95> WOENSDAG 11 OKTOBER 1978 v Positief Omvangrijke inventarisatie van Historische Vereniging Voor de raad ermee Met veel liefs en kusjes Z se 4 rass»? De Oud- Katholieke kerk aan de Dam, die ja ren geleden van de monu mentenlijst werd ge schrapt, kreeg maar liefst drie sterren. Het fa briekscom plex van De Kuyper aan de Buitenha venweg heeft van de werk groep twee sterren ge kregen. Schiedam, Heeft u 'm al gezien? Die meneer die eerst aandachtig naar uw huis stond te kijken en vervolgens iets in een boekje opschreef? Nee, u hoeft niet ongerust te zijn. Het was geen recher cheur. Ook was het geen ambtenaar die uw pandje op de gemeentelijke Isloopüjst heeft gezet. Er is alleen gekeken of uw huis kan worden betiteld als „waardevolle archi tectuur". Alle huizen van vóór 1940 worden daar I vóór bekeken. Dertien le den van de Historische Vereniging Schiedam trekken voor die inventa- risatie ai 2 1/2 jaar door de stad. IA De omvangrijke klus houdt in K - dat eerst wordt bekeken of een I;- stadsbeeld, een gebouw of een I-*! stuk straatmeubilair van vóór |l; de oorlog waardevol is. Alie Wr gesignaleerde objecten xvorden K- daarna gefotografeerd. De ui- fct teindeüjke selectie volgt in een I* 1 werkgroepvergader mg, waarbij Irvhet object wordt voorzien van "een kwalificatie. Drie sterren l!; betekent van nationaal belang ■:fof niveau, twee sterren wil zeg- l;^ gen van stedelijk belang en bij 1^ een ster is het alleen voor de - wijk van belang. Daarnaast worden er ook nog objecten alleen vermeld. Een en ander gebeurt naar voor- li beeld van een soortgelijke in- I? ventarisatie die in Schevenin- |r gen en Rotterdam is gedaan. I j Het is allemaal voor de gemeen- I 'lelijke monumentenlijst en mo- I gelijk voor uitbreiding van het li aantal rijksmonumenten. Het I i; zou ook kunnen dienen als rieht- I lijn voor het welstandstoezicht II en hef gemeentelijk stedebouw- I ikundig beleid. I - )THet is dus niet zomaar een 1 aardigheidje", vindt werkgroep- 1 ^Secretaris RUud Poels, „we wil- J 'len de mensen even laten naden- If'-ken over een pand. Dal ze het Iniet één, twee. drie moeten slo- pen. Dikwijls komen we van een koude kermis thuis. Vaak denk je in die en die buurt zal wel wat zitten en dan kom je met bijna mets terug. De Hoogstraat heeft als geheel bijvoorbeeld twee sterren gekregen. De af zonderlijke waardering van de panden is echter laag. Het is niet zo dat de hele zaak tegen valt. Want er zijn toch meer I panden aardig dan we dachten. -De allure is alleen minder. Het is altijd een vrij eenvoudige gemeente geweest. Dat wisten Iwe voor we begonnen. Daarom hebben we ook niet zoals wel in Rotterdam is gebeurd naar internationaal belang of niveau ;-f gekeken. Zover zijn we gewoon niet gegaan". -p De resultaten van de inventari- satie blijken nu al positief. De vereniging is namelijk door de gemeente betrokken bij het v overleg tot aanwijzing be- schermd stadsgezicht. De waar- -* dering van de panden is direct al in de beginfase medebepa- lend geweest bij de bijstelling van de zogeheten waarderings- -"•* kaarten, opgenomen in hetinte- rimrappon beschermd stadsge- •b: zicht van november 1977. Op dit moment noteert en foto- grafeert de werkgroep in Ke- p Daarna moet alleen Oost nog'worden gedaan. Met Pasen *ns het „veldwerk" waarschijn- 5.'lijk klaar. Dan wordt een en l ander noc bijgesteld, zodat aan Schiedamse oudjes worden beloond iiaf- -- ---—"'mrirm Hoogstraat 182 kreeg twee sterren. „Zo'n mooie winkelpui komen we haast nergens meer in Schiedam tegen", vindt werkgroep secretaris Ruud Poels. De uit 1760 daterende waterdoorgang van de Korte Haven naar de Nieuwe Haven is bij de inventarisatie niet over het hoofd gezien. het eind "van het volgend jaar een rapport kan worden uitge bracht. De werkgroep onder voorzitterschap van molenaar Rob Batenburg speelt al met de gedachte om dan gelijk een tentoonstelling over het onder werp te houden. Er zijn nu 874 panden door de zeef gekomen. Hel aantal foto's is opgelopen tot 958. Gevoel „We kijken naar de plaats in het geheel van bouwwerken in dezelfde stijl en bouwtijd. Een heel eenvoudig pandje uit de tweede helft van de vorige eeuw kan een evengrote waardering krijgen als een mooi pand uit de achttiende eeuw. Het kan even belangrijk zijn", aldus Poels, „het gevoel kan meespe len. We proberen ctat echter te vermijden. Er moeten argumen ten zijn. Niet alleen zeggen van- ja, ik vind dat zo mooi. We zitten niet allemaal in dezelfde rich ting. maar we hebben een aar dig gemiddelde. Soms vliegen we elkaar bijna in de haren. Je moet je pand echt wel eens verdedigen". Bij de inventarisatie wordt al leen naar de buitenkant van panden gekeken. Een onder zoek binnen 2ou volgens de werkgroep teveel overlast voor de bewoners geven. Bovendien betekent dat aanzienlijk meer werk. Soms worden de onder- 0pcnhdd zoekers door bewoners uitgeno- digd om binnen te kijken en dat laat men dan niet na. „De mensen reageren verschil lend", vertelt de secretaris, „toen ik voor de bank van Mees en Hope op de hoek van de Burgemeester Knappertlaan en de Nieuwe Haven stond te note ren kwam er een argwanend personeelslid naar buiten die voor de zekerheid maar vroeg wat ik aan het doen was." Dat de werkgroep alleen naar panden van vóór 1940 kijkt komt niet omdat toen de Twee de Wereldoorlog uitbrak- „Voor die tijd kwam je dat kolossale niet tegen. Het was erg traditio neel. De bouwstijl is toen erg veranderd. Ook werd er daarna ander bouwmateriaal gebruikt, bijvoorbeeld aluminium, in de eerste helft van deze eeuw is er nog al wat gebeurd en daar om doen we dus ook de buiten wijken. Daar zijn ook nog ka rakteristieke plekjes. In de Gor zen zijn bijvoorbeeld comple xen sociale woningbouw die best goed voor de dag komen. Ik denk dan aan IJsselmondese- straat en omgeving. Er is niet die massale hoge bouw, zoals onder meer in Amsterdam. Met die poorten daar heb je beslo tenheid en door de laagbouw toch ook openheid. De zijstraten van de Groenelaan 2ijn bouw technisch gezien geen hoog standje. Ze zijn verzakt en door talloze verbouwingen is de bouwstijl teniet gedaan",aldus Ruud Poels. door G. P. Verhulsdonk Wie de ontvdkkelingvande vrouwenemancipatiebewe. ging gadeslaat, komt toTde ontdekking dat er &$en- woordig alleen maar vrou wen schijnen te besta ahP&e in spijkerbroeken en sjêijjt gewassen truien gélihld luidkeels en liefst '"fhet schuttingwoorden erttoor uitkomen geëmancipeerd te zijn of, anders gezegd,"ge lijkwaardig aan de man. Dat verontrust mij als libe raal raadslid, omdat het in den Jande gebeurt maar misschien ook in Schiedam. Het schijnt tegenwoordig zeer progressief te zijn^en ,a ch t-borden - blik tv-soep" open te scheuren, vervol gens de kwak op slecht afgestofte weggooiborden te werpen en na het iot ach nemen van deze calorieën de kinderen in een kirule- ropvanginstituut te stallen. De angstig in een hoek weg. gekropen verwekker van haar kroost moet zich bezig houden met het bedieign van een wasmachine, alyo- rens hij zijn huiswerk n\ag gaan maken van een tcf andere zweverige cursus, die van de wereld een Sla groomtaart zal gaan ma ken. De vooruitstrevende vrouw gaat dan naar de vrouwen- sooswaar door een op san dalen geschoeide Kenau met vettige knot en hobbe zakjurk een lezing zal wor den gehouden over hoé men zonder met de strafrechten in aanraking te komen de mannen bereid kan vinden op vrijwillige basis het hier namaals op te zoeken. Het lokaal waar deze voor drachtkunstenares p op treedt is een naar bier en zware Van Nelle riekende gelegenheid, waar als enige- versiering een „weg met de - regering'-laken en een „baasin eigen buik"-affiche met de openingstijden van de Bloemenhove-kliniek de eenvoud van de wanden verluchten. Vrij vaak wordt de voorzijde fer hoogte van de lactaklieren van dit soort vrouwen gedecoreerd, met een „weg met dit of dat"- speld. Waarom deze nogal schok kende regels? Omdat de bovengeschetste vrouwen er zich voor schijnen te schamen vrouw te zijn. De ze vrouwenbeweging be schikt over zoveel kijktijd via de tv, over zoveel luis- tertijd bij de radio en over zoveelschrijftijd bij tde pers, dat het gevaar kjan bestaan dat vrouwen, jtó het daarmee niet eenszyn, gaan denken: Ben ik qog normaal?" Dat gevaar is er ook in Schiedam, Om dat gevaar te keren meen ik te moeten zeggen dat vrou wen, die hun kinderen voe den, hun kinderen opvan gen en hun kinderen ventor- gen, geen achterlijke We zens zijn maar moeders rftet een hoofd/etter. Een vrouw, die het fijn vindt lekkefte koken en zichtbaar gtffiet als het huisgezin om flog wat meer vraagt, is gten zwetende sloof maar ■een keukenprinses van de hoog ste adel. Als die vrouwhet een uitdaging vindt de kle ding schoon en overzichte lijk in de kast te hebben liggen en het huisraad goed onderhoudt, dan is zij geen schoonmaakmaniak maar een econome zonder acade mische titel. Als deze vrouw er behagen in schept zich aantrekkelijk te maken voor haar man, dan iStzij geen donune. ijdele aanstel ster, maar dan is zijnde Aphrodite van het huis-yPe vrouwen, die het verveen van dergelijke taken maal vinden, doen ipjer voor de emancipatie dan ai die schreeuwsters bij^el- kaar. Ben ik dan tegen een gelijk waardige 'positie van^de vrouw in de maatschappij? Natuurlijk niet, daar waar de talentën van de vrobw in de maatschappij in'i&et kunnen worden, moetëtïbaj worden gebrüiktj in vollëdi- ge gelijkschakejing vaifbe- loning, zoals deman stoffe lijk wordt gewaardeerd. Maar ik blijf er nioesteinee hebben een vrouw de straat te zien maken en eenman te zien staan als verkoper op de lingerie-afdelingen de Bijenkorf. Met veeküefs en kusjes aan alle vrouwen, die nu mijn bloed wei-kun nen drinken. G.P.VerhuEafflUt

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1978 | | pagina 4