Grandioze happening met Fischer Chöre wmsmmm Jpljllgj 9 Waar heb dat nou voor nodig? Halloo! sas Autodiefstal Ruziezoekende vrouw Rupsbanden en dekzeil gestolen Zwaar beschonken achter het stuur Grootste koor ter wereld naar Nederland JSSiSliiSSiSIS fsggff N m Nieuw werk in museum Tegelactie voor wijkcentrum VRIJDAG 14 SEPTEMBER 1979 VD/SC/WW 3 Schiedam Politiek Schiedam is gisteravond verrast met een hele se rie woordspelingen op de toekomstige burgemees ter van Schiedam, mr John te Loo. De fracties vergaderden in het stad huis op de Grote Markt, en bij de PvdA - fra c ticks - mer hing een hele wa slijst, waarop zeer toepas selijk bovenaan het woordengrapje „halloo!" prijkte. Uit de lijst bleek, dat men binnen de PvdA het waliagelijkheeft ge vonden dat Te Loo voor Schiedam is benoemd in plaats van de Groningse' wethouder. CDA-iractie- voorzitter Siem Bosman sprak dan wel van een lol uit de .Jooterij" en een veel beloovend" ie mand, maar zijn PvdA- collega Nikolaj Diele- mans dacht eerder in ter men van ,Joo naar dc maan" en had er flinke „plooblemen" mee. PvdA -raadslid Hans van Kleef had het „ongeloo- fel ijkge vonden en sloeg ,Joos alarm met eert pu blicatie waarin hij Wal- looge" zeer voorbarig verwelk oom dc. Sr zijn ook PvdA 'ers die de burgemeester van Winlootenwel meteen zagen zitten; zij worden in hun fractie nu aange duid als ,JoociaIisten" die ,Joo naar werken" heb ben gekregen en het alle maal mooi .gelocpen vonden. Het was VVD- Ieider Gerard Verhuls- donk allemaal „loo om oud iizer" en D'66 rea geerde in de trant van tJicver locjan dan dojan". Bij de PPR zag men Schiedam van de walla ge in de sloot" geholpen. De reacties ,Joogen er dus niet om. „Loogisch, hè," stond op de lijst van spreuken. Voordat Te Loo naar ,Jiet beloode land"Schie dam komt, moet ,Jooco" Reinier Schee ros de „ho pende" zaken nog waar nemen. De nieuwe bur gemeester zoekt nog een huis en de suggestie is al gedaan om de villa, waar Arie Lems woondein paleis 't Loo om te dopen. De PvdA kijkt vol span ning uit, of Te Loo er de .Jocde vlag" zal hijsen ot evenals in Winschoten een rocd-wit-bloowe" wimpel („Oranje ioo- ven j in zijn tuin zal zet ten. Op 16 oktober is zijn „instailootie". „Ploost!" Vlaardingen Vanaf het par keerterrein achter een woning aan de Olivier van Noortlaan is een auto gestolen. De gesto len personenauto is van het merk fiat 127, geelkleurig en draagt het kenteken 40 AV 77, De waarde van de auto wordt geschat op 1500 gulden. Vlaardingen In een café aan de Broekweg ontstond woens dagavond nogal wat opschud ding toen een 42-jarige Vlaar- dingse de andere aanwezigen lastig viel. De vrouw werd naar het politiebureau ge bracht waar een politiearfs haar kalmeerde. Daarna mocht ze naar huis. Schiedam Twee rupsban den en een dekzeil, met een gezamenlijke waarde van tienduizend gulden, zijn ge stolen van een vrachtauto op de De Brauwweg. Een 25- jarlge soldeermeester deed namens het Maastrichtse in stituut voor grondmechani ca en funderingstechniek aangifte bij de politie. Kruimeldieven sloegen ook el ders in het industriegebied toe. In de Nijverheidsstraat werd een autoradio met geluidsbo xen uit een personenwagen gestolen, nadat een portier raampje met een steen was in gegooid, en op de 's-Grave- landseweg verdween 154 gul den uit het bedrijf Uniska, waarvan de toegangsdeur was opengebroken. Vlaardingen Een 31-jarige Vlaardingen die met een flink stuk in zijn kraag achter het stuur zat ging er woensdag avond na een stopteken van de politie pijlsnel vandoor. Er ontstond een korte achtervol ging, waarna de man gearres teerd kon worden. Hij werd ter ontnuchtering ingesloten. De man reageerde zo agressief dat pas de volgende dag pro ces-verbaal tegen hem opge-' maakt kon worden. Zijn auto en rijbewijs is hij kwijt i Maasland Talloze malen is al geprobeerd een toernee te organiseren voor de Fischer Chöre onder leiding van de Duitse dirigent Gotthilf Fi scher. Steeds was er hetzelfde pro bleem: de huisvesting. Want waar leg je het koor, dat tij dens de Nederlandse toernee uit 650 tot 800 zangers en zan geressen bestaat, te slapen en geef je ze te eten? Accommoda tie daarvoor is nauwelijks te vinden, afgzien nog van de hoge kosten die dat met zich zou brengen. Na maandenlange voorbereiding is het Jacques Senf dan"toch ge lukt het koor te kontrakteren. Op vrijdag 2 november vindt de- première plaats in de Nieuwe Kerk te Delft, zaterdagmiddag en -avond 3 november volgen voorstellingen in de Rotterdamse AhoyhaJL Het bezoek van de Fischer Cho re aan ons land wordt op zondag 4 november met een speciaal concert voor de Maaslancfse be volking besloten, 's Morgens om half twaalf treden dirigent Got thilf Fischer en zijn koorleden op in de Nederlands Hervormde kerk te Maasland. Omdat het grotendeels aan de Maaslandse bevolking te danken is dat de Fi scher Chöre naar Nederland ko men. Het is daarbij niet toevallig dat ook Jacques Senf in Maas land woont De grote man achter de Fischer Chöre, die zowel het klassieke lied als de moderne hits op het programma hebben, is Gotthilf Fischer zelf. Geboren in 1928 in het Duitse plaatsje Deizisau aan Neckar, groeide hij op in een zeer muzikale famUie. AI toen hij vijftien jaar was, leidde Fi scher zijn eerste koor. In 1949 boekte Gotthilf Fischer zijn eerste echt grote sukses, toen hij met het koor van Deizisau deelnam aan het Schwabische Zangfestijn. Hij was honderdvijf tig zangverenigingen de baas en sleepte met veel bijval de eerste plaats weg. Nog in datzelfde jaar kwam de voorbode van wat nu tot de be roemde Fischer Chöre is uitge groeid: op het gemeentehuis van Esslingen leidde Fischer een koorzang waaraan door vierhon derd zangers werd deelgenomen. Sinds acht jaar heeft Gotthilf Fi scher de leiding over het dui zendkoppige koor dat naar hem zelf is genoemd: de Fischer Chö re. De dirigent, onlangs al in Maas land om de lokaties te bekijken, heeft een duidelijke visie over zijn aktiviteiten. Fischer „Met onze koorzang wil ik de mensen blij maken en tot bezinning brengen. Als mijn zangers bij voorbeeld in een kerk optreden, moeten ze zich terdege bewust zijn van wat ze zingen. Maar voor alles wil ik dat iedereen plezier aan het werk beleeft en steeds weer met plezier aan de optredens terug denkt". Die optredens volgden er in de loop der jaren steeds meer. Niet alleen voor de Paus en voor pre sident Carter, of zoals binnen kort in Jordanië voor koning Hoessein. Regelmatig zijn er con certen, bijzondere optredens of grootscheepse toernees. Vrijwel over de hele wereld is het koor al geweest. Dankzij Maasland is nu ook ons land aan de beurt. Het optreden voor de Paus maakte diepe indruk op Fischer. „Deze heilige concertreis naar Rome en het Vaticaan", zo zegt hij, „betekende een hoogtepunt in mijn carrière. Het was de be kroning op een periode van kei hard werken en muziek maken met maar één doel: de mensen gelukkig zien". Met de betekenissen geluk en vrede is Gotthilf Fischer vrijwel dagelijks bezig. Hij componeerde zelf diverse muziekstukken die werden opgedragen aan de vre de, terwijl ook tal van concerten in het teken staan van de men slievendheid. Gotthilf Fischer is een harde werker, want vrijwel dag en nacht is hij in touw om zijn koor op peil te houden. Als hij niet als koorleider aan het werk is, is hij wel bezig plaatopnamen voor te bereiden, televisie-optredens te bespreken of nieuwe composities te ontwikkelen. Gotthilf Fischer was al op werkbezoek in Maasland. Voor het gemeentehuis dirigeert hij een aantal feden van het comité Maasland onivangt",waarvan ook burgemeester J. van den Brink deel uitmaakt. De duizend leden van de Fischer Chöre 2ijn niet de grote namen van de concertpodia. Het zijn mannen en vrouwen, jongens en meisjes zoals iedereen. Alleen hebben al die mensen bij elkaar wel een fantastische stem. Got thilf Fischer bundelde de krach ten van die duizend anonieme zangers en smeedde ze tot een hechte eenheid. Fischer verschafte hen een iden titeit Het is de duizendvoudige stem van de man en de vrouw in de straat. Zelf zegt hij er beschei den over: „Eigenlijk onderschei den we ons in niet zo erg veel opzicht van de meeste koren. We proberen natuurlijk zo perfect en harmonieus mogelijk te zingen". Daarbij wordt het repertoire erg zorgvuldig gekozen. Die keuze ligt tussen de mooiste liederen uit vroegere tijden en de meest aansprekende uit deze tijd. Fi scher: „We gaan fraaie, klassieke gezangen niet uit de weg, maar we vinden het ook heerlijk de hits van dit moment te zingen. Misschien zijn we met die keus iets progressiever dan het gemid delde koor, maar dat komt om dat we zowel oud als jong onze boodschap over willen brengen". Rotterdam, Delft én Maasland zijn straks in de gelegenheid die boodschap te ontvangen. Hé pastoor, wanneer gaat u nou weg?' Maassluis Dinsdag komen de verhuizers. Woensdag zit bij in Heerlen, in een tweeka mer-flatje. Pastoor Ver meulen van de Andreas- parochie in de Maasslui- se Westwijk, gaat zijn stek op de Zilvermeeuw straat verlaten. Hij is 65 geworden en na 14 jaar Maassluis vindt hij het tijd worden om het roer over te dragen aan een jongere. Zondag om elf uur wordt er een af- scheidsdienst gehouden in De Koningshof en om kwart over twaalf wordt hem een receptie aangeboden. Ontmoetingscentrum „In 1965 kreeg ik van de toen malige bisschop van Rotter dam, monseigneur Jansen, de opdracht een tweede parochie in Maassluis te beginnen en te zoeken naar een kerkgelegen heid. Het was aanvankelijk de bedoeling om voor dat laatste traditioneel een kerkgebouw te bouwen. Later volgde het contact met de Hervormde en Gereformeerde Kerken, die feitelijk met hetzelfde pro bleem zaten. Even hebben we toen gedacht aan een geza menlijk gebouw. Dat p an was snel van de baan, toen 1e ge meente Maassluis mee ging doen. Op die manier is het Ontmoetingscentrum Koning shof ontstaan. En het leuke is dat het ook een echt ontmoe tingscentrum is geworden. Voor de kerken had het tot ge volg dat we waardering en be grip kregen voor elkaar en waar mogelijk gingen samen werken met respect voor el- kaars eigenheden. Het grote voordeel was natuurlijk dat al les nieuw was: de wijk, de pre dikanten, het gebouw en de mensen, wat tot gevolg had dat je niet hinderlijk gebonden werd door allerlei tradities." Opdracht volbracht Hij praat makkelijk en ont spannen. De kamer toont al duidelijk de sporen van de verhuizing; boekenplanken staan nutteloos tegen de muur en in de hal ligt een hele sta pel verhuisdozen. door: Jan Geert Majoor. „Ik ga weg, omdat er na veer tien jaar vernieuwing moet komen; het opbouw-stadïum is voorbij, ik heb mijn opdracht volbracht Mijn opvolger, A. van Well, uit Den Haag is 42 jaar, dat scheelt weer een paar jaar. Ik ga naar Heerlen. Niet om met een gouden handdruk te genieten van de oude dag. Dat Is gelukkig niet nodig in deze „bedrijfstak". Nee, ik ga daar werken in een grote be staande parochie, waar een nieuwbouwwijk bijkomt. Ik wordt dus wijkpastor, zonder verantwoordelijkheid voor een hele parochie. Maar ik blijf priester van het bisdom Rot terdam, alleen stel ik mij ten dienste van die parochie in Heerlen. Het is gebruikelijk dat je als priester op ie vijfen zestigste de vrijheid krijgt om te gaan of te staan waar je wilt. Nou, daar heb ik gebruik van gemaakt." Zijn opleiding tot priester volgde hij in eerste instantie in Uden. Hij wilde naar de mis sie, maar werd daarvoor afge keurd. Het laatste jaar van het klein-seminaxie .volgde hij op Hageveld in Heemstede, de zelfde school, waar hij later dertien jaar les zou gaan ge- Na veertien jaar als pastoor In Maassluis gewerkt te hebben gaat C. Vermeulen vertrekken naar Heerlen. Niet om te genie ten van zijn pensioen, maar om in een andere werksfeer zich dienstbaar te maken. ven. Daarna volgde het groot seminarie in Warmond: de theologie en filosofie studie. Zijn priesterlijke loopbaan wordt gekenmerkt door twee aspecten: het bouwen en het lesgeven. Van 1946 tot 1959 gaf hij les in de klassieke talen op het seminarie Hageveld in Heemstede. Nadat het bisdom Rotterdam zich afgesplitst had van het bisdom Haarlem, kwam hij terecht als „bouwer" in de nieuwbouw van het se minarie voor dat nieuwe bis dom in Noordwijkerhout, het tegenwoordige congrescen trum Noordwijkerhout. In 1962 vertrok hij daar weer en ging naar Rijswijk, waar hij ook nog een paar jaar klassie ke talen gaf op een schoot, waar hij eigenlijk aangesteld was als moderator/godsdiens tleraar. „Ik hoop dat ik bij mijn nieu we functie wat vrije tijd over houd om nog wat aan die klas sieke talen te doen. Want ik heb dat altijd met veel plezier gedaan." Het Begin „Toen ik in 1965 in Maassluis begon, stonden er hier alleen •nog maar een paar flats aan de Schubertlaan en was er pas een klein deel van de latere Vogelwijk gerealiseerd. Als Rooms-Kaiholieke kerkge meenschap begonnen we in een bouwkeet aan de Lijster laan, later kwam er een nood kerk aan de Korhoenstraat. Daar hebben we negen jaar gezeten. Dat is voor een nood kerk een vrij lange periode. De oorzaak daarvan lag in het feit dat de integratiebesprekin gen tussen de katholieken, ge reformeerden en hervormden veel tijd vergden. Maar uitein delijk heeft dat toch geresul teerd in Koningshof en in een hechte samenwerking. ,,lk zeg wel eens; als de drie kerken in het centrum van Maassluis afbranden, dan staan er na een tijdje weer drie nieuwe kerken. Hier zou er in dat geval weer één kerk ko men. Koningshof is natuurlijk veel groter er» uitgebreider dan wij als kerken nodig heb ben. De kerken zijn over hun triomfalistische periode heen, maar de gemeente is die perio de nog met te boven. Ze heb ben een visitekaartje nodig,, kijk maar naar het stadskan toor." Pastoor Vermeulen, de 65 jaar zijn hem niet aan te zien, gaat Maassluis verlaten. Het huis in de Zilvermeeuwstraat krijgt een nieuwe bewoner. Laatst zei een jongetje op straat tegen hem: „Hé pastoor, wanneer gaat u nou - weg?" Volgende week is het zover. Het plaatsen van een hekje tussen Groenoord-Zuld en de Churchillweg zit veel fietsers niet lekker. Scholieren van de Hargahof en bewoners van Groenoord-Zuid zijn niet te spreken over een maatregel van gemeente werken om op het paadje, waar zij altijd fietsen, een hekje neer te zetten. „Waar heb dat nou voor nodig?" zei gisterochtend een meisje, dat op weg naar de huis houdschool het hekje niet ontwijken kon. Schade: een kras op haar Kets. Deze week Is het obstakel neergezet. Toegegeven: het Is een voetpad. Fietsers mogon er in feite helemaal niet komen, en zeker die fietsers niet die onder het vi aduct van rijksweg 20 al de Churchillweg oversteken om In verboden richting naar de Hargahof te gaan rij den. Maar toch... Schiedam In het ste delijk museum op de Hoogstraat worden van avond drie tentoonstel lingen geopend. Om kwart over acht zal mu seumdirecteur Hans Paalman een korte in leiding geven, op het werk van Eric de Nie, Rics Linnartz, Eric de Gram en Paul Silder; de laatste twee kunste naars werken samen onder de naam „The bank of friendship". Zij hebben een collectie van vijfhonderd an sichtkaarten gebruikt als inspiratiebron bij het maken van maquet tes. Eric de Nie is een schil der uit Haarlem, waar Paalman goed thuis Is, en schildert „net echt": hij gaat in zijn werk er van uit, dat alles wat mensen met eigen ogen zien toch verbeelding kan zijn. Ries Linnartz komt uit Weert; uit zijn schilderijen spreken vaak gevoelens van angst en eenzaamheid. De tentoonstellingen duren tot 22 oktober. Wijkbewoners In Schiedam - Noord worden door een tege lactie nauw betrokken bij de bouw van hun nieuwe wijk centrum. De actie, die de naam „Steen goed" heeft megekregen en i3 gelanceerd door de werkgroep wijkontmoetingscentrum Schledam-Noord, zal komende maandag om half twee worden gestart door de verkoop van de eerste tegels aan wethouder Posthoorn op de bouwplaats van het nieuwe centrum. Daarna wordt op zaterdag 22 september begonnen met de verkoop van tegels aan de be woners. Hiervoor wordt een marktkraam ingericht bij het winkelcentrum Spaland. De bedoeling is dat een ieder die een tegel heeft gekocht deze zal beschilderen om hem vervolgens weer in te leveren. De „persoonlijke kunstwerk jes" zullen worden ingemet seld in de muren van de toe komstige ontmoetingsruimte van het te bouwen wijkcen trum. Ook groepen zoals schoolklassen, handenarbeid- clubs en verenigingen kunnen een aantal tegels voor hun re kening «emen, en op deze wij ze een muurgedeelte vullen. De tegels zullen een rijksdaal der per stuk gaan kosten. Na het verspreiden van girokaar ten is ongeveer tweeduizend gulden binnengekomen. De werkgroep stelt dat de.bewo nersbijdragen zeer noodzake lijk zijn om de financiering van het project, wat midden 19Ö0 gereed moet komen, rond te krijgen. De werkcommissie doet een beroep op vrijwilligers die zich willen bezighouden met de in richting van het complex, en de nodige publiciteit ter voor bereiding van de opening. Hiervoor zijn twee commissies ingesteld. Het secretariaat van de werkgroep is gevestigd aan het Bachplein 485, teL 708830.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1979 | | pagina 3