4 EXÏRi Keurmeesters gaan tot op het bot u -.m Kil Iwilil WSM maandag 30 juni 1980 VD/SC/WW Schoonhoven "Vlees mevrouw, u weet wel waarom- ^Een slogan, die u zeker wel eens bent tegengekomen. Ook zonder die leus staat bij ieder Nederlands gezin, mits geen vegetariër, regelmatig vlees op het menu. Tussen de vredig grazende koe het lekker in de mod der rollende varken en het moment waarop u in de winkel uw keus bepaalt ligt een lange weg. Een weg waarop door de vleeskeuringsdiensten die Nederland rijk is, goed wordt gewaakt over uw biefstuk of sud- derlapje. Woont u in Schoonhoven, dan houdt de Vleeskeuringsdienst Kring Lekkerkerk een waakzaam oogje op de kwaliteit van de "spiermassa van dieren", zoals de grote Van Dale uw dagelijkse portie vlees om schrijft. Vroeger kende Schoonhoven een ei gen vleeskeuringsdienst. In 1956 echter is deze met die van Krimpen aan de Lek samengevoegd tot de Vleeskeuringsdienst Kring Lekker kerk- Buiten deze drie gemeenten ziet de dienst eveneens toe op de naleving van de Vleeskeuringswet in Bergambacht. Ammerstol, Ber kenwoud e, Stolwijk, Vlist, Krimpen aan de IJssel en Ouderkerk aan de iJssel. Sinds 1961 is de dienst geves tigd te Schoonhoven. Zij kwam mee met de EEG varkensslachterij Drost, die vanwege de kritische op stelling van de gemeente Lekker kerk ten opzichte van lozing van af val in de Lek, uitweek naar de Zil verstad, waar men meer armslag kreeg. Aanvankelijk woonde men dan ook in bij dit bedrijf. Qua on derkomen en hygiene een onhoud bare toestand. Sinds vijf jaar heeft de dienst een eigen gebouwtje, een beetje weggestopt aan het eind van de Beneluxlaan. Van buiten gezellig in het groen. Binnen het onvermij delijke, koele wit. Van betegeling tot werkkleding. Komisch detail: door een half openstaande deur een glimp van vier witte hoedjes op een kapstok. De ontvangst Is allerminst koel. De Kring Lekkerkerk wordt be mand door dertien keurmeesters en twee keuringsdierenartsen. Een van deze laatsten, de heer I.P. Risseeuw, geeft sinds 1964 leiding aan bedrijf en personeel. Hij kent de dienst als zijn eigen vlees en bloed, "Het is een afwisselende dienst", opent hij het gesprek. In de loop van het onderhoud zal blijken dat er zeker wel eentonig werk bij is. Maar door zijn mensen zoveel mo gelijk te laten rouleren, zorgt hij voor afwisseling. In principe is ie dereen overal inzetbaar. "De men sen moeten hun werk met plezier doen", vindt de directeur, die twee derde van zijn tijd besteed aan het mnnen van de dienst. Daar valt ze ker de tweemaandelijkse samen spraak onder, waarbij de heer Ris seeuw de lopende zaken en proble men met zijn keurmeesters door spreekt "Je moet ze niet overreden, maar overtuigen", is zijn stelling. Tachtig procent van ae keurmees ters komt uit slagerskringen of is van boerenkom af. Zij moeten in het bezit zijn van het Slagersvakdiplo- ma, aangevuld met een vier maan den durende cursus, louter en alleen gericht op het keuringswerk. Zij worden naar behoefte opgeleid. Men maakt onderscheid in keur meester A, hoofdkeurmeester en hoofdkeurmeester A. Deze laatste mag de keuringsdierenarts vervan gen. Noodslacht Hoewel geheel onafhankelijk ervan, opereert de vleeskeuringsdienst voor een groot deel op het terrein van haar buurman: de industriële slachterij van Drost. Het betreft hier uitsluitend varkens. Deze wor den in grote getale vanuit heel Ne derland aangevoerd. Zeven keur meesters houden toezicht op trans port, koeling, uitsmjderij, keuring en wat dies meer zij. Meteen bij aankomst wordt gekeken wat voor vlees men in de kuip heeft. De nog levende dieren worden gescheiden in goeden en slechten, De slechtste exemplaren worden afgevoerd naar de noodsiachtplaats."Zij bezoedelen de baan" in vaktermen uitgedrukt. Na een tweede selectie worden de minder goeden 'hteraf, dat wil zeggen aan hel c !e van de baan, onder toezicht van de dierenarts, geslacht. Aan de lopende band staan zes keurmeesters de varkens te keu ren. Per uur zien zij 160 stuks langs zich heen gaan. Zij selekteren op nieuw verdachte exemplaren, die nogmaals door de dierenarts onder de loupe genomen worden. Om "keurbhndheid" te voorkomen wer ken zij twee uur, waarna zij zich af wisselend een uur mogen vertreden. Er wordt niets aan het toeval over gelaten. Aantrekkelijker is het keuren bij de slagers. Van de dertig slagers die de kring telt, slacht de helft nog altijd zelf. Zij moeten uiteraard aan stren ge voorschriften voldoen. "Het zelf slachten staat op een zeer hoog peil", meent de heer Risseeuw. "Zij voldoen aan veel hogere dan de ge stelde eisen". De bevoegdheid van de keuringsdienst strekt zich uit tot in de winkel. Ook hier hebben de slagers hun zaakjes goed voor el kaar, zodat verbaliseren, wat mede tot de bevoegdheid van de dienst behoort, vrijwel niet nodig is. Verder is er het laboratorium, waar vier mensen zich bij toerbeurt mee bezig houden, In Lekkerkerk be vindt zich nog een eenmans-depen- dence, die ondermeer toezicht houdt op de daar gevestigde vleeswarenin- dustrie. Veruit het meest interessante deel van zijn beroep vindt de heer Ris seeuw de noodslachtingen. Toch al tijd nog zon 2500 per jaar. Deze val len uitsluitend onder verantwoorde lijkheid van de keuringsdierenart sen. De Kring Lekkerkerk kent drie noodslachtplaatsen, Lekker kerk, Berg-ambacht en Stolwijk. Wanneer over ongeveer een half jaar de ingrijpende veranderingen bij het slachtbedrijf in Schoonhoven achter de rug zijn is daar een eigen 83*"** mm wimê. '~>r $KSlSl! maÊÈÉÊÉtm BS Een eerste se lektle vind reeds plaats bi aankomst var de nog levende varkens door Phlne Overbeek De heer Ris seeuw onder- zoekt in het ia- boratorium een vleesmonster op ondeugdelij ke stoffen Vleeskeuringsdienst neemt geen risico noodslachplaats. Vermoedelijk zal de laatstgenoemde dan verdwijnen. Naast de kneusjes van Drost worden alle dode dieren uit de omgeving naar de nood slachtplaats gebracht. Zij zijn door ziekte, verdrinking of door onopgehelderde oorzaak ge storven. Ter plaatse wordt een mon ster van het vlees genomen. Ook de milt en de nier worden verwijderd. In het laboratorium worden deze aan een nadere beschouwing onder worpen. De nier wordt onderzocht op anti-biotïca. Van de milt wordt een stukje ter grootte van een rijste- korrel onderzocht op bacterieën. Worden hierbij sporen van bijvoor beeld penicilline of schadelijke bac terieën gevonden, dan wordt het be treffende kadaver zonder pardon vernietigd. Het vleesmonster wordt kort ge kookt en op geur beproefd. Dit ver eist een goede neus. Daarom doe ik het liever zelf", verklaart de direc teur. Hij zegt zich diep ongelukkig te voelen wanneer hij verkouden is. Vlees van goede kwaliteit wordt op vrijdagmiddag als vrijbankvlees verkocht Vlees van een noodslach- ting komt nooit en te nimmer in de winkel. Tweede kwaliteit vlees wordt aan sterilisatiebedrijven ver kocht, waar het verwerkt wordt tot vleeswaar. Nog wel goed, maar niet meer voor menselijke consumptie geschikt vlees, gaat naar de dieren tuin. Blijdorp in dit geval. Het res tant gaat naar de Gekro, het de- struktiebedrijf in Rotterdam. Daar wordt het vermalen tot diermeel, een eiwitrijk produkt dat weer aan het vee wordt gevoerd. En zo is de kringloop gesloten. Individualisten Ofschoon de voorschriften hierom trent zijn vastgelegd in de Vlees keuringswet is er volgens de heer Risseeuw weinig eenheid in de toe passing ervan. "Niet dat er dingen gebeuren, die niet door de beugel kunnen, maar iedere dienst inter preteert die voorschriften op zijn ei gen wijze. Bij strikte naleving zou den alle slachterijen wel kunnen sluiten. Daarom wordt waar moge lijk enige soepelheid betracht Je hanteert je eigen normen. Natuur lijk voedt je elkaar daarin op. Daar bij zijn keurmeesters grote individu alisten", stelt hij lachend. "Zij ne men graag hun eigen beslissingen. Moeten dat vaak ook. Vlees is een bederfelijke zaak. Je moet snel en zelfstandig durven beslissen." In 1922 werd de uitvoering van de Vleeskeuringswet in handen van de gemeenten gelegd. Sindsdien vallen de diensten onder hun verantwoor delijkheid. Het Rijk betaalt de kos ten van de dienst en de salarissen van het personeel. De gemeente moet voorzien in noodslachtplaat sen, het onderhoud van de gebou wen, enzovoorts. Of dit in de toe komst zo zal blijven is op dit mo ment een open vraag. Zelfs hier dus geen vlees zonder been. Het Rijk denkt namelijk aan een landelijke organisatie van de Vleeskeurings wet Een Rijksvleeskeuringsdienst dus, zoals Frankrijk die sinds 1968 kent, waar men overigens al spijt van heeft als haren op nun hoofd. De heer Risseeuw heeft ook zo zijn bedenkingen. De vleeskeurings diensten willen liever gemeentelijke instanties blijven. De afstand perso neel bestuurder is kleiner. "Als er nu problemen zijn ,bel je de ge meente en je hebt meteen de goede ambtenaar te pakken. Wanneer je een brief naar Den Haag stuurt .krijg je niet eens antwoord. Het ka rakter van een vleeskeuringsdienst past niet in dat ambtelijke stra mien." Niet zelden moet ingespeeld worden op onvoorziene situaties. Die ambtelijke (vlees)molen maalt dan veel te langzaam. De weg is te lang. Hij staat in die mening niet alleen» blijkens het Rapport Gemeentelijke* of Rijksuitvoering van de Vleeskeu ringswet dat in mei van het vorig jaar werd uitgebracht en waarin voor- en nadelen van de centralisa tie, alsmede een aantal meningen van deskundigen is neergelegd. Tegenstrijdig hiermee is het rege ringsbeleid met betrekking tot de integratie welke men tot stand wu brengen tussen Vleeskeuringsdienst en Keuringsdienst van Waren. Bei de instellingen bestrijken immers het gebied van de levensmidde lenhygiëne, welke bij bescherming en bevordering van de gezondheid een grote plaats inneemt, zelfs nog steeds in betekenis toeneemt De Keuringsdienst voor Waren is inter gemeentelijk of provinciaal georga niseerd. Samenwerking of samen voeging wordt door net streven naar een Rijksvleeskeuring door kruist Een alternatief zou kunnen zijn beiden op dezelfde bestuurlijk® leest te schoeien. H Hoe de minister zal beslissen wöjt vooralsnog een duistere zaak. De heer Risseeuw:" We zitten in overgangsfase. Het blijft afwechten- Liefst blijven wij bij de gemeen» behoren. Wordt in Den Haag ech ter anders beslist, dan zal er me» anders opzitten dan zich aan te P3®* sen. Met pijn, dat wek Het blijven nu eenmaal onverbeterlijke indivi dualisten.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1980 | | pagina 4