„Kleine brand:
weinig water,
grote brand:
veel water'9
'De natuur zou Anders gewaardeerd moeten worden'
c. w.
Centrum-West
heet: de Bever
w*
ImiJDAG 29 DECEMBER 1978
Verhuist
brandweer
36 jaar
LUCHTALARM
CENTRALE ROL
rrr I PAUL VAN DE VOGELWERKGROEP WATERWEG-NOORD:
lllliilllllllllli
fra¥'ffir
•'•-■•dü
Schaap
drie dagen
zwaar
gewond
in weiland
Kerstbomen
koorts
Onder invloed
achter stuur
Inbraak levert
2.000
gulden op
Sexlectuur
aangetroffen
Man onwel:
hartinfarct
VD/SC/WW3
l/SCWüJ
noord
uitend
^sblad
jurant
verlaat
in en
C. W. Ver
huist. na 36
brand
weerman-af
kan
tel.
Vlaardin gen Binnenkort
komt er een einde aan eer:
ruim 36-jarige brandweer-
loopbaan. De heer C. W. Ver
hulst, vrijwillig waarnemend
commandant van de Vlaar-
dingse brandweer, hangt zijn
helm aan de wilgen. „Ik voel
me bevoorrecht om afscheid
te nemen, want wat is er
prettiger om afscheid te ne
men in een goede gezondheid
en van een organisatie waarin
ik de hoogste plaats heb mo
gen innemen welke voor een
vrijwilliger mogelijk is?"
Eigen woorden van de heer Ver
hulst, uitgesproken op de af
scheidsavond van het Vlaar-
dingse brandweercorps. Gedeco
reerd met de eremedaille verbon
den aan de Orde van Oranje-Nas-
sau in goud, krijgt hij „functio-
neel leeftijdsontslag".
ti „Op 30 mei 1942 werd ik aangesteld
ri bij de toen nog volledig vrijwillige
brandweer. Je had vroeger een „krui-
wagen" nodig om bij de brandweer
te komen, het was een gesloten groep
kennissen. Het college van brand
meesters bestond voor een groot deel
uit allerlei aannemers en je moest
bij hen in dienst zijn om een kans
te maken aangesteld te worden. Mijn
vader had bekenden bij de brand
weer zitten en zo ben ik erop 19-jarige
leeftijd bij gekomen." Vroeger wer
den de brandweerlieden met een klok
opgeroepen voor een brand. De vader
van de heer Verhulst was de laatste
brandklokken lui der van Vlaardin-
gen, dat was van 1917 tot 1920. Daar
na zijn er bij de brandweerlieden
thuis bellen aangelegd en was het
luiden niet meer nodig.
„In de oorlog was ik ingeschakeld
bij het luchtalarm, als er alarm was
ging ik op de fiets naar de spuit in
de Bleekstraat, het materiaal was
toen over de stad verspreid opgesteld.
De opleiding stelde ook maar weinig
voor. Je kreeg te horen dat er bij
een kleine brand weinig water en bij
een grote brand veel water gebruikt
moest worden, dat was alles. Er is
veel veranderd in die 36 jaar. Vroeger
stonden we met z'n allen rond de
brand, en dan hup, water erop. Blus-
techmek en blustactiek zijn ingrij
pend veranderd, denk eens aan de
hogedrukspuiten en de adem-be-
schermende middelen, waardoor het
nu mogelijk is bij de brandhaard te
komen."
Met een enorm ethousiasme vertelt
hij over de beginperiode. Het fanatie
ke proberen om als eerste bij de
kazerne te zijn als er alarm was. Het
streven naar hogere posities op de
uit vele treden bestaande ladder van
de brandweerhierarchie.
„Het ging om de eer, financieel maak
te het erg weinig uit In 1942 ben
ik begonnen voor tachtig cent per
uur, steeg je in rang, dan kwam er
een kwartje bij. Tegenwoordig krij
gen ze in het begin iets van 7,30
en het middenkader zit al snel op
zo'n 23 gulden per uur. We werken
nu ook met landelijk erkende diplo
ma's, dat is allemaal wat professione
ler geworden."
Na invoering van het rangenstelsel
bij de Vlaardingse brandweer in 1951
werd de heer Verhulst benoemd tot
brandwacht eerste klas. In 1961 werd
hij hoofdbrandwacht, in 1964 onder
brandmeester, in 1970 brandmeester
en in 1976 volgde de benoeming tot
hoofdbrandmeester in de functie van
vrijwillig waarnemend commandant
Per 1 januari 1977 werd hij hoofd
brandmeester eerste klasse in dezelf
de functie.
„Belangwekkende gebeurtenissen
waren er natuurlijk volop in die 36
jaar. Ik herinner me de „brand" bij
Windmill in 1963, het was een meng-
mest-ontloding, eigenlijk geen brand.
Er kwamen zeer giftige dampen vrij.
Vlaardingen heeft toen op het punt
van evacuatie gestaan. Daar merk je
natuurlijk niets van als je dat zaakje
aan het nathouden bent, maar achter
af hoorde je dat het erom heeft
gespannen. De commissaris vna de
koningin in Zuid-Holland was aanwe
zig. Maar de wind ging draaien en
het Wcstland kreeg toen de narigheid
over zich been. Het was toen natuur
lijk wel aanmerkelijk verdund. Een
dieptepunt was natuurlijk het omko
men van vijf collega's in 1951. Bij
een volkomen ongevaarlijke olie-
brand in de Koningin Wilhelminaha-
ven raakte er een brandweerwagen
in het water, ik had zelf in die wagen
kunnen zitten. Ja, dat was een aan-
grij pende gebeurtenis."
Op allerlei gebied is de heer Verhulst
actief geweest binnen het Vlaar
dingse brandweercorps. Hij was 18
jaar bestuurslid van de brandweerlie-
denverexuging D.Ö.V., waarvan de
laatste 7 jaar als voorzitter. Hij werk
te mee aan de bekende Vlaardingse
braderieen, organiseerde op het 40-ja-
rig bestaan van D.O.V. een brand
weer oldtimers vaardigheidsnt. Hij
was instructeur van de Stichting
Brandweeropieiding Nederland en
leidde als zodanig een aantal jaren
brandwachtcursussen.
„Ik raad niemand aan om brandweer-
man te worden, je kunt iemand zo'n
beroep niet aanpraten. En als ze het
willen, dan is met enthousiasme en
inzet veel te bereiken."
Een vrijwillige brandweerman heeft
natuurlijk ook een baan, het brand-
weerwerk is een bij-baan, een hobby,
als je de heer Verhulst hoort spreken.
Aanvankelijk was hij werkzaam In
een famikebedrijf voor carrosserie-
en wagenbouw, daarna heeft hij 22
jaar gewerkt als pubhciteitschef bij
een handelsmaatschappij. Sinds 1974
werkt hij bij de overheid m de functie
van inspecteur bedrijfszelfbescher
ming, ressorterend onder de Dienst
Bescherming Bevolking. Een baan
die nauw aansluit bij het preventieve
aspect van het brand weerwerk. Ver
der is de heer Verhulst in voorkomen
de gevallen werkzaam als correspon
dent van het blad „Brand en Brand
weer" m Zuid-Holland.
„In het leven van elke brandweerman
speelt de familie een centrale rol. Je
vrouw zit vaak in onzekerheid over
je doen en laten als brandweerman.
Wat dat betreft heb ik het getroffen.
Trouwens mijn hele familie werkte
vroeger mee: als er alarm was. vloog
ik naar boven en schoot in de brand
weerbroek. Mijn zoon zette mijn fiets
dan klaar voor aan de straat. De jas
werd door mijn vrouw klaargehou-
den. Ik was zeer snel vertrokken. Ik
herinner me één keer speciaal, mijn
zoontje had na een alarm, toen ik
op de slaapkamer mijn broek aan
deed, de deur achter me op slot
gedaan. Ik kwam er niet uit. Hij zei:
„Pa mag niet naar de brand!" Het
is toen met een flinke uitbrander aan
zijn adres toch nog goed afgelopen."
Wat dat betreft kan de familie gerust
zijn, pa hoeft na 36 jaar niet meer
naar de brand.
Schiedam „Het voederen van vogels
zou niet nodig moeten zijn", zegt Paul
de Heer. Toch zet hij zich al ongeveer
twaalf jaar in voor de gevleugelde
aardbewoners, Paul is actief lid van
de Koninklijke Nederlandse Natuurhis-
f „Het is niet de bedoeling een
slap ras te kweken, daarmee
bereik je niets. In de natuur
i is het toch zo dat de sterk-
sten overblijven, en boven-
dien heeft niemand er be-
lang bij om alle dieren in
i. leven te houden. Maar de
mens heeft zoveel gebieden
5 in gebruik genomen en in
cultuur gebracht, dat de
stand wel wordt vernield,
'f Ach, het voornaamste wat
vogels nodig hebben, is en
blijft rust. Een plekje waar
ze rustig kunnen broeden en
eten en niet telkens op hoe-
ven te vliegen".
De vogelwerkgroep van Water
weg-Noord bestaat uit ongeveer
veertig mensen. Twintig zijn
elke week druk in touw, de
anderen helpen als het heel
hard nodig is. Nestkasten op
hangen, kasten schoonmaken,
inventariseren, waterwildtellin-
gen en goudplevieren tellen om
jagers op een gegeven moment
een halt toe te roepen, zijn
gebruikelijke bezigheden.
In samenwerking met SOVON,
Stichting Ornithologisch (vogel-
kundig) Veld Onderzoek Neder
land, wordt nu ook een vogel
soorten-telling gehouden. Vorig
jaar werd nog gewerkt aan een
telling van de winter- en trekvo
gels. Het nieuwe projekt is een
vijfjarenplan. Ieder lid krijgt
een gebied van ongeveer vijf bij
vijf kilometer, dat hij of zij
geregeld bekijkt op de soorten.
De cijfers worden over vijf jaar
van het hele land vergaard en
verwerkt in een vogelsoorten
overzicht van Nederland. Het
onderzoekgebied van de vogel-
werkgroep waar Paul de Heer
deel van uit maakt, strekt zich
uit van Hoek van Holland tot
torische Vereniging, afdeling Water
weg-Noord. Als de nood het hoogst is
in tijden van barre winterkou, probeert
hij met ongeveer twintig andere actieve
vogelliefhebbers de redding nabij te
brengen in de vorm van voedsel.
- a '-Éi IrMê- 6
In de wlnterzitten erin de Vlaardingse Broekpolder veel
velduilen
dit een randstadgebied is, blij
ken er heel wat vogels een
onderkomen te vinden.
Paul: „Tweemaal per maand
ben je zeker een dag op pad.
In Vlaardingen, waar ik woon,
werken we met vier of vijf man
goed samen. We bellen elkaar,
als we weten dat een aantal
vogels in nood is. Nu, met de
vorst, komt dat vaak voor. Vorig
jaar hebben we vijftig reigers
in leven weten te houden met
vis. Velduilen konden we helpen
door gekookte aardappels neer
te gooien, waar weer muizen op
afkwamen. Een lekker maaltje
voor de velduilen. Een gedeelte
van het voedsel betaalde het
Nationaal Comité Wintervoe-
ding. Vinken, eenden en winter
koninkjes hielden we op de been
(of in de lucht) met het afval
en met Rotterdam. En alhoewel, .van de graanmolen in Schie-,
Schiedam Wijkcentrum West heeft een naam: De Bever heet
het gebouw waar vroeger de Kiveva kleuterschool in was
gevestigd. De naam is afgeleid van de straat waarin bet nieuwe
wijkcentrum is gesitueerd: de Van Beverenstraat Zaterdag 6
januari wordt het gebouw officieel geopend. Niet door de
burgemeester of één van de wethouders, maar door de jongste
gebruiker van het gebouw, één van de kinderen van de peuter
speelzaal.
Het geheel zal met de nodige feestelijkheden gepaard gaan.
Drumband OBK trekt vóór de opening de wijk door om de
aandacht van de bevolking op de gebeurtenis te vestigen. Maar
ook na de opening zal het feestelijke gebeuren nog voortgang
vinden. Hoe alles er precies zal gaan uitzien is echter nog niet
bekend.
dam. Soms hebben ze alleen een
vetreserve nodig om naar een
gebied te vliegen waar ze wel
hun eigen voedsel kunnen vin
den. Reigers vliegen niet weg,
die zijn standvastiger. Daardoor
lijden ze ook eerder".
Paul studeert nog en is daarom
niet zo gebonden aan vaste
werktijden. Als hij zin heeft,
stapt hij op zijn fiets en rijdt
hij naar plaatsen waarvan hij
weet dat er veel vogels zitten.
Als de toestand ernstig is, waar
schuwt hij iemand van de werk
groep om ook te komen helpen.
Als de dieren echt ziek zijn, of
lijden, maakt hij ze af.
„Er zijn nog zoveel gebieden,
waar de natuur nog puur is",
vertelt Paul, „maar dat zien
mensen helemaal niet. De na
tuur zou niet méér, maar anders
gewaardeerd gaan moeten wor
den. Polders, hoe kaal soms ook,
zijn ook natuur. Maar de Vliet-
Ianden, het Staelduinsebos en
het Beatrixpark niet minder. In
de Vlietlanden groeien zelfs nog
orchideeen".
Helaas slaat zelfs déór de mens
zijn slag. Door het Midden-Delf
land varen veel boten die een
hevige golfslag veroorzaken. De
nestvlonders die tussen het riet
liggen worden vernield en bo
vendien wordt er veel grond
weggeslagen. De vogels hebben
geen leefruimte meer en ver
trekken naar andere rietrijke
gebieden. „Toen we dan ook
hoorden dat er nog een vierde
vliet gegraven zou worden heb
ben we een brief geschreven.
De mensen achter hun bureau's
zien niet wat een enorme schade
ze aanrichten. Van de Broekpol
der wilden ze een bos maken,
maar het is al een uniek stukje
ÉS&fófiKff
Reigers
hebben het in
de wintertijd
moeilijk om
dat ze nogal
standvastig
zijn en dus
niet wegvlit
gen
Vernielingen op
gemeen teterrein
Hoek van Holland De politie
in Hoek van Holland heeft drie
jongens aangehouden in ver
band met vernielingen die zijn
aangericht op het werkterrein
van de dienst van gemeentewer
ken aan de Prins Hendrikweg.
In een keetwagen hadden de
knapen behoorlijk huisgehou
den en er voor ongeveer driedui
zend gulden schade aangericht.
Tegen de drie jongens is proces
verbaal opgemaakt in afwach
ting van een schadeclaim van
de gemeente.
Hoek van Holland De Hoek
se politie heeft alsnog proces
verbaal opgemaakt tegen de ei
genaar van het drachtige
schaap dat vorige week in een
weiland door een loslopende
hond zodanig werd gebeten dat
het dier moest worden afge
maakt.
Achteraf is gebleken dat de
eigenaar het zwaar gewonde
dier nog drie dagen m het wei
land heeft laten hggen zonder
er een dierenarts bij te halen-
Pas na dne dagen werd het dier
naar de dierenarts vervoerd die
het zwaar gewonde beest af
maakte.
Vlaardingen De kerstbo
menkoorts heeft jeugdig Vlaar
dingen weer in zijn greep. Zo
trof de politie op het dak van
een school in de Meidoomstraat
een stuk of dertig kerstbomen
aan. Wurgstokjes, houten knup
pels en andere „slagwapens"
lagen al ter verdediging van de
buit gereed. Ze werden door de
politie in beslag genomen.
Vlaardingen Tegen een 23-
jarige bestuurder van een per
sonenauto werd woensdagnacht
proces-verbaal opgemaakt De
Rotterdammer had zijn auto
onder invloed van alcohol be
stuurd. De bloedproef werd ge
nomen.
ii
natuur zoals het er nu uitziet.
In de winter zitten er veel vel
duilen. Maar ja, voor een stel
gekken als wij laten ze het
natuurlijk niet".
Gelukkig heeft Natuurmo
numenten de zuidzijde van
de Boonervliet, de oevers
van het Broekpolderland
aangekocht. Daar kan nie
mand meer iets aan veran
deren. In Vlaardingen is een
aanlegverbod afgeroepen
voor sommige oevers, waar
vogels te zeer gestoord zou
den kunnen worden. Paul
wordt niet meer zo fanatiek,
wanneer hij hoort dat er
rare en fatale bokkespron-
gen met de natuur worden
gemaakt. Hij gaat zijn eigen
gang. Paul: „Deze weken is
het nog niet zo druk ge
weest. Weinig vorst. De
vaarten vriezen niet hele
maal dicht. In de zomer
levert het botulisme geva
ren op. De natuur houdt
zichzelf wel in stand, lijdt
niet aan zelfvernietiging.
De mensen wel".
Vlaardingen Uit een woning
aan de Platanendreef werden
diverse goederen ontvreemd.
De totale waarde van het gesto-
lene bedroeg twee duizend gul-
i den. Er werd voor circa zeven-
f honderd vijftig gulden breek-
schade aangericht. Ook bij de
buren probeerden de ongenode
gasten binnen te komen. Die
poging mislukte echter. Breek-
schade ongeveer honderd gul
den.
Vlaardingen Onder de vloer
van een flatcomplex aan de
Eijkmanstraat werd, naar aan
leiding van een melding dat de
jeugd aldaar kerstbomen had
opgeslagen, geen kerstboom ge
vonden. Wel ontdekte de politie
een soort „hut" waar een hoe
veelheid sexlectuur en voorbe
hoedsmiddelen aangetroffen
werd.
Schiedam De 58-jarige
Schiedammer A. T. de V. is in
de Scholtenstraat, nabij .de Co
ca Colafabriek, plotseling onwel
geworden. De man moest naar
het ziekenhuis worden ver
voerd, waar een hartinfarct
werd geconstateerd. De V. is
opgenomen in het Nolet-zieken-
huis.
