■IT
5
i
Jan van der Vaart in Kattenbeker
Wandkleden
'Flardingha' twintig jaar
de accordeon op schoot
m
m
Met stip
!SS|
mm
Iffflj
sÜ
fell
Va |4
Twee
vragen
«lp!!!
•y
I' *i.AAöï
f
iM
a4
it:-
J*
V«&
PL:I
piltJ
£*P^
;fe^
38
Pl4
«siBpitiiiaig
i --.mi
I
L p Pp?;
fe/ jè|£?
lÈpïj
h
Xy:-'
f- r'PS
K'ftm
1
donderdag
13 mjwrt 1380
VD/8C/WW
s?r
?-.V>
.33
&3MI
f-V ':.'s'
Omdat twee agenda's wat
teveel van het goede zou zijn
en omdat u op de pagina 2
van deze krant alles kunt le
zen wat de regio aan cultu
reels te bieden heeft voor
taan geen cultuur agenda
meer, maar deze rubriek:
met stip.
Jules Deelder, de man die
het Rotterdams perfect be
heerst en sinds enige tijd ook
over de beeldbuis rondwaart
(„Neon"), komt naar Vlaar
dingen. Morgenavond in so
ciëteit B'Bwana. In gezel
schap van nog een dichtende
medemens, Bart Chabot. De
twee moderne dichters ont
moeten dan de New Wave
groep Kreehe. Aanvang 22.00
uur.
Hoewel toneelgroep „Het
Masker" voornamelijk ope
reert in Vlaardingen zijn de
leden uit de gehele Rijnmond
afkomstig. Zo kun je nog
eens selecteren. Vrijdag 21
maart treedt het gezelschap
op in de Stadsgehoorzaal.
„Plaza Hotel" heet de kome
die, auteur is Neil Simon en
het stuk wordt gebracht in
een vertaling van Anty Wes
terling. Luc Lutz en echtge*
note Simone Rooskens trok
ken er vorig jaar volle zalen
mee. Kaarten ƒ5,50 op tel.
010 - 349581 (mevrouw Lans-
Ermers) of aan de zaal.
Wellington Tshazibane, de
eerste zwarte Zuidafrikaan
met een ingenieursdiploma,
keert in 1974 vanuit het En
gelse Oxford terug naar zijn
Afrikaanse woonplaats, So-
weto. Dat is het gegeven
waarop Marius Monkau en
T'aul Beudel hun schrijnende
theaterstuk „Terug naar So-
weto" baseerden. De samen
leving die Wellington, in het
stuk Nelson geheten, terug
vindt dwingt hem tot een
keuze. Tshazibane sterft ten
slotte in de gevangenis. De
oorzaak van zijn dood is nog
steeds niet opgehelderd.
Morgenavond in zolderthea
ter De Teerstoof, Nieuw-
straat 12, Schiedam, aanvang
21.00 uur.
„Industriële vormgeving
met de hand gemaakt". Het
lijkt een onmogelijke para
dox, maar Jan van der
Vaart heeft er zijn uitdruk
kingsvorm in gevonden.
Tot 29 maart kan in de kel
der van De Kattenbeker
-aan het Vlaardingse Lies
veld een kleine expositie
van deze internationaal be
kende vormgever bezich
tigd worden. Keramische
Multipels, luidt de titel van
de expositie.
Jan van der Vaart (1931)
exposeerde onder meer in
Groningen, in Rotterdam
(Museum Boymans - Van
Beuningen) en het Stedelijk
Museum Amsterdam.
Zijn werk is voorts in bezit
van het Victoria and Albert
Museum in Londen, het
Museum of Modem Art in
New York en het Frans
Hals Museum te Haarlem.
Hetgeen gerust indrukwek
kend genoemd kan worden.
Van der Vaart beoefent, e-
venals de film en de foto
grafie, een wal zou kunnen
heten „democratische
kunstvorm". Zijn producten
zijn voor een brede bevol
kingsgroep toegankelijk.
Wie de Mona Lisa wu zien
moet naar het Louvre, wie
Jan van der Vaart wil zien
kan gewoon naar de Kat
tenbeker.
Doordat zijn keramieken
gemaakt zijn middels giet
vormen heeft Van der
Vaart een grote reprodu
ceerbaarheid bereikt, die
zulks mogelijk maken. Mul
tipel wil dan ook niet meer
zeggen dan dat er van één
en hetzelfde kunstproduct
een veelheid aan exempla
ren kunnen circuleren.
Jan van der Vaart legt in de
vormgeving de nadruk op
de gebruiksfunctie van zijn
ontwerpen. De optimale be
heersing van het materiaal
is zijn grote streven.
De expositieruimte is geo
pend van dinsdag tot en
met zaterdag van 9.00 tot
18.00 uur; vrijdagavond bo
vendien van 19.00 tot 21.00
uur.
Een van de fraaie kera
mische vormen van Jan
van der Vaart.
oeei
r
W
Een wekelijkse pagina
vol informatie over
kunst en cultuur uit de
regio.
Reacties en berichten
graag vóór dinsdag
12.00 uur, naar het
adres van deze krant,
postbus 110, Vlaardingen
(t.a.v. J.H. Bakker),
tel. 010 - 352066.
Tot 4 april exposeert Evelien Ra-
vensloot in het ontmoetingspunt
van het Vlaardingse Zonnehuis
een collectie wandkleden. Evelien
Ravensloot, die een opleiding aan
de modevakschool volgde, geeft
een mooi voorbeeld van hoe een
hobby tot kunst uit kan groeien.
Als autodidact heeft zij zich door
eigen oefening een grote vaardig
heid weten te verwerven. Ze be
leeft veel plezier aan haar bezighe
den. maar is tevens zo creatief dat
ze dat plezier kan overbrengen op
anderen.
Gp deze expositie toont 2ij een col
lectie wandkleden die haar im
pressie weergeeft van bloemen,
bosgezichten en dergelijke. Veelal
in mooie, warme, maar ook in hel
dere frisse kleuren.
De expositie-ruimte in het Zonne
huis is dagelijks geopend van 10.00
tot 20.00 uur.
„Flardlngha" in nieuw tenue. De heren hebben rode strikken, de dames rode rokken.
o Muziek, muziek. Om te be
ginnen zaterdagmiddag in
het Stedelijk Museum Schie
dam. De internationale faam
genietende Haite van der
Schaaf concerteert op het or
gel. Evert Bos hobo. Het pro
gramma omvat werk van
Nederlandse, Duitse, Poolse
en Zweedse componisten.
Aanvang 15.00 uur. Pop is er
ook: zondagavond in de Qui-
bus Schiedam, 21,30, iets wat
zich „Affection" noemt Za
terdag in Ozobleu Maassluis
bovendien de groep Blaze. In
het OJC Vlaardingen de
woensdag daarop een „music
evening" met o.a. Jaap van
Egmond en Ad Sonneveld
Er wordt slechts zelden op-
gewezen, doch ook oudere
mensen dragen kleding. En
al zou de reclame ons haast
doen geloven dat het alleen
de jeugd is met haar strakke
afgebieste broekjes, dure le-'
ren jekjes of wat de Salty
Dog voorschrijft, oudere
mensen besteden ook graag
zorg aan hun kleding. In het
Hoekse Herman Visserhuis
wordt donderdag 2? maart
een modeshow gegeven voor
en door 60-plussers. Aanvang
10.00 uur.
Hedenavond tenslotte ver
gadert de Vlaardingse cultu
rele raad. Het wordt een
beetje bijzondere vergade
ring. Wethouder Arij Maar-
leveld heeft een verhaal op
gesteld over wat volgens
hem onder „cultuur" moet
worden verstaan en waarop
een toekomstig beleid zich
zou moeten richten. „Als
men politiek definieert als
het doelbewust ordenen van
de samenleving en cultuur
als levensstijl van een sa
menleving, dan is het duide
lijk dat er een rechtstreekse
relatie is tussen politiek en
cultuur," is een van zijn uit
gangspunten. Er zal gediscus
sieerd worden aan de hand
van een aantal stellingen en
vragen. Het leuke van de
vergaderingen van de cultu
rele raad is dat de publieke
tribune mee mag doen. Stad
huis, aanvang 20,00 uur.
„Een piano is leuk, hoor Je speelt er eens
wat op als er iemand op visite is, maar dan
heb je het weer gehad. Een accordeon, daar
kun je tenminste mee op stap.
Met een accordeon kun je naar buiten tre
den." verklaart eén
van de leden van
het dit jaar jubile
rende „Flardingha"
haar liefde tot het
wonderlijke buik
orgel.
En zo denken er
meer over, eenen
twintig accordeonis
ten in het totaal, de
andere twee Vlaar
dingse verenigingen
Van Dijk en Van
Wezel niet mee ge
teld.
Terwijl menig zang
vereniging vergrijst
en met een natuur
lijke dood wordt be
dreigt mag „Flar
dingha" zich ver
heugen in de greti
ge belangstelling
van jeugdige musi
ci. Met een gemid
delde leeftijd van
dertig, het jongste
lid net volwassen,
het oudste tegen de
pensioengerechtig
de leeftijd, hoeft de
vereniging zich voorlopig geen zorgen te ma
ken over uitsterving van het ras. „Flardingha"
blijkt het vanaf de oprichting nooit echt
moeilijk te hebben gehad.
De accordeonvereniging" werd in november
i960 opgericht door Harry van Wezel. Vijf
tien accord eon nis ten schaarden zich toen on
der zijn leiding. Dertien jaar later verdween
Harry van Wezel, nam een paar muzikanten
mee en begon een eigen orkestje. Moeilijkhe
den gehad? Het schijnt in ieder geval niet
ernstig geweest te zijn. Van Wezels opvolger.
Cor van der Lugt, wist het stuurloze clubje al
spoedig tot ongekende bloei te brengen. Ze
sentwintig musici, waarvan drie gitaristen,
één pianiste en een drummer, een dirigent en
een voorzitter. En nieuwe aanmeldingen ko
men nog steeds binnen. Zorgen behoeft de
vereniging zich voorlopig niet te maken.
Hoe het komt dat de vereniging zo'n aantrek
kingskracht op jong en oud heeft? Het blijkt
'm voor een groot deel te zitten in de geva
rieerde aanpak van Cor van der Lugt Een
kleurig programma. Van meezingers en „In
the Mood" tot „leichte Kavallerie van Franz
von Suppé. Maar nooit dezelfde dingen.
Steeds weer iets nieuws. „En," vertelt orkest-
lid Joke Hannewijk, „het wordt ook steeds
een beetje zwaarder qua techniek. Je hebt het
gevoel dat je wat leert. Dat is echt belang
rijk." Diezelfde Joke heeft trouwens nog
meer te vertellen waaruit het succes van
„Flardingha" misschien zou kunnen blijken.
Noem het een zorgvuldig bewaard amateu-
renthousiasme. „Nee, aan concoursen doen
wij niet mee. Waarom niet? Omdat dat teveel
de beroepskant wordt. Voor concoursen moet
je oefenen. Je leeft er naar toe, je energie
gaat er aan op. Wij willen per se niet wedij
veren, het moet wel gezellig blijven, gewoon
enthousiaste amateurs. Concoursen, nee, je
hebt geen tijd meer voor andere dingen."
Wat die andere dingen dan zijn? Veel optre
den voor bejaardentehuizen, maar ook dien
stencentra - waar een gemêleerde wijkbevol-
king komt kijken - soms de begeleiding van
een koor, zoals indertijd een Duits mannen
koor of het Holykoor, en natuurlijk Konin
ginnedag.
Zaterdagavond 15 maart staan de eenentwin
tig accordeonisten op de planken van de
Stadsgehoorzaal, niet in de open lucht welis
waar, maar wel met een rijk programma: Ma-
lando, Franz von Suppé, Franz Léhar, Glen
Miller, van luchtig meedein werk, via gecom
pliceerde volksmuziek als de Tsjechische
Czardas naar ook „serieuzere" muziek. Mede
werking wordt deze keer verleend door de
volksdansgroep „Nipah" en het majorette
korps „Liberté". Aanvang 20.00 uur.
o Drie ontwerpen voor de
muurschildering aan de
Vlaardingse Korte Hoogstraat.
Van boven naar beneden;
Leen Droppert: „De val van
Icarus", Hans Rikken met
een abstract ontwerp en
tenslotte de guitige
'vliegtuigjes van Peter Dumas.
Welk ontwerp het uiteindelijk
worden zal?
Daar Is een commissie voor.
COMMENTAAR
Poözle in de Artoteek.
dat moet natuurlijk toe
gejuicht worden; op
zich is het een prima
streven de galerieruim
te voor meer dan beel
dende kunst alleen te
gebruiken. De zogehe
ten poëziemanifestatie
van afgelopen vrijdag
riep echter alleen maar
vraagtekens op. Hier
komen er twee.
Wie In zijn beleid een
scheiding aanbrengt
tussen exposities van
professionele kunste
naars en tentoonstellin
gen van amateurs,
daarbij de galerie Arto
teek voor eerstge
noemde groep reser
veert en het Hollandla-
gebouw voor de laat-
sten, kan het zich ei
genlijk niet permitteren
nu een aantal zeefdruk
ken in de Artoteek op
te hangen waarvan ze
ker twee makers niet
tot de .broodkunste-
naars' behoren.
Bovendien kunnen er,
los van dit strikt forme
le criterium, dat toch
zeker bedoeld is om
één rechtvaardi
ge lijn te kunnen
trekken, ook kwalitatie
ve vragen over de ma
nifestatie gesteld wor
den. Met name: is er
een selectie geweest?
En: hoe denkt de cultu
rele raad in de toe
komst het literaire le
ven in Vlaardingen aan
zijn trekken te laten ko
men? Als het bij dit
soort talentloze ego
trippen blijft zal het pu
bliek niet makkelijk
meer komen.
Smaken verschillen na
tuurlijk, dus daar valt
over te twisten. Een
taak, bij uitstek wegge
legd voor de culturele
raad. Maar de discus
sie dan wel van te vo
ren en niet achter de
feiten aanhollend. Het
kan de culturele raad
misschien ook nauwe
lijks kwalijk genomen
worden dat die scherp
te in beleid er nog niet
is; om kwaliteit te kun
nen selecteren zijn cri
teria nodig, objectieve
ais het even kan, maar
in elk geval iets publie
kelijks, waarmee je het
eens kan zijn of niet.
Zo'n houvast blijkt er
gewoon nog niet te zijn.
Ronduit verkeerd ech
ter is het feit dat er nu
in de Artoteek zeef
drukken hangen, die
daar niet gekomen zou
den zijn als het enige
harde principe waaro
ver tot nu toe wél be
schikt kan worden
de exposerende kun
stenaars moeten In elk
geval „om den brode"
hun kunst bedrijven
consequent was door
gevoerd. Wie weet dal
in het verleden ama
teurkunstenaars in de
Artoteek zijn geweigerd
2aJ begrijpen dat dit
soort gebeurtenissen
bij bepaalde amateur-
kunstenaars kwaad
bloed kan zetten.
?V. "'fx*
faHsraMSg
'fat
i
V-, ,y i.) -l'tZSii t
izt&l
ïy<
f-;: V3 tv'^3
iXtVSVi
;1 m
TS
f-p-5
