EXTRA
timulator achter bedri j fsontsluitingen
Pittoreske landschap moest weg
m
gepensioneerde ingenieur bij Proefstation:
m
H
maandag
9 juni 1380
VD/SC/WW
aassluls Trots als een
uw loopt de heer J. C-
an Leeuwen door zijn
rritorium. Het terrein
t omsloten wordt door
n sloot en een bosje, be-
t veel groenten, fruitbo-
en en bloemen. „Het
'kt wel een jungle hè",
gt de heel vitale, maar
64-jarige grijze eige-
ar.
eel Westlanders rullen
m nog kennen als een
rde werker in dienst
n het Proefstation voor
uinbouw onder Glas.
nds kort is de goed ge
kte ingenieur na ruim
jaar met vervroegd
nsioen gegaan. Hij heeft
de medewerking van
deren, zoals deze plegen
zeggen, baanbrekend
rk verricht. Maar vóór
t allemaal zover was,
oest de boerenzoon erg
el moeite doen om dat-
me te bereiken wat hij
aag wilde.
oen ik van de lagere school
kwam, wist ik dat ik op den
ur de tuinbouw in wilde,
was erg moeilijk want het
net in de crisistijd van de
?n twintig. Het veehouders-
rijtje van mijn vader wilde
als oudste zoon van het ge-
niet graag overnemen. Ik
Ide de tuinbouw in. Boven
in had ik nog andere broers,
e hel bedrijf van mijn vader
den duur zouden kunnen
jortzetten", vertelt de inge-
eur.
e heer Van Leeuwen heeft,
ndat hij zijn zinnen toch
ïeft doorgezet, toen tal van
inbouwcursussen, waaronder
;n landbouw- en boekhoud-
cursus economie, gevolgd.
Derhalve mocht hij zich inge
nieur noemen. ..Ja. ik kon op
het bedrijfje van mijn vader
een lap grond krijgen om een
tuinbouwbedrijf op te richten.
Maar daar kreeg ik geen ver
gunning van de gemeente
voor, omdat ik niet getrouwd
was en niet de vereiste leeftijd
had. Net in die periode hoorde
ik dat ze enkele assistenten op
het Proefstation nodig hadden.
Vanaf die tijd ben ik er geble
ven."
Ontsluiting
Hij begon er als voorlichter
aan tuinders. Enkele jaren la
ter betrad hij de toenmalige
afdeling bodemkartering (dit
is het in kaart brengen van de
Westlandse bodemsoorten).
Hierna werkte de boerenzoon
zich op lot bodem kundige om
op den duur de leiding van
deze afdeling op zich te ne
men. Volgens zijn medewer
kers was de heer Van Leeu
wen, die zich niet alleen met
bodemkundige zaken bezig
hield, dé grote motor voor
Westlandse bedrijfontsluitin-
gcn. „Ja, wij begonnen (de
heer Van Leeuwen en zijn me
dewerkers red.) in 1958 met
het activeren hiervan. De we
gen naar de bedrijven toe wa
ren op tal van plaatsen vaak te
smal. Zodoende was er eigen
lijk geen aan- en afvoer over
de weg mogelijk. De bedrijven
waren in die tijd dan ook sterk
afhankelijk van de waterwe
gen", aldus de heer Van Leeu
wen. die bij deze vorm van
ontsluiting de betreffende
overheden van advies diende.
„Ja, dat advies is gewoon be
langrijk in verband met de
goede grond, die later de ge
wassen moest laten groeien
vertelt de ingenieur in simpele
bewoordingen voor de leek.
Omdat het vervoer over de
landwegen veel goedkoper
was (het vervoer over water
was te arbeidsintensief en ver
eiste veel tijd, wat economi
sche weer niet haalbaar was),
moesten tientallen Oudhol
landse p!ekjes van het toenma
lige pittoreske landschap
plaatsmaken voor tuinbouw
kassen en asfaltwegen. Ook
aan projectvestigingen heeft
de heer Van Leeuwen deelge
nomen, Als mooiste voorbeeld
voor zo'n vestiging noemt hij
die in Waddinxveen, omdat"
het advies en het door hem op
gestelde plan precies tot in de
puntjes is uitgevoerd.
Niet aardig
Wat de heer Van Leeuwen
niet zo aardig vind, zijn de be
slommeringen, die momenteel
gaande zijn inzake de verwer
king van het vuil van de
Westlandse tuinbouw. „Kijk",
vertelt de ingenieur „de Sttch-
door Peggy Wijntuin
ting Verwerking Tuinafval
heeft een terrein van vijftig
hectare grond nabij Hoek van
Holland (gemeente Rotterdam)
gekocht. Op dit terrein moet
een composteringsbedrijf ko
men, dat op twaalf hectare
grond het vuil uit de tuinbouw
moet gaan verwerken. Het
probleem is nu dat Rijnmond.
Rotterdam en het ministerie
van Volksgezondheid niet zo
enthousiast zijn en ons daar
voor nog steeds geen vergun
ning hebben verleend. Terwijl
de uitgekozen plaats zodanig is
gesitueerd dat het milieu, met
name de aanwezige Waterweg,
en de tuinbouw daarvan geen
last ondervinden."
Om het laatste te verduidelij
ken zegt de boerenzoon: „Het
is vaak zo dat er in de tuin
bouw monocultuur plaats
vindt. Dit is niet goed voor dc
bodem. Als het compost op
zo'n bedrijf wordt verwerkt,
dan krijgen de planten in feite
geen andere voedingsstoffen
en worden ze vatbaar voor
ziekten. Want het vuilafvoer
komt dan weer terecht in het
water en zo sluit de cirkel
zich." Wat het ministerie van
Volksgezondheid graag zou
willen is het verwerken van
het vuil in een gesloten ruim
te, „Dat is weer te duur voor
de tuinders, die dan financieel
zwaarder worden belast. Deze
mensen zouden logischerwijs
het vuil liever op eigen terrein
verwerken, wat weer niet
goed is voor de planten vawe-
ge de veelal eenzijdige beplan
ting", aldus de heer Van Leeu
wen, dte daarmee aangeeft dat
de tuinder zodoende in een vi
cieuze cirkel komt Le zitten.
De ingenieur zou daarom
graag zien dat het tuinbouw-
vuii op het aangekochte ter
rein wordt verwerkt. „Want
we voldoen aan alle gestelde
eisen: de verkeersveiligheid,
er is zelfs een reconstructie
van bepaalde wegen, de mi
lieuvriendelijkheid en ook is
er in heel het Westland geen
betere plaats voor de verwer
king van het vuil aan te wij
zen dan de plaats nabij Hoek
van Holland", zegt hij. Alhoe
wel hij inmiddels met pen
sioen is, vecht de heer Van
Leeuwen nog steeds voor de
doeleinden van het Proefsta
tion. Hij is geen baasje om nu
stil te gaan zitten? „Oh. nee",
zegt de man verbaasd, „ik ben
bestuurslid van verschillende
stichtingen, waaronder de
Stichting Tuinbouwhistorie.
Bovendien houd ik van teke
nen en schilderen," Van het
laatste is in de loop der tijd
weinig terechtgekomen. „Maar
ik ga het allemaal wel inha
len", aldus de ingenieur. Con
cluderend zegt hij: „Ja. ik heb
nog heel wat voor de boeg,"
„Ik heb nog heel wat voor de boeg"
[imiuiiLBiiiujiuiiumuiuuuiiiiuiiiiniiuiiHifliiiiiuifiiiiinjiiiiiiiimiHiiiiiiiiiiijiHiiiiimiiiiiiiiiuu
Poeldijkse pad....toen
Poeldijkse pad~«nu
Ingenieur Van Leeuwen
heeft samen met een aan
tal andere medewerkers
de weg naar een bredere
basis voor een gezonde be
drijfsvoering van tiental
len Westlandse bedrijven
mogelijk gemaakt. Hier
onder zijn enkele voor
beelden van zijn advies,
dat door de betreffende in
stanties werd opgevolgd,
te zien.
Met de ontsluiting van het
Poeldijkse pad werd laat in
de jaren '60 begonnen. Het
pad was in de periode daar
voor functioneel voor een
veertigtal bedrijven. Het
diende tevens al voetpad tus
sen de kerkdorpen Poeldijk
en Honselersdijk. Op de lin
kerzijde van de foto is een
oud tomatenbedrijf te zien.
Dit werd later vervangen
door een groot schalig toma
tenbedrijf, dat door dezelfde
eigenaar wordt gerund.
Aan de rechterkant van het
schilderachtige pad, zoals het
er vroeger uitzag, is onder de
kerktoren een elzenhaag te
zien. De haag diende toen als
windscherm voor het bedrijf
van de inmiddels overleden
fruit- en groenteteler Jan
Duyvensteyn. Zijn bedrijf,
dat als één van de weinigen
toen nog herinnerde aan een
typisch Westlands bedrijf
van weleer, heeft rond 2970
Klaats moeten maken voor
et huidige karakteristieke
stenentijdperk zie onderste
foto) en voor een modem
bloemenbedrïif, waar mo
menteel hoofzakelijk anjers
worden geteeld.
Ook het huis aan de Mariën-
dijk 53 in Honselersdijk werd
in het begin van de jaren '70
xr.°t de grond gelijk gemaakt.
Hier ging het voornamelijk
om de ontsluiting van de vei
ling Westland Noord. De eni
ge tastbare en visuele bouw
sels uit de vergane periode,
die de ontsluiting hebben
overleefd, zijn de drie beton
nen palen (zie foto's).
De Mariëndïjk, die is opge
worpen om de Westlandse
kreek de Gantel in zijn bed
ding te houden, was één van
de eerste bedijkingen langs
het riviertje. De kreek, wel
ke in Monster ontspringt,
eindigt tegenwoordig in Wa
teringen. Bodemkundig on
derzoek heeft uitgewezen dat
de kreek in vroegere tijden
in Berkel en Rodenrijs uit
mondde. Dit kon worden ge
constateerd toen een team
van deskundigen daar afzet
tingen van klei op het veen
ontdekte. Ook is komen vast
te staan dat een heel groot
gedeelte van het landschap
in het Westland op afzettin
gen van jonge zeeklei uit de
kreek is gebouwd.
Mariëndiik—.toen
•O
Wj-
Marièndllk....nu
