UIT
feSSl
i
De spij kerharde punk
van Anke Bergsma
■4
Macabere
stillevens
De Duig
Oom Wim vertelt:
XP
Georg Büchner:
te jong gestorven
te vroeg geleefd
$gf
Wfè&l
vï
«s»
,.4Mf
PO
5»
Cultuur
deze week
Dansclub pakt 't weer anders aan
«."jw. L
VVl^N
sM^:;ï|
'.cmsci
i
i-^v-;v *vi^
;A<ï*S
til
Een wekelijkse pagina
vol informatie over kunst
en cultuur uit de regio.
Reacties en berichten
graag vóór dinsdag 12.00
uur, naar het adres van
deze krant, postbus 110,
Vlaardingen (t.a.v. J.H.
Dekker), tel. 010
352066.
film
- qt? schiedam, nieuwstraat
12, 29 februari, 21.00 uur, ro
man polanski, macbeth.
- ojc maassluis, lange bon
nest r. 33, 29 februari, 20.00
uur, brian de palma's „sisters"
oohjeesee vlaardingen, zo
merstraat 45, 1 maart, 21.00
uur, ,joe", met peter boyle en
dennis patrick.
exposities
- stedelijk museum schiedam.
hoogstraat 112, vanaf 26 janu
ari, hans landsaat, schilde
rijen, tekeningen en grafiek,
tevens overzichtstentoonstel
ling van alle schenkingen van
vrienden van het stedelijk
museum. 10.000 jaar wonen m
het maasmondgebied, opening
26 jaoipri, 11.30 uur. dagelijks
van l tot 17.00 uur, zon
dags .n 12.30 to 17.00 uur
- artoteek vlaardingen, oost-
havenkade 8, vanaf 8 januari,
carla sparreboom en hans rik
ken, tekeningen en hout- en
textielrelief, maandag t/m
vrijdag van 12.00 tot 17.00
uur. vrijdagavond tot 21.00,
zaterdag 10.00 tot 17.00.
- galerie de duig vlaardingen.
smalle havenstraat 13, Willem
van 't riet, wim hey, rieke
bunnik, schilderijen, tekenin
gen en bronzen, donderdag
19.00 tot 21.00, vrijdag 14.00
tot 17.00 en zaterdag 13.00 tot
17.00 uur
- gemeentemuseum maassluis,
zuiddïjk 16, vanaf 22 februari,
historische tentoonstelling,
moeder en dochter (maasland
en maassluis) dinsdag t/m
zondag 14.00 tot 17.00, donder
dagavond 19.00 tot 21.00 uur.
- hollandiagebouw vlaardin
gen, oosthavenkade, tot 23 fe
bruari, tekeningen van joost
roelofsz., maandag t/m vrij
dag 10.00 tot 12.30 uur, 13.00
tot 18.00 uur, 19.00 tot 22.00
uur; zaterdag 10.00 tot 12.30
uur.
- het zonnehuis vlaardingen,
lot 29 februari, elke middag
van 14.00 tot 20.00 uur, schil
derijen van piet de goede.
- visserijmuseum vlaardingen,
westhavenkade 53, vanaf 9
november, expositie over het
nederlandse visserskind van
1860 tot 1920.
- permanente exposities ver
der in vlaardingen: archeo-
ruimte (oosthaven kade 42),
streekmuseum jan anderson
(kethelweg 50) en visserijmu
seum (westhavenkade 53/54);
in maassluis: nationaal sleep-
vaartmuseum (hoogstraat 1)
en gemeentemuseum (zuid-
dijk 16); in schiedam: coöpera-
tiemuseum (kethelstraat 10)
iheater
de teerstoof schiedam,
nieuwstraat 12, 29 februari en
1 maart, 21.00 uur, cabaret
van marjol fiere, zo ben ik. 1
maart, 14,30 uur, voor de kin
deren, clown woudi
- stadsgehoorzaal vlaardingen,
28 februari, 20.15 uur, dolf de
vries, we mogen niet klagen;
harmonie,„betalen, nee". 29
februari, 20.15 uur, viermaal
verkocht (met kitty jansen en
andrê v.d. heuvel. 1 maart,
20.15 uur, accordeonorkest
van dijk. dinsdag 4 maart,
20.15 uur, toneelgroep theater,
georg büchner, woyzeck.
- passageth eater schiedatn,
passage, 4 maart, 20.15 uur,
tennessee williams „glazen
speelgoed" (met o.a. josephtne
van gasteren).
- koffiebar youth for christ
vlaardingen, nieuwe laan 1 -
3. 1 maart, 20.00 uur, klein
theatergroep „op vrije voe
ten."
muziek
- ozobleu maassluis, pres.
steynstr, 2, 29 februari, jehan-
ne (combinatie folk en blues)
- ojc maassluis, lange boones
traat 33, 1 maart, 20.00 uur,
red rock.
- a. schweitzerschool vlaar-
Jingen, delftseveer 30, 1
maart, 14.00 tot 16.00 uur,
open raiddag gezamenlijke
koren jo mulder.
- ojc vlaardingen, zomerstraat,
29 februari, 21.00 uur, pop
groep james grieve.
- b'bwana vlaardingen, ho-
flaan 12.,
- qpibus schiedam, lange ha
ven, 2 maart, 21.30 uur, leidse
popgroep swingpop.
- grote kerk vlaardingen, ie
dere donderdag 12.45 tot
13.15, lunchconcert van vaste
organist aad zoutendijk
Stadsgehoorzaal Vlaar
dingen, 4 maart, 20.15
uur. Toneelgroep Thea
ter met Georg Büch-
ners „Woyzeck", regie
Ger Thijs.
vrijdag ffj"
februari 1980
VD/SC/WW gij
Een ei, uitgebleekte botjes, de
dame van bet schaakspel. Het
hoogstsymbolische stilleven
vormt een onderdeel van de
kleme expositie die de Naald-
wijkse amateurschüder Wil
lem van 't Riet m de Viaardm-
gense galerie De Duig inricht
te. Hoewel de reeks prenten
van Van 't Riet kwalitatief
sterk wisselend znn en men
zich misschien af kan vragen
of hij alles op had moeten han
gen bieden de hoogtepunten
soms plaatjes die van een bi
zarre bekoring zijn.
Met name de reeks kleine olie-
verfschilderijtjes behoort daar
toe. Het zijn merkwaardige,
macabere stillevens, in donke
re en klassieke vorm opgezet.
Terugkerende onderwerpen
zijn het ei, schedeltjcs, botjes
en een enkel glas. Willem van
't Riet schildert de voorwer
pen op een plechtige, lichtelijk
geobsedeerde wijze. Een ei is
bij hem niet meer het broze
symbool van het vruchtbegin
sel, het begin van het leven,
zoals wij dat in de Paasdagen
bijvoorbeeld kennen, maar een
koud, glad en in zichzelf beslo
ten ding. Wellicht dat het voor
Van 't Riet eerder verwijst
naar de dood dan naar het le
ven.
Dat Van 'l Riet zich scherp bc-
Willem van "t Riet, penteke
ning, kinderschoentjes.
„Alleen is maar alleen, vind ik.
De mensen bij elkaar brengen,
dat vind ik het beste wat er is. In
die twee jaar, dat wij nu draaien,
heb ik al 67 brmdspakketten
moeten maken: voor mensen dte
bij ons hun gezelligheid kregen,
die elkaar bij ons gevonden heb
ben. Niet mis, hè, 67? Nee, 't is
hier niks geen rottigheid zoals bij
andere dans verenigingen wel
eens gebeurt. De mensen kunnen
hier een nieuw leven beginnen."
Oom Wim heet in het echt Wil
lem Holleman. Met zijn neef en
met Jan van Essen organiseert
hij al een paar jaar danscontacta-
vonden. Niks geen rottigheid.
Toch zei Jan van Essen het een
dik jaar geleden precies zo: „De
naam gaat verdwijnen, we gaan
naar een andere zaal en daar wil
len wij onder een andere naam
beginnen. Wij gaan het helemaal
anders aanpakken!"
Ai dansende bij de Sunny Club
vonden 134 mensen elkaar.
„Oh," zegt Van Essen, „maar
déér gaat het dansen niet alleen
om, hoor!"
wust moet zijn van de symbo
lische waarde die zijn voorstel
lingen hebben blijkt bijvoor
beeld uit het „Stilleven met
schaal, glas en ei", welke titel
hij in de vorm van een memo-
briefje in het doek zelf heeft
geschilderd. Daardoor ontstaat
een vervreemdingseffect a la
Brecht. We worden even ge
confronteerd met de werke
lijkheid dat het „maar" een
schilderij is, waardoor de ach
ter de vorm gelegen boodschap
een extra accent knjgt. Iets
dergelijks vinden we terug in
sommige van zijn tekeningen,
waarvan hij enkele van onder
wijzende kanttekeningen
voorzag. Zonder twijfel echter
wordt de mooiste tekening
daarvan gevormd door de sim
ple, stille prent van een paar
kinderschoentjes Technisch
knap en „heel gevoelig." Van
't Riet is een echte schilder
van stillevens.
Naast Willem van 't Riet expo
seren m De Duig verder nog
Wim Hey en Rieke Bunnik.
De eerste met een aantal olie
verfschilderijen waarop hij
surrealistisch, verlaten land
schappen neerzette, die echter
Sinds de golf van mystisehe
kunst niet meer zo verrassen,
al is zijn kleurkeuze (groen,
roze en blauw) opvallend Rie
ke Bunnik tenslotte exposeert
enkele bronzen vrouwekop
pen, die er zijn mogen.
JI1B
Alweer anders? Heft de Sunny
Club zich op? En 't ging zo goed:
67 bruidjes en gommen! De zon is
toch met onder?
„Welnee, welnee," glundert Van
Essen, „wij dansen gewoon door,
maar niet meer in de Amstel-
bron. Dat was wel middenin het
centrum, maar toch, hè, Musis
Sacrum lijkt mij persoonlijk wel
een stuk gezelliger. Daar begin
nen wij 8 maart te draaien. Wet
houder Posthoorn opent. Ja, deed
hij vorige keer ook al. Of nee,
schrijf eigenlijk maar dat de bur
gemeester, hoe heet die goeie
man ook weer. Van Loo, het
opent. Dat doet hij vast wek"
Dansen bij de club-zonder-naam,
vaste prik op zaterdagavond, kost
maar een knaak. „Voor zo weinig
kan je nergens meer uit," zegt
Jan van Essen. „Als het goed
loopt, willen wij de bezoekers
ook de bowling beneden aanbie
den, Man, man, ik zie het weer
helemaal zitten. Het wordt steeds
beter."
Toch mal dat die naam ver
dwijnt. Oom Wim en Van Essen,
ze zien er echt zo sunny uit
Ruim 140 jaar geleden, 19 februari 1837, stierf Georg
Büchner, 24 jaar oud. Oud want het idealisme van de
jeugd had bij hem al lang plaats gemaakt voor ontgoo
cheling. In zijn .jonge" jaren had hij zich het ongenoegen
van Het Gezag op de hals gehaald. Als enthousiast we
reldverbeteraar bad hij het illegale „Gesellschaft für
Menschenrechte" opgericht, dat de onderdrukte boeren
tot opstand probeerde aan te zette. Verscheidene keren
had hij moeten vluchten, maar blijkbaar waren zijn ac
ties ook niet erg aangeslagen, want hij raakte zijn ge
loof, dat de wereld te verbeteren zou zijn, volledig kwijt.
Vier jaar later gaf hij anatomische les, schreef en stierf.
Te jong en te vroeg. Te vroeg
omdat hij zijn tijd ver vooruit
was, niet alleen in de politiek,
maar vooral ook in de vorm en
de inhoud van zijn toneelstuk
ken. De tragedie Danton's Tod,
geschreven in 1935, werd pas in
1902 voor het eerst opgevoerd, en
werd niet beroemd voordat onder
anderen Max Reinhardt haar
firoduceerde in 1936, een eeuw
ater dus. Ook Büchners verwan
ten in de toneelliteratuur moeten
eerder gezocht worden in de der
tiger jaren van onze eeuw, bij de
expressionisten en Brecht.
Te jong, omdat hij maar weinig
heeft kunnen schrijven, en om
dat hij zijn laatste drama, Woy
zeck, niet heeft kunnen afmaken
Van dit werk hebben wij alleer
een serie scène's, waarvan een
aantal in verschillende versies,
soms ook onaf. AI geven veel te
genwoordige regisseurs de voor
keur aan zo'n in het ruwbouwsta-
dium verkerend werk, toch is dat
in deze tijd op zich nog geen re
den een dergelijk stuk op te voe
ren.
Woyzeck wordt gewoon steeds
weer op het repertoir genomen
omdat het een fascinerend stuk
is: de worsteling van een kleine,
bijna ongeletterde man, „met
maar één hersen tussen zijn
oren", die met dat beetje ver
stand zijn uiterste best doet om te
begrijpen en te verwerken wat
zijn vrouw en zijn eigen hart
stochten hem aandoen. Dat is de
bovenlaag. Daaronder gaat een
diepe strijd schuil om het wezen
van het bestaan te doorgronden.
Op beide mveau's is de arme
Woyzeck gedoemd om jammer
lijk te falen en hij niet alleen.
N.MG.
foto Auke Bergsma
,De werkelijkheid van de tegenwoordige jeugd is keihard,
k voel me tot die jeugd aangetrokken."Auke Bergsma
30), de Vlaardingse fotograaf haart de laatste weken nog
al wat opzien met zijn meedogenloos harde „punkfoto's".
Ik
Ze zijn ondermeer te vinden voor de ruiten van een plaat
selijk jongerencafé. Zijn foto's worden door de jeugd her
kend. Ze tekenen een mentaliteit van agressief zelfbewust
zijn cn koele, onpersoonlijke sex. Als zodanig passen ze in
de sfeer van de spijkerharde pin-nps op de platenhoezen
van bijvoorbeeld Roxy Music.
Auke Bergsma, nog niet zolang als
fotograaf actief, lijkt zijn draai ge
vonden te hebben. Na een periode
van druk experimenteren is hij
zich toe gaan spitsen op het werk
met modellen. Jongens en meisjes
van de modevakschool, die zelf zo
hun eigen ideeen over ontwerpen
hebben en die inzichten door Be
rgsma exact in beeld zien ge
bracht. Leer is hun geliefde mate
riaal. bepaald geen „warme" stof.
In Bergsma's woonkamer hangt
een serie van in leer geklede mo
dellen die nog maar nauwelijks
iets menselijks hebben. De ogen
verborgen achter blinde zonnebril-
legiazen en de gezichten strak als
van modepoppen.
Autodidact, noemt de amateurfoto
graaf, die toch enige verwantschap
vertoont met de modefotagrafie, zij
het dat 2ijn af druktechniek veel
harder is. zichzelf. Verstandig naar
het lijkt. Hij heeft er zijn eigen stijl
door kunnen behouden en deze
verder ontwikkeld m de richting
die hij nu ingeslagen is. Auke Be-
Auke Bergsma op de kruin ge
keken door een van zijn dubbel
portretten. (foto Ben Blumers)
rgsma, overdag werkzaam bij het
videocentrum van de Rotterdamse
Kunststichting, begon zijn fotogra
fische speurtocht met een onder
zoek naar mensen en objecten. In
dit laatste werk schijnen die twee
onderwerpen te zijn samengeval
len: mensen als objecten.
Wie het werk van Bergsma wat
uitvoeriger wil bekijken kan he
laas nog steeds met in een Vlaar
dingse expositieruimte terecht.
Jammer, mogelijkheden genoeg.
Voorlopig zal de geïnteresseerde
echter naar Rotterdam moeten; 15
maart wordt in de „eksperimeme-
Ie atelier- en ekspositieruimte",
Mathenesserdyk'239a, Rotterdam,
een expositie „Collages Objec
ten" van zwart/wit foto's van
Auke Bergsma geopend.
JHB
foto Auke Bergsma
