TOD/STREEK
'Politiek
kost teveel
tijd'
Allen die willen
te kaap'ren varen
HISTORISGH
Bewoners vragen gemeente
|om bijdrage in kosten
mé
Tweemaal dakloos op één dag
138 huizen in Kethel hebben nog
steeds geen aardgas
Ton de Vos weg?
jWD-leidster
krijgt kind
Vakantiekamp van Nieuwland
Liduina na zes
eeuwen herdacht
Dronken man ramt obstakels
Inbraken
vrijdag
29 februari 1880
VD/8C/WW
Zwerftocht
van
kraakpand
naar
a Michel Keyzer op één dag
tweemaal dakloos.
Gaardingen „Een huisje met huur, gas en licht" op
het laatst ga je dat echt als luxe zien." Michel Keyzer
<(21) is een van de Vlaardingse jongeren die niet of nau
welijks uitzicht hebben op een huurwoninkje. De eer
ste jaren zal het nog wel een odyssee langs kraakpan
den blijven. Hier volgt zijn verhaal.
Gisteren (eergisteren) zat ik 24 uur in het pand Prins
Hendrikstraat 36, samen met een kennis. Ik wilde dit
pand in gebruik nemen, samèn met haar, omdat de
ruimte er geschikt voor was en ik de vorige dag met
-gebruik van inlichtingen van het kadaster besloot dat
jhet kraakbaar was. We dachten wél een kans te ma-
psen."
er zelfs nog voordat de poli
tie er was, die ik wilde mel
den dat ik er in zat De twee
ambtenaren vertelden me
dat 26 februari door B en W
was besloten om het pand
,Goed, mooi niks dus. De
yolgende morgen stonden er
twee ambtenaren van huis
vesting op de stoep. Vreemd,
want die komen anders pas
ha een paar dagen. Ze waren
onverwijld te slopen en dat
ze het direct zouden ontrui
men. 's Morgens hadden ze
bevel gekregen om mij dit
mede te delen,"
Niet geschikt
Michel Keyzer, sinds enige tijd
werkzaam bij het JAC, waar
hij zelf ook veel te maken
krijgt met de woningnood van
andere jongeren, kreeg te ho
ren dat de net gekraakte wo
ning niet meer voor bewoning
geschikt was. Vooral de bo
venverdieping verkeerde in
een gevaarlijke staat. Onmid
dellijke sloop was het enige
dat overbleef, tijdelijke bewo
ning zat er niet in. Hij besloot
daarop, volgens de gemeente.
vrijwillig de woning te verla
ten. Achter dat „vrijwillig"
kunnen misschien vraagtekens
gezet worden; feit blijft wel
dat hij nauwelijks juridische
grond had om in beroep te
gaan. Een eerdere beroepspro
cedure, die hij tegen de ge
meente had aangespannen in
verband met het ontruiming
sbevel voor een ander kraak
pand, was ten nadele van de
kraker geëindigd. Er zat voor
Michel weinig anders op.
Dichtgespijkerd
„Ik besloot dus maar om uit
het mooie pand te gaan en
mijn spullen naar mijn oude
huis terug te brengen, waar
nog het grootste gedeelte van
mijn huisraad stond, aan de
Nieuwlandstraat 9. Tot mijn
grote schrik zag ik dat dit
pand óók dichtgespijkerd was.
Zc hadden nog dezelfde och
tend aan de gemeentereiniging
bevel gegeven tot het in bewa
ring nemen van mijn spullen.
Ik had dus het zinkende schip
verlaten en was in het water
geplonsd!"
Het is een verhaal waar ande
re krakers nauwelijks van op
zullen kijken. Michel: „Maar
ik vind het bedenkelijk dat dit
in één dag is gebeurd en dat
een woning die nog kraakbaar
is zo snel moet worden ge
sloopt."
Een woordvoerder van de ge
meente verklaart, dat het
dichtspijkeren van die twee
panden op een en dezelfde dag
puur toeval is geweest. Bij de
ontruiming van Michel's laat
ste woning in de Prins Hen
drikstraat was men niet op de
hoogte van het feit dat de kra
ker Michel Keyzer heette, de
zelfde tegen wie de beroep
sprocedure met betrekking tot
het pand in de Nieuwland-
straat net was afgerond. Puur
toeval dus.
En zo is Michel Keyzer een
voorbeeld van een van de ve
len. Jongeren die best een
huurwoninkje zouden willen
betalen, maar gewoon geen
kans krijgen omdat de spoe
ling nu eenmaal heel dun is.
Wat er overblijft? Een zwerf
tocht van kraakpand naar
kraakpand.
t
'Schiedam „Wij zijn zeker dertig percent meer kwijt aan
■stookkosten dan mensen, die hun huizen met aardgas ver-
fwarmen." Dat beweert de heer J. C. M. Ruijs van de Kerk»
weg in de Kerkbuurt. Nog steeds is zijn gezin, samen met 137
andere gezinnen in het noordoosten van Schiedam, niet aan-
[gesloten op het aardgasnet. Voor de verwarming van hun
woningen zijn zij aangewezen op stookolie of petroleum. Een
kostbare zaak, die gezien de voortdurende stijging van de
.olieprijzen een steeds grotere aanslag doet op hun huishoud
geld. Ook de bereiding van warme maaltijden draagt daar
;toe bij, aangezien de meeste bewoners op butaangas Koken.
*En ook de prijs van butaangas is gekoppeld aan die van olie.
Om een oplossing te vinden
staken drie bewoners de kop
pen bij elkaar en vormden een
werkgroep. Deze week schreef
de heer G. H. A. Smits van de
Kerklaan namens de 138 be
woners weer een brief naar
bet gemeentebestuur, waarin
bij wijst op de hoge stookkos
ten van de gezinnen in de
Kerkbuurt. Ruijs: „In 1976
Vroegen wij de gemeente al
om aansluiting op het aardgas-
net. Toen kregen we van de
jemeente te horen, dat de aan
eg van zo'n leiding op acht
duizend gulden per woning
kwam te staan. En daar dat
vele malen hoger was dan el
ders in de stad kon de ge
meente daaraan niet begin-
ften."
Omdat de gemeente niet ver
plicht kan worden de huizen
aan te sluiten op het aardgas-
het" vragen de bewoners dit
maal niet om aardgas, maar
Om een bijdrage in de meer
kosten, die zij hebben, omdat
Zij op duurdere olie zijn aange
wezen. In de gemeenteveror
dening staat namelijk dat de
Uemeente niet verplicht is gas
leveren aan huizen, die
*neer dan dertig meter van de
hoofdbuis verwijderd liggen.
sEn dat is voor de Kerkbuurt
■iet geval. De dichtstbijzijnde
loofdbuis komt tot Kethel; en
kele honderden meters van de
^Kerkbuurt.
jMaasland De fractievoorzit-
van de VVD in Maasland,
jEUen-Joy Groosman-van den
•dfrandenhof, is eergisteren be
vallen van een dochter. De
üiieuwe telg van de liberale
Partij heet Claire Emüie.
Dat neemt niet weg dat het
drietal het beleid van de ge
meente kwalificeert als on
zorgvuldig bestuur. „Wij wor
den op kosten gejaagd. Daar
om vinden wij, en daar heb
ben wij volgens de grondwet
recht op. dat de gemeente die
meerkosten moet betalen. Na
tuurlijk liggen onze stookkos
ten iets hoger dan in de stad,
omdat onze huizen vrij staan.
Er is hier nauwelijks beschut
ting. Maar wanner wij op gas
kunnen stoken, hebben wij be
duidend minder kosten."
In 1976, toen de bewoners zich
voor de eerste maal tot de ge
meente wendden, waren nog
niet alle bewoners ervan over
tuigd, dat het nu wel eens tijd
werd voor aansluiting op het
aardgasnet. Maar dat kwam
omdat die mensen pas een
nieuwe oliestookinstallatie
hadden aangeschaft, die dan
weer voor veel geld zou moe
ten worden omgebouwd voor
aardgas.
„Eén van de bewoners, die wel
de bittere noodzaak ervan in
zag, is toen zo kwaad gewor
den, dat wij hem moesten te
genhouden. Die man had al
lerlei radicale ideeën in zijn
hoofd om de gemeente tot an
dere gedachten te brengen",
vertelt de heer Smits. „Maar
ziet U, wij zijn rustige mensen,
die er niets voor voelen door
middel van onwettige acties
ons doel te bereiken. Wij bre
ken de weg niet op om de aan
dacht op onze problemen te
vestigen." De heer P. J. van de
Meer van de Broekkade
beaamt dat „De botte bijl erin;
dat is een manier die niet bij
ons past"
Hogerop
Van diverse kanten kreeg de
werkgroep het advies het di
rect hogerop te zoeken bij
voorbeeld bij het provinciebes
tuurmaar ook dat vinden
de bewoners niet de juiste
weg. „Eerst wachten wij het
antwoord van burgemeester
en wethouders af. Is er dan
nog geen uitzicht op een spoe
dige oplossing, dan gaan we
ons nader beraden over ac
ties."
Enkele weken geleden maakte
wethouder Reinier Scheeres
bekend dat er naar de aanslui
ting van de huizen op het
aardgasnet een onderzoek
komt Het onderzoek, uitge-
D© heren Smits, Ruijs en Van de Meer: „Actievoeren is niets
sen."
vóerd door de openbare nuts
bedrijven Schiedam, moet uit
wijzen of het rendabel is nu al
een hoofdleiding aan te leggen
naar de toekomstige woonwijk
Spaland. De 138 huizen in de
Kerkbuurt kunnen dan via af
takkingen van die leiding van
gas worden voorzien. De wet
houder merkte echter op dat
het een moeilijke 2aak wordt
om nu al te bepalen hoe de lei
voor ons. Wij zijn rustige men
dingen over enkele jaren in
Spaland gaan lopen. Ook zag
hij nogal wat problemen in de
vele sloten en waterwegen,
waar de leidingen onderdoor
gevoerd moeten worden.
Schiedam Zeker is het nog niet dat Ton de Vos uit de
Schiedamse gemeenteraad stapt, maar de kans is zeer groot.
In een gesprek met het dagelijks bestuur van de PvdA-frac-
tie wil hij de mogelijkheid bespreken om zijn taken binnen
het gemeentebestuur te verminderen. Lukt dat niet, dan
stapt De Vos nog voor de zomer uit de gemeenteraad. De po
litiek neemt namelijk zoveel tijd in beslag, dat Ton de Vos
zich geremd voelt in zijn andere arbeid: hij is stafmedewer
ker bij de afdeling kunstzaken van de gemeente Rotterdam.
De Vos had enkele maanden
geleden die problemen al aan
gekondigd, toen hij opstapte
bij de Amsterdamse stichting
Kunst Bedrijf. Zijn nieuwe
baan zou dermate tijdrovend
worden, dat het PvdA-raadslid
onmogelijk nog al zijn raads
werk zou kunnen uitvoeren.
Hij trad al uit de museumcom
missie, stapte uit de Schiedam
se Gemeenschap en meent nu
ook te moeten kiezen uit ruim
telijke ordening en vorming
en recreatie.
Dat Ton de Vos de laatste tijd
bepaald niet optimaal draaide
(al maanden vertoonde hij zich
niet in de commissie voor
ruimtelijke ordening) consta
teerde ex-PvdA-bestuurslid
Hans Bakker in een vorig
nummer van het partijblad
Voorwaarts. Die kritiek heeft
overigens niets met het even
tuele aftreden van Ton de Vos
te maken.
Stapt hij op, dan is Hans Ko-
nings de eerste op de PvdA-
verkiezingslijst die voor opvol
ging in aanmerking komt.
Schiedam Evenals voor
gaande jaren organiseert wtjk-
vereniging Nieuwland een va
kantiekamp voor de kinderen
uit de wijk. Dit jaar is de be
stemming 't Harde op de Velu-
we.
De wijkvereniging heeft daar
van 2 tot en met 9 augustus
een kamphuis met de naam
Jeugdhonk Haereland afge
huurd. Voor de prijs van ne
gentig gulden kunnen kinde
ren van zes tot en met twaalf
jaar genieten van de bossen en
het natuurschoon in de omge
ving. In de prijs zijn alle kos
ten, zoals verzekering en ver
voer, inbegrepen. Het Is niet
noodzakelijk dat de ouders
van de kinderen lid zijn 'van
de wijkvereniging. Voor in
lichtingen of inschrijvingen
kan men onder meer terecht
bij Jeugdhaven Nieuwland,
Albardastraat 65-69, telefoon
70.46.71.
Schiedam Ter gelegenheid van het feit dat het 18 maart aan
staande 600 jaar geleden is dat de heilige Liduina in Schiedam
werd geboren, heeft de Sinte Liduinavereniging een plechtige
eucharistieviering in de gelijknamige kapel georganiseerd. De
avond in de kapel aan het eind van ae Warande zal 18 maart om
zeven uur 's avonds beginnen.
Schiedam De politie heeft
gisternacht een dronken auto
mobilist aangehouden, die op
de Rotterdamsedijk de macht
over het stuur was kwijt ge
raakt. De man reed in de rich
ting van de Broersvest toen hij
van de weg af raakte. Hij ram
de daarbij een lichtmast en
kwam tot stilstand op een kas
tje van het CAI-televisieka-
belsysteem. Tot overmaat van
ramp ging een losgeraakte
wieldop met volle vaart door
de etalageruit van een vlakbij
gelegen sigarenmagazijn.
De man zelf vloog met zijn
hoofd door de voorruit- Hii is
met hoofdletsel in het Nolet-
ziekenhuis opgenomen.
Schiedam Uit een auto die op de Burgemeester Van Haaren-
laan stond geparkeerd hebben onbekenden een stereo-radio-cas
setterecorder gestolen. De toegang tot de auto werd verschaft
door een zijruit van de auto kapot te slaan. De totale schade be
draagt inclusief de waarde van het ontvreemde duizend gulden.
Uit de kantine van SVV in het Hargapark zijn twee sporttassen
en snoepgoed ter waarde van honderd vijf tig gulden gestolen.
Men kwam binnen via een bovenlicht.
Vanuit Holland en Zeeland
bestond een levendig
vrachtverkeer naar het
Middellandse zeegebied en
Oost-Indië. Reeds in het be
gin van de zeventiende
eeuw passeerden zo'n twee
honderd schepen per jaar de
Straat van Gibraltar. Deze
schepen vervoerden op de
heenreis graan, textiel en
peper en op de terugreis
olie, rijst, zuidvruchten,
wijn enzovoorts. Door hun
kostbare lading waren zij
het doelwit van Barbarijse
kapers, voornamelijk af
komstig uit Tunis en Al
giers. Tussen 1613 en 1621
wisten deze kapers 963
schepen te veroveren, wat
ongeveer de helft was van
het totaal aantal passerende
schepen. De bemanningsle
den van de gekaapte sche
pen werden opgebracht en
als slaven verkocht. Het ge
volg was dat onder de
125.000 inwoners van Al
giers zich" 25.000 Christen
slaven bevonden, uit alle
delen van Europa.
Nederlandse schepen brach
ten, in ruil voor gekaapte
goederen, kruit, zeilen en
touwwerk naar Algiers:
handel was handel! In 1606
had de Republiek der Vere
nigde Nederlanden 130 ka
perschepen met officiële
toestemming in de vaart.
De staatskas voer hier over
igens wel bij: twintig pro
cent van de buit was voor
de Staten Generaal en tien
procent voor Prins Maurits.
Met een kaperbrief van
Maurits op zak vertrok in
1607 Simon de Danser uit
Dordt naar het Middelland-
door Albert Brouwer
se zeegebied. Hij liep over
naar de Barbarijse zeerovers
en werkte, evenals de En
gelsman Ward, aan de mo
dernisering van de kapers-
vloot. De langzame galeien
werden door snelle zeilsche
pen vervangen, zodat de
minder snel varende koop
vaardijschepen weinig kans
meer hadden de kapers te
ontlopen. Vanuit de Repu
bliek probeerde men de ge
kaapte Nederlandse beman
ningsleden vrij te kopen.
In 1610 legde Prins Maurits
in Maassluis een kleine be
lasting op de aan te brengen
vis. De opbrengst was be
doeld om een paar Maas-
sluise vissers uit Turkse ge
vangenschap los te kopen.
De Maassluise bevolking
kwam hiertegen in opstand
en met een compagnie van
zijn lijfgarde wist Maurits
de rust te herstellen. In
1612 brachten de Republiek
en het Turkse Rijk een re
geling voor de Nederlandse
slaven tot stand: zij zouden
zonder vergoeding aan de
eigenaars vrijkomen. In de
praktijk kwam het erop
neer dat per slaaf duizend
gulden betaald werd. Aan
gezien de bedragen te hoog
opliepen, gaven de Staten
Generaal hun consul ter
tse de opdracht geen
vcick-re onkosten te maken.
De Christenslaven in Al
giers zorgden zelf voor hun
onderhoud. Ze waren over
dag vrij en verbleven
*s nachts in gevangenissen.
Rijke slaven konden geld
opnemen om naar stand te
kunnen leven. De slaven
kwamen vrij door ruiling of
werden door gaven van on
der andere gelovigen vrijge
kocht. De financiële afwik
keling van de vrijkoping
vond in de Italiaanse vrij
haven Livorno plaats. Er
kwamen zoveel verzoeken
om financiële steun binnen
dat Maassluis in 1662 moest
besluiten alleen nog voor
mensen uit de eigen provin
cie geld in te zamelen.
In september 1722 zat de
Vlaardingse schipper Ciaes
Claesz Rietdijk in Algiers
gevangen. De losprijs be
droeg 7000 gulden. Er kon
slechts EOOÜ gulden opge
bracht worden, waarna het
Vlaardingse stadsbestuur
zich voor de ontbrekende
1000 gulden garant stelde.
Stuurman Peije Huijge See-
man, eveneens uit Vlaar-
dingen, zou voor 2800 gul
den worden vrijgelaten. Al
hoewel het stadsbestuur van
goede wii was, verliep een
en ander nogal traag. In
april 1723 sprak men over
3200 gulden die nodig wa
ren om Seeman vrij te krij
gen. Ruim een jaar later
was Rietdijk nog niet terug;
er bleek nog een tekort te
bestaan van 1044 gulden.
Het stadsbestuur stemde
erin toe dit geld aan Riet
dijk te lenen, op voorwaar
de dat hij het geld zou te
rugbetalen wanneer hij
weer in „Christenland" te
rug zou zijn. Het geleende
bedrag kwam uit de loterij-
kas en bestond uit de niet-
afgehaalde geldprijzen. Ter
verduidelijking: Vlaardin-
gen had in 1707 een loterij
uitgeschreven ter verbete
ring van de haven.
Voorlopig zou er aan de
kaapvaart in het Middel
landse zeegebied nog geen
einde komen. Pas in 1816
werd door een gezamenlijk
optreden van de Engelse en
Hollandse vloot Algiers ver
nietigd. Hiermee kwam er
een definitief einde aan de
strooptochten van de ka
pers.
Een achttlenda-eeuws schip, detail uit da Atlas van Kru-
klus. (Gemeentelijke Archiefdienst Vlaardingen)