UIT
Apocalyptische expositie
in Maassluis museum
Fotograaf Piet Rook:
een zwervende machine
Mé'
Henk
van Ulsen
speelt
Reve
Die Csardasfürstin
in Stadsgehoorzaal
Met stip
Dichtersproeven
WEES ZUINIG MET BENZINE, MAAK MUZIEK
HOUTMAN
QUISPEL anno 1865 NV
NV HET SPINET
donderdag
3 april 1380
VD/SC/WW
Een wekelijkse pagina
vol informatie over
kunst en cultuur uit de
regio. Reacties en be
richten graag vóór
dinsdag 12.00 uur. naar
het adres van deze
krant, postbus 110,
VIaardingen (t.a.v. J.H.
Bakker), tel. 010 -
352066.
Een avondvullend program
ma dat gehee! bestaat uit
collages van het oeuvre van
Gerard Rev-», getiteld „Van
het één komt het ander". Een
soloprogramma waarmee de
acteur Henk van UJsen zater
dagavond in het Schiedamse
zoldertheater De Teerstoof
op zal treden. Aanvang 21.00
uur. Waar u zijn moet: Nieuwr
straat 12, Schiedam.
In de Vlaardingse Harmonie vindt
dinsdagavond, aanvang 20.00 uur,
de voorronde plaats van de lande
lijke talentenjacht voor amateur-
dichters. Vijfentwintig dichters uit
het waterweggebied zullen dan uit
eigen werk voorlezen. Een jury,
bestaande uit enige letterlievende
dames, waaronder de schrijfster
mevrouw Vos-Dahmen von Buch-
holz, en heren, zal beslissen welke
producten de mooiste zijn. De win
naars maken een kans uitgezon
den te worden naar het regionale
concours, dat op zijn beurt weer
deelnemers voor de landelijke ma
nifestatie zal leveren. Een en an
der wordt georganiseerd in het ka
der van de boekenweek. Het dieh-
tersfestival, dat naar de welluiden
de naam „Dichtersproeven" luis
tert, zal onderbroken worden door
optredens van het cabaretgezel
schap „Een koud kunstje" en de
dichters Joop Vos en Simon Busc-
hmann.
Voor de operetteliefhebbers een kans. Vrijdag
11 en zaterdag 12 april in de Vlaardingse stads
gehoorzaal een uitvoering van Emmerich Kal-
mans „Die Csardasfürstin". Goed voor een uit
verkochte zaal waarschijnlijk. Dus snel er bij
zijn Is geboden. De operette wordt gebracht
door de Hoofdstad Operette, die daarmee haar
35-jarig bestaan viert. Aan het operettespekta
kel nemen in het totaal maar liefst 75 personen
deel. De titelrol is voor de jonge sopraan Marga
de Boer. Andere solisten zijn Anita Heins, Jac-
co van Kenesse en Jan Handerson. De muzika
le leiding rust in handen van John Kapper.
Aanvang 20.15 uur.
Evenals vorig jaar bestaat ook
deze keer de mogelijkheid bij de
culturele raad voor Zuid-Holland
een subsidie aar» te vragen op niet-
klassieke muziek. De subsi
dies worden verstrekt op series
van minimaal drie concerten (jazz,
folk. niet-commerciele popmu
ziek). Voorwaarde daarbij is dat de
concerten niet in Rotterdam of
Den Haag mogen vallen. Aan
vraagformulieren kunnen in duplo
besteld worden bij de Culturele
Raad van Zuid-Holland, Benoor-
de nhoutseweg 23, 2596 BA Den
Haag (tel. 070-245535). De ingevul
de papieren dienen, vóór 1 juni
1980 toegezonden te zijn aan het
college van Gedeputeerde Staten,'
Provinciehuis, Koningskade 1,
2596 AA Den Haag. Tegelijkertijd
moet er een afschrift van de aan
vraag naar de Culturele Raad van
Zuid-Kolland toe. Verdere inlich
tingen 070-264111.
Nieuws van het mondharmonlka-
front: dezer dagen werd als on
derafdeling van het Vlaardings
Akkordeon Orkest Harry van We-
,zel een mondharmonika-orkestje
opgericht. Dinsdag werd reeds de
eerste kenningsmakingsbijeen-
komt gehouden. Het ligt in de be
doeling het orkestje uit te laten
groeien tot maar liefst vijfentwin
tig leden. Wie altijd al een zwak
voor dit misdeelde instrument
heeft gehad: nadere inlichtingen
b:j de heer Slingerland, tel. 348626.
Leen Droppert heeft van de ge
meente Vlaardingen opdracht ge
kregen zijn ontwerp schildering,
bestemd voor de muur Hoogstraat
hoek Westhavenplaats, ten uitvoer
te brengen. Titel van de schilde
ring „De val van Icarus". Droppert
ontvangt voor de opdracht een be
drag van 13.580 gulden.
Aan films het komende week
einde geen gebrek. In de Vlaar
dingse culturele sociëteit B'Bwana
draait zondagavond, eerste Paas
dag, een serie van drie korte Ne
derlandse films, alle afkomstig uit
het eind van de jaren zestig: Ice
Cream Soda van Kees Meyenng,
Het Oponthoud van Nico Crama
en Dinsdagavond van Bas v.d.
Locq. Aanvang 21.30 uur. De vrij
dagavond daarvoor in het Maass-
luise Ozobleu een film van Alan
Parker: Bugsy Malone. Aanvang
20 00 uur.
Kunst+ heet Vlaardingens nieu
we aanwinst op het gebied van de
beeldende kunst. Een galerie an
nex kunsthandel, beheerd door het
echtpaar Noordhuizen. Dit week
einde houdt de handel voor het
eerst open. huis van vrijdag tot en
met maandag, van 10.00 tot 22.00
uur: Johan Willem Fnsolaan 70,
Vlaardingen. Kunst en aanver
wante zaken, vandaar dus dat plus,
heeft een aantal interessante acti
viteiten op stapel staan. Over één
daarvan las u al elders op deze pa
gina: de expositie van fotograaf
Piet Rook. Verder start op het
huisadres van Kunst+ 11 april een
korte expositie van etsen en litho's
van Corneilie, een tentoonstelling
die later in de maand (vanaf 15
april) zal verhuizen naar Boekhuis
Den Draak. Verder staat voor 18
april een tentoonstelling van de
Duitser Hemz Mack op het pro
gramma. Waar over later meer.
Om een kleine indruk te geven
van hoe ambitieus Kunst+ is opge
zet een greep uit wat de kunsthan
del „in stock" heeft. Corneilie. Le
Corbusier, Lucebert, Henn Plaat,
Ans Wortel, Peter Vos en Karei
Appel. Doch ook werk van Vlaar-
dingers als Dirk Brouwer, Leen
Droppert. Rob Janssens en Dik
Kats ontbreken niet.
In hun geboorteplaats Vlaardin
gen wilde het niet lukken, in.
Maassluis wel: in de mooie koele
ambiance van het gemeentemu
seum aldaar exposeren tot 20
april Dik Kats en Aad Hofman.
Twee schilders die in Amsterdam
en omgeving waarschijnlijk meer
bekendheid genieten dan in deze
streken, al heeft hun werk voor
het merendeel daar wel betrek
king op. Verbonden aan galerie
Mokum, zouden beiden gerekend
kunnen worden tot de kring van
.Amsterdamse realisten", waar
van Carel Willink de exponent is.
Het totaal van de expositie
maakt een apocalyptische in
druk.
Aad "Hofman (1944) is nog maar
enkele jaren in de schilderkunst
actief. Desondanks maakte hij een
pijlsnelle opgang met exposities in
het Van Goghmuseum Amster
dam, een Parijse galerie en enkele
doeken op de Triënnale voor Rea
listische Schilderkunst in Sofia
(Bulgarije), waar zijn werk in de
prijzen viel. Bovendien zijn van
de oud-étaleur een aantal exposi
ties in Amerika in voorbereiding.
Komt het doordat Hofman exact
op het juiste moment met schilde
ren is begonnen, het inschieten op
een trend derhalve, of ligt zijn
kracht in de duizelingwekkend
scherpe weergave van zijn thema?
Al is het een cliché, beide waar
schijnlijk, Bij Hofman dezelfde
Dik Kats, Maassluise havenlichten
maniakale gebetenheid op het dé
tail waarmee de Amerikaanse hy
perrealisten hun volkswagens
schilderden, maar nu gericht op
een onderwero dat zich in de
Westerse wereld overal opdringt:
de verbrokkeling en het verval
van de oude stadskernen.
Hof mans eerste olieverfschilde
rijen geven overzichten van
slooprijpe wijken. Het gros daar
van trof hij aan in Vlaardingen en
Schiedam. Verlaten dichtgespij
kerde panden waar eens mensen
moeten hebben geleefd, maar
waar nu een vreemd leeg licht
over strijkt. Onwerkelijk ook
doordat de détails kijk bijvoor
beeld naar het vensterglas van de
dode panden in de Havenstraat,
de steentjes, het atval scherper
zijn dan het oog in realiteit regi
streren kan. In de latere schilde
rijen, uit 1979 en 1980, tekent zich
bij Hofman een begin van ontwik
keling af. Hij gaat zich meer op
détails richten en laat de omge
ving voor wat ze is. Roestige slo
ten, conservenblikjes, een afblad
derende deur. In dat ene gegeven
probeert Hofman samen te oren-
gen wat htj aanvankelijk over een
heel krottenlandschap uitsmeerde.
Een roestig blik ais monument
voor de schoonheid van het ver
val. Heel voorzichtig introduceert
hij af en toe wat kleur.
Het van Dik Kats (1943) in Maass
luis aanwezige werk geeft een
overzicht van zijn oeuvre. Aanwe
zig zijn zijn grote olieverfland
schappen en de uilen. Doeken die
qua toon doen denken aan de
vroege Willink, maar toch veel
Hollandser. Symbolisch realisme,
maar geen metafysische land
schappen zoals bij DqTvaux, het
blijven toch steeds poldergezich
ten. Terugkerende verschijningen
in die landschappen: de uilen.
Kats schildert ze als een soort
apocalyptische ruiters. Ze kijken
de toeschouwer aan met een blik'
die zowel iets vertelt over de „ui-
leziel" als de ziel van de toeschou
wer zelf. Op sommige doeken,
zoals in „Maskerade" als „Zolder
kamer", wordt de symboliek nog
verzwaard door de allegorische
voorstellingen. Uilen zittend op
tekeningen van uilen (een paar
handschoenen, een flodderig bad
pakje); of mensen verkleed als
deze wijsgeren van de nacht
Het meest recente werk van Dik
Kats laat het symbolisme echter
achter zich. Hij keert terug naar
de polderlandschappen, zij het nu
in linoleumsneden. Deze lino's
drijven een element dat ook in de
oudere olieverfdoeken al aanwe
zig was op spits; veel meer dan
realist blijkt Dik Kats een expres
sionist te zijn. Het zijn nog steeds
de zelfde Hollandse landschappen
met enorm lage horizonten en
hoge stapelwolken. Maar in het
zwart-wit van de lino komen die
wolkenlandschappen er des te
schreeuwender uit Het zijn ab
stracte voorstellingen geworden
van exploderende wolken. Zeer
dynamisch, zeer angstaanjagend.
Jan Hendrik Bakker
t Aad Hofman, olieverf
ADVERTENTIE
Singel 116- Schiedam
Lijnbaan 63 - Rotterdam
Lijnbaan 63 - Rotterdam
Gemeentemuseum
Maassluis, Zuid-
dijk 16, Aad Hof
man en Dik Kats.
Tot 20 april. Geo
pend: dinsdag tot
en met zondag van
14.00 tot 17.00 uur,
bovendien donder
dagavond 19.00 tot
21.00 uur en maan
dagmiddag 7 april,
6 april gesloten.
i foto Piet Rook
Wat de stad voor hem betekent:
popmuziek, punk, neonlicht, lan
tarenpalen, smerige vette plakke
rige kroegen, viaducten van beton,
draaideuren, asfalt, tramrails,
dingen die langs je heen sehuivcn
en later mensen blijken te zijn.
„Ik ben een stadsmens en heb als
zodanig altijd door de stad ge
zworven." De neerslag van die
steedse zwerftochten toont foto
graaf Piet Rook (1942) vanaf mor
gen in het Kunsthuis RV. Een se
rie foto's vol leegte vooral. Want
hoe eivol de stad ook kan zijn,
Rooks camera heeft er de leegte
ontdekt.
Piet Rook, geboren Vïaardinger,
ontwikkelde zich als autodidact.
Behalve enkele jaartjes technisch
onderricht aan de Vrije Academie,
waar hij onder meer les kreeg van
Rob Broere, heeft hij zich nooit in
een uitgesproken stijlboek laten
drukken van een fotografenvak-
school of wat dies meer zij. Het fo
tograferen begon binnen de sferen
van Stront aan de Knikker (zesti
ger jaren, cultureel getint verzet
tegen de gevestigde orde). De ei
gen omgeving, sociale actie. „Ge
woon uit de vrije pols begonnen,
als een soort fotomachme.' is zijn
eigen omschrijving. Het woord
„machine" blijkt een kernbegrip,
maar daarover later.
Eerst wat er na Stront aan de
Knikker gebeurde: Rook raakt
verzeild, in zijn termen ook weer
volstrekt toevallig, in de Delf se
bouwkundewereld van de TH al
daar. Veel architectuurfoto's, pu-
bhkatïes onder meer in vaktijd
schriften als Wonen TA/BK en B-
Nieuws. Later ook in het Rotter
damse Hard Werken. Nog steeds
gewoon maar knippen, hoewel
langzamerhand ook de behoefte
ontstaat „om in één foto hét beeld
van de stad te geven."
Wat dat beeld van de stad behelst
blijkt feitelijk ook niets meer te
zijn dan het beeld zelf. Rook ver
mijdt alle symboliek of esthetica.
Zijn foto's, genomen met een grote
brandpuntsafstand en een enorme
groothoeklens, retourneren het pu
bliek wat de stad m feite zélf gege
ven heeft. Een koekje van eigen
deeg in zekere zin. Vluchtig passe
rende mensen, met opzet daarom
heel onscherp geregistreerd. Lege
ruimten met in net hart een object.
Foto's van de Parijse 'begraaf
plaats. letterlijk een architectoni
sche dodenstad, het graf van Jim
Morrison.
Heel typerend h de foto die Rook
nam vanuit het Parijse Centre
Pompidou: beneden het enorme
plein waarop wachtend en kijkend
publiek een merkwaardig geor
dende figuur vormt en hoog daar
boven een groepje bezoekers van
het Centre in de transparante
wandelkokers, daardoor op absur
de wijze in de lucht hangend.
En dan de machine. Kunstcriticus
Kees Vollemans, die een begelei
dende tekst verzorgde voor de
portfolio die ter gelegenheid van
de tentoonstelling wordt uitgege
ven en met wiens inzichten Rook
nogal affiniteit zegt te hebben,
merkt op dat bij Piet Rook het fo
tografisch oog „buiten het hoofd
van de fotograaf" is getreden.
Rook zelf beschrijft zijn fotogra
fisch bedrijf in gelijkluidende be
woordingen. Hij is computer, voor
geprogrammeerd met een aantal
basistechnieken, maar verder uit
geleverd aan wat 2ijn omgevjng,
de stad. hem te bieden heelt. Een
computer die door de stad wordt
bespeeld. „De stad dringt zich aan
je op in je foto's. Wat de stad is
geeft ze door in de foto's." Het im
pliceert een manier van kijken
waarbij de zogeheten gevoelige
plaat niet meer in het toestel zit,
maar zo'n beetje is samengevallen
met het netvlies van de fotograaf.
„Je fotografeert ook als je geen
toestel bij je hebt," zegt hij.
Noem het de moderne onbevan
genheid, al is ze van een wreed en
genadeloos soort.
Jan Hendrik Bakker
f foto Plet Rook
Kunsthuis RV, Weeshuis
plein 18, Vlaardingen, expo
sitie foto's van Piet Rook.
Van 4 april tot 17 mei. elke
vrijdag en zaterdag 13.00 tot
17.00 uur. Tcrgelegenheïd
van de expositie is tevens
een portfolio verkrijgbaar.
Organisatie Kunst+.
