SPORT Keuringskaart zorgt voor nieuwe boksrel „Het wordt ons niet gegund" „Dergelijke excessen mogen niet voorkomen" De Ooievaars buj ven winnen 'Hartog moet het boksen gewoon vergeten Peter Eïkeien- boom geen tijd ■Pupillen- iiitslagen Arie Verkade en Johan Hartog: Lou van Sinderen: Vlaardingse keuringsarts Verstege: DONDERDAG 26 OKTOBER 1978 VD/SCAVW6 Delft Het jaar 1977 is nog maar enkete weken oud. Zoals gebruikelijk kijkt het Zuidholiandse bökswereldje weer uit naar de provinciale kam pioenschappen. De ver enigingen zetten de na men van de pugilisten, van wie al dan niet iets wordt verwacht, op pa pier om hen aan te mel den. Dan komt de dag dat de boksers bij de jury moe ten verschijnen voor de weging en de indeling. Achter de tafel, zit ook Lou van Sinderen, de al weer „grijzende eminen tie" van de Nederlandse bokssport. Vaak dwar sligger en daarom door velen verguisd, maar door evenzovelen ook ge respecteerd. Alles loopt op rolletjes tot er een bokser verschijnt, een keuringsbewijs op tafel deponeert, maar door Van Sinderen wordt her kend als oud-leerling en medewerker Johan Har- tog, die vijf jaar eerder door een hersenbloeding werd getroffen. En dan is de bokswereld, toch al niet gekenmerkt door volledige rust, weer eens een rel rijker. Fraude en onverantwoor delijkheid zijn de ingre diënten van de zaak die de straf commissie van de boksbond voor zich op tafel krijgt. Overigens pas een jaar later, omdat de derde hoofdrolspeler, :s-Gravenzander Arie Verkade, eerst eind 1977 (weer) lid wordt van de NBB. Fraude omdat op het keuringsbewijs de naam Hertog wordt gele zen, terwijl de drager wel degelijk als Hartog bij de burgerlijke stand te boek staat. Onverantwoorde lijkheid omdat er een bokser wordt ingeschre ven van wie medisch vast blijkt te staan dat elke door Kees van Doorn. vorm van contactsport hersenletsel kan opleve ren. De aanklacht van Lou van Sinderen is voor de slrafcommissie overtui gend genoeg. Het in schrijven van Hartog en het hem laten deelnemen aan bokstrainmgen wordt Adrie Verkade en zijn vereniging hoogst kwalijk genomen. Verka de wordt voor een jaar geschorst, zijn bestuur krijgt een voorwaardelij ke straf. Johan Hartog, geen NBB-lid, blijft bui ten schot. Het is april 1978. En daarmee staan Van Sinderen en Verkade op nieuw tegenover elkaar. Zo'n 15 jaar terug was er al een conflict toen Van Sinderen als instructeur Schiedam Flinke uitschieters Ixi de uitslagen van het Schie damse pupillenvoetbal met daarnaast wedstrijden waarin de doelpunten duur bleken te zijn. De resultaten: Excels*01" R_ dl—SW dl 1—5; Sparta dl—HDVS dl 5—2; Overmaas dl—Excelsior *20 dl 62; HBSS dl—Slikkerveer dl 1—2; DHS dl—Sparta d2 2—0; Martinït dl—SFC dl 0—2 HDVS d2—Excelsior d2 0-0 PPSC dl—SW d2 0-1 SVDPW dl—Schiedam dl 1—2; Sparta d3—HBSS d2 9-0; HDVS DHS d2 5-0; DRZ d—Excel sior d3 1—1; Ursus dWF d 50; Schiedamse Boys dWK d g--0; SVV d3—Sparta d41—1; SVDPW d2—Demos d 4—2; DHS d3—ppSC d2 2-4; DHS d4Martinit d2 0—8; Excelsior M. al—Excelsior '20 al 11; HDVS al—DVO '32 el 8—1; Sparta el—HBSS el 10-0; Ex celsior e2HDVS e2 02; Schiedam eSchiedamse Boys e 00; Excelsior e3—PPSC el 1—1; Sparta e3~SVDPW 11-0; SFC e—HDVS e3 0-6; Demos e—Ursus e 1—0; WK e—Excel sior e4 7—0; WF eHBSS e 2—1; Sparta e4—SW e21-0; HBSS eS—HDVS e4 0—0; Excelsior e5—DHS e2 0—2; Sparta e5—DHSe331- Eindstand poule d4jl in zaal- voetbaltoernooi gespeeld in Sporthal Margriet- 1, SFC d2 7 pnt; 2. Schiedam d2 5 pnt; 3. Sparta d5 4 pnt; 4. HDVS d4 4 pnt; 5. Excelsior d4 0 pnt. -Vlaardmgea De tetms -> niet •ere gnot dat Peter Eikeien- boom die doelman ras FC Vlaantiaseu, voor vier weken as!» worden nitdeleend aan Go Ahead Eagies- De Vlaaidinger staat wei op bet verlanglijstje van Bob Maaskant, na Jaap Bioezn van Volendan» beeft ge legd niet te zuilen terugkeren,' maar ka» verband met zijn „Werfoaamhedea geen tijd vrij maken- Sportief eezicn is bet misschien wel aardig", aldns de Vlaardingse doelman, die lopen zondag zijn ciab nog red de tegen FC Dordrecht dooreen tOnjicbap te fcerec, ^mar om iets te kunnen bereiken moet je eeker een beel seiioen onder gei»»cht kannen worden". De school waar het. allemaal begon. Arie Ver kade mag er voorlopig niet komen. 's-Gravenzande „De hele zaak is opgebla zen door Van Sinderen. Voor mij hoeft het he lemaal niet in de krant. Maar het staat hem niet aan dat ik voor mezelf ben begon nen en nu is hij er alleen maar opuit om mij zwart te maken. Van de aantijgingen klopt niets. Een voor nemen is nog geen strafbaar feit. Voor die ene hoorzitting van de strafcommissie was ik niet goed voorbereid, ik ben maar wedstrijd bokser. Mijn fout is misschien dat ik het te licht heb opgevat. Maar alles staat nu op papier, daarin wordt alles ontzenuwd". Arie Verkade, en met hem Johan Hartog, is overtuigd van zijn onschuld. Er wordt hem, zo vindt hij, danig on recht aangedaan. En dat heeft hij (met rijn bestuur) dan ook aan de boksbond laten weten. Al is het onwaar schijnlijk dat het zoden aan de dijk zal zetten omdat het bezwaarschrift tegen het vonnis ver na de daarvoor geldende termijn werd inge diend. Onbekendheid, daar draait het verweer van Arie Verka de om. Onbekendheid met de gang van zaken bij de in schrijving voor de kampioen schappen („Het was de eerste keer dat ik het deed"), met de werkwijze van de straf commissie én zoals in het bezwaarschrift staat te lezen: onbekendheid over het letsel van Hartog omdat er medi sche verklaringen ontbraken voor en tijdens de inschrij ving, Ware dat wel het geval geweest dan had Hartog geen Ud van de boksvereniging Verkade kunnen worden, al dus het beroep. In deze versie heeft Johan Hartog dus ongemeld gelaten bij zijn overstap naar Verka de dat hij het advies had gekregen maar met meer te gaan boksen. „Inderdaad, al leen maar een advies", zegt Johan Hartog nu, „maar ik had wel een geldig keurings bewijs van de sportkeuring in Vlaardingen. Daar stond Hartog op, dat is gewoon later veranderd. En dat was met van voetballen zoals wordt gezegd, maar louter voor boksen. Ik heb alles toen ingevuld en ben goedge keurd". „Ik wist natuurlijk dat ik risico liep als ik zou gaan boksen. Maar dat was hele maal mijn bedoeling niet. Ik wil mijn traimngsdiploma halen. Maar voor het examen moet je een rondje sparren om je techniek te tonen. Ik dacht gewoon, als ik toestem ming krijg om te boksen dan zeker voor de trainingscur sus. Bovendien is er nog de brief van dokter Verstege (de keuringsarts, red.) dat ik vol ledig genezen ben verklaard en mets een traiiungsloop- baan in de weg hoeft te staan". De enige die dal in de ziens wijze var» Verkade en Hartog wel doet is Lou van Sinderen. „Ik ben na die hersenbloe ding twee jaar hulptrainer bij Westland geweest, maar ben er op een gegeven mo ment met ruzie weggegaan. Ais je bij Van Sinderen maar aan de leiband loopt is alles goed, en daar had ik geen zin in. Dat hij bij de kam- pioenschappen problemen zou maken had ik wel ver wacht. Hij werkt me gewoon tegen. Zoals nu ik een boks vereniging in Vlaardingen wil oprichten. Een aanvraag voor subsidie* loopt via de sportraad daar en die vraagt advies bij de b oksbond, waar Van Sinderen zoveel relaties heeft" .meent Hartog. Arie Verkade voelt zich net zo hard in de wielen gereden. „Kijk, als trainer heb ik niets op Lou aan t<? merken. Hij kan iemand er& goed begelei den. Maar alles, moet wel om hem draaien, hij heeft overal het hoogste woerd. Hij neemt het me nog kv/alijk dat ik voor mezelf ben begonnen zonder hem erin te kennen. Toen de vereniging nog niet erkend was en ik Frans van Geest heb gevraagd bij ons instructeur te worden is Van Sinderen naar hem toe ge gaan om hem over te halen bij hem te komen Ik mag nu eigenlijk ruel eens mijn eigen boksschool in, het be stuur is voorwaardelijk ge schorst. Dal is met gunstig voor de vereniging- Maar ik kan me er met mee vereni gen. We hehben beroep aan getekend en als er niets ge beurt gaan we procederen". van boksvereniging West- land in onmin leefde met de bond en zijn boksers niet inschreef voor de „Zuid-Hollandse". Leer ling Arie Verkade wilde echter zijn titel wel verde digen, deed dat en keerde voor een tijd zijn club de rug toe. Nog niet zo lang geleden was het ook „raak". Be inmiddels teruggekeerde en tot assistent gepromo veerde Verkade besloot een eigen boksschool te beginnen en de „meester" apprecieerde zijn han delswijze maar matig. De Westlandse bokswereld, in het nabije verleden toch hooggeacht met mannen als de gebroe ders Tabben, Piet Holt- kamp en ook Arie Verka de als vaandeldragers, is sindsdien twee clubs rijk, maai- een hoop eendracht kwijt. Over de zaak Hartog is alweer de nodige tijd heen gegaan. Tijd waarin de „acteurs" alle gelegen heid hadden na te denken en hun handelingen en bedoelingen te „her schrijven". Als drie par tijen hieronder aan het woord komen, moet dat wel worden ingecalcu leerd. En dan speelt er nog iets mee: een contr overse tussen Van Sinde ren en Hartog. Achter grond hiervan is de wens van de laatste om als bokstrainer werkzaam te zijn en de problemen die hij daarbij en bij het op richten van een vereni ging in Vlaardingen on dervindt. De beschuldi gingen vliegen over en weer. En daarbij kan het niet anders of er is slechts één gedupeerde: de boks- sport. Vlaardingen „Ik heb altijd gewaakt in de bokssport en dat zal ik altijd blijven doen. Na tuurlijk heb ik niets te gen Verkade of Hartog, wei iets tegen de handel wijze van deze mensen. Ik streef naar gezondheid in het boksen, dergelijke excessen mo gen gewoon niet voorkomen." Lou van Sinderen laat aan zijn bedoelingen geen twijfel. Laat het met bij woorden alleen, maar overspoelt de toehoorder met documentatie. Van Sinde- rens stelregel nummer één: „Ik zeg het niet alleen, ik kan het ook bewijzen." Ook m het geval Verkade-Harlog. „Ik ken Johan Hartog al een tijdje. In 1971 bokste hij bi; Westland zijn eerste wedstrijd. Een paar maanden later kreeg hij een hersenbloeding. Uit het onderzoek bleek dat hij nooit meer kon boksen- Natuurlijk was dat een tegenslag voor hem, maar het was in 2ijn eigen belang. Ik heb hem daarop aan genomen als mijn assistent en hem zelfs in hel bestuur laten kiezen. Maar hij wilde maar boksen, ging ook een beetje oppositie voeren alleen omdat ik het hem verbood. Waarop hij eens zei: „Man, waar maak je je dik om. die paar dagen dat je nog meeloopt." In 1976 kwam het tot een breuk. „Hij wilde het niet meer voor niets doen. Had elders gemerkt dat je er geld mee kon verdie nen. Want waar denk je dat het geld wat hij nu in Vlaardingen vraagt per uur blijft? In novem ber '76 is hij weggegaan. Dat hij voor januari al bij Verkade lid werd is tot daar aan toe, maar dat Verkade hem daar liet sparren. En ook nog eens in schreef voor de kampioen schappen! Hij ontkende het wel te hebben gedaan, maar zijn handtekening stond onder de inschrijving. En natuurlijk wist Verkade dal Hartog eer» he«-senbloeding had gehad- Hij heeft zelfs nog bijge dragen aan de fruitmand die naar Hartog is gestuurd. Toen deze met dat keuringsbewijs met de naam Hertog erop kwam - hij verwachtte kennelijk niet dat ik er zou zitten - heb ik dat ingenomen en de zaak aanhan gig gemaakt." gewoon nee. En ik moet zeggen dat we gewoon een goede medi sche commissie hebben met mensen als dokter Tan en mijn heer Villcrius. Dat is een pré voorde bokssport." „Ik zou er wat voor geven om een waardig opvolger te krijgen. Ik loop ook al tegen de zestig! Arie Verkade, maar ook Johan Hartog hadden dat kunnen zijn. Maar Veikade had ineens zijn eigen school (meteen aantal van mijn boksers) en ontkende dat nog toen hel al in de krant stond. Zeker: ik ben bij Frans van Geest geweest om hem te vragen bij mij te komen als tweede trainer. Maar ik wist niet dat hij al door Verkade was benaderd. Toen heb ik gezegd dat hij zelf moest beslissen." „Op zich heb ik niets tegen Verkade, wel tegen zijn domme en weinig waarheidsgetrouwe - handelswijze. Natuurlijk ben ik met tegen een tweede Westland se boksvereniging, als het maar op een goede manier gaat. In Rotterdam zijn er toch ook meerdere? Het is zelfs goed omdat we zo kunnen werken aan een uitbreiding en ver bete' ring van het boksen." Dispensatie „Hartog zegt nu dat ik hem tegenwerk- Maar dan vergeet hij erbij te vertellen dat ik nog heb geprobeerd dispensatie voor hem te verkrijgen voor die trainerscursus. De bond zegt Schiedam De tafeltennissers van de Schiedamse invaliden sportvereniging De Ooievaars blijven aan de winnende hand. In een thuiswedstrijd werd nu Radio Molenaar 7 met 7-3 verslagen. Ondanks deze 'ote zege was het een spannende wedstrijd. Dit eek ook uit het scoreverioop: 1-0 voor, 1-2 achter en weer een voorsprong van 3-2 en 4-3. Deze spanning werd ook veroorzaakt door het falen van Ton van Balveren. In winnende positie gaf hij een partij uit handen. Win» Vermaas bleek wederom niet te verslaan en scoorde een hattrick. Ronald Oosthof kwam tot twee overwinningen en Ton van Balveren slechts tot één. Ook het dubbelspel, van Ronald Oosthof en Wim Vermaas, werd in winst omgezet Na afloop van de wedstrijd werden Ronald Oosthof en Ton van Balveren gehuldigd. Beiden hadden 100 competitiewedstrijden voor De Ooievaars gespeeld. De reserves blijven in het voet spoor van het eerste. Met dezelf de uitslag werd van Bergschen- hoek 4 gewonnen. Koos van Es verrichtte een hattrich, Rienus van der Zouwen triomfeerde tweemaal en Rob Knol deed dit éénmaal. Het derde team haalde nog forser uit Bij Telefoon 8 werd met 2-8 gewonnen. Jaap de Bruin kwam tot een hattrick, terwijl Jan van Steenoven en Herman Hoornweg ieder twee winstpartijen er aan toevoeg den. Alleen het vierde team kwam niet tot winst met 2-8 werd van Favoriet 8 verloren. George du Chatinier kwam slechts tot één set winst Ook won hij het dub belspel, samen met Marja Vis ser, maar zowel Marja als Fred Zander zagen hun partijen ver loren gaan. Een snelle voorsprong, verkre gen door een overwinning van Wim Vermaas op Maas, 21-10 en 21-11, werd teniet gedaan door verlies van Ronald Oost hof tegen Hulsman, 18-21 en 16-21: 1-1. Door een nederlaag van Ton van Balveren met 14- 21 en 20-22 van Van Eijk werd er zelfs tegen een achterstand van 1-2 aangekeken. Winst door het dubbel, wim Vermaas en Ronald Oosthof, met 21-15 en 21-11 op Hulsman en Van Eijk, betekende weer een gelijke stand 2-2. De Ooievaars namen door een zege van Ronald Oosthof op Maas, 21-16 en 21-18, weer een voorsprong: 3-2. Deze werd tot 4-2 vergroot, omdat Wim Ver maas geen problemen had met Van Eijk, 21-14 en 21-19. Deze had Ton van Balveren, wel met Hulsman. Na winst van de eer ste game, 21-18 gaf hij onnodig de tweede als derde game door verlies met 19-21 en 19-21 deze. uit handen: 4-3. Vlaardingen De figuur waar het bij de bewijs voering in het geval Har tog ©m draait is dokter Verstege. Bij de Vlaar dingse keuringsarts be gon niet alleen de affai re—Johan Hartog be weert immers daar onder zijn eigen naam te zijn goedgekeurd maar eindigt zij ook. In overleg met de neuroloog vap het Vlaardingse Holy-zieken- huis, dokter Swart, besloot dok ter Verstege Johan Hartog als nog voor elke wedstrijdsport af te keuren. Een advies gaf hij hem ook mee: om het boksen maar helemaal te vergeten. Dat kan en kon Johan Hartog echter niet. Kan de Vlaardinger zich nu wel neerleggen bij de uitspraak dat hij nooit meer zelf zal boksen, dat was ten tijde van de gewraakte keuring zeker niet het geval. Immers, volgens eigen zeggen verscheen hij voor dokter Verstege om als bokser goedgekeurd te worden. Onder rijn eigen naam en voor het boksen? Dokter Verstege ts van dat laatste niet helemaal zeker. De Vlaardingse arts: "Dat weet ik met meer zo pre cies, of het nu voor boksen of voetbal was, het is alweer een tijdje geleden. Dat maakt overi gens geen verschil, het is de gewone, eenvoudige sportkeu ring". En de naam? "Ja, er was een keuringskaart die nog niet helemaal vol was en waarvan het handschrift erg' onduidelijk was. Je kon Hartog én Hertog lezen. Van Hertog' was geen kaart te vinden. La ter toen we door mijnheer Van Sinderen werden ingelicht hebben we van Hartog natuurlijk wel een kaart gevonden. Toen bleek dat er bij die keuring zaken verzwegen waren". Kortom, de keuringsarts was in de veronderstelling dat hij ene Hertog voor zich hnd en nie mand, in easu Hartog, bracht hem op andere en vei tier strek kende gedachten. Wat wel ge beurde toen Lou van Sinderen in het geweer kwam: de keu- ringskaart werd rap ingetrok ken. Dokter Verstege: "Hartog is gewoon voor elke wedstrijd sport afgekeurd, ook voetbal. Dat kan niet. AJ gaat hij maar onderuit, dan kan hij opnieuw een hersenbloeding krijgen. Daar kun je toch niet de verant woordelijkheid voornemen". Staat deze verklaring recht te genover die van Johan Hartog, ook diens opmerking over de brief aan de boksbond (in ver band met een trainersloopbaan) is volgens dokter Verstege niet helemaal correct. „Het zit er tegenaan, maar is niet precies. Zoals 20veel wat er wordt ge zegd. Hartog heeft natuurlijk nadat hij het ziekenhuis heeft verlaten na-controles gehad. Daarbij bleek alles goed, er was tenminste electrisch niets meer te constateren van het litteken. In zoverre is hij volledig gene zen. Dat heb ik ook geschreven maar ook dat er alle kans was np weereen blondine als hii aar> het hoofd geraakt zou worden Dat er medisch geen bezwaar was dat hij les gaf als hij zelf maar geen slagen zou krijgen. De rest is natuurlijk aan de boksbond". "Het wordt tijd dat Hartog be seft dat het nooit helemaal goed komt. Het is m zijn eigen belang ais hij gewoon maar het hek boksen vergeet. In de recreaties port valt nog enorm veel k doen. Hij doet er beter aan in dip richt ine te dfnk^n"

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1978 | | pagina 6