SPORT
iet Keyzer en 'het pact van Dokkum"
*- i
ODO KAN DIT SE! 50EN
NIET MEER STUK
Brood met
berenspek'
fM i
■wm
'3'
Seijzer officieel winnaar.""
:Asgi
Oud- Westlandei
behaalde
merkwaardige
triomf in
elfstedentocht
van 1940
Nieuw j aar s-
loop
Trainer
Piet Kersbergen
blijft
voorzichtig
Contact
B en P een
ronde verder
|:y^IJDAG 5 JANUARI 1979
SC/V O/WW 6
l|Terug in de tijd. We schrijven 1940. Terwijl Nederland
londer een groot pak sneeuw is bedekt en de vorst
[gestadig aanhoudt, is in Friesland de
I j,EIfstedenvereeniging" reeds bezig met de
I yoorbereidingen voor een vijfde elfstedentocht. Eindelijk
[op 30 januari is het zover. Het parcours is zonder
[risico begaanbaar en in Leeuwarden - zowel begin- als
[eindpunt van het trajekt -maken 920 wedstrijdrijders
[en enkele duizenden zogeheten „toeristen" zich op voor
[de.tweehonderd kilometer lange schaatsmarathon.
[Onder die wedstrijdrijders bevinden zich twee leden van
[schaatsvereniging „Hard gaat-ie" uit De Lier. Piet
Boekenstein (op het programma foutief vermeld als Piet
Bolkensteyn) uit Maasland en Piet Kevzer (eveneens fout
gespeld) uit De Lier hebben de verre reis naar het hoge
noorden gemaakt en zijn vol goede moed over de
afloop.
Als de meute zieh die morgen in de duisternis om zes
uur in beweging zet, zijn de weersomstandigheden
abominabel. Een gure kou en een ware sneeuwstorm
teisteren de karavaan, die al snel uiteen valt. Als de
kopgroep in Sneek arriveert zijn de Westlandse
deelnemers in geen velden of wegen te bekennen. Piet
Boekenstein verkeert in de achterhoede en Piet Keyzer
ligt op de 71ste plaats.
Met een dik pak Leeuwarder Couranten onder zijn trui
slaagt Keyzer er toch in de vermoeide kopgroep in te
halen. Op een gegeven moment ligt hij zelfs alleen op
de eerste plaats, maar dan gaat ook bij hem de
vermoeidheid een woordje meespreken. Tussen
Harlingen en Vrouwbuurstermolen wordt hij ingelopen
door een groepje van elf man. Zeven van hen hebben
echter teveel kracht moeten geven. Uitgeput vallen zij
uit en worden per autobus naar Leeuwaren vervoerd.
Op dat moment rijdt het vijftal overgebleven rijders
Dokkum binnen. En daar begint bet verhaal van nu
zestig-jarige Piet Keyzer.
ipiiiiiiiMiiiMiiiiiiiiiiiJiiiifiuiMiiiniiiiniuiimmmiiiiiinimiiiiiiiiiiNiiiiiiiiiniiiimiiimiiiib'
Buimik Natuurlijk levert die gouwe ouwe
tijd" van schaatser Piet Keyzer een massa s
anecdotes op. Eén daarvan pikken we er uit. 1
Keyzer vertelt: „Ik zat samen met Piet Boeken- s
stein in een eerste klascoupé van een trein. Ik
had net de elfstedentocht gewonnen en we waren b
op de terugweg naar De Lier, waar ik door het
dorp gehuldigd zou worden. Een echtpaar tegen-
over ons had ons ai een tijdje gadegeslagen en
vroeg aarzelend of ik het was, die de elfsteden-
tocht gewonnen had. Zij hadden fotofs van de
winnaar gezien in de kran t en die ieken verras - E
send" veel op mij. Ik bekende, waarop de man b
vroeg hoe ik aan dat geweldige uithoudingsver-
mogen kwam Piet Boekenstein kwam toen ff
tussenbeide en verzekerde hem ernstig dat ik §f
elke dag brood met berenspek" at. Als je die b
gezichten had gezien van dat tweetal. Gebruld
hebben we. En die lui snapten er niets van"
■^1111 inuiu iiniiimiiü ui it inn iiiniiiuifii jiiiiuiiiii juiiiiif uiiniiiiiii iiiiiu ii i tuu ui uiiniiiuimi
„In Dokkum hadden we nog:-
vijfentwintig kilometer
voor de boeg*', herinnert
Piet Keyzer zich in motel
Biinnik, „We keken elkaar
al rijdend eens aan. Zeven
rijders hadden volkomen
uitgeput reeds moeten afha
ken. Adema, Westra, Van
der Duim, Jfongert en ik
waren nog over. Er wacht
ten ons toen nog vijfentwin
tig barre kilometers. We za
gen aliecn maar ijs ijs en
nog eens ijs.
Eentje kwam met de sugge
stie om, omdat we met z'n
allen geleden hadden, geza-
melijk over de streep te
gaan. Het voorstel werd me
teen unaniem aangenomen.
Echter wel met de clausule
door
Pieter van der Laan
m
.Riiiia ISüö deelnemers volbrachten.
Elfstedentocht. - -
Ntaur \its verkrot rxt» feeVïf. fee? ïoudlS va» üo
a<ytt oitbvmvk
tol*#.* crértaiging gffconwut,
j 4»i KcUm* vem w
i u>m bwtt bfxiam* - Of piurtmZmtjtAiYip
I (t'
I Ds a Pin tham, ook
I vctl jmtvwtcWn er proefea v&& Zjexvt KijH
I W.jnehnlöt/.Ufi'-te'*
ktozvrf y&ift le numY «1st 4#> wsö&jljdri'&X-
i jtjsi toedau-tx toaM 'Uitten voiïs-aehL
I b'iS dlets^cfhtsy r&t'xAt'V& veurU woideö' W
l'lorerh dat In deze ppgtxzzn z{lr,
§ic«h> eUc-het mvvm n%-
LkscFI «o. vandaar pfv ayteóus npA? 'Ad ,hQbtG>
f. ,/^r. eter. '.xrf: .,T.f>mrcv;n 'httftft üetiMÏ-ett.'
>gfteréle zmi.- ftcffc dWs&wtrist,
Jtet is ''wvk. i» gaüst, te
Ldja-'rs, Mmea b&küaüaijs- öte sbSc
ifiiiH OAacvaniwn gGtü ófwx'fi'tl-, 4
551>- &ümïfi&r y^ïiaak^..^' vrt>ogv%<i
^•xrcA dnor ïfsn ttsac^w
3>, K< D?
Ailvcia,
Aow&n,Aansar,'-J-
f), Vï'ijt: rxtiijn. Wars»
4. v. rf- U/jt Anw)PGitiCf1Ataa\
A. do "Vrïeit tëJK&oora"
gïjndt-r-'A"#'»-. FrsxeoitOr
r„ xmWui'ï r;
K< *-■
ït."de 'ütef.'T"
van 1^2 5ȟ' pv'i
r' U*ef$P biAte A
i - n rb -wv^sirtj^. on A
- .."J 5U.
mih
Am,
Am
3
♦1/ w
a.
;4 /v
s
-
- jf
- - L
9'
fy'H.'
-to
u
h t
n
'18 V
an
j
dat, als er één het in z'n
hoofd zou halen er toch van
door te gaan, het „pact van
Dokkum" onmiddellijke on
geldig zou worden.
Nu, om het verhaal kort te
houden, vijf kilometer voor
de finish ging er toch één
- ik wil zijn naam niet noe
men - vandoor. Daardoor
werd het pact dus ongeldig
en reed plotseling iedereen
weer om te winnen. Vlak
voor de eindstreep kreeg ik
de „verrader" alsnog te pak
ken en zegevierde met acht
tien meter voorsprong op
nummer twee. Een ongeloo
flijke belevenis. Ik had nog
nooit zo'n marathon gereden
en was meteen de eerste
keer winnaar".
Als Piet Keyzer dat zegt,
komt de (ijs)pret weer bo
ven. Maar er zat nog een
addertje onder het gras. Piet
Keyzer; „Het comité van de
Elfstedenvereeniging hoor
de van het pact van Dokkum
en besloot de uitslag onge
daan te maken. Andere za
ken speelden daarbij een
roL Ik was de eerste niet-
Fries die de elfstedentocht
op zijn naam bracht en dat
vonden de heren van het
comité niet zo leuk. Ze beslo
ten de eerste vijf op alfabeti
sche volgorde te zetten en
F/v r V
Dat is de elfstedentocht Tegen de barre wind in door het plaatsje Hindeloopen
toen werd toevallig A. Ade
ma uit Franeker op de eerste
plaats gezet.
Later is het toch weer gerec
tificeerd (zie het kranten
knipsel elders op deze pagi
na) zonder dat de „roddels"
uit de wereld werden gehol
pen. De affaire bij het „pact
van Dokkum" is nooit bevre
digend opgelost. Ik bewees
echter met het Nederlands
kampioenschap in '46 dat
mijn overwinning in de elf
stedentocht niet toevallig
was, hoewel ik me normaal
gesproken aan het pact zou
hebben gehouden. In Leeu
warden is nu nog een stand
beeld te bewonderen met
daarin gegraveerd de na
men van de vijf winnaars,
die daar „ex aequo" staan
vermeld".
De overwinning betekent
ondanks het trammelant het
begin van de schaatscarrie-
re van Piet Keyzer. Hij
wordt opgenomen in de
kernploeg van Siem Heiden
en Dolf van der Scheer, die
een aantal buitenlandse
trips gaat maken. „Dat was
echt een „gouwe ouwe tijd",
zegt Piet Keyzer. „We reis
den half Europa af. De kern
ploeg bestond toen uit Jan
Langendijk, Jaap Havekot-
te, Jan Breed, Herman
Buyen, Jan Roos, Siem van
Hoorn, Adelbert Schouten
en mijn persoontje. Alleen
Buyen, Langendijk en ik
kwamen in aanmerking
voor landenwedstrijden.
Dat was ïn die tijd een hele
eer. Ik weet nog goed dat
ik in het Oslose Bislet-sta-
dion jankend op de gladde
ijzers stond, omdat het „Wil
helmus" gespeeld werd. Ik
had echter weinig tijd om
te trainen. Mijn vader had
een boerenbedrijf in De Lier
en daarvoor had hij me drin
gend nodig. Toen hij in 1947
stierf, kreeg ik een boerderij
in Werkhoven nabij Bun-
nik".
Dat betekende meteen een
abrupt einde van de schaat-
sloopbaan, hoewel hij toen.
pas 27 was. Het jaar daar
voor had hij nog het Neder
lands kampioenschap op de
Thialf-ijsbaan in Heeren
veen op zijn naam gebracht.
Piet Keyzer herinnert het
zich nog als de dag van
gisteren. „Er waren een he
leboel Lierenaars meege
gaan. Vooral om een leerling
van mij, Kees Broekman,
„warm" te maken. Ze zaten
hem op de heenreis te voe
ren", zegt Keyzer glimla
chend. „Kees was toen nog
een groentje, maar hij reed
al zeer sterk. Hij bleek dan
ook een geduchte concur
rent voor mijmaar mijn wil
om me te wreken op het
Elfstedencomité was op dat
moment doorslaggevend. Ik
werd winnaar tot grote op
luchting van het peloton Lie
renaars. Ik kan me nog her
inneren dat Piet Bergam
bacht in een halve minuut
van de zenuwen een hele
sigaret opvrat En Broek
mans vader was helemaal
schor. „Piet, je hebt gewon
nen jongen", piepte hij tegen
mij. Een prachttijd".
iiiiuiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiimiiiiimi
iiiMiiifliiiiuiiiiiWMifiiiiiiiiiiiEiiiHimimiiiiM
Record
Een „prachttijd", die in '47
beëindigd werd. Piet Key
zer verhuisde van De Lier
naar Werkhoven, waar hij
voor zichzelf begon. Een
noodlottig ongeval van een
familielid deed hem echter*
van baan veranderen. Piet~
Keyzer begon een studie*
rentmeester-taxateur (on-'
teigeningsdeskundige), die
hij succesvol afmaakte. Te
vens werd hij wethouder
van Bunnik. Stilgezeten
heeft de oud-bewoner van
De Lier dus niet, hoewel m
zijn banden met de schaats-,
sport eigenlijk volledig vei-.
broken werden. M
„Ik ben nog wel erelid van-
de schaatsclub „Eendracht"
(Naaldwijk), maar echt met
bestuurswerk houd ik me
niet bezig. Nee, die tijd is
voorbijGrappig vond ik wel
dat emigranten in Canada
en de Verenigde Staten,
waar ik vorig jaar tijdens
een studiereis bivakkeerde,
mij nog kenden van de elf-,
stedentocht. Zij waren bij
het uitbreken van de oorlog
gevlucht, en hadden mijn
naam onthouden.
Ard Schenk en Kees Ver
kerk hebben prachtige suc
cessen geboekt. Een record
hebben zij echter niet op
hun naam kunnen brengen.
Ik heb zowel een elfsteden
tocht als een Nederlands
kampioenschap gewonnen.
Alleen Coen de Koning
heeft die prestatie kunnen
evenaren.
I*-De rectificatie van het'comité van de Eifstedenvereeni-
Igtng, die Piet Keyzer tenslotte toch de gouden medaille
Itöekende
Hock van Holland Op
da. eerste zaterdag van
januari (morgen dus),
houdt Frans van Leeu-
we» voor de zesde maal
in.successie, in Hoek van
Holland een niemvjaar-
siopp- De deelnemers
knnnen kiezen uit 2 1/2,
5 of 10 kilometer over een
aantrekkelijk parkoers
door de Hoekse bosjes.
- Degenen die de loop vol-
brengen, ontvangen een
diploma. De baten (kos-
l ten 3,50 per persoon)
kómen ten goede aan de
EHBO, afdeling Hoek
van Holland en de Konin
klijke Zuidhollandsc
r"ntacalschappi j tot redding
yU& schipbreukelingen.
w -<tt-
l De "start is om 10.30 uur
vanaf het tennispark aan
de Harwich weg.
Maasland Het gaat goed met
ODO in de competitie. Zowel
op het veld als in de zaal strijdt
de Maaslandse korfbalvereni
ging mee in het voorste gelid.
„Op het veld is het streven",
aldus trainer Plet Kersbergen,
duidelijk gericht op een promo
tieplaats. Maar in de micro
competitie staat ODO het be-
t Piet Kersbergen ....handhavén....
houd van het pas veroverde
landelijke derdeklasserschap
voor ogen. "Wat dit laatste be
treft, kan er halverwege de
competitie een voordelige ha-
lans worden opgemaakt".
Uit die eerste zes wedstrijden
scoorde ODO acht punten. Drie
overwinningen werden afgewis
seld voor twee nederlagen,
maar de eerste helft werd toch
weer winnend afgesloten. Om
dat er geen uitgesproken favo
riet is, maakt ODO met die acht
punten deel uit van een groepje
van vier a vijf ploegen die de
top van het klassement aanvoe
ren.
Voor trainer Piet Kersbergen
(32) is de micro-ontwikkeling
van ODO uiterst plezierig. Im
mers in zijn eerste jaar promo
tie, en nu andermaal een gunsti
ge positie.
De verrassende start werd ech
ter verstoord door twee nederla
gen. „We speelden gewoon
slecht en mat", aldus Kersber
gen. Het werden echter geen
drie nederlagen op rij, want
afgelopen week bond ODO het
vrij harde Juliana aan de zege
kar.
Omdat de concurrentie van el
kaar punten pakt, kon ODO
zich weer bij de kopgroep aan
sluiten. Vooralsnog richt Kers
bergen zich nog niet naar boven.
„Ons uitgangspunt is handha
ving, en dat is het ook nu nog.
Het is nu afwachten op de
t tweede helft, want nu kernen
alle ploegen ons".
Vreemd
Na de promotie was hel voor
ODO toch wel een interressant
gegeven om ingedeeld te zijn
In een totaal onbekende omge
ving. Kersbergen; „Het waren
voor ons allemaal vreemde
ploegen. Of dat nu een voordeel
is, is moeilijk te zeggen. Tot
nu toe was het in ieder geval
geen nadeel".
Het micro-team van ODO is
niet zo jeugdig als op het veld.
In het veld-twaalftal is er veel
plaats voor doorgekomen
jeugd. Een ontwikkeling waar
mee Kersbergen erg content is,
vooral omdat er duidelijk op
promotie gespeeld wordt. „We
staan daar op een gedeelde
tweede plaats". De kans om te
promoveren is trouwens ook
groter dan ooit. Door een nieu
we indeling promoveren op het
veld de bovenste twee ineens,
terwijl er voor nummers drie
nog altijd promotiewedstrijden
zijn. Ook wat de micro betreft
Is er trouwens een versterkte
regeling, want er gaan twee
ploegen over".
Piet Kersbergen wil zich met
zijn team echter eerst definitief
veilig weten. Met een team dat
nagenoeg gelijk is aan dat van
de vorige competitie. Met wat
minder jeugd ook, maar ten
opzichte van het veld telt een
micro-team nu eenmaal -vier
spelers minder.
Ten opzichte van het succesvol
le micro-team van vorig seizoen
kent ODO slechts één mutatie.
Hetty Zegwaard is er door een
langdurige knieblessure nog al
tijd niet bij en haar plaats wordt
ingenomen door Lenïe Ottevan-
ger. Met haar zal ODO het de
micro-competitje moeten blij
ven doen, ook al speelde Hetty
Zegwaard inmiddels weer twee
wedstrijden in het tweede mee.
Kersbergen: „Tot nu toe gaat
het goed, maar het blijft toch
afwachten hoe die knie zich zal
houden. Ik verwacht Hetty's te
rugkomst daarom pas met de
veldcompetitie".
Vooralsnog gaat het goed met
ODO, al zijn er toch ook duide
lijk aanwezige schaduwkanten.
Kon ODO het afgelopen jaar de
nieuwe accommodatie in ge
bruik nemen, het wachten op
nieuwe velden zal nog lang du
ren. Volgens wethouder J.
Kwakkelstein van sportzaken
staan de uitbreidingen in het
sportpark „De Commandeur"
de komende vijf jaar nagenoeg
stil.
Hetgeen volgens het gemeente
bestuur mede een gevolg is van
de bouw van een sporthal. De
financiële zijde van zowel sport
hal als uitbreidingen van het
sportpark rijn voor Maasland
in één periode niet op te faren-
gen. Dat zou volgens Kwakkel
stein voor de bevolking enorme
belastingverhogingen tot gevolg
hebben.
Voor ODO betekent dit, dat het
nog gebruik zal moeten maken
.van het vierde veld van MVT
'27.
Schiedam Het dagelijks be
stuur van de Schiedamse spor
traad wil het onderlinge con-"'
tact tussen de verenigingen be-
vorderen. Dit onder meer met
het houden van informele bij
eenkomsten. De eerste is mor
genochtend in de bovenzaal
van sporthal Margriet, De afge
vaardigden kunnen dan nader
kennis maken met de leden van -
de sportraad. Desgewenst ook
het dagelijks bestuur informe-.
ren over de bestaande wensen
en plannen. Wellicht is het ook
mogelijk met elkaar te bezien
of tijdens dergelijke bijeen
komsten, bepaalde onderwer
pen kunnen worden besproken. t
Dit kan zijn: contributies, tech
nisch kader, subsidies en re
creatieve sportbeoefening.
Schiedam Het herenteam
van de volleybalvereniging
Both en Partners is als eerste
club in het Waterweggebied een -
ronde verder gekomen in de
nieuwe bekercompetitie. Slach
toffer van de Schiedamse da
dendrang werd het Barend-
rechtse Flits, dat in deze eerste
ronde fel tegenstribbelde. Na
het soepele begin van B en P -
was het de onderschatting aan
Schiedamse zijde, die ertoe
leidde dat Flits langszij kwam.
In de beslissende vijfde set was
het toch B en P, dat vrij gemak
kelijk met 15—7 kon zegevie
ren. Setstanden: 159, 157.
13—15,9—15 en 15-7.
