SPORT
Keuringskaart zorgt voor nieuwe boksrel
„Het wordt
ons niet gegund"
„Dergelijke
excessen mogen
niet voorkomen"
De Ooievaars
buj
ven winnen
'Hartog moet het boksen gewoon vergeten
Peter
Eïkeien-
boom
geen tijd
■Pupillen-
iiitslagen
Arie Verkade en Johan Hartog:
Lou van Sinderen:
Vlaardingse keuringsarts Verstege:
DONDERDAG 26 OKTOBER 1978
VD/SCAVW6
Delft Het jaar 1977 is
nog maar enkete weken
oud. Zoals gebruikelijk
kijkt het Zuidholiandse
bökswereldje weer uit
naar de provinciale kam
pioenschappen. De ver
enigingen zetten de na
men van de pugilisten,
van wie al dan niet iets
wordt verwacht, op pa
pier om hen aan te mel
den.
Dan komt de dag dat de
boksers bij de jury moe
ten verschijnen voor de
weging en de indeling.
Achter de tafel, zit ook
Lou van Sinderen, de al
weer „grijzende eminen
tie" van de Nederlandse
bokssport. Vaak dwar
sligger en daarom door
velen verguisd, maar
door evenzovelen ook ge
respecteerd. Alles loopt
op rolletjes tot er een
bokser verschijnt, een
keuringsbewijs op tafel
deponeert, maar door
Van Sinderen wordt her
kend als oud-leerling en
medewerker Johan Har-
tog, die vijf jaar eerder
door een hersenbloeding
werd getroffen. En dan
is de bokswereld, toch al
niet gekenmerkt door
volledige rust, weer eens
een rel rijker.
Fraude en onverantwoor
delijkheid zijn de ingre
diënten van de zaak die
de straf commissie van de
boksbond voor zich op
tafel krijgt. Overigens
pas een jaar later, omdat
de derde hoofdrolspeler,
:s-Gravenzander Arie
Verkade, eerst eind 1977
(weer) lid wordt van de
NBB. Fraude omdat op
het keuringsbewijs de
naam Hertog wordt gele
zen, terwijl de drager wel
degelijk als Hartog bij de
burgerlijke stand te boek
staat. Onverantwoorde
lijkheid omdat er een
bokser wordt ingeschre
ven van wie medisch vast
blijkt te staan dat elke
door
Kees van Doorn.
vorm van contactsport
hersenletsel kan opleve
ren.
De aanklacht van Lou
van Sinderen is voor de
slrafcommissie overtui
gend genoeg. Het in
schrijven van Hartog en
het hem laten deelnemen
aan bokstrainmgen
wordt Adrie Verkade en
zijn vereniging hoogst
kwalijk genomen. Verka
de wordt voor een jaar
geschorst, zijn bestuur
krijgt een voorwaardelij
ke straf. Johan Hartog,
geen NBB-lid, blijft bui
ten schot. Het is april
1978.
En daarmee staan Van
Sinderen en Verkade op
nieuw tegenover elkaar.
Zo'n 15 jaar terug was er
al een conflict toen Van
Sinderen als instructeur
Schiedam Flinke uitschieters
Ixi de uitslagen van het Schie
damse pupillenvoetbal met
daarnaast wedstrijden waarin
de doelpunten duur bleken te
zijn. De resultaten:
Excels*01" R_ dl—SW dl 1—5;
Sparta dl—HDVS dl 5—2;
Overmaas dl—Excelsior *20 dl
62; HBSS dl—Slikkerveer dl
1—2; DHS dl—Sparta d2 2—0;
Martinït dl—SFC dl 0—2
HDVS d2—Excelsior d2 0-0
PPSC dl—SW d2 0-1
SVDPW dl—Schiedam dl 1—2;
Sparta d3—HBSS d2 9-0; HDVS
DHS d2 5-0; DRZ d—Excel
sior d3 1—1; Ursus dWF d
50; Schiedamse Boys dWK
d g--0; SVV d3—Sparta d41—1;
SVDPW d2—Demos d 4—2;
DHS d3—ppSC d2 2-4; DHS
d4Martinit d2 0—8; Excelsior
M. al—Excelsior '20 al 11;
HDVS al—DVO '32 el 8—1;
Sparta el—HBSS el 10-0; Ex
celsior e2HDVS e2 02;
Schiedam eSchiedamse Boys
e 00; Excelsior e3—PPSC el
1—1; Sparta e3~SVDPW 11-0;
SFC e—HDVS e3 0-6; Demos
e—Ursus e 1—0; WK e—Excel
sior e4 7—0; WF eHBSS e 2—1;
Sparta e4—SW e21-0; HBSS
eS—HDVS e4 0—0; Excelsior
e5—DHS e2 0—2; Sparta
e5—DHSe331-
Eindstand poule d4jl in zaal-
voetbaltoernooi gespeeld in
Sporthal Margriet- 1, SFC d2
7 pnt; 2. Schiedam d2 5 pnt;
3. Sparta d5 4 pnt; 4. HDVS
d4 4 pnt; 5. Excelsior d4 0 pnt.
-Vlaardmgea De tetms -> niet
•ere gnot dat Peter Eikeien-
boom die doelman ras FC
Vlaantiaseu, voor vier weken
as!» worden nitdeleend aan Go
Ahead Eagies- De Vlaaidinger
staat wei op bet verlanglijstje
van Bob Maaskant, na Jaap
Bioezn van Volendan» beeft ge
legd niet te zuilen terugkeren,'
maar ka» verband met zijn
„Werfoaamhedea geen tijd vrij
maken- Sportief eezicn is bet
misschien wel aardig", aldns de
Vlaardingse doelman, die
lopen zondag zijn ciab nog red
de tegen FC Dordrecht dooreen
tOnjicbap te fcerec, ^mar om
iets te kunnen bereiken moet
je eeker een beel seiioen onder
gei»»cht kannen worden".
De school waar het.
allemaal begon. Arie Ver
kade mag er voorlopig
niet komen.
's-Gravenzande „De
hele zaak is opgebla
zen door Van Sinderen.
Voor mij hoeft het he
lemaal niet in de
krant. Maar het staat
hem niet aan dat ik
voor mezelf ben begon
nen en nu is hij er
alleen maar opuit om
mij zwart te maken.
Van de aantijgingen
klopt niets. Een voor
nemen is nog geen
strafbaar feit. Voor die
ene hoorzitting van de
strafcommissie was ik
niet goed voorbereid,
ik ben maar wedstrijd
bokser. Mijn fout is
misschien dat ik het te
licht heb opgevat.
Maar alles staat nu op
papier, daarin wordt
alles ontzenuwd".
Arie Verkade, en met hem
Johan Hartog, is overtuigd
van zijn onschuld. Er wordt
hem, zo vindt hij, danig on
recht aangedaan. En dat
heeft hij (met rijn bestuur)
dan ook aan de boksbond
laten weten. Al is het onwaar
schijnlijk dat het zoden aan
de dijk zal zetten omdat het
bezwaarschrift tegen het
vonnis ver na de daarvoor
geldende termijn werd inge
diend.
Onbekendheid, daar draait
het verweer van Arie Verka
de om. Onbekendheid met de
gang van zaken bij de in
schrijving voor de kampioen
schappen („Het was de eerste
keer dat ik het deed"), met
de werkwijze van de straf
commissie én zoals in het
bezwaarschrift staat te lezen:
onbekendheid over het letsel
van Hartog omdat er medi
sche verklaringen ontbraken
voor en tijdens de inschrij
ving, Ware dat wel het geval
geweest dan had Hartog geen
Ud van de boksvereniging
Verkade kunnen worden, al
dus het beroep.
In deze versie heeft Johan
Hartog dus ongemeld gelaten
bij zijn overstap naar Verka
de dat hij het advies had
gekregen maar met meer te
gaan boksen. „Inderdaad, al
leen maar een advies", zegt
Johan Hartog nu, „maar ik
had wel een geldig keurings
bewijs van de sportkeuring
in Vlaardingen. Daar stond
Hartog op, dat is gewoon
later veranderd. En dat was
met van voetballen zoals
wordt gezegd, maar louter
voor boksen. Ik heb alles
toen ingevuld en ben goedge
keurd".
„Ik wist natuurlijk dat ik
risico liep als ik zou gaan
boksen. Maar dat was hele
maal mijn bedoeling niet. Ik
wil mijn traimngsdiploma
halen. Maar voor het examen
moet je een rondje sparren
om je techniek te tonen. Ik
dacht gewoon, als ik toestem
ming krijg om te boksen dan
zeker voor de trainingscur
sus. Bovendien is er nog de
brief van dokter Verstege (de
keuringsarts, red.) dat ik vol
ledig genezen ben verklaard
en mets een traiiungsloop-
baan in de weg hoeft te
staan".
De enige die dal in de ziens
wijze var» Verkade en Hartog
wel doet is Lou van Sinderen.
„Ik ben na die hersenbloe
ding twee jaar hulptrainer
bij Westland geweest, maar
ben er op een gegeven mo
ment met ruzie weggegaan.
Ais je bij Van Sinderen maar
aan de leiband loopt is alles
goed, en daar had ik geen
zin in. Dat hij bij de kam-
pioenschappen problemen
zou maken had ik wel ver
wacht. Hij werkt me gewoon
tegen. Zoals nu ik een boks
vereniging in Vlaardingen
wil oprichten. Een aanvraag
voor subsidie* loopt via de
sportraad daar en die vraagt
advies bij de b oksbond, waar
Van Sinderen zoveel relaties
heeft" .meent Hartog.
Arie Verkade voelt zich net
zo hard in de wielen gereden.
„Kijk, als trainer heb ik niets
op Lou aan t<? merken. Hij
kan iemand er& goed begelei
den. Maar alles, moet wel om
hem draaien, hij heeft overal
het hoogste woerd. Hij neemt
het me nog kv/alijk dat ik
voor mezelf ben begonnen
zonder hem erin te kennen.
Toen de vereniging nog niet
erkend was en ik Frans van
Geest heb gevraagd bij ons
instructeur te worden is Van
Sinderen naar hem toe ge
gaan om hem over te halen
bij hem te komen Ik mag
nu eigenlijk ruel eens mijn
eigen boksschool in, het be
stuur is voorwaardelijk ge
schorst. Dal is met gunstig
voor de vereniging- Maar ik
kan me er met mee vereni
gen. We hehben beroep aan
getekend en als er niets ge
beurt gaan we procederen".
van boksvereniging West-
land in onmin leefde met
de bond en zijn boksers
niet inschreef voor de
„Zuid-Hollandse". Leer
ling Arie Verkade wilde
echter zijn titel wel verde
digen, deed dat en keerde
voor een tijd zijn club de
rug toe.
Nog niet zo lang geleden
was het ook „raak". Be
inmiddels teruggekeerde
en tot assistent gepromo
veerde Verkade besloot
een eigen boksschool te
beginnen en de „meester"
apprecieerde zijn han
delswijze maar matig. De
Westlandse bokswereld,
in het nabije verleden
toch hooggeacht met
mannen als de gebroe
ders Tabben, Piet Holt-
kamp en ook Arie Verka
de als vaandeldragers, is
sindsdien twee clubs rijk,
maai- een hoop eendracht
kwijt.
Over de zaak Hartog is
alweer de nodige tijd
heen gegaan. Tijd waarin
de „acteurs" alle gelegen
heid hadden na te denken
en hun handelingen en
bedoelingen te „her
schrijven". Als drie par
tijen hieronder aan het
woord komen, moet dat
wel worden ingecalcu
leerd. En dan speelt er
nog iets mee: een contr
overse tussen Van Sinde
ren en Hartog. Achter
grond hiervan is de wens
van de laatste om als
bokstrainer werkzaam te
zijn en de problemen die
hij daarbij en bij het op
richten van een vereni
ging in Vlaardingen on
dervindt. De beschuldi
gingen vliegen over en
weer. En daarbij kan het
niet anders of er is slechts
één gedupeerde: de boks-
sport.
Vlaardingen „Ik heb
altijd gewaakt in de
bokssport en dat zal ik
altijd blijven doen. Na
tuurlijk heb ik niets te
gen Verkade of Hartog,
wei iets tegen de handel
wijze van deze mensen.
Ik streef naar gezondheid in het
boksen, dergelijke excessen mo
gen gewoon niet voorkomen."
Lou van Sinderen laat aan zijn
bedoelingen geen twijfel. Laat
het met bij woorden alleen,
maar overspoelt de toehoorder
met documentatie. Van Sinde-
rens stelregel nummer één: „Ik
zeg het niet alleen, ik kan het
ook bewijzen." Ook m het geval
Verkade-Harlog.
„Ik ken Johan Hartog al een
tijdje. In 1971 bokste hij bi;
Westland zijn eerste wedstrijd.
Een paar maanden later kreeg
hij een hersenbloeding. Uit het
onderzoek bleek dat hij nooit
meer kon boksen- Natuurlijk
was dat een tegenslag voor hem,
maar het was in 2ijn eigen
belang. Ik heb hem daarop aan
genomen als mijn assistent en
hem zelfs in hel bestuur laten
kiezen. Maar hij wilde maar
boksen, ging ook een beetje
oppositie voeren alleen omdat
ik het hem verbood. Waarop hij
eens zei: „Man, waar maak je
je dik om. die paar dagen dat
je nog meeloopt."
In 1976 kwam het tot een breuk.
„Hij wilde het niet meer voor
niets doen. Had elders gemerkt
dat je er geld mee kon verdie
nen. Want waar denk je dat het
geld wat hij nu in Vlaardingen
vraagt per uur blijft? In novem
ber '76 is hij weggegaan. Dat
hij voor januari al bij Verkade
lid werd is tot daar aan toe,
maar dat Verkade hem daar liet
sparren. En ook nog eens in
schreef voor de kampioen
schappen!
Hij ontkende het wel te hebben
gedaan, maar zijn handtekening
stond onder de inschrijving. En
natuurlijk wist Verkade dal
Hartog eer» he«-senbloeding had
gehad- Hij heeft zelfs nog bijge
dragen aan de fruitmand die
naar Hartog is gestuurd. Toen
deze met dat keuringsbewijs
met de naam Hertog erop kwam
- hij verwachtte kennelijk niet
dat ik er zou zitten - heb ik dat
ingenomen en de zaak aanhan
gig gemaakt."
gewoon nee. En ik moet zeggen
dat we gewoon een goede medi
sche commissie hebben met
mensen als dokter Tan en mijn
heer Villcrius. Dat is een pré
voorde bokssport."
„Ik zou er wat voor geven om
een waardig opvolger te krijgen.
Ik loop ook al tegen de zestig!
Arie Verkade, maar ook Johan
Hartog hadden dat kunnen zijn.
Maar Veikade had ineens zijn
eigen school (meteen aantal van
mijn boksers) en ontkende dat
nog toen hel al in de krant
stond. Zeker: ik ben bij Frans
van Geest geweest om hem te
vragen bij mij te komen als
tweede trainer. Maar ik wist niet
dat hij al door Verkade was
benaderd. Toen heb ik gezegd
dat hij zelf moest beslissen."
„Op zich heb ik niets tegen
Verkade, wel tegen zijn domme
en weinig waarheidsgetrouwe -
handelswijze. Natuurlijk ben ik
met tegen een tweede Westland
se boksvereniging, als het maar
op een goede manier gaat. In
Rotterdam zijn er toch ook
meerdere? Het is zelfs goed
omdat we zo kunnen werken
aan een uitbreiding en ver bete'
ring van het boksen."
Dispensatie
„Hartog zegt nu dat ik hem
tegenwerk- Maar dan vergeet
hij erbij te vertellen dat ik nog
heb geprobeerd dispensatie
voor hem te verkrijgen voor die
trainerscursus. De bond zegt
Schiedam De tafeltennissers van de Schiedamse
invaliden sportvereniging De Ooievaars blijven aan
de winnende hand. In een thuiswedstrijd werd nu
Radio Molenaar 7 met 7-3 verslagen. Ondanks deze
'ote zege was het een spannende wedstrijd. Dit
eek ook uit het scoreverioop: 1-0 voor, 1-2 achter
en weer een voorsprong van 3-2 en 4-3. Deze spanning
werd ook veroorzaakt door het falen van Ton van
Balveren. In winnende positie gaf hij een partij
uit handen.
Win» Vermaas bleek wederom
niet te verslaan en scoorde een
hattrick. Ronald Oosthof kwam
tot twee overwinningen en Ton
van Balveren slechts tot één.
Ook het dubbelspel, van Ronald
Oosthof en Wim Vermaas, werd
in winst omgezet Na afloop van
de wedstrijd werden Ronald
Oosthof en Ton van Balveren
gehuldigd. Beiden hadden 100
competitiewedstrijden voor De
Ooievaars gespeeld.
De reserves blijven in het voet
spoor van het eerste. Met dezelf
de uitslag werd van Bergschen-
hoek 4 gewonnen. Koos van Es
verrichtte een hattrich, Rienus
van der Zouwen triomfeerde
tweemaal en Rob Knol deed dit
éénmaal. Het derde team haalde
nog forser uit Bij Telefoon 8
werd met 2-8 gewonnen. Jaap
de Bruin kwam tot een hattrick,
terwijl Jan van Steenoven en
Herman Hoornweg ieder twee
winstpartijen er aan toevoeg
den.
Alleen het vierde team kwam
niet tot winst met 2-8 werd van
Favoriet 8 verloren. George du
Chatinier kwam slechts tot één
set winst Ook won hij het dub
belspel, samen met Marja Vis
ser, maar zowel Marja als Fred
Zander zagen hun partijen ver
loren gaan.
Een snelle voorsprong, verkre
gen door een overwinning van
Wim Vermaas op Maas, 21-10
en 21-11, werd teniet gedaan
door verlies van Ronald Oost
hof tegen Hulsman, 18-21 en
16-21: 1-1. Door een nederlaag
van Ton van Balveren met 14-
21 en 20-22 van Van Eijk werd
er zelfs tegen een achterstand
van 1-2 aangekeken. Winst door
het dubbel, wim Vermaas en
Ronald Oosthof, met 21-15 en
21-11 op Hulsman en Van Eijk,
betekende weer een gelijke
stand 2-2.
De Ooievaars namen door een
zege van Ronald Oosthof op
Maas, 21-16 en 21-18, weer een
voorsprong: 3-2. Deze werd tot
4-2 vergroot, omdat Wim Ver
maas geen problemen had met
Van Eijk, 21-14 en 21-19. Deze
had Ton van Balveren, wel met
Hulsman. Na winst van de eer
ste game, 21-18 gaf hij onnodig
de tweede als derde game door
verlies met 19-21 en 19-21 deze.
uit handen: 4-3.
Vlaardingen De figuur
waar het bij de bewijs
voering in het geval Har
tog ©m draait is dokter
Verstege. Bij de Vlaar
dingse keuringsarts be
gon niet alleen de affai
re—Johan Hartog be
weert immers daar onder
zijn eigen naam te zijn
goedgekeurd maar
eindigt zij ook.
In overleg met de neuroloog vap
het Vlaardingse Holy-zieken-
huis, dokter Swart, besloot dok
ter Verstege Johan Hartog als
nog voor elke wedstrijdsport af
te keuren. Een advies gaf hij
hem ook mee: om het boksen
maar helemaal te vergeten.
Dat kan en kon Johan Hartog
echter niet. Kan de Vlaardinger
zich nu wel neerleggen bij de
uitspraak dat hij nooit meer zelf
zal boksen, dat was ten tijde
van de gewraakte keuring zeker
niet het geval. Immers, volgens
eigen zeggen verscheen hij voor
dokter Verstege om als bokser
goedgekeurd te worden.
Onder rijn eigen naam en voor
het boksen? Dokter Verstege ts
van dat laatste niet helemaal
zeker. De Vlaardingse arts:
"Dat weet ik met meer zo pre
cies, of het nu voor boksen of
voetbal was, het is alweer een
tijdje geleden. Dat maakt overi
gens geen verschil, het is de
gewone, eenvoudige sportkeu
ring". En de naam? "Ja, er was
een keuringskaart die nog niet
helemaal vol was en waarvan
het handschrift erg' onduidelijk
was. Je kon Hartog én Hertog
lezen. Van Hertog' was geen
kaart te vinden. La ter toen we
door mijnheer Van Sinderen
werden ingelicht hebben we van
Hartog natuurlijk wel een kaart
gevonden. Toen bleek dat er bij
die keuring zaken verzwegen
waren".
Kortom, de keuringsarts was in
de veronderstelling dat hij ene
Hertog voor zich hnd en nie
mand, in easu Hartog, bracht
hem op andere en vei tier strek
kende gedachten. Wat wel ge
beurde toen Lou van Sinderen
in het geweer kwam: de keu-
ringskaart werd rap ingetrok
ken. Dokter Verstege: "Hartog
is gewoon voor elke wedstrijd
sport afgekeurd, ook voetbal.
Dat kan niet. AJ gaat hij maar
onderuit, dan kan hij opnieuw
een hersenbloeding krijgen.
Daar kun je toch niet de verant
woordelijkheid voornemen".
Staat deze verklaring recht te
genover die van Johan Hartog,
ook diens opmerking over de
brief aan de boksbond (in ver
band met een trainersloopbaan)
is volgens dokter Verstege niet
helemaal correct. „Het zit er
tegenaan, maar is niet precies.
Zoals 20veel wat er wordt ge
zegd. Hartog heeft natuurlijk
nadat hij het ziekenhuis heeft
verlaten na-controles gehad.
Daarbij bleek alles goed, er was
tenminste electrisch niets meer
te constateren van het litteken.
In zoverre is hij volledig gene
zen. Dat heb ik ook geschreven
maar ook dat er alle kans was
np weereen blondine als hii aar>
het hoofd geraakt zou worden
Dat er medisch geen bezwaar
was dat hij les gaf als hij zelf
maar geen slagen zou krijgen.
De rest is natuurlijk aan de
boksbond".
"Het wordt tijd dat Hartog be
seft dat het nooit helemaal goed
komt. Het is m zijn eigen belang
ais hij gewoon maar het hek
boksen vergeet. In de recreaties
port valt nog enorm veel k
doen. Hij doet er beter aan in
dip richt ine te dfnk^n"