gemeentewo-
ningen behoort door de ge
meente zelf opgeknapt te wor
den zonder dat dat in rekening
gebracht wordt in de huur. Die
erkenning hebben bewoners
van de Vettenoordsepolder en
de Indische Buurt impliciet
van de gemeente te verstaan
gekregen, toen tijdens een com
missievergadering een voorstel
van het college van b. en w„
het achterstallig onderhoud
aan de woningen in te lopen
geruisloos, werd aangenomen.
Tot de niet geringe verbazing
varj de bewoners overigens.
25 september was het op de kop
af zestien jaar geleden dat één
van de bewoners van de Vette
noordsepolder, de heer Gl. C.
Tomaello. een keurig briefje
richtte aan de weledele heer
directeur van het gemeentelijk
woningbedrijf met hel verzoek
eens aandacht te besteden aan
de erbarmelijke toestand van de
stegen achter zijn huis. De brief
vomit de schuchtere aanzet tot
de slepende zaak, die later kort
weg „Stalen ramen "zou gaan
helen, zo genoemd odat één van
de markantste gebreken van de
Uit het zwartboek „Over huizen beheren en huisjes melken..."
Maasland/Maassluis Het voorstel van Rijkswaterstaat om
onderaan de afrit van Rijksweg 20 richting Maassluis en Maasland
verkeerslichten te plaatsen, is door de gemeenteraad met verba
zing ontvangen. De noodzaak van verkeerslichten werd tijdens
de gehouden raadsvergadering niet ingezien. Het CDA-raadslid
Wout van Geest had destijds slechts gevraagd, of er onderaan
de afrit geen dubbele rijstrook kon worden aangebracht.
Van Geest kwam daarmee, om
dat door het rechtsafslaand ver
keer de doorgetrokken witte
streep veelvuldig wordt over
schreden. Hetgeen dan weer ge
vaarlijke situaties met zich
brengt. De suggestie van Van
Geest was dan ook, om zowel
voor het links- als rechtsaf
slaand verkeer een gescheiden
rijstrook aan te brengen. Nu de
dienst verkeersonderzoek van
Rijkswaterstaat werkt aan een
plan om onderaan de afrit ver
keerslichten aan te brengen,
kwam daarover enige verba
ring- Van Geest: „Het is nooit
"lijn bedoeling geweest daar
verkeerslichten te krijgen. Het
's niet alleen een heel duur plan,
waar een bord verplicht stop
pen zou hetzelfde effect geven."
Mevrouw Ellen Joy Groosman
(WD) had ook bedenkingen.
„Het is een vreemde zaak als
je het vraagt om een bepaalde
belijning, en men komt dan
maar meteen met verkeerslich
ten. Daar komt filevorming op
de afrit van," zo voorspelde zij,
„En het ging ,er juist om die
ie voorkomen,"
Mevrouw Groosman stelde
daarom voor Rijkswaterstaat te
verzoeken en met het gemakke
lijkste en goedkoopste te begin
nen. Burgemeester J. van den
Brink zei dat de verkeerslichten
er nog niet staan. „Dit krijgt
nog een vervolg, want wij heb
ben Rijkswaterstaat om een na
dere mondelinge toelichting ge
vraagd. Wat Rijkswaterstaat nu
precies wil, is wat onduidelijk
in de brief."
Hoek van Holland: niet te snel groeien.
Hoek var» Holland Tol 1989
zal Hoek van Holland niet snel
ler groeien dan gemiddeld hon
derd woningen per jaar. Er Is
geen behoefte om belangrijk
groter te worden dan de huidi
ge omvang. Tot die conclusie
is de Hoekse deeigemcenteraad
zonder al te veel discussie
gekomen. Voor sommige leden
van de deelraad ging dat overi
gens nog aardig ver, want er
waren enkele Hoek van Hollan
ders binnen de deelraad die het
getal van honderd huizen per
jaar als het absolute maximum
wilden zien.
Dat laatste ging vooraitter L.
van der Houwen toch ivat te
ver. Hij wees er op, dat Hoek
van Holland al een bouw-ach-
terstand heeft van drie jaar en
dat men in feite op dit moment
vierhonderd woningen zou
moeten bouwen om die achter
stand in te halen en aan de
bestaande vraag te voldoen.
De voorgenomen groei in de
komende jaren is aardig in cij
fers uit te drukken. Hoek van
Holland telt momenteel 8152
inwoners (cijfer per 1 augustus).
Als de voorgenomen groei er
inderdaad zou komen, zou de
deelgemeente in 1Ö89 10.000 in
woners hebben en in het jaar
2000 ongeveer 13,000.
Deelraadsvoorzitter Van der
Houwen wees er overigens wel
op. dat het feit dal men De Hoek
niet zo sterk wil laten groeien
wel 2ijn consequenties zou kun
nen hebben. Men kan natuurlijk
doorgaan met pogingen om een
sporthal en een zwembad te
realiseren, maar men dient dan
wel te beseffen dat daar gezien
het inwonertal geen recht op is,
zo waarschuwde hij.
De deelraadsvoorzitter vond het
overigens wel jammer, dat men
zich met dat getal van „gemid
deld honderd" zo scherp heeft
vastgelegd. Hij wilde zich liever
niet voor een zo lange periode
vastleggen. „Het is mogelijk dat
er bepaalde periode zijn, waarin
we meer huizen nodig hebben
en aan de andere kant kunnen
er jaren zijn, dat we met minder
kunnen volstaan. Het nu ingeno
men standpunt is weinig flexi
bel." zo meende hij.
De deel gemeenteraad was het
er overigens niet mee eens, dat
De Hoek niet betrokken is bij
de samenstelling van het rap
port „binnengemeentelijke de
centralisatie", dat momenteel
door het college van b, en w.
wordt samengesteld. Juist Hoek
van Holland is een schoolvoor
beeld van een zelfstandige en
goed functionerende deeige
mcenteraad, zo menen de raas
leden zelf.
Het is daarom merkwaardig
dat men bij een rapport over
decentralisatie over het hoofd
heeft gezien dat op dertig kilo
meter van de moederstad een
gebied ligt, dat zich bij uitstek
leent voor decentralisatie.
Over dit ongenoegen kan het
Rotterdamse college binnen
kort een brief verwachten
