spom
mms
m.-fk'
Hoe werkf
de politie?
wMoefew
recherche-team
waf is het
gekste gevonden
voorwerp?
Chirurg Olthuis over de duivensport:
,.De bijsmaak is niet terecht"
Laatste „nationale"
voor Diane Edelijn
geld eruit?
sana
Informatie
overhet vak
en de opleiding
van gemeente-
pofirieman
Kom in de bus in Schiedam:
vrijdag 20 juli, Broersvest, van 1030 -18.00 uur.
Zwemmen
voor
i kleuters
J
DONDERDAG 19 JULI 1979
SC/VDA
De meest democratische hobby
Deift 't Is een wat vreemde combinatie, een
chirurg die als hobby de duivensport heeft. Ook
Dr. G(erard) Olthuis, hoofd van de afdeling chi
rurgie van het Rotterdamse Zuiderziekenhuis,
heeft in al die jaren dat hij duiven houdt, be
merkt, dat de mensen zon hobby (bij hem) niet
verwachten. „Ik vroeg eens een collega naar z'n
hobby, maar dat wou die in eerste instantie niet
zeggen. Na aandringen verklapte hij dan toch
dat'ie duivenliefhebber was", benadrukte de chi
rurg uit Delft de „vreemde" positie die hij in
neemt.
i-SC
Dr. Gerard Olthuis:,, In het hok kom ik tot rust. Kan ik de ziekenhuis-besognes helemaal van me afzetten".
Delft 't Is een wat
vreemde combinatie,
een chirurg die als
hobby de duivensport
heeft. Ook Dr. G{e-
rard) Olthuis, hoofd
van de afdeling chi
rurgie van het Kotter-
damse Zuiderzieken
huis, heeft in al die
jaren dat hij duiven
houdt, bemerkt, dat
de mensen zo'n
hobby (bij hem) niet
verwachten. „Ik vroeg
eens een collega naar
z'n hobby, maar dat
wou die in eerste in
stantie niet zeggen.
Na aandringen ver
klapte hij dan toch
dat'ie duivenliefheb
ber was", benadrukte
door
Elbert van den Berg
de chirurg uit Delft
de „vreemde" positie
die hij inneemt.
„D'r zijn ook niet zoveel
artsen die aan deze
spoit doen", weet Ol
thuis, die achter zijn
woning aan de Ge-
rbrandylaan een royale
duivenaceommodatie
heeft, „Ik ken een een
uroloog in Eindhoven en
een tandarts in Zand-
voort. Maar dan houdt
het wel zo'n beetje op.
Ik kan wel begrijpen
dat men niet verwacht
dat een arts of chirurg
deze sport beoefent,
maar ik ben het er niet
mee eens. De duiven
sport heeft een bij
smaak, het 2ou een
„volkse" sport zijn. Dan
wordt gauw het negatie
ve naar voren gehaald.
Maar voetbal wordt ook
andere gezien en bena
derd als tennis.
„Voor mij, is het een
ideale vrije tijdsbeste
ding. Ik kon vroeger- nu
is dat gelukkig een stuk
minder-op ieder moment
worden opgeroepen.
Dan moest ik naar het
ziekenhuis. «Ie kon dan
zo het hok uitlopen en
naar je werk gaan.
Leuk was het natuurlijk
niet, zeker niet als er
duiven moesten binnen
komen. Maar welke
hobby kan je zo dichtbij
huis beoefenen".
Toch houdt Olthuis niet
„al z'n hele leven" dui
ven. Vanaf het moment
dat de studie medicijnen
teveel tijd vergde en het
moment dat hij in Delft
kwam wonen, kreeg hij
geen „eigen" duif in
handen. „Toen ik in
Delft een huis liet bou
wen heb ik direct ver
gunning gevraagd om
duiven te mogen hou
den. Toen was dat geen
probleem, tegenwoordig
ligt dat in nieuwbouw
wijken een stuk moeilij
ker. Een soort jeugdig
enthousiasme maakte
zich van me meester.
Het is net- als met vele
andere sporten. Als je
eenmaal met de bacil
bent besmet, dat laat
zo'n hobby je niet meer
los".
Geen Hoogvlieger
Olthuis is geen hoogvlie
ger. „Maar", zegt'ië in
vaktermen: „Ik doe aar
dig mee. En dan is zo'n
hobby ook het leukst.
Natuurlijk wÜ iedereen
graag nationaal iets
eresteren, maar als dat
ij mij niet lukt, dan
vind ik dat niet erg. Het
zou heus niet zo moei
lijk zijn om veel geld
uit te geven voor een
goede duif- Maar dat is
niet het doel van deze
hobby. Je moet in het
rijtje blijven".
„wat mij vooral aan
trekt is de band met de
biologie. Het houdt je
dicht bij de natuur. Het
kweken, de erfelijkheid
sleer, dat vind ik erg in
teressant. Door de snelle
voortplanting is de duif
vooral op dat gebied in
teressanter dan andere
dieren. Je ziet al vrij
snel de resultaten van
de kruisingen die je
probeert".
De hoeveelheid „vrije
tijd" is bij Olthuis een
grote spelbreker maar
vooral ook een rem op
de prestaties van de
duiven. „Om de duiven
sport goed te beoefenen,
moet je veel tijd heb
ben. Dat is bij mij niet
het geval. Ik sta 's-mor-
gens om zes uur op om
do dieren te voeren,
daarna ga ik naar het
ziekenhuis. Om half ze
ven s'avonds kom ik
thuis en ga dan weer
het hok in. Maar erg
veel keren heb ik nog
een vergadering. Zodat
ik in feite in het week
einde het meeste moet
doen. Vroeger had ik
een verzorger, die het
hok schoonmaakte,
maar nu doe ik dat
maar één keer per
week, op zaterd ag".
,,De duiven zijn bij mij
daardoor relatief schuw.
Ze zien me weinig. Er is
geen verstandhouding.
Daarom ook heb ik
meer succes op mara-
th on vluchten dan met
jonge duiven. Bi] die
korte afstandsvliichten
moet alles snel gebeu
ren. Iedere seconde telt.
Maar bij vluchten uit
Barcelona of Pau,
maakt het niet zo erg
veel uit wanneer de duif
eerst nog eens een tijdje
op het dak gaat zitten.
Trouwens, voor die ma-
rathonvliegere heb ik
ook meer bewondering,
't Is toch heel wat ais
zo'n duif na 1200 kilo
meter weer terugkomt,"
Al s tuinieren
En de spanning bij
wedvluchten? Olthuis
glimlacht: „Ach, op m'n
werk ben ik natuurlijk
wel wat gewend, Nee
wat dat betreft ben ik
niet fanatiek. Ik ver
wacht en hoop, maar
van spanning kun je
nauwelijks spreken. Ik
vind het erg prettig om
te doen. Je bent in de
buitenlucht. Het is nefc
zo iets als tuinieren.
Iets wat ik graag zou
doen, maar niet gaat.
Ik heb geen eelt op m'n
handen en niet goed
verzorgde handen zijn
nu eenmaal taboe in de
chirurgie".
Olthuis is lid van de
postduivenhoudersvere-
niging het Westen in
Delft. Een club die deze
winter een nieuw ïnkor-
flokaai opende in het
recreatiegebied de Delft-
se Hout. „Dat is toch
heel wat voor een club
je met maar 50 leden.
De meesten hebben erg
veel werk verzet om dat'
te bereiken. Ik niet. Af
en toe ging ik kijken
hoe de bouw vorderde.
't-Is een gezellige groep,
niet te groot. En het
merendeel houdt duiven,
omdat het een goede
vrijetijdsbesteding is en
zeker niet. voor het
geld".
„Juist dat geld, dat gok
ken, bezorgt de duiven
sport een negatieve pu
bliciteit. Dan staan er
ineens enorme bedragen
in de krant, maar in het
algemeen valt dat best
mee. Het komt zelden
voor, dat er echt grote
bedragen omgaan in
deze sport Zeker niet in
Nederland. In België,
daar is het wat dat be
treft erger dan hier".
Waarom negatief?
„Je maakt veel mee, dat
er over de duivensport
denigrerend wordt ge
sproken. Dat gebeurt al
bij de lossings berichten
op de radio. Dat is niet
leuk. Dergelijke mensen
beseffen niet hoeveel
mensen er op dat mo
ment luisteren en hoe
veel mensen die hobby
beoefenen. Er wordt zo
veel overdreven. En dat
is vervelend. Het aantal
misvattingen js in ieder
geval groter dan het
aantal misstanden".
„Vroeger, en dan spreek
ik over de crisistijd,
werden er gedeeltes van
salarissen ingehouden
om te kunnen gokken.
Maar in die tijd waren
de vrouwen ook blij dat
hun echtgenoten duiven
hielden. Dat zaten ze
tenminste niet in de
kroeg", herinnert Ol
thuis zich.
De tijden zijn veran
derd. Nu mogen in be
paalde wijken geen dui
ven worden gehouden.
Otlthuis protesteert:
„Men vindt poep vies,
maar beseft niet dat
ook andere vogels dan
duiven de „rommel"
kunnen veroorzaken. In
feite verbieden sommige
gemeentes, want niet
overal is het beleid het
zelfde de mensen om
een fijne hobby uit te
oefenen. Het zou een
stedeling een binding
kunnen geven met de
natuur. Dat kan nu niet.
Daardoor is er ook bij
na geen groei in de dui
vensport.
Doping, het gebeurt
Ook het woord doping
wordt vaak in negatie
ve zin in verband ge
bracht met de duiven
sport. Als medicus weet
Olthuis wat de gevol
gen zijn. „Ik weet dat
het gebeurt, Tenminste
bet wordt geprobeerd.
Soms zal het helpen,
maar het is een abnor
male zaak als een dui-
vin hormonen krijgt in
gespoten om een man
nelijker conditie te
kweken. Dat kan nooit
goed zijn.".
Olthuis: „Het percentage
dat doping toedient is
erg gering. Het „spul"
moet worden ingespo
ten. Dat kan niet ieder
een. Het is wel weer zo,
dat deze affaire in de
publiciteit wordt over
trokken. Dat is niet no
dig. Er zijn ontzettend
vee) liefhebbers met
slechts een paar duiven,
die aan hun sport erg
veel plezier beleven".
„Ga maar na", licht Ol
thuis (vanaf 1962 tot
1971 werkzaam in het
Hippolytus ziekenhuis in
Delft) voor:" het is een
sport voor iedere beurs,
het kan dicht bij huis,
de sport kan door het
hele gezin worden ge
daan en je speelt met
dieren, Kortom: het is
de meest democratische
hobby". Is er dan niets
verkeerds aan de sport?
Olthuis: „Toch wel.
Mensen die teveel tijd
aan hun hobby beste
den. Die hun beroep er
door verwaarlozen. Die
tendens zit gr af en toe
wel in".
Amersfoort Ook Carta van
Paasscn van VZC/Vlaardin-
gen toonde op de vijfde dag
van de nationale kampioen
schappen zwemmen aan, dat
het niet alteen om de snelst
mogelijke tijd maken gaat.
Op de 100 meter schoolslag
kwam zij tot een tijd van
1.37.6. waarmee zij 0.4 secon
de sneller was dan ooit tevo
ren.
Trainster Edelijn: „Zij is goed
van start gegaan, met een
krachtige slag. Niet te snel
echter, want het meest be
langrijke op dit moment is
technisch juist zwemmen. Dan
gaat het maar wat langzamer,
dat vind ik niet zo erg. Carta
kwam nu niet moe uit het
water en zij heeft haar krach
ten goed verdeeld, getuige de
50 meter tijden 46.9 en 50.7".
Carla zelf: „Het zwemt wat
makkelijker met een lange
slag en het was niet zo ver
moeiend. Het ging echt lek
ker".
De VZC-trainster verder: .Na
tuurlijk is de tijd wel belang
rijk, maar zo'n meisje zwemt
pas een half jaar en dan is
het belangrijker om een goe
de techniek aan te leren. In
het begin heeft ze ook veel
moeite gehad met de start Ze
dook t£ diep en dat kostte
haar normaal gesproken twee
seconden. Nu gaat het veel
beter".
VZC-VIaardingen is overigens
bezig om van de basis af
weer te werken aan een
zwemploeg die meetelt in Ne
derland. Niet dat er direct
wordt uitgegaan dat de gou
den tijden van Jaap Ploeg te-
rugkeren, dat zeker nog niet.
Trainster Edelijn: „Over drie
jaar kan ik zeggen of wij er
zullen komen. Dan pas zijn cr
een aantal talenten doorge
stroomd en kan je zien of er
een ploeg is met breedte. Wij
richten ons echter niet alleen
op die brede basis. Dit jaar
voor het eerst worden een
aantal talenten apart geno
men, om te proberen er wat
meer uit te halen. Wij willen
er bij horen."
Overigens betekende de voor
laatste dag van de „nationale"
het definitieve afscheid van
Diane Edelijn, die nationaal
en internationaal lange tijd
aan de top heeft gestaan.
Haar lange zwemcarriére
werd besloten met de 4 x 100
meter wisselslag estafette,
waarop zij haar favoriete
nummer, de rugslag, voltooide
in 4.51.44. Daarmee kwam een
einde aan een lange periode
van suprematie van de Vlaar-
dingers. Het is nu wachten op
de nieuwe lichting.
jRMATIEBüS PQWTIE INFOSiMATlFBI
ïc&iïj:
i
i Vlaardingen In ver-
j band met de grote vraag
I naar kleuterlessen. is de
I Vlaardingse Zwem Club
van plan hiervoor de mo-
gelijkheden te gaan on-
der-zoeken. Een commis
sie, onder leiding van
Bep Jaspers, stelt zich
om hiermee na de vakan
tie te kunnen beginnen-
Vast staat al dat er in
het Kolpabad een moge
lijkheid is op zaterdag
middag tussen 16 uur en
16.36 uur. De mogelijkhe
den In het Holybad wor
den onderzocht. Het gaat
hier om speciaal aange
paste watergewenning-
slessen voor de kinderen
j van 3 en 4 jaar en een
enkele 5-jarige die wat
I laat met zwemmen is be-
gonnen. Er zal verder
aandacht worden besteed
aan het watervrij maken
j het leren niet bang te
zijn voor water en de
j kinderen bij te brengen
dat diep water een ge-
j vaar kan zijn.
