Windsurfen
brengt
velen
brood op
de plank
Laat je niet gek maken'
Groot aanbod van planken
59
DINSDAG 17 JULI 1979
Windsurfkampioenscbappen op het Veeree Meer. Topzeilers
kunnen voor spectaculaire beelden zorgen
T-'w'.v:V:
Ridderkerk Duidelijkheid. Met dit woord plegen vooral
de politici in de verkiezingstijd „zieftjes" te winnen. Dit
magische woord kan echter evengoed in verband worden
gebracht met het windsurfen. Het wordt immers hoog tijd
dat er in het mistige windsurfwereldje eens klare wijn
wordt geschonken. Het surfen, of plankzeilen zoals deze
tak van sport ook wel wordt genoemd, kende vooral de
laatste twee jaren een explosieve groei. Het aantal, bij de
Nederlandse windsurfbond geregistreerde, leden bedraagt
momenteel ca. 6000, maar volgens ruwe schattingen zijn
er al. minstens twintigduizend mensen op de rivieren,
vaarten, meren en plassen te vinden die net bekoorlijke
spel met wind en water spelen. De commercie, die letter
lijk en figuurlijk brood op de „zeirplank zag staan, dook
in het gat in de markt en pikt inmiddels een meer dan
fors, soms bij het onbehoorlijke af, graantje mee uit de
overvolle ruif.
Surfland betekent dan ook
voor een aantal duistere fi
guren het beloofd land. dat
zoals bekend nu eenmaal
pleegt over te lopen van
melk en honing. Voorop
gesteld dat de commercie
m praktisch geen enkele
spon moer valt weg te
denken, is het een onweer
legbaar feit dat de zaken
wereld wel heel nadrukke
lijk bezit heeft genomen
van de surfsport. Er zijn
dan ook veel mensen die
alles en redereen, die ook
maar iets met het plankzei
len hebben te maken het
etiketje zakkenvuller op
plakken. Niet altijd terecht
maar in heel veel gevallen
is het helaas toch niet ver
bezijden de waarheid. Het
is namelijk zo, wanneer ie
mand zeilplanken verkoopt
en de omzet wil stimuleren,
hij en zij simpelweg maar
een windsurfclub behoeft
op te richten. Om de zaak
dan financieel nog aantrek
kelijker te maken is meest
al de volgende stap, hier
nog eens een surfschool
aan vast te koppelen. Het
mes snijdt dus duidelijk
aan twee kanten. Er zi]n
veel verenigingen en scho
len (gelukkig niet allemaal)
die via aantrekkelijke kor
tingen of andere oninbare
middelen hun surfattnbuten
aan schaffen. Vooral dit
laatste heeft al veel men
sen kopschuw gemaakt.
Kwaliteit
Zoals altijd, wanneer de
markt met een hoeveelheid
aan merken wordt over
spoeld, wil de kwaliteit nog
wel eens te wensen overla
ten. Gelukkig is het een
goed gebruik dat de ANWB
of de Consumentenbond na
verloop van tijd bepaalde
produkten, in het onderha
vige geval de surfplank,
eens op de korrel neemt.
De uitkomst van deze test,
er werden elf exemplaren
van de meest gangbare
merken aan een onderaoek
onderworpen, was op z'n
zachtst gezegd nogal ont
hullend.
De beide organisaties ver
bonden hieraan de conclu
sie dat het publiek bij de
aanschaf van het windsurf-
matenaal uiterst behoed
zaam te werk zal moeten
gaan. Meest voorkomende
klacht is dat de verkopers
hun klanten ondeugdelijk
materiaal proberen aan te
smeren. Een lekkend
zwaard, niet passende zeil-
latten, een verkeerd zeil of
een mislukte romp zijn de
meest in het oog springen
de voorbeelden, waarop da
ANWB en Consumenten
bond stuiten.
Onvolkomenheden die in
de fabrieken, waar, om aan
de grote vraag te kunnen
voldoen, onder hoogspan
ning wordt gewerkt, meest
al over het hoofd worden
gezien. Als minst kwetsbare
kwam de van pofytheen ge
maakte romp uit de bus.
Na een geregeld gebruik
vertoont deze plank slechts
butsen, terwijl bijvoorbeeld
in een van polyester gefa
briceerde romp dan gatan
kunnen vallen.
Voorzitter De Jong van de
Nederlandse windsurfbond
stelt dat dit onderzoek voor
de televisiekijkers best aar
dig zal zijn geweest en
beaamt dat er in het wind
surfwereldje toch wel het
een en ander loos is.
„Voor insiders was het een
vreemd rapport", zegt hij.
„Ik begrijp best dat de
Consumentenbond de men
sen tevreden wil stellen.
Heb ik ook geen moeite
mee. Ik geloof echter dat
men deze keer toch niet
zorgvuldig genoeg te werk
is gegaan. Natuurlijk zijn er
slechte planken op de
markt, maar wat kun je nu
helemaal kopen voor acht-
of negenhonderd gulden.
Die zeilplanken zijn even
wel onze zaak niet. Dat
lost zich allemaal vanzelf
op. De mensen komen er
toch wel achter welke goed
of slecht zijn".
Uitspraken waarmee De
Jong {de bond flirt overi
gens zelf ook met een be
paald merk plank) wel heel
lichtvaardig over het feit
heen stapt, dat een uitgave
van acht- a negenhonderd
gulden ook vandaag de
dag voor een heleboel
mensen nog een hoop geld
is. Wat de organisatie be
treft windt hij er geen
doekjes om. ..De commer
ciële belangen zijn moeilijk
te scheiden. Het één kan
niet los van het ander wor
den gezien. Een vereniging
oprichten zonder de hulp
van een dealer is praktisch
onmogelijk. Toch is mijn
ervaring wanneer een club
een paar jaar bestaat er
alsnog een scheiding tot
stand komt. Een democra
tisch gekozen bestuur heeft
meestal totaal andere op
vattingen dan de dealer na
tuurlijk. Ons streven is er
op gericht de windsurfsport
in georganiseerde vorm te
gaan beoefenen. Als de si
tuatie blijft zoals 'ie nu is
ben ik bang dat de over
heid ïn gaat grijpen. Dan
krijg je dictaten van boven
af. "Zoals in Duitsland, Zwit
serland en Oostenrijk nu al
het geval is. Om zaken als
vaarbewijs etc. te voorko
men zou ik dan ook alle
windsurfclubs willen oproe
pen zich bij ons aan te
si uiten1pleit De Jong.
Magda Versiuis, voorzitster
en één van de oprichtster?
van de nog piepjonge
windsurfclub Barendrecht,
nauw gelieerd aan Versluis-
boten en de windsurf-
school, is eveneens de me
ning toegedaan dat een
vereniging oprichten zonder
de technische inbreng van
de dealer een ondoenlijke
zaak is. „Commercie zeg
je. Ja. dat ligt uiterst ge
voelig, dat begrijp ik. Toch
is onze club spontaan op
gericht. Zonder bijbedoelin
gen, als je begrijpt wat ik
bedoel. We proberen het
zo netjes mogelijk te doen.
Ik geef toe dat het wel
eens verleidelijk is. Neem
bijvoorbeeld ons clubblad.
Ik schrijf het zelf bijna he
lemaal vol. De firmanaam
op elke bladzij een paar
keer te noemen is dus
geen kunst. Ik doe het
echter met".
Om haar woorden kracht
bij te zetten, toont zij het
clubblad waarin de firma
naam slechts éénmaal
prijkt en wel bij de betaal
de advertenties. „Ik weet
dat er op ons wordt gelet",
vervolgt zij. „We mogen
het vertrouwen dat de ge
meente en de plaatselijke
sportstichting in ons heb
ben gesteld niet bescha
men. Die mensen zijn hard
bezig ons aan een accom
modatie te heipen. Té veel
reclame kunnen we dus
gewoon niet maken".
Magda Versluis ontkent
niet dat er massa's „club
mensen" zijn die haar le
den verplichten hun surfbe-
nodigdheden in de vereni
gingsshop te kopen. 2ij,
eerlijk, „Ik zal niet ontken
nen dat ik het niet prettig
vind wanneer mensen die
bij ons lessen elders hun
spulletjes gaan kopen.
Toch is het bij ons al meer
dan eens voorgekomen.
Een gezonde zaak dacht ik.
Nogmaafs niet leuk maar
ais je dit soort dingen gaat
verplichten ben je natuur
lijk wel op de "verkeerde
weg". Over de even ge
wraakte als opzienbare
kwaliteitstest heeft zij een
uitgesproken mening. „Die
is totaal verkeerd ge
bracht", veroordeelt zij.
„Het is toch waanzin een
plank die op het droge ligt
met een gewicht van 50 of
80 kilo te gaan bewerken.
Het had nog een beetje an
ders geweest wanneer ze
de proef in het water had
den genomen. In verband
met de opwaartse druk
weet je. De kwaliteit van
de plank is uitermate be
langrijk. Met de, in het al
gemeen slechte voorlich
ting, kan ik het wel eens
zijn. Wanneer er bij ons ie
mand een plank uit komt
zoeken, vragen wij altijd
een paar belangrijke de
tails. Wat men er voor uit
wil trekken, of men er
wedstrijden mee wil gaan
zeilen en of hst een fami
lieplank moet zijn. Ook is
het belangrijk hoeveel de
persoon in kwestie weegt.
Als je die laatste vraag niet
stelt en een lichtere buur
man blijkt veel sneller te
gaan komt men gegaran
deerd terug. Bij onze on
derlinge wedstrijden werken
wij dan ook met gewichts
klassen. In welke prijsklas
se wij het meest verko
pen?" Na enig gepeins;
„De planken van 1.925.-
gaan erg hard. Overigens
is het zo dat je ook voor
1.200.-ai een redelijk
goede plank koopt", voegt
zij er snel aan toe.
Bond
Zowel de vereniging als de
school van windsurfclub
Barendrecht is (nog) niet
bii een bond aangesloten.
„Wij hebben onze twijfels",
onthult Magda Versluis.
„Omdat de zeilplank voor
de wet is gelijkgesteld met
een zeilboot, kan het best
eens zijn dat we ons bij
het Nederlandse watersport-
verbond gaan aansluiten.
Wanneer wij die stap even
tueel doen lopen we wél
het risico, we zouden de
eerste windsurfclub zijn,
straks voor wedstrijden te
worden uitgesloten. 2oiets
gaat ons dan absoluut le
den kosten", weet zij.
Ook in de NEVER (Neder
landse Vereniging voor
plankzeilscholen) ziet men
het bij Barendrecht voorlo
pig nog ntet zitten, Dit is
een overkoepelend orgaan
van alle windsurfscholen
door Henk Stolk
(nou alle) dat zich ten doel
stelt de kwaliteit op een zo
hoog mogelijk peil te bren
gen en te houden. Men
controleert de aangesloten
leden en verzorgt de exa
mens voor beginners en
windsurf-instructeurs.
„Onze opleidingen zijn be
ter", meent Magda Versluis,
„Waarom dan een hoop
geld uitgeven om lid van
de NEVEP te worden", he
kelt zij fel.
Kees "van Ekeren, die sa
men met Pons van de Lee-
de in Oostvoorne winclsur-
fartikeien aan de man pro
beert te brengen, praat
weer geheel anders. Het
enige punt waarop hij het
met Magda Versluis eens
kan zijn is het commerciële
tintje waar volgens hem
beslist niet aan valt te ont
komen. „Er is wildgroei en
die moet er uit", stelt Van
Ekeren onomwonden. „Om
dat in te dammen zal er
controle moeten worden
uitgeoefend. De NEVEP is
hiervoor de meest aange
wezen organisatie. Ik deel
de mening dat het voor de
buitenstaander allemaal wat
chaotisch overkomt De
enorme ontwikkeling van
onze sport hebben we jam
mer genoeg niet geheel bij
kunnen houden. Deson
danks geloof ik dat er nu
toch zicht op een verbeter
de situatie begint te ko
men". Om de verwarring
compleet te maken noemt
Van Ekeren, in tegenstel
ling tot Magda Versluis en
De Jong, de ANWB-consu-
mentenbondtest redelijk ge
slaagd.
Resumerend: Zolang de
kibbelende partijen, die op
een enkele uitzondering na,
hun eigen financieel gewin
na blijven streven en we
derzijds wantrouwen de bo
ventoon blijft voeren, lijkt
de kans om in de toekomst
tot een grote organisatie te
komen vrijwel nihil, Het
zou best eens kunnen ge
beuren dat, wanneer over
enige tijd de kip met de
gouden eieren is geslacht,
de windsurfsport in georga
niseerde vorm een doodge
boren kindje zal blijken te
zijn. Alleen een onathanke-
lijk persoon kan de, om de
begomonie, vechtende par
tijen nog bij elkaar bren
gen. In belang van deze
onvolwassen sport kan dan
ook de vraag worden ge
steld: Wil de echte leider
opstaan.
Keus genoeg. Nee. een
beginnende windsurfer
hoeft beslist niet bang te
ziin dat'ie geen geschikte
plank kan kopen. Wel is
de kans groot dat'ie, bij
een verkeerde keuze, de
plank misslaat. Het aantal
verschillende merken is
bijna niet meer bij te hou
den. Zeker niet voor een
aspirant-koper.
Het ene merk biedt nog
meer mogelijkheden dan
het andere, sneller, een
beter tuigage, een betere
antisliplaag. etc. Maar met
de groeiende belangstel
ling van het surfen zijn
ook de kwaliteiten van de
planken verbeterd. Van
zelfsprekend dat ook de
prijzen niet op hetzelfde
peil bleven.
Toch kan je als ie voor
het eerst zelf wilt gaan
windsurfen beter niet di
rect een eigen plank ko
pen. Logisch natuurlijk
dat men je de beste (en
dan ook vaak de duurste)
plank wil aansmeren.
Maar echt, als je nog
nooit op zo'n plank hebt
gestaan, merk je het ver
schil niet tussen een
plank van ca, duizend
gulden of één die de
tweeduizend florijnen
overschrijdt.
Het beste doe je eraan
eens te gaan kijken bij
een erkende wïndsurf-
school. Daar geven ze
een cursus, waarin je de
grondbeginselen worden
ijgebracht van het sur
fen. Lukt het de eerste
dag, dan huur je eens
voor een paar uur zo'n
plank. Tussentijds kan je
ook een ander type uit
proberen. Dat zal er ïn
het begin riet van komen,
want je hebt absoluut
Michael Speijer
geen tijd om na te den
ken over de kwaliteit van
de plank, waar jij met
moeite op kan blijven
staan. Pas als je het alle
maal een beetje onder de
knie hebt (en dat betekent
minimaal een dag vallen
en opstaan} kan je eens
voorzichtig proberen een
keus te maken voor eigen
aanschaf.
Naarmate je bed revers
raakt in de fascinerende
sport krijg je inderdaad
een voorkeur voor een
bepaald merk. Maar let
wel. laat je niet gek ma
ken door opruiende recla
meteksten en het mooie
gepraat van de verkopers
(duurkoop is niet altijd
goedkoop), maar bepaal
naar je eigen smaak jouw
keuze. Probeer het eens
een keer op de zeilplank
van een kennis. Pas als je
dan hebt besloten tot
aankoop, heb je voor Je
zelf een „veiliger" gevoel.
