m
m
f£
Foto
Kussens
i
fe v 'hj
Wet zorg
bewerkt Van
Pali fist bout
De vraag of het een
moeilijke hobby is, weet
hij niet zo goed te
beantwoorden: „Ach, weet
je, het is een gevoel dat je
in je vingers moet hebben.
Laatst kwam er een man
aan de deur, die vroeg of
ik hem wilde helpen. Hij
maakte alleen maar
houten pindabakjes en zou
graag eens iets ander
'willen proberen. Maar ja,
ik kan die man toch niet
gaan vertellen hoe hij
moet werken. Het is
gewoon het gevoel, begrijp
je?"
De harmonica-speler. Voor één van de kleinkinde
ren.
Zoetermeer De 78-jarige Zoetermeerder H.
van Pelt is een verwoed houtsnijder. On2angs
voltooide hij een stoof met daarin uitgesneden
het wapen van Zoetermeer, terwijl er al enke
le houtsnijwerken van hem in paleis Soestdijk,
Drakenstein en Het Kleine Loo staan. De be
jaarde inwoner van Zoetermeer begon op zijn
veertiende jaar met houtsnijden en hij heeft
er nog steeds niet genoeg van.
Van Pelt: „Ik ben
begonnen met het
bewerken van voorwerpen,
maar later ben ik
overgegaan tot het maken
van beeldjes, uit één stuk
hout vervaardigd". Zijn
huis hangt en staat dan
ook vol met hout: borden,
auto's, schalen, fotolijsten
en niet te vergeten de
twee stoven. De ene met
het wapen van zijn
huidige woonplaats, de
andere met het wapen van
Doesburg.
„Met die Doesburg-stoof
heb ik nogal wat
moeilijkheden gehad. Het
hout bleek niet zo goed te
zijn als ik had verwacht
Toen ik het wapen in de
bovenkant had
uitgesneden, trók het
krom, zodat het niet meer
te gebruiken was.
Zodoende moestik weer
van voren af aan
beginnen", vertelt de
houtsnijder, die toen
tientallen uurtjes werk
kon weggooien.
Van Pelt die een groot
deel'van zijn leven bij het
Haagse GEB als
höogspanningsmonteur
Speciaal voor de foto
werden de wollen
haartjes van de poedel
netjes geborsteld.
heeft gewerkt: „Af en toe
ging ik daar naar de
werkplaats en knipte van
een stuk plaatstaal enkele
snippers af. Zo'n snipper
is natuurlijk vlijmscherp
en daardoor een goed
stukje gereedschap". Sinds
die tijd is de
Zoetermeerder er, wat
gereedschap en misschien
ook wat leunde betreft,
duidelijk op vooruit
gegaan. In zijn kleine
werkruimte heeft hij,
behalve het werkbankje
en de nodige elektrische
apparaten, allerlei
beiteltjes, mesjes, vijltjes
en zaagjes om de houten
massa's de juiste vorm te
geven. Zijn grootste
probleem is om aan hout
te komen.
„Het beste hout is
beuken, want dat is
nogal taai. Hierdoor is
het goed te be werken.
Maar voor een stukje
beuken ga ik wel naar
Den Haag, want dat
kan ik hier in
Zoetermeer niet
krijgen. Na die pech
met die Doesburgse
stoof, ben ik iets
kieskeuriger geworden.
Met sommige
werkstu!;ken ben ik
meer dan tweehonderd
uur bezig, dus een goed
stukje hout is zeer
belangrijk".
Behalve beeldjes en
borden maakt de heer
Van Pelt ook börstbeeldjes
van bekende
Nederlanders. Zo zijn al
vele leden van het
Koninklijk Huis in het
hout uitgebeiteld. Maar
ook bekende mensen van
de televisie probeert hij
na te bootsen. „Een tijdje
De stoof met
het uitgesne
den wapen
van Zoeter
meer.
door
Jeroen Kleijn
De bergbeklimmer, door Van Pelt van
een foto nagemaakt.
Een olifant vertrapt een panter: „Uit één stuk
houtvervaardigd".
feleden was ik met een
outsnij werkje van Willem
Duys bezig. Maar voor'een
goede afwerking miste ik
een foto van hem. Nou
wist een vriend van mij
daar wel raad op. Hij is
namelijk lid van de AVRO
en schreef een brief naar
die omroep met daarin het
verzoek of zij een foto
wilde opsturen. De AVRO
.weigerde echter en toen
werd ik zo kwaad, ik
pakte een grote houtrasp
en haalde net zolang over
dat gezicht heen, tot die
hele Duys was
verdwenen", zegt dé
houtsnijder, nog steeds
enigszins geërgerd.
Mevrouw Van Pelt leeft
helemaal met de hobby
van haarman mee. „Dit
paard is een Fries
werkpaard en is door een
keurmeester opgemeten.
v,vM^WAv'v^.w^*.Ct^tvA,//,v!v
„Bij elke
verjaardag
van één
van mijn
klein
kinderen
geef ik
er eentje
cadeau"
Volgens die man is dit
beeldje tot op de
millimeter nauwkeurig en
heeft het precies de juiste
verhoudingen" babbelt
mevrouw Van Pelt er
vrolijk op los
De heer Van Pelt heeft
niet alleen houtsnijden
als hobby, maar prikt
ook in kussens. Met
een speciale naald
prikt hij wol in een
kussen, zodat de
mooiste figuren
ontstaan. Kussens met
honden, katten,
paarden en herten
liggen door het hele
huisverspreid.
Ondanks de
voortdurende produktie
van houtsnijwerken,
wordt zijn collectie
niet veel groter. „Bij
elke verjaardag van
één van mijn
kleinkinderen geef ik
er eentje cadeau en ik
begin dan gewoon weer
vah voren af aan",
lacht de bejaarde
Zoetermeerder.
ÏNSÖAG r,; JUNI 1979
.vDjscrm
.5 M
