Groene front
liet
tanden zien
$5
Aïfpd
hm 3
Teegelaar
Lange baan
■:SÊÈÊÊÊÊS^
Eisen
Macht
Kritiek
Beschamend
Wat nu?
Blijver
DONDERDAG 19 OKTOBER 1978
VD/SCAV
Bert van 't
Laar: nieu
we voorzit
ter begelei
dingscom
missie ruil
verkaveling.
Een korte terugblik.
Vóór de verkiezingen
voor de Rijnmondraad
werden gehouden nam
de kieskring Rijnmond
van de P"dA een resolu
tie aan dat opnieuw een
progressief programcol
lege gevormd moest
worden. Als de PvdA
geen meerderheid zou
behalen moest naar een
coalitie worden ge
streefd met achtereen
volgens PPR/PSP, D'66
of CDA.
De PvdA kreeg geen
meerderheid: 38 van de
81 zetels. Er moest een
partner worden gevon
den die minstens drie
stemmen kon leveren.
PPR/PSP vielen af. Bei
den hebben elk maar
één zetel. Dan maar
D'66, dat vier jaar tevo
ren al zijn zeven zetels
verloor, maar nu on
weerstaanbaar met vijf
zetels was teruggeko
men. Met de democraten
was vrij snel een ak
koord bereikt Het colle
ge zou bestaan uit vijf
PvdA'ers en één D'66'er.
De democraten schoven
Dick Teegelaar naar vo
ren, oud-wethouder van
Spijkenisse. Hij zou de por
tefeuilles volkshuisves
ting:» recreatie en cultuur
moeten krijgen, maar drie
streekgenoten gooiden
roet in het eten. De Rijn
mondraadsleden Len Ed-
zes-van Loon uit Tinte,
Henk Mol uit Hellevoet-
sluis en Dick van der Laan
uit Rockanje verklaarden
zich tegen hem.
De drie „dissidenten" noe
men Teegelaar een politie
ke kameleon (dier dat
steeds van kleur veran
dert). Inderdaad was Tee
gelaar lid van de PvdA (en
namens deze partij wet
houder in Spijkenisse),
richtte na onenigheid met
zijn fractie een eigen groep
op met Visser en Wisch-
mann (die hem in de raad
van Spijkenisse deed be
landen) en probeerde ten
slotte als D'66'er een gooi
te doen naar een gecommit
teerde-zetel.
De vraag rijst of Teegelaar
hiermee regelmatig van
(politieke) kleur veran
dert. .Het antwoord kan
nee zijn. Na het conflict
in zijn.PvdA-fractie, waar
bij ook Visser en Wisch-
tnann uit de partij traden,
ging het drietal als zelf
standige socialisten Ver
der. De kleur bleef hetzelf
de. Do uittreders vervolg
den hun politieke loop
baan onder eigen naam.
Dat komt vaker voor.
Toen de nieuwe verkiezin
gen voor de deur stonden
lieten Visser en Wisch-
mann weten dat zij zich
niet opnieuw kandidaat
zouden stellen. Daarmee
zou de eigen groep geen
kans maken. Maar Teege
laar wilde verder in de
politiek. Een terugkeer
naar de PvdA. zat er niet
in. Daarom sloot hij zich
aan bij het opnieuw opge
richte 0*66. Ook een linkse
partij-. Een werkelijke ver
andering van kleur is dan
ook moeilijk te ontdekken.
door
Wim
Huibers
De storm rond de vorming van een nieuw
dagelijks bestuur voor het openbaar lichaam
Rijnmond is geluwd. Maar een bittere nasmaak is
gebleven. Het toch al slechte imago van Rijnmond
heelt opnieuw een flinke deuk opgelopen. Er is op
een onaanvaardbare manier gescharreld met de
stemmen van de kiezers. Ook bewoners van onze
streek hebben daarbij een rol gespeeld.
Rijnmond
bestuur
filet wonden
Tweetie argument van de
drie „dissidenten" was dat
Teegeïaar niet de juiste
man tEOtiaijn als gecommit
teerde voor volkshuisves
ting een motie over erf
pacht te voltooien. Deze
«notie was begin 1375 door
Henk Mol ingediend- Hij
maakte dan ook als eerste
bezwaar tegen de kandida
tuur van Teegelaar. later
kreeg hij steun van Len
Edzes en Dick van der
Laan.
Volgens Mol heeft Teege
laar destijds, als wethou
der voor de woningbouw,
de erfpachtnota steeds op
de lange baan geschoven.
'Als Rijnmond-gecommit
teerde zou Teegelaar zeker
niet staan te trappelen om
deze kwestie tot een goed
einde te brengen. Boze ton
gen beweren echter dat
persoonlijke rancunes hier
een rol zouden spelen. On
getwijfeld zal dat worden
ontkend, maar niemand
kan in het hart van een
ander kijken.
Bovendien is het geen wet
van Meden en Perzen dat
iemand, die jaren geleden
als wethouder over een
bepaald facet een bepaald
standpunt innam, deze als
Kijnmond-gecommitteer-
Len Ed-
zes: belang
rijke verte
genwoor
digster van
het „groene
front" in de
Rijnmon
draad.
■iikikSïsisif
m Johan de
Jong: blijft
zich be
moeien met
uitbreiding
van Spijke
nisse.
mmwm% fMm
■ja i
de zal voortzetten. Een erf-
pachtkvvestie kan vooral
in het beleidsprogramma
worden geregeld. Daar
naast is het nog altijd zo
dat de meerderheid be
slist.
Maar hoe het ook zij, de
drie dissidenten hebben
duidelijk gemaakt dat de
stem van de enkeling nog
wel degelijk meespreekt.
Het drietal heeft bewerk
stelligd dat Teegelaar geen
meerderheid kreeg en dus
niet in aanmerking kwam-
De gevolgen waren niet
kinderachtig. D'66 trok
zich terug uit de coalitie.
Men constateerde een ge
brek aan eensgezindheid
binnen de PvdA. De basis
om verder te werken was
te krap geworden. Vreemd
genoeg werd geen andere
kandidaat naar voren ge
schoven terwijl er nog dui
delijk één was: Henk Rang.
Later probeerde D'66 wel
op zijn besluit terug te ko
rden, maar de PvdA had
er geen trek meer in. Bo
vendien het de PPR/PSP-
fractie weten geen steun te
zullen verlenen aaneen col
lege met D'66.
Nog geheel binnen de reso
lutie van de kieskring
Rijnmond klopten de Pv-
dA-onderhandelaars ver
volgens aan bij het CDA.
De christen-democraten
lieten weten wel iets voor
samenwerking te voelen,
maar dan moesten zij twee
zetels krijgen in het dage
lijks bestuur. Een niet on
redelijke voorwaarde
want het CDA behaalde
twintig zetels (PvdA 38).
De PvdA-fractie nam ge
noegen met één zetel min
der. Dan moest of Arie van
Dijk of Johan de Jong
maar afvallen als gecom
mitteerde. Velen op Voor-
ne-Putten hoopten dat dat
Johan de Jong zou worden.
Ais gecommitteerde van
ruimtelijke ordering en
agrarische zaken had De
Jong in onze streek veel
weerstanden opgeroepen
met 2ijn harde opstelling
over de uitbreiding van
Spijkenisse. Hij wilde te
veel van het waardevolle
open landschap opofferen
voor woningbouw.
Maar juist toen de PvdA-
fractie besloten zou heb
ben dat Arie van Dijk zijn
zetel dan maar beschik
baar moest stellen, bleek
dat al niet meer nodig te
zijn. De krieskring Rijn
mond van de PvdA zei
keihard nee tegen het ak
koord dat inmiddels met
het CDA was bereikt. De
PvdA moest en zou zijn
vijf zetels in het dagelijks
bestuur behouden.
De fractieleden van de Pv
dA waren volkomen over
rompeld. 2e hebben" zich
nauwelijks verdedigd. Pas
later drong het tot hun
door wat er was gebeurd,
maar toen was het te laat
In een bijzonder korte tijd
moest een noodsprong
worden gemaakt. Er kwam
een akkoord uit de bus met
de VVD. die vier jaar lang
oppositie tegen de Rijn
mond-socialisten had ge
voerd, maar nu als een
verloren zoon in de armen
werd gesloten. Tegenover
het CDA was dat woord
breuk, want de overeen
komst was al beklonken.
Fractievoorzitter van de
PvdA Lex van der Jagt
legde op staande voet zijn
functie neer.
Hij vindt het dwingende
optreden van zijn eigen
kieskring onaanvaardbaar.
De PvdA-onderhandelaren
waren notabene binnen de
kieskring-resolutie geble
ven dat ook het CDA, zij
het op de laatste plaats, als
partner in aanmerking zou
kunnen komen.
De kieskring van de PvdA
was het zuiver en alleen
om macht te doen. Het
aantal zetels in het dage
lijks bestuur moest zo
hoog mogelijk blijven.
Van de zes plaatsen moest
er toch al één worden afge
staan omdat de socialisten
alleen geen meerderheid
hebben. Maar twee zetels
schenken aan het CDA dat
wenste de kieskring niet,
Vergeten werd dat ook
vier van de zes een meer
derheid is. Bovendien was
toen al bekend dat partij
genoot Oele (burgemeester
van Delft) voorzitter van
Rijnmond zou worden.
Rood zou, ook bij twee
zetels voor het CDA, toch
voldoende overheersen.
De afwijzing van het ak
koord met het CDA bracht
de PvdA-onderhandelaren
in een zeer moeilïj k parket.
Alleen de VVD bleef nu
nog over. Bovendien was
het zeer kort dag. Twee
dagen later moest de Rijn
mondraad worden geïn
stalleerd en het dagelijks
bestuur worden gekozen.
Over het beleidsprogram
ma werd snel een akkoord
bereikt, maar de PvdA
moest enkele concessies
doen. Een kerncentrale op
de Maasvlakte wordt nu
onder een aantal voor
waarden mogelijk; onder
meer op het gebied van
thermische vervuiling, af
valstoffen en beveiliging.
Verder zal het vliegveld
Zestienhoven pas^ gesloten
kunnen worden nadat in de
omgeving van Rotterdam
een alternatieve luchtha
ven is gerealiseerd.
Om de WD-zetel in het
dagelijks bestuur te bezet
ten werd de Schiedammer
Theo Bakkers vanachter
zijn bureau bij het TNO
weggeplukt waar hij staf
medewerker was. Boven
dien was hij lid van de
gemeenteraad in zijn
woonplaats. Bakkers
kreeg snel de Rijnmond-
portefeuilles economische
zaken, energie, automati
sering en statistiek in de
handen geduwd en het
nieuwe dagelijks bestuur
kon zijn opwachting ma
ken. Maar de kritiek van
de Rijnmondraadsleden
was niet mals. De rol van
de PvdA tijdens de colle-
gevorming werd fel over
de hekel gehaald.
Ex-gecommitteerde Ties-
ma sprak over een misse
lijkmakende politiek, ge
weldig kiezersbedrog en
verraad aan de werkers en
mensen die een sociale uit
kering genieten. Het CDA
sprak van een woordbreuk
omdat een afgesloten ak
koord van de tafel was
geveegd.
De PSP vindt dat de socia
listen politieke prostitutie
hebben gepleegd. Ook an
dere commentaren logen er
niet om. Rijnmond heeft
2ich wederom een brevet
van (politiek) onvermogen
op de hals gehaald. Door
de honger naar macht zou
den idealen en principes
zijn vergeten. Zelfs partij
genoot Den Uyl sprak van
een vreemde vertoning.
„Het geeft geen pas als de
grootste fractie in de Rijn
mondraad eerst onderhan
delt met D'66, dan met het
CDA en tenslotte op een
achternamiddag alsnog
een akkoord sluit met de
VVD," aldus de ex-pre-
mier. Anderen spraken
over koehandel met de
stemmen van kiezers. Om
niet één van de eigen ge
committeerden naar huis
te hoeven sturen waren de
socialisten zelfs bereid hun
standpunten over Maas
vlakte en Zestienhoven te
verwateren. Links is tot
alles bereid om de macht
te behouden.
De collegevorming is daar
door een beschamende
zaak geworden. De onder
handelaars van de PvdA
hebben zich vier maanden
laten opjagen door de ei
gen fractie en de eigen
kieskring, met zijn daarin
verzamelde doordram
mers. Onbeholpen ma
noeuvres hebben het toch
al gehavende beeld van
politiek Rijnmond nog
verder naar beneden ge
haald. En dat terwijl Rijn
mond aan de vooravond
staat van een belangrijke
ontwikkeling. Het open
baar lichaam, dat nu zeer
weinig bevoegdheden
heeft, moet zich ontwikke
len tot een provincie nieu
we stijl dat wel degelijk
iets in de melk te brokke
len heeft
Rijnmond zal dus serieus
genomen moeten worden,
maar het moet zich daar
wei naar gedragen. Dit is
een bijzonder slechte start
voor een nieuw dagelijks
bestuur.
Het is niet de eerste keer
dat Rijnmond in opspraak
komt Er is vaker een eind
eloos politiek geharrewar
geweest in de raad van
Rijnmond. Binnen de Pv
dA en in mindere mate ook
bij de andere partijen, is
er sprake van een duidelij
ke scheiding tussende groe
nen (vertegenwoordigers
van het platteland, vooral
Voorne-Putten) en de zoge
naamde betonnen, die Rot
terdam vertegenwoordi
gen. De drie dissidenten die
Teegelaar wegwuifden,
mogen als de belangrijkste
vertegenwoordigers van de
„groenen" worden gere
kend. Uiteraard is het goed
als zij opkomen voor de
belangen van Voorne-Put
ten. Maar de politieke
strubbelingen leiden soms
tot merkwaardige beslis
singen, zoals het wegstem
men van een LNG-terminal
in het Rijnmondgebied, ter
wijl de meesten er voor
waren.
Wat brengt tenslotte het
nieuwe dagelijks bestuur
voor ons gebied voor wijzi
gingen met zich mee?
Ten eerste een nieuwe
voorzitter van de begelei
dingscommissie ruilverka
veling. Tiesma moet deze
functie overdragen aan
Bert van 't Laar, die reeds
gecommitteerde was,
maar de portefeuilles
voorlichting, inspraak en
onderwijs heeft ingeruild
voor recreatie en natuur
bescherming. Daarnaast
behoudt hij financiën, be
stuurszaken en personeels
zaken.
Van 't Laar was als Fv-
dA'er de belangrijkste on
derhandelaar bij de vor
ming van het nieuwe dage
lijks bestuur. Hij zal eerst
moeten uitrusten van de
vermoeienissen, want hij
heeft een zeer moeilijke
periode achter de rug. Hij
heeft steeds zaken als
ethiek, fair play en de be
trouwbaarheid van de Pv
dA moeten afwegen tegen
de solidariteit aan zijn par
tij, die vertaald moet wor
den als gehoorzaamheid
aan zijn achterban.
Als voorzitter van de bege
leidingscommissie ruilver
kaveling krijgt Van 't Laar
het niet makkelijk. Hij
moet de hardwerkende
Tiesma opvolgen, die veel
heeft gedaan voor het be
houd van het open land
schap. Ook ging hij in te
gen plannen die de boeren
van hun grond verjoegen.
Mede aan hem is het te
danken dat de polder Voge
lenzang niet wordt be
bouwd en dat het zuidelijke
deel van de polder Oud-
Hoenderbroek geen recrea
tiegebied wordt.
Gecommitteerde Johan de
Jong blijft de portefeuilles
ruimtelijke ordening en
agrarische zaken behou
den. Hij heeft veel kritiek
ondervonden op zijn plan
voor de uitbreiding van
Spijkenisse, maar het oude
dagelijks bestuur heeft
daarin een. flink aantal be
langrijke wijzigingen aan
gebracht. Toch blijven er
nog verschillende zaken
over, die door onze streek
niet worden gewaardeerd.
Menige confrontatie met
De Jong staat Voorne-Put-
ten nog te wachten.
Nieuweling in het dagelijks
bestuur, Jan Laan, heeft
verkeer en vervoer overge
nomen van Bas Duijster,
die nogal wat kritiek uit de
streek kreeg over zijn
standpunt, dat er op de
Spijkenisserbrug een bus
baan moest komen. Velen
willen de drie rijstroken op
de brug volledig ten goede
laten komen aan het gehele
verkeer, waarbij het spits-
verkeer van twee stroken
gebruik kan maken. Duij
ster was het daar niet mee
eens. Of zijn opvolger aan
de wensen uit de streek
tegemoet wil en kan ko
men, is nog niet duidelijk.
Drs. Jan Laan was tot voor
kort hoofd van de afdeling
ruimtelijke ordening bij
Rijnmond en bekleedde be
langrijke sleutelposities in
de PvdA. Zal hij in zijn
nieuwe functie voor een
betere ruimtelijke indeling
van de Spijkenisserbrug
pleiten?
