w 4C Oud- kon niet goed tegen Vlaardinger vaste baan; VRIJDAG 6 OKTOBER 1978 J. 4%ii2Êt r SC/VD/WW5 Wandelen in Himalaya Cas en Marjan de Stoppelaar..toerisme niet op z'n Amerikaan- s... „Wat ik volgend jaar ze ker wil gaan proberen: bootreizen organiseren vanaf de Mount Everest en dan de Ganges afzak ken tot aan Calcutta. Je hebt er boten voor nodig van een uiterst solide rubber, zogenaamde „Whitewater rafts". Met die dingen kun je de wildste stroomversnel lingen nemen. Ik zie het al voor me: typémachien- tje mee en dan, als je in wat rustiger water bent gekomen, tekketekkete- k.routebeschrijving maken voor de krant". Oud-Vlaardinger Cas de Stop pelaar en zijn vrouw Marjan kennen Nepal zo langzamer hand beter dan menig Vlaardin ger Maassluis, 's Zomers in Ne derland, 's winters in Nepal, onderhouden zij een levendige pendeldienst tussen de Lage Landen en het koninkrijkje in de Himalaya, jaarlijks zo'n 150 Nederlanders in hun kielzog meetrekkend. Beiden zijn zij lid van de Vereniging Nederland Nepal en maken zij deeel uit van een klein clubje Nepalent- housiasten, dat bezig is een zeer vriendelijke vorm van toerisme in Nepal van de grond te krij gen. Geen grote hotels, casino's en patatfrietaccommodatie, maar gewoon met de benenwa gen het land door. D£3r legt de Stichting Nepal Holland Huis zich op toe. Niet zonder succes. Maar Cas en Marjan zijn stellig van plan het klein te houden. Geen Disneyland in Nepal. „Nepal is werkelijk een feeëriek land; met een enorme variatie. Ik was er één keer geweest met een groep biologen, (Cas haalde toen met die expeditie de kop pen van de Vlaardingse pers,) Vergeten ging toen niet meer. Ook niet toen ik als journalist ben gaan werken. Na een jaar kwam het toch weer: ik wilde dSdr heen. „Hij maakt een breed handgebaar waaruit een onwetende op zou kunnen ma ken dat Nepal ergens achter het huis in de tuin ligt. En misschien is dat ook wel zo voor Cas en Marjan. Tussen Holland zal in hun beleving weinig geografi sche ruimte meer bestaan. Toerisme Dat koninkrijk Nepal ligt inge- kneld tussen de twee giganten China en India. Het strekt zich in een lengte van 800 kilometer uit over de zuidhebmg van het Himalayagebergte. Tot aan ïQ50 was het land door toedoen van een rigide beleid van de oppermachtige Rana familie van de buitenwereld afgeslo ten. De tun die het in werke lijkheid v^or het zeggen zou moeten heLben gehad: de ko ning, had ook maar niet zó'n klein vingertje in de pap. „Eer ste minister Rana had hem in zijn paleis opgesloten. Hij werd letterlijk als een kleine jongen zoet gehouden met dinky-toys en ander speeldgoed". In 2950 kwam aan deze bespot telijke situatie een einde. Nepal stelde zijn grenzen open de reden ook waarom toen plotses ling de Mount Everest bedwon gen werd; ze konden er nu vanuit een gunstige kant bij en ontdekte hoe ontstellend haar achterstand was ten op zichte van andere landen, Nog steeds behoort het land tot één van de vijf armste ter we reld. Het percentage analfabe ten bedraagt niet minder dan vijfenzeventig. Industrialisatie heeft er nog nauwelijks plaats gevonden, wat er de oorzaak van is dat Nopals hoofdstad, Kathmandoe, nog niet zo ver pauperd is als de overige Aziati sche steden als Singapore en Calcutta. De gehele Nepalese bevolking kan autarkisch ge noemd worden: ze zorgt voor haar eigen voedsel. Onder de huidige koning Biren- dra heeft het land nu een koers ingeslagen die het op een hoger ontwikkelingspeil moet bren gen. Veel middelen van bestaan zijn er echter niet. Landbouw levert naganoeg niets voor de export, grondstoffen heeft het land niet, handel is praktisch onmogelijk omdat het land geen havens heeft en ondertussen blijft de bevolking maar groeien. Een voor ontwikke lingslanden niet onbekende si tuatie die de Nepalese regering wil oplossen door het toerisme in de ontwikkeling van het land een belangrijke taak toe te bede len. Cas de Stoppelaar: „Het land is voor toensme ook heel ge schikt Alpinisten, sportieve wandelaars, cultuur-enthou siasten, ze kuirnen er allemaal terecht". Hij voegt daaraan toe dat de regering weldegelijk alert is „Spanje-toestanden" te vermijden; voorkomen moet worden dat al het geïnvesteerde geld weer terugvloeit naar de buitenlandse investeerders; en daarmee de gemaakte winsten. „De vorm van toerisme die wij op poten hebben gezet komt direct aan de bevolking ten goede. Er blijft geen geld aan de strijkstok hangen, En boven dien, dat willen we er voor alle duidelijkheid toch wel even bij zeggen, wordt een groot gedeel te van de winsten besteed aan restauratie van tempels en scho ling van Nepalezen die op de een of andere wijze hun land tot ontwikkeling willen bren gen". Wachten Hoe het echtpaar De Stoppe laar in Nepal terecht kwam heeft te maken met de merk waardige ziekte die al meer mensen het avontuur in gedre ven heeft. Cas omschrijft de symptomen daarvan als volgt: „Ik kan niet zo goed tegen een vaste baan". En over het werk dat zij daar doen: .Meer hobby dan business, we willen vol doende ruimte overhouden om wat anders te gaan doen" Zich definitief in Nepal vestigen wil het echtpaar evenwel niet. doorJan H. Bakker Daarvoor verklaren zij toch te veel westerling te zijn. Maar aan het land verslingerd zijn zij wel. Dat blijkt uit kleine dingen. Zoals het volgende verhaal. „Je hebt er geen voorstelling van hoe anders het daar alle maal is. Heel elementair. We waren op expeditie en halver wege wordt één van de mem bers (leden) ziek. Een ziekte die dodelijk afloopt als je niet de juiste medicijnen bij je hebt Dan kan het in een paar dagen gebeurd zijn. En we hadden die medicijnen niet. Dus we blijven achter. Marjan met die sterven de man in een tent Een sherpa gaat op pad naar het dichtstbij zijnde dorp om daar om een helikopter te telegraferen. Een dag-mars ongeveer. De volgen de dag komt er echter niets. En de daaropvolgende ook niet. He lemaal niets. En ondertussen gleed die man steeds verder af. Deed alles wat God verboden had: bloed poepen.afschuwe lijk, het ging slechter en slech ter. Maar geen helicopter. En dan ga je pas beseffen wat wachten is. Niet eventjes tien minuten op de bus, zoals hier in Nederland, maar dagen, da genlang. Totdat op de vierde dag we over de bergen dat tsjoeke-tsjoeke hoorden komen: de helikopter, daar was ie dan! Ik wil je wel vertellen dat het gevoel van opluchting en bevrijding toen overweldigend was. Achteraf bleek dat de telegraaf verbinding in het dichtstbijzijn de dorp het niet deed. De tele grafie gaat daar nog per radio. En nu wilde het geval dat er geen olie meer was voor de elektriciteitsvoorziening. De desbetreffende sherpa is toen maar even doorgelopen naar de hoofdstad, Kathmandoe, om daar persoonlijk een helikopter te bestellen. Moet je je voorstel len, die man moet uitgeput zijn geweest; dagen achtereen heeft hij gelopen". Niet op z'n Amerikaans Vier dagen wachten. Een erva ring die je in het westen niet zo gauw op zult doen. Het leven in het „geciviliseerde" westen is zoveel sneller, zakelijker ook, dat het schril afsteekt tegen dat in Nepal. „Toch is het één van de redenen dat ik nooit voor goed in Nepal zou willen wonen. Het is onmogelijk om daar snel en efficiënt te werken. Eventjes een hoop dingen op één ochtend regelen is daar eenvoudig on denkbaar, je moet er dagen en dagen voor uit trekken. Natuur, lijk kun je je zaken op 2rn Amerikaans aanpakken, zeg gen: what now! en pats, je hebt een hele company van de grond, in een mum van tijd, Maar bedenk dan wel dat de orgarüsa- tie maar een kort leven is be schoren. Binnen de kortste ke ren duvelt de zaak weer in elkaar. Je hebt immers geen enkele steun van de bevolking". „Wij willen onze organisatie op een Aziatische basis oprichten. Dat betekent dat je hun tempo niet kunt versnellen. De Nepa lezen accepteren je vooral als mens. Wil je iets geregeld heb ben dan moet je ze ook niet passeren, maar rustig vragen aan één van hen of ze misschien ergens voor willen zorgen- En dan maar afwachten. Het kan weken doren. Alles in Nepal, alles ligt ingebed in de dage lijkse beslommeringen. Heb je een man gevraagd iets door te geven bijvoorbeeld, dan zal hij er nooit direct op af gaan, maar eerst eens een paar dagen wachten totdat hij toevallig de oom van de desbetreffende te genkomt. Aan hem wordt de boodschap dan doorgegeven. En zo gaat het verzoek of wat het dan ook is via via totdat het uiteindelijk op de juiste plaats terecht komt. Maar je kunt die oom niet passeren, evenmin als andere, belangrijke familieleden. En omdat ons werk toch meer hobby dan busi ness is wdlen we het graag zo houden. Bovendien geeft dat een hechte verankering van je werk in de Nepalezen zelf. Wij hebben meer Nepalezen als vrienden dan westerlingen". Ben en wagen Het Nepal-Holland Huis heeft nu tien sherpa's in vaste dienst. Van oudsher een bergvolk met een reusachtige longinhoud en een enorm draagvermogen. (Een goede sherpa draagt tach tig kilo). Van lieverlee onder ging het woord „sherpa" echter een betekenisverandering en begon men het te gebruiken als synoniem voor „berggids". In principe is het nu mogelijk dat een goedgeoefende Urker visser „sherpa" kan worden. De benenwagen, het voertuig waarvan de sherpa zich in hoofdzaak bedient, is verreweg het belangrijkste middel van vervoer in Nepal. Een wegennet voor auto's en vrachtwagens is er niet of nauwelijks. Aanleg daarvan zou voor veel Nepale zen trouwens tot gevolg hebben dat zij brodeloos worden. Con currentie van vrachtwagens be tekent voor een grote groep de doodsteek- Het is de groep van de zogehe ten „dragers". Mensen die soms zelfs vanuit India naar de be volkingscentra van Nepal ko men gewandeld. Dikwijls met niet veel meer dan dertig, veer tig kilo sinaasappels. De aanleg van een moderne infrastruc tuur zou hen in één klap over bodig maken. De Nepalese rege ring is zich van die problemen ter dege bewust Voor de vorm van toerisme die de Stichting Nepal Holland Huis organi seert hoeft zij evenwel niet bang te zijn; die stoelt nog op de oude sherpatraditie: de be nenwagen. Foto onder: Een goe de sherpa draagt tach tig kilo. Wie het inte rieur van een sherpa huis eens wil bekijken, kan in het Leidse mu seum voor land- en vol kenkunde terecht. Mar jan de Stoppalaar ver zorgde voor dit museum de aankoop van het in terieur. Nepal is een smelt kroes van diverse cultu ren en religies. Er be staat een merkwaardige mengvorm van hin doeïsme en boeddhis me. i"*

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1978 | | pagina 5