LENTE
De NJN
organiseert alles zelf
Ik zie liever een mooi wijf
mmmmrnm
üi
Meer
belang
stelling
voor
vakantie
Nederland
Een boterham met engelenkots,
hupsen of „excursieën"
Bescherming
Werken in de j
voorjaarszon
De stratenmakers: Jansen en Ten Voorne
9
9
vrijdag S
4^ 28 maart 1980
VD/SC/WW
De Visbank
aan de West
havenplaats In
Vlaardingen.
De historische
behuizing van
de VVV
Vlaardingse VVV is klaar
voor de zomer
Nog voordat het gezelschap te
bestemder plaatse arriveert is
het al raak. Even voor Kethel
komen de excursisten tot
stilstand. Fietsen tegen de nog
kale wilgenboompjes. In de
berm van het asfalt ligt een
dode woerd, zo stijf als een
loden pijp. „Mag ik de vleugel
hebben?" vraagt een fanatieke
natuurliefhebber. Maar de
eerlijke vinder schudt het
hoofd. Met de ongelukkige
eend in zijn handen laat hij
weten dat er niets mee te
beginnen valt. Veel te stijf
We fietsen verder. Iemand vertelt
hoe hij eens een doodgevroren vogel
thuis op de kachel legde om zo de
begeerde vleugel te bemachtigen.
Of dat dan niet gaat stinken? „Nee
hoor, gaat prima. Hij is eigenlijk nog
helemaal vers, hè?" De Nederlandse-
Jeugdbond voor Natuurstudie
(NJN), afdeling Schie/Vla, zoals dat
in het jargon heet, trekt er elke zon
dag opuit. Zolang de afdeling be
staat. Al zevenenveertig jaar. Deze
keer voert de tocht naar ae Oostab-
sepolder, een vies stuk opgespoten
land, even achter Kethel, maar be
volkt door een verrassende hoeveel
heid vogels.
De NJN heeft het als landelijke ver
eniging al tientallen jaren volgehou
den. Van oudsher heeft de bond be-
staan uit jonge „enthousiastelingen"
met nogal aparte opvattingen, die
verder reikten dan bloem en plant
alleen, misschien zelfs met een
apart subcultuurtje, vergelijkbaar
met dat van de Arbeiders Jeugd
Centrale. Wie in een zomerkamp
van de NJN een boterham met
Heinz sandwïchspread tot zich
neemt, heet „engelenkots" op zijn
brood te hebben. Stroop heet „wa
gensmeer", volkdansen „hupsen",
en wie de gedenkwaardige leeftijd i
van drieëntwintig heeft bereikt
wordt officieel tot „ouwe sok" ver
klaard, waarna het lid van de le
denlijst behoort te worden geschrapt
om plaats te maken voor vers bloed.
Ondertussen zijn wij aangekomen
waar we wezen moeten. Het land
weggetje loopt dood in een ontzag
wekkende vuilstortplaats. De fiet
sen gaan tegen een dijkhellinkje en
de groep, die in leeftijd variëert van
twaalf tot twintig, beklimt het talud
van de dijk waarachter de Oostabse
'polder zich uitstrekt. Een grauwgrij-
door
Jan Hendrik
Bakker,
De NJN, af
deling Schie-
/Vla; elke week
minstens één
excursie.
ze blubberkorst strekt zich uit naar
een nevelige horizon. Het is koud,
maar niemand lijkt er zich iets van
aan te trekken. Bijna onmiddellijk
worden de kijkers uit de foedralen
gehaald en in aanslag gehouden.
Waar een leek nooit achter zou zijn
gekomen wordt door de groep ogen
blikkelijk gesignaleerd: „Jongens,
het sterft van de bergeenden." En
inderdaad, verweg in het grijs zitten
een paar stippen. Er wordt geteld en
driftig notitie gemaakt in aanteken
boekjes.
„De NJN is eigenlijk een heel apar
te mentaliteit als je het vergelijkt
met andere jeugdvereniging, ver
telt Jurrien Mor ree, student geolo
gie en enthousiast NJN-er, later.
„Dat zit 'm er vooral in dat wij alles
zelf organiseren. In .tegenstelling tot
de padvinderij. Daar moeten ze
doen wat de ouderen zeggen. Ja, er
.is, nou ja, geen vete, maar wel een
soort minachting voor de padjatters.
Die uniformpjes staan ons bijvoor
beeld niet zo aan." En: „De mentali
teit bij ons is over het algemeen niet
zo slap als bij andere jeugdvereni
gingen. Of het nou stormt of regent
of vriest, excursieën doen wel altijd
wel. En meestal op de fiets." Een
langzaam uitstervende mentaliteit,
waarschijnlijk. Welke jongeling is er
nog voor dit idealisme te porren?
Niet toevallig heet de grootste con
current van de jeugdbond „disco".
„Dood aan de disco!" klinkt het tij
dens de excursie terloops, maar de
teevee daar in de verte eist meer
aandacht op dan voornoemd maat
schappelijk verschijnsel. Teevee?
Het is de afkorting voor torenvalk,
blijkt even later. De roofvogel staat
sidderend in de lucht boven de pol
der. Hij bidt. Maar een prooi biedt
zich niet zo gauw aan. Tenslotte
zeilt de valk op de straffe oosten
wind weg. Die zondagochtend zul
len we er nog enkele zien. Drie in
het totaal. Behalve de torenvalk
schijnen ook de buizerd en blauwe
kiekendief nog al eens gesignaleerd
te worden. Wie wist dat zo'n stukje
gore haven blubber zoveel roofvo
gels aan kon trekken? Voor wie al
leen de mussen uit zijn straat her
kent is het spectaculair, de NJN-ers
vinden het heel gewoon. Zij maken
zich vooral zorgen over de vraag
wanneer de polder bebouwd gaat
worden
Natuurbescherming, het is ook een
tak waarmee de NJN zich bezig
houdt, dus niet alleen natuurstucf/e.
De club heeft banden met milieude
fensie en andere natuurbescher
mingsorganisaties. Deze zomer bij
voorbeeld zal de NJN vanuit Rot
terdam, in samenwerking met de
Deense en Duitse jeugdbonden voor
natuurstudie, een demonstratieve
bootactie starten ter ondersteuning
van de strijd tol het behoud van de
waddenzee. Het vloeit allemaal
voort uit de al eerder vermelde
„aparte mentaliteit"; een mentaliteit
waarin blijkbaar ook echte liberalen
als Henk Vonhoff zich konden vin
den. Ook hij is ooit NJN-er geweest;
evenals de radicale dienstweige
raars van On kruit.
De NJN, een verdwijnende club?
Waarschijnlijk zal de bond in de
moeilijke jaren tachtig nog verder
uitgedund worden, dat wel, maar
verdwijnen, nee. De eigen ruimte
achter de Schiedamse boerderij
Land vreugd zal voorlopig nog wel
even blijven bestaan. Tenzij er niets
meer te studeren overblijft voor de
jeugdbond voor natuurstudie.
Maar hoe het ook zij, op zondagoch
tend 16 maart 1980 wordt in de
Oostabse polder door de NJN-ers de
eerste kluut van dit jaar gesigna
leerd; een hoopvol teken: het wordt
lente.
Eigenlijk is het zo gek nog niet
om in een voormalige visafslag
een VVV-kantoor te vestigen.
In het vroegere Vlaardingen
stond de visafslag
vanzelfsprekend centraal. Een
groot deel van de
beroepsbevolking verdiende
bet dagelijks brood in de
visserij en je zou kunnen
zeggen dat juist ïn die visafslag
de vangst omgezet werd in
klinkende munt, waar dan
weer het brood van gekocht
kon worden. Laten we in het
midden of de VVV ook zo'n
centrale rol vervult in
Vlaardingen, één ding staat
vast: als dienstverlenende
instelling voor Vlaardingers en
toevallig passerende toeristen
kan de Visbank ruim uit de
voeten.
Joke van Leeuwen, Kartanne de
Graaf, Karin de Ruiter en Loes van
IJperen zijn de „viswijven" die hun,
waar op een eigentijdse manier aan
prijzen. Zij weten blindelings de
weg in de enorme hoeveelheid fol
ders en boekjes, die bij het plaatse
lijke VV V-kantoor zijn te krijgen.
Zij bespreken plaatsen voor prak
tisch alle culturele evenementen in
het land. Met hen hadden we een
gesprek over de mogelijkheden die
de VVV de Vlaardingers en eventu
ele toeristen deze lente en zomer
kan bieden
De eerste functie van een plaatselijk
VVV-kantoor is natuurlijk het ver
strekken van informatie over de
plaats zelf. Vlaardingen is wat dat
betreft karig bedeeld. Er zijn wel
dagjesmensen die naar Vlaardingen
komen, maar over het algemeen be
perkt zich dat tot de bekende zaken
als het visserijmuseum en het
streekmuseum Jan Anderson. Maar
ook de stadswandeling vindt gretig
aftrek. „Zelfs voor inwoners van
Vlaardingen is het aan te raden die
wandeling eens te maken. Je staat
er versteld van wat er in je eigen
stad allemaal te koop is", voegt eén
van de informatrices daaraan toe.
Het vakantie vieren in eigen land is
duidelijk in de lift De dames vertel
len dat er dit jaar aanmerkelijk
meer vakantiegidsen over vakantie
in Nederland verkocht zijn dan in
voorgaande jaren. Voor bedragen
tussen de twee en de vier gulden
zijn bij het VVV-kantoor uitsteken
de gidsen te verkrijgen die uitge
breide informatie bevatten over
praktisch alle Nederlandse provin
cies en de Waddeneilanden. Naast
het verkrijgen van allerlei informa
tie over Nederland is het ook moge
lijk om arrangementen te bespre
ken. Ondersteund door een TV-ac
tie is er een boekje uitgegeven,
„Lekker weg in eigen land", waarin
al deze arrangementen uitgebreid
beschreven worden. In de Visbank
is dat boekje te krijgen en is het ook
mogelijk om dergelijke arrange
menten te bespreken
Sinds kort zijn er ook buskaarten te
krijgen bij het VVV-kantoor. De
meeste RÉT-verkooppunten in de
Vlaardingse binnenstad waren weg
gevallen en het VVV heeft daarom
de kans aangegrepen om ze te gaan
verkopen. Men noopt dat de ver
koop van deze kaarten met zich
mee zal brengen dat er meer „loop"
komt in en naar de Visbank.
Een ander plannetje is het gaan ver
kopen van de landelijk bekende
VV V-geschenkenbon, Veel grote
VVV's doen mee aan dit initiatief
en het is de bedoeling dat ook
Vlaardingen gaat volgen. De Stich
ting Landelijke VVV-geschenken-
bon heeft in een aantal plaatsen in
Nederland in samenwerking met de
middenstand van die plaatsen ge
schenkenbonnen uitgegeven, in
waarde variërend van tien tot hon
derd gulden. Die bonnen kunnen
besteed worden in de bij de actie
aangesloten winkels of restaurants.
Vlaardingen gaat voorlopig een half
jaar proberen of de VVV-geschen-
kenbon aanslaat. In eerste instantie
door Jan
Geert
Majoor
Twee vaste
krachten en
twee part-time
krachten staan
dagelijks klaar
om in de Vis
bank de Vlaar
dingers en/of
de toeristen te
voorzien van
bruikbare in
formatie over
van alles en
nog wat
is het alleen mogelijk om geschêh-
kenbonnen te kopen die ingewisseld
kunnen worden bij winkeliers in
Schiedam en Rotterdam. Later slui
ten er zich bij dit initiatief mis
schien ook Vlaardingse zaken aan
Voor het komende zomerseizoen
zijn er weer allerlei activiteiten ge
pland. Zo wordt er op 12 april een
open dag in de glastuinbouw gehou
den. De veiling van Weslerlee is
dan de gehele dag geopend. Tussen
negen en één uur is het die dag mo
gelijk om bij het VVV-kantoor in de
Visbank een fietsroute te halen. Die
fietsroute leidt langs allerlei fraaie
plekjes naar de twee kassen die in
de buurt van Westerlee tot drie uur
*s middags zijn opengesteld. Er
wordt ook een vragenlijstje meege
geven waarin een paar vragen over
de glastuinbouw staan vermeld. In
de veiling van Westerlee bestaat die
middag tot vijf uur de gelegenheid
om zelf spullen te kopen. Het is ook
mogelijk met de auto naar de vei
ling te gaan. Men gaat dan per schip
naar de opengestelde kas en weer
terug naar de veiling. Alle activitei
ten die dag zijn helemaal gratis.
Op 10 mei is er de Landelijke Fiets
dag en de Nationale Molendag. Ook
vanuit het Vlaardingse VVV kan er
weer gestart worden voor een fiets
tocht.
De traditionele Binnenstadsdag valt
dit jaar waarschijnlijk op 7 juni. Het
thema voor dit jaar wordt „bevrij-
dingsmuziek", als men het tenmin
ste allemaal rond kan krijgen.
Vlaardingen krijgt dan bezoek van
allerlei buitenlandse muziekgezel
schappen die in het kader van de
35ste herdenking van de bevrijding
in die tijd in Nederland vertoeven
Mochten de2e plannen niet verwe
zenlijkt kunnen worden dan wordt
er een amateuristische kunstmarkt
gehouden.
De drukte in het gezellige Vlaar
dingse VVV-kantoor variëert. Op
stille dagen zijn er ongeveer twintig
bezoekers, op drukke dagen kan dat
wel oplopen tot zeventig. Verder
spreekt het natuurlijk voor zich dat
iemand die een plattegrond van
Vlaardingen wil hebben sneller ge
holpen is dan iemand die informatie
wil hebben over een arrangement
in Nederland of iemand die een
boeking wil doen.
Het is ook mogelijk in het VVV-
kantoor de Vlaardingse gemeente
raadsstukken in te zien. Voor dat
doel is een rustig plekje vrijgemaakt
in de Visbank. Verder kunnen
mensen die geen lid zijn van de
ANWB, maar toch graag de kaarten
of boekjes van deze organisatie wil
len hebben, die in het VVV-kantoor
kopen. Niet bij iedereen bekend is
de mogelijkheid om bij het VVV
theaterreserveringen te doen voor
voorstellingen door heel Nederland.
Vanaf 3 mei gaat het VVV-kantoor
ook weer op zaterdag van 10.00 uur
tot 14.00 uur open. Op het ogenblik
is de Visbank van maandag tot en
met vrijdag geopend van half negen
tot half zes (telefoon: SLOB.bB)
„Je kunt niet zeggen dat wij in
de lente meer opschieten dan
anders. Tuurlijk, je zit in de
winter wel veel in de keet en.
dan vooral als het gaat vriezen,
maar een straat openbreken of
dichtgooien; dat kost gewoon
een constante tijd. Je onder
breekt het werk voortdurend,
want je kunt tenslotte niet stu
die an gebukt staan, dat kost je
je rug. Dus je staat af en toe
rechtop en je kijkt naar de om
geving. Nou, en dan is de lente
wel wat Leuker. Niet om de na-
door Kor Kegel
tuur, want daar zien wij weinig
van. Ja, goed, hier en daar een
boom, ja, nou en? Maar de
vrouwtjes, hè, die zien er in het
voorjaar luchtiger uit, en ik
mag wel zeggen, ik zie liever
een mooi wijf dan een pak
sneeuw."
Stratenmakers J. ten Voorne en
Leen Jansen richten zich even
op uit een kui! in de Buitenha
venweg in Schiedam. Vlakbij
het Nieuwsticht zijn zij met de
riolering bezig. „Het weer
maakt ons niet zoveel uit, want
met de vorst zitten wij toch bin
nen, dus dat geeft niet Hele slo
ten koffie drink je dan, en daar
blijf je warm van In de lente
heb je dat niet nodig. Dan lust
ik wel een pilsie
Stratenmakers Jansen en Ten Voorne op da Buitenhavenweg In Schiedam: „Dan lust Ik wel een pilsie."
