Pogingen vermalen
door trage
ambtelijke molens
Verwerf: ;ing van tuinafval
een levensgroot probleem
3»
Zegwaard
Stichting
AS - wGsjitdag
mi 18 april 1SB0
■J VD/SC/WW
Een dragline
keert de ber
gen tuinafval
op het terrein
van Zegwaard
geregeld om.
Dat komt de
composterlng
ten goede.
„Vocht en
lucht", aldus
Zegwaard,
„Dat levert
prima com
post op".
Een berg van
tuinafval van
dichtbij gefo
tografeerd.
Duidelijk Is t^j
zien hoe de
nylondraden,
die voorname
lijk bij kom-
kommerlooft
worden gele
verd, niet ver
teren.
Hoek van Holland Verwer
king van tuinafval in het
Westland is bezig een levens
groot probleem te worden. De
situatie nu, vele jaren nadat is
besloten dat er een plek moest
worden gevonden waar tuinaf
val op verantwoorde wijze kan
worden gecomposteerd, is zor
gelijk te noemen.
Een composteringsbedrijf van
de Delftse firma Zegwaard,
aan het Oranjekanaal in Hoek
van Holland, werkt zonder
hinderwetvertgunning, en dus
in feite illegaal. De pogingen
van de Stichting verwerking
tuinafval Westland worden al
jarenlang vermalen in de tra
ditioneel trage ambtelijke mo
lens met ogenschijnlijk weinig
uitzicht op succes op korte ter
mijn.
En de kwekers...een groot ge
deelte van hen hoopt het plan-
tenafval op in de tuin, of be
graaft het. Dat levert weer zor
gen op voor het Hoogheem
raadschap. Een woordvoerder
van Delfland: „De kans is dan
levensgroot aanwezig dat re
genwater de aanwezige giffen
op de planten naar de boezem
wateren spoelt. Aangezien dat
water door diezelfde tuinders
weer wordt gebruikt als giet-
water is die situatie nauwelijks
gezond te noemen".
De schatting is dat de jaarlijkse
hoeveelheid tuinafval, die in
het Westland wordt geprodu
ceerd, ongeveer 100.000 kubie
ke meter groot is. Dat staat ge
lijk aan ongeveer 33.000 ton.
Alle reden dus om er zorg voor
te dragen dat deze imponeren
de hoeveelheid verantwoord
kan worden verwerkt tot com-
post...vruchtbare grond.
Zowel Zegwaard als de stich
ting trokken zich dit aan en
vervaardigden plannen om
hierin te voorzien. Eerste ver
eiste was het vinden van een
geschikte lokatie om een der
gelijk bedrijf te vestigen. Bei
den concludeerden dat het
braakliggende terrein langs
het Oranjekanaal zeer geschikt
is voor compostering. Er zijn
geen kassen in de buurt, de
grond is weinig vruchtbaar en
het is op anderhalve kilometer
afstand van het rioolwaterzui-
veringsbedrijf aan de Nieuwe
Waterweg. Bovendien is het
terrein in principe bereikbaar
zonder passage door woonker
nen.
Het eerste probleem: op die loka
tie kon niet zonder meer worden
begonnen met verwerking van
tuinafval. Bij Zegwaard echter
kookte het ondernemersbloed. Los
van de stichting verwierf hij zich
drieeneenhalve hectare en begon.
Een alledaags
beeld In het
Westland.
Kwekers die
hun tuinafval
op hun land
laten verrot
ten. Gevaar
lijk, volgens
Delfland.
Ook de stichting kocht grond aan.
Vlak naast het bedrijf van Zeg
waard kocht de stichting 25 hecta
re en recent nog eens eenzelfde
landoppervlakte.
Zegwaard vroeg de nodige ver
gunningen aan en al snel bleek
dat de deelgemeenteraad van
Hoek van Holland niet van zins
was en is een hinderwetvergun
ning af te geven. De deelgemeen
teraad vroeg advies aan de regio
naal inspecteur voor volksgezond
heid en milieu. De laatste pleit
voor een gesloten compostering.
Kortom, een vloeistofdichte bo
dem waarop eventueel lekwater
van de planten kan worden opge
vangen. rö
Zegwaard zegt gebruik te maken
van een drainagesysteem in de
grond dat het lekwater opvangt
en verzamelt in een bassin. Zeg
waard ging derhalve tegen deze
weigering in beroep. Dc adviezen
die de deelgemeenteraad vroeg
aan de Rijnmondraad en het pro
vinciaal bestuur waren beiden po
sitief. De weigering van de hin
derwetvergunning is dan ook uit
sluitend gebaseerd op afwijzing
van de inspecteur voor de volks
gezondheid,
De deelgemeenteraad voerde bo
vendien aan dat het bedrijf van
Zegwaard is gevestigd in het be
stemmingsplan Buitengebied-Oost,
dat zegt dat het gebied gereserveerd
moet worden voor agrarische be
drijfsvoering. Zegwaard, die be
weert dat het bestemmingsplan is
vastgesteld nadat hij begon met zijn
bedrijf, tekende tegen het plan be
zwaar aan.
Zegwaard is ondertussen al een aan
tal jaren bezig met zijn bedrijf en de
hopen afval, die door zijn vuilver-
werkingsbedrijf worden gecompos
teerd, zijn al tot indrukwekkende
hoogte gestegen. Zegwaard zegt in
1978 vijftienduizend kubieke meter
tuin vuil in ontvangst te hebben ge
nomen, in 1979 dertigduizend en
verwacht in 1980 vijftigduizend ku
bieke meter te ontvangen. De ma
nier van composteren lijkt even
eenvoudig als doeltreffend. Het
plantenafval wordt op grote hopen
gestort, vochtig gehouden en op ge
zette tijden gekeerd door draglines.
De zaken omtrent de stichting lig-
gen al niet eenvoudiger. Er is geen
denken aan dat de stichting, waar
van het bestuur wordt gevormd
door onder meer afgevaardigden
van de veilingen, staande onder
voorzitterschap van de 's Graven-"
zandse burgemeester M.van
Prooijen, illegaal zou starten met de
bedrijfsvoering.
containerhaven voor Rotterdam.
Die toewijzing is in 1975 ingetrok
ken, maar de mogelijkheid bleef
open. Eén en ander hing af van een
eventuele andere lokatie. Wordt be
sloten dat er inderdaad geen haven
komt, is in principe de weg vrij
voor de tuinvuilverwerkers. Dat
geldt dan voor zowel het terrein
van de stichting als het terrein van
Zegwaard.
Wie beslist over het al dan niet aan
leggen van die haven, daarover zijn
de meningen verdeeld. Een woord
voerder van het Openbaar Lichaam
Rijnmond houdt het er op dat die
beslissing destijds aan Rotterdam
zelf is gelaten. Burgemeester vjpi
Prooijen: Spannende dagen, want
het moet nu zo ongeveer bekend
worden wat de Rijkscommissie voor
de ruimtelijke ordening besluit over
die haven". Z.
De eventuele toekomstige samen
werking tussen Zegwaard en stich
ting is nog in nevelen gehuld. Bur
gemeester van Prooijen bevestigt
dat er ooit sprake van is geweest dat
Zegwaard het beheer over het hele
terrein op zich zou nemen maar
„De laatste twee, drie jaar hebben
we geen contact meer gehad".
Ondanks alle schijnbare onzekerhe
den (containerhaven, bestemmings
plan) circuleren binnen de stichting
tekeningen van reconstructie van
de route naar het terrein. Ondanks
door
René van Zanten
Foto's
Theo Böhmers
het feit dat men drie jaar lang geen
woord meer met elkaar heeft gewis
seld gaat men er binnen de stichting
van uit dat ook Zegwaard tegen die
tijd zijn steentje in die kosten zal
bijdragen. Ondanks het feit dat het
terrein van Zegwaard geen hinder
wetvergunning heeft, heeft Wim
Zegwaard plannen om in de loodsen
die hij op het terrein heeft laten zet
ten, de verwerkte afval in plastic
zakjes te gaan doen voor de ver
koop.
Wordt er een spelletje gespeeld met
de Westlandse kwekers, weten lage
re en hogere overheden zo weinig
af van eikaars doen en laten? Krijgt
de stichting gelijk als zij bij monde
van voorzitter Van Prooijen laat
weten misschien al eind 1981 met de
bedrijfsvoering te kunnen begin
nen? Of komt er toch een haven in
het gebied. Is Zegwaard werkelijk
zo begaan met het wel en wee van
tuinvuil, of tracht hij zich in het
Westland een monopoliepositie te
verwerven als het gaat om transport
van het vuil?
Allemaal vragen die hopelijk bin-
n1en, korte tijd worden beantwoord
als de Rijnmondraad beslist over het
bestemmingsplan, een rijkscommis
sie of de gemeente Rotterdam be
slist over de aanleg van een contai
nerhaven, Rotterdam gebruik
i?®ï «.3fan de w'j2igingsbevoegd-
neid, Rijkswaterstaat het wegenplan
uitvoert en stichting en Zegwaard
elkaar weten te vinden.
Voorlopig loopt de stichting op eie
ren en ziet Zegwaard de afvalhopen
op zijn illegale terrein hoger en ho
ger worden.
Toen burgemeester Van Prooijen in
1972 het burgemeesterschap over 's-
Gravenzande aanvaardde, nam hij
tevens zitting in de commissie Ver
werking tuinafval Westland, die in
1976 een stichting werd. Toen Van
Prooijen toetrad was de commissie
al geruime tijd bezig met het oprich
ten van enkele stortplaatsen voor
tuinvuil.
Aanvankelijk sloot het ontwerp-
streekplan Rijnmond het terrein uit
voor tuinvuiiverwerking. De stich
ting diende hiertegen fezwaren in
en dc Rijnmondraad besloot hierop
de vestiging van een tuinvuilstort-
plaats in het gebied niet zonder
meer uit te sluiten.
Kort daarop legde de gemeente Rot
terdam het ontwerpbestemmings-
lan Hoek van Holland Buitenge-
ied-oost ter inzage. Hierin werden
de plannen van de stichting zonder
meer van de hand gewezen. De
mensen van de stichting werden
zelfs een beetje venijnig: „Het doet
merkwaardig aan, dat terwijl agra
risch gebruik van de grond juist
door de aktiyiteiten van de gemeen
te Rotterdam, namelijk het ontgra
ven van het terrein en het opspui
ten daarvan met slib, dat met zware
metalen vermengd is, op zijn zachtst
gezegd zeer dubieus moet worden
geacht, diezelfde gemeente Rotter
dam aan de grond een agrarische
bestemming geeft". Tegen genoemd
bestemmingsplan dienden de West
landse gemeenten en de georgani
seerde tuinbouw dan ook bezwaar
schriften in.
In het bestemmingsplan (waarvan
de goedkeuring door gedeputeerde
staten van Zuid-Holland is gedele
geerd aan de Rijnmondraad) is nu
een wijzigingsbevoegdheid aange
bracht Wordt het plan goedge
keurd, dan kunnen BenW van
Rotterdam deze wijzigingsfevoegd-
heid gebruiken om alsnog toestem
ming te geven voor tuinvuiiverwer
king in het gebied. De voorwaarden
die daaraan dan zijn verbonden, zijn
veilig voor milieu, verkeer en er
moet geen alternatieve lokatie te
vinden zijn in het westland.
Burgemeester Van Prooiien bena
drukt dat de stichting alles netjes
wil doen: „Wij willen er alles aan
doen om te zorgen dat het terrein
goed bereikbaar wordt, zonder dat
dit voor iemand hinder oplevert
Dat moet ook wel, want als alles ir
werking is, komt er om de twee mi
nuten een vrachtauto aan". Binnen
de stichting wordt dan ook al druk
gedacht over plannen om een vlotte,
probleemloze route naar Buitenge
bied-oost te verwezenlijken".
De heer Van Prooijen licht deze
plannen toe: „De Pettendijk moet
worden gereconstrueerd, dat gaat in
samenspraak met de gemeente
Naaldwijk. Dan moet er een brug
over het Oranjekanaal komen en de
Oranjedijk moet worden geschikt
gemaakt voor zwaar vervoer". De
reconstructie van de Pettendjjk en
de brug gaan Naaldwijk en de stich
ting tesamen 1.860.000 gulden kos
ten. Verbreding van de Oranjedijk
komt de stichting te staan op een
bedrag van bijna vijf ion.
Verwarring
Hoe verwarrend de zaken rond het
terrein liggen, kan wellicht worden
geïllustreerd aan de hand van het
volgende: Het terrein is ooit bii mi
nisteriële toewijzing bestemd als
