TOD/STREEK 'Politiek kost teveel tijd' Allen die willen te kaap'ren varen HISTORISGH Bewoners vragen gemeente |om bijdrage in kosten mé Tweemaal dakloos op één dag 138 huizen in Kethel hebben nog steeds geen aardgas Ton de Vos weg? jWD-leidster krijgt kind Vakantiekamp van Nieuwland Liduina na zes eeuwen herdacht Dronken man ramt obstakels Inbraken vrijdag 29 februari 1880 VD/8C/WW Zwerftocht van kraakpand naar a Michel Keyzer op één dag tweemaal dakloos. Gaardingen „Een huisje met huur, gas en licht" op het laatst ga je dat echt als luxe zien." Michel Keyzer <(21) is een van de Vlaardingse jongeren die niet of nau welijks uitzicht hebben op een huurwoninkje. De eer ste jaren zal het nog wel een odyssee langs kraakpan den blijven. Hier volgt zijn verhaal. Gisteren (eergisteren) zat ik 24 uur in het pand Prins Hendrikstraat 36, samen met een kennis. Ik wilde dit pand in gebruik nemen, samèn met haar, omdat de ruimte er geschikt voor was en ik de vorige dag met -gebruik van inlichtingen van het kadaster besloot dat jhet kraakbaar was. We dachten wél een kans te ma- psen." er zelfs nog voordat de poli tie er was, die ik wilde mel den dat ik er in zat De twee ambtenaren vertelden me dat 26 februari door B en W was besloten om het pand ,Goed, mooi niks dus. De yolgende morgen stonden er twee ambtenaren van huis vesting op de stoep. Vreemd, want die komen anders pas ha een paar dagen. Ze waren onverwijld te slopen en dat ze het direct zouden ontrui men. 's Morgens hadden ze bevel gekregen om mij dit mede te delen," Niet geschikt Michel Keyzer, sinds enige tijd werkzaam bij het JAC, waar hij zelf ook veel te maken krijgt met de woningnood van andere jongeren, kreeg te ho ren dat de net gekraakte wo ning niet meer voor bewoning geschikt was. Vooral de bo venverdieping verkeerde in een gevaarlijke staat. Onmid dellijke sloop was het enige dat overbleef, tijdelijke bewo ning zat er niet in. Hij besloot daarop, volgens de gemeente. vrijwillig de woning te verla ten. Achter dat „vrijwillig" kunnen misschien vraagtekens gezet worden; feit blijft wel dat hij nauwelijks juridische grond had om in beroep te gaan. Een eerdere beroepspro cedure, die hij tegen de ge meente had aangespannen in verband met het ontruiming sbevel voor een ander kraak pand, was ten nadele van de kraker geëindigd. Er zat voor Michel weinig anders op. Dichtgespijkerd „Ik besloot dus maar om uit het mooie pand te gaan en mijn spullen naar mijn oude huis terug te brengen, waar nog het grootste gedeelte van mijn huisraad stond, aan de Nieuwlandstraat 9. Tot mijn grote schrik zag ik dat dit pand óók dichtgespijkerd was. Zc hadden nog dezelfde och tend aan de gemeentereiniging bevel gegeven tot het in bewa ring nemen van mijn spullen. Ik had dus het zinkende schip verlaten en was in het water geplonsd!" Het is een verhaal waar ande re krakers nauwelijks van op zullen kijken. Michel: „Maar ik vind het bedenkelijk dat dit in één dag is gebeurd en dat een woning die nog kraakbaar is zo snel moet worden ge sloopt." Een woordvoerder van de ge meente verklaart, dat het dichtspijkeren van die twee panden op een en dezelfde dag puur toeval is geweest. Bij de ontruiming van Michel's laat ste woning in de Prins Hen drikstraat was men niet op de hoogte van het feit dat de kra ker Michel Keyzer heette, de zelfde tegen wie de beroep sprocedure met betrekking tot het pand in de Nieuwland- straat net was afgerond. Puur toeval dus. En zo is Michel Keyzer een voorbeeld van een van de ve len. Jongeren die best een huurwoninkje zouden willen betalen, maar gewoon geen kans krijgen omdat de spoe ling nu eenmaal heel dun is. Wat er overblijft? Een zwerf tocht van kraakpand naar kraakpand. t 'Schiedam „Wij zijn zeker dertig percent meer kwijt aan ■stookkosten dan mensen, die hun huizen met aardgas ver- fwarmen." Dat beweert de heer J. C. M. Ruijs van de Kerk» weg in de Kerkbuurt. Nog steeds is zijn gezin, samen met 137 andere gezinnen in het noordoosten van Schiedam, niet aan- [gesloten op het aardgasnet. Voor de verwarming van hun woningen zijn zij aangewezen op stookolie of petroleum. Een kostbare zaak, die gezien de voortdurende stijging van de .olieprijzen een steeds grotere aanslag doet op hun huishoud geld. Ook de bereiding van warme maaltijden draagt daar ;toe bij, aangezien de meeste bewoners op butaangas Koken. *En ook de prijs van butaangas is gekoppeld aan die van olie. Om een oplossing te vinden staken drie bewoners de kop pen bij elkaar en vormden een werkgroep. Deze week schreef de heer G. H. A. Smits van de Kerklaan namens de 138 be woners weer een brief naar bet gemeentebestuur, waarin bij wijst op de hoge stookkos ten van de gezinnen in de Kerkbuurt. Ruijs: „In 1976 Vroegen wij de gemeente al om aansluiting op het aardgas- net. Toen kregen we van de jemeente te horen, dat de aan eg van zo'n leiding op acht duizend gulden per woning kwam te staan. En daar dat vele malen hoger was dan el ders in de stad kon de ge meente daaraan niet begin- ften." Omdat de gemeente niet ver plicht kan worden de huizen aan te sluiten op het aardgas- het" vragen de bewoners dit maal niet om aardgas, maar Om een bijdrage in de meer kosten, die zij hebben, omdat Zij op duurdere olie zijn aange wezen. In de gemeenteveror dening staat namelijk dat de Uemeente niet verplicht is gas leveren aan huizen, die *neer dan dertig meter van de hoofdbuis verwijderd liggen. sEn dat is voor de Kerkbuurt ■iet geval. De dichtstbijzijnde loofdbuis komt tot Kethel; en kele honderden meters van de ^Kerkbuurt. jMaasland De fractievoorzit- van de VVD in Maasland, jEUen-Joy Groosman-van den •dfrandenhof, is eergisteren be vallen van een dochter. De üiieuwe telg van de liberale Partij heet Claire Emüie. Dat neemt niet weg dat het drietal het beleid van de ge meente kwalificeert als on zorgvuldig bestuur. „Wij wor den op kosten gejaagd. Daar om vinden wij, en daar heb ben wij volgens de grondwet recht op. dat de gemeente die meerkosten moet betalen. Na tuurlijk liggen onze stookkos ten iets hoger dan in de stad, omdat onze huizen vrij staan. Er is hier nauwelijks beschut ting. Maar wanner wij op gas kunnen stoken, hebben wij be duidend minder kosten." In 1976, toen de bewoners zich voor de eerste maal tot de ge meente wendden, waren nog niet alle bewoners ervan over tuigd, dat het nu wel eens tijd werd voor aansluiting op het aardgasnet. Maar dat kwam omdat die mensen pas een nieuwe oliestookinstallatie hadden aangeschaft, die dan weer voor veel geld zou moe ten worden omgebouwd voor aardgas. „Eén van de bewoners, die wel de bittere noodzaak ervan in zag, is toen zo kwaad gewor den, dat wij hem moesten te genhouden. Die man had al lerlei radicale ideeën in zijn hoofd om de gemeente tot an dere gedachten te brengen", vertelt de heer Smits. „Maar ziet U, wij zijn rustige mensen, die er niets voor voelen door middel van onwettige acties ons doel te bereiken. Wij bre ken de weg niet op om de aan dacht op onze problemen te vestigen." De heer P. J. van de Meer van de Broekkade beaamt dat „De botte bijl erin; dat is een manier die niet bij ons past" Hogerop Van diverse kanten kreeg de werkgroep het advies het di rect hogerop te zoeken bij voorbeeld bij het provinciebes tuurmaar ook dat vinden de bewoners niet de juiste weg. „Eerst wachten wij het antwoord van burgemeester en wethouders af. Is er dan nog geen uitzicht op een spoe dige oplossing, dan gaan we ons nader beraden over ac ties." Enkele weken geleden maakte wethouder Reinier Scheeres bekend dat er naar de aanslui ting van de huizen op het aardgasnet een onderzoek komt Het onderzoek, uitge- D© heren Smits, Ruijs en Van de Meer: „Actievoeren is niets sen." vóerd door de openbare nuts bedrijven Schiedam, moet uit wijzen of het rendabel is nu al een hoofdleiding aan te leggen naar de toekomstige woonwijk Spaland. De 138 huizen in de Kerkbuurt kunnen dan via af takkingen van die leiding van gas worden voorzien. De wet houder merkte echter op dat het een moeilijke 2aak wordt om nu al te bepalen hoe de lei voor ons. Wij zijn rustige men dingen over enkele jaren in Spaland gaan lopen. Ook zag hij nogal wat problemen in de vele sloten en waterwegen, waar de leidingen onderdoor gevoerd moeten worden. Schiedam Zeker is het nog niet dat Ton de Vos uit de Schiedamse gemeenteraad stapt, maar de kans is zeer groot. In een gesprek met het dagelijks bestuur van de PvdA-frac- tie wil hij de mogelijkheid bespreken om zijn taken binnen het gemeentebestuur te verminderen. Lukt dat niet, dan stapt De Vos nog voor de zomer uit de gemeenteraad. De po litiek neemt namelijk zoveel tijd in beslag, dat Ton de Vos zich geremd voelt in zijn andere arbeid: hij is stafmedewer ker bij de afdeling kunstzaken van de gemeente Rotterdam. De Vos had enkele maanden geleden die problemen al aan gekondigd, toen hij opstapte bij de Amsterdamse stichting Kunst Bedrijf. Zijn nieuwe baan zou dermate tijdrovend worden, dat het PvdA-raadslid onmogelijk nog al zijn raads werk zou kunnen uitvoeren. Hij trad al uit de museumcom missie, stapte uit de Schiedam se Gemeenschap en meent nu ook te moeten kiezen uit ruim telijke ordening en vorming en recreatie. Dat Ton de Vos de laatste tijd bepaald niet optimaal draaide (al maanden vertoonde hij zich niet in de commissie voor ruimtelijke ordening) consta teerde ex-PvdA-bestuurslid Hans Bakker in een vorig nummer van het partijblad Voorwaarts. Die kritiek heeft overigens niets met het even tuele aftreden van Ton de Vos te maken. Stapt hij op, dan is Hans Ko- nings de eerste op de PvdA- verkiezingslijst die voor opvol ging in aanmerking komt. Schiedam Evenals voor gaande jaren organiseert wtjk- vereniging Nieuwland een va kantiekamp voor de kinderen uit de wijk. Dit jaar is de be stemming 't Harde op de Velu- we. De wijkvereniging heeft daar van 2 tot en met 9 augustus een kamphuis met de naam Jeugdhonk Haereland afge huurd. Voor de prijs van ne gentig gulden kunnen kinde ren van zes tot en met twaalf jaar genieten van de bossen en het natuurschoon in de omge ving. In de prijs zijn alle kos ten, zoals verzekering en ver voer, inbegrepen. Het Is niet noodzakelijk dat de ouders van de kinderen lid zijn 'van de wijkvereniging. Voor in lichtingen of inschrijvingen kan men onder meer terecht bij Jeugdhaven Nieuwland, Albardastraat 65-69, telefoon 70.46.71. Schiedam Ter gelegenheid van het feit dat het 18 maart aan staande 600 jaar geleden is dat de heilige Liduina in Schiedam werd geboren, heeft de Sinte Liduinavereniging een plechtige eucharistieviering in de gelijknamige kapel georganiseerd. De avond in de kapel aan het eind van ae Warande zal 18 maart om zeven uur 's avonds beginnen. Schiedam De politie heeft gisternacht een dronken auto mobilist aangehouden, die op de Rotterdamsedijk de macht over het stuur was kwijt ge raakt. De man reed in de rich ting van de Broersvest toen hij van de weg af raakte. Hij ram de daarbij een lichtmast en kwam tot stilstand op een kas tje van het CAI-televisieka- belsysteem. Tot overmaat van ramp ging een losgeraakte wieldop met volle vaart door de etalageruit van een vlakbij gelegen sigarenmagazijn. De man zelf vloog met zijn hoofd door de voorruit- Hii is met hoofdletsel in het Nolet- ziekenhuis opgenomen. Schiedam Uit een auto die op de Burgemeester Van Haaren- laan stond geparkeerd hebben onbekenden een stereo-radio-cas setterecorder gestolen. De toegang tot de auto werd verschaft door een zijruit van de auto kapot te slaan. De totale schade be draagt inclusief de waarde van het ontvreemde duizend gulden. Uit de kantine van SVV in het Hargapark zijn twee sporttassen en snoepgoed ter waarde van honderd vijf tig gulden gestolen. Men kwam binnen via een bovenlicht. Vanuit Holland en Zeeland bestond een levendig vrachtverkeer naar het Middellandse zeegebied en Oost-Indië. Reeds in het be gin van de zeventiende eeuw passeerden zo'n twee honderd schepen per jaar de Straat van Gibraltar. Deze schepen vervoerden op de heenreis graan, textiel en peper en op de terugreis olie, rijst, zuidvruchten, wijn enzovoorts. Door hun kostbare lading waren zij het doelwit van Barbarijse kapers, voornamelijk af komstig uit Tunis en Al giers. Tussen 1613 en 1621 wisten deze kapers 963 schepen te veroveren, wat ongeveer de helft was van het totaal aantal passerende schepen. De bemanningsle den van de gekaapte sche pen werden opgebracht en als slaven verkocht. Het ge volg was dat onder de 125.000 inwoners van Al giers zich" 25.000 Christen slaven bevonden, uit alle delen van Europa. Nederlandse schepen brach ten, in ruil voor gekaapte goederen, kruit, zeilen en touwwerk naar Algiers: handel was handel! In 1606 had de Republiek der Vere nigde Nederlanden 130 ka perschepen met officiële toestemming in de vaart. De staatskas voer hier over igens wel bij: twintig pro cent van de buit was voor de Staten Generaal en tien procent voor Prins Maurits. Met een kaperbrief van Maurits op zak vertrok in 1607 Simon de Danser uit Dordt naar het Middelland- door Albert Brouwer se zeegebied. Hij liep over naar de Barbarijse zeerovers en werkte, evenals de En gelsman Ward, aan de mo dernisering van de kapers- vloot. De langzame galeien werden door snelle zeilsche pen vervangen, zodat de minder snel varende koop vaardijschepen weinig kans meer hadden de kapers te ontlopen. Vanuit de Repu bliek probeerde men de ge kaapte Nederlandse beman ningsleden vrij te kopen. In 1610 legde Prins Maurits in Maassluis een kleine be lasting op de aan te brengen vis. De opbrengst was be doeld om een paar Maas- sluise vissers uit Turkse ge vangenschap los te kopen. De Maassluise bevolking kwam hiertegen in opstand en met een compagnie van zijn lijfgarde wist Maurits de rust te herstellen. In 1612 brachten de Republiek en het Turkse Rijk een re geling voor de Nederlandse slaven tot stand: zij zouden zonder vergoeding aan de eigenaars vrijkomen. In de praktijk kwam het erop neer dat per slaaf duizend gulden betaald werd. Aan gezien de bedragen te hoog opliepen, gaven de Staten Generaal hun consul ter tse de opdracht geen vcick-re onkosten te maken. De Christenslaven in Al giers zorgden zelf voor hun onderhoud. Ze waren over dag vrij en verbleven *s nachts in gevangenissen. Rijke slaven konden geld opnemen om naar stand te kunnen leven. De slaven kwamen vrij door ruiling of werden door gaven van on der andere gelovigen vrijge kocht. De financiële afwik keling van de vrijkoping vond in de Italiaanse vrij haven Livorno plaats. Er kwamen zoveel verzoeken om financiële steun binnen dat Maassluis in 1662 moest besluiten alleen nog voor mensen uit de eigen provin cie geld in te zamelen. In september 1722 zat de Vlaardingse schipper Ciaes Claesz Rietdijk in Algiers gevangen. De losprijs be droeg 7000 gulden. Er kon slechts EOOÜ gulden opge bracht worden, waarna het Vlaardingse stadsbestuur zich voor de ontbrekende 1000 gulden garant stelde. Stuurman Peije Huijge See- man, eveneens uit Vlaar- dingen, zou voor 2800 gul den worden vrijgelaten. Al hoewel het stadsbestuur van goede wii was, verliep een en ander nogal traag. In april 1723 sprak men over 3200 gulden die nodig wa ren om Seeman vrij te krij gen. Ruim een jaar later was Rietdijk nog niet terug; er bleek nog een tekort te bestaan van 1044 gulden. Het stadsbestuur stemde erin toe dit geld aan Riet dijk te lenen, op voorwaar de dat hij het geld zou te rugbetalen wanneer hij weer in „Christenland" te rug zou zijn. Het geleende bedrag kwam uit de loterij- kas en bestond uit de niet- afgehaalde geldprijzen. Ter verduidelijking: Vlaardin- gen had in 1707 een loterij uitgeschreven ter verbete ring van de haven. Voorlopig zou er aan de kaapvaart in het Middel landse zeegebied nog geen einde komen. Pas in 1816 werd door een gezamenlijk optreden van de Engelse en Hollandse vloot Algiers ver nietigd. Hiermee kwam er een definitief einde aan de strooptochten van de ka pers. Een achttlenda-eeuws schip, detail uit da Atlas van Kru- klus. (Gemeentelijke Archiefdienst Vlaardingen)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1980 | | pagina 3