LENTE
'Vreugde
die
mensen
aan bloemen beleven is onbetaalbaar'
Opper-
iuinman
Davidse:
Gebruikte bomen voor Woudhoek
'Je ziet gewoon het werk
onder je handen opbloeien'
m
Verwilderen
Burgers
inschakelen
S31SJI
Vragen
De plantsoenendienst:
Van den Bos en De Jong
vrijdag 6B
>C 28 maart 19B0 JJfl
VD/SCAVT nyp
Bloemen duur? Ja, natuurlijk
zijn bloemen duur. Maar de
vreugde die mensen aan
bloemen beleven is
onbetaalbaar. En, het klinkt
misschien wat vreemd; ik ben
ervan overtuigd dat die
onkosten economisch rendabel
zijn. Voorbeeld: iemand rijdt
's morgens duf in zijn auto
naar zijn werk. Onderweg ziet
hij de plantsoenen vol met
bloemen. Dat werkt
inspirerend; de dufheid
verdwijnt, de zin om te
werken krijgt de overhand. Er-
gaan per week duizenden
mensen door Het Hof, mensen
die genieten van de natuur
daar. Wat is dan duur?"
De Vlaardingse oppertuinman, G. J-
Davidse, hoofd van de plantsoe
nendienst, praat rustig over zijn.
werk. Geen overdreven enthousias
me, wel een grote betrokkenheid.
Hij resideert in een gebouwtje op de
gemeentekwekerij aan de Hofsingel.
Uitzicht op Het Hof en diezelfde
kwekerij. Alleen de kaarten van
Vlaardingen en de Broekpolder ver
raden dat we ons midden in Vlaar
dingen bevinden. We praten over
de plantsoenendienst, over de stads-
kwekerij en over de bloemen in de
plantsoenen, die voor een belangrijk
deel dat lente-gevoel veroorzaken
btj ons stedelingen.
„De filosofie achter het beplanten
van plantsoenen is in de loop der ja
ren duidelijk veranderd. Op het
ogenblik planten we voornamelijk
bollen in die verwilderen en dus in
de grond kunnen blijven. Zij ver
meerderen zich ter plaatse en op die
manier zijn er in de lente op die
plaatsen elk jaar meer te zien. In
1973, tijdens het 750-jarig bestaan
van Vlaardingen, hebben we
250.000 bollen uitgeplant. Daar heb
ben we nog steeds plezier van. Als
ze uitgebloeid zijn laten we ze ge
woon staan. En op een gegeven
ogenblik wordt het bovengrondse
deel gehooid. De bollen blijven in
de grond en de volgende lente komt
het merendeel gewoon weer om
hoog."
Dit verwilderingsproces is door de
hele stad terug te vinden. Successie
velijk worden er allerlei parkjes in
de stad voontien van verwilderings-
plekken. De ene keer lukt het beter
dan de andere keer. maar het beleid
is duidelijk op deze filosofie geba
seerd.
In de stadskwekerij aan de Hofsin
gel wordt hard gewerkt aan het op-
fokken van het zomergoed. Gerani
ums, petunia's, leeuwenbekken en
nog veel andere soorten worden
zorgvuldig klaargemaakt voor hun
versierende taak in de zomer. Je
v vraagt je af of het niet veel goedko
per is om deze planten van gewone
kwekers te betrekken. Plantsoenen-
chef Davidse blijkt het daar niet
mee eens te zijn, „Ik ben van me-
ning dat het zinvol is om dat op de
gemeentekwekerij te blijven doen.
Uitbesteden is misschien wel goed
koper, maar er staan zo ongelooflijk
veel voordelen tegenover. Het be-
Iangrijkste is eigenlijk dat je de
mensen hier op de hoogte houdt van
de kweek method en en ze aan het
'r werk kan houden. Daamaasï; brengt
v het in eigen hand houden van de
kweek de mogelijkheid met zich
mee om een grotere diversiteit te
kweken. En dan vergeet ik nog
■maar de functie die de kwekerij
- heeft in het natuuronderwijs in
Vlaardingen. Wij hebben hier bij-
- voorbeeld champignons en bijzonde
re graszaden gekweekt ten behoeve
van de natuureducatie. Dat zou na-
tuurlijk onmogelijk zijn als je geen
o stadskwekerij had. Maar je moet de
kweekactiviteiten ook niet over-
schatten. We kweken hier 80.000
stuks zomergoed. De plekken waar
de planten komen te staan worden
n zeer zorgvuldig uitgezocht. Het is
onmogelijk om ze overal neer te zet-
„.ten; dal zou namelijk veel te duur
worden. Verder kweken we onge-
veer 15.000 viooltjes voor de over-
„.gangstijd van de bollen naar het ge
noemde zomergoed. Rond pasen i
door Jan
Geert Majoor.
worden ze uitgezet, maar eigenlijk
staan ze veel te kort. In Vlaardin
gen staan zomers driehonderd
bloembakken, vergeet dat niet. In
de winter blijven er tachtig staan,
die natuurlijk ook gevuld moeten
worden. Al met al een zeer kostbare
onderneming. Neem alleen maar
het onderhoud. Dat is enorm ar
beidsintensief. Boombakken zijn
wat dat betreft natuurlijk wel goed
koper, maar die zetten we alleen
maar neer als het echt niet anders
kan in verband eventueel aanwezi
ge kabels."
Van gemeentewege heeft men ge
tracht burgers in te schakelen bij
het verzorgen van de verschillende
bakken in c^e stad. Maar lang niet
overal verloopt dat succesvol. Het is
namelijk onmogelijk om de mensen
te verplichten dc bak voor hun huis
regelmatig water te geven en te ont
doen van onkruid en dergelijke.
Davidse: „We hebben natuurlijk de
actie 'Vlaardingen zet een boom op'.
De Vlaardingse burgerij kan zeggen
op welke plek in de stad ze een
boom willen hebben en wij zoeken
dan uit of dat mogelijk is. Soms valt
dat namelijk helemaal niet mee. Je
hebt er geen idee van op welke
vreemde plekken de mensen die
boom soms willen hebben. Op 26
maart hebben we weer de nationale
boomplantdag. Twintig bomen gaan
er geplant worden op de Callen-
burgstraat. Ja, je kan toch wel stel
len dat er wat dat betreft meer mo
gelijk is dan we vroeger dachten."
De verhalen die de ronde doen over
de gigantische vernielingen die aan
gericht worden in de stedelijke
plantsoenen zijn volgens Davidse
sterk overdreven. „Het valt wel
mee. Belangrijker is het afvalpro
bleem. We moeten de mensen er be
wust van gaan maken wat afval ei
genlijk is. In de lessen natuureduca
tie zijn we daar ook wel mee bezig,
maar eigenlijk zou dat groter aange
pakt moeten worden."
Het Hof/Oranjepark heeft als hèt
stadspark van Vlaardingen natuur
lijk de bijzondere aandacht van de
plantsoenendienst. Al een paar jaar
is men bezig om de zogenaamde uit
geleefde stukken van het park te
renoveren. Daarbij wordt uitgegaan
van de oude sfeer van het park. De
laatste jaren was de bomenstand in
het park zeer sterk achteruit ge
gaan. Die achteruitgang werd voor
namelijk veroorzaakt door de hoge
waterstand m de bodem. Voor de
leeftijd van de in het park aanwezi
ge bomen was die waterstand veel
te hoog. Door de plantsoenendienst
is er nu een pompsysteem aage-
bracht met als resultaat dat de
groeicurve van de bomen zich dui
delijk ten gunste heeft gekeerd.
Ook in het kader van de renovatie
van het park valt het in ere herstel
len van het voormalige rotstuintje
in het Oranjepark tegen de Schie-
damsedijk aan. Vroeger trok dat
rolstumtje waar ook een bankje in
stond zeer veel mensen. De tuinman
heeft die oude plek met dat bankje
nu door middel van een paadje met
houtsnippers weer ontsloten. Daar
naast is er weer wat beplanting aan
gebracht
Vaak bereiken de heer Davidse vra
gen van burgers over het werk van
de plantsoenendienst. Het gebeurt
nogal eens dat de mensen zich bij
voorbeeld afvragen waarom er
's winters zo fors gesnoeid wordt in
de gemeentelijke plantsoenen. Da
vidse: „De mensen zien dan ineens
dat er vrachten takken gesnoeid
worden en begrijpen daar de zin
met van. Wij doen dat juist om
planten of struiken de ruimte te ge
ven. Vaak zie je er 's zomers hele
maal niets meer van. Centraal hier
bij staat het feit dat in de stedelijke
gebieden struiken en boompjes vaak
dicht bij elkaar sLaan. Je kunt zulke
plukken natuurlijk niet zomaar la
ten groeien. Wij streven naar een
paar keurige parken, met mooie
grasvelden en rechte kaptjes en
daarnaast dan verspreid over de
stad een aantal parken met wat wij
noemen 'grof groen'. Zo gemiddeld
levert dat dan voor elk wat wils op.
Je houdt natuurlijk altijd de brie
venschrijvers die meer of minder
gecultiveerd groen willen hebben."
-Ooit vergeleek onze krant de
"-plannenmakerij voor de
w nieuwbouw in Woudhoek-
"Noord in Schiedam met de
J stadsuitbreiding aan de
c overkant van Midden
's» Delfland, in de Zuiddelftse
^wijk Tanthof
In Tanthof
„waren de bomen al geplant,
terwijl in Woudhoek de straten
--"al geplaveid lagen nog voor de
'•"■woningbouw zelf was
^begonnen.
De ideologie achter de nieuwbouw
leek daardoor wat anders en Delft
wekte de indruk zich iets meer op
het toekomstige leefmilieu te heb
ben afgestemd. Schiedam heeft nu
ook bomen geplant, om de eerste
bewoners van de nieuwbouwwijk
toch alvast een béétje groen te bie
den. Tenslotte is een boomloze wijk
met bepaald een genoegen: de be
woners zitten ofwel jarenlang in
een doodse wijk of kijken een tijd
lang tegen miezerige boompjes en
kale struikjes aan. Nu de nieuw
bouw een eind gevorderd is, heeft
Woudhoek-Noord echter wat grote
bomen cadeau gekregen. Het gaat
door
Kor Kegel
om vijftien grote populieren, elk
tien jaar oud, waarop Schiedam be
slag heeft weten te leggen. De popu
lieren stonden'eerst bij Ypenburg in
Rijswijk, maar moesten daar wyken
voor de aanleg van een verkeers
plein.
Alle rijksdiensten hebben meege
werkt aan een snelle verhuizing
van de populieren, waarvan er nog
zes voor het Hof van Spaland zijn
bestemd. In Woudhoek is ook ge
dacht aan jonger groen, dat wordt
aangebracht tegelijk met de aanleg
van tuinen en openbare groenstro
ken. Dat werk wordt deze maand
nog voltooid.
Sjaak van den Bos noemt zich
zelf onder de mensen, die altijd
buiten werken, een bofkont.
„Wn bij de plantsoenendienst
werken eigenlijk het hele jaar
door wel met plezier," zegt hij.
„want je ziet gewoon het werk
onder je handen opbloeien. Je
bent een heel seizoen met bo
men en planten bezig geweest
en in de lente zie je ze groeien;
geweldig gezicht, hoor, dan voel
je je voldaan, dan groei je zelf
ook. Iïet is altijd fijn, als je het
2akie weer ziet opbloeien.
„Maar het is met zo, dat wij in
door Kor Kegel
do lente daarom minder te doen
hebben." Van den Bos, woon
achtig in Vlaardingen, wijst
naar zijn collega Aad de Jong
van de Schiedamse plantsoe
nendienst, achteraan de Fok
kerstraat. De Jong staat een
boompje uit te graven. „Het
hele jaar door is voor ons erg
druk," zegt Sjaak van den Bos.
„In de winter zijn wij aan het
snoeien en is er ook ander on
derhoud. en in déze tijd van het
jaar zijn wn in de weer niet het
opnieuw planten, loshalen van
jonge boompjes om ze ergens
anders neer te zetten, met
zaaien en nog veel meer. Ja,
jvs wel fijn werk."
Aad de Jong en Sjaak van den Bos op da Schiedamse stadskweke-
nj: „Het is altijd fijn, als je het zakie weer ziet opbloeien."
