Cincinnati schrééuwt
1
Quarantaine- station
is uniek in Europa
Een stukje
oud Hoek
van Holland
verdwijnt
Bedrijf
profiteert van
olie-crisis om extra vakmensen
m
ff
nrisv
WOENSDAG 20 JUNI 1979
SC 5
Een luchtfo
to gee't een
Overzicht
van het op
grens
v laar-
dingen
Schiedam
bedrijf Cin
cinnati Mila
cron
Op het gTasveld voor de oprijlaan van
het hoofdgebouw staat een groot blauw
bord. Daarop staat met witte letters:
„Wij zoeken nog monteurs, fakspuiters,
slijpers, machinebestuurders..." Cincinna
ti MiiactOn, een bedrijf op de grens tus
sen Viaardingen en Schiedam dat machi
nes ten behoeve van de metaalindustrie
en koelvloeistoffen fabriceert, heeft drin
gend behoefte aan een aantal geschoolde
werkkrachten. Een groot bord voor de
deur moet uitkomst bieden, want het ar
beidsbureau kan het gewenst personeel
niet leveren. Het probleem van een be
drijf is dat het, ondanks de economisch
zware tijden, weer wat beter begint te
gaan.
Er werken op het ogenblik
driehonderd vijf tig mensen bij
Cincinnati, Daarvan vinden er
veertig hun emplooi bij het
chemische bedrijfsgedeeUe.
waar de koelvloeistoffen wor
den gemaakt en zijn de ande
re driehonderdtien werkzaam
in de machinefabriek. Daar
worden twee soorten machi
nes geproduceerd: de zoge
naamde centerloze slijpmachi
nes voor het slijpen van as
sen, diesel injectienaald en, cli-
lindervoeringen en dergelijke,
en de zogenamdc numeriek
bestuurde bc werkingscentra.
Deze laatste machines worden
geprogrammeerd en bestuurd
via eontroieapparatuur en
hebben verschillende functies.
Ze kunnen met 32 verschillen
de gereedschappen worden
uitgerust en zodoende achter
elkaar allerlei bewerkingen
uitvoeren.
Die Iwee machinesoortcr».
waarvan er verschillende ty
pes bestaan, worden voorna
melijk geleverd aan de me
taalindustrie, aan automobiel-
producenten in zowel Europa
als de Verenigde Staten en
ook aan de vliegtuigindustrie.
Voor het maken ervan maakt
Cincinnati gebruik van haar
eigen machines. Een speciale
afdeling ontwerpt van tijd tot
lijd nieuwe types.
Groot belang
Nu is Cincinnati Milacron in
Viaardingen een dochteron
derneming van het moederbe
drijf in de gelijknamige stad
in de staat Ohio in Amerika.
Dat is volgens de uitleg van
president-directeur drs. P.
Romeijn van Cincinnati Mila-
door Hans Dalmeijer
cron Viaardingen van groot
belang voor de huidige ont
wikkelingen en de behoefte
aan een aantal goed geschool
de werkkrachten.
Cincinnati is een puur export,
bedrijf en derhalve zeer con
junctuurgevoelig, Gaat het de
economie en met name de
metaalsector slecht, dan heeft
dat direct zijn weerslag op de
omzet van Cincinnati. Wan
neer do mensen minder geld
te besteden hebben voor de
aanschaf van auto's, dan is er
bij de automobielfabrikanlen
minder behoefte aan machi
nes en zijn de gevolgen voor
Cincinnati duidelijk.
Dergelijke economische pro
blemen hebben er in het ver
leden - in 1975 en in 1976 -
toe geleid, dat het bedrijf
moest worden gereorgani
seerd. Die reorganisaties had
den inkrimpingen van het
personeel tot gevolg. Volgens
de directie noodzakelijke
maatregelen om het hoofd bo
ven water te kunnen houden,
want er kwamen minder or
ders binnen en de omzet van
verscheepte machines vertoon
de, ook verleden jaar nog,
een constant dalende lijn. Het
bedrijf wist desondanks 1978
met positieve resultaten af te
sluiten. Daar waren volgens
de bedrijfsleiding de reorgani
saties die tot een verbeterd
bedrijfsresultaat leidden mede
debet aan.
De eerste maanden van dit
jaar kwam er kentering in
deze gang van zaken. Er viel
een opleving waar te nemen.
Of die zich zal doorzetten is
nog niet te voorspellen, maar
«m feit is dat Cincinnati al
haar manuren weer kan ver
kop:
Gevolgi
[en
Drs. p. Romeijn zegt hiero
ver; „De automobielindustrie
koiut weer wat op gang en
dat heeft uiteraard voor ons
directe gevolgen. Zo konden
j we onlangs weer machines
I aan een Italiaanse autofabri
kant leveren. Maar er la nog
«n ander aspect waar wij
van kunnen profiteren: de
oliecrisis. Dat mag wellicht
vreemd klinken* maar het is
eenvoudig te verklaren".
>.Zoals gezegd 2ijn wij de
dochteronderneming van het
Amerikaanse bedrijf. Door de
energiecrisis is de Amerikaan-
automobielindustrie wel
verplicht een andere koers te
eaan varen. De grote, benzi-
"^verslindende wagens die ze
daar gebruiken zijn gezien de
huidige situatie niet geschikt
meer. Ze moeten omschakelen
naar kleinere wagens is>et een
dwarsliggende viercilinder-mo
tor en voorwiel a and rij ving,
zoals wij die in Europa ken
nen. Iedereen heeft kunnen
zien dat General Motors laatst
al met een dergelijke wagen
adverteerde".
„Om zulke auto's te kunnen
maken hebben de wagenfabri-
k an ten aangepaste machines
nodig. Machines zoals wij die
maken. Zoals ook het moe
derbedrijf in Amerika die
maakt. Maar er komen daar
zóveel orders binnen, dat het
moederbedrijf die niet alle
maal kan bolwerken. Dus
heeft het een beroep op ons
gedaan en gevraagd hoeveel
werk wij van hen konden
overnemen", aldus drs, Ro
meijn.
Cincinnati in Viaardingen was
wel bereid een hoeveelheid
werk en daarmee een aantal
manuren van hel moederbe
drijf over te nemen. Maar dat
leverde wel meteen een moei
lijkheid op: er waren na de
reorganisaties onvoldoende
mensen overgebleven om hel
werk te kunnen klaren zonder
een extra inspanning te vra
gen van de aanwezige arbei
ders. Bovendien was door na
tuurlijk verloop het aantal
werkkrachten tot onder de tij
dens de rcorginisaties geplan
de getalssterkte gedaald.
Ergo: Cincinnati heeft hard
een aantal vakmensen nodig
om de verplichtingen ten op
zichte van zowel de eigen
klanten als het moederbedrijf
te kunnen nakomen. De ge
plande getalssterkte moet mi
nimaal worden gehaald.
Moeilijkheden
In het sociaal verslag ovei
1978 van de Vlaardingse Cin
cinnati Milacron staat dan
ook: „Het aanvullen van de
sterkte gaat gepaard met gro
te moeilijkheden. Het huidige
probleem van de Nederlandse
metaalindustrie is niet in de
eerste plaats de werkgelegen
heid, maar het bestaan van
onvervulbare vacatures en de
geregistreerde werkloosheid
tegelijkertijd. Werktijdverkor,
ting op dit tijdstip kan
slechts leiden tot verdere in
krimping van de industrie
als gevolg van de dan optre
dende kostenstijging.
Cijfers van het Gewestelijk
Arbeidsbureau Rotterdam van
februari van dit jaar onder
schrijven deze stelling voor
wat betreft het bestaan van
werkloosheid en onvervulbare
vacatures tegelijkertijd.
Een voorbeeld: er stonden in
de maand februari twaalf als
werkloos geregistreerde slij
pers bij het Rotterdamse
GAB ingeschreven. Daarvan
werden cr vier door het ar
beidsbureau zelf als minder
geschikt gekwalificeerd en
tien waren cr ongeschoold.
Dat laatste betekent dat die
tien wel eens slijpwerk had
den gedaan, maar er niet
voor zijn opgeleid. Wanneer
men er nu vanuit gaat dat de
zogenaamde „minder geschik-
ten" - duor het GAB gedefi
nieerd als mensen die voor de
arbeidsmarkt beschikbaar
zijn. maar door de in hun
persoon gelegen beperkingen
moeilijk door het bedrijfsle
ven als werknemer worden
geaccepteerd - inderdaad niet
erg aantrekkelijk zijn voor de
werkgevers, dan wil dat zeg
gen dat er niemand in aan
merking kwam voor een
baan. Ondertussen had het
bedrijfsleven tóch twee slij
pers nodig die maand.
iNiet rooskleurig
Nu waren - en zijn - er ook
beroepen te vinden in de me
taalindustrie die wél meer en
betere arbeidskrachten te bie
den hebben, maar de situatie
is toch niet rooskleurig. Het
arbeidsbureau schrijft dan
ook in de tabel waar het
voorgaande voorbeeld is uit
gehaald, dat geen rekening is
gehouden met gangbare selec
tiecriteria zoals leeftijd en er
varing. „Iedere verdere detail
lering". zo laat het GAB we
ten. „zat de vraag-aanbod ver
houding nog verder ongunstig
beïnvloeden". Ergens anders
in het overzicht van het GAB
staat: "Van het aanbod wordt
46,3 pocent als minder ge-
■Sgi-
m
WÉRK"
Romeijn
waar
mee zijn be
mensen
tracht
lokken
hebben hard
mensen no-
maar
kunnen
ze bijna met
krijgen
schikt gekenmerkt. Proportio
neel zelfs méér in beroepen
als bankwerker, draaier,
plaatwerker, constructiewer-
ker en sterkstroommonteur.
Concentratie kan tevens wor
den bespeurd bij de lassers
en de pijpenmonteurs".
Op de vraag of de bij Cincin
nati benodigde arbeiders dan
elders vandaan gehaald kun
nen worden, antwoordt drs.
Komeijn: „Als ik zeg dat de
arbeidsmarkt verstard is, dan
zeg ik denkelijk toch niet te
veel. Men is nu eenmaal niet
bereid om vanuit Gelderland
óf Drente naar het Rijnmond
gebied te verhuizen om hier
te komen werken. Niet onbe
grijpelijk als men bedenkt dat
men daar vaak voor veel la
gere huur veel beter woont
cn bovendien in een mooiere
omgeving. En dan moet je er
al vanuit gaan dat ze hier
woonruimte künnen vinden,
want dat is, zoals bekend,
lang geen eenvoudige zaak.
En zelfs al geven we reiskos
tenvergoedingen, dan zijn de
afstanden vaak niet op te
brengen.
„Hier in de omgeving doen
we wat we kunnen. We plaat
sen advertenties in de dagbla
den, we hebben in Viaardin
gen. Schiedam en Maassluis
zo'n zeventigduizend folders
waarin we om vakmensen
vragen huis-aan-huis laten
verspreiden en we houden
contact met het arbeidsbu
reau. Maar de resultaten zijn
zeer teleurstellend. We kun
nen zelfs het huidige bestand
van werknemers maar moei
lijk handhaven,
Hoek van Holland -
Frans van Vugt (48) is
onverbiddelijk. „Eerst
de schoenen uit, over
de ontsmettingsmat,
klompen en stofjas aan,
dan kun je binnenko
men". Het feit dat de
oude stallen aan de
Rietdijk straat binnen
kort gaan verdwijnen,
vormt voor hem geen
énkele aanleiding om
de veiligheidsmaatrege
len te ontlopen.
Het is overigens rustig in de
stallen. Alleen zo'n stuk of
tien Engelse kalveren wachten
op hun voorgeschreven afzon-
deringsperiode voordat ze
worden getransporteerd naar
de Veluwe. „Dit is een prach
tige rundersoort, maar tot
voor kort was hel vet teveel
door het vlees verweven. Met
bepaalde fokmethoden heeft
men dat verholpen en nu
worden deze kalveren overat
verkocht. Ze doen het name
lijk erg goed op tamelijk
arme gronden zoals de Velu
we".
Zonder nu direkt een veekun-
dig expert te zijn, weet Frans
van Vugt van de meeste dier
soorten wel iets. Uiteraard
vormen paarden, koeien, var
kens. geiten en schapen de
meest voorkomende groep in
het quarantaine-station, maar
ook olifanten en kamelen be
hoorden ooit tot de levende
have van het station.
Van Vugt is een direkte af
stammeling van Louis van
Vugt, die aan het eind van de
vorige eeuw de stallen be
kendheid gaf. Dat het Rijk
heeft besloten om het quaran
taine-station te handhaven,
mag voor een belangrijk deel
op rekening van de familie
Van Vugt worden geschreven.
Omdat de oude stallen moe
ten verdwijnen, wordt op het
industrieterrein aan de Prins
Hendrikweg nu een uiterst
modem, geheel nieuw stallen-
complex opgetrokken. Ruim
vier miljoen gulden wordt ge
ïnvesteerd in een quarantaine-
station, dat zowel wat betreft
de opzet als de inrichting een
unicum mag worden ge
noemd.
Quarantaine-stations zijn op
zichzelf al niet zo dik gezaaid.
In geheel Europa zijn er
maar een paar, allemaal in
handen van particulieren, al
dan niet met overheidssubsi
die. Het enige Nederlandse
quarantaine-station is een vol
ledig Rijksstation,
Het nieuwe complex is niet
meer te vergelijken met de
oude stallen aan de Rietdijk
straat. Het eigenlijke quaran
taine-gedeelte is volkomen
van de buitenwereld afgeslo
ten. De meterkasten voor het
energiebedrijf bijvoorbeeld
zijn via een aparte deur aan
de buitenkant van het ge
bouw bereikbaar. Toevoer
aan voedsel, stro, hooi en der
gelijke gebeurt via externe
toegangen, evenais de afvoer
van mest.
In feite kan iedereen zijn
werk doen. zonder dat het
quarantaine-gedeelte betreden
moet worden. Vier grote
ruimten voor de dieren zijn
eveneens onderling geheel van
elkaar gescheiden.
In principe zijn er aparte hal
len voor paarden, koeien en
varkens, maar uiteraard zijn
er vele mogelijkheden omdat
men nooit vooraf weel welke
dieren voor korte of langere
tijd in het gebouw komen lo
geren.
In het najaar hoopt men het
complex, inclusief het woon
huis, in gebruik te kunnen
nemen.
Het Rijks Quarantaine
Station is al bijna zo oud
als Hoek van Holland zelf.
Na de totstandkoming van
de Nieuwe Waterweg in
1872 kwam er een regel
matige scheepvaartverbin
ding op gang tussen Rot
terdam en Harwich en om
practische redenen werd
die dienst al spoedig ver
legd naar Hoek van Hol
land. toen nog behorende
tot de gemeente 's-Graven-
zande.
Goede verbindingen met het
achterland waren noodzake
lijk en in 1893 werd een rail-
verbinding aangelegd tussen
Schiedam en Hoek van Hol
land. De exploitatie was in
handen van de Holland IJze
ren Spoorweg Maatschappij.
Een deel van het vrachtver
voer vanuit Engeland bestond
uit paarden. Al snel werd be
hoefte gevoeld aan stal ruimte
in De Hoek voor het onder
brengen van deze dieren tot
aan het moment van verder
transport. Engeland en Ier
land waren dé leveranciers
van paarden, bestemd voor
de continentale legers en van
belangrijk fokmateriaal voor
onder meer de stallen van de
toen nog talrijke vorstenhui
zen in Europa.
In 1898 kwam de stalruimte
gereed, samen met de daarbij
behorende woning en nog
twaalf woningen aan de Bles
straat en Schimmelstrsat De
spoorwegmaatschappij bouw
de ze voor de somma van
53.400 gulden.
Louis van Vugt werd beheer
der van de stallen. Dat was
bijna een vanzelfsprekend
heid, zoals het tot nu toe een
vanzelfsprekendheid is geble
ven, dat de familie Van Vugt
de stallen beheert. Holland
Railway Company Stables, zo
heette het complex en men
richtte zich aanvankelijk
voorat op paarden.
Vóór 1922 werden er trou
wens door de Nederlandse
Overheid helemaal geen eisen
gesteld aan de uitvoer over
zee. Bij de wijziging van de
veewet in dat jaar kwam ver
andering in do situatie.
Zo ontstond er in 1923 be
hoefte aan een stalruimte,
waarin vee kon worden verza
meld vóór de daadwerkelijke
uitvoer. Die was nodig om
onderzoeken naar ziekten te
ondergaan.
Deze stalruimte werd gevon
den in Hoek van Holland in
het daar sinds 1898 bestaande
gebouwencomplex van de
spoorwegen. De beheerder
van de bestaande stallen
kreeg opdracht daar het vee
ook te verzorgen. In 1923 is
ook de naam ontstaan Rijks
Quarantaine Station voor Vee.
Gedurende een periode van
ruim vijftig jaar heeft het sta
tion onderdak geboden aan
een rijke schakering van die
ren bestemd voor uitvoer.
Runderen uit Nederland wer
den uitgevoerd naar Zuid-
Amerika, Zuid-Afrika, Enge
land en Malta. Geiten gingen
naar Cyprus, varkens naar
Japan en schapen naar Enge
land, Isolatieperioden van 28
tot 42 dagen moesten voorko
men, dat de uitgevoerde die
ren ziektekiemen met zich
droegen.
Quarantaine vond plaats bij
invoer van paarden uit het
Middellandse zeegebied, van
paarden zonder het vereiste
gezond hei d scert i f i ca at, ru nde-
ren uit Engeland en Amerika
en er werd logies verleend
aan dieren, die moesten
wachten op trein-, boot- of
zelfs vhoftuigverbindingen.
Honden uit het voormalig
Belgische Kongo gingen zelfs
gedurende zes maanden in
quarantaine.
Tot. ver na de Tweede We
reldoorlog bleef het onder
zoek beperkt tot oen klinische
keuring en een onderzoek op
tuberculose. Later volgde uit
breiding van het onderzoek
naar vele andere ziekt over
men on nog steeds worden
nieuwe eisen gesteld aan in-
en uitvoer van levende have.
Aan het eind van de zestiger
jaren werd het stal complex
door de Nederlandse Spoor
wegen verkocht aan de ge
meente Rotterdam. Er be
stond geen behoefte meer aan
stalruimte, zo vond men op
dat moment en het hele com
plex werd opgeofferd - al
thans op papier - aan nieuw-
bouwplannen.
Inmiddels werd op ministe
rieel niveau (Landbouw en
Visserij) toch besloten een
Rijks Quarantaine Station
voor Vee in stond te houden,
mede gelet op de import van
vee binnen de Europese Eco
nomische Gemeenschap in dc
nabije toekomst
Hoek van Holland werd op
nieuw ais vestigingsplaats ge
kozen en op het industrieter
rein werd grond gevonden.
De keus viel op The Hook,
vooral op grond van de goede
ervaringen in al die jaren. In
de loop van dit jaar zal het
nieuwe complex aan de Prins
Hondrikweg in gebruik wor
den genomen. Pas daarna zal
het oude gebouw worden ge
sloopt, waarin aan de voor
kant het WV-kantoor en ach
ter de stallen. Hoek van Hol
land verliest er toch weer een
van zijn zeldzame stukjes his-
torie mee...
